Σκουριές. Πορεία ΑΥΡΙΟ 5/4 κατά της καταστροφής. Και νέα αντισυγκέντρωση από την εταιρεία!

  

Φτάνει πια !
Να σταματήσει τώρα η καταστροφή / Άμεση απαλλαγή των διωκόμενων
Προσυγκεντρώσεις: Μ.Παναγία και Ιερισσός 11:00 π.μ.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ.
Μετά τη συγκλονιστική πορεία διαμαρτυρίας στις 28 Μάρτη στη Θεσσαλονίκη που ξεπέρασε τις 10.000 διαδηλωτές, ανεβαίνουμε στις Σκουριές στις 5 Απρίλη.
Απαιτούμε να σταματήσει τώρα το έγκλημα από την εξόρυξη.
Απαιτούμε να φύγει τώρα η Eldorado Gold.
Δεν παζαρεύουμε τις ζωές μας
Δε θα αφήσουμε να υποθηκευτεί το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονών μας στο βωμό των εγκληματικών και   τυχοδιωκτικών επιλογών της Eldorado και της Ελληνικός Χρυσός.
Μπορούμε και πρέπει να τους σταματήσουμε
Ζητάμε την άμεση απαλλαγή
όλων των διωκόμενων αγωνιστών

                                               ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
                                        ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ   

Όπως γίνεται για τρίτη φορά το τελευταίο δίμηνο, την παραμονή της πορείας ανακοινώνεται κινητοποίηση από τους εργαζόμενους της εταιρείας, στον ίδιο χώρο με την προγραμματισμένη πορεία, αλλά λίγες ώρες νωρίτερα. Αυτή τη φορά είναι οι «δασεργάτες», όχι οι πραγματικοί, οι άλλοι, που «οι Σκουριές είναι το σπίτι τους». Αυτοί που το γκρεμίζουν το σπίτι τους για λίγα αργύρια και δηλώνουν ότι «θα δώσουν και τις ζωές τους», όχι για το σπίτι, αλλά για τα αργύρια.

Θα είμαστε εκεί λοιπόν και οι μεν και οι δε, αυτοί που προσπαθούν να σώσουν το σπίτι τους απέναντι στους άλλους που διεδικούν το «δικαίωμα» να το γκρεμίσουν. ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ.

Τα «αριστερά ΜΑΤ» του κ. Πανούση θα προστατεύουν ξανά την αντισυγκέντρωση; Διαβάστε τον ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑ:

Σκουριές. Ακούς κύριε Πανούση;

Το νέο ραντεβού του αγώνα, είναι ανάβαση στον Κάκκαβο και στις Σκουριές, την ερχόμενη Κυριακή 5 Απρίλη (εντελώς τυχαία, την ίδια μέρα, η Eldorado, οργανώνει μια ακόμη …»απεργία», μια ακόμη «αντισυγκέντρωση» δηλαδή, αποθρασυμένη, από τις …δυο προηγούμενες).  

Ακούς κύριε Πανούση; Να ακούς, γιατί, το …»τρις εξαμαρτείν»… κλπ, κλπ. Να ακούς επίσης, γιατί, οι κλούβες και οι διμοιρίες ΜΑΤ, σε μια ειρηνική πορεία σαν τη σημερινή, ήταν ένα κακό δείγμα (ακόμη ένα, για την ακρίβεια) […]

εγραφα το βράδυ της μεγάλης πορεία στη Θεσ/νίκη (εδω).

Κι επαναλαμβάνω: Ακούς λοιπόν κύριε Πανούση; Ξέρω ότι
τ” αυτιά σου, είναι λίγο …μακριά απο “δω (Αθήνα – Σκουριές, πολλά …τσιγάρα δρόμος) αλλά επειδή, γράφεις και ωραία άρθρα, είδα ένα σήμερα περί …«Αριστεράς και Αστυνομίας», στο ξαναφωνάζω κι επειδή είσαι και της νομιμότητας, να σε ρωτήσω:

Είναι «νομιμότητα», η «προστασία» των αντι-συγκεντρώσεων, κύριε Πανούση;

Ρωτάω, γιατί κι ένα μικρό παιδί ξέρει ότι, όταν ανακοινώνεται μια νόμιμη συγκέντρωση και πορεία, η (κανονική) δουλειά της Αστυνομίας, είναι να την περιφρουρήσει, να τη διευκολύνει και να την προστατέψει -αν χρειαστεί- από όποιαδήποτε αντι-συγκέντρωση, απ” όποιον κι αν γίνεται.
Όχι, όχι δεν κατάλαβες… και θα στο πω με μια φράση:  
το κίνημα ενάντια στο «χρυσό θάνατο», δεν εκλιπαρεί την προστασία κανενός και το’χει αποδείξει…
Τη «νομιμότητα» (που επικαλείσαι) απαιτεί και σε ρωτάει:

Γιατί, τα πράγματα, στην περίπτωση των Σκουριών,
λειτούργησαν -και τις δυο προηγούμενες φορές- «ανάποδα» και …αντικανονικά;

Τι και ποιόν εξυπηρετεί, η «προστασία» της αντι-συγκέντρωσης;

Τι και ποιόν εξυπηρετεί, η αναίτια προσαγωγή διαδηλωτών;
εεε;;; ρωτάω. Ακούς κύριε Πανούση; για απάντησέ μου, για πες μου…Πες μου λέμε, γιατί αυτές οι κινητοποιήσεις κύριε Πανούση μου,
δεν είναι ούτε «επαναστατική γυμναστική» κάποιων «εξτρεμιστών» ή κάποιων «βαρεμένων»,
που …ξεδίνουν στο βουνό, τρώγοντας απαγόρευση, χημικά και ξύλο
ούτε κάποιων που διεκδικούν δόξα και παράσημα.

Είναι αγώνας, για μια ελεύθερη ζωή, σ” ένα ανθρώπινο περιβάλλον κύριε Πανούση…
Είναι αγώνας για τη γη και την ελευθερία -με δυο λόγια-αν με πιάνεις,
για να μην πολυλογώ και σε κουράζω κιόλας…
Ακούς λοιπόν, κύριε Πανούση;
Ν” ακούς -λέω εγώ- και χιλιάδες άλλοι.

Γιατί, αν δεν ακούς κι αν συνεχιστεί το ίδιο βιολί στο βουνό την Κυριακή,
το επόμενο άρθρο σου, λογικά θα πρέπει να” ναι περί …«Δεξιάς και Αστυνομίας» (!!!)
και θα” ναι και …στοιχειοθετημένο…

[--->]

Ακουσα ότι μιλάς πολιτισμένα με τους δολοφόνους των φίλων μου

«Άκουσα ότι μιλήσατε πολιτισμένα με τον δολοφόνο του πατέρα μου. Αυτός όμως κανέναν πολιτισμό δεν επέδειξε όταν σκότωνε τα θύματά του…». Αυτό είπε ο Περιφερειάρχης Στερεάς, Κώστας Μπακογιάννης, στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βάσω Λέβα…. στηλιτεύοντας την επίσκεψη της βουλευτίνας στον Κουφοντίνα που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Λαμίας.

Μπράβο του, καλά έκανε το παλικάρι και εξέφρασε τη διαμαρτυρία του. Κι επειδή όταν έτερος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Βασίλης Κυριακάκης, ρωτώντας τον Κώστα Μπακογιάννη γιατί ασκεί κριτική στην Κυβέρνηση και δεν μιλάει για θέματα που αφορούν την Περιφέρεια Στερεάς, εισέπραξε την απάντηση:
«Απαγορευτικά βγάζει μόνο το λιμεναρχείο. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχει λογοκρισία. Και φυσικά μιλάω για θέματα που μας αφορούν όλους και την Περιφέρεια, όπως οι φυλακές Δομοκού», θα εκμεταλλευτώ την απουσία απαγορευτικού για να πω κι εγώ πέντε πράγματα.

Είχα ένα φίλο 45 χρονών. Τον έχασα μέσα σε μια νύχτα όταν έσκασε ο εγκέφαλός του και γέμισε αίματα. Δεν πέθανε. Δολοφονήθηκε. Ο δολοφόνος κρατούσε το όπλο τού «ναι σε όλα».
Χρέη, κυνήγι από τις τράπεζες, απλήρωτο ΤΕΒΕ, λουκέτο, αδυναμία να συνεχίσει να σπουδάσει το παιδί του, σβήσιμο κάθε ίχνους αξιοπρέπειας, ταπεινωμένος, εξευτελισμένος, εκβιαζόμενος για κατασχέσεις, αϋπνία, άγχος, απόγνωση, απόγνωση, απόγνωση ΤΕΛΟΣ!

Εγώ είχα έναν φίλο. Τον έχασα. Χάθηκαν με τον ίδιο τρόπο, από το ίδιο όπλο, πολλοί φίλοι άλλων. Υπήρχε ηθική αυτουργία σε αυτά τα εγκεφαλικά, σε αυτά τα εμφράγματα, σε αυτές τις αυτοκτονίες.

Βλέπεις, σήμερα δεν είμαστε οι γραφικοί του παρελθόντος που φαντασιωνόμασταν θανάτους εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής για να «χτυπήσουμε την κυβέρνηση».
Σήμερα έχει αναγνωριστεί με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι στην Ελλάδα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, η οποία είναι αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και μέσα στην ανθρωπιστική κρίση εντάσσονται αυτοί οι θάνατοι.

Θάνατοι από εκτελέσεις με εκτελεστικό απόσπασμα τις κυβερνήσεις και τους βουλευτές που ψήφιζαν «ναι στις ανθρωποθυσίες».
Υπάρχουν πολλών ειδών τρομοκρατικές οργανώσεις.
Άλλες που τα μέλη τους φοράνε κουκούλες και άλλες που τα μέλη τους φοράνε γραβάτες, κοστούμια και ταγιέρ.

Έμαθα, λοιπόν, ότι μιλάτε πολιτισμένα με τα μέλη του δεύτερου είδους τρομοκρατικής οργάνωσης. Ότι είστε συγγενείς με κάποια από αυτά τα μέλη. Ότι ακόμη τα στηρίζετε. Ότι ακόμη θέλετε να επιστρέψουν στη δράση και να αρχίσουν πάλι να οδηγούν ανθρώπους στο θάνατο.
Ξέρετε, οι Κουφοντίνες είναι στη φυλακή.
Οι άλλοι τρομοκράτες όμως είναι ελεύθεροι και υπερασπίζονται τις δολοφονικές πολιτικές τους μέσα στη Βουλή.
Και επιστρέφουν σπίτια τους όταν το κάνουν, ενώ ο δικός μου φίλος δε βγαίνει από τον τάφο του. Εκεί είναι το σπίτι του.
Ξέρετε, δεν είχε όνομα και επίθετο μόνο ο Παύλος Μπακογιάννης.
Είχε και ο φίλος μου και οι αμέτρητοι φίλοι άλλων, που είναι νεκροί.
Δεν έχουν καθόλου μικρότερη αξία από τον Παύλο Μπακογιάννη.
Και νομίζω ότι όπως είναι στη φυλακή οι δολοφόνοι του Παύλου Μπακογιάννη, θα έπρεπε να είναι και οι δολοφόνοι του Γιώργου, του Κώστα, της Ελένης.

Εκτός και αν δεν ισχύει το «Απαγορευτικά βγάζει μόνο το λιμεναρχείο», αλλά απαγορευτικά βγάζει και η δημοκρατία σας, λέγοντας «αυτούς τους τρομοκράτες δικαιούσαι να τους συλλάβεις, εκείνους τους τρομοκράτες δεν πρέπει να τους πειράξεις».
Αν είναι έτσι, πάω πάσο.

Αν είναι έτσι, έχει απόλυτο δίκιο ο κύριος περιφερειάρχης Στερεάς που θρηνεί μόνο για τον πατέρα του και δηλώνει ότι «Είναι ακατανόητο να κλείνουν οι φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Δομοκό .

Μιλάμε για μία παγκόσμια πρωτοτυπία, πουθενά αλλού δεν έχουν καταργηθεί τέτοιες φυλακές λες και όλοι οι έγκλειστοι είναι ίδιοι».

