mini-Bot για έξοδο από το ευρώ ; Μεγάλη βλακεία !

των Emiliano Brancaccio και Mauro Gallegati

Emiliano Brancaccio and Mauro Gallegati, “Tools exist for a transition towards a new currency”, Financial Times, 21 June 2019.

Στους Financial Times της 21^ης Ιουνίου, δημοσιεύσαμε μια σύντομη τοποθέτηση  με την οποία τονίζουμε  τα όρια της τρέχουσας συζήτησης για τα « mini-Bot» και άλλα νομίσματα «μετάβασης» τα οποία θεωρούνται λειτουργικά σε μια πιθανή εγκατάλειψη του ενιαίου νομίσματος. Το σχόλιό μας αναπτύσσει ορισμένες σκέψεις του αείμνηστου Augusto Graziani σχετικά με τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και τις προπαρασκευαστικές εργασίες των ιδρυτικών συνθηκών του ευρώ. Για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τα μέλη της πλειοψηφίας της Βουλής και της αντιπολίτευσης, τα οποία στη χώρα μας έχουν προχωρήσει σε απερίσκεπτες κρίσεις σχετικά με την υπόθεση ενός «μεταβατικού νομίσματος». 

Ακολουθεί μια ιταλική εκδοχή της συμβολής μας. Καλή σας ανάγνωση. Ε.Β. και M.G.

  

«ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ» ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ; ΈΝΑ ΨΕΥΤΟΠΡΟΒΛΗΜΑ

Όταν η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα της εξόδου από το ευρώ, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης προσπάθησε με ελάχιστη επιτυχία να δημιουργήσει ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών για να διαχειριστεί την πιθανή μετάβαση. Ανάλογη και η πρόσφατη πρόταση μελών του ιταλικού κοινοβουλίου για έκδοση των λεγόμενων «mini-Bot» από πολλούς ερμηνεύτηκε ως μια συγκαλυμμένη προσπάθεια εισαγωγής ενός «μεταβατικού νομίσματος» ώστε να προετοιμαστεί μια διέξοδος από το ενιαίο νόμισμα. Με τους φανατικούς αντιπάλους του ευρώ να επικροτούν το «πονηρό»  τέχνασμα και τους πασνταράν υποστηρικτές του ευρώ έτοιμους να επισείσουν το φόβητρο της νέας απειλής.

Πρακτικά και μιλώντας σοβαρά, όποιος έχει μελετήσει τις προπαρασκευαστικές εργασίες της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης γνωρίζει ότι το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών είναι ήδη οργανωμένο με τρόπο που να επιτρέπει την έξοδο από το ευρώ χωρίς την ανάγκη προσφυγής σε νομίσματα «μετάβασης». Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκδοση του ευρώ εξακολουθεί να αποτελεί αρμοδιότητα των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών και ότι στον αύξοντα αριθμό κάθε τραπεζογραμματίου υπάρχει ένα γράμμα που ταυτοποιεί το κράτος έκδοσης: S για την Ιταλία, U για Τη Γαλλία, το Χ για τη Γερμανία και ούτω καθεξής.

Οι ιδρυτές του ευρώ δεν συμφώνησαν όλοι με την επιλογή να επιτραπεί στις εθνικές κεντρικές τράπεζες η υλική έκδοση του νομίσματος ούτε υποστήριξαν την απόφαση να γνωστοποιείται η κάθε χώρα έκδοσης σε κάθε τραπεζογραμμάτιο. Ωστόσο, οι επιλογές αυτές έγιναν, και αυτό σήμερα αναμφίβολα διευκολύνει ενδεχόμενες μεταβάσεις από το ένα νόμισμα στο άλλο. Η μόνη μπανάλ προϋπόθεση είναι ότι μια κυβέρνηση που αποφασίζει ή την υποχρεώνουν να εγκαταλείψει το ευρώ θα πρέπει τουλάχιστον να ελέγχει την Εθνική Κεντρική της Τράπεζα (όπως είναι γνωστό, ο Βαρουφάκης δεν ήταν καν σε θέση να το πράξει).

Το γεγονός αυτό καθιστά την τρέχουσα συζήτηση σχετικά με την ανάγκη ενός «μεταβατικού νομίσματος», μάλλον στείρα και αποπροσανατολιστική Οι κυβερνήσεις που ενδεχομένως κάποια μέρα αποφασίσουν να εγκαταλείψουν το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα, ειδικά εάν αφήσουν πλήρη ελευθερία κινήσεων στο εμπόριο και τις κινήσεις κεφαλαίων στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι σημερινές ηγεσίες στην Ευρώπη, είτε είναι υπέρ, είτε κατά του ευρώ, δεν φαίνεται να έχουν επαρκή επίγνωση αυτών των μεγάλων ζητημάτων. Αλλά οι καθαρά τεχνικές λεπτομέρειες της μετάβασης προς ένα νέο νόμισμα είναι ψευτοπρόβλημα αφού, είτε μας αρέσει είτε όχι, τα εργαλεία για την αντιμετώπισή τους ήδη υπάρχουν.

English version publishedby the Financial Times

[---->]