ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΝ ΠΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Σταθερή στην απόφαση της για ολόπλευρη συνεργασία με το Ισραηλινό, σιωνιστικό κράτος δολοφόνο, η Ελληνική κυβέρνηση διαμέσου της Προεδρίας της Δημοκρατίας προσκάλεσε (και πάλι μήνα Αύγουστο!) τον πρόεδρο του, Σιμόν Πέρες. Να θυμίσουμε ότι ο Κάρολος Παπούλιας είχε συναντηθεί πέρσι στο Ισραήλ με τον Πέρες, τον Νεντανιάχου και τον Λίμπερμαν, μόλις μια βδομάδα μετά την απόφαση της Αθήνας να απαγορέψει τον απόπλου του «Στόλου της Ελευθερίας» προς την Γάζα. Ήταν μια επίσκεψη που έδειχνε ξεκάθαρα τον προσανατολισμό της κυβέρνησης όσον αφορά το παλαιστινιακό ζήτημα.
Ο Πέρες βαρύνεται και αυτός με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αφού σε όλη του την διαδρομή πρωτοστάτησε στην εξόντωση του Παλαιστινιακού λαού. Τα όσα είπε και ζήτησε αλλά και οι δηλώσεις όσων τον υποδέχτηκαν, αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για μια εθιμοτυπική επίσκεψη του, αντιθέτως μας προετοιμάζουν για μια συχνή παρουσία των σιωνιστών στην χώρα μας σε όλα τα επίπεδα.
Σαν σύλλογος έχουμε μιλήσει εδώ και καιρό για την επικίνδυνη αυτή στροφή προσέγγισης με το Ισραήλ και την τεράστια ανάγκη κινητοποίησης όλων των προοδευτικών ανθρώπων ώστε να μην γίνει πραγματικότητα.
Δυστυχώς όμως όχι μόνο δεν υπήρξαν αντιδράσεις αλλά έγινε δεκτός και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, χωρίς μάλιστα ο τελευταίος να προβεί σε καμία δήλωση ή σχόλιο, προκαλώντας έκπληξη και αγανάκτηση σε όσους χρόνια τώρα αγωνίζονται στο πλευρό των Παλαιστινίων. Θεωρούμε σημαντικό λάθος την κίνηση αυτή – ακόμη κι αν δικαιολογείται με βάση το πρωτόκολλο – από τον επικεφαλής ενός κόμματος που μέχρι τώρα κρατούσε μια στάση υπεράσπισης του αγώνα των Παλαιστινίων και είχε καταγγείλει όλες τις βαρβαρότητες του Ισραήλ. Ελπίζουμε ότι αυτό θα είναι μια μικρή κακή παρένθεση.

Συνεχίζουμε τον αγώνα δίπλα στον Παλαιστινιακό λαό μέχρι την νίκη του

Να διακοπεί κάθε σχέση με τον σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ – όχι στην εξομάλυνση και τη λήθη

Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ

[--->]

Τα πλοία

Aπό την Φαντασίαν έως εις το Xαρτί. Eίναι δύσκολον πέρασμα, είναι επικίνδυνος θάλασσα. H απόστασις φαίνεται μικρά κατά πρώτην όψιν, και εν τοσούτω πόσον μακρόν ταξίδι είναι, και πόσον επιζήμιον ενίοτε δια τα πλοία τα οποία το επιχειρούν.
     

 H πρώτη ζημία προέρχεται εκ της λίαν ευθραύστου φύσεως των εμπορευμάτων τα οποία μεταφέρουν τα πλοία. Eις τας αγοράς της Φαντασίας, τα πλείστα και τα καλύτερα πράγματα είναι κατασκευασμένα από λεπτάς υάλους και κεράμους διαφανείς, και με όλην την προσοχήν του κόσμου πολλά σπάνουν εις τον δρόμον, και πολλά σπάνουν όταν τα αποβιβάζουν εις την ξηράν. Πάσα δε τοιαύτη ζημία είναι ανεπανόρθωτος, διότι είναι έξω λόγου να γυρίση οπίσω το πλοίον και να παραλάβη πράγματα ομοιόμορφα. Δεν υπάρχει πιθανότης να ευρεθή το ίδιον κατάστημα το οποίον τα επώλει. Aι αγοραί της Φαντασίας έχουν καταστήματα μεγάλα και πολυτελή, αλλ' όχι μακροχρονίου διαρκείας. Aι συναλλαγαί των είναι βραχείαι, εκποιούν τα εμπορεύματά των ταχέως, και διαλύουν αμέσως. Eίναι πολύ σπάνιον εν πλοίον επανερχόμενον να εύρη τους αυτούς εξαγωγείς με τα αυτά είδη.

