Μετά τη συντριβή

Στην πολιτική, και ιδίως σε περιόδους εκτάκτου ανάγκης όπως αυτή που διανύουμε, είναι η στρατηγική εκείνη που κρίνει τις τακτικές κινήσεις, και το αποτέλεσμα εκείνο που κρίνει την στρατηγική

Του Φώτη Τερζάκη 

Είναι τουλάχιστον ειρωνεία ένα απολυταρχικό καθεστώς που έχει μετέλθει όλα τα μέσα για να τσακίσει τη λαϊκή βούληση να σε καλεί σε εκλογές. Θυμίζει το περίφημο δημοψήφισμα του «Ναι στο Σύνταγμα» της απριλιανής δικτατορίας. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα μπροστά στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, στην Ελλάδα, Σεπτέμβριο του 2015.

Έξι μήνες παρακολουθήσαμε με κομμένη την ανάσα το ευρωπαϊκό σήριαλ τρόμου που μια διπλωματική γλώσσα αποκαλούσε «διαπραγμάτευση»: τη δυσφήμιση και τον διασυρμό, την τρομοκράτηση και τον κεκλεισμένων των θυρών βασανισμό ενός πρωθυπουργού και μιας εθνικής αντιπροσωπείας, και μέσω αυτών, αναμφίβολα, ενός ολόκληρου λαού που τόλμησε να διαλέξει ενάντια στις οδηγίες των αφεντικών του, από γραβατοφορεμένους τραμπούκους τύπου Ντάισενμπλουμ, Σώυμπλε, Γιούνγκερ, Σουλτς και τις ορντινάτσες τους• δεν κρατήθηκαν καν πρακτικά εκείνων των τρομερών «συνομιλιών», για να κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος τα πεπραγμένα. 

Το νέο μνημόνιο «σχηματίζει» κυβέρνηση

Το…κυλιόμενο χρονοδιάγραμμα της πρώτης αξιολόγησης και ο όγκος των προαπαιτούμενων εξωθούν το μνημονιακό τόξο σε αναγκαστικές μετεκλογικές συναινέσεις 

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Αν η (μνημονιακή) μας ιστορία επαναλαμβάνεται για το πολιτικό σύστημα σαν φάρσα,για την κοινωνία αυτή η επανάληψη παραμένει πάντα μια ξεκάθαρη τραγωδία. Οι βασικοί πόλοι του νέου μνημονιακού μπλοκ επιχειρούν ματαίως να κάνουν «ενέσεις» πόλωσης και οξύτητας στην προεκλογική αντιπαράθεση , πλην όμως η απουσία αληθινού διακυβεύματος υπονομεύει τις προσπάθειες. 

Την ίδια στιγμή οι πιστωτές, θεωρώντας δεδομένη τη μετεκλογική συναίνεση και συνεννόηση μεταξύ των μνημονιακών δυνάμεων, καταστρώνουν το χρονοδιάγραμμα δράσης τους ερήμην τόσο της υπηρεσιακής κυβέρνησης, όσο και των συνιστωσών της κυβέρνησης που θα προκύψει μετεκλογικά. 

Και το χρονοδιάγραμμα αυτό προβλέπει νέες «μέρες μαρμότας»: Θα επαναληφθεί το σκηνικό των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση , στην καταβολή των επόμενων δόσεων δανεισμού, στην πολυαναμενόμενη συζήτηση του ελληνικού χρέους.

 Αυτό σημαίνει ότι την περίοδο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου είναι πιθανό να διαμορφωθούν νέες συνθήκες χρηματοδοτικής ασφυξίας, με θύματα τα δημόσια ταμεία κι όσους εξαρτώνται απ' αυτά.

Επιστρέψαμε στη δραχμή με.. ευρώ! "Χάθηκαν" περιουσιακά στοιχεία 600 δις

Τα Εισοδήματα «Γύρισαν» στο... 2003

Του ΔΑΝΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Την ώρα που η κυβέρνηση και οι άλλοι μνημονιακοί εταίροι καταγγέλλουν για εσχάτη προδοσία όσους αναφέρονται στην επείγουσα ανάγκη εξόδου από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα στοιχεία δείχνουν ότι έχουμε ήδη επιστρέψει στα χρόνια της... δραχμής!

ΧΑΣΑΜΕ ΤΡΙΑ... ΑΕΠ!

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας αποδεικνύουν το μέγεθος της καταστροφής που υπέστησαν τα λαϊκά νοικοκυριά στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια.

Σε δημοσίευμα της «Καθημερινής» (14/8/2015) αναφέρεται ότι «η "περιουσία" των Ελλήνων σε ακίνητα και μετοχές έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια κατά τουλάχιστον 600 δισεκατομμύρια ευρώ»!

