Η κρίση είχε σοβαρές
επιπτώσεις στις ζωές των ανθρώπων , και η συζήτηση γι 'αυτό το θέμα θα πρέπει
να γίνει ευρύτερα γνωστή, αφού δεν είναι ιδιαίτερα πρόσφατη .
Για παράδειγμα , ότι στην Ιταλία οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν με την κρίση το πιστοποιεί μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2012 στην Επιθεώρηση Επιδημιολογίας και Κοινοτικής Υγείας (περιοδικό ISI , impact 3:39 ) . Φυσικά , το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου . Από τότε όμως έχουν περάσει τρία χρόνια και επτά ημέρες, και σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας τραγωδίας και θεωρείται απίθανο να έχει μειωθεί η τάση αυτή . Περισσότερο πρόσφατεςμελέτες αποδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στην αυτοκτονία για οικονομικούς λόγους και τα ποσοστά ανεργίας. Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο , διαβάζοντας καθημερινά τις εφημερίδες , αλλά είναι σημαντικό ότι υπάρχουν μελέτες ποσοτικά και μεθοδολογικά σοβαρές .
Η κατάσταση είναι η ίδια και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που πλήττονται από την κρίση . Αυτό αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet το 2011 , επισημαίνοντας ότι με την κρίση μειώθηκαν οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα ( ποιος ξέρει γιατί ) , αλλά από την άλλη ,αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες .
Το 2012 το British Journal of Medicine δημοσίευσε την απάντηση του Kentikelenis (του Πανεπιστημίου του Harvard ) στην κριτική του Λιαρόπουλου ( Πανεπιστήμιο Αθηνών) και των συνεργατών του, σε προηγούμενη μελέτη του ίδιου του Kentikelenis , που δημοσιεύθηκε στο The Lancet , όπου ο Kentikelenis, υποστήριζε ότι η κρίση είχε αντίκτυπο στον αριθμό των αυτοκτονιών στην Ελλάδα . Ο Λιαρόπουλος ( Πανεπιστήμιο Αθηνών ) ισχυριζόταν το αντίθετο , και ισχυριζόταν επίσης ότι δεν είχε κανένα προσωπικό συμφέρον (σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην οικονομία , οι δημοσιεύσεις στα ιατρικά περιοδικά επιστημονικά περιοδικά συνοδεύονται υποχρεωτικά από τη δήλωση του συγγραφέα ότι δεν υφίσταται ενδεχόμενη εμπλοκή του με το ζήτημα το οποίο πραγματεύεται ).Αλλά αυτό που έχει σημασία , όπως πάντα , είναι η ποιότητα των επιχειρημάτων .
Τώρα , πέρα από το γεγονός ότι ένας που εργάζεται σε ένα ελληνικό ίδρυμα δημόσιας υγείας βρίσκεται σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων διότι οφείλει να υπερασπιστεί την ποιότητα του , μόνο και μόνο επειδή από αυτό που θα πει εξαρτάται το ύψος των πόρων που θα πάρει ( σε συνθήκες όπως αυτές στην Ελλάδα είναι αρκετά σαφές ότι καταστάσεις σύγκρουσης συμφερόντων δεν εξαρτώνται μόνο από το αν κάποιος εργάζεται για μια φαρμακευτική εταιρεία : θα μπορούσε απλά να ισχύουν και μόνο επειδή θέλει να συνεχίσει να εργάζεται ) , είναι και η ποιότητα των επιχειρημάτων του Λιαρόπουλου αυτή που προκαλεί αμηχανία . Όπως υπογραμμίζει ο Kentikelenis , φαίνεται περίεργο να υποστηρίζει ο Λιαρόπουλος ότι ο τομέας δημόσιας υγείας στην Ελλάδα δεν αρνείται να φροντίσει τους ασθενείς , και την ίδια στιγμή να λέει ότι είναι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που δεν καλύπτονται ιατροφαρμακευτικά , και ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία σπεύδει να τους βοηθήσει .
Για παράδειγμα , ότι στην Ιταλία οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν με την κρίση το πιστοποιεί μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2012 στην Επιθεώρηση Επιδημιολογίας και Κοινοτικής Υγείας (περιοδικό ISI , impact 3:39 ) . Φυσικά , το φαινόμενο αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί σε βάθος χρόνου . Από τότε όμως έχουν περάσει τρία χρόνια και επτά ημέρες, και σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας τραγωδίας και θεωρείται απίθανο να έχει μειωθεί η τάση αυτή . Περισσότερο πρόσφατεςμελέτες αποδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στην αυτοκτονία για οικονομικούς λόγους και τα ποσοστά ανεργίας. Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο , διαβάζοντας καθημερινά τις εφημερίδες , αλλά είναι σημαντικό ότι υπάρχουν μελέτες ποσοτικά και μεθοδολογικά σοβαρές .
Η κατάσταση είναι η ίδια και στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που πλήττονται από την κρίση . Αυτό αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet το 2011 , επισημαίνοντας ότι με την κρίση μειώθηκαν οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα ( ποιος ξέρει γιατί ) , αλλά από την άλλη ,αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες .
Το 2012 το British Journal of Medicine δημοσίευσε την απάντηση του Kentikelenis (του Πανεπιστημίου του Harvard ) στην κριτική του Λιαρόπουλου ( Πανεπιστήμιο Αθηνών) και των συνεργατών του, σε προηγούμενη μελέτη του ίδιου του Kentikelenis , που δημοσιεύθηκε στο The Lancet , όπου ο Kentikelenis, υποστήριζε ότι η κρίση είχε αντίκτυπο στον αριθμό των αυτοκτονιών στην Ελλάδα . Ο Λιαρόπουλος ( Πανεπιστήμιο Αθηνών ) ισχυριζόταν το αντίθετο , και ισχυριζόταν επίσης ότι δεν είχε κανένα προσωπικό συμφέρον (σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην οικονομία , οι δημοσιεύσεις στα ιατρικά περιοδικά επιστημονικά περιοδικά συνοδεύονται υποχρεωτικά από τη δήλωση του συγγραφέα ότι δεν υφίσταται ενδεχόμενη εμπλοκή του με το ζήτημα το οποίο πραγματεύεται ).Αλλά αυτό που έχει σημασία , όπως πάντα , είναι η ποιότητα των επιχειρημάτων .
Τώρα , πέρα από το γεγονός ότι ένας που εργάζεται σε ένα ελληνικό ίδρυμα δημόσιας υγείας βρίσκεται σε κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων διότι οφείλει να υπερασπιστεί την ποιότητα του , μόνο και μόνο επειδή από αυτό που θα πει εξαρτάται το ύψος των πόρων που θα πάρει ( σε συνθήκες όπως αυτές στην Ελλάδα είναι αρκετά σαφές ότι καταστάσεις σύγκρουσης συμφερόντων δεν εξαρτώνται μόνο από το αν κάποιος εργάζεται για μια φαρμακευτική εταιρεία : θα μπορούσε απλά να ισχύουν και μόνο επειδή θέλει να συνεχίσει να εργάζεται ) , είναι και η ποιότητα των επιχειρημάτων του Λιαρόπουλου αυτή που προκαλεί αμηχανία . Όπως υπογραμμίζει ο Kentikelenis , φαίνεται περίεργο να υποστηρίζει ο Λιαρόπουλος ότι ο τομέας δημόσιας υγείας στην Ελλάδα δεν αρνείται να φροντίσει τους ασθενείς , και την ίδια στιγμή να λέει ότι είναι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που δεν καλύπτονται ιατροφαρμακευτικά , και ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία σπεύδει να τους βοηθήσει .
Βέβαια στη
συνέχεια αποδείχθηκε ότι ο Λιαρόπουλος αυτά δεν τα υποστήριζε από ιδιοτέλεια ,
όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση! Ο Λιαρόπουλος όλα αυτά τα υποστήριζε επειδή πολύ
απλά είναι σύμβουλος της τρόικας, και υποθέτω ότι ακόμη και οικονομολόγοι βρίσκονται
σε ανάλογη θέση οπότε θα ήταν πολύ χρήσιμο αν υπήρχε μια λίστα με τα ονόματά τους, για λόγους διαφάνειας .
Μια πιο επικαιροποιημένη περίληψη αυτής της συζήτησης θα τη βρούμε στο σχέδιο έκθεσης για την Υγεία και την Οικονομική Κρίση, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας . Με τις δέουσες επιφυλάξεις δεδομένου ότι τα επιδημιολογικά δεδομένα , όπως και τα δεδομένα οικονομικής φύσεως , θα "σταθεροποιηθούν" μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ,ότι για τη δημοσίευση μιας επιστημονικής έρευνας χρειάζεται να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, ότι όλες οι έρευνες υπόκειται σε κριτική και μεθοδολογικές αναθεωρήσεις , κλπ. . ),παρ’ όλα αυτά η έκθεση δεν κρύβει τις ανησυχίες της .
Μια πιο επικαιροποιημένη περίληψη αυτής της συζήτησης θα τη βρούμε στο σχέδιο έκθεσης για την Υγεία και την Οικονομική Κρίση, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας . Με τις δέουσες επιφυλάξεις δεδομένου ότι τα επιδημιολογικά δεδομένα , όπως και τα δεδομένα οικονομικής φύσεως , θα "σταθεροποιηθούν" μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ,ότι για τη δημοσίευση μιας επιστημονικής έρευνας χρειάζεται να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, ότι όλες οι έρευνες υπόκειται σε κριτική και μεθοδολογικές αναθεωρήσεις , κλπ. . ),παρ’ όλα αυτά η έκθεση δεν κρύβει τις ανησυχίες της .
Κάποια στοιχεία στην τύχη : η έκθεση επιβεβαιώνει την αντιστροφή τάσης
των αυτοκτονιών , οι οποίες στις χώρες της κρίσης ακολουθούσαν πτωτική τάση πριν
από το 2008 και στη συνέχεια άρχισαν να ακολουθούν ανοδική.Η Λετονία , η
Λιθουανία, η Ελλάδα και η Ισπανία είδαν να αυξάνεται το ποσοστό του πληθυσμού
κάτω από τα όρια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ( που δεν είναι
ακριβώς ο προθάλαμος της υγείας). Αποδεικνύεται,στην έκθεση, ότι υπάρχει σχέση
μεταξύ απώλειας θέσεων εργασίας και εμφραγμάτων ( στην Ελλάδα ) και ότι στην
Ελλάδα,πάντα, αυξήθηκαν τα περιστατικά του HIV λόγω μείωσης των προγραμμάτων διανομής συρίγγων
, και κατά 38 % το ποσοστό των νεογνών που γεννήθηκαν νεκρά .
Αν τα παραπάνω σας φαίνονται υπερβολικά και δεν πιστεύετε ότι η κρίση οδήγησε πολλές χιλιάδες συνάνθρωπων μας στο θάνατο, τότε δεν έχετε παρά να απευθυνθείτε στην επιστημονική επιτροπή των ιατρικών περιοδικών The Lancet και British Journal of Medicine , αλλά κυρίως στις ελληνίδες μαννάδες των παιδιών που γεννήθηκαν νεκρά .
Αν τα παραπάνω σας φαίνονται υπερβολικά και δεν πιστεύετε ότι η κρίση οδήγησε πολλές χιλιάδες συνάνθρωπων μας στο θάνατο, τότε δεν έχετε παρά να απευθυνθείτε στην επιστημονική επιτροπή των ιατρικών περιοδικών The Lancet και British Journal of Medicine , αλλά κυρίως στις ελληνίδες μαννάδες των παιδιών που γεννήθηκαν νεκρά .
βλέπε και http://www.efsyn.gr/?p=45427
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου