Δεν είναι είδηση για τα Ελληνικά ΜΜΕ η μεγάλη καταστροφή από μεταλλείο χαλκού-χρυσού στον Καναδά…

Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κήρυξε την Τετάρτη 6 Αυγούστου η Περιφέρεια Καριμπού της Βρετανικής Κολομβίας στη περιοχή που επλήγη από την καταστροφική κατάρρευση του φράγματος αποβλήτων στο μεταλλείο χαλκού-χρυσού Mount Polley.

Η διάρρηξη του φράγματος τα ξημερώματα της Δευτέρας 4 Αυγούστου απελευθέρωσε 10 δισεκατομμύρια λίτρα νερού και 4,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τελμάτων εμπλουτισμού, προκαλώντας ρύπανση σε αρκετά ρέματα, ποτάμια και λίμνες της περιοχής.  Σε ισχύ παραμένει η απόλυτη απαγόρευση χρήσης νερου από τις λίμνες και τα ποτάμια. Η ανησυχία είναι μεγάλη για τις επιπτώσεις της ρύπανσης, όχι μόνο στην υγεία του (λιγοστού) πληθυσμού αλλά και στα υδατικά οικοσυστήματα της περιοχής που είναι σημαντικοί τόποι αναπαραγωγής του σολωμού. To Υπουργείο Περιβάλλοντος εξέδωσε εντολή προς την εταιρεία να αποκαταστήσει τη ρύπανση. Διαδοχικές αποκαλύψεις που έρχονται στο φως αποδεικνύουν ότι η επικινδυνότητα του φράγματος κάθε άλλο παρά άγνωστη ήταν στην εταιρεία, στην οποία είχε γίνει σειρά συστάσεων από τις αρμόδιες αρχές της Βρετανικής Κολομβίας.

Και οι «μετασεισμοί» από το ατύχημα συνεχίζονται, ενώ πολλοί προειδοποιούν ότι θα είναι πλήγμα για το σύνολο της μεταλλευτικής βιομηχανίας. Αξίζει να παρακολουθήσετε το hashtag #MountPolley στο Twitter όπου χιλιάδες άνθρωποι γράφουν εξοργισμένοι με αυτό που συνέβη στη χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο περηφανεύεται για τη μεταλλευτική της βιομηχανία. Αμέτρητα άρθρα σε ιστοχώρους και εφημερίδες που ζητούν «να πέσουν κεφάλια» αυτών που ευθύνονται. Άλλα άρθρα διερωτώνται αν η εταιρεία Imperial Metals έχει τα χρήματα να αποκαταστήσει τη ζημία ή αν το πανάκριβο μάρμαρο θα πληρώσουν για μια ακόμα φορά οι φορολοογύμενοι πολίτες. Ομοβροντία πυρών από το σύνολο του τύπου δέχεται η περιφερειακή κυβέρνηση για την ανεπάρκεια των κρατικών ελέγχων στο μεταλλείο και την αδυναμία της να επιβάλει στην εταιρεία να συμμορφωθεί. Επαναλαμβάνουμε ότι μιλάμε για τον Καναδά, όχι για την Ελλάδα!

Στον Καναδά, πέντε ολόκληρες μέρες μετά τη διάρρηξη του φράγματος, το θέμα εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας με τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης της χώρας να φιλοξενούν καθημερινά εκτενή σχετικά ρεπορτάζ. Μεγάλη έκταση έχει πάρει το θέμα και σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας έντονη ανησυχία ιδιαίτερα στις χώρες που έχουν ή που προγραμματίζουν να έχουν τέτοιου είδους μεταλλεία, όπως οι Η.Π.Α. Μια αναζήτηση με τον όρο «Mount Polley» στο Google News δίνει 30.800 αποτελέσματα!

Και στην Ελλάδα, από όσο είδαμε, δεν έχει γράψει κανείς μία γραμμή… Κανείς, πέρα από τα ιστολόγια που αναπαρήγαγαν το δικό μας άρθρο: Περιβαλλοντικός εφιάλτης στον Καναδά από διαρροή αποβλήτων μεταλλείου παρόμοιου με τις Σκουριές. Το θέμα δεν πέρασε απλά «στα ψιλά», πέρασε στην απόλυτη ανυπαρξία. Κανένα από τα  Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης δεν μετέφρασε έστω δυο γραμμές κάποιου από  τα σχετικά άρθρα του πρακτορείου Reuters. Δεν τα είδαν; Βρήκαν ασήμαντο ένα περιβαλλοντικό ατύχημα που οι Καναδικές ειδησεογραφικές σελίδες λένε ότι είναι «ένα από τα χειρότερα στον κόσμο»; Θεώρησαν ότι δεν μας αφορά το θέμα γιατί δεν έχει σχέση με τίποτα που συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί στην Ελλάδα; H  φράση «μεταλλείο χαλκού-χρυσού» δεν χτύπησε κάποιο καμπανάκι; Ή μήπως χτύπησε;

Είναι ολοφάνερη η σύνδεση της καταστροφής στον Καναδά με την καταστροφική «επένδυση» που ετοιμάζει η Καναδική εταιρεία μαζί με τον εθνικό εργολάβο – καναλάρχη – μεγαλοεκδότη στη Χαλκιδική. Δεν είναι τυχαία η εκκωφαντική σιωπή των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Ξέρουν ότι αυτή είναι μια είδηση που δεν πρέπει να φτάσει στα αυτιά του Ελληνικού κοινού, γιατί θα χαλάσει τη ρόδινη εικόνα που έχει δημιουργήσει η προπαγάνδα της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ / ELDORADO GOLD. Θα καταστρέψει το παραμύθι της «ανάπτυξης», με τους δήθεν αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους που δήθεν θα τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια από την εξαιρετική Καναδική εταιρεία ενώ οι κρατικές υπηρεσίες με άγρυπνο μάτι θα ελέγχουν… Και μετά ξυπνήσαμε, όπως ξυπνήσαν και οι Καναδοί. Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι οι Ελληνικές κρατικές υπηρεσίες, που δεν «βλέπουν» τις παρανομίες της εταιρείας όταν τις βάζεις μπροστά στα μάτια τους, θα καταφέρουν εκεί που απέτυχαν οι αντίστοιχες Καναδικές υπηρεσίες;

Είναι γνωστό το αυτό το παραμύθι και πριν από εμάς το άκουσαν και οι Καναδοί.  Η καταστροφή είναι κάτι μακρινό και αόριστο, κάτι «που δεν μπορεί να συμβεί». Μέχρι που συμβαίνει. Και συμβαίνει πάντα, με μαθηματική ακρίβεια.