Άλλωστε, αυτές οι φυλακές πέραν των άλλων είναι και ένα… αναπτυξιακό έργο για την εκλογική περιφέρεια του κ. Μπακογιάννη. Το δήλωσε ο ίδιος λέγοντας «Και φυσικά μιλάω για θέματα που μας αφορούν όλους και την Περιφέρεια, όπως οι φυλακές Δομοκού».
Είναι κρίμα να χαθεί ένα τέτοιο αναπτυξιακό έργο που θα φέρει έσοδα από το κέτερινγκ, μέσα από τα χέρια ενός φέρελπι πολιτικού που βλέπει σε αυτό το πεδίο πολέμου μόνο έναν νεκρό, αγνοώντας χιλιάδες άλλους.

Υγ: Παραθέτω ένα τελευταίο απόσπασμα από την υπουργικού ύφους και περιεχομένου δήλωση του κ. Μπακογιάννη : «ΕΜΕΙΣ από την πλευρά μας θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα σταλεί επιτέλους ένα ισχυρό μήνυμα: Ότι η βία δεν είναι αποδεκτό μέσο επίλυσης διαφορών. Αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι εκτρέφουμε το τέρας του αυταρχισμού και του φασισμού».

Σωστά! Τώρα ας κοιτάξει αυτή τη φωτό κι ας απαντήσει στην ερώτηση: «Στη μαμά σου, το είπες;»


Πηγή: kartesios.com

[--->]

Έκαψαν ξανά το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή Φωκίδας

Το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στις φλόγες, έξι χρόνια πριν,
στις 29 Μάρτη 2009

 Κείμενο που ανέβασαν συντοπίτες του Στέφανου Κόλλια στο indymedia:

«Ξημερώματα Κυριακής 29 Μαρτίου 2015 και ακριβώς έξι χρόνια μετά από τον πρώτο εμπρησμό που έγινε στις 29 Μαρτίου το 2009,  ξαναπυρπολούν το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή (Κουκουβίστα) Φωκίδας .

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως στο παρελθόν προηγήθηκε μια απόπειρα εμπρησμού , που διαπιστώθηκε από τους ιδιοκτήτες του σπιτιού το βράδυ του Σαββάτου, αλλά επειδή μάλλον δεν ήταν αποτελεσματική,  οι εγκληματίες επανήλθαν το ίδιο βράδυ  για να το κάψουν ολοσχερώς.

Ο δεύτερος ολοκληρωτικός εμπρησμός είναι μήνυμα στο Στέφανο,  που είχε αποφασίσει να ξαναγυρίσει στο χωριό με την σύντροφο του  για να μείνουν  μόνιμα, ότι είναι ανεπιθύμητος  και αυτό το μήνυμα φέρει φασιστική και μαφιόζικη  υπογραφή.

Οι εμπρηστές όποιοι και αν είναι , κουκουλοφόροι άμισθοι ή έμμισθοι , με πρακτικές φασιστικές και μαφιόζικες,θεωρούν ότι το χωριό τους ανήκει και ότι μπορούν να διαφεντεύουν τις ζωές των ανθρώπων.  Για προσωπικά ή αλλότρια συμφέροντα, εκτελούν συμβόλαια. Αποθρασύνονται και τολμούν για δεύτερη φορά , αφού την πρώτη καλύφθηκαν στο  σκοτάδι της απουσίας ερευνών από την πλευρά των αρμοδίων αρχών.

Στοχοποίησαν έναν άνθρωπο   με παρουσία στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες , όπως σε αυτούς ενάντια στην ασυδοσία των μεταλλείων,  που αναπτύχθηκαν στο χωριό πριν τον πρώτο εμπρησμό , συνεχιστή  των αγωνιστικών παραδόσεων της οικογένειας του.

Εξάλλου σε αυτό το χωριό είναι νωπή ακόμη η μυρωδιά  του καπνού από τα σπίτια των Κουκουβιστιανών  που έκαιγαν οι φασίστες Γερμανοί, είναι  νωπές ακόμη οι μνήμες των αγωνιστών που αντιστάθηκαν,  όπως και τα ονοματεπώνυμα τους 

Το πρώτο  σπίτι που κάψανε ήταν του πατέρα του Στέφανου,  του Φοίβου και  αυτό προκάλεσε πόνο  γιατί μαζί με το σπίτι αφαιρέθηκε και ένα   κομμάτι της μνήμης του, αλλά  και της ιστορίας του χωριού.

Αυτό που νιώθουμε τώρα ξεπερνά τον πόνο και γίνεται οργή. 

