Καμένη (Queimada)

   

---Κύριοι, θα σας θέσω ένα ερώτημα.

Βέβαια, αυτό που θα σας ρωτήσω,

θα σας φανεί μια ασήμαντη λεπτομέρεια...

...αλλά το θεωρώ εξαιρετικά εύστοχο.

Τί προτιμάτε...

...ή, μάλλον, θα έλεγα,

τί σας εξυπηρετεί καλύτερα;

Μια σύζυγος, ή μια απ' αυτές τις μιγάδες;

Όχι, όχι, μην σας κακοφαίνεται.

Μιλώ μονάχα από οικονομικής πλευράς.

Ποιό είναι το κόστος του εμπορεύματος;

Τί ωφέλεια έχουμε απ' το εμπόρευμα;

Το εμπόρευμα, στην περίπτωσή μας,

είναι ο έρωτας.

Ο καθαρά σωματικός έρωτας...

...μια και τα συναισθήματα, προφανώς,

δεν παίζουν κανένα ρόλο στην οικονομία...

...ή σχεδόν.

Τώρα λοιπόν, μια σύζυγος έχει ανάγκη

από ένα σπίτι, από τροφή...

...από ρούχα, από ιατροφαρμακευτική

περίθαλψη, κλπ, κλπ.

Είστε υποχρεωμένοι να την κρατήσετε 
για όλη σας τη ζωή.

Ακόμα κι' όταν θα έχει γεράσει και θα έχει 
γίνει κάπως αντιπαραγωγική.

Και βέβαια, αν έχετε την κακοτυχία να επιζήσετε, 
θα πρέπει να πληρώσετε για την κηδεία της.

Όχι, όχι, αυτή είναι η αλήθεια.

Κύριοι, ξέρω ότι σας φαίνεται αστείο,

αλλά έτσι συμβαίνει. Δεν συμφωνείτε;

Τώρα από την άλλη μεριά, με μια πόρνη...

...τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.

Δεν μπαίνει ζήτημα να της παρέχετε

στέγη ή τροφή...

...ούτε βέβαια να την ντύσετε ή να

την κηδέψετε, προς Θεού!

Είναι δική σας, μόνο όταν την χρειάζεστε.

Την πληρώνετε μόνο γι' αυτή την υπηρεσία...

...και την πληρώνετε με την ώρα.

Λοιπόν, Κύριοι, τί είναι πιο σημαντικό...

...και συμφέρει περισσότερο;

Ένας σκλάβος, ή ένας αμειβόμενος εργάτης;

Τί σας φαίνεται προτιμότερο;

Η ξένη κυριαρχία,  με τους νόμους της,

τα βέτο της, τους φόρους της...

...τα εμπορικά της μονοπώλια,

ή η ανεξαρτησία;

Με την δική σας κυβέρνηση, τους νόμους σας,

τη δική σας διοίκηση...

...και την ελευθερία να εμπορεύεστε

μ' όποιον θέλετε...

...με όρους που υπαγορεύονται

από τις τιμές της διεθνούς αγοράς.

---Όχι μόνον για την ελευθερία του εμπορίου, κ. Γουώκερ.

 Πιστεύω, ότι για πολλούς από μας...

...υπάρχουν ιδεαλιστικά κίνητρα,

που είναι ακόμα πιο σημαντικά.

Είμαστε ένα έθνος τώρα.

Ένα μικρό έθνος.

Που γεννήθηκε εδώ και πάλεψε με μόχθο...

...και δυσκολίες για περισσότερο

από 3 αιώνες.

Ένα έθνος, που προήλθε από την Πορτογαλία...

...αλλά που δεν είναι πια μέρος της.

Και που δεν θέλει πια να είναι

πορτογαλική αποικία.

----Έχετε απόλυτο δίκιο, αγαπητέ μου Τέντυ.

Συμφωνούμε όλοι για τα ιδεαλιστικά κίνητρα.

----Αλλά το παράδειγμα με την πόρνη...

...δεν μ' έπεισε ακόμα κ. Γουώκερ.

Τί θα γίνει αν ο Νέγρος, αφού πάψει

να είναι σκλάβος...

...δεν θέλει να είναι εργάτης, αλλά το αφεντικό;

----Αυτό ακριβώς θα συμβεί, αν συνεχίσουμε

να διαφωνούμε.

Πριν από τέσσερεις μήνες, ο Χοσέ Ντολόρες...

...ήταν στη Σιέρρα Μάντρε με μερικές

ντουζίνες άντρες.

Όταν έφτασε στη Σιέρρα Τρινιντάντ,

ήταν 400 ή 500.

Τώρα είναι χιλιάδες.

