"Ο παρτιζάνος"

Ο παρτιζάνος, The partisan, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά κομμάτια του τραγουδoποιού Λέοναρντ Κοέν. Ένα τραγούδι με τη συνοδεία γυναικείων φωνητικών, το οποίο περιλαμβάνεται στο δεύτερο άλμπουμ του καναδού τροβαδούρου, «Songs From A Room» (1969).

Το μισό τραγούδι είναι στα αγγλικά και το άλλο μισό στα γαλλικά και αναφέρεται στην αντίσταση των παρτιζάνων ή μαχητών της αντίστασης στην κατεχόμενη από τους Ναζί, Γαλλία στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. «Τα σύνορα είναι η φυλακή μου ... η ελευθερία θα’ρθει σύντομα και τότε θα βγούμε από τις σκιές», τραγουδάει ο Λέοναρντ Κοέν με τη βαθιά φωνή του και  μελαγχολική φωνή του

Το τραγούδι δεν ανήκει στον Κοέν, αλλά πρόκειται για μια προσαρμογή από το αρχικό  La complainte du partisan που γράφτηκε στη διάρκεια του ίδιου πολέμου, το 1943, πάνω σε στίχους του δημοσιογράφου, ποιητή και ακτιβιστή της αντίστασης, Emmanuel d’Astier,ιδρυτή της παράνομης αντιστασιακής εφημερίδας Liberation , και μουσική της εγκαταστημένης στη Γαλλία Ρωσίδας τραγουδίστριας και μουσικού Anna Marly, που έγραψε και τον κατ’ εξοχή ύμνο της αντίστασης,το «Chants des partisans».

 Το τραγούδι είναι ένα τραγούδι ελπίδας και ελευθερίας που τραγουδήθηκε συλλογικά σε χαρακώματα και κρησφύγετα της Αντίστασης. Ο γνωστός αμερικανός στιχουργός Hy Zaret, της λεγόμενης Tin Pan Alley,της κάστας των συνθετών,στιχουργών και ιδιοκτητών των δισκογραφικών εταιριών,ο στιχουργός του πασίγνωστου Unchained Melody, θα προσαρμόσει τους στίχους του τραγουδιού στα αγγλικά και χρόνια αργότερα, πρώτα ο Λέοναρντ Κοέν και η Τζόαν Μπαέζ στη συνέχεια, θα το συμπεριλάβουν στο ρεπερτόριο τους.

"Ο παρτιζάνος"

Όταν εισβάλανε στη χώρα

με προειδοποίησαν να παραδοθώ.

Αυτό μού ήταν αδύνατο.

Πήρα τ' όπλο μου και εξαφανίστηκα.

Άλλαξα τ' όνομά μου πολλές φορές

Έχασα τη γυναίκα και τα παιδιά μου

αλλά έχω πολλούς φίλους

και κάποιοι απ' αυτούς είναι μαζί μου.

Μια γριά μας πρόσφερε καταφύγιο,

μας κράτησε κρυμμένους στη σοφίτα

όταν ήρθαν οι στρατιώτες.

Πέθανε χωρίς να βγάλει άχνα.

Ήμασταν τρεις σήμερα το πρωί

Είμαι ο μόνος που έμεινε απόψε

Αλλά πρέπει να συνεχίσω.

Τα σύνορα είναι η φυλακή μου.

Άνεμοι, άνεμοι σφυρίζουν
στους τάφους άνεμοι σφυρίζουν
έρχεται η λευτεριά
και μεις μαζί απ' τα σκοτάδια.

Άνεμοι, άνεμοι σφυρίζουν
στους τάφους άνεμοι σφυρίζουν
έρχεται η λευτεριά
και μεις μαζί απ' τα σκοτάδια

.

Les Allemands étaient chez moi, (Οι Γερμανοί ήταν στο σπίτι μου)

ils me dirent, "Signe toi," (Μού 'παν "υπόγραψε")

mais je n'ai pas peur; (Αλλά δεν φοβάμαι)

j'ai repris mon arme. (Ξαναπήρα τ' όπλο μου.)

J'ai change' cent fois de nom, (Έχω αλλάξει όνομα εκατό φορές)

j'ai perdu femme et enfants (Έχω χάσει γυναίκα και παιδιά)

mais j'ai tant d'amis; (Αλλά έχω τόσους φίλους)

j'ai la France entière. (Έχω τη Γαλλία ολάκερη)

Un vieil homme dans un grenier (Ένας γέρος σε μια σοφίτα)

pour la nuit nous a cache', (μας έκρυψε τη νύχτα)

les Allemands l'ont pris; (Τον πιάσανε οι Γερμανοί)

il est mort sans surprise. (Πέθανε χωρίς έκπληξη.)