      Mία άλλη ζημία προέρχεται εκ της χωρητικότητος των πλοίων. Aναχωρούν από τους λιμένας των ευμαρών ηπείρων καταφορτωμένα, και έπειτα όταν ευρεθούν εις την ανοικτήν θάλασσαν αναγκάζονται να ρίψουν εν μέρος εκ του φορτίου δια να σώσουν το όλον. Oύτως ώστε ουδέν σχεδόν πλοίον κατορθώνει να φέρη ακεραίους τους θησαυρούς όσους παρέλαβε. Tα απορριπτόμενα είναι βεβαίως τα ολιγοτέρας αξίας είδη, αλλά κάποτε συμβαίνει οι ναύται, εν τη μεγάλη των βία, να κάμνουν λάθη και να ρίπτουν εις την θάλασσαν πολύτιμα αντικείμενα.

      Άμα δε τη αφίξει εις τον λευκόν χάρτινον λιμένα απαιτούνται νέαι θυσίαι πάλιν. Έρχονται οι αξιωματούχοι του τελωνείου και εξετάζουν εν είδος και σκέπτονται εάν πρέπη να επιτρέψουν την εκφόρτωσιν· αρνούνται να αφήσουν εν άλλο είδος να αποβιβασθή· και εκ τινων πραγματειών μόνον μικράν ποσότητα παραδέχονται. Έχει ο τόπος τους νόμους του. Όλα τα εμπορεύματα δεν έχουν ελευθέραν είσοδον και αυστηρώς απαγορεύεται το λαθρεμπόριον. H εισαγωγή των οίνων εμποδίζεται, διότι αι ήπειροι από τας οποίας έρχονται τα πλοία κάμνουν οίνους και οινοπνεύματα από σταφύλια τα οποία αναπτύσσει και ωριμάζει γενναιοτέρα θερμοκρασία. Δεν τα θέλουν διόλου αυτά τα ποτά οι αξιωματούχοι του τελωνείου. Eίναι πάρα πολύ μεθυστικά. Δεν είναι κατάλληλα δι’ όλας τα κεφαλάς. Eξ άλλου υπάρχει μία εταιρεία εις τον τόπον, η οποία έχει το μονοπώλιον των οίνων. Kατασκευάζει υγρά έχοντα το χρώμα του κρασιού και την γεύσιν του νερού, και ημπορείς να πίνης όλην την ημέραν από αυτά χωρίς να ζαλισθής διόλου. Eίναι εταιρεία παλαιά. Xαίρει μεγάλην υπόληψιν, και αι μετοχαί της είναι πάντοτε υπερτιμημέναι.

      Aλλά πάλιν ας είμεθα ευχαριστημένοι όταν τα πλοία εμβαίνουν εις τον λιμένα, ας είναι και με όλας αυτάς τας θυσίας. Διότι τέλος πάντων με αγρυπνίαν και πολλήν φροντίδα περιορίζεται ο αριθμός των θραυομένων ή ριπτομένων σκευών κατά την διάρκειαν του ταξιδίου. Eπίσης οι νόμοι του τόπου και οι τελωνειακοί κανονισμοί είναι μεν τυραννικοί κατά πολλά αλλ' όχι και όλως αποτρεπτικοί, και μέγα μέρος του φορτίου αποβιβάζεται. Oι δε αξιωματούχοι του τελωνείου δεν είναι αλάνθαστοι, και διάφορα από τα εμποδισμένα είδη περνούν εντός απατηλών κιβωτίων που γράφουν άλλο από επάνω και περιέχουν άλλο, και εισάγονται μερικοί καλοί οίνοι δια τα εκλεκτά συμπόσια.

      Θλιβερόν, θλιβερόν είναι άλλο πράγμα. Eίναι όταν περνούν κάτι πελώρια πλοία, με κοράλλινα κοσμήματα και ιστούς εξ εβένου, με αναπεπταμένας μεγάλας σημαίας λευκάς και ερυθράς, γεμάτα με θησαυρούς, τα οποία ούτε πλησιάζουν καν εις τον λιμένα είτε διότι όλα τα είδη τα οποία φέρουν είναι απηγορευμένα, είτε διότι δεν έχει ο λιμήν αρκετόν βάθος δια να τα δεχθή. Kαι εξακολουθούν τον δρόμον των. Oύριος άνεμος πνέει επί των μεταξωτών των ιστίων, ο ήλιος υαλίζει την δόξαν της χρυσής των πρώρας, και απομακρύνονται ηρέμως και μεγαλοπρεπώς, απομακρύνονται δια παντός από ημάς και από τον στενόχωρον λιμένα μας.

      Eυτυχώς είναι πολύ σπάνια αυτά τα πλοία. Mόλις δύο, τρία βλέπομεν καθ' όλον μας τον βίον. Tα λησμονώμεν δε ογρήγορα. Όσω λαμπρά ήτο η οπτασία, τόσω ταχεία είναι η λήθη της. Kαι αφού περάσουν μερικά έτη, εάν καμίαν ημέραν - ενώ καθήμεθα αδρανώς βλέποντες το φως ή ακούοντες την σιωπήν - τυχαίως επανέλθουν εις την νοεράν μας ακοήν στροφαί τινες ενθουσιώδεις, δεν τας αναγνωρίζομεν κατ' αρχάς και τυραννώμεν την μνήμην μας δια να ενθυμηθώμεν πού ηκούσαμεν αυτάς πριν. Mετά πολλού κόπου εξυπνάται η παλαιά ανάμνησις και ενθυμώμεθα ότι αι στροφαί αύται είναι από το άσμα το οποίον έψαλλον οι ναύται, ωραίοι ως ήρωες της Iλιάδος, όταν επερνούσαν τα μεγάλα, τα θεσπέσια πλοία και επροχώρουν πηγαίνοντα - τις ηξεύρει πού.

 (από τα Kρυμμένα Ποιήματα 1877; - 1923, Ίκαρος 1993) 

[--->]

Με το φεγγάρι περπατώ

	Με το φεγγάρι περπατώ   ( Δωδεκάννησα,Κάλυμνος )
	Στίχοι: Παραδοσιακό              Μουσική: Παραδοσιακό                  Εκτελέσεις: Αιμιλία Χατζηδάκη, Σαββίνα Γιαννάτου,Μάρθα Φριντζήλα        Με το φεγγάρι περπατώ        με τ`άστρι κουβεντιάζω           Κι αμερινός* μ`αρώτησε    τι έχω κι αναστενάζω          ........................        * αμερινός = αυγερινός

ΟΥΡΑΝΙΟ ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ

Ανακοίνωση του “Μετώπου Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια-Πάικο” για την κατακύρωση του διαγωνισμού στην ΑΚΤΩΡ / ELDORADO GOLD

Στις 23/7 οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του νομού και οι εκπρόσωποι του Μετώπου με τους επιστημονικούς συνεργάτες τους, επισκέφτηκαν τον υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Παπαγεωργίου για να μεταφέρουν με τον πιο ξεκάθαρο και κατηγορηματικό τρόπο την πλήρη αντίθεση όλων των κατοίκων του νομού μας στα σχέδια του υπουργείου για δημιουργία μεταλλείων χρυσού – χαλκού στην περιοχή των Κρουσίων. Ο υφυπουργός διαβεβαίωσε πως θα λάβει σοβαρά υπόψη του αυτά που άκουσε πριν τελικά βάλει την υπογραφή του στην κατακύρωση του διαγωνισμού…

Στις 31/7 το ΥΠΕΚΑ, συνεχίζοντας την συμπεριφορά στην οποία μας έχει συνηθίσει τόσους μήνες και απόλυτα συντεταγμένο με τη γενικότερη πολιτική ξεπουλήματος που υπαγορεύουν οι μνημονιακές “υποχρεώσεις” της χώρας μας, ανακοίνωσε την κατακύρωση του διαγωνισμού στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. συμφερόντων του κ. Μπόμπολα και της Καναδικής πολυεθνικής ELDORADO GOLD. Με απλά και χειροπιαστά λόγια, παραχωρούνται 91.000 στρέμματα γόνιμης γης, βοσκοτόπων και δάσους για να μετατραπούν σε ορύγματα, “λίμνες” απόθεσης τοξικών αποβλήτων και κρατήρες εξόρυξης. Το υπουργείο σβήνει χωρίς δεύτερη σκέψη όλες τις προοπτικές ανάτπυξης του νομού και των γύρω περιοχών, καταδικάζοντάς μας σε μία καθημερινότητα σκονισμένη, χωρίς αέρα, γη και νερό.

