«Αγαπητοί συμμετέχοντες στην Eurovision,
Είμαστε Ισραηλινοί καλλιτέχνες, μουσικοί, δημιουργοί ταινιών
και συγγραφείς. Πολλοί από εμάς έχουμε υπογράφει επιστολή υποστήριξης των παλαιστινιακών εκκλήσεων για
αλλαγή του τόπου διεξαγωγής του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision
προκειμένου να μην διεξαχθεί στο Τελ Αβίβ. Και αυτό γιατί:
Εμείς, ως
Εβραίοι Ισραηλινοί που επιθυμούν να ζουν σε μια ειρηνική και δημοκρατική
κοινωνία, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί αυτό αν δεν
λάβει τέλος η καταπίεση της κυβέρνησής μας επί εκατομμυρίων Παλαιστινίων. Μια
κοινωνία δεν μπορεί να θεωρείται δημοκρατική αν διατηρεί στρατιωτική ισχύ επί
εκατομμυρίων ανθρώπων, αρνούμενη τα βασικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου
του δικαιώματός τους στο εκλέγειν. Τι σημαίνει δημοκρατία όταν το ένα πέμπτο
των Ισραηλινών πολιτών, οι Παλαιστίνιοι Άραβες, στερούνται ίσων δικαιωμάτων με
τους υπόλοιπους πολίτες δια νόμου;
Οι νέοι μας, άνδρες και γυναίκες, είναι υποχρεωμένοι να
υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό κατοχής, συμμετέχοντας στη διάπραξη κάθε είδους
εγκλήματος εναντίον Παλαιστινίων, στα οποία περιλαμβάνεται και ο παράνομος
αποκλεισμός της Γάζας.
«Θα ζούμε πάντα δια του σπαθιού» υποσχέθηκε ο φανατικός
πρωθυπουργός μας Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Λοιπόν, εμείς δεν θέλουμε να ζούμε με
τη δύναμη του σπαθιού! Θέλουμε να ζήσουμε κανονικές, ειρηνικές ζωές, χωρίς να
καταπιέζουμε ή να υποδουλώνουμε κανέναν. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να πάνε σε
έναν στρατό τον οποίο ο περισσότερος κόσμος κατηγορεί για διάπραξη εγκλημάτων
πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Στο ίδιο το Τελ Αβίβ, το Ισραήλ εκτοπίζει τους ντόπιους
Παλαιστινίους της Γιάφα χρησιμοποιώντας νομικίστικα και οικονομικά μέσα,
διώχνει οικογένειες, καταστρέφει σπίτια και παραμελεί και υποχρηματοδοτεί
ολόκληρες γειτονιές.
Έχει προγραμματιστεί να εμφανιστείτε στο Εκθεσιακό Κέντρο του
Τελ Αβίβ, πάνω στα ερείπια του παλαιστινιακού χωριού αλ Σάικχ Μουγιανίς, του
οποίου οι κάτοικοι, δια της βίας, εκτοπίστηκαν και δεν τους επιτράπηκε ποτέ να
επιστρέψουν.
Σκεφτήκαμε πάρα πολύ τις προγραμματισμένες σας εμφανίσεις. Από την μία, θα ήταν τόσο ωραίο να
ακούσουμε την μουσική σας και τα μηνύματα της συμμετοχής σας. Από την άλλη, το
μήνυμα αυτό θα δοθεί στο Τελ Αβίβ, και θα χρησιμοποιηθεί από το Ισραήλ ως μέσο
για δημόσιες σχέσεις, για να απομακρύνει την προσοχή από τη στρατιωτική κατοχή,
τις πολιτικές απαρτχάιντ και την εθνοκάθαρση ενάντια στον ντόπιο παλαιστινιακό
λαό. Θα είναι ο τέλειος αντιπερισπασμός.
Εμείς, ως καλλιτέχνες, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί ενώ
οι Παλαιστίνιοι συνάδελφοί μας υποχρεώνονται στη σιωπή, στην απανθρωποποίηση
και υποφέρουν από βία. Και σας ζητάμε να
ενωθείτε μαζί μας για να το καταγγείλουμε αυτό. Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες
σας κάλεσαν να αποσυρθείτε από την Eurovision και εμείς ενώνουμε τις φωνές μας
με το κάλεσμά τους αυτό για το καλό του κοινού μέλλοντός μας.
Aviad Albert, musician
Shlomit Altman, artist
Meira Asher, sound artist
Kerem Blumberg, filmmaker
Dror Dayan, filmaker
Anat Even, filmmaker
Ohal Grietzer, musician
Nir Harel, artist
Avi Hershkovitz, film
director
Liad Hussein Kantorowicz,
performance artist
Noki Katan, DJ
Jonathan Ofir, conductor
and violinist.
Hagar Ophir, installation
and performance artist
David Oppenheim, artist,
musician
Michal Peleg, writer
Nira Pereg, artist
Timna Peretz, filmmaker
Sigal Primor, artist
Danielle Ravitzki,
musician, visual artist
Ben Ronen, visual artist
Michal Sapir, musician,
writer
Anka Schneidermann, artist
Yonatan Shapira, musician
Eyal Sivan, documentary
filmmaker
Eran Torbiner, documentary
filmmaker
Eyal Vexler, art and
cultural producer and curator
Oriana Weich, artist
Ανοικτή
Επιστολή – Έκκληση Ισραηλινών
καλλιτεχνών για μποϋκοτάζ της Eurovision
Οι Ισραηλινοί που υψώνουν ανάστημα απέναντι στην κατοχή του
παλαιστινιακού λαού δεν μπορεί παρά να βρίσκονται στην κορυφή της οποιασδήποτε
λίστας καταγγελίας της επίσημης ισραηλινής πολιτικής, η οποία, πλέον,
συστηματικά, ανοιχτά και επίσημα προσπαθεί, μάλιστα, να ταυτίσει την καταγγελία
των κατοχικών εγκλημάτων με τον αντισημιτισμό.
Οι Εβραίοι Ισραηλινοί, από οποιαδήποτε
επαγγελματική θέση και αν βρίσκονται, αποτελούν ντε φάκτο την απόδειξη ότι όσο
σκληρό και αν είναι το τίμημα (και για τους Εβραίους Ισραηλινούς που
καταγγέλλουν την ισραηλινή κατοχή είτε ως επαγγελματίες όπως τώρα οι
καλλιτέχνες, είτε ως αρνητές στράτευσης στην κατοχική εγκληματική μηχανή, είτε
από οπουδήποτε αλλού), ο αγώνας αυτός παραμένει ζωντανός. Ο αγώνας του
παλαιστινιακού λαού για ανεξαρτησία, ελευθερία και αξιοπρέπεια, ένας αγώνας που
καθημερινά γράφεται με το αίμα του, είναι και δικός μας αγώνας.
Το κάλεσμα για
μποϋκοτάζ της Eurovision έχει αποτυπωθεί στα ελληνικά με το ακόλουθο κείμενο:
