Ελληνικό: Η αρπαχτή

 

Ελληνικό: η «επένδυση» από την οποία έφυγαν τρέχοντας οι επενδυτές αλλά η Lamda των Λάτσηδων μια αρπαχτή θα την κάνει.

Αν θυμάστε, το Ελληνικό προβλήθηκε ως επένδυση που θα έφερνε ξένους επενδυτές. Μάλιστα, αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα για να γίνει. «Θα έρθουν λεφτά από έξω» μας έλεγαν.

Στη διαδρομή την έκαναν διακριτικά οι Άραβες, απομακρύνθηκαν κάτι Κινέζοι και εσχάτως την κάνουν οι της Mohegan του Καζίνο.

Οι Λάτσηδες πάντως απτόητοι δηλώνουν ότι θα το κάνουν. Άλλωστε έχουν τσιμπήσει ένα σημαντικό μέρος ρευστότητας από την ΑΜΚ που έκαναν και το ομολογιακό δάνειο.

Προφανώς και ΔΕΝ θα το κάνουν ΟΛΟ. Τσούκου τσούκου θα αρχίσουν να κάνουν κάποια έργα - μερικά είναι και κοινής ωφέλειας υποδομές οπότε θα είναι και προσφορά σε εργολάβους - να χτίζουν μερικά φιλέτα, σαν τους εργολάβους της δεκαετίας του 1960 που τα πουλούσαν όροφο όροφο.

Φυσικά και χωρίς τους επενδυτές ΔΕΝ θα φτιαχτεί ποτέ όλο το πρότζεκτ. Και φυσικά ΔΕΝ θα δημιουργηθούν οι χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Στη διαδρομή, όπως συμβαίνει πάντα με τέτοια έργα, θα υπάρξει και μια βολική χρεοκοπία.

Για τους Λάτσηδες και όσους εμπλακούν (π.χ. την ΓΕΚ Τέρνα) η φάση καλή θα είναι.

Αλλά για το πόπολο θα είναι απλώς η απόδειξη ότι του πούλησαν σανό

Και βέβαια θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να είχαμε ένα καταπληκτικό πάρκο.

[----->]

Ελληνικό: Η «ανάπτυξη» αντεπιτίθεται

Γράφει ο Γιώργος Παπαχριστοδούλου, δημοσιογράφος

Η ομοβροντία δηλώσεων και δημοσιευμάτων εναντίον όσων εκφράζουν έστω την παραμικρή αντίρρηση στην σχεδιαζόμενη επένδυση στο παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό είναι αποκαλυπτική για το πώς κινείται η αντιπαράθεση στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Κυβερνώσα αριστερά και αντιπολίτευση, ιδιαίτερα η αξιωματική, διαγκωνίζονται για το ΠΟΙΟΣ είναι ο κατάλληλος εκφραστής των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Γιατί τι άλλο να υποθέσει κανείς όταν ο αναπληρωτής υπουργός περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος δηλώνει ότι «το να ολοκληρωθούν όλες οι αδειοδοτήσεις και γνωμοδοτήσεις εντός εξαμήνου θα είναι ένα επίτευγμα της κυβέρνησης, δε θα το χαρίσουμε στη ΝΔ και θα το κάνουμε εμείς» ή όταν η συντηρητική παράταξη μετατρέπεται σε άτυπο γραφείο Τύπου του επενδυτή.

Οποιαδήποτε γνώμη επιχειρεί να αμφισβητήσει τον οδοστρωτήρα της «ανάπτυξης», αυτής της σύγχρονης θεότητας στην οποία ομνύει σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ακόμη κι εκείνο που κοινοβουλευτικά υποδύεται το αντισυστημικό, λοιδορείται, καταδικάζεται ως αναχρονισμός, γραφειοκρατία, οπισθοδρόμηση.

