Η Ρωσία θα μπορούσε να παράσχει στην Ελλάδα 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε
τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μόνο μέσω του εθνικού Ταμείου συντάξεων
κάτι όμως που δεν το επιτρέπει ο κανονισμός
του Ταμείου ο οποίος
δεν του επιτρέπει
να επενδύει σε τίτλους που δεν έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση "ΑΑΑ". Τα
ομολόγα
του ελληνικού δημοσίου είναι
στην κατηγορία "σκουπίδια", οπότε
ένα δάνειο στην Ελλάδα θα παραβίαζε τους
κανόνες του Ταμείου.
Μία φορά, ο Πούτιν διέταξε το Ταμείο να δανείσει χρήματα σε οφειλέτη
του οποίου
η πιστοληπτική ικανότητα δεν του επέτρεπε να πάρει
δάνειο από το Ταμείο. Αυτό έγινε τον Δεκέμβριο του 2013, όταν
ο Πούτιν συμφώνησε να
χορηγήσει το Ταμείο
δάνειο στην Ουκρανία..
Από τότε, οι Ρώσοι έχουν μετανιώσει
γι αυτή
τους την απόφαση. Αρκεί να πούμε ότι οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ότι, επειδή το
δάνειο
που τους χορηγήθηκε αντιβαίνει τους
κανόνες
του Ταμείου, κάτι που το καθιστά
ιδιωτικό χρέος
και όχι δημόσιο , αυτό τους δίνει το δικαίωμα να
μην το πληρώσουν.
Οι Ρώσοι δεν είναι διατεθειμένοι ναβρεθούν στην ίδια θέση και έχουν δημοσίως
και
έχουν
αποκλείσει
ένα τέτοιο δάνειο
στην Ελλάδα. Είναι αδιανόητο να μην το γνώριζε
αυτό ο
Τσίπρας όταν μίλησε με τον
Πούτιν, δεδομένου ότι οι Ρώσοι έχουν επανειλημμένα αναφερθεί σ’ αυτό.
Η μόνη άλλη πιθανή πηγή χρηματοδότησης
θα
μπορούσε να είναι μια προκαταβολή από την Gazprom
ως μέρος της συμφωνίας
για τον
αγωγό. Οι Ρώσοι είχαν προσφέρει μια τέτοια
προκαταβολή
5 δις
δολάρια τον Απρίλιο, αλλά ο Τσίπρας και η
ελληνική κυβέρνηση είχαν
αρνηθεί – κάτι που
παραδέχεται η εφημερίδα
Το Βήμα.
Η συμφωνία για τον αγωγό που υπεγράφη τον Ιούνιο χωρίς να συνοδεύεται από
κάποια προκαταβολή, και δεν φαίνεται καθόλου πειστικός
ο ισχυρισμός ότι τις ώρες αμέσως μετά το δημοψήφισμα ο Τσίπρας θα μπορούσε να
πιστέψει ότι η σύμβαση θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης
σε σύντομο χρονικό διάστημα και να
περιλαμβάνει την προκαταβολή.
Αν ο Τσίπρας υπέβαλε ένα τέτοιο αίτημα στον Πούτιν λίγες ώρες μετά το
δημοψήφισμα - ή ακόμη και τις εβδομάδες πριν
το δημοψήφισμα- τότε αυτό το μόνο που θα έκανε
θα ήταν να ενισχύσει
την εντύπωση ότι οι
Ρώσοι είχαν να κάνουν με έναν ερασιτέχνη , που αδυνατεί να λάβει μια απόφαση
και είναι αναξιόπιστος.
Το πιο πιθανό - και που ταιριάζει πολύ περισσότερο
με τα γνωστά γεγονότα – είναι ότι το αίτημα
για 10 δισεκατομμύρια δολάρια δεν υποβλήθηκε
ποτέ.
Στις
επαφές
τους με τον Τσίπρα οι Ρώσοι είχαν τονίσει
επανειλημμένα ότι δεν
τους είχε ζητήσει
οικονομική για την Ελλάδα, αλλά ότι θα εξέταζαν
το αίτημα , αν ποτέ
τους το ζητούσε.
Ο Βαρουφάκης, ο οποίος είναι σε θέσει να γνωρίζει, ποτέ δεν αναφέρθηκε σε ένα τέτοιο
αίτημα, στο λεπτομερή απολογισμό
των διαπραγματεύσεων,
και είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το
λόγο που δεν θα το έκανε, αν
όντως είχε
υποβληθεί ένα τέτοιο αίτημα.
Για ποιο λόγο λοιπόν, αν κάτι τέτοιο δεν αληθεύει, βγαίνει σήμερα αυτή η ιστορία;
Μια σύντομη απάντηση
είναι: λόγω της
πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα. Καθώς η κρίση βαθαίνει, καθίσταται επιτακτικό
για τον Τσίπρα και τους
υποστηρικτές
του να ισχυρίζονται
ότι δεν υπήρχε εναλλακτική λύση και να προσπαθούν να φορτώσουν τις ευθύνες σε κάποιον άλλο.
Αυτός
φαίνεται να είναι ο λόγος αυτής
της ιστορίας, με τον Πούτιν, την Τεχεράνη και το Πεκίνο - οι οποίοι υποτίθεται
ότι αρνήθηκαν το αίτημα του
Τσίπρα για βοήθεια
–οι οποίοι βαρύνονται με το ότι γύρισαν
την πλάτη τους στην Ελλάδα σε στιγμές ανάγκης,
μη αφήνοντας στον
Τσίπρα άλλη επιλογή
από το να ενδώσει στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δυστυχώς, αυτό το περιστατικό ίσως έχει σοβαρές επιπτώσεις.
Ο Πούτιν έχει επανειλημμένα καταστήσει σαφές ότι τίποτα δεν τον ενοχλεί
περισσότερο από το να βλέπει να γίνεται
κατάχρηση των εμπιστευτικών συνομιλιών του με
ξένους ηγέτες .Στο παρελθόν
έχει
κατήγγειλε δημοσίως για το θέμα αυτό τον
Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, όταν ήταν πρωθυπουργός
της Δανίας.
Όταν
ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο πρόεδρος
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έκανε
το ίδιο την
περίοδο των μεγαλύτερων
συγκρούσεων
στην Ουκρανίας το περασμένο έτος, ο Πούτιν
απείλησε να δημοσιεύσει την στενογραφική καταγραφή ολόκληρης της συνομιλίας
τους, αναγκάζοντας
το Μπαρόζο
να ανακαλέσει δημόσια.
Αν ο Πούτιν πιστεύει ότι ο Τσίπρας έχει κάνει το ίδιο, τότε η εμπιστοσύνη του
Πούτιν
στον Τσίπρα θα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
[--->]