ΚΟΙΝΌ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΙΡΛΑΝΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΑΝΤΕΡ ΑΝΤΝΑΝ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

                                              

Εμείς, Ιρλανδοί και Έλληνες που υποφέραμε το πιο άδικο καθεστώς φυλάκισης για πολιτικούς λόγους, αυτό της διοικητικής κράτησης, καταδικάζουμε το Κράτος του Ισραήλ, και ιδιαίτερα το Υπουργείο που έχει την ευθύνη για τις φυλακές και όλους τους αξιωματούχους που φρόντισαν ώστε ο αγωνιστής Καντέρ Αντνάν, μόλις 45 χρονών, να πεθάνει σε ανατριχιαστικές συνθήκες μετά από 14 περιόδους φυλάκισης, συνολικά επί 8 χρόνια. Μετά από 5 απεργίες πείνας, συμπεριλαμβανόμενης και της τελευταίας του, την 86η μέρα της.

Ο Καντέρ Αντνάν άφησε την τελευταία του πνοή μαχόμενος όχι μόνο για τη δική του ελευθερία, αλλά για τον τερματισμό του καθεστώτος της χωρίς χρονικά όρια κράτησης εκτός δικαστικών διαδικασιών, χωρίς την απαγγελία κατηγοριών και την παραπομπή σε δίκη – ένα καθεστώς που αφορά εκατοντάδες Παλαιστίνιους κρατούμενους, άντρες, γυναίκες, ακόμα και νεαρά παιδιά.

Οι Αρχές του Ισραήλ δεν επιτρέπεται να θεωρούν ότι μπορούν να δρουν πέρα από οποιοδήποτε ανθρώπινο νόμο, ακόμα και τους πιο αρχαίους. Απαιτούμε την άμεση παράδοση του σώματος του Καντέρ Αντνάν στην οικογένεια του για να ταφεί με τιμές απ’ τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους Παλαιστίνιους κρατούμενους, με τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που αυτή την περίοδο υπόκεινται σε αυτό το τρομερό καθεστώς. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να πάρει τα δραστικότερα μέτρα ώστε να υπάρξει άμεσα το μόνο δυνατό αποτέλεσμα, ο τερματισμός οποιασδήποτε νομοθεσίας επιτρέπει να κρατούνται άνθρωποι με διοικητική κράτηση στο Κράτος του Ισραήλ και οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Αθήνα και Μπέλφαστ, 6 Μαίου 2023

Υπογράφουν:

ΕΛΛΑΔΑ

Αγοργιανίτου Φούλη, συνταξιούχος

Αλαβάνου Αριάδνη, μεταφράστρια

Αντωνίου Περικλής, συνταξιούχος οικονομολόγος

Βαλαβάνη Νάντια, πρ. αν. υπουργός Οικονομικών, πρ. βουλευτής

Βασιλάκη Ελένη, δημοσιογράφος

Γεωργακάκη Ροδή, πρ. αντιπρόεδρος του ΔΣ του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης

Γιαννουλάκη Αθηνά, δημοτική υπάλληλος

Γονατάς Βαγγέλης, Redh-Παράρτημα Ελλάδας

Δερμιτζάκης Κωστής, πρ. βουλευτής

Δημοπούλου Ελένη, εκπαιδευτικός

Διονέλλης Μάριος, δημοσιογράφος

Ήσυχος Κώστας, πρ. αν. υπουργός Εθνικής Άμυνας, πρ. βουλευτής

Θανοπούλου Κατερίνα, εκπαιδευτικός-συγγραφέας, πρ. αντιπεριφερειάρχης Ατικής

Θωμά Λαμπρινή, δημοσιογράφος

Ζωγραφάκης Δημήτρης, ηθοποιός

Καλτσώνης Δημήτρης, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Καλύβα-Πρίφτη Μαρία, δημοσιογράφος, κόρη πολιτικού κρατούμενου ’67-74

Καραίσκος Κώστας, εκπαιδευτικός, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Κομοτηνής

Κοκκίνης Γιώργος, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης

Κοροβέσης Τάκης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης

Κορτζίδης Χρήστος, δημοτικός σύμβουλος και πρ. Δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης

Κορωναίου Αλεξάνδρα, πανεπιστημιακός

Κουζής Γιάννης, πανεπιστημιακός, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Κουμπιού Ζωή, συνταξιούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός

Κουτράκη Φωτεινή, εκπαιδευτικός, δημοτική σύμβουλος Μινώα Πεδιάδος

Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος, συντονιστής του DefendDemocracy.Press

Λαπαβίτσας Κώστας, καθηγητής Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου

Λέβα Βάσω, εκπαιδευτικός, πρ. βουλευτής

Μαύρος Γιάννης, μέλος του Εθνικού Συμβούλιου διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, οικονομολόγος

Μέγκος Παναγιώτης, δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Δελφών

Μηνακάκη Ελένη-Αλίκη, ψυχολόγος

Μοσχοχωρίτου Όλγα, δικηγόρος

Μπαδογιάννης Άκης, χειρούργος-ορθοπεδικός

Μπάκας Δημήτρης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Δελφών

Μπενούκας Πάνος, συνταξιούχος

Μπιτσάνης Κώστας, επιχειρηματίας

Μουγκαράκη Έφη, δικηγόρος

Ουζουνίδου Τζένη, ηλεκτρολόγος-μηχανικός, σύμβουλος επιχειρήσεων, πρ. βουλευτής

Παπαχρίστου Αναστασία, μέλος ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αλίμου, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Παπουλής Κώστας, μηχανικός-εκπαιδευτικός ΤΕΕ

Πετράκος Θανάσης, Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου, πρ. βουλευτής

Πολίτης Τάκης, καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Ποττάκη Ιφιγένεια, σύμβουλος Πρεσβείας

Πρωτοψάλτη Δήμητρα, συνταξιούχος

Ραχιώτης Γιάννης, δικηγόρος

Σακοράφα Σοφία, Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Σιούτη Τζένη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός – συγγραφέας

Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος

Σούγελας Άρης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης

Στρατούλης Δημήτρης, πρ. αν. υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, πρ. βουλευτής

Ταμιωλάκη Μαρία, παιδίατρος-εντατικολόγος

Τζήμας Θέμις, δικηγόρος, διδάσκων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΔΠΘ

Τσανάκα Αλεξάνδρα, τοπογράφος-μηχανικός, πρ. βουλευτής

Τσιράκης Βασίλης, συγγραφέας-σκηνοθέτης

Τσίχλη Μαριάννα, δικηγόρος, Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής

Τσουρούτας Γιάννης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

Φούσκας Βασίλης, πανεπιστημιακός, University of East London

Φρυδάς Δημήτρης, εκπαιδευτικός

Φωτόπουλος Λάμπρος, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Δελφού

Χαραλαμπίδου Δέσποινα, περιφερειακός σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας, πρ. βουλευτής

Χαρίσης Γιώργος, συνδικαλιστής ΜΕΤΑ-ΟΤΑ

ΒΟΡΕΙΑ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Andrew Bonner

Seanos Ua Brochlain

Patricia Cambell

Daithi Cliontion

Sophia Deenham

Martin Duffin

Raisin Duggan

Niall Farrell

Fra Hughes

John Hurson

Fiona Johnson

Sean Mag Guigan

Seamus Mac Goilaleath

Ralph McKay

Tony Mc Leish

Marrie Mc Nally

Padraig Pearse McShane

Maire Mhic

Catherine Miles

Kate Nash

Suzanne O'Hara

Geroid O"Machail

Raymond O'Seachnasaigh

Frank Quinn

Yas Rodriquez

Rita Simmonds

JOINT PRESS COMMUNIQUE

We, Irish and Greeks who suffered under the most unjust out of all the cases of political incarceration, that is, the regime of administrative detention, condemn the Israeli State, and especially the Ministry responsible for prisons and all those officials who connived to allow the fighter Khader Adnan to die under appalling conditions, 45 years old, after 12 times in jail and in all 8 years of administrative detention. After  5 hunger strikes, at the 86th day of his last one.

Khader Adnan died fighting not only for  his own freedom, but for the termination of the state of limitless imprisonment without any judicial proccess, without any charges and trial concerning hundreds of Palestinian prisoners, men, women and even young children.

The Israeli Authorities should not believe they can act as if they are beyond any human law, even the most ancient ones. We are asking for the immediate release of the body of Khader Adnan to his family to be buried and honoured by his loved ones.

We stand along in solidarity with the Palestinian prisoners, with all the men, women and children currently experiencing these horrors. We call for the international community to take the most drastic measures resulting in the only possible solution, the termination of any laws allowing people to be held under administrative detention in the State of Israel as well as wherever else in the world.

Belfast & Athens, 6 May 2023

Signed:

NORTHERN IRELAND

Andrew Bonner

Seanos Ua Brochlain

Patricia Cambell

Daithi Cliontion

Sophia Deenham

Martin Duffin

Raisin Duggan

Niall Farrell

Fra Hughes

John Hurson

Fiona Johnson

Sean Mag Guigan

Seamus Mac Goilaleath

Ralph McKay

Tony Mc Leish

Marrie Mc Nally

Padraig Pearse McShane

Maire Mhic

Catherine Miles

Kate Nash

Suzanne O'Hara

Geroid O"Machail

Raymond O'Seachnasaigh

Frank Quinn

Yas Rodriquez

Rita Simmonds

GREECE

Agoryianitou Fouli, pensioner

Antoniou Periklis, economist, photographer

Badoyannis Akis, orthopedic surgeon

Bakas Dimitris, member of the Municipal Council of Delphi

Benoukas Panos, pensioner

Bitsanis Costas, businessman

Charisis Yorgos, trade-unionist, META in the Panhellenic Federation of Trade Unions of Workers in the Municipalities

Dermitzakis Kostis, ex MP

Dimopoulou Eleni, high-school teacher

Dionellis Marios, journalist

Fotopoulos Lambros, member of the Municipal Council of Delphi

Frydas Dimitris, educator

Geogakaki Rodi, ex. Vice-President of the Municipal Council of Elliniko-Argyroupoli

Giannoulaki Athina, civil servant

Gonatas Vasilis, Redh-Section Greece

Isichos Κostas, ex alt. Μinister of National Defence, ex MP

Kaltsonis Dimitris, University Professor, Panteios

Kalyva-Prifti Maria, journalist, daughter of a political prisoner in the dictatorship 1967-1974

Karaiskos Kostas, high-school teacher, member of the Komotini Municipal Council

Kokkinis George, member of the Municipal Council of Elliniko-Argyroupoli

Konstantakopoulos Dimitris, journalist, coordinator of DefendDemocracy.Press

Koronaiou Alexandra, Professor, Panteio University

Korovesis Takis, member of the Municipal Council of Elliniko-Argyroupoli

Kortzidis Christos, member of the Municipal Council of Elliniko-Argyroupoli , ex-Mayor of Elliniko-Argyroupoli

Koubiou Zoi, electrical engineer, pensioner

Koutraki Fotini, high-school teacher, member of the Municipal Council of Minoa Pediada, Crete

Kouzis Yannis, Professor, Panteio University

Lapavitsas Kostas, professor, SOAS, University of London

Leva Vaso, high-school teacher, ex MP

Mavros Yannis, member of the National Council Claiming the German War Debt and Reparations towards Greece, economist

Megos Panayiotis, member of the Municipal Council of Delphi

Minakaki Eleni-Aliki, phychologist

Moshochotitou Olga, lawyer

Mougaraki Efi, lawyer

Ouzounidou Jenny, electric engineer, business councilor, ex MP

Papachristou Anastasia, member of the Council of Trade Unionists  Working in the Municipality of Alimos, member of the General Council of the Highest Administration of Civil Servants Unions (ADEDY)

Papoulis Costas, engineer-technical school educator

Petrakos Thanasis, member of the Regional Council of Peloponnese, ex MP

Politis Takis, Professor, University of Thessalia

Pottaki Ifigenia, embassy councilor

Propopsalti Dimitra, pensioner

Rachiotis Yannis, lawyer

Sakorafa Sofia, Vice-President of the Greek Parliament

Siouti Jenny, high-school teacher, author

Skamnakis Thanasis, journalist

Stratoulis Dimitris, ex alt. Minister of Social Services, ex MP

Sougelas Aris, member of the Municipal Council of Elliniko-Argyroupoli

Tamiolaki Maria, pediatrician-intensivist

Thanopoulou Katerina, high-school teacher, author, ex Vice-District Governor of Attica

