Γάζα, Φραντσέσκα Αλμπανέζε (ΟΗΕ): «Η πείνα γίνεται σκόπιμα και σχεδιασμένα από το Ισραήλ»

 

  

 «Το πρόβλημα είναι ότι επιτρέπουμε να γίνεται η παράδοση τροφίμων και ανθρωπιστικής βοήθειας από το ίδιο κράτος που διαπράττει τη γενοκτονία». 

Δημοσιογράφος: «Αυτός στη Λωρίδα της Γάζας δεν είναι πόλεμος, στη Λωρίδα δεν υπάρχει παλαιστινιακός στρατός που να πολεμά τον ισραηλινό στρατό».

 

Η Φραντσέσκα Αλμπανέζε,  η ειδική εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, στην οποία οι Αμερικανοί έχουν επιβάλει κυρώσεις , μπροστά στην καθημερινή εικόνα υποσιτισμένων παιδιών στη Λωρίδα, έχει τη πεποίθηση ότι:

 

Αλμπανέζε : «Η πείνα στη Γάζα είναι ένα έγκλημα σχεδιασμένο επιστημονικά από την ισραηλινή κυβέρνηση, με στόχο να πείσουν τους Παλαιστινίους ότι θα επιβιώσουν μόνο αν φύγουν, αυτό που στο Τελ Αβίβ αποκαλούν εθελοντική μετανάστευση».

  

Δημοσιογράφος: «Στη Γάζα, οι γονείς λένε ότι τα παιδιά τους κλαίνε μέχρι να κοιμηθούν από την πείνα». Αυτό είπε χθες ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγιέσους...

 Αλμπανέζε: «Και σε όσα από αυτά τα παιδιά επιβιώσουν, η βλάβη από την υποσιτισμό θα έχει καταστροφικές συνέπειες στην ανάπτυξή τους, πέρα από το τραύμα».

 

 

Δημοσιογράφος: Εσείς χαρακτηρίζετε από καιρό «γενοκτονία» αυτό που συμβαίνει στη Λωρίδα από τις 8 Οκτωβρίου 2023.

 Αλμπανέζε: «Να προσθέσω ότι πρόκειται για μια από τις πιο σκληρές γενοκτονίες της ιστορίας, επειδή διαπράττεται με τη χρήση τεχνολογίας και μέσων του 21ου αιώνα».

  

Δημοσιογράφος: Ο Καΐς Σαΐντ, πρόεδρος της Τυνησίας, έδειξε χθες στον Μασάντ Μπούλος, απεσταλμένο του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ, φωτογραφίες υποσιτισμένων παιδιών της Γάζας, μεταξύ των οποίων και η εικόνα ενός παιδιού που κλαίει ενώ τρώει άμμο. Πώς μπορεί να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο;

Αλμπανέζε: «Είναι σχεδόν αδύνατο το μυαλό μας να δεχτεί ότι η πείνα που κρατάει μήνες μπορεί να οδηγήσει στο να τρώνε χώμα και πέτρες. Οι Παλαιστίνιοι της Λωρίδας στερούνται τα πάντα, το Ισραήλ έχει ως στόχο να υποβιβάσει αυτούς τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, σε κατάσταση ζώου. Ενας πληθυσμός 2 εκατομμυρίων ανθρώπων  που συνεχώς εκτοπίζονται και μεταφέρονται από το ένα άκρο της Λωρίδας στο άλλο, 365 τετραγωνικά χιλιόμετρα, τώρα σε μεγάλο βαθμό όλο και πιο νότια, στερείται τα πιο βασικά».

 

 

 

Δημοσιογράφος: Υπάρχει επίσης απαγόρευση από τον Ισραηλινό στρατό να κολυμπούν στη θάλασσα, αλλά για ποιο λόγο;

Αλμπανέζε: «Επειδή πρέπει να στερήσουν από τους απελπισμένους που δεν έχουν τρεχούμενο νερό ακόμη και τη δυνατότητα να πλυθούν στη θάλασσα. Όλα αυτά είναι στοιχεία του ίδιου εγκληματικού σχεδίου του Ισραήλ, που υλοποιείται με την πλήρη υποστήριξη και τη συνενοχή των Ηνωμένων Πολιτειών».

  

Δημοσιογράφος: Ποιο εγκληματικό σχέδιο;

Αλμπανέζε: «Την εθνοκάθαρση η οποία υλοποιείται με τη γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και με την εκκένωση της Κοιλάδας του Ιορδάνη ή με την εγκατάσταση άλλων 300 σημείων ελέγχου στη Δυτική Όχθη».

 

 

Δημοσιογράφος: Επιστρέφοντας στο θέμα της πείνας, υπάρχουν 953 φορτηγά που είναι σταματημένα εδώ και εβδομάδες μεταξύ του συνοριακού σταθμού Kerem Shalom και Zikim. Άλλο στοιχείο που αποδεικνύει το σχέδιο μιας προγραμματισμένης, υπολογισμένης, επιθυμητής από το Ισραήλ πείνας;

Αλμπανέζε: «Βεβαίως. Το βασικό πρόβλημα ότι την ευθύνη για τη διανομή της βοήθειας την έχει το ίδιο κράτος που κατηγορείται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ότι θεωρείται ότι μπορεί να το κάνει μέσω της Ghf, της Gaza Humanitarian Foundation, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Έχουν δημιουργήσει έναν σατανικό μηχανισμό».

 

 

Δημοσιογράφος: Ο πρόεδρος Χέρτζογκ δήλωσε χθες: «Το Ισραήλ είναι σταθερά προσηλωμένο στον σεβασμό των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Ακόμη και εν μέσω πολέμου, κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να βοηθήσουμε τους πολίτες που βρίσκονται σε δυσχερή θέση, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις ισραηλινές και εβραϊκές αξίες μας».

Αλμπανέζε: «Πρώτον, δεν είναι πόλεμος, γιατί δεν γνωρίζω να υπάρχει παλαιστινιακός στρατός που να έχει παραταχθεί εναντίον του ισραηλινού στρατού. Κατά τα άλλα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νομική κατάσταση που δεν επιτρέπει καν να συζητήσουμε με το Ισραήλ το ζήτημα της ανθρωπιστικής βοήθειας, είναι όλα λάθος. Η θρασύτητα αυτού που θέλουν να κάνουν απεικονίζεται καλά στο βίντεο που δημιουργήθηκε με τεχνητή νοημοσύνη από την ισραηλινή υπουργό Gila Gamliel: η θρασύτητα των λεπτομερειών, με τους νέους εποίκους να τρώνε στα νέα εστιατόρια ενώ τα παιδιά και οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα. Αλλά το Ισραήλ δεν θα βγει από αυτόν τον εφιάλτη με την ίδια αθωότητα με την οποία μπήκε μετά τις 7 Οκτωβρίου».

  

Δημοσιογράφος: Αναφέρατε την 7η Οκτωβρίου, πολλοί παρατηρητές επαναλαμβάνουν το ίδιο: όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί χωρίς την 7η Οκτωβρίου. Ετσι δεν είναι;

Αλμπανέζε : «Στις 7 Οκτωβρίου διαπράχθηκε μια τρομοκρατική πράξη με απίστευτη βία, μια απειλή και ένα σκληρό πλήγμα που έπληξε το Ισραήλ και την ασφάλειά του. Αλλά αυτό που συμβαίνει από τις 8 Οκτωβρίου 2023 δεν είναι δικαιολογημένο, δεν αποτελεί νόμιμη χρήση αυτοάμυνας σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Η 7η Οκτωβρίου δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ολοκληρωτική καταστροφή της Γάζας και των κατοίκων της».

  

Δημοσιογράφος: Η άλλη αντίρρηση που έχει γίνει ρεφρέν είναι η εξής: η Δρέσδη βομβαρδίστηκε και ισοπεδώθηκε για να νικηθεί ο ναζισμός.

