Η είδηση και η τοποθέση,ταυτόχρονα μέσω του τίτλου:
Η πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προϋποθέτει την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης του προγράμματος στήριξης και τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε./ΔΝΤ για το επόμενο πρόγραμμα, ξεκαθάρισε σήμερα η ΕΚΤ.
«Η συνέχιση της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών βασίζεται σε τεχνική παράταση του προγράμματος του EFSF έως το τέλος Φεβρουαρίου και στην ύπαρξη ενός προγράμματος του ΔΝΤ», τονίζει η ΕΚΤ σε ανακοίνωσή της.
«Βασίζεται επίσης σε επιτυχή ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης και σε συμφωνία για διάδοχο πρόγραμμα μεταξύ ελληνικών αρχών και ΕΚΤ-ΔΝΤ», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Όπως παρατηρεί το Reuters, οι ελληνικές
τράπεζες, αν και έχουν μειώσει την έκθεσή τους στη χρηματοδότηση από την
ΕΚΤ, εξακολουθούν να βασίζονται στην κεντρική τράπεζα για ρευστότητα''
Για το ίδιο θέμα από το http://www.eurointelligence.com/professional.html
ECB threatens to cut Greek bank access if no deal is reached
[...] Η δήλωση αυτή έχει κάνει αόμα πιο σοβαρή την αμοιβαία μπλόφα των τελευταίων ημερών, γράφει ο Klaus Kastner στο blog του.Φαίνεται πως πλέον,έχουν χαρακτεί τα όρια και η διαχωριστική γραμμή δείχνει αξεπέραστη. Ο Kastner τη δήλωση αυτή τη θεωρεί ως ένα σοβαρό τελεσίγραφο,όμως το ερώτημα είναι σε ποιον στέλνει το τελεσίγραφο, στην Ελλάδα ή στην ΕΕ;Εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν καταλήξει σε συμφωνία με την ΕΕ,ο χρηματοπιστωτικός τομέας της θα καταρρεύσει,οπότε αν η ΕΕ θέλει μια νέα κυβέρνηση υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να παίξει μπάλα το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να αποδεχθεί τα αιτήματα του ΣΥΡΙΖΑ διαφορετικά είναι υποχρεωμένη να ασχοληθεί με την κατάρρευση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ετσι, αυτή την απειλή μπορείτε να δείτε και από τις δύο όψεις. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβει ότι η Αθήνα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους της.
Αλλά η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ίσως είναι ο μόνος τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο, γράφει ο Philippe Legrain στο περιοδικό Foreign Policy.
Και συνεχίζει : μια ακόμα κυβέρνηση Σαμαρά θα καταδίκαζε την Ελλάδα σε συνεχή δυστυχία και το σύστημα χρειάζεται ένα ριζικό σοκ για να αλλάξουν οι προοπτικές της Ελλάδας.
Η Γερμανία είναι απίθανο να συμφωνήσει σε οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους για λόγους αλληλεγγύης, και η ΕΕ ενδέχεται να μην αναγνωρίσει τις ευθύνες της στις κακουχίες που θα πρέπει να υποφέρει ο ελληνικός λαός.
Οπότε, η Ελλάδα θα πρέπει να υπερασπιστεί η ίδια τον εαυτό της και να απαιτήσει μια διαπραγμάτευση για τη μείωση του, γράφει ο Legrain, που να υποστηρίζεται από την απειλή μιας μονομερούς παύσης πληρωμών. Και αυτό μπορεί να έχει μια αξιοπιστία, δεδομένου ότι η Αθήνα έχει ένα σημαντικό πρωτογενές πλεόνασμα,και δεν θα χρειαστεί να δανειστεί, σε περίπτωση που σταματήσει να εξυπηρετεί το χρέος της.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο Τσίπρας είναι να ελέγχει τις επείγουσες δαπάνες του και να υψώσει το ανάστημά του και τότε δεν θα έχουν κανένα νομικό δικαίωμα να βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη.
Ο Heike Goebel το δίλημμα των πιστωτών της Ελλάδας το σχόλιάζει στην
εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Εάν οι δανειστές παραμείνουν αδιάλλακτοι, γράφει, τότε θα υποχρεωθούν να αναλάβουν το υπολειμματικό
ρίσκο μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ, η οποία δεν μπορεί να αποκλειστεί
εντελώς, αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν. Στην περίπτωση αυτή κινδυνεύουν να χάσουν
το σύνολο της επένδυσης τους.
Εξάλλου είναι δύσκολο να υπολογιστούν οι κίνδυνοι
από τη μετάδοση του προβλήματος.
Αυτός είναι ο λόγος που η Άνγκελα Μέρκελ έκανε
πίσω στο ζήτημα του Grexit.
Αλλά υπάρχει και μια αντιστάθμιση του πολιτικού κινδύνου. Αν οι πιστωτές συμφωνήσουν
σε μια επέκταση της ωρίμανσης πέραν των 30 ετών, οι γερμανοί πολίτες αυτό θα το θεωρήσουν
ως απόδειξη ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρώσει το χρέος της, και
αυτό θα οδηγούσει τους ψηφοφόρους στο κόμμα του AFD. Οι πιστωτές αντιμετωπίζουν ένα πραγματικό
δίλημμα.