Δεν απέχουμε πολύ από την ημέρα που οι εραστές των μεγάλων επενδύσεων, θα ζητήσουν την κατάργηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και όποιων άλλων κρατικών θεσμών λειτουργούσαν, παλαιότερα, ως ένα ελάχιστο θεσμικό αντίβαρο στην άνευ όρων παράδοση της φύσης και του δημόσιου χώρου στα ιδιωτικά συμφέροντα και τις κομματικές συντεχνίες που τα υποστηρίζουν.

Θυμόμαστε ίσως την σφοδρή επίθεση που δεχόταν, την περασμένη δεκαετία, το Συμβούλιο της Επικρατείας επειδή με την φιλοπεριβαλλοντική του νομολογία αντιστρατευόταν σε φιλεργολαβικούς σχεδιασμούς του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γιώργου Σουφλιά, με κορυφαίο παράδειγμα την πολλαπλή ακύρωση του σχεδίου εκτροπής των νερών του ποταμού Αχελώου προς τη Θεσσαλία.

Θυμόμαστε σίγουρα στην Ήπειρο το πόσο λοιδορήθηκαν όσοι αντιστάθηκαν, με επιτυχία, στη λειτουργία μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος στον Άγιο Νικόλαο του Αράχθου και τη συνακόλουθη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος για τα κέρδη των ολίγων.

Δεν αποκλείεται αντίστοιχες εκστρατείες απαξίωσης όσων υπερασπίζονται τη φύση, τα κοινά αγαθά – το νερό, τα δάση, το έδαφος, τις παραλίες, τα πάρκα και τις πλατείες-, το δημόσιο συμφέρον γενικότερα, να δούμε σύντομα εάν προχωρήσουν τα σχέδια εξόρυξης υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου και της δυτικής Ελλάδας.

Η γνωμοδότηση του ΚΑΣ για το Ελληνικό βέβαια δίνει το «πράσινο» φως στην δημιουργία μιας επιχειρηματικής μεγα-πόλης στο παράλιο μέτωπο της Αττικής.

Μεγα-πόλης του χρήματος, με ουρανοξύστες, καζίνο και μεγάλα εμπορικά κέντρα, με περιορισμένη πρόσβαση για τους πολλούς, πρόσβαση που θα εξαρτάται από το εισόδημα και κυρίως δεν θα εξυπηρετεί άλλες ανάγκες, όπως ο πολιτισμός και η απόλαυση του φυσικού τοπίου με την αντίστοιχη συμμετοχή και αυτενέργεια των πολιτών.

Οι κορώνες του φιλοκυβερνητικού Τύπου, που επιβεβαιώνουν τον ρόλο της κυβέρνησης ως τροχονόμου-διαχειριστή στις διαμάχες των επιχειρηματικών συμφερόντων με ολίγη από περιβάλλον, παραλείπουν να αναφερθούν στους λεόντειους όρους της επένδυσης, η οποία προβλέπει μέχρι και αποζημίωση του επενδυτή εάν σημειωθούν καθυστερήσεις στην υλοποίηση του project!

Το Ελληνικό, προ κρίσης κοστολογείτο έως και 20 δισ. ευρώ, και ξεπουλήθηκε στη Lamda Development, αντί τιμήματος μόλις 915 εκατ. ευρώ.

Δηλαδή 92 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο δόμησης, «όσο περίπου κι ένα οικόπεδο στο Βραχάτι», όπως χαρακτηριστικά δήλωνε το 2014 ο σημερινός υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης, τότε πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου.

Παραλείπουν επιπλέον να μας πουν ότι η δημιουργία ενός υπερτοπικού πόλου δραστηριοτήτων στο παράκτιο μέτωπο της Αττικής, με επίκεντρο την κερδοσκοπική οικονομία και την εμπορευματική διαχείριση του δημόσιου χώρου, θα καθορίσει για δεκαετίες τον χαρακτήρα της περιοχής.

Σε αντίθεση με την πρόταση που διατυπώνουν εδώ και καιρό φορείς και πρωτοβουλίες πολιτών για τη δημιουργία ενός μητροπολιτικού Πάρκου για όλους στο Ελληνικό και την παραλία του Αγίου Κοσμά, με παράλληλες πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες κοινωφελείς δραστηριότητες, με έμφαση στον συνεργατικό-μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα.

Της μάχης του Ελληνικού είχε προηγηθεί η κυβερνητική υποχώρηση στο θέμα της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική και τις ορέξεις της Eldorado Gold, την οριστική αποχώρηση της οποίας ζητούν κάτοικοι και αλληλέγγυοι από την υπόλοιπη την Ελλάδα. Η κακόγουστη παράσταση «επενδύσεις με (δήθεν) περιβαλλοντική προστασία και (κακοπληρωμένες) θέσεις εργασίας», λες και η φύση και το δημόσιο συμφέρον μπορούν να μπουν για πάντα στο ζύγι του χρήματος, ανέβηκε ξανά. Παράσταση που θα βλέπουμε διαρκώς από δω και πέρα όσο οι πολίτες δεν διεκδικούν την αξιοπρέπεια τους, την ύπαρξή τους στο δημόσιο χώρο, χωρίς προστάτες και αφεντικά, και βολεύονται στη λογική του «μικρότερου κακού»…

[--->]

Μνημόνιο προστασίας του επενδυτή από τα Αρχαία!

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

Ηταν καταμεσής του καλοκαιριού (4 Ιουλίου) όταν η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου δέχθηκε στο γραφείο της το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Σε αυτή τη συνάντηση μεταξύ άλλων σοβαρών θεμάτων που αφορούν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, συζητήθηκε το ζήτημα της κήρυξης των αρχαιοτήτων στο Ελληνικό. Και η υπουργός επ’ αυτού ομολόγησε κυνικά και απερίφραστα:  «υπογράψαμε το μνημόνιο συνεργασίας (σ.σ.  με την Ελληνικό Α.Ε.) για να αποφύγουμε την κήρυξη επειδή κινδύνευε να χαθεί η επένδυση»!!!

Μνημόνιο ακόμα δεν είχε υπογραφεί, απλώς είχε συμφωνηθεί  στις 22 Μαίου στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ)  ένα σχέδιο γενικού Μνημονίου Συναντίληψης και Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της εταιρείας Ελληνικό Α.Ε. Συνέβη, όμως, το πρωτοφανές να δημοσιευθεί ως αναγγελία (!) στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β’ 1862/26.5.2017) χωρίς να δημοσιεύεται το ίδιο το περιεχόμενο. 

 Ωστόσο, το τι επρόκειτο να ακολουθήσει, ώστε να παρακαμφθεί ο Αρχαιολογικός Νόμος,  είχε ήδη δρομολογηθεί. Οπερ και εγένετο. Το περίφημο Μνημόνιο με το οποίο η κυβέρνηση προστατεύει τον επενδυτή από τα αρχαία –διότι περί αυτού πρόκειται – υπεγράφη στις 24 Αυγούστου. Χρειάστηκε μόλις μισό καλοκαίρι για να τακτοποιηθούν οι «εκκρεμότητες» και να θωρακιστεί η επένδυση έναντι των ανελέητων αρχαιοτήτων και φυσικά αρχαιολόγων.

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι αφενός η σε όλα τα επίπεδα μετατροπή των δημόσιων αγαθών  σε εμπορεύσιμη ύλη και αφετέρου η θεώρησή τους ως δυσάρεστα εμπόδια, εκεί όπου η κερδοφορία επιδιώκεται από άλλες, εκτός των μνημείων, πηγές δεν συνιστούν τυχαίες επιλογές μιας κάποιας κυβέρνησης, αλλά κορυφαία στρατηγική επιλογή του συστήματος. Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι οι κυβερνήσεις που πρέπει να προσαρμοστούν στους νόμους, αλλά οι νόμοι που χρειάζεται να αναπροσαρμοστούν (και αν δεν υπάρχει χρόνος, ακόμα και να παρακαμφθούν) στις απαιτήσεις των «επενδυτών».

Το εν λόγω Μνημόνιο είναι ένα κείμενο το οποίο δεν δεσμεύει σε τίποτα τη Lamda Development, η οποία άλλωστε δεν είναι στα συμβαλλόμενα μέρη. Δηλαδή, η Lamda Development δεν εμφανίζεται να πληρώνει ούτε δεκάρα για τις ανασκαφές σε μια τεράστια έκταση που υπεξαιρέθηκε από τον ελληνικό λαό και ουσιαστικά της χαρίστηκε.

Αλλά, τελικά, δε δεσμεύει ούτε την Ελληνικό Α. Ε., η οποία είναι εταιρεία του Δημοσίου, η οποία συμβάλλεται για να υπερασπιστεί τα συμφέρονται ενός ιδιώτη – επενδυτή, ο οποίος δεν εμφανίζεται ως υπογράφων.

 Μάλιστα από το προοίμιο ήδη φροντίζει ο συντάκτης του κειμένου να περιβάλλει την Ελληνικό Α.Ε. με υποχρεώσεις τις οποίες μπορεί να μεταβιβάσει γενικώς και αορίστως σε μεταγενέστερο κύριο ή κάτοχο. Δηλαδή, η Ελληνικό ΑΕ θα αποφασίζει αν ο ιδιώτης και ποιος ιδιώτης θα πληρώνει την ανασκαφή και όχι το άρθρο 37 του Αρχαιολογικού Νόμου που προβλέπει συγκεκριμένες διαδικασίες.

Συγκεκριμένα αναφέρει:  «οι όροι του παρόντος μνημονίου και οι απορρέουσες από αυτό υποχρεώσεις και δικαιώματα της ΕΛΛΗΝΙΚΟ δύναται κατά περίπτωση και κατά την κρίση της ΕΛΛΗΝΙΚΟ να ισχύουν και δεσμεύουν οποιονδήποτε ειδικό ή καθολικό διάδοχο αυτής, μεταγενέστερο κύριο ή κάτοχο οποιουδήποτε εμπράγματου δικαιώματος ή έστω χρήστη οποιουδήποτε τμήματος οικοπέδου, κτηρίου ή χώρου εντός του Ακινήτου, προστηθέντα αυτής, εργολάβο ή υπεργολάβο αυτής και γενικά κάθε τρίτο πρόσωπο στο οποίο η ΕΛΛΗΝΙΚΟ μεταβιβάζει δικαιώματα και υποχρεώσεις εκ του παρόντος (Προοίμιο, παρ. 1.3)». Κάτι σαν «το λέω στο σκύλο μου και ο σκύλος στην ουρά του»….

Στο κείμενο του Μνημονίου, αναφορικά με όλες τις δαπάνες που προβλέπονται , δηλαδή το κόστος των μελετών που θα χρειαστούν (άρθ.2 παρ.5),  το κόστος της προστασίας των υφιστάμενων μνημείων (άρθ. 2. παρ. 9), το κόστος για την προστασία αρχαιοτήτων που αποκαλύπτονται (άρθ. 3 παρ 13), για την αποθήκευση, συντήρηση και τεκμηρίωση κινητών ευρημάτων (άρθ. 5), για την προμήθεια υλικοτεχνικής υποδομής (άρθ. 7) προστίθεται  η παραπομπή στην ανωτέρω παρ. 1.3 του Προοιμίου.

Αλλά στο Μνημόνιο περιέχονται και άλλες διατάξεις οι οποίες θα ήταν κωμικές, αν δεν συνιστούσαν επικίνδυνα προηγούμενα για μελλοντικά ανάλογα επενδυτικά σχέδια και ως εκ τούτου τραγικές.

