Αφιερωμένο εξαιρετικά στους απανταχού αμνήμονες VΙΙ

 

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν και η Κοκκινοσκουφίτσα  - 7

Κυρώσεις και Κιρρώσεις

  Ο κυρώσεις “στον Πούτιν”, έτοιμες από καιρό κατά γενική ομολογία, έπεσαν βροχή. Αυτή τη φορά έγιναν υπό μορφή πλειοδοσίας. Πρότεινε κάτι ο ένας “ηγέτης”, ένοιωθε την υποχρέωση να τον ξεπεράσει ο άλλος. Νάτος μετά κι ένας φιλόδοξος υπουργός. Ήθελαν να απαγορεύσουν στους Ρώσους και τον αέρα που αναπνέουν, αλλά είχαν κάποιες τεχνικές δυσκολίες και το ψάχνουν.

  Τις κυρώσεις βέβαια τις περίμεναν στην Ρωσία. Την έκταση και το μέγεθος όμως δεν ξέρουμε σε τι βαθμό τα είχαν υπολογίσει. Θα τις χωρίζαμε, αυθαίρετα, σε δύο κατηγορίες. Οικονομικές, με στόχο να καταστρέψουν ολοσχερώς την οικονομία της Ρωσίας άρα και τις ζωές των Ρώσων και των παιδιών τους. Ψυχολογικές, με στόχο να απομονώσουν εντελώς την Ρωσία από τον υπόλοιπο κόσμο και να κάνουν τους Ρώσους να αισθανθούν παρίες.  Με πυρηνικό οικονομικό πόλεμο τις συγκρίνουν αναλυτές σε Ανατολή και Δύση. Την ίδια στιγμή, με το λογιστικό τους μυαλό τονίζουν ότι στον πυρηνικό πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές.

  Η απόφαση των ΗΠΑ να κατάσχει τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Ρωσικής κεντρικής τράπεζας, πολλοί θεωρούν ότι σημαίνει το τέλος του δολαρίου ως  παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Ποια χώρα θα συνεχίσει να το κάνει, όταν ξέρει ότι με μια απλή Προεδρική απόφαση θα εξαφανιστούν όλα τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα; Ήδη ανατριχίλα έχει διαπεράσει την Κίνα που αναλογίζεται αν το 1.1 Τρισεκατομμύριο Αμερικανικού χρέους που κατέχει υπάρχει πραγματικά ή είναι αντικατοπτρισμός. Η Ιαπωνία, το κολλητήρι τους, ανησυχεί για το πόσο θα αξίζει αύριο στις αγορές του κόσμου το δικό της 1.3 Τρις.

  Οι Ψυχολογικές κυρώσεις, είναι ένδειξη της απώλειας του λογιστικού και επικράτησης του θυμικού στις δυτικές κυβερνήσεις. Με απλά λόγια, δεν μπορούν να συγκρατήσουν την λύσσα τους. Το να μην πετούν τα Ρώσικα αεροπλάνα στην Δύση, να μην δουλεύει το McDonald's στη Μόσχα και να μην πωλούνται Gucci στην Αγία Πετρούπολη, ποιόν ζημιώνει; Για να ρωτήσουμε τους Έλληνες ξενοδόχους, εξαγωγείς και μαγαζάτορες.

  Παρόλα αυτά όμως, αυτές οι κυρώσεις είναι τρομακτικές και θ’ αλλάξουν τον κόσμο που ξέραμε τα τελευταία 30 χρόνια. Στα στρατηγεία και στα χρηματιστήρια του ελευθέρου κόσμου, περιμένουν την ανατροπή του Βλαδίμηρου για να κάνουν ταμείο. Περιμένουν από την αστραφτερή νεολαία της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης, από τους “ολιγάρχες” και τα φιλελεύθερα στελέχη των πολυεθνικών επιχειρήσεων, από τους lgbtήδες ακτιβιστές και τους “αγαθιάρηδες” των ΜΚΟ, από όλους αυτούς που θα χάσουν τα “γούστα” τους, να ξεσηκωθούν και να φέρουν την “δημοκρατία”. Είναι μακριά νυχτωμένοι.

  Υπάρχει ένας συμπαγής, ενεργός, πληθυσμός που τον πιάνει σύγκρυο όταν θυμάται την Φιλελεύθερη Δημοκρατία του ‘90 και τον Γέλτσιν. Τότε που το προσδόκιμο ζωής είχε πέσει κάτω από τα 64 χρόνια. Το προσδόκιμο ζωής που “στου Πούτιν τα χρόνια” (αφού για όλα αυτός είναι ο υπεύθυνος), πήγε πάνω από τα 73. Μιλάμε για 10 χρόνια ζωής, σε μια γενιά. Τον Βλαδίμηρο δεν μπορεί, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, να τον διαδεχτεί ένας καινούργιος Γιέλτσιν ή Γκορμπατσόφ. Κανείς δεν τους θέλει πια στη Ρωσία. Η ίδια η δύση φρόντισε με την πολιτική της γι αυτό. Αν ανατραπεί ο Πούτιν θα ανατραπεί προς μια πιο πατριωτική, βλέπε αντιδυτική, κατεύθυνση. Θα υπάρξει μια σκλήρυνση. Μια ανατροπή του Πούτιν μπορεί να φέρει μόνο το “Σοϊγκού”.

  Οποιοσδήποτε έχει λίγο καταλάβει την Ρωσική πραγματικότητα θα τα ξέρει όλα αυτά. Όπως και θα ξέρει ότι όλες αυτές οι “κυρώσεις” όχι μόνο δεν βλάπτουν τον Πούτιν αλλά αντίθετα συσπειρώνουν τον κόσμο γύρω του, όπως έγινε και πριν, όπως γίνεται και τώρα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Βέβαια, βλάπτουν την Ρωσία. Καθώς περνά ο χρόνος, ο πατριωτικός πυρετός πέφτει και οι κακουχίες μένουν.  Η δύσκολη καθημερινότητα για μεγάλο διάστημα θα κάμψει την θέληση των Ρώσων που τελικά θα ξεσηκωθούν και, που θα πάει, θα ανατρέψουν “τον Πούτιν”. Έτσι επιμένουν να σκέφτονται οι δυτικοί σε πείσμα των σχεδόν μηδενικών αποτελεσμάτων των κυρώσεων, όχι μόνο στη Ρωσία αλλά σχεδόν παντού όπου εφαρμόστηκαν. Ταλαιπωρούνται βέβαια αφάνταστα οι λαοί, αλλά γεωπολιτικό αποτέλεσμα δεν έχουμε δει πουθενά. Την ίδια στιγμή, οι συβαρίτες, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο Ρωσικός λαός έχει φάει πολύ ψωμί κι αλάτι. Ακούστηκε μια φοβερή ατάκα αυτές τις μέρες που τα λέει όλα: “οι μόνες κυρώσεις που φοβάται ο Ρωσικός λαός είναι οι κιρρώσεις του ήπατος”.

  Βέβαια όπως είπαμε, οι ίδιες αυτές περίφημες “κυρώσεις” δαγκώνουν γερά και τους δυτικούς πληθυσμούς, που είναι ήδη ταλαιπωρημένοι για τα στάνταρ τους. Ας περιμένουμε να δούμε την αντίδρασή τους. Με το τέλος του πολέμου, θα αλλάξουν κανάλι, θα ξεχάσουν την Ουκρανία και τις εικόνες με τους νεκρούς, και μπορεί να “δαγκώσουν” κι αυτοί την πολιτική ελίτ που τους κυβερνά. Μήπως για αυτό οι δυτικές κυβερνήσεις προσπαθούν να κλείσουν κάθε χαραμάδα που μπορεί να αφήσει μια διαφορετική φωνή να περάσει;

  Τα δυτικά Think Tanks δεν τα ξέρουν όλα αυτά, θα μου πείτε; Δεν τα έχουν πάρει υπόψη τους; Αστειότητες. Βεβαίως και τα ξέρουν και τα παίρνουν υπόψη τους, αλλά βλέπετε δεν αποφασίζουν αυτοί. Πως, τελικά, παίρνονται οι αποφάσεις στον “ελεύθερο κόσμο”; Από ποιους και γιατί;  Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα αναγνώστη που ξεπερνά το παρόν σημείωμα. Θα υπογραμμίσουμε για την ώρα ότι η Ιστορία μας έχει δείξει ότι πολλές κρίσιμες αποφάσεις δεν πάρθηκαν πάντα με βάση τη λογική.

   Κλείνοντας αυτή την ενότητα, και προσπαθώντας να καταλάβουμε τα γιατί και τα πως της σημερινής σύγκρουσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι μια σύγκρουση υπαρξιακή. Για την Ρωσία, στα σίγουρα. Σε τέτοιες στιγμές, όσο και σκληρός να 'σαι, αισθάνεσαι μια μοναξιά. Κάθε χαμόγελο μετράει.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 

[---->]

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Η ΔΙΑΣΗΜΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΡΑ ΛΟΓΚΑΝ ...

 

 «Ξέπλυμα χρήματος στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ»  Τρομακτικές αποκαλύψεις από την  Αμερικανίδα δημοσιογράφο για την Ουκρανία, τη CIA, το τάγμα Αζόφ και τον Ζελένσκι! Το τάγμα Aζόφ  χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ......

"Η Ουκρανία είναι το κέντρο ξεπλύματος χρήματος για πολλούς ηγέτες εδώ στις ΗΠΑ. Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν ξεπλυθεί μέσω της Ουκρανίας"». ...Μία άλλη οπτική για τη ρωσο-oυκρανική κρίση έδωσε η διάσημη πολεμική ανταποκρίτρια του CBS Λάρα Λόγκαν κατά την διάρκεια συνέντευξής της στην εκπομπή America’s Voice .Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Λάρα Λόγκαν,  και  πολεμική ανταποκρίτρια και πρώην ρεπόρτερ του CBS News , επέστρεψε με μερικά σχόλια-αποκαλύψεις «φωτιά» για την Ουκρανία!

Η Λόγκαν εμφανίστηκε στην εκπομπή America’s Voice AM και κατήγγειλε ότι ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι είναι «μαριονέτα» της Δύσης και χαρακτήρισε πολλές από τις ειδήσεις από την Ουκρανία «παραπληροφόρηση» και μάλιστα «επικής κλίμακας». Η Λόγκαν η οποία έγινε περισσότερο γνωστή από την περιπέτειά της στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου το 2011 όταν με κίνδυνο της ζωής της περικυκλωμένη από 500 και πλέον μουσουλμάνους μετέδιδε τα γεγονότα της «Αραβικής Άνοιξης» στην Αίγυπτο, μίλησε για τα πάντα, από τα τεκταινόμενα στα πεδία των μαχών και τα ναζιστικά τάγματα εφόδου μέχρι τις οικονομικές δοσοληψίες Αμερικανών πολιτικών με το Κίεβο, και τον ίδιο τον Ζελένσκι.