Εμείς θα γράψουμε για όλες τις πτυχές αυτού του «ατυχήματος» – που μόνο απρόσμενο δεν ήταν – όπως ακριβώς τις μεταδίδουν τα Καναδικά και διεθνή μέσα. Ζητάμε τη βοήθεια των φίλων ιστολόγων και των μέσων ενημέρωσης που γνωρίζουμε ότι στηρίζουν τον αγώνα για τη σωτηρία της Χαλκιδικής, να βοηθήσουν να αναδειχθεί όσο γίνεται το θέμα.

[--->]

Τούνελ της Γάζας και όπλα

Από έναν συνάδελφο, ο οποίος επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του πήρα το εξής μήνυμα: "As'ad, ένα άρθρο από το The Daily Caller για τα τούνελ στη Γάζα έχει κάνει το γύρω του διαδικτύου και διαδίδεται παντού σαν να μην υπάρχει αύριο, μέρος του μπαράζ παραπληροφόρησης, με όλα τα γνωστά στερεότυπα, και τους συνήθεις ισχυρισμούς που βασίζονται σε ανώνυμες πηγές, κ.λπ.Ιδού το link:

Από την άποψη του πώς γεννιούνται τέτοιες ιστορίες, εμπλουτίζονται και εξελίσσονται, το άρθρο αυτό παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον. Αυτό που είναι πραγματικά αξιοσημείωτο είναι ότι συνοδεύεται από φωτογραφίες που δείχνουν διάφορες αηδίες, που όμως ακόμα και με την πρώτη ματιά,βλέπεις κάτι που δεν κολλάει. Έτσι αποφάσισα να το ψάξω λίγο. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να βρω προηγούμενες πηγές και λεζάντες, και βέβαια τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά από αυτά που λέει το άρθρο. Στην πραγματικότητα, καμία από τις φωτογραφίες δεν δείχνει αυτά που ισχυρίζονται οι λεζάντες του Daily Caller.

Εικόνα 1, λεζάντα Daily Caller :
"Ηεικόνα δείχνει καθαρά το πλάτος μίας από τις σήραγγες, που φτάνει για να περνούν  τροχοφόρα οχήματα . Η Χαμάς δεν κατασκευάζει ένα υπόγειο σύστημα (μετρό) για τους κατοίκους της Γάζας. Έχτισαν μια κατασκευή για ένα και μόνο σκοπό, σαν βιομηχανία θανάτου. "
 
Εικόνα 1, προηγούμενη λεζάντα, Ha'aretz 14 Ιανουαρίου 2014:
"Ένας εργαζόμενος στη σήραγγα ανεβαίνει σε ένα σχοινί στο εσωτερικό ενός τούνελ που έσκαψαν λαθρέμποροι κάτω από τα σύνορα Γάζας-Αιγύπτου στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, 8 Οκτ 2013 Φωτογραφία: Reuters"
* * *
Εικόνα 2, λεζάντα Daily Caller:
"Τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών ήταν αποθηκευμένα σε κάθε σήραγγα, που προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν σε μία μέγα-επίθεση ενάντια σε πληθυσμούς αμάχων και υποδομές."
 
Εικόνα 2, προηγούμενη λεζάντα, New York Daily News, 20 του Νοέμβρη του 2012
"Μέσα στα τούνελ της ζώνης του λαθρεμπορίου στη Ράφα. Γάζα 2012 "Τα σημαντικά σημεία αυτής της εικόνας είναι ότι, α) εκρηκτικές ύλες δεν αποθηκεύονται σε κάθε τούνελ, β) αυτό είναι το σημείο εισόδου ενός τούνελ λαθρεμπορίου στην Αίγυπτο, και γ) τα κιβώτια αυτά περιέχουν  μαργαρίνη (για κέικ) και βούτυρο αγελαδινό Sabiha. Αυτές είναι τεράστιες ποσότητες συστατικών ζύμης, όχι εκρηκτικά.

Εικόνα 3, λεζάντα Daily Caller:

"Υψηλόβαθμα στελέχοι της Χαμάς δείχνουν τα  τούνελ στις συζύγους τους. Απίστευτο, αλλά αυτή είναι πραγματικά η εικόνα ενός γάμου που γίνεται στον «τόπο του θανάτου». "
 
Εικόνα 3, προηγούμενη λεζάντα, National Geographic Magazine, 27 Μαρτίου, 2013
"Στις 21 Μαρτίου, η Αιγύπτια νύφη Manal Abu Shanar (στην πιο πάνω φωτογραφία) πήρε μια ασυνήθιστη απόφαση αναφορικά με το γάμο της στη Λωρίδα της Γάζας (Χάρτης): να παντρευτεί σε ένα τούνελ των λαθρεμπόρων. Ο Παλαιστίνιος γαμπρός, Emad al-Malalha, δήλωσε στο Reuters ότι οι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι δεν δίνουν άδεια στη Shanar να εισέλθει στη Γάζα, που αποτελεί μέρος των παλαιστινιακών εδαφών, από το σημείο διέλευσης. Ετσι το ζευγάρι εφάρμοσε ένα εφεδρικό σχέδιο, την υπόγεια διαδρομή. Εκατοντάδες σήραγγες, μέχρι μισό μίλι (0,8 χιλιόμετρα) μήκος, περνούν κάτω από τα σύνορα της Αιγύπτου και της Λωρίδας της Γάζας. Οι σήραγγες είναι μέρος ενός τεράστιου κυκλώματος λαθρεμπορίου που μπάζει στη περιοχή της Γάζας τρόφιμα, φάρμακα, και υλικά κατασκευής, καθώς και όπλα και ναρκωτικά... "
* * *
Εικόνα 4, λεζάντα Daily Caller:
"Ανδρας της Χαμάς ανεβαίνει τη σκάλα ενός από τα σημαντικότερα τούνελ. Παρατηρείστε την κατασκευαστική εργασία στα πλευρά του τούνελ. "
 
