Ολική επαναφορά στον Εργασιακό Μεσαίωνα!

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ !

ΤΑ ΔΕΚΑ (10) ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ!

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ Η ΕΛΛΑΔΑ !

Ι.Ολική επαναφορά στον Εργασιακό Μεσαίωνα!

Σύμφωνα με το τρίτο Μνημόνιο (ν. 4336/2015) η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέλαβε την υποχρέωση να επανεξετάσει το σύνολο των θεσμών της αγοράς εργασίας.

Ειδικότερα η ψηφισμένη διάταξη του άνω νόμου ορίζει (σελ. 1026) ότι: «Έως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.».

Παρακάτω αναφέρεται ότι: «Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ. Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων πριν από την ολοκλήρωση της επανεξέτασης.» και τέλος ότι: «Για την αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας, της ΕΕΚ και της ανάπτυξης ικανοτήτων του Υπουργείου Εργασίας, οι αρχές θα κάνουν χρήση της τεχνικής βοήθειας, επωφελούμενες μεταξύ άλλων από την εμπειρογνωμοσύνη διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ και η ΔΟΕ.»

ΙΙ.Ο δεκάλογος των δανειστών. Τα δέκα (10) μέτρα που απαιτούν!

Από τις παραπάνω μνημονιακές δεσμεύσεις, αλλά και από μεταγενέστερα κείμενα των δανειστών στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης, γίνεται σαφές πως οι δανειστές έχουν καταλήξει σε δέκα (10) μέτρα γενικευμένης και καθολικής παρέμβασης στην αγορά εργασίας με στόχο την ολοσχερή ανατροπή όλων όσων ίσχυαν μέχρι τώρα στη χώρα!

Ειδικότερα οι δανειστές προτείνουν και επιμένουν στη δική τους εργασιακή ατζέντα με τα παρακάτω μέτρα για τον Ιδιωτικό Τομέα:

1.Κατάργηση 13^ου και 14^ου μισθού (Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επίδομα αδείας). Το αν θα αφορά μόνο τους νεοπροσλαμβανόμενους ή και τους ήδη εργαζόμενους, είναι αντικείμενο της διαπραγμάτευσης!

2.Μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (κάτω από τα 586 € που ισχύει σήμερα για τους έχοντες ηλικία άνω των 25 ετών και κάτω από τα 510 € για τους έως 25 ετών).

Σύμφωνα με μνημονιακή δέσμευση (ν. 4172/2013 άρθρο 103) ο νέος νομοθετημένος κατώτατος μισθός θα ισχύσει από 1-1-2017 (βλ. την από 8-6-2016 ανακοίνωση της ΕΝΥΠΕΚΚ).

3.Κατάργηση όλων των προσαυξήσεων-επιδομάτων («ΑΠΟ-επιδοματοποίηση» του μισθού).

Σύμφωνα με την πρωτοφανούς σκληρότητας διάταξη του μνημονιακού νόμου 4093/2012 (παρ. ΙΑ.11 σελ. 5612): «ε)Πέραν της μηνιαίας τακτικής προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας καμία άλλη προσαύξηση δεν περιλαμβάνεται στο νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο.» και «στ)Έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10% αναστέλλεται η προσαύξηση του νομοθετικώς καθορισμένου νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου για προϋπηρεσία, που συμπληρώνεται μετά την 14.2.2012.».

Τώρα οι δανειστές επιμένουν να καταργηθούν ακόμη και οι τριετίες (προσαύξηση λόγω προϋπηρεσίας) που έχουν παγώσει με την αμέσως παραπάνω ρύθμιση!

4.Αμετάβλητο μισθό (ίδιο) για όλον τον εργασιακό βίο («σύστημα “καθαρού” μισθού»-«single minimum wage system»).

Σύμφωνα με το σύστημα αυτό που υποστηρίζεται κυρίως από το ΔΝΤ, ο μισθωτός του Ιδιωτικού Τομέα θα λαμβάνει (χωρίς προσαυξήσεις και επιδόματα) τον ίδιο μισθό κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την έξοδο από αυτήν!

5.Νομοθετημένο από την κυβέρνηση (και όχι συμφωνημένο από τη ΓΣΕΕ) κατώτατο μισθό κατ’έτος. Κατώτατος μισθός εκτός του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων προβλέπεται ήδη από το άρθρο 103 του ν. 4172/2013!

6.Δυνατότητα συνομολόγησης κατώτατου μισθού, κατώτερου μέσα από τις ατομικές συμβάσεις εργασίες (ΑΣΕ) με παράκαμψη των ΣΣΕ. Το μέτρο αυτό αποτελεί την απόλυτη ανατροπή στο μισθολόγιο του Ιδιωτικού Τομέα και οδηγεί στη βίαιη καταβύθιση των σημερινών μισθών!

7.Κατάργηση γενικώς της μετενέργειας των ΣΣΕ. Είναι γνωστή η εμμονή των δανειστών στη σύντμηση ή/και κατάργηση του χρόνου μετενέργειας των ΣΣΕ.

8.Πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων (χωρίς όρια και χωρίς διοικητικό βέτο). Η επιμονή των δανειστών θα είναι τώρα ισχυρότερη, αφού ο Γενικός Εισαγγελέας ενώπιον της ΔΕΕ εισηγήθηκε ουσιαστικά την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων!

9.Κατάργηση των συνδικαλιστικών διατάξεων (ν. 1264/1982) για τις διευκολύνσεις, τις άδειες και την προστασία των συνδικαλιστών από απολύσεις-μεταθέσεις, καθώς και αλλαγή ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου για τις απεργίες.

10.Γενικευμένη ευελιξία (flexibility) και ευελισφάλεια (flexicurity) της αγοράς εργασίας με τη θέσπιση και επέκταση όλων των «νέων» μορφών «μικρο-εργασίας» (φτηνής και απροστάτευτης εργασίας), όπως:

α.Mini jobs, midi jobs, mini geld, labor franchising, teleworking.

β.«Συμβάσεις μηδενικών ωρών» ή «έκτακτης ανάγκης» («zero hour contracts»).

γ.«Συμβάσεις λίγων ωρών» («low hour contracts»).

δ.«Συμβάσεις με το τηλέφωνο» («on–call contracts»).

ε.«Λευκές συμβάσεις» («white contracts»).

ΠΗΓΗ : Ένωση για την υπεράσπιση της εργασίας και του κοινωνικού κράτους

#παραιτηθείτε + #διαλυθείτε = #αγαμηθείτε

ΠΗΓΗ : https://www.facebook.com/jodigraphics15/

Τα ψέματα του Μαξίμου για τη νέα Σύμβαση του Ελληνικού

Γράφει ο Ειδικός Συνεργάτης 

Το Νοέμβριο του 2014 η Εισαγγελία του ΣΔΟΕ ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητους Πραγματογνώμονες Πολιτικούς Μηχανικούς, τον Γεώργιο Αναματερό και τον Ιωάννη Μελά, να αποφανθούν σχετικά με την εμπορική αξία του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά.

Στους πραγματογνώμονες προσκομίσθηκαν από το ΤΑΙΠΕΔ στοιχεία που αποτελούσαν μέχρι τότε… επτασφράγιστο μυστικό, όπως: η από 14-11-2014 Σύμβαση μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και επενδυτικού σχήματος υπό την Lamda Development, το από 2013 Σχέδιο Γενικής Διατάξεως (Concept Masterplan) του επενδυτή (που εκπονήθηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Foster & Partners), η από 11-3-2014 τεχνική έκθεση της Δέκαθλον Α.Ε. σχετικά με τα από το Νόμο επιτρεπόμενα (χρήσεις γης, ύψη κ.λπ.) και, φυσικά, η από 18-3-2014 εκτίμηση της American Appraisal Hellas σχετικά με την αξία του ακινήτου. 

Από την πραγματογνωμοσύνη του κ. Αναματερού, που δημοσιεύτηκε ολόκληρη αποκλειστικά από τα dikaiologitika.gr (στα μέσα Απριλίου του 2016), αλλά και από τα πορίσματα της πραγματογνωμοσύνης του κου Μελά, τα οποία είχαν διαρρεύσει στον ηλεκτρονικό τύπο νωρίτερα, προκύπτει η εξής σειρά ανακολουθιών στην ανακοίνωση που έβγαλε το Μαξίμου την προηγούμενη εβδομάδα και η οποία επιχειρούσε να αναδείξει τα «κέρδη» που προκύπτουν για το Ελληνικό Δημόσιο από την τωρινή Σύμβαση (μνημόνιο κατανόησης) μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και επενδυτή, σε σχέση με την πρώτη Σύμβαση (14-11-2014): 

1) Οι συντάκτες της ανακοίνωσης προσθέτουν στο τίμημα των 915 εκατ. ευρώ το 1,5 επιπλέον δισ. ευρώ που θα δοθεί βάσει της νέας Συμβάσεως από την Lamda Development για έργα εντός του ακινήτου. Προσθέτουν, δηλαδή, στο τίμημα που θα πάρει το Ελληνικό Δημόσιο για την πώληση του ακινήτου, το κατασκευαστικό κόστος που εκ των πραγμάτων αναλαμβάνει ο επενδυτής! Και έτσι ισχυρίζονται ότι ανεβαίνει το τίμημα στα 2,415 δισ. ευρώ. Αυτό είναι εξωφρενικό! Μα τότε γιατί να μην προσθέσουν και τα 6 δισ. ευρώ που από την πρώτη Σύμβαση πρέπει να διαθέσει ο επενδυτής για έργα εντός του ακινήτου και να λένε ότι το τίμημα είναι γύρω στα 9 δισ. ευρώ;

 

 2) Το τίμημα αυτό καθεαυτό ελάχιστα άλλαξε. Αν η αποπληρωμή του πλήρους ποσού (915 εκατομμύρια) δεν έχει συμφωνηθεί πλέον να γίνει σε βάθος δεκαετίας, όπως με την πρώτη Σύμβαση, αλλά λίγο νωρίτερα, η παρούσα αξία του τιμήματος αντί να εκτιμάται σε 600.000.000 ευρώ, θα εκτιμάται ίσως σε 650.000.000 ευρώ. Δηλαδή, «τι Γιάννης, τι Γιαννάκης», αφού σύμφωνα με τα πορίσματα των κ. Αναματερού και Μελά, η εμπορική αξία του ακινήτου είναι από 2,5 έως και τέσσερεις φορές μεγαλύτερη –και πάντα σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς. 

3) Λέει η ανακοίνωση ότι η οικοδομήσιμη γη (εννοεί προφανώς την συνολική δομήσιμη επιφάνεια) είναι πλέον 2.700.000 m2 αντί για 3.600.000 m2 που ήταν πριν. Επίσης αναληθές. Και με την πρώτη Σύμβαση τόσο ήταν περίπου. Για την ακρίβεια ήταν 2.893.907 m2, καταμερισμένα ως εξής: οικιστική χρήση: 1.061.175 m2, τουριστική χρήση: 295.726 m2, χρήση γραφείων: 280.000 m2, εμπορική χρήση: 273.500 m2, χρήσεις υγείας και πρόνοιας: 75.396 m2, χρήσεις εκπαίδευσης: 210.000 m2, χρήσεις πολιτισμού: 25.000 m2, χρήσεις αναψυχής: 209.432 m2, χρήσεις αθλητισμού: 125.000 m2, διατηρητέα / διατηρήσιμα: 86.870 m2, κοινωφελείς χρήσεις: 225.000 m2, κτίρια υποδομών: 26.808 m2. 

4) Το μητροπολιτικό πάρκο πρασίνου και αναψυχής παραμένει όπως και πριν, με έκταση 2.000.000 m2 -δεν έγινε δηλαδή καμία αύξηση της έκτασής του. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι το μητροπολιτικό πάρκο δεν είναι μια ευγενική προσφορά του Ομίλου Λάτση, αλλά προαπαιτούμενο από τον Ν. 4062/2012. Το δε Master plan του επενδυτή έχει ακριβώς υιοθετήσει το ελάχιστο επιτρεπόμενο εμβαδόν που προβλέπει ο Νόμος: 2.000.000 m2 (άρθρο 2, παρ. 3, περίπτ. ε). Όσο για τα υπόλοιπα 900.000 m2 των χώρων πρασίνου της ανακοίνωσης και πριν ήταν περίπου τόσα, αν ρίξει κάποιος μια ματιά στο Master plan της Foster & Partners! Είναι ακάλυπτοι χώροι και πλατείες (υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το Νόμο το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης για κτίρια και εγκαταστάσεις είναι 35% επί της συνολικής έκτασης του ακινήτου, δηλαδή, περίπου 6.000.000 m2 * 0,35 = 2.100.000 m2 (βλ. άρθρο 2, παρ. 3, περ. δ). 