«Καλύπτω πολέμους για 35 χρόνια. Δεν πιστεύω καθόλου αυτά που λέγονται. Είμαστε μέσα σε ένα αφήγημα όπου ο Πούτιν είναι η πηγή όλου του κακού και πρέπει να αγαπάμε την Ουκρανία και δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε αυτά τα δύο (...) Κάτι που θυμίζει το αντίστοιχο ότι ή είσαι με τους λευκούς ρατσιστές ή με το Δημοκρατικό κόμμα και ότι λέει»

Η δημοσιογράφος αποδομεί επίσης τις πληροφορίες των Δυτικών ότι οι Ρώσοι χάνουν στα πεδία των μαχών και ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» όπως τη βάφτισε η Μόσχα δεν εξελίσσεται όπως περίμενε το Κρεμλίνο.

 «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ήξερε ακριβώς τι έκανε όταν πήγε στην Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός δεν είναι τέλειος. Αυτοί — για παράδειγμα, έχω μιλήσει με πολλούς ειδικούς στον τομέα της άμυνας και ειδικούς πληροφοριών από μια υπηρεσία αμυντικών πληροφοριών που έχουν μελετήσει τον ρωσικό στρατό για χρόνια. Έχουν δυσκολία στην πραγματοποίηση σύνθετων αεροπορικών επιχειρήσεων επειδή κάνουν πολύ λίγες ώρες εκπαίδευσης σε σύγκριση, για παράδειγμα, με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αεροπορικά μέσα αυτή τη στιγμή, πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών, αλλά η Ρωσία δεν αγωνίζεται, όπως το εννοείτε. Έχει λάβει στρατηγικές αποφάσεις να μην καταλάβει αμέσως στο Κίεβο.»

Το τάγμα Αζόφ και το NATO

«Τα Τάγμα του Αζόφ σκοτώνει και δολοφονεί ρωσώφωνους όλα αυτά τα χρόνια. Βλέπετε τέτοια ανεντιμότητα όταν πρόκειται για την ιστορία της Ουκρανίας. Βλέπετε ανεντιμότητα όταν πρόκειται για το τάγμα Aζόφ το οποίο χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Εννοώ, μπορείτε να βρείτε φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο να κρατούν ψηλά τη σημαία του ΝΑΤΟ και τη σβάστικα. Και ταυτόχρονα, το δικό τους έμβλημα περιέχει τον μαύρο ήλιο του αποκρυφισμού, που ήταν έμβλημα των ναζιστικών SS» Και συνεχίζει:

«Αυτός είναι ο λόγος που η Κριμαία ψήφισε για ανεξαρτησία. Τα δυτικά ΜΜΕ δεν λένε τι συμβαίνει στην Ουκρανία. (...) Η CIA χρηματοδότησε την εξέγερση της πλατείας Μαιντάν το 2014. Ανατρέξτε στις τηλεφωνικές συνομιλίες της Βικτόρια Νούλαντ όπου μαζί με τον Αμερικανό πρεσβευτή εκεί (Τζέφρι Πάιατ) αποφάσιζαν ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ουκρανίας. Η υπόθεση φτάνει μέχρι τον Χάντερ Μπάιντεν, τη Νάνσι Πελόζι, τον Τζον Κέρι και Μιτ Ρόμνει όπου τόσο αυτοί όσο και τα παιδιά τους έχουν εισπράξει εκατομμύρια δολάρια από τις ουκρανικές εταιρείες φυσικού αερίου. (…)

Ο Ζελένσκι

Η Λόγκαν τονίζει ότι δεν βρίσκεται εδώ για να υπερασπιστεί τον Πούτιν.« Η δουλειά μου σαν δημοσιογράφος είναι να αναζητήσω την αλήθεια. Και αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι ότι μας λένε ψέματα για την Ουκρανία σε επική κλίμακα. Όταν μας λένε ότι οι μοναδικές σας επιλογές είναι είτε να είστε με τον Ζελένσκι, ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο από μια μαριονέτα που θα τον βρείτε στο you Tube με τακούνια να χορεύει, είτε με την Ρωσία. Ο Ζελένσκι επιλέχθηκε όπως τόσο πολλοί ηγέτες του δυτικού κόσμου.»

Ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει εδώ και 15 χρόνια ότι δεν πρόκειται να μείνει αδρανής όταν οι παγκοσμιοποιητές καταλαμβάνουν τον κόσμο. Η Ουκρανία είναι το κέντρο ξεπλύματος χρήματος για πολλούς ηγέτες εδώ στις ΗΠΑ. Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν ξεπλυθεί μέσω της Ουκρανίας».

Πηγή * koutipandoras

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους απανταχού αμνήμονες VΙ

 

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν και η Κοκκινοσκουφίτσα  - 6

Οι Μύθοι και το Χόλυγουντ

Οι Ολιγάρχες

 Οι Ρώσοι ''Ολιγάρχες'' είναι ένα μεγάλο όπλο στη φαρέτρα της εκστρατείας εναντίον της Ρωσίας και του Πούτιν. Η Δύση τους τιμωρεί αμείλικτα γιατί είναι διεφθαρμένοι, κακοί, εγκληματίες και μύρια όσα, αλλά κυρίως, γιατί στηρίζουν τον Πούτιν.

Θα ήθελα να είμαι ξεκάθαρος επ’ αυτού. Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, Ολιγάρχες στην Ρωσία “του Πουτιν” δεν υπάρχουν. Όχι γιατί δεν είναι διεφθαρμένοι οι Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι. Όχι γιατί δεν πλιατσικολόγησαν τον πλούτο της Ρωσίας.

 Μεγάλο κομμάτι μάλιστα από το πλιάτσικο μεταφέρθηκε στην δύση, όπου και “επενδύθηκε”. Στη δύση που τώρα, ευκαιρίας δοθείσης, προσπαθεί κυριολεκτικά να το βουτήξει (παλιά μου τέχνη κόσκινο). 

Όλα αυτά και άλλα ακόμη, είναι πραγματικότητα, όπως είναι πραγματικότητα και στον υπόλοιπο κόσμο, όπως είναι πραγματικότητα και στη χώρα μας. Όμως εδώ σε μας, στη δημοκρατική δύση, ελέγχουν όλα τα ΜΜΕ και επομένως και τους κυβερνώντες. 

Αυτοί εδώ, οι δικοί μας, είναι οι πραγματικοί Ολιγάρχες, που κρατάνε στο χέρι τους πολιτικούς και την εξουσία. Αυτό προσπαθούν να αποκρύψουν οι μισθοφόροι υπάλληλοί τους, δημοσιογράφοι αλλά και πολιτικοί με τις κραυγές τους. Γιατί Ολιγάρχης σημαίνει, πρώτα και κύρια, έλεγχο της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσία.  

Στην Ρωσία πια, το αφεντικό είναι “ο μηχανισμός”. Στην Ρωσία το αφεντικό είναι “ο Πούτιν”, αν δεχτούμε το δυτικό αφήγημα, και ίσως γιαυτό τον μισούν οι δυτικοί “συνάδελφοί” του. Τους υπενθυμίζει την κατάντια τους. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ είναι κρατικά. Έτσι δεν μας λένε οι ίδιοι οι δυτικοί κατηγορώντας τον Πούτιν; Σίγουρα συνεργάζονται και εκμεταλλεύονται το λαό αλλά και το κράτος. Όπως παντού. Εκεί όμως ουκ ολίγοι απ’ αυτούς τους “Ολιγάρχες” πήγαν φυλακή όταν σήκωσαν κεφάλι. Αυτός είναι και ο λόγος που η Ρωσία δεν έχει “δημοκρατία”. Γιατί δημοκρατία θα πει ο Ολιγάρχης να μπορεί να φιμώνει τον εκλεγμένο πρόεδρο σε live σύνδεση, ή να του κόβει την πρόσβαση στα social media, γιατί είναι επικίνδυνος.

Η Προπαγάνδα του Πούτιν

  Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βλέπουμε και ακούμε μόνο την μια πλευρά. Είναι τρομακτική η εκστρατεία να αποσιωπηθεί η άποψη της Ρωσίας. Αλλά πιο τρομακτική είναι η επιτυχία της εκστρατείας αυτής.  Η, διορισμένη, Φύρερ της ΕΕ, με διάγγελμά της, σε μια “πρωτοφανή”, σύμφωνα και με την ίδια, απόφαση “φιμώνει τα ΜΜΕ του Κρεμλίνου, το Russian Today και το Sputnik, για να μην μπορούν να διαδίδουν τα ψέματά τους και να δικαιολογούν τον πόλεμο του Πούτιν καθώς και για να μην δείχνουν ρήγμα στην Ένωσή μας”. 

Πρωτοφανής, όντως, στιγμή για τις δυτικές ολιγαρχίες. Ποιος το αποφάσισε; Συνεδρίασαν τα κοινοβούλια σε 27 χώρες και τα απαγόρευσαν; Που είναι τα ελεύθερα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ να υποστηρίξουν την ελευθεροτυπία; Και γιατί να μην ακούμε τα ψέματα του Πούτιν;  Δεν είμαστε μεγάλα παιδιά; Είναι μόνο 2 ρωσικά κανάλια απέναντι σε δεκάδες χιλιάδες δυτικά. Τόσο πολύ τα φοβάστε; Τόσο χάπατα είναι οι πολίτες της ΕΕ; 

Μα εδώ δεν είναι η χώρα της ελευθερίας; Εδώ ακόμη και τα παιδιά μπορούν,  ενάντια και στη θέληση των γονιών τους, να κάνουν εγχείρηση αλλαγής φύλου. Τέτοιοι ώριμοι πολίτες δεν μπορούν να ακούσουν την “προπαγάνδα” της άλλης πλευράς; Και να αναλογιστούμε, ότι η ΕΕ δεν βρίσκεται σε πόλεμο, ώστε να μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια λογοκρισία. Ή μήπως είναι σε πόλεμο; Βλέπετε σε μια τέτοια περίπτωση το αφήγημα για τον Κακό Πούτιν καταρρέει και τα γεγονότα μοιάζουν να έχουν μια τελείως διαφορετική εξήγηση. 

   Αυτές τις μέρες στην “αυταρχική Ρωσία” σύμφωνα με τα δυτικά ΜΜΕ, η Μαρίνα Οβσιανίκοβα, συμφωνείς ή όχι, σώζει την χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας βάζοντας το κεφάλι της στον ντορβά. 