Εξαπλώνονται στους κάμπους.

Πιστεύω πως αν δεν ενεργήσετε άμεσα...

...αν δεν ελιχθείτε στους κόλπους

αυτής της εξέγερσης...

...θα βρεθείτε στο περιθώριο.

Και τότε οι πρώην σκλάβοι σας,

αντί να γίνουν εργάτες σας...

...δεν θα γίνουν τ' αφεντικά σας,

κ. Πράντα...

...αλλά οι δήμιοί σας.

Τώρα, ποιά είναι τα συμφέροντά μου σ' αυτήν

την υπόθεση; Και ποιός είμαι;

Πολύ απλά, εκπροσωπώ την

Αυτού Μεγαλειότητα της Βρετανίας.

Ένας βρετανός πράκτορας, αν προτιμάτε.

Αλλά τώρα, όπως βλέπετε, η Αγγλία

επιθυμεί το ίδιο πράγμα μ' εσάς.

Το ελεύθερο εμπόριο. Κι επομένως το τέλος της 
ξένης κατοχής σ' όλη την Λατινική Αμερική.

Αλλά αυτό που δεν επιθυμεί η Αγγλία...

...όπως ούτε κι' εσείς, άλλωστε...

...είναι να φτάνουν αυτές οι επαναστάσεις

στις έσχατες συνέπειές τους.

Άντρες σαν τον Χοσέ Ντολόρες

και τον Τουσέν Λ' Ουβερτίρ,

είναι ίσως απαραίτητοι για να πυροδοτούν

την εξέγερση.

Αλλά μετά γίνονται πολύ επικίνδυνοι.

Όπως για παράδειγμα στην Αϊτή.

----Ναι, έχετε δίκιο σ' αυτό.

---Όπως βλέπετε, λοιπόν, κύριοι...

...τα συμφέροντά μας συμπίπτουν αυτή

τη στιγμή τουλάχιστον.

Και συμπίπτουν επίσης με την πρόοδο και τον πολιτισμό.

Και για όσους πιστεύουν σ' αυτό,είναι σημαντικό.

----Κι' εσείς, πιστεύετε σ' αυτό κ. Γουώκερ;

----Ναι κ. Πράντα, πιστεύω.

Μετάφραση υπότιτλων: MOUCCA

"Queimada", αρχικά  "Quemada, στα ισπανικά, μετονομάστηκε στα πορτογαλικά μετά την απειλή του φρανκικού καθεστώτος ότι διαφορετικά θα απαγόρευε, στο εξής την προβολή των ταινιών της United Artists στην Ισπανία . Κάτι που είχε ήδη κάνει με την εταιρεία διανομής Columbia Pictures, και την ταινία Fred Zinnemann " Behold a Pale Horse " ("Η μέρα της εκδίκησης"). Ετσι λοιπόν,ο παραγωγός Alberto Grimaldi και ο σκηνοθέτης Gillo Pontecorvo αναγκάστηκαν  να κάνουν τους Ισπανούς κατακτητές, Πορτογάλους, κάτι που δεν είχε καμιά ιστορική βάση, αφού η Πορτογαλία δεν είχε αποικίσει ποτέ οποιοδήποτε νησί των Μικρών Αντίλλων. Ο Grimaldi  για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ήθελε τον Πωλ Νιούμαν και τον Σίντνεϊ Πουατιέ, αλλά και οι δύο απέρριψαν το σενάριο ως πολύ "αντι-αμερικανικό"! Ο Μάρλον Μπράντο, αντίθετα, θαυμαστής του σκηνοθέτη της "Μάχης του Αλγερίου" αποδέχθηκε αμέσως το ρόλο, κατεβάζοντας πολύ το κασέ του. Είχε δε την "αλλόκοτη" ιδέα να προτείνει σαν συμπρωταγωνιστή του τον Κάσιους Κλέι (Μοχάμεντ Άλι), αλλά τελικά βολεύτηκε με τον κολομβιανό Evaristo Marquez. Όταν η ταινία ολοκληρώθηκε, η United Artists θεώρησε ότι ήταν υπερβολικά αριστερή για το κοινό των ΗΠΑ και άλλαξε το μοντάζ, κόβοντας σκηνές με γυμνό και αλλάζοντας τους διαλόγους. Το αποτέλεσμα ήταν η αγγλική εκδοχή που όλοι μας γνωρίζουμε σήμερα. Μετά τον εφιάλτη του "Queimada" και το πετσόκομμα της, ο Gillo Pontecorvo έκανε δέκα χρόνια να γυρίσει ταινία. Λίγο πριν το θάνατό του, κυκλοφόρησε ένα DVD με όλη την ταινία χωρίς ψαλιδίσματα.