• Η Ελληνικό Α.Ε «διατηρεί το δικαίωμα» (δηλαδή πως το διατηρεί; Το είχε από πάντα;) να ορίσει δικό της αρχαιόλογο – σύμβουλο του έργου (αρθρ. 1, παρ. 4), δηλαδή τον «δικό της άνθρωπο», ο οποίος θα παρακολουθεί το έργο σε συνεργασία με τον Υπεύθυνο Αρχαιολόγο που ούτως ή άλλως έχει υποχρέωση να ορίσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία. Δηλαδή, ο αρχαιολόγος που έχει από την πολιτεία τη θεσμική υποχρέωση παρακολούθησης και προστασίας των αρχαίων δεν αρκεί; Όπως, επίσης, έχει δικαίωμα να αναθέτει μελέτες για την προστασία, συντήρηση, ανάδειξη μνημείων σε εξειδικευμένο γραφείο, το οποίο θα επιλεγεί με τη σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου Τμήματος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
• Κατά την εκτέλεση του αρχαιολογικού έργου, αλλά και στην περίπτωση που για λόγους επιτάχυνσης του έργου χρειαστεί υπερωριακή απασχόληση ή απασχόληση οργανωμένη σε βάρδιες προβλέπεται το πρωτάκουστο να ορίζεται «υπεύθυνος για την τήρηση των κανόνων ασφαλείας  εργαζόμενων και τρίτων εντός του χώρου ανασκαφής και φέρει όλη την ευθύνη λήψης και τήρηση των κανόνων ασφαλείας», όχι ο εργολάβος, αλλά ο υπεύθυνος αρχαιολόγος!
• Ανασκαφές διεξάγονται μόνο για τις ανάγκες του τεχνικού έργου. Τις δοκιμαστικές τομές της κάνει (με δικά της έξοδα) η αρχαιολογική Υπηρεσία και μόνο αν της επιτρέψει η Ελληνικό ΑΕ. Άλλωστε, το μνημόνιο προβλέπει και πού απαγορεύονται οι δοκιμαστικές τομές ( άρθρο 3 παρ.1). Δηλαδή η Ελληνικό Α.Ε. και όχι η Αρχαιολογική Υπηρεσία κρίνει που χρειάζεται να γίνουν δοκιμαστικές έρευνες και ειδικότερα«οπου δεν υπάρχουν ορατές αρχαιότητες ή επιφανειακές ενδείξείς (όστρακα και άλλα) και η κατασκευή γίνεται με επίχωμα χωρίς κανενός είδους εκσκαφική εργασία στην επιφάνεια του εδάφους ή του πυθμένα της θάλασσα, εφόσον πρόκειται για λιμενικές εργασίες δεν διενεργείται δοκιμαστική έρευνα» (!)
• Το χρονοδιαγράμματα είναι ασφυκτικά, τέτοια που καταστρατηγούν κάθε έννοια επιστημονικού χειρισμού των ανασκαφικών αποτελεσμάτων και της προστασίας, αλλά εξυπηρετούν στο μέγιστο βαθμό τις fasttruck διαδικασίες. Πρακτικά μέσα σε διάστημα 22 ημερών από την ολοκλήρωση μιας σωστικής ανασκαφής θα πρέπει να έχει συνταχθεί ο σχετικός φάκελος, διαβιβαστεί στην αρμόδια κεντρική Διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού, αλλά και στην Ελληνικό Α.Ε., να έχει συνταχθεί η  εισήγηση ώστε το θέμα «κατ’ απόλυτη προτεραιότητα» να συζητηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογική Συμβούλιο, να συνταχθεί το σχετικό πρακτικό και να εκδοθεί η υπουργική απόφαση.

Με λίγα λόγια,  ένα ολόκληρος αρχαιολογικός και επιστημονικός μηχανισμός τίθεται στην υπηρεσία του επενδυτή, ως διεκπεραιωτής ενός αντικειμένου  με το οποίο πρέπει το συντομότερο να «ξεμπερδεύουμε» για να συνεχιστεί η επένδυση. Κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο  επιδιώκεται, με σειρά νόμων και διατάξεων τα τελευταία η ίδια η Αρχαιολογική Υπηρεσία από τον κορυφαίο θεσμικό παράγοντα στη διαχείριση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς να μετατραπεί σε διαμεσολαβητή και διεκπεραιωτή «επενδυτικών οραμάτων».