 Αλμπανέζε: «Πιστεύω ότι δεν είναι λάθος, αντίθετα, να αρχίσουμε να κάνουμε μια άλλη σύγκριση. Αυτό που  συνέβη στους Εβραίους στην Ευρώπη τα χρόνια πριν από το Ολοκαύτωμα: η απάνθρωπη μεταχείριση, η γκετοποίηση. Πράξεις που διαπράχθηκαν σε διακρατικό επίπεδο και με σημαντικό ρόλο των μέσων ενημέρωσης. Το μίσος εναντίον των Εβραίων τότε θυμίζει πολύ το μίσος εναντίον των Παλαιστινίων σήμερα. Κλείσιμο σε γκέτο, λιμοκτονία, απέλαση. Τα έχει όλα. Ακόμη και η Ιταλία έβλεπε και συμμετείχε σε όλα, το 1938 ενέκρινε τους φυλετικούς νόμους. Σήμερα, με τον ίδιο τρόπο, είναι ίσως το κράτος που έχει δώσει τη μεγαλύτερη πολιτική, διπλωματική και εικονική υποστήριξη, αντιτιθέμενο στην αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ του Ισραήλ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

  

Συνέντευξη της  Φραντσέσκα Αλμπανέζε, Il Fatto Quotidiano, 24/07/2025

 

 

Time is not important

Τάκης Πολίτης

Οι λέξεις έχουν πλέον στερέψει, η αποκτήνωση των Ισραηλινών σιωνιστών έχει ξεπεράσει κάθε αρρωστημένη φαντασία. Η μόνη «δημοκρατία» στη Δυτική Ασία, χωρίς καμία απολύτως αιδώ, ξεγυμνώνεται, αποκαλύπτεται καθημερινά, σοκάροντας με την αποκρουστικότητά της τον καθένα και την καθεμιά που θέλει να λέγεται άνθρωπος.

Η διπλωματική ασυλία, η στρατιωτική αρωγή και η οικονομική συνδρομή που αδιάκοπα προσφέρουν σύσσωμο, σχεδόν, το πρόθυμο κυβερνητικό προσωπικό πολιτικών νάνων και ακροδεξιών των χωρών της «πολιτισμένης» Δύσης, αλλά και η μιντιακή ασπίδα των main stream δυτικών ΜΜΕ, έχουν εκθρέψει το αίσθημα ατιμωρησίας που διαπερνά όχι μόνο ολόκληρη την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του κράτους τρομοκράτη, αλλά και το σύνολο του ισραηλινού σιωνιστικού κοινωνικού ιστού, αναβαθμίζοντας κάθε φορά τα πιο φρικώδη σενάρια απανθρωπιάς που το σιωνιστικό μόρφωμα επιλέγει να εφαρμόσει στην γενοκτονία που συνεχίζει ακάθεκτο να επιτελεί κατά των Παλαιστινίων.

Γενοκτονία βιομηχανικά σχεδιασμένη, εκτελεσμένη με ευρεία χρήση επιστήμης και τεχνολογίας -προκύπτοντας έτσι με τον πιο ωμό τρόπο η αναγκαία κοινωνική συζήτηση για την υποχρέωση σύνδεσης επιστημονικής έρευνας/τεχνολογικής εξέλιξης και ηθικής- μετατρέποντας τον «πόλεμο» σε military video game για τους σιωνιστές φονιάδες του πιο «ηθικού» στρατού στον κόσμο. Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές, εφαρμόζοντας διαφορετικά patterns, την μια μέρα στοχεύουν στο στήθος, την επόμενη μέρα στο κεφάλι, την τρίτη στα γεννητικά όργανα, όπως καταγγέλλουν διεθνείς γιατροί που παραλαμβάνουν νεκρούς και τραυματίες -κυρίως παιδιά και νέους- στα ελάχιστα εναπομείναντα υπολειτουργούντα βομβαρδισμένα νοσοκομεία.

Η κατά προτεραιότητα εξόντωση των παιδιών, από τα βρέφη μέχρι και τους εφήβους, αποτελεί στρατηγικό στόχο για τους σιωνιστές. Πιθανόν κάποιος από τους εν Ελλάδι φίλους τους τούς έχει μεταφέρει τους στίχους που τραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος «…γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» και τα σιωνιστικά καθάρματα εμπνεόμενα και από τις βιβλικές ρήσεις για τους Αμαληκίτες προσφεύγουν σε μαζική παιδοκτονία. Διεθνείς γιατροί που εισέρχονται στη Γάζα για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αναφέρουν κατάσχεση -χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση- από τα ανθρωπόμορφα τέρατα, κατάσχεση της βρεφικής φόρμουλα για νεογέννητα, φόρμουλα που ως γιατροί έχουν δικαίωμα να μεταφέρουν στις αποσκευές τους.

