ΜΚΟ και ιστορίες για αγρίους(πειρατές...)

 

  Συνελήφθη ο καταζητούμενος ιδιοκτήτης της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) ''ERCI'' Πάνος Μωραΐτης, ο οποίος κατηγορείται -μαζί με 30 άλλα στελέχη της οργάνωσης- για βαριές κακουργηματικές πράξεις σχετιζόμενες με διακίνηση μεταναστών καιι προσφύγων από την Τουρκία στην Ελλάδα !

Ποιος είναι όμως ο επικεφαλής της εν λόγω ΜΚΟ, ο οποίος τυγχάνει και ιδιοκτήτης εταιρείας μισθοφόρων(!) και, πλέον, καταζητείται και με διεθνές ένταλμα σύλληψης;

Ο λόγος για τον Πάνο Μωραΐτη, άτομο άγνωστο στο ευρύ κοινό, πολύ γνωστό όμως σε λιμενικούς και στρατιωτικούς ''κύκλους''...

Η διαδρομή του εν λόγω ανθρώπου παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Μπορεί τώρα να είναι καταζητούμενος, στο παρελθόν ωστόσο απολάμβανε τον ...σεβασμό σημαντικών παραγόντων του δημόσιου βίου !

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 2016 η Αμερικανική Πρεσβεία αλλά και η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ τον είχαν βραβεύσει για την πρωτοβουλία του να ιδρύσει τη ΜΚΟ ERCI (Emergency Rescue Centre International), την οργάνωση δηλαδή που αποτελούσε το ''όχημα'' των διακινητών.

Εκτός όμως από τους Αμερικανούς, ο Μωραΐτης βραβεύθηκε το 2017 και από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ε. Αποστολάκη, ο οποίος προφανώς αγνοούσε την δράση του...

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι, εκτός από τη ΜΚΟ ''ERCI'', ο Μωραΐτης εμφανίζεται και ως επικεφαλής της εταιρείας ''Aspida''.

Πρόκειται για εταιρεία ένοπλων μισθοφόρων που συνοδεύουν πλοία στη Σομαλία, την Ερυθρά Θάλασσα, στον Ινδικό Ωκεανό κι αλλού, παρέχοντας προστασία από πειρατές.

Δηλαδή, ο επικεφαλής της ERCI έχει μία ΜΚΟ που εκτός της μεταφοράς ή διευκόλυνσης μεταφοράς προσφύγων ή μεταναστών στα ελληνικά νησιά και ενσωμάτωσής τους στην ελληνική κοινωνία έχει στην υπηρεσία του και ένοπλο τμήμα μισθοφόρων.

Συρία: η επίθεση με πυραύλους στη Λατάκια και ο εκβιασμός των ΗΠΑ

 

Πριν λίγες εβδομάδες, αντιπροσωπεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ κατέφτασε στη συριακή πρωτεύουσα Δαμασκό, με επικεφαλής τον  Brett McGuire, τον Αμερικανό υπεύθυνο  για τη Συρία και την Ιορδανία, για να συναντηθεί με υψηλόβαθμα στελέχη της  συριακής κυβέρνησης. Αυτό που ζήτησαν οι αμερικανοί αξιωματούχοι  προκειμένου να επιτρέψουν στη Συρία να πάρει πίσω  την Ιντλίμπ, τη Ράκα και την Ντέιρ αλ-Ζορ ήταν: 

Η διαχείριση των πετρελαιοπηγών από αμερικανικές εταιρείες και η αποχώρηση των ιρανικών στρατευμάτων και της Χεζμπολάχ από το έδαφος της Συρίας. Οι προτάσεις κρίθηκαν απαράδεκτες από τους Σύριους αξιωματούχους. Ανάλογες απαιτήσεις προβλήθηκαν και από τη γαλλική κυβέρνηση σχετικά με τις συμβάσεις για την ανοικοδόμηση της χώρας, η οποία την ίδια στιγμή αποσταθεροποιούσε τη Λιβύη.

 Η προσπάθεια της συριακής κυβέρνησης να επανακαταλάβει την Ιντλίμπ έχει προκαλέσει την αντίδραση των δυτικών, η οποία εκδηλώνεται με την καθημερινή προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ. «Η πολυπλοκότητα του φακέλου Ιντλίμπ η οποία συνδέεται με την πολλαπλότητα των περιφερειακών και διεθνών παρεμβάσεων, τις συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών και την κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο αναφορικά με τις ένοπλες οργανώσεις στο χώρο. Οι τελευταίες εξετάζουν την ενσωμάτωσή τους σε οργανώσεις πιο καλά εξοπλισμένες σε στρατιωτικά μέσα και πόρους, όπως το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (al-jabhat al-watania lil'tahrir ) που υποστηρίζεται από την Τουρκία, την Al-Nusra Front και την Tanzim Hurras al-Dine , όλες ιδεολογικά συνδεμένες με την Αλ Κάιντα» (Mohammad Nader al-Oumari).

Όταν το δημόσιο ξεκίναγε οι καταπατητές είχαν... γυρίσει!

 

Ο Νίκος Γρυλλάκης υπήρξε ένας σοβαρός και έντιμος δημοσιογράφος της ΕΡΤ, που πέθανε ξαφνικά, πριν μερικούς μήνες. Το κείμενο που αναδημοσιεύεται στην συνέχεια ας το λάβουν υπόψιν οι «αρμόδιοι» κυβερνητικοί παράγοντες, αν επιδιώκουν όντως την «δίκαιη ανάπτυξη» και την «κοινωνική δικαιοσύνη»…

Πάνος Τότσικας

Όταν το δημόσιο ξεκίναγε οι καταπατητές είχαν... γυρίσει!

Επιχείρηση εξαγοράς των εκτάσεων του δημοσίου από τους καταπατητές τους – Που και πως έχουν «τρέξει» ταχύτερα τα κυκλώματα των επιτηδείων, κατοχυρώνοντας την κλεμμένη δημόσια περιουσία

του  Νίκου Γρυλλάκη (*)

Η νέα εξαγγελία για παραχωρήσεις μέσω εξαγοράς καταπατημένης δημόσιας γης επαναφέρει στο προσκήνιο «αμαρτωλές» ιστορίες του παρελθόντος. Στην Αττική 8 στα 10 ακίνητα του δημοσίου βρίσκονται στα χέρια των καταπατητών. Στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα 7 στα 10 και στα νησιά του Αιγαίου 6 στα 10. Εκτιμάται ότι από το σύνολο της δημόσιας περιουσίας έχει καταπατηθεί το 47% των αστικών ακινήτων και το 64% των αγροτικών εκτάσεων.

Οι κομπίνες των επιτήδειων ξεκίνησαν δεκαετίες  πριν.  Με  τα  περίφημα  «ανταλλάξιμα»,  δηλαδή  περιουσία  που  έπρεπε  να  πάρουν  οι  πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των «ανταλλάξιμων» πέρασε στα χέρια άσχετων. Στην Αττική, όπου το 80% της δημόσιας γης είναι καταπατημένο η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου εντοπίζει μεταξύ Νέας Ερυθραίας-Μαραθώνα και εθνικής οδού μια από τις ζώνες του μεγάλου «πλιάτσικου».

«Πανηγύρι» είχε γίνει στις περιοχές Ροδόπολης, Σταμάτας, Άγιου Στεφάνου, Άνοιξης, Διόνυσου, Νέας Ερυθραίας, Μαραθώνα και Κρυονερίου για τις μεγάλες αποκαλύψεις. Το μεγαλύτερο μέρος των καταπατημένων σήμερα εκτάσεων ήταν δάσος στο παρελθόν.

Αυθαιρεσίες Eldorado

 

Το εργοστάσιο εμπλουτισμού στο αιωνόβιο δάσος στις Σκουριές Χαλκιδικής είναι ένα από τα μεγαλύτερα αυθαίρετα προς νομιμοποίηση των Βαλκανίων. 

Πριν από δύο χρόνια η πολεοδομία του δήμου Αριστοτέλη είχε δώσει άδεια δόμησης, ο δήμος την είχε χαρακτηρίσει αναγκαστική και είχε στραφεί κατά της κυβέρνησης την οποία είχε κατηγορήσει ότι αρνήθηκε να αποκαταστήσει τη νομιμότητα καταργώντας ή τροποποιώντας τους νόμους και τις διατάξεις που είχαν κατασκευάσει τα προηγούμενα χρόνια μία σκανδαλώδη, φωτογραφική και καταστροφική για το περιβάλλον νομιμότητα εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εντός εισαγωγικών επενδυτών, από τον χουντικό μεταλλευτικό κώδικα μέχρι τον περίφημο Νόμο 4280 του 2014, τον δασοκτόνο, όπως η ίδια η κυβέρνηση αποκαλούσε ως αντιπολίτευση, στις διατάξεις του οποίου, σύμφωνα με τον δήμο Αριστοτέλη, στηρίχθηκε η άδεια δόμησης.

 Ο δήμος Αριστοτέλη μάλιστα ζητούσε από την κυβέρνηση να μην επιτρέψει την τμηματική αδειοδότηση ενός έργου που δημιουργεί τετελεσμένες καταστάσεις και καταστρέφει τμηματικά τον τόπο. Το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων είχε τότε καταγγείλει ότι έγινε νομιμοποίηση αυθαιρέτων στο εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών, χωρίς έλεγχο των καταγγελιών, κάνοντας λόγο για ψευδή και άκυρη άδεια δόμησης της μονάδας εμπλουτισμού των Σκουριών.

Και αφού αναφερόμαστε σε αυθαιρεσίες, έστω και νομότυπες, σε ρέματα γίνονται τα φράγματα τοξικών αποβλήτων της Eldorado, στο ρέμα Καρατζά, στο ρέμα Λοτσάνικο και στο ρέμα Κοκκινόλακκα. Ειδικότερα, στον Κοκκινόλακκα, ο χώρος επικίνδυνων αποβλήτων της εξόρυξης βρίσκεται πάνω στο σεισμικό ρήγμα-«τέρας» της Ιερισσού, που έχει δώσει το 1932 τον μεγάλο σεισμό 7,2 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, που είχε ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους 83 άνθρωποι, να τραυματιστούν πάνω από τριακόσιοι και να καταρρεύσουν 650 σπίτια.

Ο χώρος επικίνδυνων αποβλήτων της εξόρυξης στον Κοκκινόλακκα λειτουργεί με προσωρινές άδειες και ο καθηγητής γεωφυσικής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, με δημόσιες δηλώσεις του προειδοποιεί ότι τα φράγματα αποκλείεται να αντέξουν σε έναν ισχυρό σεισμό και ότι εκτός από τις άμεσες καταστροφές σε όλη την περιοχή του κόλπου της Ιερισσού από τη λυματολάσπη, θα υπάρξουν και θύματα, και ότι όλα αυτά τα επικίνδυνα λύματα θα επηρεάσουν το οικοσύστημα, όχι μόνο της ΒΑ Χαλκιδικής, αλλά ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής Μακεδονίας και σίγουρα θα επηρεάσουν το οικοσύστημα του Βορείου Αιγαίου:
https://www.facebook.com/stelios.nikitopoulos/posts/2054580978127106?__tn__=C-R

Πολύ σοβαρό είναι επίσης το θέμα του καρκινογόνου αμίαντου και του χαλαζία, που θα εισπνέουν τόσο οι εργαζόμενοι στην εξόρυξη όσο και οι κάτοικοι. Το θέμα επανέφερε στη δημόσια συζήτηση το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων με καταγγελία του στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Θυμίζουμε ότι από το 2016 το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) πιστοποίησε την ύπαρξη αμιάντου στο μετάλλευμα των Σκουριών, του πλέον καρκινογόνου ορυκτού σωματιδιακού υλικού, καρκινογόνο κατηγορίας Α, με όριο ασφαλείας το μηδέν, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων εκπέμπει SOS για χιλιάδες τόνους καρκινογόνων ρύπων όταν θα λειτουργήσει το ανοιχτό όρυγμα και επικρίνει τις αρμόδιες αρχές για αδιαφορία.

Επίσης, συνεχίζεται η μεταφορά τοξικών φορτίων με απόβλητα εμπλουτισμού, από το εργοστάσιο της Ολυμπιάδας προς τον χώρο απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα. Στο παρελθόν έχουν συμβεί ατυχήματα με διαρροή τοξικών στο δρόμο, ενώ υπάρχει νέα καταγγελία που είδε το φως της δημοσιότητας, με απόβλητα που έχουν πέσει στο δρόμο κατά την επικίνδυνη αυτή διαδρομή.

Από την περιοχή πηγάζει ο ποταμός Χαβρίας, που υδροδοτεί την πεδιάδα της Ορμύλιας και από τον οποίο σχεδιαζόταν να υδροδοτηθεί μεγάλο μέρος της Χαλκιδικής. Οι υδάτινοι πόροι ωστόσο ρυπαίνονται αλλά και μειώνονται δραματικά με τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Ήδη στην περιοχή παρουσιάζονται μεγάλα προβλήματα υδροδότησης.
 [--->]

Όταν μένεις σε γυάλινο σπίτι δεν πετάς πέτρες στο γείτονα

Γράφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος – Τετράδης

Μεγάλος ντόρος, μαύρη προπαγάνδα, κανένα ποινικό αδίκημα, έρχονται εκλογές. Αυτό είναι το τετράπτυχο της σαπουνόφουσκας «τραπεζικά δάνεια των κομμάτων», που ανεβάζει ως σαπουνόπερα η κυβέρνηση, όχι για να εξυγιάνει τον χώρο. Αλλά για να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα. Αφού το τελικό νομικό αποτέλεσμα θα είναι μια τρύπα στο νερό. Όπως ήταν και η προκαταρκτική στη Βουλή για τους πρώην πρωθυπουργούς.

Για να εξηγούμαστε από νωρίς, το θέμα έχει τέσσερις διαστάσεις:

Η πρώτη είναι η ηθική. Αν δικαιούνται τα κόμματα να δανειοδοτούνται αφειδώς από τον προϋπολογισμό, και επ’ άπειρον, με βασική εγγύηση μελλοντικές τους απολαβές που δεν είναι καθόλου βέβαιες. Παράλληλα με τον εικονικό έλεγχο που υφίστανται για τα έξοδά τους!

Η δεύτερη είναι η νομική. Η υπόθεση ανασύρεται από το αρχείο για να «πέσει φως στο διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής κομμάτων- τραπεζών- ΜΜΕ», μετά την ψήφιση του νόμου τον Μάιο, που προβλέπει την υπό όρους ασυλία τραπεζικών στελεχών και στελεχών του δημοσίου για την αναδιάρθρωση κόκκινων δανείων και τον ταυτόχρονο αποκλεισμό αναδιάρθρωσης δανείων κομμάτων και ΜΜΕ.

Η τρίτη είναι η ουσιαστική. Η πρόθεση της κυβέρνησης να ανασκάψει την υπόθεση με γνώμονα την εξυγίανση των ηθών και την τιμωρία των πιθανών ενόχων ή με πρόθεση να βομβαρδίζει την αντιπολίτευση με κραυγές περί διαφθοράς, χωρίς νομικό αντίκρυσμα.

Η τέταρτη είναι η ειρωνική. Ανακινώντας την υπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να εμπλακεί στον ανεμιστήρα της λάσπης. Δεδομένου ότι και τα δικά του δάνεια δεν είναι και τόσο άσπιλα.

Ως προς την πρώτη διάσταση:
Η πρόβλεψη να δανειοδοτούνται τα κόμματα, βάζοντας ως εγγύηση μελλοντικές τους επιχορηγήσεις είναι σκανδαλώδης. Πρώτον γιατί καμιά επιχείρηση ή φορέας δεν δικαιούται τέτοιας ευνοϊκής μεταχείρισης έναντι του δημόσιου χρήματος. Και δεύτερον και σπουδαιότερο, γιατί δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ότι τα ποσοστά του κόμματος, με βάση τα οποία δανειοδοτείται το κόμμα, θα τα εισπράξει από τους ψηφοφόρους στο μέλλον.

Επομένως, στην ουσία το δάνειο είναι στον αέρα. Η εγγύηση που προβλέπει ο νομοθέτης είναι χωρίς αντίκρισμα. Είναι μια καραμπινάτη χαριστική πράξη. Τρανό παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο έχει δανειστεί χρήματα το 2010 με εγγύηση τις επιχορηγήσεις του 2015, με βάση τα ποσοστά του 40% που έπαιρνε, ενώ τα πραγματικά του ποσοστά, άρα και η αντίστοιχη επιχορήγησή του, ήταν κάτω από το 10%!

Η σκέψη του νομοθέτη να χρηματοδοτούνται τα κόμματα από το δημόσιο χρήμα και όχι από ιδιώτες είναι κατά βάση σωστή. Γιατί τα κόμματα πρέπει να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και όχι των ιδιωτών. Ο τρόπος, που βρήκε, όμως, ο νομοθέτης να δέχεται ως εγγύηση τα άγνωστα μελλοντικά ποσοστά ενός κόμματος είναι καραμπινάτα διεφθαρμένος.

Κερασάκι στην τούρτα, αλλά πολύ σημαντικό είναι ο… διαπλεκόμενος «φιλικός» έλεγχος, που γίνεται στα εξοδολόγια των κομμάτων. Στο πού και πώς ξόδεψαν και ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα που παίρνουν. Εκεί, ίσως θα έπρεπε να είχε παρέμβει εδώ και χρόνια η δικαστική αρχή.

Ως προς τη δεύτερη διάσταση:
Τα 420 εκατομμύρια ευρώ, που χρωστάνε τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένων των τόκων που είναι 136 εκατ. ευρώ, δεν αποτελούν ποινικό αδίκημα! Όπως έχει αποδειχτεί και θα ξανααποδειχτεί, οι τράπεζες είναι νομικά κατοχυρωμένες έναντι αυτών των δανείων! Γιατί;

1. Σύμφωνα με το νόμο την εποχή που χορηγούσαν τα δάνεια, τα κόμματα κατέθεταν ως εγγύηση την κρατική επιχορήγηση και έναντι αυτής έπαιρναν νόμιμα τα δάνεια. Ο νόμος δεν έβαζε φραγμό στο έτος της επιχορήγησης! Έτσι, ένα κόμμα έπαιρνε δάνειο το 2010 βάζοντας σαν εγγύηση την επιχορήγηση του 2018, αλλά με βάση τα ποσοστά που πήρε το 2010! Χωρίς να ξέρει καν αν θα μπει στη Βουλή το 2018!