Εικόνα 4, προηγούμενη λεζάντα, Βαλτιμόρη Κυρ 26 Ιουλίου του 2014:
"Ένας Παλαιστίνιος λαθρέμπορος κατεβαίνει ένα τούνελ, που έκλεισε προσωρινά από τις δυνάμεις της Χαμάς, κάτω από τα σύνορα Αιγύπτου και Γάζας στη Ράφα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας στις 14 Απριλίου, 2010 (REUTERS / Ibraheem Abu Mustafa)"
***
Υποθέτω ότι η τεράστια δυσκολία να κατανοήσουν ότι υπάρχουν διαφορετικά τούνελ για διαφορετικούς ανθρώπους και διαφορετικούς σκοπούς θα έκανε κάποιους να αποδεχτούν απλά τις δραματικές λεζάντες των εικόνων και να προχωρήσουν πιο κάτω. Επίσης, αν κάποιος πιστεύει ότι όλα τα τούνελ είναι της Χαμάς , τότε όλα όσα περνούν μέσα από αυτά-όπως πάνες, ναρκωτικές ουσίες, πίτσες, Smirnoff, όπλα, και  βούτυρο αγελαδινό-είναι μέρος των δραστηριοτήτων της Χαμάς, τότε η Χαμάς έχει μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε ένα συνδικάτο του εγκλήματος. "Γάμος στον τόπο του θανάτου" .Εκρηκτικά αντί για λίπος, ένας άντρας της Χαμάς ανεβαίνει ένα τούνελ, αντί ο λαθρέμπορος κατεβαίνει ένα τούνελ - κλειστό από τη Χαμάς ! σε πράγματα όπως αυτά βασίζονται οι αναγνώστες που τα καταναλώνουν και τα αναπαραγάγουν, αντί να σκέπτονται κριτικά. 
Τρομακτικό σε σημείο που να αποκτά κωμικές διαστάσεις. "

[--->] 


1.- This picture shows clearly the width of one of the tunnels, sufficient for wheeled vehicles to transverse it.  Hamas did not build a “subway” system for Gaza residents.  They built an infrastructure for one purpose, and one only, an industry of death. 

Read more: http://dailycaller.com/2014/07/27/stories-from-the-battlefield-hamas-tunnels-used-to-target-israels-kindergartens/#ixzz39ruM5l10

2.-Fantastic quantities of explosives were stored in every tunnel, meant to be used in a mega-attack on civilian communities and infrastructure.

Read more: http://dailycaller.com/2014/07/27/stories-from-the-battlefield-hamas-tunnels-used-to-target-israels-kindergartens/#ixzz39ruCBWfv 

3.-Senior Hamas operatives show off their offensive tunnels to their spouses.  Unbelievably, this is actually a picture of a Marriage taking place in the ‘place of death’.

Read more: http://dailycaller.com/2014/07/27/stories-from-the-battlefield-hamas-tunnels-used-to-target-israels-kindergartens/#ixzz39rud1IgG

4.-A Hamas operative climbing upward in a pier of one of the major tunnels.  Notice the work on the sides of the tunnel. 

Read more: http://dailycaller.com/2014/07/27/stories-from-the-battlefield-hamas-tunnels-used-to-target-israels-kindergartens/#ixzz39rukqovl

Με οργανωμένο σχέδιο μαζεύουν τα σπίτια μας

 

 
Από το Ποντίκι

Εταιρείες - κολοσσοί, που ελέγχουν οι τράπεζες, σαρώνουν την ελληνική κτηματαγορά

Σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή εικόνα από το κοντινό μέλλον; Εταιρείες - γίγαντες, με τις τράπεζες να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών τους, «σαρώνουν» την ελληνική κτηματαγορά από άκρο σε άκρο.

Όποιο ακίνητο έχει αποκτηθεί με δάνειο το οποίο δεν αποπληρώνεται στην ώρα του, όποιο ακίνητο βγαίνει στον πλειστηριασμό, το αγοράζουν σε τιμή χαμηλότερη ακόμη και από την αντικειμενική αξία του. Δεν βγάζουν λεφτά από το ταμείο. Απλώς συμψηφίζουν το τίμημα που κανονικά θα έπρεπε να δώσουν με το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου. Και στη συνέχεια, πιάνουν τον (πρώην) ιδιοκτήτη για να του προτείνουν την λύση: «Θέλεις να εξακολουθείς να ζεις στο σπίτι που μόλις έχασες και να πληρώνεις ένα ενοίκιο; Και ποιος ξέρει. Αν τα πράγματα πάνε καλά στο μέλλον για εσένα, μπορεί και να σου ξαναπουλήσουμε το ίδιο σπίτι. Θα σου κάνουμε και καλή τιμή…».

Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη το Σαββατοκύριακο ήταν σαφής: Θα δώσουμε τη δυνατότητα στους δανειολήπτες να πληρώνουν ενοίκιο αντί για δόση. Και θα βάλουμε και το υπουργείο Εργασίας να φτιάξει ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων έτσι ώστε να επιτρέπουν στους εντελώς αδύναμους να εισπράττουν ένα μέρος του ενοικίου από το κράτος (σ.σ.: για όποιους το λησμόνησαν ήδη, προγράμματα επιδότησης ενοικίου υπήρχαν στην Ελλάδα επί σειρά ετών. Μάλιστα, η σχετική εισφορά υπάρχει ακόμη για τους εργαζομένους, άσχετα αν έχει καταργηθεί η παροχή που στο παρελθόν δινόταν μέσω του ΟΕΚ).

Κι όμως, η «είδηση» δεν κρύβεται στη δήλωση που έγινε (σ.σ.: άλλωστε το σενάριο «ενοίκιο αντί για δόση» το είχαμε ήδη πληροφορηθεί διαβάζοντας την απόφαση της Τραπέζης της Ελλάδος για τις εναλλακτικές λύσεις ρύθμισης των κόκκινων δανείων), αλλά στη δήλωση που υπονοήθηκε αλλά δεν έγινε ποτέ: Από την 1η Ιανουαρίου 2015, οδεύουμε ολοταχώς προς την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Η απόφαση ελήφθη: έρχεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα με το ζήτημα των κόκκινων δανείων.

Το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα θα μειωθεί ταχύτατα, για να πλησιάσει στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Το καθεστώς των πλειστηριασμών θα αλλάξει προς όφελος των δανειστών ενώ για οποιοδήποτε στάδιο προηγείται του πλειστηριασμού (νόμος Κατσέλη, διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες, ρυθμίσεις κ.λπ.), θα καθιερωθούν διαδικασίες - εξπρές. Οι εμπνευστές του σχεδίου θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο θα αποκατασταθεί – έστω και αν χρειαστεί να περάσει η κοινωνία από ένα τεράστιο σοκ – η αγορά της στεγαστικής πίστης ώστε οι «επόμενοι» αγοραστές να μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στο χρήμα των τραπεζών υπό νέους όρους. Με λίγα λόγια, οι τράπεζες θα ξαναδώσουν λεφτά για να χρηματοδοτήσουν την αγορά ακινήτων, όταν θα είναι βέβαιες ότι το νέο πλαίσιο θα επιτρέπει το ακίνητο να βγαίνει στο σφυρί με ταχύτατες διαδικασίες, πράγμα που σημαίνει ότι το χρήμα που θα δανείσουν θα είναι απολύτως εγγυημένο.

Γιατί ενοίκιο αντί για δόση;
Το συζητούσαμε οι δανειολήπτες και μεταξύ μας: «Ας τα πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια, τι θα τα κάνουν;». Φαίνεται όμως ότι βρήκαν τι να κάνουν τα ακίνητα αντλώντας έμπνευση και από άλλες χώρες του εξωτερικού και κυρίως από την Ιρλανδία. Η λογική είναι πολύ απλή: Αν η κυριότητα του ακινήτου περιέλθει στην τράπεζα, το «κόκκινο δάνειο» σβήνει από τον ισολογισμό της. Πολύ απλά διότι η αξία του ακινήτου (η όποια αξία έχει απομείνει) συμψηφίζεται με το στεγαστικό δάνειο που είχε δοθεί στον πρώην ιδιοκτήτη. Κατά κάποιον τρόπο, το δάνειο αποπληρώνεται, αν όχι στο σύνολό του, τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος αυτού. Η τράπεζα που βρίσκεται με ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων (προφανώς μέσω μιας θυγατρικής η οποία θα αναλάβει όλο αυτό το έργο στελεχωμένη από μηχανικούς, δικηγόρους και ειδικούς σε θέματα στεγαστικής πίστης) έχει όλες τις εναλλακτικές:

1 Μπορεί να ενοικιάσει το ακίνητο στον πρώην ιδιοκτήτη, εξασφαλίζοντας μια πρώτη απόδοση για το ακίνητο που έχει περιέλθει στην κατοχή της. Αν μάλιστα εμπλακεί και το κράτος στην ιστορία για να επιδοτεί τους πρώην ιδιοκτήτες και μελλοντικούς ενοικιαστές, τόσο το καλύτερο καθώς η απόδοση του ακινήτου θα έχει και την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

2 Από τη στιγμή που έχει στην κατοχή της τους τίτλους ιδιοκτησίας, μπορεί να φτιάξει ένα χρηματοδοτικό προϊόν με εγγύηση τα ακίνητα και να αντλήσει ρευστότητα από τις διεθνείς αγορές. Με τις τιμές με τις οποίες θα είναι περασμένα τα συγκεκριμένα ακίνητα στα βιβλία των τραπεζών, το όποιο χρηματοδοτικό προϊόν εκδοθεί, θα είναι και αρκετό δελεαστικό καθώς σε ενδεχόμενη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, το πιθανότερο είναι ότι οι τιμές θα ακολουθήσουν ανοδική παρά πτωτική πορεία. Ήδη έχουν κυκλοφορήσει οι πρώτες αναλύσεις σύμφωνα με τις οποίες η ανάκαμψη στις τιμές των ακινήτων θα ξεκινήσει δειλά από το 2016.

3 Διατηρεί τη δυνατότητα να πουλήσει το ακίνητο στο μέλλον (ακόμη και στον πρώην ιδιοκτήτη της) αντλώντας και με αυτόν τον τρόπο περαιτέρω ρευστότητα.

Όποια εναλλακτική λύση και αν επιλεγεί, είναι προτιμότερη από το καθεστώς που ισχύει σήμερα. Με τις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί αυτήν τη στιγμή, τα δάνεια δεν εξυπηρετούνται, οι δανειολήπτες, είτε ύστερα από προσφυγή στον νόμο Κατσέλη είτε και χωρίς καμία κάλυψη, δεν πληρώνουν τίποτα απολύτως και οι τράπεζες, υπό την πίεση της ΕΚΤ αλλά και της τρόικας, είναι υποχρεωμένες να παίρνουν ολοένα και περισσότερες προβλέψεις με αποτέλεσμα να ζητούν ολοένα και περισσότερα κεφάλαια.

Με τη μεταβίβαση των ακινήτων στις τράπεζες (είτε μέσω πλειστηριασμού είτε και με… οικειοθελή απόφαση του δανειολήπτη για λόγους που αναλύονται στη συνέχεια) οι πιέσεις για περισσότερα κεφάλαια θα εκτονωθούν ενώ θα επιτευχθεί ένας ακόμη στόχος: θα ελεγχθεί η αθρόα προσφορά ακινήτων και η πιθανή κατάρρευση των τιμών. Γιατί φοβούνταν τους πλειστηριασμούς οι τράπεζες; Για να μην ξεπουληθούν τα ακίνητα και χαθεί η αξία των εγγυήσεων που έχουν δοθεί για την κάλυψη του συνόλου των στεγαστικών δανείων (άνω των 70 δισ. ευρώ) και όχι μόνο των «κόκκινων». Τώρα μαζικό ξεπούλημα ακινήτων μέσω των πλειστηριασμών δεν θα υπάρξει. Διότι όποιο ακίνητο θα βγαίνει στο σφυρί, θα έχει από την άλλη πλευρά τον αγοραστή έτοιμο να περιμένει: την ίδια την τράπεζα.

