Τί να μας πείτε πια ρε παιδιά ;;
95 νεκροί. Ο αποδεκατισμός των ευπαθών και των άτυχων
συνεχίζεται με σταθερό ρυθμό και κανείς δεν παραιτείται. Κανείς δεν έχει την
ευθιξία να πει "απέτυχα" , "δεν μπορώ άλλο να υπηρετώ το
θάνατο" , " ας δοκιμάσει κάποιος άλλος" .
Ούτε και κανείς διεκδικεί με κάναν ιδιαίτερο ζήλο κάτι τέτοιο.
Ούτε η αντιπολίτευση ούτε η κοινωνία των πολιτών. Ο καθένας τους και ο καθένας
μας διατηρεί τελικά τη βολή του. Από φόβο , από συμφέρον , από κακώς νοούμενη
κομματικότητα. Τί να μας πείτε πια ρε παιδιά ;; φταίνε οι ανεμβολίαστοι για το θάνατο το δικό τους , φταίνε και για
το θάνατο τον εμβολιασμένων , φταίνε και για τον καθολικό ηθικό και ψυχικό μας θάνατο ;;
Μια χώρα ζόμπι γίναμε.
Αυτό είναι το τερματικό στάδιο της αποικιοποίησης. Δεν λειτουργεί
κανένας θεσμός , ούτε Δικαιοσύνη ούτε ακαδημαϊκός και πνευματικός κόσμος , δεν
λειτουργεί καν συναισθηματικά ο πληθυσμός. Ολοι φυλάνε τον κώλο τους και ο
χάρος είναι παγανιά. Τί φοβόμαστε πιά ; κατοχή έχουμε ; ή μήπως έχουμε και μας
λείπει απλά το γερμανικό ανακοινωθέν από τον Ραδιοσταθμό των Αθηνών ;
Είμαστε ικανοί σε λίγο
να πουλάμε τα νεφρά μας , τα παιδιά μας , το έδαφος και το νερό και να
συνεχίζουμε τη φαντασίωση ότι ανήκουμε στα πολιτισμένα έθνη.
Τέτοιοι που είμαστε και να πεθάνουμε όλοι δεν θα χάσει και
τίποτα το αναντικατάστατο η ανθρωπότητα. Κάτι δούλοι και κάτι ανθρωποφύλακες θα
χαθούν ,το βάρος της γης.
υ.γ Η πλέον
τριτοκοσμική εικόνα. Η αστυνομία περιφρουρεί το κλείσιμο του Παίδων Πεντέλης
ώστε να παρέχει με τη σέσουλα το "κοινωνικό αγαθό" . Απέξω κάτι
γελοίοι συνδικαλιστές αφού δίνουν διαπιστευτήρια στο "κοινωνικό
αγαθό" ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση "εξευτελίζεται" . Ετσι
έγραψε η βαζελίνη της υποχρεωτικότητα Πάνος Παπανικολάου. "Ο εξευτελισμός
της κυβέρνησης''. Η κυβέρνηση κάνει την πολιτική του κεφαλαίου και του ξένου
παράγοντα. Οι μονοι που εξευτελίζονται είναι ο λαός και οι λακέδες που είχαν τη
θεσμική υποχρέωση να τον προστατέψουν. Στη Pfizer όλοι καλά ; το αφεντικό ; η
κυρία του ; τα γλυκά τους τέκνα ; πάντα καλά...
Ελλάδα, η νέα ενεργειακή αποθήκη-μπαταρία της Ευρώπης;
Ελλάδα, η νέα ενεργειακή αποθήκη-μπαταρία της Ευρώπης; #save_agrafa #save_greek_mountains #save_skouries
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική εξόρυξης
και βαριάς εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της χώρας προς όφελος ιδιωτικών
εταιρειών, ελληνικών και ξένων, εις βάρος όλων των ανθρώπων και των άλλων
έμβιων όντων της χώρας.
