Παραθέτω την ελληνική μετάφραση άρθρου μου στην
Γκάρντιαν σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 2014.
Την μετάφραση έκανε το ThePressProject, το οποίο και ευχαριστώ. Ο τίτλος
που χρησιμοποίησε το ThePressProject ήταν «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κερδίσει»
που δεν απέχει από την κεντρική ιδέα του άρθρου μου. Αρκεί βέβαια να
έχει κανείς πλήρη επίγνωση του τι μέλλεται να αντιμετωπίσει μια
κυβέρνηση που θα επιχειρήσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Του
Κώστα Λαπαβίτσα
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα του προγράμματος προσαρμογής που
επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 2010 από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή,
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η οποία
διέθεσε τεράστια δάνεια στο πλαίσιο του προγράμματος, ζητώντας όμως άνευ
προηγουμένου περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αυξήσεις φόρων και
κατάρρευση μισθών. Ήταν ένα κλασικό, αν και ακραίο, πακέτο λιτότητας με
μια διαφορά ζωτικής σημασίας: Αυτή τη φορά δεν ήταν δυνατό να
περιοριστούν οι επιπτώσεις της λιτότητας μέσω της υποτίμησης του
νομίσματος όπως, για παράδειγμα, συνέβη στην Ασιατική κρίση του 1997-98.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Eυρωζώνη είχε κλείσει όλες τις εξόδους
διαφυγής.
Η βίαιη λιτότητα κατάφερε να σταθεροποιήσει την Ελλάδα και να την
κρατήσει εντός της ONE -καταστρέφοντας την οικονομία και την κοινωνία
της. Το δημοσιονομικό έλλειμα έχει μειωθεί δραστικά, το έλλειμα του
ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών έχει μετατραπεί σε πλεόνασμα και η
προοπτική αθέτησης της εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους έχει
υποχωρήσει. Αλλά το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 25%, η ανεργία εκτοξεύτηκε
πάνω από το 25%, οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί κατά 30% και η
βιομηχανική παραγωγή έχει μειωθεί κατά 35%. Το ανθρώπινο κόστος των
πολιτικών της τρόικας είναι ανυπολόγιστο και προσομοιάζει σε μια σιωπηλή
ανθρωπιστική κρίση: Ο αριθμός των αστέγων έχει εκτοξευτεί , η
πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη έχει καταρρεύσει, τα συσσίτια έχουν
πολλαπλασιαστεί και η παιδική θνησιμότητα έχει αυξηθεί.
Από το καλοκαίρι του 2014 η ύφεση πλησιάζει στο τέλος της, βοηθούμενη
από τις ισχυρές επιδόσεις του τουριστικού τομέα. Ωστόσο η ζημιά από τις
πολιτικές της τρόικας είναι τόσο σοβαρή ώστε οι προοπτικές ανάπτυξης
είναι… άθλιες. Η αδυναμία είναι έκδηλη στις εξαγωγές οι οποίες κατά πάσα
πιθανότατα θα κλείσουν μειούμενες το 2014, ενώ οι εισαγωγές άρχισαν να
αυξάνονται μόλις η ύφεση έδειξε σημάδια υποχώρησης. Αυτή είναι η εικόνα
μια βαθειά δυσλειτουργικής οικονομίας.
Εν μέσω της καταστροφής η τρόικα επιμένει σε περαιτέρω λιτότητα για να
πετύχει τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό: 3% το 2015,
4,5% το 2016 και πάνω από 4% στο μέλλον. Σκοπός της είναι να
εξυπηρετήσει το τεράστιο εξωτερικό χρέος της χώρας, το οποίο έχει
ανέλθει στο 175% του ΑΕΠ από το περίπου 130% που ήταν το 2009. Είναι
απίστευτο ότι παρά τα μέτρα αυτά το ΔΝΤ υπολογίζει ότι η Ελλάδα θα
καταγράφει ανάπτυξη κατά μέσο όρο 3,4% στα επόμενα πέντε χρόνια –αρκεί
φυσικά να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας
περιουσίας, την απορρύθμιση της εργασίας και την απελευθέρωση της
αγοράς. Η τρόικα φαίνεται να έχει υιοθετήσει πλήρως τα οικονομικά του
παραλόγου.
Στην περίοδο 2010-11 οι Έλληνες αντιτάχθηκαν ενεργά στις καταστροφικές
πολιτικές της Τρόικας και των εγχώριων συμμάχων της αλλά δεν κατάφεραν
να τις σταματήσουν. Μετά το 2012 η ανεργία και η φτώχεια αυξήθηκαν και
έγινε ακόμα πιο δύσκολη η οργάνωση της λαϊκής διαμαρτυρίας. Ωστόσο, η
εξάντληση που έφεραν οι πολιτικές της Τρόικας είναι τόσο μεγάλη ώστε οι
ψηφοφόροι στράφηκαν μαζικά προς τα αριστερά με την ελπίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
θα προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται, αφ' ενός, ότι θα πετύχει μια ουσιαστική διαγραφή του
ελληνικού χρέους και, αφ' ετέρου, ότι θα άρει τη λιτότητα με στόχο τους
ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αντί για τα πλεονάσματα που
απαιτούνται από την Τρόικα. Θα επανασυνδέσει τις αποκομμένες οικογένειες
με το δίκτυο ηλεκτροδότησης, θα ανακουφίσει τους άστεγους προσφέροντάς
τους τροφή και καταφύγια και θα αναλάβει άμεσα δράσεις για την μείωση
της ανεργίας μέσω δημοσίων προγραμμάτων. Έχει δεσμευθεί να μειώσει την
τεράστια φορολογική επιβάρυνση και να τονώσει τις επενδύσεις σε μια
προσπάθεια να πετύχει την ανάπτυξη.
Δεν υπάρχει τίποτα ριζοσπαστικό - και πολύ περισσότερο τίποτα
επαναστατικό - σε αυτές τις πολιτικές. Αντιπροσωπεύουν την κοινή λογική
και μπορούν να ανοίξουν ένα νέο δρόμο και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επανειλημμένως δηλώσει την πρόθεσή του να κρατήσει
την χώρα εντός της ΟΝΕ και να αποφύγει τις μονομερείς ενέργειες. Δεν
υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ηγεσία του αποτελείται από αφοσιωμένους
Ευρωπαϊστές που πραγματικά πιστεύουν ότι μπορούν να συμβάλλουν στην
αλλαγή της Ευρώπης από «τα μέσα».
Το πρόβλημα είναι ότι η Ε.Ε. δεν είναι καθόλου δεκτική στις ιδέες του
ΣΥΡΙΖΑ. Οι εξαγωγείς και οι τραπεζίτες της Γερμανίας έχουν επωφεληθεί
σημαντικά από το ευρώ και δεν έχουν κανένα κίνητρο να εγκαταλείψουν τις
πολιτικές λιτότητας. Το Βερολίνο έχει άλλωστε ήδη πολλά προβλήματα να
αντιμετωπίσει, καθώς η Ευρωζώνη παρουσιάζει νέα συμπτώματα αδυναμίας, με
την Γαλλία και την Ιταλία να βρίσκονται «στα σκοινιά». Υπάρχει επίσης ο
Μάριο Ντράγκι της ΕΚΤ που φλυαρεί συνεχώς περί ποσοτικής χαλάρωσης, μια
πολιτική που απεχθάνεται το Βερολίνο. Το τελευταίο πράγμα που θα
επιθυμούσε τώρα η Γερμανία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμά του.
Μια εκστρατεία κινδυνολογίας είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσει τις αμέσως
επόμενες εβδομάδες προκειμένου να αποτρέψει τους Έλληνες να ψηφίσουν το
αριστερό κόμμα. Σε περίπτωση που η εκστρατεία αυτή αποτύχει και
σχηματιστεί μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση αυτή θα είναι
φυσιολογικό να αναμένει την εχθρότητα της Ε.Ε., η οποία δεν στερείται
όπλων. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό και μετριοπαθές αλλά δεν
έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Η Ελλάδα χρειάζεται επίσης σημαντική
χρηματοδότηση για να εξυπηρετήσει το χρέος της το 2015, ίσως ακόμα και
20 δις ευρώ. Υπάρχουν πληρωμές ομολόγων την άνοιξη που θα ήταν
διαχειρίσιμες, αλλά τον Ιούλιο-Αύγουστο θα πρέπει να γίνουν αποπληρωμές
6-7 δις ευρώ για τις οποίες θα χρειαστεί επιπλέον χρηματοδότηση από το
εξωτερικό. Δεν χρειάζεται, τέλος, να επισημάνουμε ότι το ελληνικό
τραπεζικό σύστημα θα βρεθεί τάχιστα σε κατάσταση ασφυξίας αν η ΕΚΤ
σταματήσει την παροχή ρευστότητας.
Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει κατά πάσα πιθανότητα ένα
τελεσίγραφο προκειμένου να συνθηκολογήσει, με αντάλλαγμα ίσως κάποια
αποδυναμωμένη εκδοχή της λιτότητας. Αν το πράξει αυτό θα ήταν
καταστροφικό για την Ελλάδα και μεγάλη ήττα για τους αντιπάλους της
λιτότητας στην Ευρώπη. Είναι ζωτικής σημασίας ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει και
να εφαρμόσει το πρόγραμμά του χωρίς υποχωρήσεις και με την βοήθεια της
διεθνούς υποστήριξης. Οι γραμμές τις μάχης σχηματίζονται ήδη στην
Ελλάδα.
[--->]
Χτες πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νέας Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας με επίδικο την μελέτη προστασίας του άλσους της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων και των 6 στρεμμάτων τα οποία διεκδικεί η «Δικέφαλος 1924 Α.Ε» της οικογένειας Μελισσανίδη με σκοπό την ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ. Το σχέδιο ανάπλασης και προστασίας του άλσους προσκρούει στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής που ψηφίστηκε στα μουλωχτά το καλοκαίρι στη Βουλή, παρά τις αντιδράσεις όλων των περιβαλλοντικών και άλλων φορέων.
Στον Νόμο 4277, μεταξύ άλλων, αφαιρείται η κυριότητα και η χρήση του άλσους της Φιλαδέλφειας από τον Δήμο, μεταβιβάζεται σε άλλο φορέα διαχείρισης και μετατρέπεται σε μητροπολιτικό πάρκο με δυνατότητα να δημιουργηθούν εντός του επιπλέον αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλες χρήσεις που αναιρούν τον δασικό χαρακτήρα. Στον ίδιο νόμο, 6 στρέμματα δάσους αποχαρακτηρίζονται για να ενωθούν με τον υπάρχοντα χώρο της ΑΕΚ και να χτιστούν.
Ασφαλώς ο νέος νόμος δεν αφορά μόνο τον συγκεκριμένο Δήμο, ούτε μόνο το επίμαχο άλσος. Ωστόσο, οι διατάξεις που αφορούν την κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ και τον αποχαρακτηρισμό μέρους του άλσους, εξηγούν και τους λόγους για τους οποίους η νέα δημοτική αρχή της πόλης, επιθυμεί να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας προκειμένου να προστατεύσει το άλσος. Αυτή ήταν και η απόφαση που πάρθηκε χτες κατά πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, που συνεδρίασε τελικά κεκλεισμένων των θυρών, καθώς η προθεσμία για την κατάθεση προσφυγής εκπνέει σε λίγες μέρες.
Πριν μία εβδομάδα είχε επιχειρηθεί ξανά η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για το ίδιο θέμα. Είχε διαλυθεί όμως από οπαδούς της ΑΕΚ κατόπιν προπηλακισμών και βιαιοπραγιών που οδήγησαν τρεις δημοτικούς συμβούλους και δύο κατοίκους στο νοσοκομείο. Ο Δήμος είχε απευθύνει κάλεσμα προς τους δημότες να παρακολουθήσουν μαζικά τη χτεσινή συνεδρίαση με σκοπό την αποτροπή του γνώριμου πια σκηνικού που στήνουν κάθε τόσο οι φερόμενοι ως αυθόρμητοι οπαδοί της ΑΕΚ. Οι προπηλακισμοί και οι επιθέσεις δεν έλειψαν ούτε και χτες, παρά την παρουσία πλήθους δημοτών και στελεχών της αυτοδιοίκησης.
Φτάνοντας στο 3ο Γυμνάσιο Νέας Φιλαδέλφειας, όπου πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση, δυο κλούβες των ΜΑΤ και διμοιρίες σε ρόλο πορτιέρη, προανήγγελλαν δια της παρουσίας τους το τι μπορεί να αναμένει κανείς ότι θα αντικρύσει εντός της αίθουσας. Το μπούγιο των οπαδών της ΑΕΚ άλλωστε είχε φροντίσει να δώσει το μήνυμα από νωρίς.
Προσπαθώντας να ελιχθώ ανάμεσα στο πλήθος και κρατώντας απόσταση από όσους εντόπιζα κάποιο διακριτικό της ΑΕΚ σε σκουφιά ή κασκόλ, προωθήθηκα προς το βάθος της αίθουσας όπου βρίσκονταν κάποιοι ελάχιστοι συνάδελφοί μου. Τον λόγο είχε ο νέος δήμαρχος Άρης Βασιλόπουλος, ο οποίος επιχειρούσε να εξηγήσει τη διάθεση της παράταξης της πλειοψηφίας να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο το άλσος προς όφελος των πολιτών. Κάθε τόσο ένα «σκάσε μαλάκα» ή και πιο συγκεκριμένα για να μην μένουν αμφιβολίες «Βασιλόπουλε, μαλάκα, καραγκιόζη», διέκοπτε την τοποθέτηση ώσπου τελικά ένα γιαούρτι, το οποίο πέρασε ξυστά από το πρόσωπό του, οδήγησε τον αστυνομικό διευθυντή να παρέμβει.