Thoma Lambrini, journalist

Tsanaka Alexandra, surveyor engineer, ex MP

Tsichli Marianna, lawyer, member of the Regional Council of Attica

Tsirakis Vasilis, author, cinema director

Tsouroutas Yannis, high-school teacher, pensioner

Tzimas Themis, lawyer, teaching at the College of Political Science in Dimokriteio University of Thrace

Valavani Nadia, ex alt. Minister of Finance, ex MP

Vasilaki Eleni, journalist

Zografakis Dimitris, actor

[------>]

Δεύτερη συνεδρίαση του Αραβικού και Διεθνούς Διαδικτυακού Φόρουμ για Άρση των Οικονομικών Κυρώσεων στη Συρία

 

6 Μαίου 2021

Η πρώτη συνεδρίαση του Διαδικτυακού Φόρουμ έγινε στις 29 Απριλίου 2021 οργανωμένη από την Καζαμπλάνκα με οργανωτές το Αραβικό Εθνικό Συνέδριο και το Αραβικό Διεθνές Φόρουμ για Επικοινωνία και Αλληλεγγύη σε συνέχεια της προπαρασκευαστικής Συνάντησης ενάντια στην πολιορκία της Συρίας, που είχε αποτελέσει προϊόν συνεργασίας Αραβικών συνδιασκέψεων, ομοσπονδιών και θεσμών στη Βυρηττό την 1η Ιουνίου 2019.

Στο Φόρουμ συγκεντρώθηκαν αντιπροσωπείες βασικών πολιτικών και κοινωνικών ρευμάτων και γνωστοί αναλυτές και ακτιβιστές απ’  όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Λόγω του μεγάλου αριθμού ομιλητών, περισσότεροι από 100, αποφασίστηκε να παρακαμφθεί η Αγγλική μετάφραση και να οργανωθεί μια δεύτερη συνεδρίαση αποκλειστικά στ’  αγγλικά με συμμετοχή όλων των μη αραβικής προέλευσης ομιλητών.

Η δεύτερη συνεδρίαση έγινε ακριβώς μια βδομάδα αργότερα, στις 6 Μαίου 2021, με 34 ομιλητές. Το Φόρουμ άνοιξε η Δρ. Μπουτάινα Σααμπάν, πρώτη πολιτική σύμβουλος του Προέδρου Άσαντ, που αναφέρθηκε συνοπτικά στην ιστορία της Συρίας - από την εποχή που την αποκαλούσαν «διαμάντι στο στέμμα της αποικιοκρατίας» μέχρι την κατάκτηση με αιματηρούς αγώνες της πολιτικής και εθνικής της ανεξαρτησίας - και τελικά την «Αραβική άνοιξη» που, χάρη στην ανάμιξη του διεθνούς ιμπεριαλισμού, κατέληξε  παντού στον Αραβικό κόσμο σε βαρύ χειμώνα και στην κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα.

Ακολούθησαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις. Μεταξύ άλλων μίλησαν:

Ο Ειδικός Απεσταλμένος του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη (2008-2013) Ρίτσαρντ Φαλκ, ομότιμος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, εβραϊκής καταγωγής Αμερικανός, στον οποίο το Ισραήλ έχει απαγορεύσει την είσοδο σταα εδάφη του. Ο πρ. Βρετανός πρέσβης στη Δαμασκό, Πήτερ Φορντ. Ο νεαρός Αμερικανός ακτιβιστής Τεντ Κέλυ, από τους επικεφαλής της εκστρατείας που συνεχίζεται εδώ και 30 χρόνια για την απελευθέρωση απ’  τις φυλακές των ΗΠΑ του πρώην «Μαύρου Πάνθηρα», δημοσιογράφου Μουμία Αμπού-Τζαμάλ. 

Οι Αμερικανοί διεθνείς νομικοί του ΙΑC (Διεθνούς Κέντρου Δράσης) που ίδρυσε ο πρ. Γενικός Εισαγγελέας (Υπουργός Δικαιοσύνης) των ΗΠΑ και διεθνής ακτιβιστής Ράμσευ Κλαρκ, Ρίτσαρντ Μπέκερ και Τζακ Κοέν (ο πρώτος αναφέρθηκε και στ’  ότι ενώ οι περισσότεροι νομίζουν ότι το πρώτο πραξικόπημα που οργάνωσε η  CIA ήταν για την ανατροπή του Μοσαντέκ στο Ιράν το 1953, στην πραγματικότητα το πρώτο ήταν το 1949, δυο χρόνια μόλις από την ίδρυση της, για την εγκατάσταση στρατιωτικής χούντας στη Συρία). 

Ο νομικός και αγωνιστής από το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας Φρα Χιου, που τόνισε ότι το Ισραήλ είναι ο μεγάλος κερδισμένος από την καταστροφή της Συρίας. Ο πρ. πρέσβης των ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία, νομικός Μάικλ Σπρίνγκμαν. Ο διεθνής νομικός Τζον Φίλποτ από το Κεμπέκ του Καναδά. Ο Αυστραλός καθηγητής Νομικής Τιμ Άντερσον, η δημοσιογράφος Βανέσα Μπέλυ και πολλοί άλλοι και άλλες.

Από την Ελλάδα μίλησαν ο καθηγητής Βαγγέλης Πεισίας, Διεθνής Συντονιστής του εγχειρήματος «Ένα καράβι για τη Γάζα», ο Κώστας Ήσυχος, πρ. αν. υπουργός Άμυνας, ο νομικός Γιάννης Ραχιώτης και η Νάντια Βαλαβάνη.

Τη δεύτερη συνεδρίαση του Διαδικτυακού Φόρουμ έκλεισε από μεριάς των δύο οργανώσεων-ομπρέλλα που το διοργάνωσαν ο Δρ. Μάαν Μπασούρ, πρόεδρος του Φόρουμ για Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη.

Ακολουθεί η τοποθέτηση στη δεύτερη συνεδρίαση του Φόρουμ της Νάντιας Βαλαβάνη, στ’  αγγλικά και στα ελληνικά.

Αθήνα, 10.05.2021

ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΘΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΜΑ

ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ

Το παραπάνω μήνυμα θα έπρεπε να προταχθεί σε όλες τις  συσκέψεις κυβερνητικών υπηρεσιών παγκόσμια, και πριν απ’  όλα της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, που βρίσκονται καθηλωμένες στην κινούμενη άμμο πολέμων που συνεχίζονται στο διηνεκές (the forever wars).

O Ράμσεϋ Κλαρκ, πρ. Γενικός Εισαγγελέας (υπουργός Δικαιοσύνης) των ΗΠΑ και διεθνής ακτιβιστής, ήταν ανάμεσα στους πρώτους που φώτισαν τι είναι στην πραγματικότητα οι κυρώσεις όπως αυτές ενάντια στη Συρία, μια χώρα που οι ΗΠΑ έχουν εντάξει στην κατηγορία «Κράτος-σπόνσορας της τρομοκρατίας» από το 1979: Όπλο μαζικής καταστροφής ενάντια σε κάθε κράτος, στο οποίο απευθύνονται, από την Κούβα μέχρι τη Βενεζουέλα και το Ιράν ή, στην περίπτωση που συζητούμε, σε βάρος της Συρίας. Όχι μια εναλλακτική στον πόλεμο, αλλά η πρώτη φάση του πολέμου.

Καθώς η στρατηγική εξολόθρευσης των αντιπάλων των ΗΠΑ μέσω οικονομικών κυρώσεων, αλλαγής καθεστώτος, δημιουργίας νέων κρατών, στοχευμένων δολοφονιών, κτυπημάτων με ντρόουν και άλλων εφαρμογών της ισχύος των ΗΠΑ έχει αποτύχει όχι μόνο στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά παγκόσμια, η θέσπιση του λεγόμενου «Νόμου του Καίσαρα για την Προστασία των Σύρων Πολιτών» (“Caesar Syria Civilian Protection Act”) εν μέσω του πρώτου κύματος της πανδημίας τον Ιούνιο του 2020 αυτοαποκαλύφθηκε για ό,τι πράγματι είναι: Ανταλλαγή πελατειακής αλληλουποστήριξης μεταξύ Συριοαμερικανικών ομάδων και της κυβέρνησης Τραμπ, που κλιμάκωσε την επίδραση των οικονομικών κυρώσεων που είχαν επιβληθεί το 2011 στο έδαφος ακόμα παλιότερων κυρώσεων.

Με αποτέλεσμα αυτό που περιγράφει έξι μήνες αργότερα στην Έκθεση της η Ειδική Απεσταλμένη του ΟΗΕ για την Επίδραση Μονομερών Εξαναγκαστικών Μέσων: Ο «Νόμος του Καίσαρα» περιλαμβάνει την ευρύτερη γκάμα αμερικανικών οικονομικών κυρώσεων που εφαρμόστηκε ποτέ ενάντια στη Συρία, καθώς στοχοποιεί όχι μόνο τις συγκεκριμένες Ρωσικές και Ιρανικές οντότητες και προσωπικότητες, οι οποίες κατονομάζονται αναλυτικά στο συγκεκριμένο νόμο, αλλά επίσης οποιονδήποτε ξένο επιχειρήσει να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της Συρίας. Σε αυτούς τους «ξένους» συμπεριλαμβάνονται τόσο εταιρίες που βοηθούν στην ανοικοδόμηση των υποδομών που καταστράφηκαν στον πόλεμο όσο και διαχειριστές ανθρωπιστικής βοήθειας παρεμποδίζοντας την πρόσβαση σε ζωτική βοήθεια ακόμα κι εν μέσω πανδημίας.

Καθώς στόχος του «νόμου του Καίσαρα» σύμφωνα με ό,τι διακηρύσσεται στο ίδιο το κείμενο του είναι η προστασία του Συριακού λαού, βρίσκω εξαιρετικά σημαντικό το συμπέρασμα της Ειδικής Απεσταλμένης του ΟΗΕ ότι «πέρασε σαν οδοστρωτήρας πάνω από τ’  ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων του Συριακού λαού για οίκηση, υγεία και επαρκές επίπεδο ζωής και ανάπτυξης... Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν πρέπει να θέτει εμπόδια στην ανοικοδόμηση των νοσοκομείων, καθώς η έλλειψη ιατρικής φροντίδας απειλεί το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή ολόκληρου του πληθυσμού».

Κι όλα αυτά αφού το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων στην Έκθεση του της 12ης Ιουνίου 2020 προειδοποιούσε ήδη για την επίδραση των προηγούμενων από το «Νόμο του Καίσαρα» κυρώσεων, που είχαν επιβληθεί μέσω Εκτελεστικών Εντολών με στόχο την διακοπή της ροής δημοσίων εσόδων στη Συρία απαγορεύοντας τις εξαγωγές πετρελαίου, φυσικού αερίου και πετροχημικών προϊόντων από μεριάς της Συριακής κυβέρνησης: «Πιθανότατα την πόρτα της Συρίας χτυπάει όχι η πείνα, αλλά ο λιμός.»

Δεν ξεχνούμε το 1 εκατ. ανθρώπους, οι μισοί απ’ αυτούς παιδιά, που πέθαναν στο Ιράκ εξαιτίας των οικονομικών κυρώσεων τη δεκατία πριν την Αμερικανική στρατιωτική εισβολή. Η ΕΕ μπορεί να χαρακτηρίζει την κατάσταση στη Συρία ως «τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή παγκόσμια χωρίς κάτι ανάλογο στην πρόσφατη ιστορία», ωστόσο ο Γιόσιπ Μπορέλ άφησε να εννοηθεί ότι είναι έτοιμοι ν’  ανανεώσουν και αυτόν τον Ιούνιο τις ετήσια ανανεούμενες «ευρωπαϊκές» κυρώσεις ενάντια στη Συρία.

Δεν ξεχνούμε το 1 εκατ. πρόσφυγες, οι περισσότεροι απ’  αυτούς Σύριοι, που διέσχισαν την Ελλάδα το 2015 – και εξακολουθούν να εμφανίζονται μέχρι σήμερα στα εδάφη μας.

Είναι αδύνατο να τερματιστεί η προσφυγική κρίση όσο συνεχίζεται η επέμβαση των ΗΠΑ, που διακρατούν μέχρι σήμερα τις απελευθερωμένες από το Ισλαμικό Κράτος πετρελαιοπηγές μακριά απ’  τη Συριακή κυβέρνηση και τον Συριακό λαό, στον οποίο ανήκουν.

Είναι αδύνατο να τερματιστεί η προσφυγική κρίση όσο η Τουρκία συνεχίζει έναν «πόλεμο δια αντιπροσώπων» στο Ιντλίμπ και διεξάγει έναν άμεσο πόλεμο μετά την εισβολή της στη Βόρεια Συρία ενάντια στους Κουρδικούς και Αραβικούς πληθυσμούς της περιοχής.

Ούτε μπορεί να οριστικοποιηθεί η νίκη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος όσο ένα καθεστώς διαρκώς διευρυνόμενων οικονομικών κυρώσεων μπορεί οποιαδήποτε στιγμή ν’  μετατραπεί σε ηχηρό κάλεσμα επιστράτευσης νεαρών ανθρώπων χωρίς ελπίδα για το μέλλον.

Προϋπόθεση για πραγματική προστασία του Συριακού λαού είναι η άρση των οικονομικών κυρώσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ, έτσι ώστε να μπορέσει να δοθεί ένα τέλος τόσο στον πόλεμο όσο και στην προσφυγική κρίση και μια νέα Συρία, δημοκρατίας και ευημερίας για όλους, να μπορέσει ν’  αναγεννηθεί μέσα από τις σημερινές στάχτες κι ερείπια.

Αθήνα, 6 Μαίου 2021

UNLESS LIFTING UP THE ECONOMIC SANCTIONS

THERE WILL BE NO END TO THE FOREVER GOING WARS

This is a message that should be carved into the brainstorming behind all Administrations in the world, and first of all the new US Administration, which is bogged in this kind of quicksand forever wars worldwide.

The late Rumsey Clark, former USA Attorney General and international activist, was among the first to highlight what sanctions like those against Syria, a country which the USA has designated as a State Sponsor of Terrorism since 1979, really are: a weapon of mass destruction against each designated people, from Cuba to Venezuela to Iran, in this instance against the Syrian people; not an alternative to war, but the first phase of the war.

With the strategy of eliminating US opponents via sanctions, regime change, nation-building, targeted killings, drone strikes and other applications of US power having failed not only in the Middle East and the Eastern Mediterranean region but worldwide, the implementation of the so-called “Caesar Syria Civilian Protection Act” in June 2020, amidst the first wave of the Covid-19 pandemic, revealed itself for what it is: An exchange of client-support between Syrian-American Groups and the Tramp Administration escalating the impact of sanctions imposed since 2011 on older ones.

Resulting in what the UN Special Rapporteur on the Impact of Unilateral Coercive Measures stated in her report 6 months later: The Caesar Act contains the most wide-ranging US sanctions ever applied against Syria, as it could target not only Russian and Iranian persons and entities as explicitly named in the Act, but also any foreigner attempting to help in the reconstruction of Syria; including foreign companies helping to rebuild essential infrastructure destroyed during the war, as well as humanitarian operators by impeding access to vital aid even among the pandemic.

As the self-proclaimed aim of the Caesar Act is to protect the Syrian people, I find extremely important the conclusion of the Special Rapporteur that it “roughshod over human rights, including the Syrian people’s rights to housing, health and an adequate standard of living and development… The US Government must not put obstacles in the way of rebuilding of hospitals, because lack of medical care threatens the entire population’s very right to life.” 

All these after the World Food Program in its report on  June 12th one year ago was already forewarning against the existing Executive Orders cutting off the flow of any revenue towards Syria and specially prohibiting the export of petroleum, gas and petroleum products by the Syrian Government: “Not just hunger, but famine could very well be knocking on Syria’s door.”

We do not forget the 1 million people, half of them children, who died in Iraq because of the sanctions during the decade before the US military invasion. The EU may be calling the Syrian situation “the world’s largest humanitarian disaster with no parallel in recent history”, still as Josip Borelli insinuated,  they are ready to renew this June the yearly renewed European sanctions against Syria.

We do not forget the 1 million mostly Syrian refugees crossing Greece in 2015 and still appearing in our land.

There can be no end to the refugee crisis as long as the military intervention by the USA is still going on, currently keeping the liberated-from-the-ISIS oil-fields away from the Syrian Government and the Syrian people, to whom they belong. There can be no end to the refugee crisis  as long as Turkey is waging a war by proxy in Idlib and a direct one by invasion in Northern Syria against its Kurdish and Arab population.

Neither can there be any final victory over the Islamic State as long as an ever-increasing-sanctions regime can become at any time a great call for enlistment of young people with no hope for the future.

As a prerequisite for an actual protection of the Syrian people the US and European sanctions against them must be lifted up now, so that war in Syria as well as the refugee crisis can be terminated too and a new Syria, with democracy and prosperity for all, can be reborn out of today’s ashes and ruins.

Athens, 6 May 2021

[---->]

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ ΄68: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ

                         

     

Το κείμενο της Νάντιας Βαλαβάνη που ακολουθεί συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο της ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ – Θέματα τέχνης και πολιτικής (Εκδόσεις Ταξιδευτής, Αθήνα 2011).                      

Στηρίζεται σε ομιλία που γράφτηκε με αφορμή τα 40χρονα της εξέγερσης και έγινε στο πλαίσιο της συζήτησης, Σαββατόβραδο 17.5.2008, με θέμα «1968: Η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο και την Αριστερά. Συμπεράσματα, επικαιρότητα, προοπτικές», στην οποία     συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Μπανιάς, Αντώνης Νταβανέλος, Ρούντι Ρινάλντι, Γιώργος Σαπουνάς & Νίκος Χουντής. Με τη συζήτηση αυτή έκλεισε το τότε διήμερο εκδηλώσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην Τεχνόπολη (Γκάζι) με τίτλο «Το παγκόσμιο ’68 και ο Γαλλικός Μάης» (16-17.5.2008).

                       

Πρωτοδημοσιεύτηκε στις «Αναγνώσεις» της Αυγής της Κυριακής, τ. 286, 15.6.2008 και συμπεριλήφθηκε στη συλλογική έκδοση «Θεωρία, λογοτεχνία, αριστερά» (Εκδόσεις Το πέρασμα, 2008).