Η προειδοποίηση των εκλεγμένων εκπροσώπων του νομού για την ύπαρξη ουρανίου σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή μας, που τεκμηριώνεται από μελέτες και μετρήσεις του ΙΓΜΕ και αντίστοιχων υπηρεσιών άλλων κρατών, άφησε προσωρινά άφωνους τον υφυπουργό και τους συμβούλους του. Δημιούργησε αμήχανη και άβολη σιωπή. Ο κ. Ζαφειράτος μόνον είπε “αν υπάρχει ουράνιο πρέπει όλα να σταματήσουν”. Ουράνιο υπάρχει – όπως όμως είναι φανερό, τα “συμφέροντα της χώρας” έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα από την υγεία μας. Τα 12 χωριά που βρίσκονται εντός της μεταλλευτικής ζώνης, όλα τα υπόλοιπα γύρω από αυτήν και η πόλη του Κιλκίς, έχουν μηδενική σημασία για τους κύριους που αποφασίζουν από την ασφάλεια που τους προσφέρουν τα γραφεία τους στην Αθήνα.

Δεν θα μεγαλώσουν τα δικά τους παιδιά αναπνέοντας ραδιενεργή σκόνη και πίνοντας τοξικά απόβλητα.

Καλούμε όλους τους κάτοικους να νομού να ενωθούμε και να αγωνιστούμε για την υπεράσπιση της ζωής μας. Την αξιοπρέπεια της επιλογής. Ο αγώνας αυτός δεν είναι κανενός κόμματος, καμιάς πολιτικής παράταξης. Αποτελεί ευκαιρία για να ξεφύγουμε από την γκρίνια και να περάσουμε στη δράση. Να αγωνιστούμε για τον τόπο μας, τις ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας. Είναι αγώνας όλων μας. Και είναι πλέον αγώνας επιβίωσης.

 [--->]

Κλίντον και ελευθερία του τύπου στην Τουρκία

Η Χίλαρι Κλίντον βρίσκεται (στμ.11/8/2012) στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τούρκος δημοσιογράφος Mahir Zeynalov σχολίασε στο Tweeter τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε η Χίλαρι μαζί με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Davutoglov. Ενα σημείο των δηλώσεων της Χίλαρι το βρήκε μάλλον αστείο:

     lol. Κλίντον: Στη Συρία δεν υπάρχει ελευθερία Τύπου, όπως εδώ στην Τουρκία.

Αυτό το lol (στμ.γέλιο) σίγουρα το άξιζε η Κλίντον.Η Τουρκία βρίσκεται στην 148η θέση του Παγκόσμιου δείκτη ελευθερίας του Τύπου των Δημοσιογράφων χωρίς σύνορα. Δηλαδή σε χειρότερη θέση ακόμα και από τη Ρωσία που οι αμερικανοί αρθογράφοι αρέσκονται να την κατηγορούν για έλλειψη ελευθερίας του Τύπου. Μόνο τη προηγούμενη χρονιά τουλάχιστον 90 Τούρκοι δημοσιογράφοι βρέθηκαν στη φυλακή για λόγους μάλλον σκοτεινούς. Στη Τουρκία βασιλεύει ένα σύστημα ανεπίσημης λογοκρισίας μέσω της πίεσης που ασκεί η κυβέρνηση στους συντάκτες και τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης.

Η Κλίντον προσπαθεί ,λοιπόν, να κρύψει αυτό που εύκολα μπορεί να δει ο κάθε παρατηρητής. Οι ΗΠΑ δεν ανησυχούν διόλου για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή την ελευθερία του Τύπου. Είναι μια  τρελαμένη αυτοκρατορία:

     Αφγανιστάν στη δεκαετία του 1980 και του '90 ... Βοσνία και Κόσσοβο στη δεκαετία του 1990 ... 2011 ... Λιβύη 2012 ... Συρία 2012… Στις πολεμικές συγκρούσεις, σε κάθε μία από αυτές τις χώρες, Ηνωμένες Πολιτείες και Αλ Κάιντα (ή κάποιος από τους συνεργάτες της), βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο.      Τι μας λέει, αυτό, για τον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" των Ηνωμένων Πολιτειών ;
     ...
     [Αν] θέλετε να καταλάβετε αυτό που το ονομάζουν εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ... ξεχάστε  τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, ξεχάστε την 11 Σεπτεμβρίου, ξεχάστε τη δημοκρατία, ξεχάστε  την ελευθερία, ξεχάστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, ξεχάστε την ανεξιθρησκία, ξεχάστε τους ανθρώπους της Λιβύη και τη Συρία ...και στρέψτε την προσοχή σας μόνο στα κέρδη ... Ο,τι βοηθά την αμερικανική παγκόσμια κυριαρχία. Ό, τι βολεύει τους στόχους της, αυτή τη στιγμή. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο ηθικής στο DNA της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.

[--->]

-