Ο Ραγκούσης έφυγε από το ΠΑΣΟΚ γιατί δε θέλει να είναι
υπάλληλος του Μαρινάκη. Ο άνθρωπος δουλεύει χρόνια στο Μπόμπολα τι δεν
καταλαβαίνετε...
Να μάθει όλη η Ελλάδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δολοφονεί τη Λευκίμμη
Γράφει ο Σπύρος Κοντομάρης
Με δεκατρείς διμοιρίες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και υπερπτήσεις ελικοπτέρου της Αστυνομίας συνεχίζεται για έβδομη μέρα η στρατιωτική κατοχή στη Λευκίμμη της Κέρκυρας προκειμένου να μεταφέρονται εκεί τα σύμμεικτα (μη διαλεγμένα στην πηγή ή σε εργοστάσιο) απορρίμματα που αφέθηκαν να σαπίζουν στους δρόμους του νησιού για πάνω από ένα μήνα.
Κυβέρνηση, υπουργείο εσωτερικών, περιφέρεια και δήμος μην έχοντας απολύτως κανένα επιχείρημα και κανένα απολύτως δείγμα ολοκληρωμένου σχεδιασμού που θα μπορούσε να κάνει την επιλογή τους αποδεκτή, επιβάλλουν απαγόρευση κυκλοφορίας, εισέρχονται σε κατοικίες αγωνιστών, ξυλοκοπούν, συλλαμβάνουν, κατασκευάζουν κατηγορίες, μετατρέπουν ένα ολόκληρο χωριό σε ανεξέλεγκτη χωματερή, δολοφονούν εν ψυχρώ τη Λευκίμμη.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά.
Πριν από ακριβώς 10 χρόνια η καταστολή που εξαπολύθηκε εναντίον της Λευκίμμης προκάλεσε το θανάσιμο τραυματισμό της Μαρίας Κουλούρη κατά τη διάρκεια πολύ σοβαρών επεισοδίων μεταξύ των κατασταλτικών δυνάμεων και των κατοίκων που αντιδρούσαν στην εναπόθεση μη επεξεργασμένων σκουπιδιών όλης της Κέρκυρας σε ένα απολύτως ακατάλληλο χώρο, που αρχικά είχε σχεδιαστεί μόνο για τους Δήμους του Νότου.
Παρά και την τότε προσπάθεια τρομοκράτησης των κατοίκων με στρατιωτικού τύπου κατοχή της Λευκίμμης για πολλούς μήνες, και την βιομηχανία κατασκευής διώξεων εναντίων των πρωτοπόρων αγωνιστών του Κινήματος, η ενότητα, η αγωνιστικότητα και η ολοκληρωμένη επιστημονικά και νομικά τεκμηριωμένη στάση των Λευκιμμιωτών κατάφερε να προσωρινά να ματαιώσει το εγκληματικό έργο.
Η νίκη της Λευκίμμης το 2008 βασίστηκε στην πλήρη αποκάλυψη και πολιτική απομόνωση των διπρόσωπων κομματαρχών και παραγόντων, που άλλα λέγανε στους κατοίκους και άλλα στα κομματικά τους όργανα, στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, και στην αμεσοδημοκρατική πολιτική συγκρότηση του κινήματος με ανοιχτές διαδικασίας βάσης και λαϊκές συνελεύσεις.
Βασίστηκε και σε μια σειρά αποδείξεων.
Αποδείχτηκε με μελέτη του ΙΓΜΕ ότι ο χώρος που επιλέχθηκε ο ΧΥΤΑ βρισκόταν πάνω σε υδροφόρο μέτωπο που επικοινωνεί με πηγάδια πόσιμο και αρδεύσιμου νερού,
αποδείχθηκε ότι ο χώρος είναι ουσιαστικά μέσα σε κατοικημένη περιοχή, σε απόσταση αναπνοής από δάσος, παραλία και το λιμάνι της Λευκίμμης,
αποδείχθηκε ότι οι απαλλοτριώσεις και οι αποζημιώσεις ήταν αποτέλεσμα διαπλοκής και πιέσεων της τότε δημοτικής αρχής προς τους ωφελούμενους,
αποδείχθηκε ότι η Λευκίμμη δεν επρόκειτο ποτέ να δεχτεί τα οργανικά υπολείμματα μετά από διαχωρισμό των ανακυκλωσίμων των τριών Δήμων του Νότου (Λευκιμμαίων, Κορισσίων, Μελιτειέων) όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί, αλλά εξαρχής προοριζόταν να γίνει ένα νέο χειρότερο Τεμπλόνι.
Αποδείχθηκε επίσης ότι οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στην επίσκεψή του στη Λευκίμμη στις 28/8/2013 ότι «δεν θα πέσει ούτε χαρτοπετσέτα στον παράνομο ΧΥΤΑ» ήταν μια ακόμα χοντροκομμένη απάτη.
Γιατί 20 χρόνια μετά την αποτυχημένη χωροθέτηση του 1997 και 10 χρόνια μετά την τραγική εξέλιξη των επεισοδίων του 2008, επιλέγεται
ξανά μια τόσο εξόφθαλμα καταστρεπτική, παράνομη και αντιεπιστημονική
πρόταση όπως η εναπόθεση δεματοποιημένων σύμμεικτων; Ποιοι θα κερδίσουν από την αμετάκλητη καταστροφή του περιβαλλοντικού, πολιτιστικού
και κοινωνικού πλούτου της Λευκίμμης, από την καταστροφή των επόμενων
γενιών; Είναι τόσο δύσκολο να προχωρήσει η εκλεγμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση
την ολοκληρωμένη διαχείριση ή απλώς κάποιοι δεν θέλουν να παραλάβουν
κανένα απολύτως κόστος;
Δυο είναι οι μερίδες του Κεφαλαίου που κάνουν κουμάντο στην Κέρκυρα. Πρωταρχικά το κεφάλαιο της τουριστικής βιομηχανίας και δευτερευόντως το εργολαβικό κεφάλαιο που εδώ και δεκαετίες ροκανίζει το κρατικό και ευρωπαϊκό χρήμα χωρίς η Κέρκυρα, τα χωριά και η πόλη της, να έχουν εν έτει 2018 ούτε οδικό δίκτυο, ούτε αποχέτευση, ούτε ύδρευση, ούτε ολοκληρωμένη διαχείριση λυμάτων και απορριμμάτων.
Για τους μεγαλοξενοδόχους είναι δεδομένο ότι η «λύση Λευκίμμη» είναι η πιο συμφέρουσα, καθώς είναι μακριά από τη βιτρίνα του all inclusive και τους κοστίζει μηδέν ευρώ. Μεταφορά και εναπόθεση σύμμεικτων σημαίνει καμιά υποχρέωση διαλογής στην πηγή, κανένα κόστος διαχείρισης για τα ξενοδοχεία, καμιά προδιαλογή ή ανακύκλωση. Ας μην μας κάνει εντύπωση ότι δεν σέβονται το περιβάλλον όταν αποδεδειγμένα δεν σέβονται τους ανθρώπους, τους εργάτες και τις εργάτριες ξενοδοχοϋπαλλήλους που δουλεύουνε εξοντωτικά 12ωρα στα ξενοδοχεία από Απρίλη σε Οκτώβρη χωρίς ούτε ένα ρεπό, ούτε το 15αύγουστο.
Όσο για τους βαθιά συνδεδεμένους με το πολιτικό κατεστημένο εργολάβους, η μη ύπαρξη ολοκληρωμένης δημόσιας διαχείρισης, αποτελεί χαράς ευαγγέλιο και τους ανοίγει ωραιότατες και καλοπληρωμένες δουλειές στην αποκομιδή και τη μεταφορά των σκουπιδιών από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη.
Και επειδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό αλλά κυρίως εργατικό και ταξικό, χρειάζεται και την αντίστοιχη πολιτική διαχείριση και κατασταλτική επιβολή.
Ακριβώς ένα χρόνο πριν τις δημοτικές εκλογές του 2019 (τυχαίο ?) και ενώ το νομοσχέδιο του Υπ. Εσωτερικών για την αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης αναμένεται να προβλέψει εκ νέου την σύσταση Δήμου Νότιας Κέρκυρας, η «λύση Λευκίμμη» επανήλθε μέσα από μια ανατριχιαστική μεθόδευση.
Δεν είναι κρυφό ποιοι συνέλαβαν, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο την απόφαση να μεταφερθούν με τη βία και χωρίς καμιά επεξεργασία όλα τα σκουπίδια της Κέρκυρας στη Λευκίμμη.
Ποιοι άφησαν ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ τα σκουπίδια να γίνουν βουνά στους δρόμους, ώστε να δικαιολογηθεί η υπέρμετρη χρήση βίας, ώστε το έγκλημα που συντελείται στη Λευκίμμη να γίνει δεχτό με ανακούφιση όταν την τελευταία εβδομάδα άρχισαν να μειώνονται τα απορρίμματα στους δρόμους.
Σε μια περιοχή της Ελλάδας που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τον πλήρη πολιτικό έλεγχο, Υπουργείο, Βουλευτές, Περιφέρεια, Δήμο, δεν έκανε απολύτως τίποτα που θα μπορούσε να πειράξει την τσέπη των ξενοδόχων και των εργολάβων, αποφασίζοντας να θυσιάσει τη Λευκίμμη.
Ή μάλλον έκανε ότι μπορούσε στο σκοτάδι προκειμένου να συντονίσει τις ενέργειες του Κράτους με το Παρακράτος.
Προκήρυξε το Διαγωνισμό Μεταφοράς στις 5/6/18 με καταληκτική ημερομηνία 6/6/18.
Προφανώς συνεργάστηκε με γνωστό ξενοδόχο, ώστε να υποβάλει προσφυγή τρεις μέρες μετά στις 9/6/18, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η απόφαση του ΣΤΕ να νομιμοποιεί προσωρινά το έργο, και μάλιστα όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν, η προσφυγή υποβλήθηκε με υπογραφές τους ενώ δεν γνώριζαν τίποτα!
Έφερε το στρατό των ΜΑΤ μία μέρα πριν, στις 25/6/18 όταν η προσωρινή απόφαση του ΣΤΕ εκδόθηκε στις 26/6/18.
Πόσο πολύ δηλητηριάζει αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ τη Λευκίμμη με ένα δηλητήριο ακόμα χειρότερο και από τα σκουπίδια.
Οι Γαλιατσάτος, Νικολούζος, Σκουρλέτης, Καπετάνος, Βάκη και σία, δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να δηλώνουν, να φωτογραφίζουν και να υπονοούν ότι η αντίσταση των κατοίκων της Λευκίμμης δεν είναι παρά η έκφραση του αυγού του φιδιού που οι ίδιοι συστηματικά εκτρέφουν για να εξυπηρετήσουν το Κεφάλαιο και τη δική τους πολιτική επιβίωση.
Το εργοδοτικό μνημονιακό παρακράτος του ΣΥΡΙΖΑ τολμά και μιλάει για παρακράτος στην Λευκίμμη.
Τη Λευκίμμη, που παρά τα στραβά και τα λάθη της, δίνει το αίμα της στον αντιφασιστικό αγώνα, στον αγώνα για Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Κοινωνική Αξιοπρέπεια από την εποχή του Ισπανικού εμφυλίου και ακόμα παλιότερα.
Τη Λευκίμμη, που ξέχασαν τόσο γρήγορα ότι αυτή τους εξέλεξε, ξέχασαν τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοτικών εκλογών; (ΚΚΕ 26%, ΣΥΡΙΖΑ 31% στο Α’ και 60% στον Β΄ γύρο), ξέχασαν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών; (ΣΥΡΙΖΑ 45%, ΚΚΕ 10%, ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,6%), ή μήπως ξέχασαν το δημοψήφισμα στο οποίο η Λευκίμμη δίνει ένα από τα συντριπτικότερα ποσοστά πανελλαδικά με 78,53% υπέρ του ΟΧΙ ?
Όχι, οι πολιτικοί δολοφόνοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν χυδαιολογούν τη Λευκίμμη ούτε τυχαία ούτε από άγνοια.
Έχουν πολύ βαθύτερο σχέδιο, να διχοτομήσουν κοινωνικά και ταξικά την
Κέρκυρα, να μετατρέψουν τη Λευκίμμη σε αστυνομευόμενη χωματερή
απελπισμένων ανθρώπων, φτηνών εργατών, άρρωστων παιδιών, σε κοινωνική και πολιτική χωματερή που μόνο το φίδι του Φασισμού θα μπορεί πια να κατοικεί.
Να πολλαπλασιάσουν τις διαιρέσεις ανάμεσα στους νέους, ανάμεσα στους
εργαζόμενους, ανάμεσα στο λαό, να στρέψουν τον εργάτη απέναντι στον
εργάτη, το Βορρά και την Πόλη απέναντι στο Νότο.
Να γνωρίζουν ότι δεν παλεύουμε για να μην «είναι τα σκουπίδια στην πόρτα μας» όπως μας συκοφαντούν, αλλά για να μην είναι τα πολιτικά σκουπίδια στην πόρτα μας.
Να γνωρίζουν ότι θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να σταματήσουμε την καταστροφή με το μόνο όπλο που έχουμε στα χέρια μας. Με την ενότητα, τον αγώνα και την χειραφέτησή μας. Άνθρωπο τον άνθρωπο, σπίτι το σπίτι.
Απόφαση ΣτΕ
[--->]
Γράφει ο Σπύρος Κοντομάρης
Με δεκατρείς διμοιρίες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και υπερπτήσεις ελικοπτέρου της Αστυνομίας συνεχίζεται για έβδομη μέρα η στρατιωτική κατοχή στη Λευκίμμη της Κέρκυρας προκειμένου να μεταφέρονται εκεί τα σύμμεικτα (μη διαλεγμένα στην πηγή ή σε εργοστάσιο) απορρίμματα που αφέθηκαν να σαπίζουν στους δρόμους του νησιού για πάνω από ένα μήνα.
Κυβέρνηση, υπουργείο εσωτερικών, περιφέρεια και δήμος μην έχοντας απολύτως κανένα επιχείρημα και κανένα απολύτως δείγμα ολοκληρωμένου σχεδιασμού που θα μπορούσε να κάνει την επιλογή τους αποδεκτή, επιβάλλουν απαγόρευση κυκλοφορίας, εισέρχονται σε κατοικίες αγωνιστών, ξυλοκοπούν, συλλαμβάνουν, κατασκευάζουν κατηγορίες, μετατρέπουν ένα ολόκληρο χωριό σε ανεξέλεγκτη χωματερή, δολοφονούν εν ψυχρώ τη Λευκίμμη.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά.
Πριν από ακριβώς 10 χρόνια η καταστολή που εξαπολύθηκε εναντίον της Λευκίμμης προκάλεσε το θανάσιμο τραυματισμό της Μαρίας Κουλούρη κατά τη διάρκεια πολύ σοβαρών επεισοδίων μεταξύ των κατασταλτικών δυνάμεων και των κατοίκων που αντιδρούσαν στην εναπόθεση μη επεξεργασμένων σκουπιδιών όλης της Κέρκυρας σε ένα απολύτως ακατάλληλο χώρο, που αρχικά είχε σχεδιαστεί μόνο για τους Δήμους του Νότου.
Παρά και την τότε προσπάθεια τρομοκράτησης των κατοίκων με στρατιωτικού τύπου κατοχή της Λευκίμμης για πολλούς μήνες, και την βιομηχανία κατασκευής διώξεων εναντίων των πρωτοπόρων αγωνιστών του Κινήματος, η ενότητα, η αγωνιστικότητα και η ολοκληρωμένη επιστημονικά και νομικά τεκμηριωμένη στάση των Λευκιμμιωτών κατάφερε να προσωρινά να ματαιώσει το εγκληματικό έργο.
Η νίκη της Λευκίμμης το 2008 βασίστηκε στην πλήρη αποκάλυψη και πολιτική απομόνωση των διπρόσωπων κομματαρχών και παραγόντων, που άλλα λέγανε στους κατοίκους και άλλα στα κομματικά τους όργανα, στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, και στην αμεσοδημοκρατική πολιτική συγκρότηση του κινήματος με ανοιχτές διαδικασίας βάσης και λαϊκές συνελεύσεις.
Βασίστηκε και σε μια σειρά αποδείξεων. Αποδείχτηκε με μελέτη του ΙΓΜΕ ότι ο χώρος που επιλέχθηκε ο ΧΥΤΑ βρισκόταν πάνω σε υδροφόρο μέτωπο που επικοινωνεί με πηγάδια πόσιμο και αρδεύσιμου νερού,
αποδείχθηκε ότι ο χώρος είναι ουσιαστικά μέσα σε κατοικημένη περιοχή, σε απόσταση αναπνοής από δάσος, παραλία και το λιμάνι της Λευκίμμης,
αποδείχθηκε ότι οι απαλλοτριώσεις και οι αποζημιώσεις ήταν αποτέλεσμα διαπλοκής και πιέσεων της τότε δημοτικής αρχής προς τους ωφελούμενους,
αποδείχθηκε ότι η Λευκίμμη δεν επρόκειτο ποτέ να δεχτεί τα οργανικά υπολείμματα μετά από διαχωρισμό των ανακυκλωσίμων των τριών Δήμων του Νότου (Λευκιμμαίων, Κορισσίων, Μελιτειέων) όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί, αλλά εξαρχής προοριζόταν να γίνει ένα νέο χειρότερο Τεμπλόνι.
Αποδείχθηκε επίσης ότι οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στην επίσκεψή του στη Λευκίμμη στις 28/8/2013 ότι «δεν θα πέσει ούτε χαρτοπετσέτα στον παράνομο ΧΥΤΑ» ήταν μια ακόμα χοντροκομμένη απάτη.
Γιατί 20 χρόνια μετά την αποτυχημένη χωροθέτηση του 1997 και 10 χρόνια μετά την τραγική εξέλιξη των επεισοδίων του 2008, επιλέγεται
ξανά μια τόσο εξόφθαλμα καταστρεπτική, παράνομη και αντιεπιστημονική
πρόταση όπως η εναπόθεση δεματοποιημένων σύμμεικτων; Ποιοι θα κερδίσουν από την αμετάκλητη καταστροφή του περιβαλλοντικού, πολιτιστικού
και κοινωνικού πλούτου της Λευκίμμης, από την καταστροφή των επόμενων
γενιών; Είναι τόσο δύσκολο να προχωρήσει η εκλεγμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση
την ολοκληρωμένη διαχείριση ή απλώς κάποιοι δεν θέλουν να παραλάβουν
κανένα απολύτως κόστος;Δυο είναι οι μερίδες του Κεφαλαίου που κάνουν κουμάντο στην Κέρκυρα. Πρωταρχικά το κεφάλαιο της τουριστικής βιομηχανίας και δευτερευόντως το εργολαβικό κεφάλαιο που εδώ και δεκαετίες ροκανίζει το κρατικό και ευρωπαϊκό χρήμα χωρίς η Κέρκυρα, τα χωριά και η πόλη της, να έχουν εν έτει 2018 ούτε οδικό δίκτυο, ούτε αποχέτευση, ούτε ύδρευση, ούτε ολοκληρωμένη διαχείριση λυμάτων και απορριμμάτων.