Μετά από μια πολιτική ήττα δεν ξεστρατίζουν μόνο οι άνθρωποι αλλά και οι ιδέες. Το συμπέρασμα όμως ενός απ’ τους πρωτεργάτες του γαλλικού Μάη, του Αλέν Ζοσμάρ, ότι αν δεν είχε προηγηθεί ο Μάης του ’68 δεν θα είχε υπάρξει ο νεοσυντηρητισμός, οδηγεί πολύ μακριά. Πρώτον, επειδή υπονοεί ότι πίσω από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, που στη συνέχεια κυριάρχησαν, βρίσκεται ο βασικός πυρήνας ιδεών του ίδιου του Μάη, και όχι η διαστροφή τους. Δεύτερον, επειδή ανάγει αυτές τις ιδέες στη διαπάλη σε μια αυτοτελή σφαίρα ιδεών, ξεχνώντας την υλική βάση διαμόρφωσής τους, τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση: τη βαθύτερη καπιταλιστική ανασυγκρότηση από την εποχή της υπέρβασης, κατά κύριο λόγο μέσω του κεϋνσιανού μοντέλου, του μεγάλου συστημικού κραχ, της παγκόσμιας δομικής καπιταλιστικής κρίσης του ‘29-‘30.

   

Εχει το Ελληνικό λόφους στην πίστα προσγείωσης; Η θάλασσα έχει δασικό ή μη δασικό χαρακτήρα;

                                                               

της  Νάντιας Βαλαβάνη

Η πρ. αν. Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση με αφορμή τη χθεσινή συνεδρίαση της, αρμόδιας για τα δάση, επιτροπής ενστάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής με Πρόεδρο τον Δασάρχη Λαυρίου:

«Συνεδρίασε χθες η, αρμόδια για τα δάση, επιτροπή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής με θέμα τις ενστάσεις ενάντια στην Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πειραιά για το πρ. αεροδρόμιο του Ελληνικού και τη Χερσόνησο του Αγίου Κοσμά. 

Στην επιτροπή συζητήθηκαν ξεχωριστά δυο ενστάσεις: H ένσταση της εταιρείας του ελληνικού δημοσίου «Ελληνικό ΑΕ» κατά του χαρακτηρισμού 37 στρεμμάτων στη χερσόνησο του Αγίου Κοσμά ως δάσους. Και η ένσταση 56 πολιτών της περιοχής, που συνδέονται με την άτυπη επιτροπή πολιτών για τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό, με την οποία ζητείται η ακύρωση της Πράξης Χαρακτηρισμού ή έστω η τροποποίηση της με πλήρη αποδοχή των συμπερασμάτων της,  συνυποβληθείσας με την ένσταση, «’Εκθεσης Φωτοερμηνείας-Πραγματογνωμοσύνης» των δασολόγων-περιβαλλοντολόγων Δημήτρη Παλάσκα και Δημήτρη Τσιάρα, οι οποίοι κατόπιν παραγγελίας των Χρήστου Κορτζίδη, Μαριλένας Ιατρίδου και Δημήτρη Τσιάρα, ερμήνευσαν εκατοντάδες αεροφωτογραφίες της περιοχής με λήψεις από το 1929 μέχρι πρόσφατα, έλαβαν υπόψη τα αποτελέσματα – τελικές εκθέσεις και χάρτες – των δύο σχετικών ερευνητικών προγραμμάτων του ΕΜΠ του 1996 και του 2007 για το χώρο του πρ. αεροδρομίου του Ελληνικού και πραγματοποίησαν επίσκεψη-αυτοψία σε όλα τα τμήματα της επίμαχης έκτασης  των 6.200 στρεμμάτων, τα οποία δεν είναι αποκλεισμένα από τοίχους ή περιφράξεις που καθιστούν απαγορευτική την είσοδο σε αυτά.

 Τα συμπεράσματα τους είναι ότι, πέρα από τα 37 στρέμματα, στα οποία υπάρχει τυπικό δασικό οικοσύστημα από ψηλά δέντρα με μέση πυκνότητα κάλυψης μεγαλύτερη από το 45% του εδάφους συνολικά και, κατά τόπους, μεγαλύτερη από το 65%, καθώς και την κλασσική όχι μόνο χλωρίδα αλλά και πανίδα του δασικού οικοσυστήματος (ωδικά πτηνά, ερπετά, χελώνες κλπ), υπάρχουν διάσπαρτα –στον Άγιο Κοσμά, αλλά όχι μόνο – και άλλα τμήματα, που πληρούν τον χαρακτηρισμό τους ως δασικές εκτάσεις, ανεβάζοντας τη συνολική δασική έκταση στα 423,78 στρέμματα, σημαντικό μέρος από τα οποία εμφανίζονται στην Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη ως «τεχνητές δασικές φυτείες», οι οποίες σύμφωνα με την πρόσφατη γνωμοδότηση του ΝΣΚ, την προκληθείσα λόγω της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού, δεν απολαμβάνουν την από το Σύνταγμα προστασία των φυσικών δασών. (Στη γνωμοδότηση εμφανίζεται ν’  αγνοείται η ακριβώς αντίθετη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας).

Διαβάζοντας την Έκθεση, στην οποία στηρίχθηκαν οι ενστάσεις μας, και παρακολουθώντας τη συζήτηση στην Επιτροπή – η οποία σήμερα πραγματοποιεί αυτοψία και θ’  αποφασίσει μέσα στις επόμενες μέρες – προβάλλουν ως ολοφάνερα για κάθε άνθρωπο καλής θέλησης, και μάλιστα ανεξάρτητα από την άποψη που έχει για την ίδια την ιδιωτικοποίηση του τελευταίου αδόμητου πνεύμονα επίδρασης επί του μικροκλίματος στην Αττική, σειρά ερωτημάτων αλλά και συμπερασμάτων, τα σημαντικότερα από τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι τα παρακάτω:

Πρώτον: Η σύνταξη, μετά από επίμονη απαίτηση της δημόσιας εταιρείας «Ελληνικό ΑΕ», Πράξης Χαρακτηρισμού περί του δασικού ή μη χαρακτήρα τμημάτων της ιδιωτικοποιούμενης γιγάντιας παραθαλάσσιας έκτασης αποκτά σουρεαλιστικό χαρακτήρα, όταν η συζήτηση των ενστάσεων γίνεται σε γραφείο που το χωρίζει μεσοτοιχία από το χώρο φύλαξης των θεωρημένων, αλλά όχι ακόμα αναρτημένων, νέων δασικών χαρτών για ολόκληρη την Αττική – οι οποίοι, σύμφωνα με μνημονιακή δέσμευση της κυβέρνησης, θα πρέπει να έχουν αναρτηθεί όλοι έως τέλος Νοεμβρίου.

