Ουμπέρτο Έκο : Απόσπασμα από γράμμα προς τον εγγονό του.

 


Αγαπητέ μου εγγονέ

αν πας σε έναν κινηματογράφο,

θα πρέπει να μπεις μέσα

μια συγκεκριμένη ώρα,

όταν αρχίζει η ταινία,

και όταν η προβολή ξεκινά,

είναι σαν κάποιος

να σε παίρνει από το χέρι

και να σου λέει τι συμβαίνει.

Στα χρόνια μου

μπορούσε κανείς να μπει

στην αίθουσα οποιαδήποτε στιγμή,

θέλω να πω στο μέσο της προβολής.

Έμπαινε τη στιγμή που συνέβαιναν

ορισμένα πράγματα και προσπαθούσε

να καταλάβει τι είχε προηγηθεί.

Αργότερα,

όταν η ταινία ξανάρχιζε,

μπορούσε να διαπιστώσει

αν είχε καταλάβει σωστά την υπόθεση,

εκτός του ότι, αν είχε ενδιαφέρον,

μπορούσε να μείνει και να την ξαναδεί.

Η ζωή

είναι σαν μια ταινία

της δικής μου εποχής.

Όλοι ερχόμαστε στη ζωή

όταν κάποια πράγματα

έχουν ήδη συμβεί πριν

εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια,

και είναι σημαντικό

να μάθουμε τι έχει συμβεί

πριν εμείς γεννηθούμε.

Το σχολείο εκτός από τις

προσωπικές σου αναγνώσεις,

θα έπρεπε να σου διδάσκει

να απομνημονεύσεις

αυτά που συνέβησαν

πριν τη γέννησή σου.

Φαίνεται όμως

ότι δεν το κάνει καλά

διότι διάφορες έρευνες

μας λένε ότι τα σημερινά παιδιά,

ακόμη και τα πιο μεγάλα

που φοιτούν στα Πανεπιστήμια,

αυτά που έχουν γεννηθεί το 1990,

δεν ξέρουν - και ίσως δεν θέλουν

να ξέρουν - τι είχε συμβεί το 1980,

για να μη μιλήσουμε για το

τι συνέβη πριν πενήντα χρόνια.

Ας αφήσουμε όμως το σχολείο.

Ένα αγόρι του σήμερα

δεν γνωρίζει ποιοι ήταν

οι ηθοποιοί του κινηματογράφου

είκοσι χρόνια πριν,

ενώ εγώ ήξερα ποια ήταν

η Φραντσέσκα Μπερτίνι,

που πρωταγωνίστησε σε βουβά φιλμς

είκοσι χρόνια πριν γεννηθώ.

Ίσως γιατί ξεφύλλιζα

παλιά περιοδικά που συσσωρεύονταν

στην ντουλάπα του σπιτιού μας,

και αυτό ακριβώς σε καλώ να κάνεις:

να ξεφυλλίζεις κι εσύ παλιά περιοδικά,

καθώς πρόκειται για έναν τρόπο

να μάθεις τι είχε συμβεί πριν εσύ γεννηθείς.

Αλλά γιατί είναι τόσο σημαντικό

να γνωρίζουμε τι συνέβη πριν;

Διότι πολλές φορές

ό,τι συνέβη στο παρελθόν,

σου εξηγεί γιατί ορισμένα πράγματα

συμβαίνουν σήμερα και είναι ένας τρόπος

να εμπλουτίζουμε τη μνήμη μας.

Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις

μόνο με τα βιβλία και τα περιοδικά,

αλλά και με το Ίντερνετ,

το οποίο μπορούμε

να το χρησιμοποιήσουμε όχι μόνο

για να κάνουμε chat με τους φίλους μας,

αλλά, και με την Ιστορία του κόσμου.

Πότε εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι;

Η Κιβωτός του Νώε

θα μπορούσε να έχει ένα πηδάλιο;

Ποιο ήταν το όνομα

του προγόνου του βοδιού;

Υπήρχαν περισσότερες τίγρεις

πριν από εκατό χρόνια απ' ό,τι σήμερα;

Πως ονομάστηκαν οι τρεις καραβέλες

του Χριστόφορου Κολόμβου;

Τι ήταν η αυτοκρατορία του Μάλι;

Ποιος ήταν ο δεύτερος

Πάπας στην ιστορία;

Πότε εμφανίστηκε ο Μίκυ Μάους;

Θα μπορούσα να θέσω

ατέλειωτα ερωτήματα και όλα θα ήταν

ωραίες περιπέτειες έρευνας.

Θα έλθει η μέρα

που θα είσαι ηλικιωμένος

και θα νιώθεις

ότι έχεις ζήσει χίλιες ζωές,

γιατί θα είναι σαν να ήσουν παρών

στη Μάχη του Βατερλό,

ότι παρακολούθησες

τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα,

κι ότι ήσουν πολύ κοντά στο σημείο

όπου ο Μπερτόλντο Νέρο,

αναμιγνύοντας ουσίες σε ένα γουδί

για να βρει τον τρόπο να φτιάξει χρυσό,

ανακάλυψε κατά λάθος την πυρίτιδα

και εκτινάχθηκε στον αέρα.

Αντίθετα, οι φίλοι σου,

οι οποίοι δεν θα έχουν

καλλιεργήσει τη μνήμη τους,

θα έχουν ζήσει μία μόνο ζωή,

τη δική τους, που θα πρέπει να ήταν

και μελαγχολική και στερημένη

από μεγάλες συγκινήσεις.

Καλλιέργησε, λοιπόν, τη μνήμη σου.

Ουμπέρτο Έκο

Σαν σήμερα, το 2016, έφυγε από τη ζωή.

......................................................................

[----->]

#LibertatPabloHasel

 

"Αυτοί που σκανδαλίζονται με αυτά που τραγουδάω, δε σκανδαλίζονται που 700 εργαζόμενοι πεθαίνουν κάθε χρόνο γιατί αναγκάζονται να εργαστούν σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας", είπε ο #PabloHasel αναφερόμενος στους 695 θανάτους που σχετίζονται με τους χώρους εργασίας στην Ισπανία το 2019.

Ο Καταλανός ράπερ Pablo Hasel βρίσκεται στη φυλακή επειδή τα τραγούδια του και τα tweets του στρέφονται ενάντια στη μοναρχία και τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο ΣΤ'. Συνελήφθη προχθές 16/2 για εξύβριση της μοναρχίας και υπεράσπιση της τρομοκρατίας, ενώ είχε συλληφθεί ξανά στο παρελθόν και είχε αφεθεί ελεύθερος με αναστολή. Μια μέρα πριν λήξει η αναστολή του, δημοσίευσε τραγούδι που αναφέρεται στα οικονομικά σκάνδαλα της βασιλικής οικογένειας, στον κρατικό αυταρχισμό και την αστυνομική βια, στην ελευθερία του λόγου που καταπατάται αλλά και στην υποκριτικά προοδευτική κυβέρνηση της Ισπανίας (https://tinyurl.com/y7g5hhrr).

Από τη στιγμή που συνελήφθη έχουν γίνει τεράστιες πορείες αλληλεγγύης για την απελευθέρωσή του, τοιχογραφίες και γκράφιτι γεμίζουν τοίχους ισπανικών πόλεων ενώ στο twitter ανεβαίνουν διαρκώς βίντεο από τις επιθέσεις της αστυνομίας στις διαδηλώσεις που γίνονται υπερ. του.

Δεν είναι πρώτη φορά που στην Ισπανία διώκονται ποινικά καλλιτέχνες, καθώς η νομοθεσία είναι ιδιαίτερα αυστηρή και μοιάζει πολύ με τις ρυθμίσεις που θέλησε να περάσει η ελληνική κυβέρνηση πριν λίγες μέρες.

