Με 1134 υπογραφές, υποβλήθηκε η προσφυγή στο ΣτΕ κατά
της απόφασης του υπουργού Π.Ε.Κ.Α.: «Έγκριση περιβαλλοντικών όρων του
έργου «Αιολικό – αντλητικό – υδροηλεκτρικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής
ενέργειας εγκατεστημένης ισχύος 90,1 MW αιολικά και 100MW υδροηλεκτρικό –
αντλητικό» στους Νομούς Χανίων, Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου της
εταιρείας ΥΔΡΟΑΙΟΛΙΚΗ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε.».
Πρόκειται για μια πολιτική απόφαση που πήρε το Κεντρικό Συμβούλιο
Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΚΕΣΠΑ), όπου οδηγούνται από τον υπουργό
θέματα, όταν από τις γνωμοδοτήσεις προκύπτουν αντιφατικά δεδομένα!
Για πρώτη φορά αδειοδοτείται στη χώρα μας ιδιωτικό υδροηλεκτρικό έργο κι
αυτό γίνεται παράλληλα με την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των
υδροηλεκτρικών έργων της ΔΕΗ που περιλαμβάνονται στο «πακέτο» της
«μικρής ΔΕΗ».
Με την αδειοδότηση αυτή η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ακραία
ευθύνη ιδιωτικοποίησης νερού –που δεν πέτυχε με την απόπειρα
ιδιωτικοποίησης των ΔΕΥΑ Αθήνας και Θεσσαλονίκης- και μάλιστα
παραδίδοντας τα νερά σε κρατική εταιρεία άλλου κράτους μέλους της Ε.Ε.,
τη γαλλική EDF.
Για πρώτη φορά αδειοδοτείται στη χώρα μας υδροηλεκτρικό έργο που θα
τροφοδοτείται από υπόγεια νερά και μάλιστα σε μια περιοχή της Κρήτης που
χαρακτηρίζεται από υπερεκμετάλλευση υδάτινων πόρων και πάσχει από
υφαλμύρινση του υδροφόρου ορίζοντα.
Πρόκειται για ένα κατ’ επίφαση υβριδικό έργο, αφού οι 106
ανεμογεννήτριες που θα δημιουργήσουν κρανίου τόπους σε τέσσερις περιοχές
της Κρήτης και θα επιφέρουν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις για την
προοπτική τους, αποτελούν το άλλοθι για να κατασκευαστεί ένα
υδροηλεκτρικό έργο που δεν συμπεριλαμβάνεται στις ΑΠΕ, αλλά μόνο στις
μορφές ενέργειας που δεν εκπέμπουν αέριους ρύπους.
Πρόκειται για ακραία εκμετάλλευση φυσικού πόρου, του νερού, που
υπερβαίνει ακόμα και την αγοραία λογική που ισχυρίζεται ότι σε κάθε τόπο
θα πρέπει να γίνεται υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων που υπάρχουν σε
πλεόνασμα. Όμως η Κρήτη δεν είναι Σκανδιναβία!
[---->]
[---->]