Εδώ όμως, στην “δημοκρατική δύση” δεν κουνήθηκε φύλλο. Δεν βρίσκεται ούτε ένας που να διακινδυνεύσει το παντεσπάνι του και να ουρλιάξει εναντίον του ολοκληρωτισμού. Μα τι στο διάολο. Μόνο τενεκέδες ξεγάνωτοι μείνανε στην δημοσιογραφία;

Ο Ζελένσκυ Πρωταγωνιστεί

  Ως Ουκρανική πλευρά σ’ αυτή τη σύγκρουση, μας δείχνουν ένα και μόνο άνθρωπο, κατά την προσφιλή, κινηματογραφική,  τακτική των δυτικών ΜΜΕ. Ο καλός εναντίον όλων.  Ο Ζελένσκυ δεν έφυγε. Ο Ζελένσκυ είναι παράδειγμα θάρρους. Ο Ζελένσκυ σύμβολο για τον Ουκρανικό λαό. Ο Ζελένσκυ δημιουργεί το Ουκρανικό έθνος. Ο Ζελένσκυ είναι παράδειγμα για την αντίσταση, που θα συνεχιστεί έστω και μετά από ήττα. Ο Ζελενσκυ και το κινητό του. Ο Ζελένσκυ και τα social media. Ο Ζελένσκυ μιλά στη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Ο Ζελένσκυ χαιρετίζει την σύνοδο της ΕΕ. Ο Ζελένσκυ επιτίθεται. Ο Ζελένσκυ υποχωρεί. Ο Ζελένσκυ, ο Ζελένσκυ. 

Εδώ γεννιέται και ένα άλλο ερώτημα. Στην Ουκρανία δεν υπάρχει παρά ένας και μόνο Ουκρανός; Η χώρα δεν έχει βουλευτές, κόμματα, αντιπολίτευση, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους, συνδικάτα, ακαδημαϊκούς, καθηγητές, πολίτες; Δεν μιλάει κανείς από όλους αυτούς; Οι πολίτες είναι μόνο αυτές οι λίγες δεκάδες που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε στις οθόνες μας να φτιάχνουν συνεχώς μολότοφ, και να στοιβάζουν σακιά με άμμο;  Η κάθε σκηνή παίζεται για μέρες. Ο μισός και πλέον πληθυσμός του Κιέβου που έφυγε δεν είναι πατριώτης; Οι άμαχοι στην Μαριούπολη γιατί δεν μπορούν να φύγουν; Δεν σας φαίνεται λίγο σκηνοθετημένο όλο αυτό; Πόση γενναιότητα χρειάζεται, για να προτρέπεις από το facebook και το instagram, να πεθάνει ο Γιούρι και η οικογένειά του στη Μαριούπολη; Ναι, ξέρω οι Ρώσοι επιτέθηκαν, αλλά ο λαός; Θέλει να δώσει τη ζωή του, όπως του προτείνει ο Ζελένσκυ;

  Γιατί υπάρχει και η άλλη ανάλυση (που την ακούμε κυρίως από αρκετούς, πρώην βεβαίως, υψηλόβαθμους  στρατιωτικούς) που λέει ότι ο Ζελένσκυ με την συμπεριφορά του σκοτώνει το λαό και καταστρέφει την χώρα του , σε ένα πόλεμο χωρίς καμιά ελπίδα. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός λέγεται ότι του είπε να συνθηκολογήσει για να σώσει την χώρα του και το λαό. Υπάρχουν κι άλλοι που λένε ότι καθοδηγείται από τη δύση να συνεχίσει ένα πόλεμο φθοράς “του Πούτιν”, θυσιάζοντας τους Ουκρανούς. Μια τρίτη άποψη λέει ότι η Ουκρανική πολιτική ελίτ και οι ακροδεξιοί εθνικιστές όντως δίνουν μια υπαρξιακή μάχη γιατί ξέρουν ότι μετά την ήττα δεν υπάρχει γι αυτούς αύριο.

  Όλα τα παραπάνω, χωρίς να αλληλοαποκλείονται μπορεί να είναι αλήθεια ή μέρος της αλήθειας μαζί με το γεγονός ότι όντως ένα μεγάλο μέρος του λαού πολεμά για την πατρίδα του, όπως πάντα έκαναν οι λαοί, ανεξαρτήτως του τι πίστευαν κάθε φορά ως πατρίδα τους.

   Ας περιμένουμε λίγο, να κατακάτσει ο κουρνιαχτός και η προπαγάνδα του πολέμου και τότε θα δούμε πραγματικά τι θα μείνει ως παρακαταθήκη του Ζελένσκυ.

Το Κούγκι.  Εγκλήματα Πολέμου

Η Ναζιστική υφή του Ουκρανικού καθεστώτος φαίνεται καθαρά στον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να διεξαγάγει τον πόλεμο. Μη μπορώντας να αντιμετωπίσει το ρωσικό στρατό στο πεδίο, υποχώρησε και οχυρώθηκε στις πόλεις από την πρώτη μέρα. Η στρατηγική του να χρησιμοποιεί και να κρύβεται πίσω από τους αμάχους είναι, αναμφισβήτητα έγκλημα πολέμου, αλλά και έγκλημα κατά του ίδιου τους του λαού. Έχετε ακούσει κάποια καταγγελία; Είδατε τις διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις να διαμαρτύρονται; Αντιθέτως, η τακτική αυτή, αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματική ειδικά όταν “η διεθνής κοινότητα” όχι μόνο δεν δίνει δεκάρα αλλά αναφέρεται στο γεγονός ως ηρωική αντίσταση του Ουκρανικού λαού. 

Βλέπετε εδώ δεν είναι Μοσούλη, ώστε να έχουμε οκτώ μήνες πολιορκία και να μην ακούγεται κουβέντα. Η μάχη που δίνει το Ουκρανικό καθεστώς αποβλέπει σε όλο και περισσότερα θύματα μεταξύ του λαού του, σε όλο και μεγαλύτερο πόνο. Θέλει να προσφέρει στα δυτικά μίντια όσο πιο πολύ αίμα μπορεί, όσα πιο πολλά νεκρά παιδιά γίνεται. Αυτή εξάλλου είναι και η μόνη του ελπίδα. Όλοι ξέρουν ότι δεν μπορεί να νικήσει, ότι στρατιωτικά έχει χάσει από την πρώτη μέρα. Έχει όμως την αμέριστη υποστήριξη της “διεθνούς κοινότητας” που θέλει κι αυτή αίμα, νεκρούς και παιδιά, στην προσπάθειά της να δυσφημίσει τον αντίπαλό της και να συστρατεύσει τον πληθυσμό της.  Το άφθονο αίμα και η κατακραυγή θα ξεσηκώσει τον κόσμο και θα αναγκάσει “τον Πούτιν” σε υποχώρηση.

  Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αυτό επιδιώκουν και γιαυτό μάχονται με γενναιότητα και επιτυχία οι μαχητές του Αζώφ, του Αϊντάρ, της Εθνικής φρουράς και των υπολοίπων ταγμάτων. Και δεν έχω ειρωνική διάθεση. Κανένας δεν είπε ότι οι Ναζιστές δεν πέφτουν μέχρι ενός. Το έκαναν στο Βερολίνο, θα το κάνουν και στην τραγική Μαριούπολη όπως φαίνεται. Με σχέδιο και φανατισμό καταστρέφουν όχι μόνο την πόλη και τους κατοίκους αλλά ναρκοθετούν και το αύριο. Πως θα υπάρξει συμφιλίωση; Μια καινούργια ζωή;

Σε όλα αυτά συμφωνεί ο λαός; Ρωτήθηκε ο λαός; Εσείς πιστεύετε ότι οι άμαχοι θέλουν να θυσιαστούν; Δεν μας λένε κουβέντα γι αυτό.

Εβδομάδες τώρα συζητάμε για το ποιος δεν αφήνει τους αμάχους να αποχωρήσουν από τις πόλεις. Φωτογραφίες από δω, μαρτυρίες από κει, βίντεο πιο πέρα. Σε δουλειά να βρισκόμαστε και να συσκοτίζεται το τοπίο. Μόνο ένας συμπαθέστατος στρατηγάκος (και δεν το λέω υποτιμητικά, αλλά με αληθινή αγάπη) αναρωτήθηκε: cui bono? Ποιος κερδίζει; Τόσο μυαλό θέλει;

Ο ήρωας Ζελένσκυ τι λέει;

  Κούγκι μπορεί να γίνει σε μια επί μέρους μάχη, κι αυτό με συναίνεση. Το να διακηρύσσεις ότι θα κάνεις Κούγκι μια χώρα 45 εκατομμυρίων, μάλλον διαταραγμένη κατάσταση δείχνει. 

Το έχουμε ξαναδεί το έργο;

 Τώρα βλέπουμε αυτό που μας δείχνουν. Τώρα βλέπουμε το Χόλυγουντ εν καιρώ πολέμου, το embedded Χόλυγουντ. Μετά τη μάχη, μετά το τέλος, θα δούμε και θα ακούσουμε ένα άλλο αφήγημα. Όταν θα έχει αποκατασταθεί μια καινούργια ισορροπία. Όταν οι ήρωες και οι βεβαιότητες όχι μόνο δεν θα είναι πια απαραίτητες αλλά ούτε καν επιθυμητές από την καινούργια τάξη πραγμάτων. Τότε περιμένουμε να ρθει το ψαγμένο, το στοχαστικό Χόλυγουντ, με ένα ακόμα “ποιοτικό” block buster και να μας διηγηθεί μια διαφορετική πλευρά της ιστορίας, αποκαθιστώντας έτσι το κύρος του και γεμίζοντας τα ταμεία του. Και η ενσωματωμένη δυτική διανόηση, που σήμερα κάνει το καθήκον της και δικαιολογεί το μισθό της στις οθόνες και στον τύπο, να θαυμάσει και πάλι τις αρετές της δημοκρατίας μας που έχει την δυνατότητα να κάνει αυτοκριτική. Έτσι δεν γίνονταν πάντα;

  Θα γίνει έτσι και τώρα;

[----->]

Αφιερωμένο εξαιρετικά στους απανταχού αμνήμονες V

 

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν και η Κοκκινοσκουφίτσα - 5

Οι Προκείμενες της σύγκρουσης

  Την ίδια στιγμή που ο Ρωσικός στρατός, προχωρά, σταματά, περικυκλώνει, χτυπά και δέχεται πλήγματα, κάνει ελιγμούς, σκοτώνεται και σκοτώνει, ένα πλήθος από σενάρια, φήμες, αναλύσεις, πληροφορίες και μύθοι κατακλύζουν τα μίντια. Αναλυτές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, ταξιτζήδες διεθνολόγοι, κερδοσκόποι, βενζινοπώλες, στρατιωτικοί, εξαγωγείς, φιλόδοξοι ανεπάγγελτοι, χρηματιστές, αστρολόγοι και κάθε είδους ειδικοί μας δίνουν τα φώτα τους.