 Οι δασικοί χάρτες, που σύμφωνα με το Σύνταγμα αποτελούν την ανώτατη νομοθετική κατοχύρωση του δασικού ή μη χαρακτήρα οποιουδήποτε σημείου στη χώρα, αν και θεωρημένοι παραμένουν απόρρητοι μέχρι την ανάρτηση τους τόσο απέναντι στους ενδιαφερόμενους πολίτες όσο και – σύμφωνα με τη διαβεβαίωση τους – και των ίδιων των δασαρχών. Ο Δασάρχης Πειραιά, δηλ., εξέδωσε την Πράξη Χαρακτηρισμού και ο Δασάρχης Πειραιά θ’  αποφανθεί επί των ενστάσεων επ’  αυτής αγνοώντας το περιεχόμενο των θεωρημένων τελικών χαρτών, οι οποίοι θα δημοσιοποιηθούν εντός διμήνου. 

Και προκύπτει το εύλογο ερώτημα: Τι θα γίνει αν τέλος Νοέμβρη αποκαλυφθεί ότι οι χάρτες θεσμοθετούν τα συμπεράσματα της «΄Εκθεσης» περί 410 στρεμμάτων δασικού χαρακτήρα, αλλά μέχρι τη δημοσίευση τους έχει υπογραφεί η τελική σύμβαση – όπως ακριβώς επιδιώκουν «επενδυτής» και κυβέρνηση -  και οι μπουλντόζες έχουν ήδη αποψιλώσει τις «εκτός συνταγματικής προστασίας» «τεχνητές δασικές φυτείες»; 

Η διοίκηση της – κατά τ’  άλλα, εταιρίας προστασίας του ελληνικού δημοσίου συμφέροντος - «Ελληνικό ΑΕ» δε μπορούσε να περιμένει τους δασικούς χάρτες για δυο ακόμα μήνες; Ή η ελληνική κυβέρνηση, αν τόσο πολύ βιαζόταν να ολοκληρώσει την ιδιωτικοποίηση του «καλύτερου παραθαλάσσιου οικοπέδου της Ευρώπης», δε θα μπορούσε να επισπεύσει την ανάρτηση των – ήδη θεωρημένων – χαρτών της περιοχής; 

Δεύτερον: Ο Δασάρχης Πειραιά εξέδωσε Πράξη Χαρακτηρισμού θεωρώντας ότι ολόκληρη η έκταση των 6.200 στρεμμάτων του πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού και της χερσονήσου του Αγίου Κοσμά είναι εκτός σχεδίου. Αυτό το έκανε επειδή αν και είχε θέσει ερώτημα στις πολεοδομικές υπηρεσίες των τριών όμορων δήμων για το καθεστώς της περιοχής - αν υπάρχουν ή όχι τμήματα με ρυμοτομικό σχέδιο κλπ – δεν έλαβε απάντηση.

 Απάντηση δεν έλαβαν μέχρι σήμερα και οι πολίτες, που επίσης είχαν θέσει το ίδιο ερώτημα. Και το ερώτημα τίθεται επειδή είναι γνωστό ότι στη θέση που δημιουργήθηκε το πρ. αεροδρόμιο Ελληνικού, υπήρχε θεσμοθετημένη χρήση αγροτικής γης και οικισμοί με ρυμοτομικό σχέδιο, που απαλλοτριώθηκαν. Μέχρι σήμερα δεν έχει «ανακαλυφθεί» οποιαδήποτε πράξη ανάκλησης του τότε ρυμοτομικού σχεδίου, πράγμα που λογικά σημαίνει ότι κομμάτια της περιοχής βρίσκονται εντός σχεδίου.

 Αυτό είναι κρίσιμης σημασίας, επειδή για οτιδήποτε εντός σχεδίου δεν μπορεί να εκδοθεί Πράξη Χαρακτηρισμού και άρα η σχετική Πράξη – και οι ίδιοι οι υπό ανάρτηση δασικοί χάρτες – για τα συγκεκριμένα τμήματα δεν έχουν οποιαδήποτε ισχύ. Ωστόσο, όπως αποκαλύφθηκε, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης έστειλαν απάντηση συνοδευόμενη από σχέδια και χάρτες (α.π. 8594/6-10-2016 έγγραφο της ΥΔΟΜ Ελληνικού-Αργυρούπολης): 

΄Οχι όμως στο Δασαρχείο Πειραιά, αλλά στην «Ελληνικό ΑΕ», η οποία με τη σειρά της κοινοποίησε στο Δασαρχείο Πειραιά μόνο το διαβιβαστικό έγγραφο, χωρίς τα συνοδά κείμενα και χάρτες. Με άλλα λόγια, η διοίκηση της «Ελληνικό ΑΕ», η οποία διορίστηκε προκειμένου να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον κατά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, «έκατσε» - και συνεχίζει να «κάθεται» μέχρι σήμερα – πάνω στην υπηρεσιακή απάντηση του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης περί του ρυμοτομικού σχεδίου στην περιοχή.

Το αν υπάρχουν ή όχι και ποια τμήματα εντός σχεδίου στο Ελληνικό είναι κρίσιμου χαρακτήρα για το χαρακτηρισμό της βλάστησης σε αυτά: Ότι συνιστά φύτευση άλσους ή πάρκου σε εντός σχεδίου περιοχή προστατεύεται - όχι ως δάσος, αλλά ως «αστικό πράσινο».

Σε τελευταία ανάλυση, όπως επισημαίνουν στην «Έκθεση» τους οι δύο δασολόγοι-περιβαλλοντολόγοι, ακόμα κι αν ολόκληρη η τεράστια αυτή περιοχή ήταν εκτός σχεδίου, και πάλι θ’  αποτελούσε «αστικό ακίνητο», καθώς δεν βρίσκεται στην άκρη του πουθενά, αλλά περιστοιχίζεται από τον (ασφυκτικό) πολεοδομικό ιστό της Αττικής.