5) Αναφέρει η ανακοίνωση μια σειρά έργων που δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει ο επενδυτής (μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι ανοιχτοί χώροι του μητροπολιτικού πάρκου πρασίνου και αναψυχής, οι πρωτεύουσες συγκοινωνιακές υποδομές και εγκαταστάσεις, οι κύριες εγκαταστάσεις και τα δίκτυα κοινής ωφέλειας, το κέντρο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών, τα απαιτούμενα λιμενικά έργα, η παράκαμψη και υπογειοποίηση τμήματος της Λεωφόρου Ποσειδώνος (εφόσον εγκριθεί), τα έργα ανασύστασης / διευθέτησης ρεμάτων, η αναπαλαίωση, λειτουργία και ανάδειξη των διατηρητέων κτηρίων εντός του ακινήτου, η ανάπλαση/ αναβάθμιση παραλίας περίπου 1 χλμ. Κ.λπ.). Μα αυτά τα έργα αναλάμβανε ο επενδυτής και πριν να τα πραγματοποιήσει (με εξαίρεση το κέντρο διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών σε περιοχή εκτός του ακινήτου). Στην πραγματικότητα, ο επενδυτής αναλάμβανε να πραγματοποιήσει οποιοδήποτε έργο είχε να κάνει με την ολοκλήρωση του επιχειρηματικού του σχεδίου, εντός του ορίου του ακινήτου!

 6) Λέει η ανακοίνωση ότι η κατασκευή του πάρκου θα ξεκινήσει αμέσως και ότι σταδιακά θα τίθενται στην διάθεση των πολιτών τμήματά του. Μα και προηγουμένως το ίδιο προβλεπόταν να γίνει. Δεν αναφερόταν όμως τελικό χρονοδιάγραμμα - όπως και τώρα δεν αναφέρεται. 

7) Αποκαλύπτεται ότι η ελεύθερη παραλία για το κοινό θα είναι μήκους 1 χλμ. Μα η συνολική πρόσοψη του Μητροπολιτικού Πόλου στον Σαρωνικό είναι 3,5 χλμ! Δεν ξέρουμε πλέον τι προβλέπεται, πάντως σύμφωνα με την πρώτη Σύμβαση δεν δίνονταν ρητώς 2,5 χλμ. παραλίας χάρισμα στον επενδυτή! 

8) Γιατί η ανακοίνωση χαρακτηρίζει ως «παραμονή» αυτήν του Αθλητικού Κέντρου Νεότητας Αγίου Κοσμά, αφού θα είναι προσωρινή; Από τον χώρο που βρίσκεται τώρα το Κέντρο (που έχει τεράστια αξία λόγω της άμεσης επαφής του με το θαλάσσιο μέτωπο), το Κέντρο θα μεταφερθεί ανατολικότερα της Ποσειδώνος, εντός του μητροπολιτικού πάρκου -και με έξοδα του Δημοσίου: αυτό προκύπτει από την ανακοίνωση, αφού αναφέρεται ότι ο επενδυτής θα υλοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος (και όχι όλο) των πολιτιστικών και αθλητικών χρήσεων εντός του Μητροπολιτικού Πάρκου. 

Ανοιχτά τα σημαντικά ζητήματα 

Παρ' ότι και για την νέα Σύμβαση παραχώρησης του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά υπάρχει πέπλο άκρας μυστικότητας, από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι το Δημόσιο σίγουρα δεν υπέγραψε μία Σύμβαση με ευνοϊκότερους όρους, όπως ανερυθρίαστα διατείνεται η κυβέρνηση, σε σχέση με την πρώτη Σύμβαση. Αντιθέτως όλα τα μεγάλα ζητήματα που ανεδείχθησαν από τις πραγματογνωμοσύνες Αναματερού και Μελά παραμένουν ανοιχτά. Μεταξύ των οποίων και τα εξής: 

1) Το τίμημα παραμένει εξευτελιστικό. 