"Αιολικές εγκαταστάσεις ξεφυτρώνουν συνεχώς σε όλη την
Ελλάδα, στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Σύμφωνα με τα μέλη της πλατφόρμας
"SOS Agrafa", μέχρι στιγμής έχουν υποβληθεί περισσότερες από 16.000
αιτήσεις για ανεμογεννήτριες ύψους άνω των 100 μέτρων. Το 73% των περιοχών που
αφορούν αυτές οι αιτήσεις είναι προστατευόμενες φυσικές περιοχές, νησιά, δάση,
κορυφογραμμές βουνών. Στο όνομα του "κοινού συμφέροντος", οι περιοχές
Natura 2000 έχουν κυριολεκτικά χαριστεί από την ελληνική κυβέρνηση σε ιδιωτικές
εταιρείες, ώστε να μπορούν να κατασκευάσουν τα αιολικά εργοστάσιά τους, τα
υδροηλεκτρικά φράγματά τους και τους ηλιακούς συλλέκτες τους, καθώς και όλες
τις υποδομές που τα συνοδεύουν (δίκτυο καλωδίων υψηλής τάσης, δρόμοι,
μετασχηματιστές...).
Έτσι, η λεγόμενη «ενεργειακή μετάβαση» μεταφράζεται σε αύξηση
της λεγόμενης "πράσινης" παραγωγικότητας της ενέργειας, η οποία απλώς
προστίθεται στις άλλες, την ιδιωτικοποίηση και τη μονοπώληση των δημοσίων
εδαφών, καθώς και την τσιμεντοποίηση και, ευρύτερα, τη βιομηχανοποίηση των μέχρι
πρότινος προστατευόμενων ζωντανών περιοχών. Αυτή η λεγόμενη
"μετάβαση" όχι μόνο δεν είναι οικολογική, αλλά ενσωματώνει ένα
νεοφιλελεύθερο όραμα που μπορεί να προωθήσει μόνο καταστροφικά σχέδια
παραγωγής, αντί για τη μείωση και την αποκέντρωση της παραγωγής ενέργειας.
Πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις, τοπικές κοινότητες και ακτιβιστές
αντιτίθενται σε αυτά τα έργα που επιβάλλονται σε ολόκληρη τη χώρα."
Αριστερά και συνδιαχείριση
Η Αριστερά υπήρξε για δύο αιώνες η παράταξη που ,σωστά η
λάθος, μέσα από το μεγαλείο η την τραγωδία,και με μεγάλες εφόδους και πισωγυρίσματα, επεδίωκε ένα μέλλον με
περισσότερα δικαιώματα, ελευθερίες και
δικαιοσύνη για την κοινωνική πλειοψηφία και κατά μία έννοια για όλη την
κοινωνία. Η παράταξη της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Ακόμη και τα φαινόμενα
του σταλινικού ζόφου η της σοσιαλδημοκρατικής προσαρμογής δεν αναιρούν αυτήν
την διαπίστωση .
Σήμερα η Αριστερά,όχι ως σύστημα αξιών, που είναι κάτι τελείως
διαφορετικό, αλλά ως συγκροτημένος
πολιτικός χώρος διεθνώς εκφράζει πλην εξαιρέσεων κάτι τελείως διαφορετικό και αντίστροφο :
- Την υποταγή στην τεχνητή
γιγάντωση του φόβου και την παράδοση σε μια ( υπερκαπιταλιστική)
επιτηρητική εξουσία που δήθεν εγγυάται
την υγεία,ενώ υπονομεύει υγεία και ελευθερία ταυτόχρονα.
- Την αποδοχή της διαίρεσης μέσα στην εργατική τάξη και της
διαχείρισης της διαίρεσης από το κεφάλαιο.
- Την θρησκευτική υποταγή στην κοσμική θρησκεία της
ελεγχόμενης από το κεφάλαιο τεχνοεπιστήμης . Την ποταπή λοιδορία όσων δεν
συμμορφώνονται.
- Την ψευδή μετονομασία του κρατισμού και του γραφειοκρατισμού
σε κοινωνική αλληλεγγύη .
- Τον κονφορμισμό και τον ακραίο ατομικισμό η παρτακισμό όσων
θεωρούν ότι στις επόμενες διακρίσεις μεταξύ ενδοκλεισμένων στο σύστημα και
αποκλεισμένων από αυτό θα είναι με τους ενδοκλεισμένους , δηλαδή με αυτούς που
δεχόμενοι την δουλειά θα έχουν κάποια " προνόμια".