 Υπήρχαν σχέδια της Ουκρανικής πλευράς για μια αιφνίδια επίθεση για την ανακατάληψη του Ντονμπάς;

  Ήξεραν οι Ρώσοι ότι στην επόμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο στην Μαδρίτη η Ουκρανία θα γίνονταν αιφνιδίως μέλος και θα βρίσκονταν προ τετελεσμένων;

  Θεώρησαν ότι η δυτική στρατιωτική εμπλοκή ήταν ήδη μη αναστρέψιμη;

Τα εργαστήρια βιολογικού πολέμου στην Ουκρανία, τι λόγο έχουν;  Γιατί είναι πολλά; Γιατί υπάρχουν σε τόσες χώρες περιμετρικά της Ρωσίας; Οι Κινέζοι γιατί ανησύχησαν;

 Είναι τα πυρηνικά εργοστάσια της Ουκρανίας μια πραγματική απειλή; Κι αν είναι πρόσχημα γιατί έσπευσαν πρώτα πρώτα να τα θέσουν υπό τον έλεγχό τους οι Ρώσοι;

Παγιδεύτηκαν από τους Αμερικανούς, που τους απάντησαν απαξιωτικά για να τους σπρώξουν σ´ ένα “νέο Αφγανιστάν”;

  Μήπως αυτοί οι ίδιοι έθεσαν δημόσια και τελεσιγραφικά τις απαιτήσεις τους ώστε να αναγκάσουν τους Αμερικανούς να απαντήσουν όπως απάντησαν, κι έτσι να δικαιολογείται η Ουκρανική εκστρατεία στα μάτια του Ρωσικού λαού; 

  Δεν υπήρχε πια άλλος δρόμος αντίστασης παρά η φυγή προς τα εμπρός;

  Υπάρχουν αυτά και τόσα άλλα ερωτήματα που θα μένουν μετέωρα πολύ καιρό μετά το τέλος της σύγκρουσης. Οι ηγεσίες σίγουρα δέχονται χιλιάδες πληροφορίες που πρέπει να αξιολογήσουν για να πάρουν τις αποφάσεις τους, στις οποίες εμείς φυσικά δεν έχουμε πρόσβαση. Δεν είναι φιλοδοξία μας λοιπόν να μπούμε σ’ αυτά τα χωράφια.

Η Ρωσική “Έκρηξη”. Τρεις Ξεκάθαροι Λόγοι

Εμείς θα παραθέσουμε τους προφανείς λόγους για τους οποίους η εκστρατεία της Ρωσίας ήταν αναπόφευκτη, στα πλαίσια πάντα των σχέσεων των κρατικών σχηματισμών.

- Το Ντονμπάς και η συνεχής αιμορραγία του Ρωσικού πληθυσμού στην Ουκρανία. Η βίαιη προσπάθεια Ουκρανοποίησής του ή εκδίωξής του, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή από το ρώσικο λαό. Η Ουκρανία δεν είναι Εσθονία, όπου οι Ρώσοι μόνιμοι κάτοικοι είναι Μη Πολίτες, σε ένα πρωτοφανές apartheid εντός της δικαιωματικής ΕΕ, για το οποίο δεν ακούμε κουβέντα. Η Ουκρανία είναι στην καρδιά του ρωσικού κόσμου. Ήταν πληγή ο διαμελισμός και η απομάκρυνση από τη Ρωσία, έτσι κι αλλιώς. Ποτέ όμως δεν μπορούσε να την αφήσει να μετατραπεί στην αιχμή του δόρατος που θα την χτυπούσε.

- Η προγραμματισμένη, διακηρυγμένη, συνεχής, μεθοδική και πιεστική προώθηση της δυτικής πολεμικής μηχανής στα Ρωσικά σύνορα, παρά τις έγγραφες ή μη συνθήκες και διαβεβαιώσεις που υπήρχαν. Η Ρωσία ένοιωθε πια την απειλή στην πόρτα της. Την Κόκκινη Γραμμή όταν δεν έχεις σκοπό να την υπερασπιστείς, χίλιες φορές να μην την βάλεις. Για να πούμε την αλήθεια, οι Ρώσοι ήδη την είχαν κάνει λάστιχο.

- Ο συνεχής πόλεμος στα ρωσικά συμφέροντα και επιχειρηματικά σχέδια, εδραίωσε την πεποίθηση στην Ρωσία, ότι ποτέ η δύση δεν θα επέτρεπε την οικονομική ενδυνάμωση μιας ανεξάρτητης Ρωσίας. Η κατάληξη του Nord Stream 2 ήταν καταλυτική. Αλλά, σημειολογικά, ας δούμε ότι ούτε το εμβόλιο Sputnik δεν έχει εγκρίνει ακόμη ο “υπερεθνικός” ΠΟΥ, κι ας ήταν το πρώτο εμβόλιο που καταχωρήθηκε, κι ας έχει επαινεθεί κι από τον ίδιο τον Φάουτσι.

 Αυτοί οι τρεις, πολύ σοβαροί λόγοι, είναι αρκετοί να δικαιολογήσουν τις ρωσικές αντιδράσεις από μόνοι τους. Καμιά ισχυρή κρατική οντότητα δεν θα μπορούσε να τους παραβλέψει, παρότι η Ρωσία αλλά και “ο Πούτιν” προσπάθησαν αρκετά. Από την άλλη όμως δεν είναι παρά κομμάτια της μεγάλης εικόνας, πιόνια στη μεγάλη σκακιέρα, για την οποία θα μιλήσουμε στη συνέχεια του αυτού του σημειώματος.

Η Μεγάλη Σκακιέρα

Οι προσωπικές επιθέσεις στον Πούτιν, ξεκινούν από τα ανώτατα, επίσημα, δυτικά χείλη και κατεβαίνουν ή γίνεται προσπάθεια να κατέβουν, μέσω των “ενσωματωμένων” ΜΜΕ, στους πολίτες. Υπάρχει μια αλήθεια, που κάνει τον Πούτιν αντιπαθή στην συλλογική δύση. “Το μάζεψε το Μαγαζί”.

Τελευταία παρουσιάζουν αναλύσεις των μυστικών υπηρεσιών τους που τον βγάζουν ψυχοπαθή. Πάνε οι εποχές του “όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας”. Τώρα πια το μότο είναι “όποιος δεν είναι μαζί μας δεν είναι στα καλά του”. Προσπαθούν να συσκοτίσουν από τους λαούς γενικά, αλλά και από τον Ρώσικο λαό ειδικότερα, τον πραγματικό στόχο της δυτικής εκστρατείας, που κυκλοφορεί κατά τ’ άλλα ελεύθερα στον τύπο ειδικού ενδιαφέροντος και σε στρατηγικά φόρα.