Όλα τα βήματα

Το σχέδιο είναι οργανωμένο και καλά μελετημένο. Το ξεκαθάρισμα των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων θα γίνει με συνοπτικές διαδικασίες και με νομοθετήματα τα οποία – αν δεν υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις – προγραμματίζεται να περάσουν στη Βουλή μέσα στο φθινόπωρο. Ο δανειολήπτης ουσιαστικά θα υποχρεωθεί να έρθει σε επαφή με την τράπεζα και με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο να αρχίσει να πληρώνει. Πώς θα γίνει αυτό;

1 Παράταση στο καθεστώς προστασίας από τους πλειστηριασμούς δεν θα υπάρξει. Από 1.1.2015 οδεύουμε προς πλήρη απελευθέρωση.

2 Θα ενεργοποιηθεί πολύ σύντομα η απόφαση της Τραπέζης της Ελλάδος για τις εναλλακτικές ρύθμισης των στεγαστικών δανείων. Οι τράπεζες αγωνίζονται ώστε η απόφαση να μην έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, προφανώς για να έχουν το πεδίο δράσης ανοικτό. Αυτό δεν φαίνεται να περνάει, ενώ σχετική νομοθετική πρόβλεψη πέρασε και στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε την Τρίτη στη Βουλή. Κάποιες από τις εναλλακτικές λύσεις ρύθμισης των κόκκινων δανείων (οι λεγόμενες βραχυπρόθεσμες) έχουν ήδη δοκιμαστεί στην αγορά και ουσιαστικά έχουν αποτύχει, καθώς μετά την περίοδο της ρύθμισης οι δανειολήπτες αδυνατούν να πληρώσουν, με αποτέλεσμα να απαιτείται νέα ρύθμιση. Στον κατάλογο με τις βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις είχαμε δει μεταξύ άλλων την καταβολή μόνο τόκων, την πληρωμή μειωμένων δόσεων, την παροχή περιόδου χάριτος, την αναβολή πληρωμής δόσεων, την κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών κ.λπ.

Έτσι, αναγκαστικά το ενδιαφέρον εστιάζεται στις λεγόμενες μακροπρόθεσμες και μόνιμες ρυθμίσεις, όπως:
• Μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού περιθωρίου.
• Παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, δηλαδή της ημερομηνίας της τελευταίας συμβατικής καταβολής δόσης αυτού.
• Διαχωρισμό της χορήγησης. Όταν ένα πιστωτικό ίδρυμα συμφωνεί να διαχωρίσει ένα, π.χ., ενυπόθηκο δάνειο δανειολήπτη σε δύο τμήματα:

i. ένα ενυπόθηκο δάνειο, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού και
ii. στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα με ρευστοποίηση περιουσίας ή με άλλου είδους διευθέτηση η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη.

• Μερική διαγραφή χρεών. Αυτή η επιλογή προβλέπει την οριστική διαγραφή μέρους της συνολικής απαίτησης του πιστωτικού ιδρύματος ώστε να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί ομαλά.
• Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου ακινήτου, χωρίς να απαιτηθεί προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες εκ μέρους του πιστωτικού ιδρύματος. Στη σχετική συμφωνία προβλέπεται ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.
• Μετατροπή σε χρηματοδοτική μίσθωση. Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα υπογράφοντας σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης και χρήσης για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο (συνήθως πέντε έτη).
• Πώληση και ενοικίαση. Ο δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου είτε στην τράπεζα είτε σε τρίτο. Η συμφωνία μπορεί να συνοδεύεται από παραχώρηση του δικαιώματος διαμονής στο ακίνητο έναντι μισθώματος (συνήθως για ελάχιστη περίοδο τριών ετών). Στη συμφωνία προβλέπεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.
• Μεταβίβαση - πώληση του δανείου/αναπροσαρμοσμένου υπολοίπου σε άλλο ίδρυμα, πιστωτή ή χρηματοδοτικό σχήμα.
• Ανταλλαγή με στεγαστικό δάνειο μικρότερης αξίας. Συμφωνία που επιτρέπει σε δανειολήπτη με οικονομικές δυσκολίες που έχει υποθηκευμένη την κύρια κατοικία του ή την επαγγελματική του στέγη να την πωλήσει αγοράζοντας νέα χαμηλότερης αξίας.

Να λοιπόν που ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν είπε τίποτα περισσότερο από αυτά που ήταν ήδη γραμμένα στα κείμενα της ΤτΕ. Το σχέδιο αναφέρει όλες τις… παραλλαγές με τις οποίες θα μπορεί η τράπεζα να αποκτήσει τους τίτλους κυριότητας του ακινήτου. Σε αυτό το στάδιο θα μπορεί να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη του δανειολήπτη. Και αν δεν συναινέσει ο δανειολήπτης;

Εδώ είναι το κλειδί της όλης ιστορίας. Το ποιες θα είναι οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας θα κρίνει και το πόσο γρήγορες θα είναι οι εξελίξεις. Ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας διέπει το καθεστώς διενέργειας των πλειστηριασμών. Τι προβλέπει σήμερα ο Κώδικας; Ότι ο πλειστηριασμός δεν διενεργείται αν το τίμημα (τουλάχιστον κατά τον πρώτο και τον δεύτερο γύρο) δεν είναι ίσο τουλάχιστον με την αντικειμενική αξία του ακινήτου. Και μόνο αυτή η ρύθμιση είναι αρκετή για να μη βγαίνει κανένα σπίτι στο σφυρί.

Ποιος θα αγοράσει ακίνητο από πλειστηριασμό στην αντικειμενική του αξία όταν θα μπορεί να πάει στην αγορά και να το βρει 30%-40% φθηνότερα; Μόνο η τράπεζα μπορεί να έχει τέτοια δυνατότητα μέσα από τη διαδικασία του συμψηφισμού του τιμήματος με την οφειλή του δανειολήπτη. Αν αυτό το καθεστώς αλλάξει – και επιτραπεί ακίνητο να βγαίνει στον πλειστηριασμό σε τίμημα χαμηλότερο ακόμη και από την αντικειμενική αξία – είναι προφανές ότι η ζήτηση θα αυξηθεί. Ταυτόχρονα θα αυξηθεί και η πίεση προς τον δανειολήπτη, ο οποίος θα είναι ευκολότερο να «συμβιβαστεί» με μια από τις λύσεις που θα του προτείνει η τράπεζα.

Ο νόμος Κατσέλη

«Υπάρχει και ο νόμος Κατσέλη» θα σκεφτείτε. Ένα καταφύγιο για τον δανειολήπτη, στο οποίο ο δανειολήπτης θα καταφεύγει ως τελευταία λύση για να προστατεύσει το ακίνητό του. Τι γίνεται σήμερα; Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση, που οι υποθέσεις εκδικάζονται ύστερα από 7-10 χρόνια. Και αυτό θα αλλάξει. Ο νέος νόμος Κατσέλη θα προβλέπει υποχρεωτικό στάδιο διαμεσολάβησης και επαναπροσδιορισμό της ημερομηνίας εκδίκασης ακόμη και των υποθέσεων που έχουν ήδη πάρει ημερομηνία.

...άς συγκεντρωθούμε λίγο..!

[--->]

Πόλεμος προ των πυλών

Για την κρίση στην Ουκρανία έχω γράψει αρκετές φορές. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση, όταν ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς ανατράπηκε από ένα απροκάλυπτο πραξικόπημα, με την ανοικτή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών (να πούμε καλύτερα ότι αυτές το επέβαλαν), την ενεργό συμμετοχή της Πολωνίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας, και τις μαριονέτες των Βρυξελλών, ήταν η εμφανής ματαιότητα του. Γιατί να κάνουν πραξικόπημα, αφού ο Γιανουκόβιτς θα μπορούσε ήσυχα-ήσυχα να βγει από τη μέση σε ένα χρόνο με κανονικές εκλογές;

Και όλα τα ερωτήματα κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα.

Γιατί μια τέτοια ανατροπή όταν η Ουκρανία βρισκόταν πλήρως στα χέρια των Αμερικανών – με ή χωρίς Γιανουκόβιτς –εδώ και χρόνια; Από της μέρες της λεγόμενης "Πορτοκαλί Επανάστασης των Γιούσενκο-Τιμοσένκο; Που παράδωσαν στα χέρια της CIA τα λιγοστά απομεινάρια εθνικής κυριαρχίας, μετά από αυτά που ξεπούλησαν οι προηγούμενοι πρόεδροι της "ανεξάρτητης" Ουκρανίας , Κράβτσουκ και Κούτσμα.

Γιατί να ανατραπεί ο Γιανουκόβιτς ο τέταρτος και τελευταίος πρόεδρος της Ουκρανίας αφού είχε ήδη πουλήσει το Donbass στην Chevron και τη Shell, σχεδόν 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης για μια περίοδο 50 ετών, μια μυστική συμφωνία ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αέριου που θα έπαυε "για πάντα" την ενεργειακή εξάρτηση της Ουκρανίας από τη μισητή Ρωσία.

Με άλλα λόγια, ο Γιανουκόβιτς - που όλα τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης τον εμφάνιζαν ως τον "άνθρωπο της Μόσχας"  - δεν ήταν και τόσο στενός φίλος του Πούτιν.

Γιατί λοιπόν να τον βγάλουν από τη μέση τόσο βάναυσα; Γιατί έπρεπε να γίνει αυτό; Μόνο επειδή δεν είχε υπογράψει τη "συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Όμως, μέχρι το Νοέμβριο του προηγούμενου έτους ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς διαπραγματευόταν τη συμφωνία, και γενικά διαφαινόταν μια ευρωπαϊκή επιτυχία. Το κείμενο της συμφωνίας ήταν έτοιμο, αν και εν μέρει μυστικό. Μετά από λίγους η συμφωνία θα περνούσε, έτσι ή αλλιώς,με το καλό ή το κακό.

Όχι, όλα αυτά τα ερωτήματα δεν έβρισκαν ικανοποιητικές απαντήσεις. Μάλλον συνέβαινε κάτι άλλο. Η ταχύτητα με την οποία Ουάσιγκτον είχε ασκήσει πιέσεις, και η Βαρσοβία είχε κινηθεί υπό τις διαταγές της, δείχνει ότι πρέπει να υπήρχε κάποια άλλη επείγουσα ανάγκη.

Για μένα ήταν ξεκάθαρο ότι το πραξικόπημα - όχι τυχαία ένα πραξικόπημα με το στίγμα των Ναζί εξόφθαλμα εμφανές - δεν στρεφόταν εναντίον του Γιανουκόβιτς,ένα πιόνι με μηδενικό ειδικό βάρος, αλλά εναντίον της Ρωσίας.

Οι νεοσυντηρητικοί, μέσω της εκτελεστού Victoria Nuland (υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ), επιδίωκαν μια κρίση με διεθνή αντίκτυπο, αν όχι παγκόσμιο. Αλλά γιατί τόση βιασύνη; Γιατί να επιταχύνουν τη σύγκρουση και να φέρουν το ΝΑΤΟ σχεδόν μπροστά στην πόρτα του Κρεμλίνου; Κατά βάθος επρόκειτο για ένα σενάριο που περίμενα ότι θα συμβεί. Αλλά το έβλεπα να υλοποιείται με μια επιτάχυνση ξαφνική και δραματική. Έπρεπε να υπάρχει κάτι άλλο που θα εξηγούσε όλη αυτή τη βιασύνη και το μέγεθος της ρήξης. Ούτε περιφερειακή κρίση, ούτε ένα επεισόδιο περαστικό. Οι πιθανές συνέπειες ήταν προφανείς: μια σύγκρουση διόλου μικρότερη από αυτή της κρίσης των πυραύλων της Κούβας το 1962.