• Σύμφωνα με τον κ. Αναματερό, ο οποίος εξέτασε εξονυχιστικά την εκτίμηση της American Appraisal για λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ, δεν θα έπρεπε η εμπορική αξία του ακινήτου να ταυτιστεί με την επενδυτική αξία του σχεδίου του Ομίλου Λάτση (και μάλιστα με την υιοθέτηση μιας μεθόδου, των προεξοφλημένων ταμιακών ροών, που χρησιμοποιείται μόνο σε εκτιμήσεις σχετικές με επιχειρήσεις που βρίσκονται σε λειτουργία). Ακόμη κι έτσι όμως, το ρίσκο που αναλαμβάνει ο επενδυτής (ολοκλήρωση έργων σε βάθος 25ετίας, πώληση διαμερισμάτων σε βάθος 30ετίας κ.λπ.) δεν είναι σε καμία περίπτωση υψηλό (δεδομένης και της θέσεως του ακινήτου, αλλά και της διεθνούς ζήτησης που θα υπάρξει για τα προϊόντα της ανάπτυξης), για να δικαιολογείται από την πλευρά του εκτιμητικού οίκου η υιοθέτηση τόσο δυσμενών ως προς το εκτιμητικό αποτέλεσμα παραδοχών (π.χ. συντελεστής προεξοφλήσεως 14,5%). Κατά τον κ. Αναματερό το τίμημα δεν θα έπρεπε να είναι κάτω από 1,5 δισ. ευρώ. 

• Σύμφωνα με τον κ. Μελά από την άλλη, ο οποίος κι αυτός ισχυρίζεται ότι η εμπορική αξία του ακινήτου είναι εντελώς ανεξάρτητη από την επενδυτική αξία του σχεδίου της Lamda Development (του «σεναρίου Foster»), το τίμημα δεν θα έπρεπε να είναι κάτω από 2,3 δισ. ευρώ. Αυτός προχωρεί στην εκπόνηση ενός σεναρίου βέλτιστης αξιοποιήσεως του ακινήτου, σύμφωνα με το οποίο πωλούνται σε (περισσότερους του ενός) ιδιώτες επενδυτές οικόπεδα με προκαθορισμένες χρήσεις γης, τα οποία αναλαμβάνουν αυτοί να αξιοποιήσουν εν ευθέτω χρόνω και με δικές τους δαπάνες, ενώ το κράτος αναλαμβάνει την κατασκευή των διαφόρων υποδομών (μεταξύ των οποίων φυσικά και του Μητροπολιτικού Πάρκου, που επιβάλλεται από τον Ν.4062/2012). Σύμφωνα με τον κ. Μελά, το σχέδιο αυτό δεν είναι μόνο ορθότερο από εκτιμητικής απόψεως, αλλά είναι και ρεαλιστικότερο, αφού θα οδηγήσει εν τοις πράγμασι σε μεγαλύτερα κέρδη για το Δημόσιο και σε μεγαλύτερη ανάπτυξη, καθώς στην παρούσα περίοδο κρίσεως τα «κενά» οικόπεδα είναι εξαιρετικώς περιζήτητα (λόγω χαμηλού ΕΝΦΙΑ, επειδή η κατασκευή έχει «παγώσει» κ.λπ.), ιδίως αυτά που βρίσκονται στο παράκτιο μέτωπο της «Αθηναϊκής Ριβιέρας». 

2) Όμως δεν είναι μόνο το τίμημα που είναι εξευτελιστικό. Σύμφωνα με την από τον Ιούλιο του 2013 τεχνική έκθεση της 3ΝΚ Σύμβουλοι Μηχανικοί, που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Ελληνικό Α.Ε. και την οποία αναφέρει η πραγματογνωμοσύνη Αναματερού, το κόστος μετεγκατάστασης των φορέων δημόσιου χαρακτήρα που στεγάζονται στο ακίνητο είναι περίπου 135 εκατ. ευρώ, κόστος που σύμφωνα με την πρώτη Σύμβαση το επωμίζεται ολόκληρο το ελληνικό Δημόσιο (άρθρο 2.2. (xi) της Σύμβασης). Έχει αλλάξει κάτι υπέρ του Δημοσίου με την νέα Σύμβαση; Και έχει προβλεφθεί πού θα μεταφερθούν οι φορείς αυτοί; (Αναφέρονται ενδεικτικά: Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, ΕΜΥ, Ολυμπιακά γήπεδα, εγκαταστάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς, πλείστες δημόσιες υπηρεσίες, θεραπευτήρια κ.λπ.). 

3) Ενώ με το Νόμο ΤΑΙΠΕΔ (Ν. 3986/2011) ένα ακίνητο του Δημοσίου μπορεί να παραχωρηθεί για 50 χρόνια το πολύ (βλ. άρθρο 19, παρ. 2 του Νόμου), δυνάμει των υπ' αριθμ. 225/2013 και 234/2013 Αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, όχι μόνον παραχωρείται ο Μητροπολιτικός Πόλος Ελληνικού - Αγίου Κοσμά για 99 χρόνια, αλλά δίνεται και το 30% εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί της γης στον ιδιώτη επενδυτή! Άλλαξε ή προβλέπεται να αλλάξει ο επαχθέστατος αυτός όρος για το Δημόσιο; 

4) Δεδομένου του ότι η Σύσταση Δικαιώματος Επιφανείας δεν έχει ακόμη υπογραφεί μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και της Lamda Development, δεν έχει ακόμη αποκλεισθεί π.χ. το να απαιτήσει η τελευταία δικαίωμα αποζημιώσεως για ακίνητα που θα ανεγείρει επί του εκτιμωμένου - ή να μην παραιτηθεί καν του Δικαιώματος Επιφανείας (βλ. άρθρο 20 του Νόμου ΤΑΙΠΕΔ). Έχει προβλεφθεί στην νέα Σύμβαση κάποιο άρθρο που να αναγκάζει τον επενδυτή να παραιτηθεί του Δικαιώματος αυτού; 

5) Με τα άρθρα 9.5 και 15.1 της από 14-11-2014 Σύμβασης ο επενδυτής θα έχει τη δυνατότητα, κατόπιν προηγούμενης έγγραφης συναίνεσης του ΤΑΙΠΕΔ, την οποία δεν θα αρνείται άνευ ευλόγου αιτίας, να τροποποιεί το Τελικό Σχέδιο Ολοκληρωμένης Αναπτύξεως. Έχει γίνει πιο συγκεκριμένο στην νέα υπογραφείσα Σύμβαση πώς ακριβώς θα τροποποιεί αυτό το Σχέδιο, ή μπορεί ξαφνικά να δούμε τον επενδυτή να πουλάει τα παράκτια οικόπεδα της… Αθηναϊκής Ριβιέρας και να βγάζει με μιας τα έξοδα της αγοράς του; 

6) Το επενδυτικό σχέδιο προβλέπει πράγματα όσον αφορά σε επιτρεπόμενες χρήσεις γης, επιτρεπόμενα ύψη, επιτρεπόμενη δόμηση, που είτε πρέπει να επιτραπούν κατά παρέκκλιση, είτε δεν μπορούν να επιτραπούν καθόλου από τον Ν. 4062/2012. Η Δέκαθλον, τεχνικός σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, αγνόησε να αναφέρει αρκετά από αυτά: 7 ουρανοξύστες (αντί των επιτρεπομένων 2, που προβλέπει ο Νόμος), συντελεστής δόμησης που ξεπερνά σε αρκετές ζώνες προς πολεοδόμηση το κατά κανόνα επιτρεπόμενο 0,8 (όσον αφορά στο σύνολο της έκτασης της ζώνης) και σε κάποιες ζώνες αναπτύξεως ακόμη και τον κατά παρέκκλιση επιτρεπόμενο (ιδίως στην ζώνη τουρισμού αναψυχής, με συντελεστή 0,2, όπου προβλέπεται να γίνει το καζίνο). Επισημαίνεται ότι αν λόγω δικαστικών αποφάσεων ή διοικητικών πράξεων επέλθει μείωση της προτεινομένης από το σενάριο δομήσιμης επιφανείας άνω του 3%, ο επενδυτής δικαιούται αποζημίωσης βάσει της πρώτης Σύμβασης (βλ. άρθρ. 6.4 και 20.1 έως 20.6). Βάσει της νέας Συμβάσεως έχει προβλεφθεί να διορθωθεί κάτι; 

7) Ο επενδυτής βάσει της πρώτης Σύμβασης (βλ. άρθρ. 11.1) δικαιούται αποζημίωσης και στην περίπτωση καθυστέρησης των εργασιών λόγω εύρεσης αρχαιοτήτων (και μιλάμε για ένα ακίνητο όπου αποδεδειγμένα έχουν βρεθεί σε πολύ μεγάλη κλίμακα αρχαιότητες). Βάσει της νέας Σύμβασης έχουν προβλεφθεί καλύτεροι όροι για το Δημόσιο; 

Από το να κομπάζουν, λοιπόν, για τα δήθεν οφέλη της νέας Σύμβασης (σε σχέση με την πρώτη), τα μέλη της κυβέρνησης πρέπει να απαντήσουν στις παραπάνω ερωτήσεις. 

Τέλος, για το κατά πόσο το όλο εγχείρημα του Ελληνικού θα τονώσει την ελληνική οικονομία ή είναι απλώς και μόνο μια αποικιοκρατικής φύσεως διαδικασία, προορισμένη να ευνοήσει αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα του επενδυτή (σε βάρος κυρίως των τοπικών κοινωνιών), αυτό είναι κάτι που δεν χρειάζεται να είναι κανείς εξειδικευμένος μηχανικός για να το αντιληφθεί. 

Διαβάστε την έρευνα που δημοσίευσαν τα dikailogitika.gr με τίτλο: Πώς χάρισαν το Ελληνικό στη Lamda Development

www.dikaiologitika.gr

Το δούλεμα πάει σύννεφο

 Αύξηση του χρέους θα φέρει ακόμη κι ο «κόφτης» του 15%

 

 

 Απανωτά είναι τα πολιτικά χαστούκια που δέχεται ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση στο θέμα του δημόσιου χρέους. Κοινό τους γνώρισμα η αμφισβήτηση των υποτιθέμενων ευεργετικών αποτελεσμάτων των πρόσφατων συμφωνιών της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους, που αποτελούν συνέχεια του Μνημονίου Τσίπρα, τα οποία η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμφανίζει ως οριστική λύση του προβλήματος του χρέους.

 Η κυβέρνηση εξαφανίζει ωστόσο από το πλάνο τρεις παραμέτρους.

 Πρώτο, πως ούτε η απόφαση της 9^ης Μαΐου, ούτε η απόφαση της 24^ης Μαΐου περιλαμβάνουν δέσμευση των πιστωτών για ρύθμιση του χρέους. 

Εάν κι εφ’ όσον… είναι οι διατυπώσεις που επιλέγουν και κατ’ επανάληψη χρησιμοποιούν στις αποφάσεις.

Δεύτερο, η κυβέρνηση υποτιμάει τις εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις που θα επιφέρουν στο ΑΕΠ και την πραγματική οικονομία τα αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίζει. Δεν είναι δυνατό να αφαιμάζεις από την οικονομία 8,3 δισ. ευρώ και να περιμένεις να αυξηθεί το προϊόν!

Τρίτο, η κυβέρνηση υπερτιμάει τις ευεργετικές επιπτώσεις που θα έχουν τα μέτρα ανακούφισης που ενδέχεται να λάβουν οι Ευρωπαίοι ακόμη και στην εξυπηρέτηση του χρέους, αφήνοντας προς ώρας κι εμείς εκτός συζήτησης το ύψος του (που ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν παύει να αποτελεί το πιο αξιόπιστο κριτήριο εξέτασής του διαχρονικά και διεθνώς).

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Ενδεικτική ήταν η αποτίμηση του υπερσυντηρητικού γερμανού οικονομολόγου Χάουαρντ Ζιν στο πλαίσιο συνέντευξής του στην εφημερίδα Ναυτεμπορική που χαρακτήρισε τη συμφωνία ως «τα θεμέλια για ένα νέο σπιράλ χρέους στο μέλλον» κι αντιπαραγωγική γιατί δεν περιλαμβάνει τίποτε που θα μπορούσε να κάνει τη χώρα να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της στο μέλλον.

Οι κυβερνητικές επευφημίες αναδεικνύουν τον περίφημο «κόφτη χρέους», βάσει του οποίου η επικείμενη αναδιάρθρωση θα σχεδιαστεί με γνώμονα τον προσδιορισμό των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών.