«Γαμώ την παναγία σου κι εσένα» είπε μια γροθιά που υψώθηκε πέντε μέτρα μακριά μου, ντυμένη με γάντια μηχανής με την κατάλληλη εσωτερική ενίσχυση στους κόμπους της. Κανά- δυο επιχείρησαν να περάσουν προς τα πλαϊνά της σκηνής, όπου είχε καταφύγει ο δήμαρχος, σπάζοντας τον χαλαρό κλοιό που είχαν δημιουργήσει δημότες.
Τα ΜΑΤ επενέβησαν δημιουργώντας μια αλυσίδα ανάμεσα στους δημότες και τους ΑΕΚτζήδες, οι οποίοι ωστόσο μάλλον έχουν μάθει να μην πολυανησυχούν στη θέα αστυνομικών – εν αντιθέσει με όλους εμάς τους υπόλοιπους που είχαμε μείνει ανάμεσά τους και δεν ξέραμε από ποιον κινδυνεύαμε περισσότερο.
Όπως αποδείχτηκε, κινδυνεύαμε από τους ΑΕΚτζήδες, τους οποίους η αστυνομία είχε αρχίσει να απωθεί με σκοπό να εκκενώσει την αίθουσα. Φυσικά, εδώ έχουμε μια περίπτωση –τη μόνη, ίσως– στην οποία οι αστυνομικοί κινήθηκαν σύμφωνα με τις απαιτήσεις όσων από χρόνια φωνάζουμε ενάντια στην αστυνομική βία: ούτε δακρυγόνα χρησιμοποίησαν εναντίον των οπαδών ούτε γκλομπιές στα κεφάλια τους, όπως συνηθίζουν να κάνουν με κάθε άλλο διαμαρτυρόμενο πλήθος από τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών μέχρι τους φοιτητές.
Οι ΑΕΚτζήδες όχι απλώς δεν αποχώρησαν, αλλά από τα ανοιχτά παράθυρα συνέχισαν να βρίζουν όποιον έβλεπαν μπροστά τους. «Μωρή γαμιόλα του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται η ώρα» μου φώναξε ένας από δαύτους δείχνοντάς μου με το χέρι του πόσο θα μου κάνει τον κώλο όταν με το καλό φτάσει η ώρα…
Κάποιοι άλλοι αυθόρμητοι αγανακτισμένοι ΑΕΚζήδες μεγαλύτερης ηλικίας άρχισαν να ξαναμπαίνουν στην αίθουσα φωνάζοντας προς τους ελάχιστους δημότες που είχαν απομείνει: «ΣΥΡΙΖΑίοι με στολή είστε, ρε. Πίσω απ’ τα ΜΑΤ, ρε; Γαμιόλες!» προσπαθώντας προφανώς να προκαλέσουν αντίδραση ώστε να «νομιμοποιηθεί» ένα νέο «ντου» των οπαδών. Κάποιοι αστυνομικοί τους οδηγούσαν και πάλι χαλαρά προς τα έξω αλλά αυτοί επέμεναν: «Χρυσαυγίτες είστε, ρε. Φασίστες». Αυτό μάλλον κόλλαγε στο ότι δεν ελήφθη υπ’ όψιν η θέση «Οοοο / όλο το άλσος γήπεδο» που είχαν εκφράσει εξαρχής. Φεύγοντας τραυμάτισαν μόνον έναν πολίτη αυτή τη φορά.
Η αίθουσα εκκενώθηκε και από τους δημότες, ο δήμαρχος επέστρεψε και η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε κεκλεισμένων των θυρών. Η εισήγηση του Άρη Βασιλόπουλου έκανε σαφές ότι ο δήμος επιδιώκει να προστατεύσει το άλσος στο σύνολό του και να κατασκευαστεί το νέο γήπεδο στο χώρο που ανήκει ήδη στην ερασιτεχνική ΑΕΚ. Η πλειοψηφία αποφάσισε τελικώς την προσφυγή για την υπεράσπιση του άλσους ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο πριν την έναρξη του δημοτικού συμβουλίου, προηγήθηκε τηλεφώνημα για τοποθέτηση βόμβας στα ΚΕΠ της περιοχής, τα οποία εκκενώθηκαν για προληπτικούς λόγους.