Για τους μεγαλοξενοδόχους είναι δεδομένο ότι η «λύση Λευκίμμη» είναι η πιο συμφέρουσα, καθώς είναι μακριά από τη βιτρίνα του all inclusive και τους κοστίζει μηδέν ευρώ. Μεταφορά και εναπόθεση σύμμεικτων σημαίνει καμιά υποχρέωση διαλογής στην πηγή, κανένα κόστος διαχείρισης για τα ξενοδοχεία, καμιά προδιαλογή ή ανακύκλωση. Ας μην μας κάνει εντύπωση ότι δεν σέβονται το περιβάλλον όταν αποδεδειγμένα δεν σέβονται τους ανθρώπους, τους εργάτες και τις εργάτριες ξενοδοχοϋπαλλήλους που δουλεύουνε εξοντωτικά 12ωρα στα ξενοδοχεία από Απρίλη σε Οκτώβρη χωρίς ούτε ένα ρεπό, ούτε το 15αύγουστο.
Όσο για τους βαθιά συνδεδεμένους με το πολιτικό κατεστημένο εργολάβους, η μη ύπαρξη ολοκληρωμένης δημόσιας διαχείρισης, αποτελεί χαράς ευαγγέλιο και τους ανοίγει ωραιότατες και καλοπληρωμένες δουλειές στην αποκομιδή και τη μεταφορά των σκουπιδιών από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη.
Και επειδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό αλλά κυρίως εργατικό και ταξικό, χρειάζεται και την αντίστοιχη πολιτική διαχείριση και κατασταλτική επιβολή.
Ακριβώς ένα χρόνο πριν τις δημοτικές εκλογές του 2019 (τυχαίο ?) και ενώ το νομοσχέδιο του Υπ. Εσωτερικών για την αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης αναμένεται να προβλέψει εκ νέου την σύσταση Δήμου Νότιας Κέρκυρας, η «λύση Λευκίμμη» επανήλθε μέσα από μια ανατριχιαστική μεθόδευση.
Δεν είναι κρυφό ποιοι συνέλαβαν, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο την απόφαση να μεταφερθούν με τη βία και χωρίς καμιά επεξεργασία όλα τα σκουπίδια της Κέρκυρας στη Λευκίμμη.
Ποιοι άφησαν ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ τα σκουπίδια να γίνουν βουνά στους δρόμους, ώστε να δικαιολογηθεί η υπέρμετρη χρήση βίας, ώστε το έγκλημα που συντελείται στη Λευκίμμη να γίνει δεχτό με ανακούφιση όταν την τελευταία εβδομάδα άρχισαν να μειώνονται τα απορρίμματα στους δρόμους.
Σε μια περιοχή της Ελλάδας που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τον πλήρη πολιτικό έλεγχο, Υπουργείο, Βουλευτές, Περιφέρεια, Δήμο, δεν έκανε απολύτως τίποτα που θα μπορούσε να πειράξει την τσέπη των ξενοδόχων και των εργολάβων, αποφασίζοντας να θυσιάσει τη Λευκίμμη.
Ή μάλλον έκανε ότι μπορούσε στο σκοτάδι προκειμένου να συντονίσει τις ενέργειες του Κράτους με το Παρακράτος.
Προκήρυξε το Διαγωνισμό Μεταφοράς στις 5/6/18 με καταληκτική ημερομηνία 6/6/18.
Προφανώς συνεργάστηκε με γνωστό ξενοδόχο, ώστε να υποβάλει προσφυγή τρεις μέρες μετά στις 9/6/18, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η απόφαση του ΣΤΕ να νομιμοποιεί προσωρινά το έργο, και μάλιστα όπως οι ίδιοι οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν, η προσφυγή υποβλήθηκε με υπογραφές τους ενώ δεν γνώριζαν τίποτα!
Έφερε το στρατό των ΜΑΤ μία μέρα πριν, στις 25/6/18 όταν η προσωρινή απόφαση του ΣΤΕ εκδόθηκε στις 26/6/18.
Πόσο πολύ δηλητηριάζει αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ τη Λευκίμμη με ένα δηλητήριο ακόμα χειρότερο και από τα σκουπίδια.
Οι Γαλιατσάτος, Νικολούζος, Σκουρλέτης, Καπετάνος, Βάκη και σία, δεν έχουν σταματήσει δευτερόλεπτο να δηλώνουν, να φωτογραφίζουν και να υπονοούν ότι η αντίσταση των κατοίκων της Λευκίμμης δεν είναι παρά η έκφραση του αυγού του φιδιού που οι ίδιοι συστηματικά εκτρέφουν για να εξυπηρετήσουν το Κεφάλαιο και τη δική τους πολιτική επιβίωση.
Το εργοδοτικό μνημονιακό παρακράτος του ΣΥΡΙΖΑ τολμά και μιλάει για παρακράτος στην Λευκίμμη.Τη Λευκίμμη, που παρά τα στραβά και τα λάθη της, δίνει το αίμα της στον αντιφασιστικό αγώνα, στον αγώνα για Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Κοινωνική Αξιοπρέπεια από την εποχή του Ισπανικού εμφυλίου και ακόμα παλιότερα.
Τη Λευκίμμη, που ξέχασαν τόσο γρήγορα ότι αυτή τους εξέλεξε, ξέχασαν τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοτικών εκλογών; (ΚΚΕ 26%, ΣΥΡΙΖΑ 31% στο Α’ και 60% στον Β΄ γύρο), ξέχασαν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών; (ΣΥΡΙΖΑ 45%, ΚΚΕ 10%, ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,6%), ή μήπως ξέχασαν το δημοψήφισμα στο οποίο η Λευκίμμη δίνει ένα από τα συντριπτικότερα ποσοστά πανελλαδικά με 78,53% υπέρ του ΟΧΙ ?
Όχι, οι πολιτικοί δολοφόνοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν χυδαιολογούν τη Λευκίμμη ούτε τυχαία ούτε από άγνοια.
