Αριστερός αντιεθνικισμός

του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ένας ιδιότυπος αριστερός αντιεθνικισμός ευδοκιμεί τα τελευταία χρόνια σε ορισμένους χώρους της ελληνικής Αριστεράς. Αλλά οι αριστεροί είναι εξ ορισμού αντιεθνικιστές. Ακόμα περισσότερο: είναι διεθνιστές. Πού βρίσκεται λοιπόν το πρόβλημα; Το πρόβλημα δεν είναι σημερινό και ο ελληνικός εθνικισμός δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Εθνικισμός σε βάρος των Σλαβομακεδόνων, των Μουσουλμάνων και των Πομάκων της Θράκης. Οξύνθηκε όμως τελευταία με την επιμονή των Σλαβομακεδόνων της FYROM να ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και το κράτος τους Μακεδονία. Λοιπόν;

Ο αριστερός αντιεθνικιστής θα αντιτείνει: Κάθε λαός έχει δικαίωμα να επιλέγει το όνομα του έθνους ή της κρατικής του υπόστασης. Σύμφωνοι. Όμως με μια προϋπόθεση: ότι δεν θα πλαστογραφεί την ιστορία, δεν θα διεκδικεί τίτλους ή εδάφη που δεν του ανήκουν, και δεν θα απειλεί γειτονικούς λαούς. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι υπάρχει έθνος Σλαβομακεδόνων (επ’ αυτού φαντάζομαι έχουν γνώμη οι ιστορικοί). Το έθνος αυτό δικαιούται να επιλέξει όποιο όνομα θέλει, σεβόμενο τα αυτονόητα τα οποία σημείωσα.

Τι γίνεται λοιπόν με τη γειτονική Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη FYROM; Κατ’ αρχάς, στη FYROM συνυπάρχουν δύο εθνότητες: οι Σλαβομακεδόνες και οι Αλβανοί. Ας αγνοήσουμε όμως τις μεταξύ τους διαφορές και ας ασχοληθούμε μόνο με την ισχυρότερη εθνότητα: τους Σλαβομακεδόνες. 

Επίσης ας αναγνωρίσουμε το καθεστώς του έθνους σε αυτή την εθνότητα. Και ρωτάμε: Πότε εμφανίστηκαν οι Σλάβοι στον ελληνικό χώρο, και ειδικά στην ιστορική Μακεδονία; Γνωστό: τον 6ο, 7ο, 8ο αιώνα μ.Χ. Δηλαδή χίλια χρόνια περίπου μετά το Μακεδονικό βασίλειο και τον Αλέξανδρο. Δεν πάσχω από κανένα είδος προγονοπληξίας. Οι Μακεδόνες εξάλλου θεωρούνταν βάρβαροι από τους κατοίκους της Νότιας Ελλάδας. Είναι γνωστό ότι τα σλαβικά φύλα έφτασαν μέχρι την Πελοπόννησο και βαθμιαία αφομοιώθηκαν. Έμειναν βεβαίως τα τοπωνύμια, που πολλά επιβιώνουν μέχρι και σήμερα, παρ’ όλες τις μετονομασίες στις οποίες προχώρησε το ελληνικό κράτος. Όμως συμπαγείς σλαβικοί πληθυσμοί, πλειοψηφικοί, υπήρχαν μόνο σε ορισμένες περιοχές της βόρειας ελληνικής Μακεδονίας, και κυρίως στη βόρειο Μακεδονία, στη σημερινή FYROM. Πού στηρίζεται λοιπόν ο σλαβομακεδονικός, όψιμος και ανιστορικός εθνικισμός και ο συνακόλουθος αλυτρωτισμός;

Σημείωσα ότι η ιστορία δεν είναι σημερινή. Ένα παράδειγμα: Στη Γυάρο, στη δεκαετία του ’40 προς ’50, εκτός από Έλληνες, είχε και πολλούς Σλαβομακεδόνες κρατούμενους. Οι σχέσεις Ελλήνων-Σλαβομακεδόνων ήταν άψογες. Όμως οι τελευταίοι ήταν κάπως κλεισμένοι στον εαυτό τους, πράγμα κατανοητό αν σκεφτούμε και τα δικά τους μαρτύρια (διωγμοί, φυλακίσεις, εκτελέσεις) από το εθνικόφρον ελληνικό κράτος. Ως εδώ καλά. Όμως οι συμπαθείς Σλαβομακεδόνες ονόμαζαν από τότε τους εαυτούς τους Μακεδόνες. Τι εννοούσαν μ’ αυτό;

(Μια προσωπική παρένθεση. Το 1948-49 ήμουν στη Γυάρο, στα «ανήλικα». Διαφώνησα με την 9η Ολομέλεια του ΚΚΕ για τους Σλαβομακεδόνες και εισέπραξα την πρώτη μου απομόνωση. Τέλος η παρένθεση).

Πώς φτάσαμε λοιπόν στη σημερινή διαμάχη; Είναι γνωστό ότι επί Τουρκοκρατίας στη Βαλκανική ζούσε ένα μωσαϊκό λαών: Έλληνες, Σλάβοι, Αλβανοί, Βλάχοι, Εβραίοι, Σαρακατσαναίοι κ.λπ. Παρά τις διαφορές, εθνοτικές και θρησκευτικές, οι λαοί αυτοί συνυπήρχαν, ειρηνικά κατ’ αρχάς, στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν ήταν λοιπόν τυχαίο ότι ο Ρήγας οραματιζόταν μια ομοσπονδία λαών στη Βαλκανική. Η σχετική ωρίμανση της εθνικής συνείδησης των υπόδουλων είχε ως συνέπεια μια σειρά επαναστάσεις και τη συγκρότηση εθνικών κρατών. Αλλά η «οριστική» ρύθμιση της Βαλκανικής έγινε με τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ως αποτέλεσμα των συμφερόντων των «μεγάλων δυνάμεων» και γενικότερα των τότε συσχετισμών δύναμης. Ο χώρος που αντιστοιχούσε στην, ας πούμε, ιστορική Μακεδονία κόπηκε στα τρία: Ελληνική Μακεδονία, Βουλγαρική και Βόρεια. Ανταλλαγή πληθυσμών, μεταναστεύσεις, διωγμοί, η Ελληνική Μακεδονία έγινε Ελληνική, η Βουλγαρική έγινε Βουλγαρική, και οι Σλαβομακεδόνες περιορίστηκαν κυρίως στη μετέπειτα FYROM.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

 

ΟΛΟΙ την ΤΡΙΤΗ 30 Γενάρη 10.30 π. μ.  στο Εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως 14 & Αλεξάνδρας) για τη δίκη που αφορά στην έκδοση των δύο αγωνιστών στην Τουρκία

 Κάτω η σκευωρία σε βάρος των 9 αγωνιστών πολιτικών προσφύγων

Όχι στην έκδοσή τους - Άμεση απελευθέρωση

Στην Αθήνα, στις 28 Νοεμβρίου, είχαν συλληφθεί εννιά αγωνιστές από την Τουρκία και στη συνέχεια προφυλακίσθηκαν. Αφού βασανίστηκαν κατά τη σύλληψή τους σύντομα τους χώρισαν και τους διαμοίρασαν σε διάφορες φυλακές, δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα στην υπεράσπισή τους με την απομόνωσή τους.( Ο ενάς από αυτούς που ζητήθηκε η έκδοση του δεν έχει δει ακόμα τους δικηγόρους του. Οι άλλοι που είναι σκορπισμένοι σε όλη την χωρά δεν έχουν την δυνατότητα επικοινωνίας με τους δικηγόρους τους.)  Για τους δύο απ’ αυτούς ήδη ξεκίνησε διαδικασία έκδοσης στην Τουρκία και έλαβαν το φάκελο της δικογραφίας. Η ημερομηνία δίκης για την έκδοσή τους ορίστηκε στις 30 Γενάρη στο Εφετείο Αθηνών (5ος όροφος).

Ποιοι είναι οι αγωνιστές που απειλούνται με έκδοση στο καθεστώς του Erdoğan:

O θίασος Σταθάκη στην Ήπειρο των πετρελαίων #saveEpirus #skouries

Πάνος Καμμένος., 25.01 2018: ”Στα πετρέλαια θα στηρίξουμε την ανάπτυξη της χώρας”. Ξεκινώντας προφανώς από τα πετρέλαια της δυτικής Ελλάδας, σε στεριά και θάλασσα, αφού εκεί κανένας Ερντογάν δεν μπορεί να πουλήσει τσαμπουκά. Αλλά ο Υπουργός Ενέργειας κ.Σταθάκης θα έπρεπε να ενημερώσει τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Καμμένο ότι και στην Ήπειρο το πεδίο δεν είναι ακριβώς «φιλικό» προς την εξόρυξη υδρογονανθράκων.

Φωτό: Τα … ΠΟΠ τοπικά προϊόντα Ηπείρου με τα οποία υποδέχθηκαν τους «ενημερωτές» του ΥΠΕΝ στο Ζαγόρι.

  

Την υπερεπείγουσα σύσκεψη που κάλεσε στις 18 Ιανουαρίου ο κ. Σταθάκης για την αντιμετώπιση της «κρίσης» της αφύπνισης των πολιτών στην Ήπειρο, ακολούθησε η μετάβαση 12μελούς θιάσου “ενημερωτών” στην Ήπειρο. Οι δύο παραστάσεις του έργου “Ενημέρωση των κατοίκων» επί της – αποφασισμένης χωρίς εκείνους – έρευνας και εκμετάλλευσης πετρελαίων στον τόπο τους, δόθηκαν στις 22/1 στον Βουτσαρά του Δήμου Ζίτσας και στις 23/1 στα Άνω Πεδινά Ζαγορίου. Ακολούθησε και μία τρίτη «ιδιωτική» ενημέρωση το πρωί της 24/1 στους προέδρους των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου Ζίτσας που βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών. Κεκλεισμένων των θυρών αυτή η συνάντηση και χωρίς καν να κληθούν οι δημοτικές παρατάξεις – αποφασισμένη προφανώς από μέρες (αφού σε αντίθετη περίπτωση ο θίασος θα είχε αποχωρήσει από νωρίς για Αθήνα) αλλά μη ανακοινωμένη για να μην υπάρξουν διαμαρτυρίες.

Εκτέλεση του Σενέρ Λεβέντ διάταξε ο Ερντογάν

«Κύριοι που έχετε τους μιναρέδες ως σπαθιά, τους θόλους ως κράνη

και τα τζαμιά ως στρατόπεδα. Θυμώσατε πολύ, έτσι δεν είναι; δεν

χειροκροτήσαμε και δεν θα χειροκροτήσουμε το αιματηρό σας σενά

ριο. Ναι, είστε κατακτητές, εισβολείς. Και στην Κύπρο και στη Συρία»

  Ο Σενέρ Λεβέντ (φωτό) είναι Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας Αφρίκα.

 Είναι γνωστός για τους αγώνες του κατά της κατοχικής Τουρκίας και του εποικισμού των κατεχομένων εδαφών της Κύπρου. Πολέμιος του σχεδίου Ανάν, φυλακίστηκε δύο φορές από το καθεστώς Ντενκτάς. Συχνά απειλήθηκε η ζωή του από τους Γκρίζους Λύκους. 

 Ο Λεβέντ  την περασμένη βδομάδα έγραψε ένα σημείωμα καταγγελίας της εισβολής της Τουρκίας στη Συρία. Το άρθρο εξόργισε τον Ερντογάν που ουσιαστικά κάλεσε τους τουρκοκύπριους οπαδούς του να τον λιντσάρουν. Μέσα σε κλίμα βίας και απειλών ο Λεβέντ έγραψε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πολίτης της Κύπρου. 

Παρακάτω δημοσιεύουμε εκτεταμένα αποσπάσματα.«Από το πρωί ουρλιάζουν εναντίον μας εκείνοι που έχουν τους μιναρέδες ως σπαθιά τους, τους θόλους ως κράνος  τους και τα τζαμιά ως στρατόπεδά τους.Αστυνομικοί φυλάνε σκοπιά μπροστά στην πόρτα μας. Αλλά έφυγαν προ ολίγου μόλις σκοτείνιασε. Έγινε έκκληση για λιντσάρισμα. Από ποιον; Από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Από νωρίς το πρωί του έστειλαν από την Κύπρο τη χθεσινή μας εφημερίδα. Μόλις είδε τον τίτλο μας έγινε έξαλλος. Είπε το εξής στο πλήθος στο οποίο απευθυνόταν στην Προύσα: “Στη βόρεια Κύπρο μια ξεφτιλισμένη εφημερίδα έβαλε έναν τίτλο. Λέει ότι ο τουρκικός στρατός εισέβαλε και στη Συρία μετά από την Κύπρο. Τι ανηθικότητα είναι αυτή, τι αισχρότητα. Τα αδέλφια μου από τη βόρεια Κύπρο πρέπει να δώσουν την απάντηση που πρέπει εκεί”. Ποια είναι η “απάντηση που πρέπει”; 

 Θα μας λιντσάρουν; Θα μας σκοτώσουν; Θα μας κάνουν να πληρώσουμε τίμημα για το γεγονός ότι δεν χειροκροτήσαμε έναν αιματηρό πόλεμο; Να κοπιάσουν. Είμαστε εδώ. Επειδή είμαστε από εδώ,θα είμαστε πάντα εδώ. (...)