Γιατί αυτό το σπίτι ξαναφτιάχτηκε με πολύ  κόπο  και προσπάθεια από τον Στέφανο  και από την  αλληλεγγύη του κόσμου.

Απαιτούμε από τις ανακριτικές αρχές να ενεργήσουν σοβαρά για την αποκάλυψη των φυσικών και ηθικών αυτουργών και όχι όπως την πρώτη φορά.

Καλούμε  τους συγχωριανούς να πάρουν θέση, να σταθούνε στο πλευρό του Στέφανου και να βοηθήσουν στην ανακριτική έρευνα.  Αν το χωριό έχει  κουκουλοφόρους , αυτοί πρέπει να  αποκαλυφθούν, γιατί αλλιώς  θα αποθρασύνονται.

Το μήνυμα μας απέναντι στους εγκληματίες ,  είναι αυτό:

Από τον εμπρησμό  κρατάμε την φωτιά και δεν θα την σβήσουμε μέχρι να αποκαλύψουμε και να απαλλαγούμε από  αυτούς που θεωρούν το χωριό , την περιοχή και τις ζωές μας  τσιφλίκι τους.

Συντοπίτες του Στέφανου Κόλλια»

_______

Οσο τους προβοκάρουν,τόσο τους αγαπάνε

Στο φιλικό στασίδι του Βήμα fm και του Βασίλη Χιώτη της  ''υπόθεσης'' Κατρούγκαλου, αυτή τη φορά ο Μπαλάφας.Λες και ο Κατρούγκαλος είχε προσωπικά με το Χιώτη ή ανήκε σε άλλο κόμμα.

'' Την Παρασκευή 3 Απριλίου ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Μπαλάφας μίλησε στους Βασίλη Χιώτη, Νότη Παπαδόπουλο και Γιώργο Παπαχρήστο για το άρθρο Πανούση, τους αντιεξουσιαστές και την Εξεταστική για το Μνημόνιο.

Συνέντευξη Γ. Μπαλάφα''

Αντε μετά να πείσουν ότι η σύγκρουση τους  με τα διαπλεκόμενα δεν είναι θέατρο

Η πολύκροτη απεργίας πείνας που διεξάγεται και πάνω σε τι πρέπει να πάρει θέση ο καθένας.

Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα, οι απαντήσεις πάλι όχι...

 Γράφει : Κώστας Φουρίκος 

Κάπου σίγουρα έχει χαθεί το κέντρο βάρους της συζήτησης όσον αφορά την απεργία πείνας που διεξάγεται εδώ και καιρό, θέτοντας πλέον σε κίνδυνο αρκετούς από τους φυλακισμένους που συμμετέχουν σε αυτή. Κάπου ανάμεσα στις συζητήσεις για το αν η κατάληψη στον ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο» ήταν σωστή και αν ταίριαζε με την αισθητική μας ή όχι ή για το αν η συμβολική διαμαρτυρία (με κάποια τρικάκια και ένα πανώ για λίγα λεπτά στο περιστύλιο της Βουλής) σήμανε το τέλος του αστικού κράτους, ή ίσως για το αν συνολικά προσπαθεί ο αναρχικός – αντιεξουσιαστικός χώρος άδικα και εσφαλμένα να αποδείξει άμεσα και βίαια ότι «όλοι ίδιοι είναι». Κάπου εκεί θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει την απώλεια κέντρου βάρους (χωρίς να επιθυμεί να υποβαθμίσει τις παραπάνω συζητήσεις και θεματικές) ακόμη και από ευρύτερα κομμάτια κόσμου που τοποθετούνται -με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο- έχοντας ριζοσπαστικό πρόσημο, σε ζητήματα ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Υπάρχει βέβαια και η -σχεδόν αλώβητη από ότι φαίνεται- Ελλάδα των καναλαρχών, των τηλεδικαστών, του Σαμαρά και του Άδωνι, της Μπακογιάννη, του Βορίδη και του Βενιζέλου, που παίζει σημαντικό ρόλο και προσπαθεί να ετεροπροσδιορίζει τη συζήτηση. Που δεν έχει κανένα πρόβλημα να υπερασπίζεται την ENERGA και τη Hellas Power, που κλέβουν 270 εκατομμύρια από το ελληνικό δημόσιο, ούτε έχει πρόβλημα φυσικά να κάνει παρέα με Μπαλτάκους και Χριστοφοράκους, αλλά θεωρεί ότι μπορεί να κουνάει το δάχτυλο σε όποιον επιθυμεί ένας άνθρωπος με αναπηρία ιδιαίτερα μεγάλου βαθμού, να μπορεί να αιτηθεί αποφυλάκισης! Ή σε όποιον επιθυμεί να καταλυθεί το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ νομικό οπλοστάσιο των τρομονόμων και του κουκουλονόμου, ή σε όποιον επιθυμεί να μην στήνεται κυνήγι μαγισσών με βάση τις οικογενειακές, φιλικές ή ερωτικές σχέσεις του όποιου κατηγορούμενου!

Τουλάχιστον, βέβαια, όλοι οι παραπάνω απαντάνε στα ίσια, λένε την άποψή τους, ξεδιπλώνοντας ανερυθρίαστα τον αντιδραστικό, δεξιό της χαρακτήρα. 

«Η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με τρομοκράτες» φωνάζει σε όλους τους τόνους η κλίκα Σαμαρά, λες και πρωταγωνιστεί σε αστυνομικό θρίλερ και την ρωτήσαμε αν θα πούμε «ναι» στο αίτημα επίδοξων απαγωγέων – εκβιαστών για πίτσες, μπύρες, 100 εκ. δολλάρια και ένα ελικόπτερο για να αφήσουν ελεύθερους τους ομήρους.

Το πρόβλημα που εντοπίζεται όμως εδώ, βρίσκεται στην «απέναντι πλευρά της όχθης» και στην αδυναμία της να διακρίνει το πρωτεύον. 

Που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλο, από την υπεράσπιση των ελευθεριών απέναντι στην αυταρχική μετάλλαξη – θωράκιση που έχει υποστεί το κράτος τα τελευταία, πολλά χρόνια.  

Όταν η συζήτηση που διεξάγουν τα μέσα ενημέρωσης και μεγάλο κομμάτι της πολιτικής σκηνής έχει τόσο αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν αρκεί να λες μισές κουβέντες, να υποχωρείς και να διαγωνίζεσαι στο μετριοπαθές του λόγου, υπάρχει ανάγκη προώθησης και υπεράσπισης αριστερών, προοδευτικών και ριζοσπαστικών αξιών που θίγονται πανταχόθεν.

Κι εκεί ακριβώς θα έπρεπε να βρίσκεται το κέντρο βάρους των συζητήσεών μας, παρά τους όποιους προβληματισμούς, διαφωνίες ή άλλες προσεγγίσεις στα μέσα πάλης που χρησιμοποιούνται, στο χρονικό σημείο που επιλέχθηκε αυτά να χρησιμοποιηθούν κ.ο.κ. 

Κανείς, καλείται εκ των πραγμάτων να πάρει θέση στο εξής απλό: στα πραγματικά αιτήματα των απεργών πείνας και του κινήματος αλληλεγγύης γύρω από αυτούς. Σε 3 άξονες κινούνται αυτά και είναι αλήθεια δεν αφορούν ούτε την κατάλυση του κράτους, ούτε την κατάργηση των τάξεων, ούτε κάτι άλλο σατανικό.

---

Φυλακές τύπου Γ

---

Ο πρώτος άξονας, όπως ξεκίνησε η απεργία, αφορούσε την κατάργηση των φυλακών τύπου “Γ. Τη δημιουργία δηλαδή ειδικής κατηγορίας φυλακών με όρους απομόνωσης για λόγους ασφαλείας όσον αφορά κατηγορούμενους για τρομοκρατία και άλλα αδικήματα. Όσον αφορά αυτό το αίτημα λοιπόν, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί (και με δική της πρωτοβουλία που αφορά το πρόγραμμα με το οποίο ψηφίστηκε) ότι προχωράει στην κατάργηση του συγκεκριμένου τύπου φυλακών. όντως έχει κατατεθεί σε δημόσια θέα και στη Βουλή πλέον το νομοσχέδιο, εντός του οποίου τοποθετείται η συγκεκριμένη ρύθμιση.

