Αρθρο τον Andrew Korybko στο Oriental Review,
Ο Ρώσος πρωθυπουργός Μεντβέντεφ την προηγούμενη εβδομάδα επισκέφτηκε
τη Βουλγαρία
Η επίσκεψη του Ρώσου πρωθυπουργού είχε σαν σκοπό να
διερευνήσει τη δυνατότητα επέκτασης του αγωγού φυσικού αερίου TurkStream στη
βαλκανική χώρα και από εκεί στη Σερβία και την κεντρική Ευρώπη, κάτι που εξαρτάται από τη Σόφια εξασφαλίζοντας σταθερές νομικές εγγυήσεις από τις Βρυξέλλες
προκειμένου να αποφύγει μια επανάληψη του φιάσκου του αγωγού South Stream.
Ο χρόνος επίσκεψης του Μεντβέντεφ συνέπεσε με τον εορτασμό της
ημέρας απελευθέρωσης της Βουλγαρίας όπου στον αγώνα για την απελευθέρωσή της από
τον Οθωμανικό ζυγό μνημονεύεται και η βοήθεια της Ρωσίας. Οι δεσμοί μεταξύ των
δύο σλαβικών χωρών ήταν παραδοσιακά στενοί, αν και δεν έλειψαν τα μεταξύ τους προβλήματα,
κυρίως κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων όταν βρέθηκαν σε αντίπαλα
στρατόπεδα.
Βέβαια, η πολυπλοκότητα των σχέσεων Ρωσίας-Βουλγαρίας εξηγεί γιατί
είναι πολύ πιο πιθανό να μείνει στα λόγια παρά να γίνει πράξη η επέκταση του
αγωγού TurkStream στη Βουλγαρία, ιδιαίτερα λόγω των συνθηκών που επικρατούν στο βαλκανικό κράτος το
οποίο μεταβάλλεται σε ένα κοινό προτεκτοράτο των ΗΠΑ και της ΕΕ όπου όλα λειτουργούν
όπως σε ένα υποτελή τους . Η ΕΕ προφανώς χρειάζεται την ενέργεια, και ενώ θα
προτιμούσε να διαφοροποιηθεί περισσότερο από τον Ρώσο προμηθευτή της για
πολιτικούς λόγους ή τουλάχιστον να διατηρηθεί η διέλευση του φυσικού αερίου μέσω
της Ουκρανίας, ίσως αποδεχτεί την
κατασκευή του TurkStream αφού δεν έχει άλλες
ρεαλιστικές επιλογές. Ωστόσο, ο Αμερικανός σύμμαχος της Βουλγαρίας είναι κάθετα
αντίθετος με αυτό, δεδομένου ότι θέλει να πουλήσει το πιο ακριβό Υγροποιημένο
φυσικό αέριο στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Μπορούμε ,λοιπόν, να πούμε ότι στη Βουλγαρία ήδη διεξάγεται ένας
αγώνας για επιρροή.
Η ΕΕ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το οικονομικό και θεσμικό
της βάρος στη χώρα προκειμένου να προωθήσει την επέκταση του TurkStream, από
την Τουρκία στην "Ηπειρωτική Ευρώπη", ενώ οι ΗΠΑ θα βασιστούν στη
στρατιωτική επιρροή τους μέσω του ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεων που ελέγχουν για να την
εμποδίσουν .
Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν προφανώς και κάποιοι φορείς λήψης αποφάσεων στη Βουλγαρία οι οποίοι- παρά τα
πολιτικά τους σφάλματα και την πίστη τους στον έναν ή τον άλλο προστάτη - εξακολουθούν
να νοιάζονται για τα εθνικά τους συμφέροντα και να κατανοούν πόσο σημαντικό
είναι για τη χώρα τους να πετύχει αυτή η
ρωσική πρωτοβουλία, αφού κάποια πρόοδού προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει μέχρι
στιγμής. Μένει να δούμε ποιος θα βγει νικητής από αυτόν τον αγώνα για επιρροή, αλλά η Βουλγαρία
μόλις έγινε ένα σημαντικό πεδίο μάχης του Νέου ψυχρού Πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου