Σε νέες δηλώσεις αποπροσανατολισμού της κοινωνικής πλειοψηφίας προέβη ο υπ.Οικ. Χάρης Γεωργιάδης. Μιλώντας πρόσφατα στο κρατικό κανάλι έκανε λόγο «για επιτυχή ολοκλήρωση του υφιστάμενου προγράμματος προσαρμογής» αφού «η Κύπρος μπαίνει στην τελευταία φάση εφαρμογής αυτού του προγράμματος, το οποίο ολοκληρώνεται σε 10 μήνες». «Είχαμε», είπε, «παραδείγματα χωρών, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, που λειτούργησαν έτσι και πριν καν ολοκληρωθεί το δικό τους πρόγραμμα, είχαν ήδη αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις διεθνείς αγορές και κατάφεραν να καλύψουν τις ανάγκες τους».
Για να δούμε, όμως, και την άλλη πλευρά -που τα αστικά επιτελεία δια του εκπροσώπου τους συντηρούν αθέατη- θα βασιστούμε στην πρόσφατη εμπειρία των δύο «εξόδων από τα μνημόνια», της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
το ιρλανδικό «θαύμα»
Στην περίπτωση της Ιρλανδίας αυτό που διαφάνηκε είναι ότι το μνημόνιο αποτέλεσε το πρόσχημα εγκαθίδρυσης βαθιά αντιλαϊκών πολιτικών και για την «μεταμνημονιακή» εποχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης του νερού που έγινε από την ιρλανδική κυβέρνηση συνασπισμού του Έντα Κένι και ήταν ένα άμεσο μέτρο που ελήφθη στη «μεταμνημονιακή» εποχή.
Μέσω της επιβολής φορολογίας στην κατανάλωση νερού ο ιρλανδικός λαός καλείται να πληρώνει έως και 500 ευρώ ετησίως για ένα φυσικό αγαθό, όταν το νερό ήταν μέχρι τώρα δωρεάν αγαθό. Όλα τα έσοδα που θα προέρχονται από αυτό το χαράτσι, θα διοχετεύονται στην αποπληρωμή του δανείου (80 δισ. ευρώ) που έλαβε η Ιρλανδία από την τρόικα το 2010. Αυτή ήταν μία από τις ρήτρες της συμφωνίας που συνυπέγραψε η Ιρλανδία με την τρόικα.
Οι περισσότεροι από 120.000 διαδηλωτές (σε πληθυσμό 4 εκ) που κατέβηκαν στο Δουβλίνο και όλες τις μεγάλες πόλεις κατηγορούσαν την κυβέρνηση για ενδοτισμό στις απαιτήσεις των δανειστών. Κυρίως λόγω ότι συνεχίζεται η σκληρή λιτότητα, οι δραστικές περικοπές, η ανεργία αλλά και τα χαράτσια, όπως αυτό που επιβλήθηκε στο νερό. Και όλα αυτά ένα χρόνο μετά την υποτιθέμενη «μεγάλη έξοδο» της Ιρλανδίας από το μνημόνιο.
Πορτογαλία: το μνημόνιο τελειώνει, η λιτότητα συνεχίζεται
Η Πορτογαλία ήταν η δεύτερη χώρα της ευρωζώνης μετά την Ιρλανδία που εξήλθε από ένα πλήρες πρόγραμμα μνημονίου, ύψους 78 δισ. ευρώ, το οποίο επέφερε σκληρή λιτότητα και οδήγησε την ανεργία στα ύψη. Μέχρι το 2035 εκπρόσωποι της ΕΕ και του ΔΝΤ θα επισκέπτονται δύο φορές τον χρόνο τη Λισαβόνα. Μέχρι τότε η χώρα αναμένεται να έχει αποπληρώσει μέρος του δανείου που έλαβε (75%) και όχι ολόκληρο. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι, επίσης, το μήνυμα που έστειλε στους Πορτογάλους ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Σιμ Κάλας. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων έκανε σαφές πως η Λισαβόνα δεν έχει περιθώριο να παρεκκλίνει από τις δεσμεύσεις της για «υγιείς δημοσιονομικές πολιτικές και μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη». Αυτό μεταφράζεται σε μείωση μισθών, αύξηση της ανεργίας και της ημιανεργίας, αύξηση της ποσόστωσης του κέρδους του κεφαλαίου και υλική εξαθλίωση των δυνάμεων της εργασίας.
Η Κύπρος στη (μετα)μνημονιακή εποχή
Προς αυτήν την κατεύθυνση βάδισε και βαδίζει και η Κύπρος. Αφού η κυπριακή κυβέρνηση εφάρμοσε κατά γράμμα το αντιλαϊκό της πρόγραμμα και το κούρεμα καταθέσεων, τώρα θα εφαρμόσει και τα νομοσχέδια για την «αφερεγγυότητα». Με αυτό τον τρόπο, δίνει τα διαπιστευτήρια της προκειμένου να βαδίσει στη «μεταμνημονιακή» εποχή της. Μια εποχή που θα έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με σήμερα… ίσως και χειρότερα.
Μετά τον οδοστρωτήρα των μνημονίων, έχει μπει η βάση της «νέας εποχής χωρίς μνημόνια», αφού αυτά εκπλήρωσαν πλέον το σκοπό για τον οποίο επιβλήθηκαν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις χώρες που αναφέρθηκαν παραπάνω, οι πιο δυναμικοί κύκλοι του κεφαλαίου είδαν τα κέρδη τους να αυξάνονται για τα καλά. Την ίδια ώρα κατακτήσεις που κερδήθηκαν μέσα σε αιώνες ολόκληρους για τις δυνάμεις της εργασίας θυσιάστηκαν σε ένα διάστημα τριετίας.
Όλα αυτά σημαίνουν πρακτικά ότι η ρητορική της ακύρωσης των μνημονίων εύκολα μπορεί να αξιοποιηθεί από τα αστικά επιτελεία. Κυρίως όταν αυτή δε συνοδεύεται από ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα έχει ως βάση του τις ανάγκες ενός λαού και δεν εξαντλείται μόνο στην τυπική ακύρωση τους.
ΠΗΓΗ : http://granazi.org/i_ritoriki_tis_eksodou_apo_ta_mnimonia/
Διαβάστε επίσης :
Ισπανία: Η πραγματικότητα πίσω από ένα ακόμη ‘Success Story’