Δεν είναι σωστό να πούμε απλώς ότι αυτή η Αριστερά δεν
αντιτάσσεται στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Το σωστό είναι να πούμε ότι αυτή η
Αριστερά - συνεργαζόμενη αρμονικά με το
ακραίο Κέντρο- πρωταγωνιστεί ιδεολογικά
στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου .Το σωστό είναι να πούμε ότι η πάλη κατά
των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων απαιτεί την οξεία σύγκρουση με αυτήν την
Αριστερά. Την πολιτική της αναίρεση χάριν ενός ανασχεδιασμού του αιτήματος για
μια δίκαιη, ακηδεμόνευτη και αταξική
κοινωνία.
Πρόσωπα
Υπάρχει ένας
αρχαίος μύθος που είναι
το πρώτο οικολογικό μήνυμα
στην ιστορία της ανθρωπότητας
και φανερώνει
τις ολέθριες συνέπειες
της υπερτροφίας του ''Εγώ''.
Ο μύθος του Ερυσίχθονα.
Ο Ερυσίχθων,
νέος, ωραίος, δυνατός,
πλούσιος και επιτυχημένος,
διατάζει τους δούλους του
να κόψουν τα δέντρα του άλσους
που είχαν αφιερώσει
οι Πελασγοί στη Θεά Δήμητρα,
για να χτίσει εκεί παλάτι.
Ο Ερυσίχθων βλασφημεί
κόβοντας το ιερό δέντρο
της Θεάς Δήμητρας, τη Λεύκα.
Οι Δρυάδες, κόρες της Θεάς,
που κατοικούσαν στο δέντρο,
βγαίνουν ματωμένες από
τις φυλλωσιές και αλλόφρονες
τρέχουν στη μητέρα τους.
Η Δήμητρα θυμώνει
και βρίσκει την Πείνα.
Της λέει να πάει να βρει
τον Ερυσίχθονα και να του δώσει
ένα φιλί στο στόμα.
Η Πείνα πηγαίνει.
Τον βρίσκει να κοιμάται.
Του δίνει το φιλί και χάνεται.
Εκείνος ξυπνάει
κι αισθάνεται λιγούρα.
Πεινάει. Τρώει.
Πεινάει κι άλλο. Ξανατρώει.
Πεινάει.
Πεινάει ακατάσχετα.
Αφού έφαγε
ό,τι φαγώσιμο υπήρχε,
αρχίζει να τρώει
ό,τι βρίσκει μπροστά του.
Τρώει τα ζώα του,
τρώει τη γυναίκα του,
τρώει τα ξύλα του σπιτιού του.
Τρώει τα πάντα.
Μέχρι που πια,
δεν υπάρχει τίποτα γύρω του
και στη μέση της ερημιάς,
αγριεμένος, τρώει τις σάρκες του.
Έρυσις σημαίνει πληγή
και χθων σημαίνει γη,
δηλαδή Ερυσίχθων
μπορεί και να σημαίνει
πληγή της γης.
Αυτή η ρίζα του Ερυσίχθονα,
το αδυσώπητο ''Εγώ'',
που επισημάνθηκε επίμονα
και με πολλές παραλλαγές
από τους Αρχαίους Έλληνες
(Προκρούστης, Ατρέας,
Ορέστης, Οιδίπους),
στις μέρες μας έχει θεριέψει
και νομιμοποιηθεί.
Ατομισμός,
υπερκαταναλωτισμός,
ανταγωνισμός,
παγκοσμιοποίηση της εξουσίας.
Αυτές είναι οι αξίες μας σήμερα,
αυτές προβάλλονται
και επιβάλλονται
από τα Marketing,
τα Advertising, τα Μ.Μ.Ε,
την κάθε υπερδύναμη.
Σε αυτές
σκοτωνόμαστε
να ανταποκριθούμε
και σαν τον Ερυσίχθονα
τρώμε τις σάρκες μας
και βλαστημάμε τη ζωή μας.
Ακούω
το αχολογητό των δασών
που φέρνει με ελαφριά σκόνη
τον θρήνο
του κονιορτοποιημένου ρητού:
Το κατά φύσιν ζην εστί κατ' αρετήν.
Θέλω να ξεφύγω από τη μιζέρια
και τον παραλογισμό
της εποχής μας.
Αλέξης Δαμιανός
................................................................
Πηγή:
camerastyloonline. wordpress. com
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Μίμη Τσακωνιάτη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)