[--->]

Ελληνικό, ούτε αξιοποίηση, ούτε ανάπτυξη, απλή ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Ελληνικό, ούτε αξιοποίηση, ούτε ανάπτυξη, απλή ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Από το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει ένας μαραθώνιος από την κυβέρνηση, μαζί με τα γνωστά κέντρα (παρα)πληροφόρησης, ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις της κοινωνίας απέναντι στην επερχόμενη και ολοκληρωτική καταστροφή, που θα επέλθει στο παραλιακό μέτωπο αλλά και στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Προσπαθούν με κάθε διαθέσιμο μέσο να μας πείσουν ότι η περιοχή των 6.2 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, που αποτελεί φιλέτο, δεν ξεπουλιέται και ότι θα ωφεληθεί η χώρα από την «επένδυση» αλλά και οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες, που θα βρουν δουλειά.  Ας δούμε όμως ένα προς ένα τα επιχειρήματα και ας αποφασίσει ο καθένας μας για το τι ακριβώς συμβαίνει:

–          Τιμή για την παραχώρηση 915 εκ. ευρώ, που σημαίνει 148 ευρώ το τ.μ. για 99 χρόνια.  Το τίμημα που θα καταβληθεί τμηματικά σε διάστημα 10 ετών, αντιστοιχεί σε … 12 ημερών τόκους του δημόσιου χρέους (γιατί στο ΤΑΙΠΕΔ θα πάνε τα χρήματα, για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, και όχι στο Ελληνικό δημόσιο).  Πουλάμε δηλαδή μια έκταση 3 φορές το μέγεθος του Μονακό για να αποπληρώσουμε σχεδόν τίποτα.

–          Το δημόσιο όχι μόνο δεν θα κερδίσει τίποτα από την συγκεκριμένη επένδυση αλλά θα βάλει χρήματα από την τσέπη του λόγω της μετεγκατάστασης πλήθους δημόσιων υπηρεσιών όπως το μεγαλύτερο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ, την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, το Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, το ΚΤΕΟ Ελληνικού, τις δομές και υπηρεσίες του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, Πολιτιστικοί Σύλλογοι, Αθλητικές ομοσπονδίες και Ολυμπιακές ομάδες που κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων στον Άγιο Κοσμά, Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών, Τροχαία και Πυροσβεστική Ελληνικού και άλλες και φυσικά το ιατρείο μας με συνολικό κόστος μετεγκατάστασης 614 εκ. ευρώ.

–          Σύνδεση με σήραγγα του ακινήτου με τα Μεσόγεια και την Αττική οδό, κόστος 1.2 – 1.5 δις ευρώ.

–          Υπογειοποίηση της παραλιακής λεωφόρου με κόστος 300 εκ. ευρώ, που πλέον η κυβέρνηση μας λέει ότι θα το πληρώσει ο επενδυτής.  Το ερώτημα όμως παραμένει, γιατί να υπογειοποιηθεί η παραλιακή ώστε να εξυπηρετηθεί ο επενδυτής και το ακίνητο του να γίνει πιο «ελκυστικό»;  Γιατί πρέπει οι πολίτες να οδηγούν πλέον μέσα σε μια σήραγγα για τα 3.5 χλμ. που διασχίζει η παραλιακή το Ελληνικό, μόνο και μόνο για να γίνει το οικόπεδο του παλιού αεροδρομίου «παραλιακό»;

–           Εντός του παλιού αεροδρομίου έχουν χτιστεί Ολυμπιακά έργα που κόστισαν στον Ελληνικό λαό 417 εκ. ευρώ.  Αυτά χαρίζονται στον επενδυτή ή θα κατεδαφιστούν.

–          Βάσει του νόμου 3943/2011, η Lamda Development (ο «επενδυτής), απαλλάσσεται από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου σχετίζεται με την εκμετάλλευση και ιδιοκτησία της έκτασης.

Με λίγα λόγια το συνολικό κόστος για το Ελληνικό δημόσιο θα είναι από 1.8 έως 2.5  δις ευρώ, ακόμα και με τον νέο αναθεωρημένο σχέδιο «επένδυσης», που με τόσες τυμπανοκρουσίες προωθεί η τωρινή κυβέρνηση, ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό τα ίδια στελέχη της πολεμούσαν τα συγκεκριμένα σχέδια.
Οπότε ούτε για επένδυση μιλάμε, ούτε για πώληση, αλλά για ΛΗΣΤΕΙΑ ενάντια του Ελληνικού λαού.

Υπάρχουν όμως και άλλες πτυχές αυτής της ιστορία που ρίχνουν φως σε αυτά τα σκοτεινά σχέδια.

–          Θα δημιουργηθούν τεράστια Εμπορικά Κέντρα που θα πλήξουν την τοπική οικονομία όλων των γύρω δήμων με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις για τα μικρομεσαία καταστήματα και τους μικρούς επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες.

–          Αποκοπή των πολιτών από το παραλιακό μέτωπο 3.5 χλμ.  Εδώ η κυβέρνηση μιλά για μια μεγάλη νίκη επειδή πλέον ο επενδυτής δεσμεύεται να δώσει πρόσβαση σε 1 χλμ, που είναι ΗΔΗ προσβάσιμο, δηλαδή ο επενδυτής ουσιαστικά δεν δίνει τίποτα για να κερδίσει τα υπόλοιπα 2.5 χλμ. και φυσικά τις 2 μαρίνες – Ολυμπιακά έργα – που ήδη υπάρχουν εκεί.

–          Ο κύριος μέτοχος της Lamda Development, η οικογένεια Λάτση έχει ήδη φορτώσει το Ελληνικό δημόσιο με χρέη πάνω από 2.5 δις ευρώ για την διάσωση τηςEurobank.  Πως γίνεται λοιπόν αυτή η οικογένεια που δεν κατάφερε να σώσει την ίδια της την τράπεζα πριν από λίγα χρόνια τώρα να εμφανίζεται ως νέος επενδυτής και να της δίνουμε άφεση αμαρτιών;

–          Η Lamda Development έχει εμπλακεί στο σκάνδαλο με το εμπορικό κέντρο MALL στο Μαρούσι, που ήταν χαρακτηρισμένο ως το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης, όπου ανακριτής το 2009 υπολόγιζε την ζημία για το δημόσιο στα 243 εκ. ευρώ, χωρίς φυσικά να υπολογίζουμε το περιβαλλοντικό κόστος που από τότε πληρώνουν οι κάτοικοι του Αμαρουσίου. (διαβάστε όλο το ιστορικό εδώ https://www.thepressproject.gr/article/100457/To-the-Mall-kai-i-ikanotita-tou-Latsi-na-blepei-to-mellon )

–          Αρνητικές περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις από την επιπλέον τσιμεντοποίηση μεγάλου μέρους των 6.2 εκ. τ.μ. του αεροδρομίου και του παραλιακού μετώπου, με τεράστιες κατασκευές εμπορικών κέντρων, 16οροφων πολυκατοικιών και ουρανοξύστη.

–          Θα δοθεί άδεια για καζίνο, που επιτακτικά ζητάει ο «επενδυτής», η δημιουργία του οποίου θα βοηθήσει να εισρεύσουν άμεσα πόροι στα ταμεία του.  Ποιες κοινωνικές ανάγκες καλύπτει αυτό και πόσο σωστό είναι για την τοπική κοινωνία, έχει αναρωτηθεί κανένας;

–          Εκκρεμή έρευνα από την εισαγγελία οικονομικού εγκλήματος για το χαμηλό τίμημα, πόρισμα της οποίας αναφέρει ότι το τίμημα είναι τουλάχιστον 2.5 φορές χαμηλότερο από ότι θα έπρεπε.