Θα έπρεπε να υπάρχει μια εξήγηση για το νόημα και τους λόγους της επιτάχυνσης. Οικονομολόγος δεν είμαι ούτε και ειδικός σε ζητήματα παγκόσμιας οικονομίας. Εμπιστεύομαι λίγο ή καθόλου τους αριθμούς που προέρχονται από αυτή τη μεριά, πεισμένος εδώ και χρόνια, ότι σε μεγάλο βαθμό δε λένε την αλήθεια είτε είναι  πολύ χειραγωγημένοι. Αλλά όλη η νευρικότητα που εδώ και κάποιο διάστημα διακρίνω στα σχόλια όσων εμφανίζονται σαν γνώστες (και για το λόγο ότι αυτά τα κόλπα τα έχουν ζήσει και τα ζουν), με έκανε να σκεφτώ ότι υπήρχε κάποιο λάθος στο παραπάνω σκεπτικό. Είδα λοιπόν, με κάποια έκπληξη, ότι βρέθηκα μαζί με άλλους να μιλάω για "την έναρξη του Γ’ΠΠ ".


Όπως για παράδειγμα, ο Nouriel Rubini ο οποίος τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους έγραφε από το Νταβός: "Πολλοί από τους ομιλητές εδώ συγκρίνουν το 2014 με το 1914, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος χωρίς κανείς να το περιμένει. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μαύρο κύκνο με τη μορφή ενός πολέμου μεταξύ Κίνας και  Ιαπωνίας;" Και αμέσως μετά ο Kile Bass, δισεκατομμυριούχος, διαχειριστής αντισταθμιστικών αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου (hedge funds), ο οποίος πρώτα επικαλείται ένα "κινέζο αναλυτή με μεγάλη επιρροή," και στη συνέχεια τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας Abe, ο οποίος "δεν αποκλείει μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ  Κίνας και Ιαπωνίας." 

Αν οι προβλέπεις  που διατυπώνονται με τόση σαφήνεια προστεθούν, όταν γίνονται από ένα διαχειριστή κεφαλαίων τέτοιου διαμετρήματος,τότε, δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν. "Δισεκατομμύρια δολάρια σε τραπεζικές καταθέσεις θα πρέπει να αναδιαρθρωθούν - μας πληροφορεί ο Kile Bass - και εκατομμύρια συνετοί οικονομικοί επενδυτές θα χάσουν μεγάλα ποσοστά από την πραγματική αγοραστική τους δύναμη ακριβώς τη λάθος στιγμή στη ζωή τους [αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μια κατάλληλη στιγμή για να χάσει κανείς τα περιουσιακά του στοιχεία, στμ.]. 

Ούτε αυτή τη φορά ο κόσμος θα χαθεί, αλλά η κοινωνική συνοχή των πλούσιων χωρών  θα δοκιμαστεί έντονα και σε ορισμένες περιπτώσεις, θα διαρραγεί. (..) Πιστεύουμε ότι ο πόλεμος είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης. "


Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρώην επικεφαλής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (Office for Management and Budget) επί προεδρίας Reagan, ο David Stockman. Ακόμη και γι 'αυτόν η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Αμερικής και της Ρωσίας θα οδηγήσει σε Γ'ΠΠ. Λίγο πιο γενικόλογος για το πώς, αλλά πεισμένος και αυτός ότι βαδίζουμε προς ένα "μεγάλο πόλεμο" (a major war) .Οτι θα πάμε σε ένα" μεγάλο πόλεμο " υποστηρίζει και ο πρώην τεχνικός αναλυτής της Goldman Sachs ,Charles Nenner, ο οποίος,μπορεί να υπερηφανεύεται ότι στους πελάτες του συγφκαταλέγονται και μια σειρά σημαντικά hedge funds, τράπεζες, και μια σειρά πλούσιοι διεθνείς επενδυτές. Το ίδιο, με κάποιες διαφορές, πιστεύουν αμερικανοί μεγαλοεπενδυτές όπως ο James Dines και Marc Faber. Ο τελευταίος αναφέρει ανοιχτά ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα ξεκινήσει νέους πολέμους ως απάντηση στην τρέχουσα οικονομική κρίση. "Το επόμενο πράγμα που θα πράξει η κυβέρνηση για να αποσπάσει την προσοχή των ανθρώπων από τις κακές οικονομικές συνθήκες - γράφει ο Marc Faber - θα είναι να ξεκινήσει κάποιο πόλεμο κάπου."

Απολύτως σαφές, αλλά τότε γιατί οι εφημερίδες και η τηλεόραση μας λένε ότι η Αμερική είναι ισχυρή;

Πριν λίγες ημέρες ο Martin Armstrong – ένας διαχειριστής κρατικών επενδυτικών κεφαλαίων πολλών δισεκατομμυρίων - λέει το ίδιο : "Πρέπει να αποσπάσουν τους ανθρώπους από την επικείμενη οικονομική ύφεση". Τα δύο τελευταία άρθρα του είχαν τους εξής τίτλους: "Θα πάμε σε πόλεμο κατά της Ρωσίας" και "Ας προετοιμαστούμε για τον Γ’ΠΠ." Δεν είναι απόλυτα σαφές εάν όλοι αυτοί οι προφήτες κάνουν ειλικρινείς προβλέψεις ή απλά γιορτάζουν εκ των προτέρων τα μελλοντικά κέρδη που αναμένουν από έναν πόλεμο, αφού είναι γνωστό, από παλιά, ότι οι πόλεμοι  χοντραίνουν κυρίως τους τραπεζίτες και τις βιομηχανίες όπλων. Αλλά η επιμονή με την οποία τίθεται το ζήτημα,  δείχνει ότι τη μυρουδιά του καμένου οι τύποι αυτοί την αισθάνονται εκ των προτέρων.

Άλλοι, όπως για παράδειγμα, η πρόεδρος της Βραζιλίας, Dilma Rousseff, παρατηρούν ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει ένα "νομισματικό πόλεμο" που αποκτά παγκόσμιες διαστάσεις, δηλαδή, όλοι εναντίον όλων. Μην ξεχνάμε ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήρθε μετά από μια βίαιη σειρά  ανταγωνιστικών υποτιμήσεων. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, με τα έθνη να υποτιμούν για να κάνουν τα προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά και να τονωθούν οι εξαγωγές. 

Και είναι πολλοί αυτοί που συνειδητοποιούν ότι η νέα τράπεζα, που δημιουργήθηκε από τις χώρες BRICS, με αρχικό κεφάλαιο ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που βασίζεται στην Κίνα, αποτελεί μια εντυπωσιακή καινοτομία στο παγκόσμιο τοπίο, όπου ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός συναλλαγών γίνεται σε γιουάν, ρούβλια, και όχι σε δολάρια ΗΠΑ. 

Όπως γράφει ο Jim Rickards - ο οποίος το 2009 πήρε μέρος στα πρώτα "οικονομικά παιχνίδια πολέμου" που διοργάνωσε το Πεντάγωνο - υπάρχει ο κίνδυνος  οι Ηνωμένες Πολιτείες να "παρασυρθούν" σε "ασύμμετρους πολέμους" νομισμάτων, που ίσως εντείνουν τις αβεβαιότητες παγκοσμίως. Είναι προφανές ότι ο Rickards τάσσεται με την αμερικανική πλευρά. 

Αλλά, αν το Πεντάγωνο - και όχι η Federal Reserve (Ομοσπονδιακή ΚεντρικήΤράπεζα)- διοργανώνει αυτό το είδος  "παιχνιδιού", αυτό σημαίνει ότι είμαστε ήδη μέσα μέχρι τα μπούνια, και ο στρατιωτικός τους χαρακτήρας είναι αδιαμφισβήτητος.

Εξ άλλου (αυτή τη φορά μιλάει ο δισεκατομμυριούχος Hugo Salinas Price) "είναι πολλοί αυτοί που  αναρωτιούνται ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Καντάφι. Ο Καντάφι σχεδίαζε ένα παν-αφρικανικό νόμισμα. Το ίδιο συνέβη και με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανεχθούν οποιοδήποτε άλλο ισχυρό νόμισμα που θα ανταγωνιστεί  το δολάριο. "

Άλλοι τονίζουν την ολοένα και μεγαλύτερη σπανιότητα πόρων, ιδίως την ενέργεια. Άλλοι θεωρούν την Κίνα ως ένα αντίπαλο επικίνδυνο και ολοένα και πιο ανεξέλεγκτο. Ίσως να είναι αυτή ο πρωταγωνιστής αυτού του ασύμμετρου πολέμου στον οποίο αναφέρεται ο Jim Rickards. Ο Gerald Celente, συγγραφέας εξειδικευμένων οικονομικών προβλέψεων και γεωπολιτικών εδώ και πολλά χρόνια, καταλήγει επίσης στο ίδιο συμπέρασμα: " σύντομα θα ξεκινήσει ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος."

Ο Jim Rogers, ένας άλλος δισεκατομμυριούχος επενδυτής, δείχνει την Ευρώπη: "Αν συνεχίσει να σώζει το ένα κράτος μετά το άλλο, θα καταλήξει σε ένα άλλο παγκόσμιο πόλεμο". Οπότε, ας συνεχίσουμε να στραγγαλίζουμε τους λαούς της Ευρώπης, για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Ένας πασιφισμός πολύ ύποπτος, αλλά ανησυχητικός. Καλά θα κάνουμε να έχουμε το νου μας από κάτι τέτοιους "πασιφιστές".

Αυτή η παράθεση απόψεων είναι χρήσιμη για να κατανοήσουμε ότι τα ανησυχητικά σημάδια όλο και πληθαίνουν. Η Κίνα, χωρίς να κάνει πάρα πολύ θόρυβο, προμηθεύεται πόρους, ενέργεια και χώρο, με τη διαφορά ότι αντί να στέλνει κανονιοφόρους (δεν έχει έλθει η ώρα), τους πόρους αυτούς,τους αγοράζει με τα χρήματα του αμερικανικού χρέους.

Ο Πούτιν αντιμετωπίζει την πρώτη επίθεση και δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Εξάλλου, ένα ολλανδικό δικαστήριο, χωρίς καμία αρμοδιότητα ή εξουσία, αποφάσισε ότι η Ρωσία θα πρέπει να καταβάλλει $ 50 δισεκατομμύρια, συν τους τόκους, στη Yukos, δηλαδή, στο ληστή Mikhail Khodorkovskij που η Ρωσία αποφυλάκισε  πριν λίγους μήνες σε μια χειρονομία χαλάρωσης της έντασης με την Ευρώπη (να σημειωθεί ότι το δικαστήριο βρίσκετε στην ίδια χώρα που είχε το μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων στην κατάρριψη του Boeing  των Μαλαισιανών αερογραμμών). Να πρόκειται για σύμπτωση;

Πάντως, ένας από τους στενότερους συμβούλους του Πούτιν, στην ερώτηση: τι θα κάνει η Ρωσία μ’αυτή την απόφαση, απάντησε με ένα σήκωμα των ώμων: "Υπάρχει ένας πόλεμος στις πύλες της Ευρώπης. Πιστεύεται πραγματικά ότι μια τέτοια απόφαση έχει κάποια σημασία; ".

Νομικά δεν έχει, αλλά θα χρησιμοποιηθεί από τα κέντρα εξουσίας της Δύσης για να πλήξουν τα ρωσικές αγαθά στο εξωτερικό, να κατάσχουν και να παγώσουν τραπεζικούς λογαριασμούς, τίτλους ιδιοκτησίας.  Ιδού ένας ασύμμετρος πόλεμος που μόλις άρχισε χωρίς καν να αναγγελθεί.

Ένα μεγάλης κυκλοφορίας εβδομαδιαίο αμερικανικό περιοδικό αφιέρωσε το εξώφυλλό του στον Βλαντιμίρ Πούτιν, με το σχόλιο: "Ο παρίας". Ένας τίτλος που είναι, ωστόσο, μια κήρυξη πολέμου. Μόνο που δεν τον έχει κηρύξει το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά το "υπουργείο προπαγάνδας", δηλαδή τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης. O Paul Craig Roberts ήταν αυτός που χρησιμοποίησε αυτόν το χαρακτηρισμό σε πρόσφατο άρθρο του. Ποιος είναι ο Paul Craig Roberts; Διετέλεσε υφυπουργός του Υπουργείου Οικονομικών υπό τον Πρόεδρο Ρήγκαν, πρώην εκδότης της Wall Street Journal, και το αμερικάνικο "Who's Who"  τον θεωρεί ως ένα από τους χίλιους πιο σημαίνοντες πολιτικούς στοχαστές του κόσμου. Το άρθρο είχε τον τίτλο: "Ο πόλεμος έρχεται (War  is Coming)".

από megachip