Από την αρχή της εβδομάδας, δεκάδες Παλαιστίνιοι -βρέφη και αποστεωμένα μικρά παιδιά τα περισσότερα- προστίθενται, λόγω ασιτίας, στον μακρύ κατάλογο των μαρτύρων. Οι βόμβες -πολλαπλάσιας καταστροφικής ισχύος από τις πυρηνικές βόμβες που αφάνισαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι- αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για να κάμψουν την παλαιστινιακή αντίσταση και το λαϊκό φρόνημα που την στηρίζει. Επιστρατεύτηκαν ως όπλο η πείνα, ως παγίδα τα κέντρα «διανομής» τροφίμων, ως σχέδιο ο επιδιωκόμενος ενδοπαλαιστινιακός κανιβαλισμός.

Και όμως, κάτω από αυτές τις απερίγραπτες συνθήκες κόλασης βομβαρδισμών και λιμού που διαμόρφωσαν οι εγκληματίες ισραηλινοί, η Γάζα εξακολουθεί να κρατά ψηλά, όχι μόνο τα όπλα της αντίστασης και την παλαιστινιακή σημαία, αλλά και -κυρίως- την αξιοπρέπειά της. Οι πεινασμένοι Παλαιστίνιοι, με όπλο τους τις άδειες κατσαρόλες, χάνουν την ίδια τους τη ζωή για να εξασφαλίσουν ένα σακί αλεύρι. Χάνουν τη ζωή τους, αλλά κερδίζουν την πιο σημαντική μάχη, την μάχη της αξιοπρέπειας. Γιατί για αυτούς, εδώ και δεκαετίες, η αξιοπρέπεια είναι πάνω από τη ζωή, γιατί η ζωή δεν έχει νόημα χωρίς αξιοπρέπεια. Η Γάζα, παρά τις προβοκάτσιες των σιωνιστών και τη συνεργασία τους με τους ελάχιστους πρόθυμους παλαιστίνιους Χίτες, δεν μετατράπηκε σε ζούγκλα. Η κοινωνική της συνοχή κρατάει γερά, αποδεικνύεται αξιοθαύμαστα αρραγής. Η συλλογική συνείδηση και πρακτική είναι έμπρακτα καθημερινά παρούσες στα ερείπια των κτιρίων, στους πρόχειρους καταυλισμούς, στις διαλυμένες μισοκαμμένες σκηνές.

Μπροστά σε μια διαφαινόμενη τεράστια καθημερινή αύξηση των θανάτων, των δολοφονιών με όπλο την πείνα, οι «πολιτισμένες» δυτικές κυβερνήσεις εξακολουθούν ουσιαστικά να παραμένουν παρατηρητές σε αυτήν, την ντροπιαστική για ολόκληρη την ανθρωπότητα γενοκτονία που παρακολουθούμε όλοι σε πραγματικό χρόνο, να περιορίζονται σε σποραδικές υποκριτικές λεκτικές καταδίκες και προτροπές προς το σιωνιστικό κράτος, να αρνούνται ανερυθρίαστα να πάρουν έστω και ένα πρακτικό μέτρο για να αποστρέψουν -έστω και μόνο αυτή- την σύγχρονη σφαγή των νηπίων.

Όμως ανεξάρτητα από το βαρύ φόρο αίματος που πληρώνουν οι Παλαιστίνιοι, η παλαιστινιακή αντίσταση, η Παλαιστίνη, έχει ήδη κερδίσει. Έχει κερδίσει ηθικά, έχει κερδίσει αξιακά, έχει κερδίσει μια μοναδική θέση στη συλλογική συνείδηση των ελεύθερων ανθρώπων όλου του κόσμου.