 Την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο, συνεχίζουν να έρχονται βροχή οι απειλές.

Και τι δεν λένε. Θα μας κρεμάσουν, θα μας  σφάξουν,  θα  μας  γδάρουν!  Έναν  χαιρετισμό στον ηρωικό τουρκικό στρατό έστειλε και ο κύριος Κουντρέτ. Ο Κουντρέτ Όζερσαϊ. Και μια ευχή έκανε ο ηγέτης  του ΡΤΚ Τουφάν Ερχουρμάν, ο οποίος  ετοιμάζεται να γίνει πρωθυπουργός. Εύχεται να ολοκληρωθεί η επιχείρηση της Τουρκίας, εκφράζοντας την επιθυμία να διατηρηθεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Μήπως έχει κάτι να πει για την έκκληση λιντσαρίσματος που έγινε κατά της εφημερίδας μας; Δεν έχει!

Πρώτα να ρωτήσουμε τον κύριο Κουντρέτ: Μήπως είναι νόμιμος ο ελεύθερος συριακόςστρατός; Δεν ξέρει ότι αυτός ο στρατός  έχει μετεξελιχθεί από το τζιχαντιστικό Ισλαμικό Κράτος; Ακόμα δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες; Μαζί με αυτούς βαδίζει η Τουρκία εναντίον της Συρίας. (...) 

Και  εσύ  Τουφάν.  Μιλάς  για  εδαφική ακεραιότητα.  Ποια  εδαφική  ακεραιότητα; Μήπως η Τουρκία σεβάστηκε την εδαφική ακεραιότητα στην Κύπρο και θα το κάνει και στην Συρία; Μήπως δεν υποσχέθηκε και σε εμάς το ίδιο πράγμα όταν αποβιβαζόταν ο τουρκικός στρατός  στο νησί το 1974; Τι έγινε ύστερα; Μήπως δεν διαμέλισε αυτό το νησί; Μήπως κράτησε την υπόσχεσή της; Μήπως έμεινε εδαφικά ακέραιη η Κύπρος;

 Κύριοι  που  έχετε  τους  μιναρέδες  ως  σπαθιά, τους θόλους ως κράνη και τα τζαμιά ως στρατόπεδα. Θυμώσατε πολύ,έτσι δεν είναι; Δεν χειροκροτήσαμε και δεν  θα  χειροκροτήσουμε  το  αιματηρό  σας σενάριο. Ναι, είστε κατακτητές, εισβολείς. Και στην Κύπρο και στη Συρία. Άλλωστε καυχιέστε για την ιδιότητά σας,του κατακτητή. Με τις προσευχές της κατάκτησης που διαβάσατε σε όλα τα τζαμιά. Γι’ αυτό τον λόγο δεν καταφέραμε να βρούμε λύση στην Κύπρο μέχρι σήμερα. Διότι εσείς είστε κατακτητές.Καίτε, γκρεμίζετε ένα μέρος και γίνεται δικό σας! Αποκαλέσατε τη δική μας «ειρηνευτική επιχείρηση». Στη Συρία την αποκαλέσατε “Eπιχείρηση Kλάδος Eλαίας”.

Στις μπροσούρες που έριχναν οι πιλότοι σας από αέρος στην Κύπρο υπήρχε ένα περιστέρι με ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος του. Κάποιοι πίστεψαν. Σάστισαν όταν  είδαν  τον  δεινόσαυρο  απέναντί  τους αντί για το περιστέρι.

Μήπως θα αποκαλέσετε “Επιχείρηση Γιασεμί” την τρίτη επιχείρηση στην Κύπρο;»

ΠΗΓΗ : εφημερίδα, Δρόμος της Αριστεράς ,φύλλο 392,27/1/2018