Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ στο καινούριο ιστολόγιο των εργαζομένων στην Ελευθεροτυπία
Ο μόνιμος κάτοικος των Σκουριών Γιώργος Καλύβας κέρδισε δικαστικά την «Ελληνικός
Χρυσός» αλλά δεν μπορεί να πάει στο κτήμα του
Ο Γιώργος Καλύβας είναι ο μοναδικός μόνιμος κάτοικος των Σκουριών. Ζει,
ή μάλλον ζούσε μέχρι τώρα, στο κτήμα του, που έχει κληρονομήσει από το
προπάππο του στον Κάκκαβο, λίγο πολύ σαν ερημίτης. Μοναδικό του
εισόδημα, η εκμετάλλευση των δέντρων στο κτήμα και σε ένα χωράφι που
καλλιεργεί εκεί κοντά. Η ατυχία του ήταν ότι η «ανάπτυξη» έπεσε δίπλα
στην πόρτα του. Το κτήμα του και το χωράφι του βρίσκονται ακριβώς δίπλα
στην έκταση των 3.200 στρεμμάτων στην οποία αναπτύσσονται τα έργα
εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές.
Μέχρι πριν από λίγο καιρό, εκεί που
άκουγε μόνο την ηρεμία της φύσης και του βουνού, πλέον ακούει τις
μηχανές από τα βαριά μηχανήματα έργων. Μέχρι πρόσφατα, δεχόταν μόνο τη
σκόνη από τις βαριές εργασίες. Τελευταία, γύρω στις αρχές καλοκαιριού,
άρχισε να βομβαρδίζεται από τα μπάζα και τις κοτρώνες που πέφτουν από
τις εργασίες διάνοιξης δρόμου για την εξυπηρέτηση της εξόρυξης, λίγο
παραπάνω από το κτήμα του.
Κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα και κέρδισε
την προσωρινή απόφαση. Το δικαστήριο διέταξε την «Ελληνικός Χρυσός» να
μην πετιούνται τα μπάζα στα πρανή, από όπου καταλήγουν στο κτήμα του Γ.
Καλύβα. «Αλλά αυτό δεν τους σταμάτησε. Οι εργασίες συνεχίζονται και
μεγάλες πέτρες από τη διάνοιξη του δρόμου καταλήγουν στο κτήμα. Είχα
ζητήσει από τον αστυνομικό διοικητή Αρναίας να έρθει να δει ότι δεν
συμμορφώθηκαν. Με παρέπεμψε στη Δασική Υπηρεσία. Εκείνοι πάλι στην
Αστυνομία. Τελικά κανείς δεν ήρθε να δει τι πραγματικά συμβαίνει», λέει ο
ίδιος.
Πριν από λίγο καιρό εκδόθηκε η οριστική
απόφαση στα ασφαλιστικά μέτρα, με την οποία επικυρώνεται η προσωρινή.
Αλλά ο Γ. Καλύβας δεν ξέρει αν η «Ελληνικός Χρυσός» έχει συμμορφωθεί.
Αιτία; Δεν μπορεί να πάει στο κτήμα του. «Εδώ και δύο μήνες μένω στη
Θεσσαλονίκη. Η εταιρεία έκανε κάτι εργασίες στο δρόμο από τον οποίο
πήγαινα στο κτήμα, και τον ξήλωσε ολόκληρο. Δεν μπορώ να πάω να δω τι
γίνεται. Έχω αφήσει τα δέντρα έτσι. Είναι η εποχή να τρυγήσω τα δέντρα,
και είναι παρατημένα. Εγώ ζω απ’ αυτά τα δέντρα. Αυτά είναι η ζωή μου»,
προσθέτει.
Και δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα
που αντιμετωπίζει. «Ποτίζω από ιδιωτική γεώτρηση. Η εταιρεία έχει κάνει
πολλές γεωτρήσεις τριγύρω και η στάθμη του νερού έπεσε. Το νερό
τελειώνει. Ο υδροφόρος ορίζοντας στερεύει. Δεν θα μείνει στάλα νερό για
το πότισμα». Αλλά και το χωράφι του έχει την ατυχία να βρίσκεται ακριβώς
δίπλα στο φράγμα που θα γίνει στο λάκκο Καρατζά για την απόθεση των
στερεών τελμάτων από την εξόρυξη.
«Το χωράφι μου είναι ένα μέτρο από το
φράγμα. Θα φτάνει 170 μ. ύψος και θα ρίχνουν εκεί εκατομμύρια κυβικά
τέλματα. Οι επιστήμονες λένε ότι με τα νερά τις βροχής θα υπάρχουν
όξινες απορροές. Δεν θα φυτρώνει τίποτα. Και να σκεφτεί κανείς ότι από
το ρέμα Καρατζά υδροδοτούνταν όλα τα χωριά της Β.Α. Χαλκιδικής από κει
ώς το Άγιο Όρος. Σπίτια, μαγαζιά, καφετέριες, ταβέρνες, εστιατόρια,
ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία», καταλήγει.