Μπορεί να κερδίσει και επί του πεδίου; Η απάντηση είναι ναι. Μακροπρόθεσμα, σίγουρα ναι. Ήταν καλοκαίρι του 2006, για πρώτη φορά στη Γάζα. Η συζήτηση, με το ανώτατο πολιτικό στέλεχος της Χαμάς, αφορούσε το κοινό όραμα των παλαιστινιακών οργανώσεων για την απελευθέρωση της γης τους. Σε ερώτηση σχετικά με τον χρονικό ορίζοντα για την υλοποίηση του σχεδίου, αυτός κοίταξε με γαλήνιο βλέμμα τον ευρωπαίο συνομιλητή του και με σταθερή φωνή, που δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφιβολίας, απάντησε: «it will be done, time is not important».

Αταλάντευτα, λοιπόν, με την παλαιστινιακή αντίσταση μέχρι την τελική της νίκη. Με την αδάμαστη ψυχή του παλαιστινιακού λαού, με την βούληση, την υπομονή και την επιμονή του να ξαναπάρει -από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα- τη γη του στα χέρια του και να ζήσει με ειρήνη, αλλά και με δικαιοσύνη, με όλους όσους επιθυμούν το ίδιο, ανεξάρτητα από θρησκείες.

Αλλά και με όλους αυτούς που σώζουν την τιμή του ηθικά χρεωκοπημένου δυτικού κόσμου: με το Freedom Flotilla, με το MarchToGaza, με το Palestine Action, με τους Συριανούς, με τους λιμενεργάτες της ΕΝΕΔΕΠ, με τους συντρόφους του Ρουβίκωνα.

 

 [----->]

Άνθρωποι — ή συνένοχοι.

 

 

 

 

Με αφορμή ένα άρθρο που διάβασα σήμερα, θυμήθηκα εκείνη την περίοδο — Μάρτιος 2022 — όταν, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ξεκίνησε η συζήτηση για την ανάγκη προστασίας των Ουκρανών προσφύγων. Τότε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα σε λίγες ημέρες, ενεργοποίησε την Οδηγία 2001/55/ΕΚ. Μια οδηγία που υπήρχε από το 2001, αλλά για δύο δεκαετίες παρέμενε στα συρτάρια.

Στις 4 Μαρτίου 2022, με την Εκτελεστική Απόφαση 2022/382, δόθηκε στους Ουκρανούς το αυτονόητο: στέγη, εργασία, εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη, ελευθερία μετακίνησης και δικαίωμα επιλογής κράτους υποδοχής.

Μέσα σε λίγους μήνες, περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι είχαν ήδη φιλοξενηθεί σε ευρωπαϊκές χώρες. Δεν υπήρξαν ποτέ hotspots, επαναπροωθήσεις, πυροβολισμοί στα σύνορα.

Εκείνη την εποχή ήμουν στο Μάλι. Σε ένα κέντρο επιστροφής μεταναστών από την Αλγερία — ανθρώπων που είχαν διασχίσει την έρημο, προσπαθώντας να φτάσουν ως την Αλγερία και τη Λιβύη. Οι περισσότεροι είχαν επαναπροωθηθεί. Οι αλγερινές αρχές τούς φόρτωναν σε φορτηγά σαν κοπάδια και τους άφηναν στα σύνορα — που δεν ήταν σύνορα, όπως τα φανταζόμαστε, αλλά η έρημος Σαχάρα.

Τους έσπαγαν τα κινητά, τούς έπαιρναν τα παπούτσια και τους πετούσαν ξυπόλητους στην έρημο. Είχαν να διανύσουν 20 με 30 χιλιόμετρα με τα πόδια μέχρι το πρώτο πρόχειρο καταφύγιο του Ερυθρού Σταυρού. Όσοι τα κατάφερναν.

Θυμήθηκα κι εκείνη την εποχή που εργαζόμουν σε άλλον διεθνή οργανισμό, όταν οι ιατροδικαστές μας κατέγραφαν τα πτώματα παιδιών που είχαν πνιγεί στο Αιγαίο — πτώματα που, όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, τα στοίβαζαν σε ψυγεία παγωτών, γιατί ο αριθμός των νεκρών είχε ξεπεράσει κατά πολύ τις δυνατότητες των νησιών.

Θυμήθηκα τους ανθρώπους στα camps· σε σκηνές, μέσα στις λάσπες, σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια — χωρίς θέρμανση, χωρίς φως, χωρίς ελπίδα.

Θυμήθηκα και μια ιστορία που δεν έζησα, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω. Ήταν τον Απρίλιο του 2015, όταν σχεδόν χίλιοι άνθρωποι χάθηκαν στη Μεσόγειο, ανοιχτά της Ιταλίας. Ανάμεσά τους, ένα αγόρι 14 ετών από το Μάλι. Στην τσέπη του, ραμμένος με προσοχή, ο σχολικός του έλεγχος. Ένας καλός μαθητής, που πίστευε ότι κάπου, κάποτε, θα ξαναπήγαινε σχολείο. Δεν πρόλαβε.

Έχω πολλές τέτοιες ιστορίες να διηγηθώ. Και, δυστυχώς, η μία είναι πιο σκληρή από την άλλη.

Κι όμως — η Οδηγία υπήρχε. Η ίδια οδηγία που δεν ενεργοποιήθηκε όταν έπεφταν βόμβες στη Δαμασκό. Όταν οι Ταλιμπάν επέστρεφαν στην Καμπούλ. Όταν γυναίκες και παιδιά πνίγονταν στο Αιγαίο. Όταν οι λάσπες του Έβρου έπνιγαν μικρούς και μεγάλους, και τα πτώματα ξεβράζονταν μήνες αργότερα στις ακτές μας.

Δεν ενεργοποιήθηκε όταν στη Λιβύη στοίβαζαν ανθρώπους σε υπόγεια κελιά, τους βασάνιζαν, και γυναίκες βιάζονταν ομαδικά — επειδή ήταν Αφρικανές και θεωρούνταν κατώτερες.

Και κάπου εκεί γεννιέται το ερώτημα που δεν μπορεί πια να αγνοηθεί:

Γιατί;

Γιατί δεν προσφέρθηκε ποτέ η ίδια προστασία στους Σύριους, στους Αφγανούς, στους Παλαιστίνιους, στους Κούρδους, στους Ερυθραίους, στους Κονγκολέζους;

Γιατί η εκτόπιση εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή δεν κρίθηκε ποτέ «αρκετά μαζική»;

Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ η απαραίτητη πολιτική βούληση;

Η απάντηση είναι πικρή, αλλά δεν μπορεί πια να ωραιοποιηθεί.

Γιατί εκείνοι που χάνονταν δεν ήταν οι “δικοί μας”.

Δεν ήταν λευκοί. Δεν ήταν χριστιανοί. Δεν ήταν Ευρωπαίοι. Δεν ήταν “πολιτισμένοι”.

Ήταν οι άλλοι. Οι σκουρόχρωμοι. Οι μουσουλμάνοι. Οι ξένοι.

Οι άνθρωποι που δεν «ταίριαζαν». Που προκαλούσαν φόβο. Που θεωρούνταν απειλή για τον «τρόπο ζωής» μας.

Η Ευρώπη δεν ενεργοποίησε την Οδηγία — όχι επειδή δεν μπορούσε, αλλά επειδή η ανθρωπιά της  είναι επιλεκτική-εχει χρώμα, θρήσκευμα και γεωπολιτικό συμφέρον.

Φτάνουν πια οι δικαιολογίες.

Ήρθε η ώρα να διαλέξουμε τι θέλουμε να είμαστε:

Άνθρωποι — ή συνένοχοι.

 ]---->]

 

Η ρητορική περί «εισβολής» είναι παραπλανητική

 

Υπάρχει μια έκθεση που δημοσίευσε η ΕΕ με τα πιο πρόσφατα δεδομένα για τη μετανάστευση ως το 2024. Λέγεται Atlas of Migration. Είναι διαδραστική, αλλά μπορείς και να τη «κατεβάσεις» – και να διαβάσεις είτε τις 512 σελίδες είτε να δεις απλώς τα νούμερα.

Θα βάλω, λοιπόν, εδώ τα νούμερα. Όποιος έχει εξυπνάδα να πει, ας απευθυνθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δημοσίευσε την έκθεση.

Στη δημόσια συζήτηση για τη μετανάστευση κυριαρχούν οι κραυγές: «μας κατακλύζουν», «αντικατάσταση πληθυσμού», «εισβολή». Και όλα αυτά χάρη σε πολιτικούς, δημοσιογράφους και διαδικτυακούς «ειδικούς» που αναπαράγουν διαρκώς έναν πανικό – χωρίς στοιχεία.

Ας δούμε, με ψυχραιμία και αριθμούς, τι πραγματικά συμβαίνει:

🌍 Παγκόσμια εικόνα

📌 Συνολικοί μετανάστες παγκοσμίως: ~281 εκατομμύρια

(Άνθρωποι που ζουν σε χώρα διαφορετική από εκείνη που γεννήθηκαν — περιλαμβάνει οικονομικούς μετανάστες, πρόσφυγες, φοιτητές, εργαζομένους)

🔢 Αυτό αντιστοιχεί στο 3,5% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το νούμερο έχει μείνει σχετικά σταθερό γιατί όσο αυξάνεται η μετανάστευση, αυξάνεται και ο παγκόσμιος πληθυσμός.

👉 Δηλαδή το 96,5% της ανθρωπότητας ζει στη χώρα όπου γεννήθηκε. Η μετανάστευση είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.

🇪🇺 Η εικόνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση

📌 Μετανάστες στην ΕΕ: 55 εκατομμύρια

(Περιλαμβάνονται όλοι: πρόσφυγες, εργάτες, φοιτητές, άτομα από χώρες εκτός ΕΕ)

📊 Ποσοστά:

12% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ (~450 εκατ.)

20% του συνόλου των παγκόσμιων μεταναστών

Ας δούμε όμως τη σύνθεση αυτού του 20%:

9% είναι Ουκρανοί που ήρθαν μετά την εισβολή της Ρωσίας

9% προέρχονται από ανεπτυγμένες χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία)

~15–16% προέρχονται από Αλβανία, χώρες του Καυκάσου, Βαλκάνια κλπ.

👉 Άρα μόνο το 11–12% της παγκόσμιας μετανάστευσης αφορά «φτωχές» χώρες (Ασία, Αφρική) που πάνε στην ΕΕ.

Με άλλα λόγια: λιγότερο από το 10% του πληθυσμού της ΕΕ είναι μετανάστες από Αφρική, Ασία και Μέση Ανατολή.

Και το 90% των ανθρώπων αυτών ζει νόμιμα, για χρόνια, και εργάζεται σε τομείς όπως: φροντίδα ηλικιωμένων, καθαριότητα,

εστίαση, ασφάλεια- στην πλειοψηφία θέσεις που δεν καλύπτονται από τον ντόπιο πληθυσμό.

🇬🇷 Τι συμβαίνει στην Ελλάδα

📌 Ξένος πληθυσμός γεννημένος εκτός ΕΕ: 938.000 άτομα

➡️ Δηλαδή περίπου 9% του συνολικού πληθυσμού της χώρας

Από αυτούς το 50% είναι από την Αλβανία και ένα 5% είναι από ανεπτυγμένες χώρες

👉 Άρα, λιγότερο από 4% είναι μετανάστες από μη ανεπτυγμένες τρίτες χώρες (Ασία και Αφρική)

📊 Και αν το δούμε παγκοσμίως:

➡️ Η Ελλάδα δέχεται μόλις 0,15–0,17% της παγκόσμιας μετανάστευσης από τον Νότο.

📌 Δηλαδή ούτε καν 0,2% των παγκόσμιων μεταναστών από Ασία και Αφρική δεν έρχονται στην Ελλάδα.

🧭 Πού βρίσκεται τελικά το βάρος;

➡️ Στην Υποσαχάρια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία.

Εκεί ζουν τα 2/3 όλων των προσφύγων του πλανήτη.

Επομένως η ρητορική περί «εισβολής» είναι παραπλανητική και πολιτικά εργαλειοποιημένη και όσοι μιλούν έτσι είτε είτε δεν ξέρουν αριθμητική είτε έχουν άλλους άλογους να το κάνουν.

Αυτό από μένα...

[---->]