–          Η Lamda Development αποκτά το 30% εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας, κάτι που σημαίνει ότι ιδιοποιείται δημόσιο ακίνητο.  Δηλαδή για το 30% του ακινήτου ΔΕΝ ισχύει η 99χρονη χρήση και ουσιαστικά το αγοράζει, κάτι που η κυβέρνηση το κρύβει.

–          Υπήρξε «διεθνής» διαγωνισμός παρωδία με μόνη συμμετέχουσα την Lamda Development του κ. Λάτση.

–          Ο χώρος του παλιού αεροδρομίου αποτελεί κομμάτι ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου και είναι η πρώτη φορά που παραχωρείται ένα κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος σε ιδιώτη.  Έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα που στεγάζονται εντός του χώρου.  Τι θα γίνει με αυτά αλλά και με όσα βρεθούν εκεί κατά την διάρκεια του έργου;

–   Τι  θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, όταν στη χώρα μας, που βιώνει την χειρότερη οικονομική κρίση σε περίοδο ειρήνης που έχει καταγραφεί ποτέ, οι νέοι εργαζόμενοι καλούνται να δουλεύουν για 300-400 ευρώ και με ελαστικές μεθόδους εργασίας, όπου απλά γίνονται αναλώσιμοι δούλοι;

Δυστυχώς από όλα τα παραπάνω κάποιος μπορεί εύκολα να αντιληφθεί το μέγεθος της σκανδαλώδους «αξιοποίησης» του παλιού αεροδρομίου και του παραλιακού μετώπου του Ελληνικού.  Αυτό που είναι πιο δύσκολο να αντιληφθούμε είναι η γρήγορη μετάλλαξη κάποιων που μέχρι πρόσφατα ήταν αντίθετοι με την συγκεκριμένη «επένδυση» και τώρα παρουσιάζονται ως μεταμελημένοι υπερασπιστές της τονίζοντας τις όποιες βελτιώσεις, που ουσιαστικά απλά ομορφαίνουν την ασχήμια της όλης υπόθεσης αλλά και των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας μας.  Αυτές οι πολιτικές μας θέλουν γονατισμένους και υποταγμένους στις επιταγές της οικονομικής ελίτ που λυμαίνεται τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας.

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, από την αρχή της δημιουργίας του, είχε τονίσει (και με το όνομά του, Μητροπολιτικό) τη σημασία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου σε όλη την έκταση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, πνεύμονα πρασίνου, πάρκου αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού για την καλύτερη ψυχική και σωματική ΥΓΕΙΑ των κατοίκων της πρωτεύουσας. Αντί για αυτό θέλουνε να δημιουργήσουν ένα τερατούργημα από μπετόν, φράγμα στη θαλάσσια αύρα και στην κοινωνία. Ένα πολυτελές καταφύγιο των μεγιστάνων του πλούτου.

Εμείς ως εθελοντές του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης και παράλληλα θα παλέψουμε ώστε να σταματήσει η σκανδαλώδης ανάθεση του Ελληνικού στην Lamda Development.  Οι πολίτες θα πρέπει να επαγρυπνούν και να βοηθήσουν στον δύσκολο αγώνα που δίνουμε διάφοροι φορείς, ώστε να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον και τα κοινά.

Εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν και τις έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, με ελάχιστο κόστος για το δημόσιο και με πολλές πραγματικές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.

Δείτε αυτό εδώ το βίντεο που είχαμε ετοιμάσει παλιότερα  https://www.youtube.com/watch?v=IbD9VceVIts

Διαβάστε περισσότερα εδώ http://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/oikonomia/102868/pos-xarisan-to-elliniko-sti-lamda-development 

[--->]