 Έτσι ο πρωθυπουργός εμφανίζει ως κατόρθωμά του το όριο του 15% του ΑΕΠ, το οποίο θα αποτελεί το ανώτατο όριο ετήσιων πληρωμών στο σχεδιασμό του νέου διακανονισμού, σε βαθμό μάλιστα να παραπονιέται πως όλοι μιλούν για τον «κόφτη δαπανών» και κανένας για τον «κόφτη χρέους». 

Η αλήθεια όμως είναι πώς ούτε δικό του επίτευγμα είναι ο «κόφτης χρέους», ούτε το όριο του 15% διασφαλίζει τη βιωσιμότητά του. Άλλωστε αυτό που διερευνάται σε μια ανάλυση βιωσιμότητας δεν είναι η αποπληρωμή, αλλά το χρέος. Στοιχειώδες…

Ο «κόφτης χρέους» εισήλθε επίσημα στη συζήτηση από το ΔΝΤ, που μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ο «κακός» της υπόθεσης από την κυβέρνηση, αυτό όμως δεν την εμποδίζει να κάνει επιλεκτική χρήση και πλήρη υιοθέτηση των προτάσεων της. 

Γράφει λοιπόν το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που εκδόθηκε τον Μάιο του 2016 (απ’ όπου και τα διαγράμματα που δείχνουν την  επιδείνωση της βιωσιμότητας, σε σχέση με το 2015): «Ειδικότερα, το προσωπικό του ΔΝΤ έχει συστήσει την στροφή από ένα πλαίσιο αποθέματος (χρέος προς ΑΕΠ) σε ένα πλαίσιο ροών (ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες), οι οποίες μπορούν να συλλάβουν καλύτερα το αληθινό βάρος χρέους της Ελλάδας, δεδομένου ότι ο κύριος όγκος του ελληνικού χρέους παρέχεται από τους Ευρωπαίους εταίρους».

Κατά συνέπεια ο Τσίπρας καμαρώνει για την επινόηση που εισήγαγε το ΔΝΤ, προφανώς εκ του πονηρού στην προσπάθειά του να κρύψει την εκτόξευση του χρέους στα σημερινά δυσθεώρητα επίπεδα.

Πολύ πιο σημαντικό όμως είναι ότι το ίδιο το ΔΝΤ απορρίπτει τον κόφτη στο ύψος του 15%, χαρακτηρίζοντάς τον ως ανεπαρκή!

 Αναφέρει για την ακρίβεια η ίδια έκθεση βιωσιμότητας του χρέους, στο σημείο 7: «Οι αναλύσεις του ταμείου υποθέτουν ότι η εκπλήρωση των στόχων βιωσιμότητας θα απαιτούσε οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες να παραμείνουν όχι μόνο κάτω από 15% του ΑΕΠ, αλλά κάτω από 10% μέχρι περίπου το 2040 και να αυξηθούν στο 20% μέχρι το 2060.

 Αυτό το συμπέρασμα είναι όμοιο με το συμπέρασμα του ταμείου στην έκθεση βιωσιμότητας του Ιουνίου του 2015. Οι χαμηλές ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες μέχρι το 2040 είναι ουσιαστικές για να προσφέρουν χρόνο να μειωθεί σημαντικά το χρέος και να επιτραπεί ο δανεισμός με επιτόκια συμβατά με τη βιωσιμότητα του χρέους, έτσι ώστε η πορεία του χρέους να μπορεί να μείνει σε μια φθίνουσα πορεία στη συνέχεια.

 Για παράδειγμα, η σταθεροποίηση των χρηματοδοτικών αναγκών στο 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2040 θα προκαλούσε μια ανεπαρκή μείωση στο επίπεδο του χρέους, καθώς θα οδηγούσε στη χρηματοδότηση από την αγορά με επιτόκια που δε συνάδουν με τη βιωσιμότητα του χρέους (τόσο οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες όσο και το χρέος θα εισέρχονταν σε μια ανοδική τάση μετά το 2040)».

Έτσι, οι ισχυρισμοί του Τσίπρα διαψεύδονται απ’ αυτούς που άνοιξαν τη σχετική συζήτηση κι έχουν κατ’ επανάληψη «τρέξει» τις πιο απίθανες προσομοιώσεις επάνω στην εξέλιξη του ελληνικού χρέους! 

Κοινώς μας δουλεύει… 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην  εφημερίδα Πριν στις 12 Ιουνίου 2016