Ο στόχος αυτός είναι η διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε μικρότερα, ανίσχυρα σχετικά κράτη.

Η Ρωσία είναι πολύ μεγάλη έλεγε ο Μπρζεζίνσκι.

Ένας στόχος φανερά διατυπωμένος από πληθώρα δεξαμενών σκέψης και από κέντρα στρατηγικού σχεδιασμού στη δύση. Ένας στόχος που δεν μένει στο επίπεδο θεωρητικών διακηρύξεων αλλά προωθείται από πολλά κέντρα στις ΗΠΑ και στις σύμμαχες χώρες. Ένας στόχος που ξεπερνά την παλαιότερη  πολιτική του δυτικού μπλοκ απέναντι στη ΕΣΣΔ που συνοψίζονταν στον περιορισμό (containment). Ένας στόχος που από τα κέντρα αυτά θεωρείται ως μια φυσιολογική αναβάθμιση, αναμενόμενη μετά την νίκη στον ψυχρό πόλεμο. Ένας στόχος που είχε μπει σε τροχιά εκπλήρωσης την εποχή Γιέλτσιν.

  Ακόμα και ο πρώην Ουκρανός υπουργός εξωτερικών, λίγο πριν την έναρξη του πολέμου, αναρωτήθηκε δημόσια σε συνέντευξή του: δεν θα ήταν καλύτερα για την δύση αν η Ρωσία ήταν χωρισμένη σε 10 κράτη, χωρίς πυρηνικά, υπό την στέγη της δύσης; Το ‘χε πιάσει το νόημα, αλλά ήταν και αρκετά προπέτης ώστε να το ξεφουρνίσει.

  Όλα τα παραπάνω, μην τα βλέπετε σαν μια συνωμοσία που κάποιοι αφιερωμένοι προσπαθούν υπογείως να την κάνουν πραγματικότητα πάση θυσία. Δεν λειτουργεί έτσι το σύστημα. Υπάρχουν πολλά εναλλακτικά σενάρια. που κάθε μεγάλο κράτος τα έχει. Εμπλέκονται χιλιάδες άνθρωποι, Ινστιτούτα, Think Tanks, Τράπεζες, Διεθνείς Οργανισμοί, Πανεπιστήμια, Ακαδημαϊκοί, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Ομάδες Πίεσης, Φιλάνθρωποι και πολλοί άλλοι. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν αγαθές προθέσεις. Όλος αυτός ο μηχανισμός κινείται προς μια κατεύθυνση, που χαράσσεται από τον συνδυασμό επί μέρους projects, που κάθε ένα απ’ αυτά χωριστά δεν είναι απαραίτητα κακό. Κατά την πορεία αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λοξοδρομήσει, να αποδεχτεί κάτι άλλο, λιγότερο φιλόδοξο, ή να δει ευκαιρίες για ακόμη πιο προωθημένα αποτελέσματα. Είναι μια διαρκής πάλη ανάμεσα στα κράτη που κρατά αιώνες.

Αχ, Ευρώπη.

  Η Ευρώπη, αγαπά τον ρόλο επαρχιακού Νωματάρχη που της έχει ανατεθεί. Θυμάται το ένδοξο αποικιοκρατικό παρελθόν της, δείχνοντας αποφασιστικότητα και σκληρότητα σε κράτη αδύναμα, “που την παίρνει”. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή ξεκίνησε την διαδικασία διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Η Αμερική σύρθηκε σχεδόν στην σύρραξη αυτή. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στη Λιβύη. Η Ευρώπη ξεκίνησε τους βομβαρδισμούς, αλλά τα θαλάσσωσε και ζήτησε και πάλι από την Αμερική να καθαρίσει. Λέγεται μάλιστα ότι ο στρατηλάτης, και καταδικασμένος  σήμερα σε φυλάκιση για διαφθορά, Σαρκοζί ξεκίνησε τον βομβαρδισμό της Λιβύης για να κρύψει τις δωροδοκίες από τον Καντάφι. Αυτά τα γράφω γι αυτούς τους αφελείς, ή τους δόλιους, που εναγωνίως ζητούν, στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ειρήνης, να εξοπλιστεί η Ευρώπη, να ενωθεί πολιτικά η Ευρώπη, να δυναμώσει η Ευρώπη. Τα γράφω γι αυτούς που, αντί να ανατριχιάζουν, χαίρονται που θα εξοπλιστεί η Γερμανία.

  Στην κρίση αυτή βέβαια, η Ευρώπη θα την πληρώσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Υποχρεώνεται να κάνει χαρακίρι σε κοινή θέα. Παρόλα αυτά ξιφουλκεί. Η Volkswagen λέει δεν θα πουλά αυτοκίνητα στη Ρωσία. Τέτοια τιμωρία μιλάμε. Κλαίνε οι Ρώσοι με μαύρο δάκρυ.

  Η Ευρώπη δηλώνει αποφασισμένη να πολεμήσει την Ρωσία … έως τον τελευταίο Ουκρανό. Φυσικό επόμενο, αφού ξέρουν "οι μοιραίοι" ότι αφού τελειώσουν οι Ουκρανοί, τότε η Αμερική θα πολεμήσει την Ρωσία έως τον τελευταίο "Ευρωπαίο".

[------>]

Τι όχι?