Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για το Προσφυγικό έδωσε την
«χαριστική βολή» σε κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Γρηγόρης Τραγγανίδας
Την κατασκευή ακόμη περισσότερων και ακόμη πιο καστασταλτικών
προσφυγικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης,
αποφάσισαν τα ξημερώματα οι αρχηγοί των κρατών μελών της, στην Σύνοδο Κορυφής
για το Προσφυγικό στις Βρυξέλλες.
Ο απάνθρωπος χαρακτήρας και αυτής της απόφασης, τεκμηριώνεται
ακόμη από την εισαγωγή, στην οποία ξεκαθαρίζεται, ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
«είναι αποφασισμένο» να «αποτρέψει την επάνοδο των ανεξέλεγκτων ροών»
προσφύγων.
Η φράση «ανεξέλεγκτη ροή» προσφύγων συνιστά από μόνη της
λογικό άλμα. Διότι οι προσφυγικές ροές δεν είναι ένα «περιοδικό», «φυσιολογικό»
«φαινόμενο», για να μπορεί να «ελεγχθεί», αλλά το αποτέλεσμα του πολέμου και
της εξαθλίωσης. Το να θέλεις να «ελέγξεις» την εξ ορισμού ανεξέλεγκτη και
χαοτική προσπάθεια των ανθρώπων να σωθούν από τον θάνατο, είναι ακριβώς ο πιο
σύντομος δρόμος προς αυτόν.
Από το κείμενο των συμπερασμάτων προκύπτει, ότι αυτά τα
στρατόπεδα – τα οποία φυσικά χαρακτηρίζονται διαφορετικά, σε μια προσπάθεια να
κρυφτεί ο απάνθρωπος χαρακτήρας τους – θα είναι δύο τύπων:
1) Ο ένας τύπος, ο οποίος φέρει την ονομασία «περιφερειακές
πλατφόρμες αποβίβασης», θα κατασκευαστεί «σε στενή συνεργασία με τρίτες χώρες»
(εννοούνται οι χώρες προέλευσης των προσφυγικών ροών), με στόχο, όπως
ομολογείται απροκάλυπτα, να «εξαλειφθεί το κίνητρο» να ξεκινούν οι πρόσφυγες τα
«επικίνδυνα ταξίδια». Με την τελευταία φράση η ΕΕ προσπαθεί να εμφανιστεί
«συγκλονισμένη» από τις ζωές που χάνονται στην Μεσόγειο, αλλά, στην
πραγματικότητα, ο κυνισμός γίνεται εμφανέστατος, αφού, όπως ειπώθηκε
εισαγωγικά, οι πρόσφυγες δεν ρισκάρουν να περάσουν την Μεσόγειο για την
«συγκίνηση» της «περιπέτειας», αλλά για να σώσουν τις ζωές τις δικές τους και
των παιδιών τους.
Συνεπώς, ο μόνος τρόπος για να «εξαλειφθεί» το «κίνητρό» τους,
είναι να εξαλειφθεί ο πόλεμος και η φτώχεια και όχι να φτιαχτούν στρατόπεδα
συγκέντρωσης.
2) Ο δεύτερος τύπος ονομάζεται «ελεγχόμενα κέντρα», τα οποία
θα κατασκευαστούν εντός της επικράτειας της ΕΕ για να γίνεται ο διαχωρισμός
εκείνων που θα σταλούν πίσω και εκείνων που θα κριθεί ότι δικαιούνται αιτήματος
ασύλου.
Το θέμα εδώ είναι ποιος και με ποια κριτήρια θα κρίνει. Διότι
και μόνο τα παραπάνω αρκούν για να διαπιστωθεί εύκολα, πως αυτή η απόφαση,
κουρελιάζει, ουσιαστικά και τυπικά, κάθε διεθνές θεσμικό πλαίσιο προστασίας και
δικαιωμάτων των προσφύγων, καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν γένει.
Αλλωστε, μην ξεχνάμε, πως για την ΕΕ, «ασφαλής χώρα» θεωρείται ακόμη και το
Αφγανιστάν…
Φυσικά, η συμφωνία περιλαμβάνει και άλλα σημεία που
τεκμηριώνουν την αθλιότητά της και την καταπάτηση θεμελιωδών δικαιωμάτων. Είναι
χαρακτηριστική η «ανησυχία» για την «κατάσταση εσωτερικά στην ΕΕ», όπου με
κυνισμό η ΕΕ προειδοποιεί, πως «οι δευτερογενείς μετακινήσεις αιτούντων άσυλο
μεταξύ κρατών μελών θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα του Κοινού Ευρωπαϊκού
Συστήματος Ασύλου και του κεκτημένου (του χώρου) Σένγκεν», επομένως οι χώρες
μέλη «πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα εσωτερικά νομικά και διοικητικά μέτρα
για να σταματήσουν αυτές τις κινήσεις και να συνεργαστούν πιο στενά προς τον
σκοπό αυτό».
Πιο απλά, η ΕΕ απαιτεί ακόμη πιο ασφυκτικό αποκλεισμό και
εγκλωβισμό ψυχών στα προσφυγικά στρατόπεδα στις χώρες υποδοχής, της Ελλάδας
συμπεριλαμβανομένης. Διότι, ως γνωστό, οι μόνες «ελευθερίες» που αναγνωρίζει η
ΕΕ, είναι η απρόσκοπτη κυκλοφορία κεφαλαίου, εργατικού δυναμικού και υπηρεσιών.
Οτιδήποτε άλλο κινείται, είναι εξαρχής «επικίνδυνο».
Το γεγονός ότι αυτή την συμφωνία συνυπέγραψε – όπως πάντα –
και η ελληνική κυβέρνηση, μόνο εντύπωση δεν μπορεί να προκαλεί. Μας έχει
συνηθίσει στην επίδειξη πολιτικού κυνισμού. Εξάλλου, μόλις χθες, με αφορμή την
αθώωση της Ηριάννας και του Περικλή, ο Α. Τσίπρας «τιτίβισε», πως «σήμερα
αποκαταστάθηκε μια μεγάλη αδικία απέναντι σε δύο νέους ανθρώπους. Η δημοκρατία
και το κράτος δικαίου ανέπνευσαν». Είναι ο ίδιος πρωθυπουργός, ο οποίος, μόλις
τον περασμένο Μάρτη απέρριψε δύο τροπολογίες του ΚΚΕ για την κατάργηση του
τρομονόμου και για τον περιορισμό στην χρήση DNA.
Στους πρόσφυγες θα κόλλαγε;
ΥΓ: Α, ναι. Η φωτογραφία είναι από την Μόρια. Όχι από τα
σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού.
