του Claudio Conti
Πτώσεις χρηματιστήριων
σαν τις χθεσινές έχουμε μόνο όταν κλείνει μια φάση και αυτό το συνειδητοποιούν ακόμα και οι άνθρωποι
του χρηματιστηρίου ή οι αναλυτές, οι οποίοι μέχρι την προηγούμενη ορκιζόντουσαν
ότι όλα θα πάνε προς το καλύτερο. Δείτε τώρα τα νούμερα για να καταλάβετε τι
εννοούμε: -4,92% το Μιλάνο,το Παρίσι (-3,3), η Φρανκφούρτη (-3), το Λονδίνο (-2%),
η Νέα Υόρκη -1.8 μετά από μια συνεδρία, σταθερά -2.
Ως βασικός υπεύθυνος θεωρείται η τιμή του πετρελαίου που υποχώρησε κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι για την ποιότητα WTI (το αργό πετρέλαιο West Texas Intermedia) και κάτω από τα 55 του Μπρεντ. Ακριβώς το μισό της τιμής του, όπως ήταν πριν από έξι μήνες. Ο λόγος της πτώσης είναι ο πόλεμος που κρατάει εδώ και αρκετούς μήνες, με τη Σαουδική Αραβία να πρωταγωνιστεί στην πτώση του προς τα κάτω, για να βγάλει από τη μέση διάφορους ανταγωνιστές. Πρώτα απ 'όλα τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βενεζουέλα, οι οποίες εξαρτώνται από τις εξαγωγές αργού πετρελαίου, όπως και οι Σαουδάραβες, αλλά με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό.
Ως βασικός υπεύθυνος θεωρείται η τιμή του πετρελαίου που υποχώρησε κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι για την ποιότητα WTI (το αργό πετρέλαιο West Texas Intermedia) και κάτω από τα 55 του Μπρεντ. Ακριβώς το μισό της τιμής του, όπως ήταν πριν από έξι μήνες. Ο λόγος της πτώσης είναι ο πόλεμος που κρατάει εδώ και αρκετούς μήνες, με τη Σαουδική Αραβία να πρωταγωνιστεί στην πτώση του προς τα κάτω, για να βγάλει από τη μέση διάφορους ανταγωνιστές. Πρώτα απ 'όλα τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βενεζουέλα, οι οποίες εξαρτώνται από τις εξαγωγές αργού πετρελαίου, όπως και οι Σαουδάραβες, αλλά με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό.
Ένας αγώνας που, παραδόξως, έχει ωθήσει όλες τις πετρελαιοπαραγωγικές
χώρες να αυξήσουν κατακόρυφα την παραγωγή του για να αντισταθμίσουν με την
αύξηση των πωλήσεων την πτώση της τιμής του. Μια επιλογή αναγκαστική, αν και
αυτοκτονική, μεσοπρόθεσμα, γιατί με αυτόν τον τρόπο, η τιμή πέφτει χωρίς ποτέ
να πιάσει "πάτο".
Μέχρι αυτό το σημείο, για τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσε και να είναι θετικό, επειδή η κρίση των τιμών επηρεάζει κυρίως τους εχθρούς της. Αλλά αυτό που τρομάζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι η τρομακτική έκθεση σε "ομόλογα σκουπίδια" που έχουν εκδώσει όλες σχεδόν οι εταιρείες που ασχολούνται με την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου ή φυσικό αέριο από σχιστόλιθο, ιδιαίτερα στον Καναδά και στις ΗΠΑ.
Μέχρι αυτό το σημείο, για τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσε και να είναι θετικό, επειδή η κρίση των τιμών επηρεάζει κυρίως τους εχθρούς της. Αλλά αυτό που τρομάζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές είναι η τρομακτική έκθεση σε "ομόλογα σκουπίδια" που έχουν εκδώσει όλες σχεδόν οι εταιρείες που ασχολούνται με την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου ή φυσικό αέριο από σχιστόλιθο, ιδιαίτερα στον Καναδά και στις ΗΠΑ.
Με τις τιμές του αργού πετρελαίου - και άλλων προϊόντων
ενέργειας, - τόσο χαμηλά οι εταιρείες αυτές γρήγορα χτυπάνε κόκκινο (υπολογίζεται
ότι κατά μέσο όρο το "νεκρό σημείο" για την παραγωγή σχιστολιθικού κυμαίνεται
μεταξύ 60 και 80 δολάρια το βαρέλι, ανάλογα με τον τύπο του κοιτάσματος). Και αν
δεν υπάρχουν κέρδη - αλλά ... - είναι αδιανόητο ότι μπορούν να εξυπηρετηθούν τα
δάνεια και τα γενναιόδωρα επιτόκια που έδιναν τα ομόλογα.
Η διαλεκτική είναι ένα άσχημο πράγμα. Η πτώση των τιμών οφείλεται και στην αυξανόμενη παραγωγή του σχιστολιθικού πετρελαίου, που ξανάδωσε έστω και προσωρινά την ενεργειακή ανεξαρτησία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά με τις χαμηλές τιμές πετρελαίου αυτή η ίδια η παραγωγή - καταστροφική για το έδαφος και εξαιρετικά ρυπογόνα του υδροφόρου ορίζοντα - μειώνεται, καταστρέφοντας ακόμη και εκείνους που είχαν επενδύσει ελαφρά τη καρδία στην ανάπτυξη του τομέα . Η απόδειξη είναι ότι οι μετοχές του τομέα ενέργειας χθες έπεσαν περισσότερο από όλες τις άλλες στις αγορές.
Αλλά έβαλε το χεράκι της, όχι και λίγο, και η μόνιμη αβεβαιότητα, για την κατεύθυνση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης,η οποία στην πραγματικότητα έχει μπλοκαριστεί εδώ και μήνες από τη γερμανική αντίσταση στις "ενέσεις ρευστότητας" από την ΕΚΤ και την αγορά κρατικών ομολόγων των "PIIGS". Ετσι, τις τελευταίες ημέρες, η Καγκελαρία διέρρευσε μέσω του Der Spiegel ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θεωρούν ότι "δεν θα είναι πλέον πρόβλημα" μια ενδεχόμενη έξοδος των Αθηνών από την ευρωζώνη, αν στις 25η Ιανουαρίου ο Τσίπρας πάρει την πλειοψηφία και σχηματίσει κυβέρνηση. Και για να πούμε τη μαύρη αλήθεια το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει το πολύ στην "επαναδιαπραγμάτευση" των όρων του ελληνικού χρέους ...
Η επίσημη διάψευση χθες από τον εκπρόσωπο Τύπου της Άνγκελα Μέρκελ δεν ήταν και τόσο πειστική, κάτι που έκανε τους χρηματιστές να πουλήσουν τα κρατικά ομόλογα που θεωρούνται υψηλότερου ρίσκου, οπότε αμέσως αυξήθηκαν τα σπρεντς.
Προσθέστε σε αυτά, ως μια τελευταία πινελιά, την άνοδο της τιμής του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων, ως συνέπεια της "ποσοτικής χαλάρωσης" ευρωπαϊκού τύπου (που αποδυναμώνει το ήδη χαμηλό ευρώ , κάτι που εξάλλου είναι στις προθέσεις της ΕΚΤ και των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων) και της ταυτόχρονης αύξησης των επιτοκίων από την πλευρά των ΗΠΑ. Μια δυναμική η οποία οφείλεται στην προσπάθεια να συνεχίζει να παίζει το δολάριο τον κεντρικό ρόλο στο διεθνές εμπόριο και, η οποία επιταχύνει τις προσπάθειες της Ρωσίας, της Κίνας και γενικά των "αναδυόμενων" χωρών να ξεφύγουν από την επιρροή του αμερικανικού νομίσματος.
Ένα μενού πολύ πλούσιο για όσους αναζητούν μεγάλα οικονομικά κέρδη, υπολογίζοντας στις "αναταραχές", έτσι, σήμερα το πρωί οι ίδιοι τίτλοι είναι αυτοί που οδηγούν την "προσπάθεια ανάκαμψης" …
Η διαλεκτική είναι ένα άσχημο πράγμα. Η πτώση των τιμών οφείλεται και στην αυξανόμενη παραγωγή του σχιστολιθικού πετρελαίου, που ξανάδωσε έστω και προσωρινά την ενεργειακή ανεξαρτησία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά με τις χαμηλές τιμές πετρελαίου αυτή η ίδια η παραγωγή - καταστροφική για το έδαφος και εξαιρετικά ρυπογόνα του υδροφόρου ορίζοντα - μειώνεται, καταστρέφοντας ακόμη και εκείνους που είχαν επενδύσει ελαφρά τη καρδία στην ανάπτυξη του τομέα . Η απόδειξη είναι ότι οι μετοχές του τομέα ενέργειας χθες έπεσαν περισσότερο από όλες τις άλλες στις αγορές.
Αλλά έβαλε το χεράκι της, όχι και λίγο, και η μόνιμη αβεβαιότητα, για την κατεύθυνση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης,η οποία στην πραγματικότητα έχει μπλοκαριστεί εδώ και μήνες από τη γερμανική αντίσταση στις "ενέσεις ρευστότητας" από την ΕΚΤ και την αγορά κρατικών ομολόγων των "PIIGS". Ετσι, τις τελευταίες ημέρες, η Καγκελαρία διέρρευσε μέσω του Der Spiegel ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θεωρούν ότι "δεν θα είναι πλέον πρόβλημα" μια ενδεχόμενη έξοδος των Αθηνών από την ευρωζώνη, αν στις 25η Ιανουαρίου ο Τσίπρας πάρει την πλειοψηφία και σχηματίσει κυβέρνηση. Και για να πούμε τη μαύρη αλήθεια το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει το πολύ στην "επαναδιαπραγμάτευση" των όρων του ελληνικού χρέους ...
Η επίσημη διάψευση χθες από τον εκπρόσωπο Τύπου της Άνγκελα Μέρκελ δεν ήταν και τόσο πειστική, κάτι που έκανε τους χρηματιστές να πουλήσουν τα κρατικά ομόλογα που θεωρούνται υψηλότερου ρίσκου, οπότε αμέσως αυξήθηκαν τα σπρεντς.
Προσθέστε σε αυτά, ως μια τελευταία πινελιά, την άνοδο της τιμής του δολαρίου έναντι των άλλων νομισμάτων, ως συνέπεια της "ποσοτικής χαλάρωσης" ευρωπαϊκού τύπου (που αποδυναμώνει το ήδη χαμηλό ευρώ , κάτι που εξάλλου είναι στις προθέσεις της ΕΚΤ και των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων) και της ταυτόχρονης αύξησης των επιτοκίων από την πλευρά των ΗΠΑ. Μια δυναμική η οποία οφείλεται στην προσπάθεια να συνεχίζει να παίζει το δολάριο τον κεντρικό ρόλο στο διεθνές εμπόριο και, η οποία επιταχύνει τις προσπάθειες της Ρωσίας, της Κίνας και γενικά των "αναδυόμενων" χωρών να ξεφύγουν από την επιρροή του αμερικανικού νομίσματος.
Ένα μενού πολύ πλούσιο για όσους αναζητούν μεγάλα οικονομικά κέρδη, υπολογίζοντας στις "αναταραχές", έτσι, σήμερα το πρωί οι ίδιοι τίτλοι είναι αυτοί που οδηγούν την "προσπάθεια ανάκαμψης" …