Έχουν πολύ βαθύτερο σχέδιο, να διχοτομήσουν κοινωνικά και ταξικά την
Κέρκυρα, να μετατρέψουν τη Λευκίμμη σε αστυνομευόμενη χωματερή
απελπισμένων ανθρώπων, φτηνών εργατών, άρρωστων παιδιών, σε κοινωνική και πολιτική χωματερή που μόνο το φίδι του Φασισμού θα μπορεί πια να κατοικεί.
Να πολλαπλασιάσουν τις διαιρέσεις ανάμεσα στους νέους, ανάμεσα στους
εργαζόμενους, ανάμεσα στο λαό, να στρέψουν τον εργάτη απέναντι στον
εργάτη, το Βορρά και την Πόλη απέναντι στο Νότο.Να γνωρίζουν ότι δεν παλεύουμε για να μην «είναι τα σκουπίδια στην πόρτα μας» όπως μας συκοφαντούν, αλλά για να μην είναι τα πολιτικά σκουπίδια στην πόρτα μας.
Να γνωρίζουν ότι θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους, ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να σταματήσουμε την καταστροφή με το μόνο όπλο που έχουμε στα χέρια μας. Με την ενότητα, τον αγώνα και την χειραφέτησή μας. Άνθρωπο τον άνθρωπο, σπίτι το σπίτι.
Απόφαση ΣτΕ
[--->]
Ποιους νομίζετε οτι κοροϊδεύετε κύριοι Σταθάκη και Φάμελλε;
Σε προηγούμενη ανάρτηση
γράψαμε για τη συστηματική παραβατικότητα της Ελληνικός Χρυσός, ειδικά
σε σχέση με τα επικίνδυνα απόβλητα και τα νερά, και την
αναποτελεσματικότητα της πολιτικής προστίμων του ΥΠΕΝ να υποχρεώσει την
εταιρεία σε συμμόρφωση με τους νόμους. Τον περασμένο Μάιο, ο Αναπληρωτής
Υπουργός ΠΕΝ κ. Φάμελλος αποκάλυψε σε όλο της το «μεγαλείο» την
περιβαλλοντική πολιτική του Υπουργείου σε ο,τι αφορά τα απόβλητα της
Ελληνικός Χρυσός, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της Ένωσης
Κεντρώων κ. Σαρίδη. Με αφορμή την ανατροπή του φορτηγού που μετέφερε
απόβλητα έξω από την Ολυμπιάδα, ο βουλευτής ζητούσε να μάθει τι απόβλητα
είναι αυτά, αν είναι επικίνδυνα και πού πηγαίνουν. Για τους κατοίκους
αυτής της περιοχής, η επικαιρότητα του θέματος είναι διαρκής.
Η απάντησή του κ. Φάμελλου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
Η κατάσταση αγγίζει τα όρια του τραγέλαφου: από το 2012 που ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ολυμπιάδα, η Ελληνικός Χρυσός διαχειρίζεται τα απόβλητά της ως μη επικίνδυνα. Με την Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης 14505/30.9.2015 και αντικρούοντας τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί μη επικινδυνότητας, οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος είχαν επισημάνει οτι η εταιρεία χαρακτήρισε τα απόβλητά της με τη χρήση λανθασμένης μεθοδολογίας. Εφαρμόζοντας την ορθή διαδικασία και αναλύοντας, τότε, τα δείγματα που είχαν λάβει οι Επιθεωρητές, το Γενικό Χημείο του Κράτους βρήκε οτι είναι «επικίνδυνα (τοξικά για τον άνθρωπο κατηγορίας 1, επικίνδυνα για το περιβάλλον κατηγορίας 2 κλπ)».
Από τότε (2015) το Υπουργείο είχε ζητήσει από την Ελληνικός Χρυσός να κάνει ορθό περιβαλλοντικό χαρακτηρισμό των αποβλήτων της. Όπως μαθαίνουμε από την πρόσφατη, νέα βεβαίωση παράβασης των Επιθεωρητών, η εταιρεία έγραψε την εντολή στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Στις 2-12-2016, το Δημόσιο ζήτησε εκ νέου εγγράφως από την εταιρεία να συμμορφωθεί, η εταιρεία όμως αρνήθηκε να το κάνει επιμένοντας ότι έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι προβλεπόμενες δοκιμές και αναλύσεις (παρ’οτι αυτό έχει καταρριφθεί από τους Επιθεωρητές). Έχουμε 2018, το Υπουργείο συνεχίζει να το ζητάει και η εταιρεία συνεχίζει να αρνείται, χωρίς ουδεμία επίπτωση.
Ο κ. Φάμελλος έκλεισε την απάντησή του με …μια πολιτική διαφήμιση:
«Είμαστε πάρα πολύ αυστηροί (!!!), δεν θα ολοκληρώσουμε την διαχείριση αυτή αν δεν είμαστε πάρα πολύ σίγουροι και για τη στεγάνωση και για την υγειονομική δραστηριότητα του ΧΥΤΕΑ. Κι αυτό το γνωρίζει και η εταιρεία. Θα επιμείνουμε και στο χαρακτηρισμό των αποβλήτων και στην αξιολόγηση της στεγάνωσης του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα στον οποίο πηγαίνουν τα απόβλητα».
2. Ως πότε το ΥΠΕΝ θα περιμένει να προχωρήσει η Ελληνικός Χρυσός στο χαρακτηρισμό των αποβλήτων ενώ τα δυνητικά επικίνδυνα φορτία κυκλοφορούν στους δρόμους της Χαλκιδικής, προκαλώντας και ατυχήματα;
3. Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να υπάρχει στη συγκεκριμένη εταιρεία οτι θα εκτελέσει σωστά τον χαρακτηρισμό αυτόν από τη στιγμή που, όπως φαίνεται από τις διαδοχικές βεβαιώσεις παράβασης, συστηματικά προσπαθεί να αποκρύψει την επικινδυνότητα των αποβλήτων;
4. Το ΥΠΕΝ θεωρεί «ασφαλή εργασία» την απόθεση δυνητικά (έστω) επικίνδυνων αποβλήτων σε ένα χώρο που: α) δεν έχει νομίμως αδειοδοτηθεί, β) δεν έχει εγκριθεί η στεγάνωσή του γ) έχει και άλλες σοβαρές παραβάσεις – το κλείσιμο της παλιάς στοάς στον πυθμένα του αλλά και το μεγάλο φράγμα, που θα έπρεπε να έχει πυρήνα από αδιαπέραστο υλικό αλλά η έταιρεία «ξέχασε» να τον βάλει! δ) το ίδιο το ΥΠΕΝ έχει βάλει δύο (τουλάχιστον) επιστημονικές επιτροπές να ελέγξουν την ασφάλεια της κατασκευής του Κοκκινόλακκα, οι οποίες δεν έχουν ακόμα αποφανθεί;
5. Γιατί δεν σταμάτησε η κατασκευή του ΧΥΤΕΑ αμέσως μόλις διαπιστώθηκαν οι κατασκευαστικές παραβάσεις – το 2015 – και δεν υποχρεώθηκε από τότε η εταιρεία να τηρήσει τους όρους της εγκεκριμένης τεχνικής μελέτης;
6. Γιατί το ΥΠΕΝ επέτρεψε στην εταιρεία να συνεχίσει και να τελειώσει την κατασκευή, παραμορφώνοντας ολοκληρωτικά το χώρο και μόνο εκ των υστέρων (το Δεκέμβριο 2016) έφτιαξε ειδική επιτροπή για να διερευνήσει τα προβλήματα του Κοκκινόλακκα; Το 2018 το ΥΠΕΝ ακόμα συζητάει «να τρέξουν οι μελέτες» για έργα που το ίδιο άφησε να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν!
7. Τι σημαίνει «η εταιρεία κατασκευάζει το χώρο με δική της ευθύνη» και «δεν θα ολοκληρώσουμε την διαχείριση αυτή αν δεν είμαστε πάρα πολύ σίγουροι«; Δηλαδή στην περίπτωση που κριθεί ανεπαρκής η κατασκευή του χώρου, που με ευθύνη του Υπουργείου έχει ήδη ολοκληρωθεί, θα υποχρεωθεί η εταιρεία να τα χαλάσει όλα και να φτιάξει από την αρχή; Θα ξηλώσει την ελαττωματική στεγάνωση για να βάλει άλλη; Θα βουλώσει εκ των υστέρων την παλιά στοά; Θα γκρεμίσει το φράγμα για να προσθέσει τον πυρήνα που λείπει; Θα πάρει από εκεί τα απόβλητα που έχει ήδη αποθέσει χάρη στις προσωρινές άδειες για τις οποίες περηφανεύεται ο κ. Φάμελλος; Για να τα πάει πού;
Ποιους νομίζετε οτι κοροϊδεύετε κύριοι Σταθάκη και Φάμελλε;
[--->]
Η απάντησή του κ. Φάμελλου μπορεί να συνοψιστεί ως εξής:
«Δεν ξέρουμε αν είναι επικίνδυνα αλλά μεταφέρονται ως μη επικίνδυνα και αποτίθενται στον Χώρο Απόθεσης Επικινδύνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) Κοκκινόλακκα, που το επιτρέπουμε χαριστικά αν και δε γνωρίζουμε αν είναι στεγανοποιημένος».
1. Είναι επικίνδυνα;
Mετρήστε πόσα αντικρουόμενα μεταξύ τους πράγματα μας είπε μέσα σε λίγα λεπτά ο Αναπληρωτής Υπουργός!- Η εργολαβική εταιρεία που εκτελούσε τη μεταφορά έχει άδεια συλλογής και μεταφοράς μη επικινδύνων αποβλήτων.
- Στην ΚΥΑ Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων του 2011 και στη ΜΠΕ της εταιρείας, τα ρυπασμένα χώματα και υπολείμματα που προκύπτουν από την αποκατάσταση του τέλματος της Ολυμπιάδας, όπως αυτά που μετέφερε το φορτηγό, χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνα.
- Μετά το ατύχημα του φορτηγού, οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος έλαβαν δείγματα του φορτίου τα οποία απέστειλαν για ανάλυση και περιβαλλοντικό χαρακτηρισμό στο Γενικό Χημείο του Κράτους και στο ΙΓΜΕ. Όπως πρόεκυψε, τα συγκεκριμένα απόβλητα δεν έχουν χαρακτηριστεί περιβαλλοντικά. Η διαδικασία είναι χρονοβόρα και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.
- Το Υπουργείο έχει ζητήσει από την Ελληνικός Χρυσός να προβεί σε περιβαλλοντικό χαρακτηρισμό του συνόλου των αποβλήτων της, υποχρέωση στην οποία η εταιρεία δεν έχει ανταποκριθεί. «Πράγματι υπάρχει ακόμα θέμα. Δεν έχει τοποθετηθεί η Πολιτεία σχετικά με αυτά τα χαρακτηριστικά (της επικινδυνότητας)», λέει ο κ. Φάμελλος.
Η κατάσταση αγγίζει τα όρια του τραγέλαφου: από το 2012 που ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ολυμπιάδα, η Ελληνικός Χρυσός διαχειρίζεται τα απόβλητά της ως μη επικίνδυνα. Με την Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης 14505/30.9.2015 και αντικρούοντας τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί μη επικινδυνότητας, οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος είχαν επισημάνει οτι η εταιρεία χαρακτήρισε τα απόβλητά της με τη χρήση λανθασμένης μεθοδολογίας. Εφαρμόζοντας την ορθή διαδικασία και αναλύοντας, τότε, τα δείγματα που είχαν λάβει οι Επιθεωρητές, το Γενικό Χημείο του Κράτους βρήκε οτι είναι «επικίνδυνα (τοξικά για τον άνθρωπο κατηγορίας 1, επικίνδυνα για το περιβάλλον κατηγορίας 2 κλπ)».
Από τότε (2015) το Υπουργείο είχε ζητήσει από την Ελληνικός Χρυσός να κάνει ορθό περιβαλλοντικό χαρακτηρισμό των αποβλήτων της. Όπως μαθαίνουμε από την πρόσφατη, νέα βεβαίωση παράβασης των Επιθεωρητών, η εταιρεία έγραψε την εντολή στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Στις 2-12-2016, το Δημόσιο ζήτησε εκ νέου εγγράφως από την εταιρεία να συμμορφωθεί, η εταιρεία όμως αρνήθηκε να το κάνει επιμένοντας ότι έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι προβλεπόμενες δοκιμές και αναλύσεις (παρ’οτι αυτό έχει καταρριφθεί από τους Επιθεωρητές). Έχουμε 2018, το Υπουργείο συνεχίζει να το ζητάει και η εταιρεία συνεχίζει να αρνείται, χωρίς ουδεμία επίπτωση.
2. Πού πηγαίνουν;
Λέει ο κ. Φάμελλος:- Τα απόβλητα μεταφέρονται για οριστική διάθεση στο χώρο απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) Κοκκινόλακκα. Είναι ένα έργο υπό κατασκευή από το 2013 με ευθύνη της εταιρείας, με στεγάνωση για την οποία ακόμα δεν έχουμε δώσει έγκριση από τη ΔΙ.ΠΑ.
- Έχει συσταθεί ειδική επιτροπή για να εξετάσει την ασφάλεια της στεγάνωσης του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα. Συζητάμε την ενίσχυση της επιτροπής αυτής για να τρέξουν γρήγορα οι μελέτες για τον Κοκκινόλακκα.
- Εμείς ουδέποτε διακόψαμε την εξέλιξη ασφαλών εργασιών (!!!) και έχουμε δώσει δύο φορές προσωρινή εξάμηνη άδεια λειτουργίας για να υπάρχει ασφάλεια στη διαχείριση των αποβλητων!!!
Ο κ. Φάμελλος έκλεισε την απάντησή του με …μια πολιτική διαφήμιση:
«Είμαστε πάρα πολύ αυστηροί (!!!), δεν θα ολοκληρώσουμε την διαχείριση αυτή αν δεν είμαστε πάρα πολύ σίγουροι και για τη στεγάνωση και για την υγειονομική δραστηριότητα του ΧΥΤΕΑ. Κι αυτό το γνωρίζει και η εταιρεία. Θα επιμείνουμε και στο χαρακτηρισμό των αποβλήτων και στην αξιολόγηση της στεγάνωσης του ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα στον οποίο πηγαίνουν τα απόβλητα».
Κρίσιμα ερωτήματα προς τον Υπουργό και τον Αναπληρωτή Υπουργό:
1. Η άδεια συλλογής και μεταφοράς μη επικινδύνων αποβλήτων που έχει η εταιρεία καλύπτει και τα συγκεκριμένα απόβλητα που κατά τους Επιθεωρητές και το ΓΚΧ είναι επικίνδυνα; Αν όχι, γιατί δεν διακόπτεται αμέσως η μεταφορά τους για να προστατευθεί το περιβάλλον και η δημόσια υγεία;2. Ως πότε το ΥΠΕΝ θα περιμένει να προχωρήσει η Ελληνικός Χρυσός στο χαρακτηρισμό των αποβλήτων ενώ τα δυνητικά επικίνδυνα φορτία κυκλοφορούν στους δρόμους της Χαλκιδικής, προκαλώντας και ατυχήματα;
3. Ποια εμπιστοσύνη μπορεί να υπάρχει στη συγκεκριμένη εταιρεία οτι θα εκτελέσει σωστά τον χαρακτηρισμό αυτόν από τη στιγμή που, όπως φαίνεται από τις διαδοχικές βεβαιώσεις παράβασης, συστηματικά προσπαθεί να αποκρύψει την επικινδυνότητα των αποβλήτων;
4. Το ΥΠΕΝ θεωρεί «ασφαλή εργασία» την απόθεση δυνητικά (έστω) επικίνδυνων αποβλήτων σε ένα χώρο που: α) δεν έχει νομίμως αδειοδοτηθεί, β) δεν έχει εγκριθεί η στεγάνωσή του γ) έχει και άλλες σοβαρές παραβάσεις – το κλείσιμο της παλιάς στοάς στον πυθμένα του αλλά και το μεγάλο φράγμα, που θα έπρεπε να έχει πυρήνα από αδιαπέραστο υλικό αλλά η έταιρεία «ξέχασε» να τον βάλει! δ) το ίδιο το ΥΠΕΝ έχει βάλει δύο (τουλάχιστον) επιστημονικές επιτροπές να ελέγξουν την ασφάλεια της κατασκευής του Κοκκινόλακκα, οι οποίες δεν έχουν ακόμα αποφανθεί;
5. Γιατί δεν σταμάτησε η κατασκευή του ΧΥΤΕΑ αμέσως μόλις διαπιστώθηκαν οι κατασκευαστικές παραβάσεις – το 2015 – και δεν υποχρεώθηκε από τότε η εταιρεία να τηρήσει τους όρους της εγκεκριμένης τεχνικής μελέτης;
6. Γιατί το ΥΠΕΝ επέτρεψε στην εταιρεία να συνεχίσει και να τελειώσει την κατασκευή, παραμορφώνοντας ολοκληρωτικά το χώρο και μόνο εκ των υστέρων (το Δεκέμβριο 2016) έφτιαξε ειδική επιτροπή για να διερευνήσει τα προβλήματα του Κοκκινόλακκα; Το 2018 το ΥΠΕΝ ακόμα συζητάει «να τρέξουν οι μελέτες» για έργα που το ίδιο άφησε να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν!
7. Τι σημαίνει «η εταιρεία κατασκευάζει το χώρο με δική της ευθύνη» και «δεν θα ολοκληρώσουμε την διαχείριση αυτή αν δεν είμαστε πάρα πολύ σίγουροι«; Δηλαδή στην περίπτωση που κριθεί ανεπαρκής η κατασκευή του χώρου, που με ευθύνη του Υπουργείου έχει ήδη ολοκληρωθεί, θα υποχρεωθεί η εταιρεία να τα χαλάσει όλα και να φτιάξει από την αρχή; Θα ξηλώσει την ελαττωματική στεγάνωση για να βάλει άλλη; Θα βουλώσει εκ των υστέρων την παλιά στοά; Θα γκρεμίσει το φράγμα για να προσθέσει τον πυρήνα που λείπει; Θα πάρει από εκεί τα απόβλητα που έχει ήδη αποθέσει χάρη στις προσωρινές άδειες για τις οποίες περηφανεύεται ο κ. Φάμελλος; Για να τα πάει πού;
Ποιους νομίζετε οτι κοροϊδεύετε κύριοι Σταθάκη και Φάμελλε;
[--->]
Νέες πλημμύρες παλιές μελέτες (2013) . Η σωτηρία είναι αυτό, που περιμένουμε να'ρθεί.
Νέες πλημμύρες στην Μάνδρα (Ιούνιος 2018),
παλιές μελέτες (2013).
Η σωτηρία είναι αυτό, που περιμένουμε να'ρθεί.
Με απλά λόγια
Από τις καταστροφικές πλημμύρες του 2017 στην Μάνδρα Αττικής,
που κόστισαν 24 ανθρώπινες ζωές, λίγα έχουν αλλάξει. Στην ουσία απλά είχαν
γίνει κάποιες τοπικές παρεμβάσεις και με αυτόν τον τρόπο η περιοχή είχε
επανέλθει απλά στην πρότερη των καταστροφικών πλημμυρών του 2017 κατάσταση,
χωρίς να έχουν γίνει άλλες τεχνικές παρεμβάσεις που θα προστάτευαν έστω
και μερικώς τους κατοίκους και τις
περιουσίες τους. Έτσι λοιπόν στην πρόσφατη νεροποντή παρακολουθήσαμε τις ίδιες,
απλά σε μικρότερη ένταση, τραγικές εικόνες.
Περί έργων αφήγησις
Επειδή η λέξη «έργα» στο μυαλό των ανθρώπων που υπέστησαν την
τραγωδία, είναι συνώνυμη της «θωράκισης»
και της «προστασίας» θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα έργα που
δρομολογούνται είναι βασισμένα σε παρωχημένα και εν πολλοίς ανεπίκαιρα
δεδομένα.
Παρωχημένα και ανεπίκαιρα γιατί:
Η περίφημη μελέτη καταρχήν είναι του 2013. Η περίφημη μελέτη προφανώς και δεν έχει λάβει
υπόψη τις πυρκαγιές του 2016, στο όρος Πατέρα, ούτε τα νέα υδρολογικά δεδομένα
από την καταστροφική πλημμύρα του 2017 αλλά ακόμα και αυτή του
Ιουνίου 2018.
Η περίφημη μελέτη δεν προβλέπει έργα «ορεινής υδρονομίας» , απαραίτητα για τη
συγκράτηση του νερού και φερτών υλικών,
από εκεί που ξεκινά το ρέμα. Δεν τολμά
επίσης καν να ρίξει ένα κτίριο που είχε κτιστεί πάνω στο ρέμα Σούρες και το
οποίο ευθύνεται κατά πολύ για τα συμβάντα του Νοεμβρίου 2017.
Αυτό το ίδιο
κτίριο, η μελέτη το αφήνει όρθιο και
αντ'αυτού αποφασίζει "χάραξη
νέας κοίτης και εκτροπή της
παλαιάς" του ρέματος. Δηλαδή με απλά λόγια τα λεφτά του κόσμου από τους
φόρους τα οποία είναι προορισμένα για
την υλοποίηση της μελέτης, θα δοθούν για να σωθεί η ιδιοκτησία που καταπάτησε
το ρέμα.
Επεξήγηση και με βίντεο του συγκεκριμένου σημείου. (ο σύνδεσμος
στο συγκεκριμένο λεπτό):
Αν είχε δοθεί εντολή, ήδη από τις πλημμύρες του 2017, να
ξεκινήσει μια μελέτη, ή έστω η δραστική επικαιροποίηση της υπάρχουσας, που να
περιλαμβάνει τα νέα δεδομένα της πραγματικότητας πλέον και όχι των μαθηματικών
μοντέλων, σήμερα θα συζητούσαμε για την έγκριση μιας μελέτης, που εστιάζει στις
ορθές λύσεις και όχι στην λογική: «κάνουμε έργα για να πούμε ότι κάνουμε
έργα». Γιατί «έργα βελτιωτικά και
αναβάθμισης» είχαν βαφτιστεί και αυτά που έγιναν στην Μάνδρα και μπάζωσαν τα
ποτάμια της πόλης με τα τραγικά σήμερα αποτελέσματα.
Εικοσιτέσσερις νεκροί
και εκατοντάδες κατεστραμμένα όνειρα ανθρώπων είναι αρκετοί λόγοι για το
κατεπείγον μια ορθολογικής όμως λύσης, περιβαλλοντικά και τεχνικά σωστής και
κοινωνικά δίκαιης. Οι κάτοικοι της Μάνδρας δικαιούνται να ακούσουν και να
δεχτούν μια λύση που πραγματικά θα λύσει το πρόβλημα τους. Μια λύση που η ίδια
η μελέτη θεωρώντας ότι θα συναντήσει την αντίδραση των κατοίκων, δεν τους την
πρότεινε καν πίσω στο 2013, όπως κυνικά γράφουν οι συντάκτες της.
Παρόλαυτα η μελέτη προχωράει ως έχει.
Η λύση
Με αρετή και τόλμη μόνο η λύση είναι εφικτή. Οι επεμβάσεις
πρέπει να εστιάζουν τόσο στα ορεινά, με έργα ορεινής υδρονομίας, από όπου
ξεκινάει το ρέμα, όσο και στον αστικό και βιομηχανικό ιστό με διανοίξεις της
κοίτης και την δημιουργία χωμάτινων επιφανειών.
Αντιπλημμυρικό έργο είναι να
φυτέψουμε δέντρα, όχι να ρίχνουμε τσιμέντα μέσα σε φυσικά οικοσυστήματα.
Μάλιστα το ρέμα Σούρες, είναι χαρακτηρισμένο και ως ιδιαίτερου περιβαλλοντικού
ενδιαφέροντος ,σύμφωνα με την Υ.Α. 9173/1642 (ΦΕΚ 281/9/23-03-1993).
Το ρέμα Σούρες δεν τελειώνει στα πρανή του που ορίζουν το
αυλάκι που βλέπουμε όλοι. Υπάρχει μια ευρύτερη παραρεμάτια ζώνη, η οποία είναι
σχεδιασμένη από την φύση να πλημμυρίζει, μιας και οι πλημμύρες είναι ένα φυσικό
φαινόμενο. Στη Μάνδρα σχεδόν όλη η παραρεμάτια ζώνη έχει δομηθεί. Το ρέμα της
Αγίας Αικατερίνης από την άλλη μπορεί και χρειάζεται να ανοιχτεί και πάλι,
χωρίς να γκρεμιστεί κάποιο σπίτι εκεί, απλά με αλλαγή των χρήσεων γης. Η
κατασκευή ενός δρόμου στη θέση του ρέματος έδωσε στην πόλη ένα δρόμο, αλλά
αφαίρεσε μία κοίτη με δυνατότητες διόδευσης πλημμυρών και ένα φυσικό
χαρακτηριστικό μέσα στη πόλη. Τα τραγικά γεγονότα της μεγάλης πλημμύρας μας
αναγκάζουν να ξανασκεφτούμε τι θέλουμε σε μια πόλη. Η Μάνδρα χρειάζεται να αποκαλύψει
το ρέμα στην οδό Κοροπούλη.
Με λίγα λόγια η Μάνδρα και κάθε Μάνδρα αξίζει αυτό και μόνο
αυτό:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)