 Κι εντός αστικού ακινήτου προστατεύεται κάθε είδους προέλευσης «αστικό πράσινο». Αυτό βεβαίως δεν αποτελεί κανενός είδους ελαφρυντικό για την απαράδεκτη συμπεριφορά της διοίκησης της «Ελληνικό ΑΕ», η οποία όχι μόνο πίεσε για μια Πράξη Χαρακτηρισμού που αγνοεί τους δασικούς χάρτες, όχι μόνο προσφεύγει για τον αποχαρακτηρισμό των 37 στρεμμάτων δάσους στον Άγιο Κοσμά στην Πράξη Χαρακτηρισμού, αλλά αποκρύπτει και παρακρατά παράνομα μέχρι σήμερα τα σχετικά με το υπάρχον ρυμοτομικό σχέδιο στην περιοχή.

Τρίτον: Η Πράξη Χαρακτηρισμού στηρίχθηκε για την ορθή εφαρμογή των ορίων του ακινήτου όχι σε σύγχρονο τοπογραφικό διάγραμμα, ως όφειλε να παραδώσει η «Ελληνικό ΑΕ», στο οποίο σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία θα έπρεπε να υπάρχουν «τοποθετημένα» όλα τα σημερινά αλλά και τα μελλοντικά (σύμφωνα με το ΣΟΑ του «επενδυτή») κτίσματα, όλες οι οριογραμμές, γραμμές παραλίας και αιγιαλού ως έχουν.

 Για την Πράξη Χαρακτηρισμού έγινε χρήση τοπογραφικού διαγράμματος βασισμένου σε αντίστοιχο της Γενικής Υπηρεσίας Στρατού, στο οποίο δεν υπάρχει κανένα κτίσμα, υπάρχον ή μελλοντικό.

 Το εκπληκτικό είναι ότι το διάγραμμα αυτό, το οποίο υπήρχε απλωμένο πάνω στο τραπέζι της επιτροπής ενστάσεων κατά τη χθεσινή συζήτηση, φέρει τρεις διαφορετικής προέλευσης θεωρήσεις για την ακρίβεια των αποτυπωμένων στοιχείων και για την ορθή μεταφορά των οριογραμμών αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού, που έχουν ελεγθεί και θεωρηθεί από την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά: 1. Έλεγχο από το μηχανικό Γ.Αβραάμ και θεώρηση απ’ την Προϊσταμένη της ΠΔΔΠ Αττικής Ευαγγελία Κωφού. 2. Για την «Ελληνικό ΑΕ», υπογραφή της Προέδρου και Διευθύνουσας Συμβούλου, Σουλτάνας Σπυροπούλου. 3. Για το ΥΠΕΝ/Διεύθυνση ΤΕ-ΓΠ, ο Αν.Διευθυντής Στ.Παυλόπουλος.

Βεβαίως, το κρίσιμο τοπογραφικό της  ΓΥΣ είναι του …1950. 

Από τότε άλλαξαν πολλά. Όπως ότι κτίστηκε στο χώρο αυτό ένα πολιτικό αεροδρόμιο. Όπως ότι άλλαξε όλη η μορφολογία της θάλασσας με προσχώσεις. Το αποτέλεσμα είναι ένας τραγέλαφος.

 Μπροστά στα μάτια μας στο χαρτί πάνω στο τραπέζι της επιτροπής ενστάσεων στη θέση της πίστας προσγείωσης του πρώην αεροδρόμιου του Ελληνικού υπήρχαν …λόφοι (όπως ήταν το 1950). Παραθαλάσσιες «φλοίδες» γης στην παραλία του Αγίου Κοσμά δεν συμπεριλαμβάνονται στην Πράξη Χαρακτηρισμού, παρ’  όλο που ανήκουν στο ακίνητο, επειδή ακόμα τότε εκεί το 1950 υπήρχε θάλασσα. Και το αποκορύφωμα: Ο Δασάρχης Πειραιώς στην Πράξη Χαρακτηρισμού χαρακτηρίζει 50 στρέμματα σημερινής θάλασσας ως «μη δασικού χαρακτήρα»…

Πάλι καλά που για την υπεράσπιση της τιμής της Δημόσιας Διοίκησης υπάρχει το, αναφερόμενο στην «Έκθεση» των δύο δασολόγων, 4027/10-3-2016 έγγραφο του Αυτοτελούς Γραφείου Ελληνικού προς τον Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Περιουσίας και το Δασαρχείο Πειραιά, στο οποίο αναφέρεται η, προφανής ως εξήγηση, μαύρη αλήθεια: «Δεν ελέγχθηκε για την ακρίβεια της τοπογραφικής αποτύπωσης και άλλων πολεοδομικής φύσεως πληροφοριών, καθώς και για την ακρίβεια οριοθέτησης-εφαρμογής των ορίων του Δημοσίου Ακινήτου ΑΒΚ 109Π.»

Ας προσπαθούσαν κάποιοι να πουλήσουν έτσι το πιο ασήμαντο οικόπεδο εντός ή εκτός σχεδίου. Θα τα κατάφερναν; Τι να πει κανείς για τη στάση, τις μεθοδεύσεις και τις ευθύνες πριν απ’  όλα της κυβέρνησης, αλλά και μέρους του τμήματος εκείνου της Διοίκησης που έχει ταχθεί να προασπίζεται τη δημόσια περιουσία και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον;

Επειδή αυτές τις μέρες κύματα μαύρης προπαγάνδας προσπαθούν να δημιουργήσουν αρνητικά αντανακλαστικά σε ένα κόσμο που πραγματικά αγνοεί τους θησαυρούς που κρύβει αυτό το γιγάντιο δημόσιο παραθαλάσσιο οικόπεδο με ειρωνείες τύπου «έχει αρχαία το Ελληνικό;» (στο υπέδαφος του οποίου διασταυρώνονται τρεις αρχαίοι δήμοι…) ή «έχει δάσος στο Ελληνικό;», θα ήθελα με τη σειρά μου να ρωτήσω αυτούς που ξέρουν να υπογράφουν σήμερα και επιδιώκουν με κάθε κόστος και θυσία να βάλουν τις τελικές υπογραφές αύριο: “Έχει λόφους στην πίστα προσγείωσης στο Ελληνικό; Κι η θάλασσα - έχει δασικό ή μη δασικό χαρακτήρα στο Ελληνικό;”»

Αθήνα, 14.9.2017