Διαβάστε εδώ το επίμαχο νομοσχέδιο όπως κατατέθηκε στη Βουλή στις 2/4

Διαβάστε εδώ παλιότερο αφιέρωμα του ToPeriodiko.gr για τις φυλακές τύπου “Γ , πριν περάσει το νομοσχέδιο με εισηγήτρια την προηγούμενη κυβέρνηση, το περασμένο καλοκαίρι  : Το Νομοσχέδιο τύπου Γ : Σωφρονισμός ή Ελληνικό Γκουαντανάμο;

---

Τρομονόμοι – κουκουλονόμος – χρήση DNA

---

Ο δεύτερος άξονας των αιτημάτων όμως αφορά την νομοθετική κατάργηση των τρομονόμων (άρθρα 187 και 187Α) και του κουκουλονόμου, καθώς και συγκεκριμένες διατάξεις που οριοθετούν τις διαδικασίες επεξεργασίας και χρήσης του γενετικού υλικού. Σε όλα αυτά τα ζητήματα η κυβέρνηση αποφεύγει να απαντήσει και δεν περιλαμβάνει κάποιες πρωτοβουλίες όσον αφορά το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν κομμάτι του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελούν ακόμη και σήμερα άποψη του τμήματος δικαιωμάτων του.

Η κυβέρνηση οφείλει μια ξεκάθαρη απάντηση ακόμη κι αν δεν νομοθετήσει άμεσα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι βουλευτές του έχουν υποχρέωση και δικαίωμα πρωτοβουλίας (ακόμη και με τη μορφή τροπολογιών). 

Ακόμη περισσότερο πρέπει να ενεργοποιηθούν οι κοινωνικοί φορείς, οι συλλογικότητες, οι κοινότητες αγώνα γύρω από την ανάγκη να δοθούν απαντήσεις ενάντια σε αυτό το αντιδραστικό νομοθετικό οπλοστάσιο της “διαρκούς έκτακτης ανάγκης». 

Σε τελική ανάλυση το συγκεκριμένο ζήτημα βρίσκει σύμφωνο εντός και εκτός Βουλής ένα μεγάλο πολιτικό φάσμα. 

Στην κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων συμφωνεί το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο αναρχικός / αντιεξουσιαστικός χώρος, νομικοί επιστήμονες και ακαδημαίκοί και -τουλάχιστον σε επίπεδο διακήρυξης- η πλειοψηφία των τάσεων και των φωνών εντός ΣΥΡΙΖΑ.

---

Σάββας Ξηρός – Οικογένεια φυλακισμένων μελών ΣΠΦ

---

Ο τρίτος άξονας αφορούσε και αφορά συγκεκριμένες υποθέσεις όπως του Σάββα Ξηρού, του οποίου η κατάσταση της υγείας συνιστά τον εγκλεισμό του απάνθρωπη διαδικασία. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προβλέπει ουσιαστικά την άμεση αποφυλάκισή του, αλλά / και τον κατ” οίκον περιορισμό του.

Η απεργία αφορά όμως, μετά και την είσοδο των φυλακισμένων μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς σε αυτή, την παύση της στοχοποίησης μελών των οικογενειών τους. 

Συγκεκριμένα οι απεργοί ζητούν να αφεθούν ελεύθερες η μητέρα δύο εκ των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ, η Αθηνά Τσάκαλου καθώς και η κοπέλα του ενός εκ των δύο, Εύη Στατήρη, που συνελήφθησαν μετά τις εξελίξεις με την σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού.

Σε αυτό το αίτημα αρκετοί αποφαίνονται, πως δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης.

Ότι η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη και ότι τέτοια αιτήματα δεν μπορεί να τα απαντήσει η κυβέρνηση.

 Βέβαια ακόμη κι έτσι να είναι (που σίγουρα δεν είναι, όπως καταδεικνύει η πραγματική εμπειρία-πραγματικότητα με πάρα πολλές πλευρές και γεγονότα της) ο αγώνας των απεργών είναι δικαιολογημένος και θεμιτός αφορώντας (έστω) την πίεση στους δικαστές. 

