Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
απέρριψε τον ισπανικό νόμο για τις εξώσεις, αλλά η κυβέρνηση της Μαδρίτης δεν σκοπεύει
να τον αλλάξει. Σε ολόκληρη τη χώρα συνεχίζονται οι αυτοκτονίες, αλλά στις καταγγελίες των επιτροπών Σταματήστε τις εξώσεις
(Stop Desahucios) η
κυβέρνηση απαντά κατηγορώντας τες ότι εξυπηρετούν την ETA και για άσκηση βίας.
Τα συντονιστικά κατά των εξώσεων είχαν υποσχεθεί, ότι αν η πολιτική τάξη δεν περνούσε με νόμο μια πρόταση λαϊκής πρωτοβουλίας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα,, μια πρόταση που είχε συγκεντρώσει πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές, θα ξεκινούσε ένα μαζικό και εκτεταμένο πρόγραμμα κινητοποιήσεων κατά βουλευτών, γερουσιαστών και πολιτικών. Το’ παν και το’ καναν. Βλέποντας την αδράνεια του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος, στις αρχές Μαρτίου σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας ξεκίνησαν οργανωμένες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας οι λεγόμενες "escraches". Ένας όρος - ο οποίος σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να μεταφραστεί ως" κράξιμο" - που γεννήθηκε στη Λατινική Αμερική και χρησιμοποιήθηκε στην Αργεντινή, όταν τα μέλη των οργανώσεων που ζητούσαν αλήθεια και δικαιοσύνη για τους εξαφανισμένους και τα παιδιά που είχε απαγάγει το καθεστώς από οικογένειες αντιφασιστών άρχισαν να κατευθύνουν τη διαμαρτυρία τους κατά πολιτικών, με συγκεντρώσεις μπροστά στα σπίτια τους ή ακόμα και θορυβώδεις επιδρομές σε εστιατόρια και μπαρ που σύχναζαν.
Στις 14 Μαρτίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε μια απόφαση σύμφωνα με την οποία η ισπανική νομοθεσία για τις εξώσεις παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο αφού δεν διασφαλίζει την προστασία των πολιτών από τις καταχρηστικές ρήτρες των τραπεζών στις συμβάσεις των δανείων. Και πιο συγκεκριμένα, ότι το ισπανικό δίκαιο δεν επιτρέπει στους δικαστές να απορρίψουν τις προσφυγές των τραπεζών για εξώσεις σε περίπτωση αντιδικίας των χρεοκοπημένων δανειοληπτών με αυτές. Μια έξωση χωρίς δικαίωμα παραπέρα προσφυγής, δίνει απόλυτη εξουσία στις τράπεζες, θέτει στη διάθεση τους την αστυνομία χωρίς να προβλέπεται καμία δυνατότητα διαμεσολάβησης και που μέχρι στιγμής έχει προκαλέσει δεκάδες αυτοκτονίες μεταξύ των χρεοκοπημένων πολιτών που πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους ή πρόκειται να πεταχτούν. Από το ξεκίνημα της κρίσης τα δικαστήρια εξέδωσαν 500 000 εντολές έξωσης, αλλά μόνο 570 περιπτώσεις οι αυθόρμητες συντονιστικές επιτροπές κατάφεραν να τις ακυρώσουν και να τις μπλοκάρουν.
Η απάντηση του Rajoy και του Λαϊκού Κόμματος στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ζήτησε από την Μαδρίτη να τροποποιήσει τη νομοθεσία της σχετικά με αυτό το θέμα, ήταν αλαζονική. ήταν η αφορμή να φουντώσει και πάλι το κίνημα των πολιτών που πλήττονται από τις υποθήκες και τις εξώσεις και να ξεκινήσουν μια σειρά από κινήσεις καταγγελίας - η escrache - κατά μια ντουζίνας βουλευτών που αντιτίθενται στην έγκριση του νόμου που πρότειναν τα κοινωνικά κινήματα. Η εκστρατεία, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών, ξεκίνησε με ένα πραγματικό καταιγισμό επιστολών και μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στα μέλη του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων με τα οποία προειδοποιούσαν τους πολιτικούς που αντιδρούσαν ότι αν δεν ενέκριναν την αλλαγή του νόμου περί εξώσεων "θα φέρουμε την πραγματικότητα της έξωσης στο περιβάλλον σας".
Τα συντονιστικά κατά των εξώσεων είχαν υποσχεθεί, ότι αν η πολιτική τάξη δεν περνούσε με νόμο μια πρόταση λαϊκής πρωτοβουλίας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα,, μια πρόταση που είχε συγκεντρώσει πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές, θα ξεκινούσε ένα μαζικό και εκτεταμένο πρόγραμμα κινητοποιήσεων κατά βουλευτών, γερουσιαστών και πολιτικών. Το’ παν και το’ καναν. Βλέποντας την αδράνεια του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος, στις αρχές Μαρτίου σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας ξεκίνησαν οργανωμένες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας οι λεγόμενες "escraches". Ένας όρος - ο οποίος σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να μεταφραστεί ως" κράξιμο" - που γεννήθηκε στη Λατινική Αμερική και χρησιμοποιήθηκε στην Αργεντινή, όταν τα μέλη των οργανώσεων που ζητούσαν αλήθεια και δικαιοσύνη για τους εξαφανισμένους και τα παιδιά που είχε απαγάγει το καθεστώς από οικογένειες αντιφασιστών άρχισαν να κατευθύνουν τη διαμαρτυρία τους κατά πολιτικών, με συγκεντρώσεις μπροστά στα σπίτια τους ή ακόμα και θορυβώδεις επιδρομές σε εστιατόρια και μπαρ που σύχναζαν.
Στις 14 Μαρτίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε μια απόφαση σύμφωνα με την οποία η ισπανική νομοθεσία για τις εξώσεις παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο αφού δεν διασφαλίζει την προστασία των πολιτών από τις καταχρηστικές ρήτρες των τραπεζών στις συμβάσεις των δανείων. Και πιο συγκεκριμένα, ότι το ισπανικό δίκαιο δεν επιτρέπει στους δικαστές να απορρίψουν τις προσφυγές των τραπεζών για εξώσεις σε περίπτωση αντιδικίας των χρεοκοπημένων δανειοληπτών με αυτές. Μια έξωση χωρίς δικαίωμα παραπέρα προσφυγής, δίνει απόλυτη εξουσία στις τράπεζες, θέτει στη διάθεση τους την αστυνομία χωρίς να προβλέπεται καμία δυνατότητα διαμεσολάβησης και που μέχρι στιγμής έχει προκαλέσει δεκάδες αυτοκτονίες μεταξύ των χρεοκοπημένων πολιτών που πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους ή πρόκειται να πεταχτούν. Από το ξεκίνημα της κρίσης τα δικαστήρια εξέδωσαν 500 000 εντολές έξωσης, αλλά μόνο 570 περιπτώσεις οι αυθόρμητες συντονιστικές επιτροπές κατάφεραν να τις ακυρώσουν και να τις μπλοκάρουν.
Η απάντηση του Rajoy και του Λαϊκού Κόμματος στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ζήτησε από την Μαδρίτη να τροποποιήσει τη νομοθεσία της σχετικά με αυτό το θέμα, ήταν αλαζονική. ήταν η αφορμή να φουντώσει και πάλι το κίνημα των πολιτών που πλήττονται από τις υποθήκες και τις εξώσεις και να ξεκινήσουν μια σειρά από κινήσεις καταγγελίας - η escrache - κατά μια ντουζίνας βουλευτών που αντιτίθενται στην έγκριση του νόμου που πρότειναν τα κοινωνικά κινήματα. Η εκστρατεία, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών, ξεκίνησε με ένα πραγματικό καταιγισμό επιστολών και μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στα μέλη του Κογκρέσου των Αντιπροσώπων με τα οποία προειδοποιούσαν τους πολιτικούς που αντιδρούσαν ότι αν δεν ενέκριναν την αλλαγή του νόμου περί εξώσεων "θα φέρουμε την πραγματικότητα της έξωσης στο περιβάλλον σας".
Ενώ τα ισπανικά δικαστήρια έχουν
φορτωθεί με βουνά από προσφυγές πτωχευμένων
που προσπαθούν να μπλοκάρουν τις εξώσεις, με βάση την απόφαση του Δικαστηρίου
του Λουξεμβούργου, οι escraches έχουν βάλει στο στόχαστρο κάποιους επιφανείς
πολιτικούς της δεξιάς. Στη Μαδρίτη, στο Οβιέδο, στη Βαλένθια,στη Βαρκελώνη και
το Μπιλμπάο βουλευτές και ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος έχουν εισπράξει έντονες
διαμαρτυρίες στα σπίτια τους, σε ξενοδοχεία και σταθμούς, κατά τη διάρκεια
συνεδρίων και καθώς περπατούσαν από δεκάδες, ακόμα και εκατοντάδες οργισμένους ακτιβιστές
κατά των εξώσεων.
Η αντίδραση της κυβέρνησης και του Λαϊκού Κόμματος ήταν οργισμένη και βίαιη. Οι εκπρόσωποι του Κόμματος των Rajoy - Esteban Gonzalez Pons και Cristina Cifuentes – επί μέρες είχαν κατασκηνώσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και με βιτριολικές δηλώσεις συνέκριναν την εκστρατεία των επιτροπών κατά των εξώσεων με το αντάρτικο πόλεων που διεξάγουν εδώ και χρόνια τα κινήματα της νεολαίας των Βάσκων. Αλλά δεν έλειψαν ούτε και οι κατηγορίες για σύνδεση του κινήματος με την ETA (!) και πάντως για χρήση τρομοκρατικών μεθόδων εναντίον πολιτικών εκπροσώπων. Μια εκστρατεία ποινικοποίησης στην οποία κοινωνικά κινήματα και αριστερές ομάδες απάντησαν με στιχάκια χλευαστικά. Πάντως ο ισπανός Υπουργός Εσωτερικών έδωσε σαφείς εντολές στις υπηρεσίες ασφαλείας να αποτρέπουν τα "escraches" (κράξιμο) κατά των πολιτικών εκπροσώπων, να διασφαλίζεται η προστασία τους και να διώκονται όσοι "θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια." Να περιμένουμε λοιπόν ένα νέο κύμα διώξεων και συλλήψεων κατά ακτιβιστών που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, στις καθιστικές διαμαρτυρίες και τις δράσεις κατά των εκπροσώπων μιας ξεδιάντροπης πλέον πολιτικής τάξης στην υπηρεσία των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Η αντίδραση της κυβέρνησης και του Λαϊκού Κόμματος ήταν οργισμένη και βίαιη. Οι εκπρόσωποι του Κόμματος των Rajoy - Esteban Gonzalez Pons και Cristina Cifuentes – επί μέρες είχαν κατασκηνώσει στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και με βιτριολικές δηλώσεις συνέκριναν την εκστρατεία των επιτροπών κατά των εξώσεων με το αντάρτικο πόλεων που διεξάγουν εδώ και χρόνια τα κινήματα της νεολαίας των Βάσκων. Αλλά δεν έλειψαν ούτε και οι κατηγορίες για σύνδεση του κινήματος με την ETA (!) και πάντως για χρήση τρομοκρατικών μεθόδων εναντίον πολιτικών εκπροσώπων. Μια εκστρατεία ποινικοποίησης στην οποία κοινωνικά κινήματα και αριστερές ομάδες απάντησαν με στιχάκια χλευαστικά. Πάντως ο ισπανός Υπουργός Εσωτερικών έδωσε σαφείς εντολές στις υπηρεσίες ασφαλείας να αποτρέπουν τα "escraches" (κράξιμο) κατά των πολιτικών εκπροσώπων, να διασφαλίζεται η προστασία τους και να διώκονται όσοι "θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια." Να περιμένουμε λοιπόν ένα νέο κύμα διώξεων και συλλήψεων κατά ακτιβιστών που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, στις καθιστικές διαμαρτυρίες και τις δράσεις κατά των εκπροσώπων μιας ξεδιάντροπης πλέον πολιτικής τάξης στην υπηρεσία των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.