Για να υπολογίσετε το μέγεθος της καταστροφής, λάβετε υπόψη ότι το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερα από... τρία ελληνικά ΑΕΠ.

Για να έχετε μια πληρέστερη εικόνα της κατάστασης συνυπολογίστε ότι στο διάστημα αυτό, πολλές δεκάδες χιλιάδες λαϊκά (κυρίως) νοικοκυριά, έχασαν από το 50% έως και πάνω από 90% των περιουσιακών τους στοιχείων...

Ξεφτιλισμένοι ... Κατάντησαν την χώρα μας κυριολεκτικά προτεκτοράτο

Του Γ. Γ.

Απλώς θα έδιναν ένα μελαγχολικό χαμόγελο,  τα «επιτεύγματά» της πρώτης «αριστερής κυβέρνησης» αν περιοριζόταν να  δίνουν τροφή στους σκιτσογράφους –όπως η γελοιογραφία του Πέτρου Ζερβού που παραθέτουμε- και δεν έφταναν στο σημείο να καταντούν την χώρα μας κυριολεκτικά προτεκτοράτο.

Αλήθεια, θα μπορούσε πριν μερικούς μήνες να φανταστεί κάποιος  ότι θα υπήρχαν άτομα με αναφορά στην «αριστερά» και θα  έβαζαν την σφραγίδα τους ώστε η Ελλάδα να γίνει κανονική μπανανία;  

Κι όμως η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Όπως αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα «Αγορά», όποια κυβέρνηση και να προκύψει μετά τις εκλογές, στην χώρα μας θα εγκατασταθούν 20 ξένοι «δερβέναγες»  και θα καθορίζουν τα πάντα. 
Αυτοί θα νομοθετούν, και το κοινοβούλιο «μας» απλώς θα επικυρώνει τις αποφάσεις τους. Αυτοί θα καθορίζουν κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωής. «Από την φορολογία εισοδήματος και την αγορά εργασίας έως την ιατροφαρμακευτική πολιτική για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας» όπως χαρακτηριστικά γράφει το δημοσίευμα που αναφέραμε.

Και εμείς αναμένουμε το αποτέλεσμα της κάλπης, λες και θα αλλάξει τίποτα στις ειλημμένες αποφάσεις των ξένων «εταίρων» με την ντόπια οικονομική ολιγαρχία και το υπηρετικό της πολιτικό προσωπικό.


Το πρωτοσέλιδο κείμενο της «Αγοράς»

Πόσες ιδιωτικοποιήσεις είπατε θα κάνετε;

 Πριν από λίγες ημέρες το TPP αποκάλυψε τον πλήρη κατάλογο των ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες έχει δεσμευτεί να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα κι αν δεν θέλετε να το πιστέψετε, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι τα όσα υποστηρίζει και υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ζήτημα είναι εκτός (μνημονιακής) πραγματικότητας.

 

Nikos Libertas / SOOC

Το αναλυτικό πρόγραμμα μπορεί να βρεθεί εδώ

Του Θάνου Καμήλαλη

Την περασμένη Τρίτη κυκλοφόρησε ένα non paper του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο αναλύονταν οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα στο μέτωπο των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων κρατικής περιουσίας και το πώς η απερχόμενη κυβέρνηση πέτυχε να προστατεύσει σημαντικό μέρος αυτής αποτρέποντας αποκρατικοποιήσεις. Η ανακοίνωση θα μπορούσε να ταιριάξει σε ένα ευρύ φάσμα χαρακτηρισμών, από υπερβολικά αισιόδοξη έως προκλητικά ψευδής. Το σίγουρο είναι πως δεν συνάδει με τις δεσμέυσεις που ανέλαβε η ελληνική κυβέρνηση από την 12η Ιουλίου κι έπειτα.

Τι υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Στόχος της ανακοίνωσης (το πλήρες κείμενο μπορείτε να διαβάσετε εδώ ) και της ανάλογης προεκλογικής θέσης του κόμματος είναι να καταδείξει ότι χάρη στην επιτυχημένη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ οι απαιτούμενες ιδιωτικοποιήσεις για την επόμενη τριετία μειώθηκαν από 23 περιουσιακά στοιχεία, που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, σε μόλις 9. Επίσης επιχειρείται να δικαιολογηθούν οι προηγούμενες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, για τις "σκανδαλώδεις αποκρατικοποιήσεις", ενώ γίνεται αναφορά στο περίφημο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων και υπερτονίζονται τα θετικά του σημεία.