"Παρατημένοι ηλικιωμένοι κλαίνε

συντάξεις πιο χαμηλές από ένα δευτερόλεπτο της βασιλικής οικογένειας

Πήγαινε να μιλήσεις για ισότητα στις ουρές της πείνας

Θάνατος στο απαρχαιωμένο καθεστώς

Η δικαιοσύνη τους μας κρατά φυλακισμένους

αλλά κι έξω από τη φυλακή έχει κάγκελα

μας εκμεταλλεύονται αποσπώντας την προσοχή μας για να μην το καταλάβουμε

Μακάρι η ανάκρισή μου να γίνει γιορτή

Οι φλόγες περιμένουν τη σπίθα από την οργή των εργατών

δε θα μπω ποτέ στη φυλακή του φόβου

μπορούμε να τους σταματήσουμε, πίστεψέ το"

Στίχοι του τραγουδιού NI FELIPE VI, του Pablo Hasel (ελεύθερη μετάφραση)

https://tinyurl.com/ya2ks9ql

https://tinyurl.com/ya2ks9ql

https://tinyurl.com/ya2ks9ql

#LibertatPabloHasel

#ΜένουμεΕνεργοί 









[----->]

ΕΥΒΟΙΑ : Η τεράστια οικολογική καταστροφή δεν έχει άλλοθι ούτε τη σωτηρία μιας έστω ζωής !

 

 



Η τεράστια οικολογική καταστροφή δεν έχει άλλοθι ούτε τη σωτηρία μιας έστω ζωής!

ΕΥΒΟΙΑ

Οι κορυφογραμμές καλυμμένες ολες με ανεμογεννήτριες στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο των  ομίλων ενέργειας στη χώρα μας

Στους πρόποδες των βουνών οι παππούδες πεθαίνουν από έλλειψη ρεύματος   στις συσκευές οξυγόνου !

Όταν η  ενέργεια είναι εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό η έγνοια του κάθε ιδιωτικού ομίλου που την  εμπορεύεται δεν είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη παροχή υπηρεσίας  προς τον άνθρωπο , δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος  Η έγνοια του κάθε επιχειρηματία ιδιώτη που εμπορεύεται την ενέργεια είναι αποκλειστικά στο κέρδος .

 

Κοροπουλης Παναγιωτης

Και το απίστευτο της υπόθεσης είναι ότι η αιολική ενέργεια χρειάζεται τα ορυκτά καύσιμα για να δουλέψει και εκπέμπει σχεδόν το ίδιο διοξείδιο του άνθρακα λόγω στρεφόμενης εφεδρείας

 

Yiannis Koutsogiannakis

Αυτό που συμβαίνει στην Εύβοια είναι τραγικό. Το έχω δει από κοντά. Αλλά δεν είναι μόνο η Εύβοια. Σε λίγο όλη η Ελλάδα κάπως έτσι θα είναι. Οι Κυκλάδες είναι προγραμμένες.

 

Ερη Ριτσου

Yiannis Koutsogiannakis Ναι, και τραγικό είναι, και καταστροφή είναι και γελοίο είναι, όταν όλοι στην Ευρώπη έχουν πάψει να βάζουν ανεμογεννήτριες ως ασύμφορες.

 

Sofia Antonakaki

Αυτό που συμβαίνει στην Εύβοια , θα απλωθεί ολούθε .

Οι εταιρείες αυστριακών και γερμανικών συμφερόντων , θέλουν να πουλήσουν και θα πουλήσουν . Γιατί είναι προαποφασισμένο με τα εδώ δουλικά τους .

Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι δεν είναι αποτελεσματικά αυτά τα άθλια ανεμόπτερα . Οπότε , όταν δεν θα αντέξουν παραγωγικά στην βάση παραγωγικότητας ενέργειας , δεν θα ξέρουμε που να τα βάλουμε .

Θα ξαναεπιστρέψουμε στην λιγνιτική παραγωγή και όλα καλά . Αυτά . Ο παράς να κυλάει


Ερη Ριτσου

Sofia Antonakaki Στο μεταξύ η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια με την αποψίλωση των δασών, με τις τεράστιες τσιμεντένιες βάσεις για να σταθούν οι ανεμογεννήτριες, με την καταστροφή ζώων και πουλιών και με τα τόνους σιδερικά που θα αφήσουν πίσω τους όταν πάψουν να λειτουργούν. Ασύμφορες οικονομικά έχουν πάψει την εγκατάστασή τους στη Γερμανία και κάπου θέλουν να διοχετεύσουν όλο αυτό το σιδερικό που έχουν μαζέψει οπότε το φορτώνουν στη δική μας Μπανανία.

 

Sofia Antonakaki

Ερη Ριτσου Ακριβώς Έρη . Θα τις φορτωθούμε , ως απόβλητα ουσιαστικά , όμως είναι ευρωπαϊκά , θα τις πληρώνουμε ποιος ξέρει μέχρι πότε , θα δημιουργηθεί ένα επιπλέον οικολογικό πρόβλημα και θα ξαναεπιστρέψουμε στον λιγνίτη .

Νεοφιλελευθερισμός . Η απόλυτη ανηθικότητα

 

παναγιωτα κατσανη

Για αυτό την κατάκαψαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια

 

Γιάννης Μπιλλήρης

Πριν αυτό το αίσχος τα βουνά της Εύβοιας καίγονταν κάθε χρόνο... Τυχαίο ;

[----->]

Τά διάφανα κρίνα

Η ΓΕΚ ΤΈΡΝΑ είναι ο διαχειριστής της Εθνικής Οδού , που έκλεισε προληπτικά κατ' εντολή Χρυσοχοΐδη , και γλίτωσε το πρόστιμο του 1.000.000

Αντιπρόεδρος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ είναι ο Γουρζής , πεθερός του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη.

Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ είναι η αμαρτωλή ανάδοχος της ΣΔΙΤ διαχείρισης απορριμμάτων της Πελοποννήσου που λόγω σωρείας παρανομιών, δεν θα χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ , αλλά θα την χρηματοδοτήσουμε με ιδίους πόρους!!!Η ΓΕΚ ΤΈΡΝΑ είναι πού θα χρηματοδοτηθεί με πολλά περισσότερα από το ευρωπαϊκό πακέτο στήριξης για την πανδημία, με την μέγα μπίζνα, των ανεμογεννητριών

[------->]



ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Του Γιώργου Μπλάνα

«Και βεβαίως αναπτύσσονται σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στους σκηνοθέτες ή τους μαέστρους και τους ηθοποιούς ή μουσικούς. Είναι η φύση της Τέχνης και το όραμα της καλλιτεχνικής πραγμάτωσης που συχνά προϋποθέτει κάτι τέτοιο».

Ο συνθέτης και καθηγητής της μουσικής, στον οποίον ανήκουν τα παραπάνω λόγια, καταδικάζει απερίφραστα την υπέρβαση των ορίων, την επιβολή του ναρκισσιστικού, εξουσιαστικού εαυτού, την εξύψωσή του μέσω της ταπείνωσης του άλλου, στο όνομα της Τέχνης.

Κανείς, τις τελευταίες ημέρες, μέσα στην βοή των «αποκαλύψεων» για την άσκηση βίας από καλλιτέχνες σε καλλιτέχνες, δεν περιέγραψε με περισσότερη σαφήνεια και εντιμότητα τις πηγές αυτής της βίας: ναρκισσισμός, μεγαλομανία, εξουσιομανία, σαδισμός.

Κι όμως είχε ήδη θέσει τις προϋποθέσεις για την δικαιολόγηση αυτών των ακροτήτων, αποφαινόμενος περί της «φύσης» της τέχνης και του «οράματος της καλλιτεχνικής πραγμάτωσης». Προφανώς δεν το κατάλαβε. Προφανώς χρησιμοποίησε τις λέξεις «Εξουσία», «Τέχνη», «Όραμα», «Καλλιτεχνική Πραγμάτωση», με τρόπο που δείχνει πως δεν θεώρησε ποτέ απαραίτητο να σκεφτεί κριτικά επί των εννοιών, που αντιπροσωπεύουν. Στηρίχτηκε στην «εμπειρία» του και την επένδυσε με «θεωρητικολογίες», που ακυρώνουν την ανθρωπιστική του πρόθεση. Διότι υπάρχουν ορισμένα προφανή πράγματα, σχετικά με τις έννοιες που χρησιμοποίησε. Πράγματα, στα οποία η ανθρώπινη σκέψη έχει καταλήξει και επαγωγικά και απαγωγικά.

Από την εμπειρία, γνωρίζουμε πως κάθε σχέση εξουσίας αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ έναν εξουσιαστή κι έναν εξουσιαζόμενο, σ’ έναν άνθρωπο που διατάσσει κι έναν άνθρωπο που εκτελεί διαταγές, σ’ έναν άνθρωπο που αποφασίζει για τις ενέργειες και τις σκέψεις ενός άλλου ανθρώπου, ο οποίος αποξενώνεται από τον εαυτό του. Η εμπειρία μας έχει δείξει πως η εξουσιαστική σχέση δεν μπορεί να θέσει όρια στον εαυτό της, διότι δεν είναι μια σχέση που χρησιμοποιεί κάτι που λέγεται «εξουσία», αλλά είναι η ίδια η σχέση. Συνεπώς δεν μπορούμε να μιλάμε για υπέρβαση ορίων, αφού τα όρια, όπως και όλα τ’ άλλα μπορεί να τα θέσει μόνον ο εξουσιαστής, ο οποίος πάντα μα πάντα θέτει τα όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει μόνον ο εξουσιαζόμενος. Πρέπει μια άλλη εξουσία να θέσει όρια στον εξουσιαστή, ώστε να μην ενεργεί κατά βούληση, με οποιοδήποτε μέσο, για την επίτευξη του σκοπού του. Αυτή η άλλη εξουσία, απλά θα κάνει τον πρώην εξουσιαστή εξουσιαζόμενο. Παράδειγμα: η τέχνη στον γραφειοκρατικό καπιταλισμό του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.

Η κριτική θεωρία δεν στάθηκε ποτέ δυνατόν να εντοπίσει μια «φύση» της τέχνης. Καμία «φύση» της τέχνης δεν υποβάλλει ή επιβάλει την εξουσιαστική σχέση ως προϋπόθεση της. Η έννοια της τέχνης δεν περιλαμβάνει την εξουσιαστική σχέση στα κατηγορήματά της. Το γεγονός πως η υποταγή του μουσικού ή του ηθοποιού στον μαέστρο ή τον σκηνοθέτη έχει παράγει καλά έργα τέχνης, δεν λέει τίποτα. Υπάρχουν άλλα τόσα, που έχουν παραχθεί χωρίς να αναπτυχθεί εξουσιαστική σχέση. Ο ανθρωποφοβικός και ακοινώνητος σκηνοθέτης ή μαέστρος, με μηδενικές δυνατότητες επικοινωνίας, θα χρησιμοποιήσει την βία, προκειμένου να καλύψει την αδυναμία του. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την «φύση» της τέχνης, με το «όραμα της καλλιτεχνικής πραγμάτωσης».

Αν δεν ήταν έτσι, τότε προφανώς ο ευνουχισμός των αγοριών στην μουσική και η εκθήλυνσή τους, στην κινεζική όπερα, ήταν πρακτικές απόλυτα θεμιτές, προκειμένου να επιτευχθεί το «μεγαλείο» της τέχνης!

Η άσκηση εξουσίας έχει αποκλειστικά σχέση με τον χαρακτήρα του καλλιτέχνη και όχι με την τέχνη. Στην πραγματικότητα, αν υπάρχει κάποια καταστατική αρχή (κι αυτή επιλεγμένη – όχι δοσμένη από κάποια «φύση» των πραγμάτων) είναι: Αν η Τέχνη δεν μπορεί να κάνει τον καλλιτέχνη λογικότερο, ηθικότερο, πιο καλαίσθητο, τότε είναι σκουπίδια, όπως όλα τα άλλα στην ζωή του θηλαστικού Άνθρωπος.

Η εξουσία -ακόμα και η μη υπερβαίνουσα τα «όρια»- τρέφει τον παραλογισμό, την ανηθικότητα και την ασχήμια. Μπορεί να παράγει άρτια έργα τέχνης. Αλλά σκοπός της τέχνης δεν είναι η τεχνική αρτιότητα. Είναι η απελευθέρωση καλλιτεχνών και ακροατών, θεατών, αναγνωστών, από την ετερονομία της ανθρώπινης κατάστασης. Η τεχνική αρτιότητα είναι παρεπόμενό της.

[---->]