Όπως έχει γίνει πολλές φορές και στο παρελθόν και σε πολλά μέρη του κόσμου, όπου κινήματα αλληλεγγύης στρέφονταν προς τις δικαστικές αρχές ζητώντας την αποφυλάκιση, την παύση των διώξεων, την επανεξέταση υποθέσεων ή ό,τι άλλο. Περιπτώσεις όπως του Mumia Abu Jamal, του Rubin Hurricane Carter και της Angela Davis αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων υποθέσεων στις ΗΠΑ.

Η Αθηνά Τσάκαλου τελικά και υπό την πίεση της απαεργίας πείνας αποφασίστηκε ότι μπορεί να αποφυλακιστεί με χρηματική εγγύηση και εξαιρετικά δυσμενείς όρους (να μην απομακρυνθεί από την περιοχή της Σαλαμίνας). 

Δεν συνέβη όμως το ίδιο για την 25χρονη σύντροφος του Γ. Τσάκαλου. Και έτσι αυτή τη φορά η φιλόλογος μάλλον διδάσκει μάθημα αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς και μάχιμης αλληλεγγύης, αρνούμενη να κάνει χρήση της δυνατότητάς της να αποφυλακιστεί, στο βαθμό που παραμένει στην φυλακή η κοπέλα του γιού της Γεράσιμου, Εύη Στατήρη.

Οι συνήγοροι της 25χρονης κατέθεσαν στον ανακριτή αίτηση άρσης της προσωρινής της κράτησης μετά την απόρριψη του αιτήματός της από το δικαστικό συμβούλιο. Η αίτηση περιγράφει τα εξής;

«Σε κανένα σημείο δεν προκύπτει άλλου είδους σχέση ή συνεργασία με τα υπόλοιπα άτομα που αναφέρονται στο κατηγορητήριο, ούτε βέβαια κάποια παράνομη συμπεριφορά μου. Αντιθέτως συγκατηγορούμενοί μου είναι ο σύντροφός μου Γεράσιμος Τσάκαλος με τον οποίο έχω υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης και ο αδελφός του Χρήστος με τους οποίους εντάχθηκα στην ίδια οργάνωση κατά το κατηγορητήριο. Η ίδια στην απολογία μου ενώπιόν Σας, ανέφερα ακριβώς τον τρόπο που γνώρισα τον σύντροφό μου ως φοιτήτρια του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Όποτε είχε επισκεπτήριο τον επισκεπτόμουν στην φυλακή και ουδέποτε είχα ανάμειξη σε παράνομες δραστηριότητες ούτε ο σύντροφός μου μου ζήτησε κάποια συνδρομή, αφού σίγουρα δεν θα ήθελε να με εμπλέξει σε κάτι που θα διακινδύνευε την ζωή ή την ελευθερία μου. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στην ογκωδέστατη δικογραφία που να δείχνει έστω με την μορφή των ενδείξεων συμμετοχή μου στην οργάνωση που είναι μέλος ο σύντροφός μου» αναφέρει στην αίτησή της η Εύη Στατήρη.

Διαβάστε εδώ το κείμενο που παρέδωσε χειρόγραφα η Αθηνά Τσάκαλου μέσα από τις φυλακές και στο οποίο εξηγεί την στάση της 

Εν τέλει λοιπόν όσον αφορά τις περιπτώσεις των Τσάκαλου και Στατήρη κάθε ένας υπουργός, βουλευτής, δικαστής, δημοσιογράφος, νομικός, νομοθέτης ή πολίτης καλείται να πάρει θέση. Μπορεί να αποτελεί στοιχείο στοχοποίησης, κράτησης, δίκης ή καταδίκης απλά και μόνο η συγγενική ή φιλική σχέση, η υπόνοια ότι μέσω μιας τέτοιας σχέσης έχει υποβοηθηθεί στους σκοπούς του, κάποιος ή κάποια που έχει παρανομήσει;

Όπως γίνεται εμφανές, για άλλη μια φορά, εδώ δεν κρίνεται η άποψή μας για τη ΣΠΦ, την 17 Νοέμβρη, την τάδε ή την δείνα κινητοποίηση. Εδώ τα ερωτήματα είναι άλλα και συγκεκριμένα. Το ίδιο -στον έναν ή τον άλλο βαθμό- μπορούν να είναι και οι απαντήσεις…

[--->]