Η ταινία "A propos de Nice" ( Σχετικά με τη Νίκαια) βουβό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους (εδώ με την ηχητική επένδυση, του Marc Perrone),που γυρίστηκε το 1930 ,ήταν η πρώτη
ταινία του σκηνοθέτη Jean Vigo (Ζαν Βιγκό),είναι ένα είδος οδοιπορικού στη Νίκαια, και ανήκει στην κατηγορία των
ταινιών City Symphonies (Manhattan, Berlin: Symphony of
a
City, Man with a
Movie
Camera,The Bridge,Valparaiso κτλ). Είναι μια οξεία και κριτική ματιά στην αστική
τάξη και την αριστοκρατία της πόλης, με φωτογραφία του ταλαντούχου οπερατέρ Μπόρις
Κάουφμαν,του αδελφού του Τζίγκα Βερτόφ, που τόσο πολύ επηρέασε τον Vigo.
Στην ηλιόλουστη
παραλιακή πόλη της Νίκαιας, οι πλούσιοι τουρίστες απολαμβάνουν τα ξενοδοχεία
πολυτελείας και τις χαρτοπαικτικές λέσχες ενώ, μόλις και μετά βίας, γίνεται αισθητή η παρουσία των ντόπιων και των εργατών που καθαρίζουν τους δρόμους και
προετοιμάζουν την πόλη για το ετήσιο καρναβάλι. "Στη ταινία, παρουσιάζονται
κάποιες από τις βασικές πλευρές της πόλης, ένας ολόκληρος τρόπος ζωής κάθεται στο
εδώλιο ... οι τελευταίοι ρόγχοι μιας κοινωνίας χαμένης στη φυγή της από την
πραγματικότητα, τόσο που σε αρρωσταίνει και να σε κάνει να εύχεσαι μια επαναστατική
λύση." – έτσι περιγράφει την ταινία, ο ίδιος ο Vigo, κατά την προβολή της στους θεατές του "Groupement des Spectateurs d'Avant-Garde".Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ που
υπερβαίνει κατά πολύ τη φύση του ως ντοκιμαντέρ. Η κεντρική εικόνα του έργου
είναι ο συνωστισμός τουριστών σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο, η ροή της οποίας διακόπτεται
από εμβόλιμα πλάνα ζώων και στιγμές εξαθλιωμένης φτώχειας.
Η επιπολαιότητα της κοινωνίας και οι σαθρές βάσεις της εκφράζονται μέσα από μια γκροτέσκα αίσθηση του χιούμορ.
Κινηματογραφόντας πλάνα από την πραγματική ζωή των τουριστών ο Vigo καταφέρνει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και να τους μεταμορφώσει σε καρικατούρες ανθρώπων Έτσι, η εκούσια άγνοια της κοινωνίας σε συνδυασμό με την ανία και την νωθρότητα της, αποδεικνύει τον υποβόσκοντα θάνατο της. Η πεσιμιστική ατμόσφαιρα του "A propos de Nice" έρχεται σε αντίθεση με την τρίτη ταινία του, το "Zero de conduit"(1933), που διακατέχεται από αισιοδοξία με την πανηγυρική ήττα, στο τέλος, του κατεστημένου.
Η επιπολαιότητα της κοινωνίας και οι σαθρές βάσεις της εκφράζονται μέσα από μια γκροτέσκα αίσθηση του χιούμορ.
Κινηματογραφόντας πλάνα από την πραγματική ζωή των τουριστών ο Vigo καταφέρνει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και να τους μεταμορφώσει σε καρικατούρες ανθρώπων Έτσι, η εκούσια άγνοια της κοινωνίας σε συνδυασμό με την ανία και την νωθρότητα της, αποδεικνύει τον υποβόσκοντα θάνατο της. Η πεσιμιστική ατμόσφαιρα του "A propos de Nice" έρχεται σε αντίθεση με την τρίτη ταινία του, το "Zero de conduit"(1933), που διακατέχεται από αισιοδοξία με την πανηγυρική ήττα, στο τέλος, του κατεστημένου.
Πηγές:
Christophe Gauthier, La passion du cinema : cinéphiles,
ciné-clubs et salles spécialisées à Paris de 1920 a’ 1929
Το ντοκιμαντέρ,με μουσική Kevin Mac Leod
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου