Δήλωση που σίγουρα στέλνει ρίχτερ στα κεντρικά της Κουμουνδούρου έκανε σήμερα η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα.
Η γυναίκα που συνέδεσε το όνομά της με την πρώτη «ανταρσία» κατά του
πρώτου Μνημονίου το 2010, δεν θα μπορούσε άλλωστε να μείνει σιωπηλή σε
αυτή τη συγκυρία.
Όπως δηλώνει, ανεξαρτητοποιείται από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του
ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρωβουλή, ενώ όπως τονίζει αναλαμβάνει «πρωτοβουλίες» στη
χώρα για την προετοιμασία του λαού ενόψει εφαρμογής του τρίτου
Μνημονίου.
Ολόκληρη η δήλωση της Σοφίας Σακοράφα:
Έγκαιρα αλλά και ειδικότερα μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου
τοποθετήθηκα με δημόσιο τρόπο. Είναι σαφές ότι δεν μπορώ να στηρίξω
καμία κυβέρνηση και καμία πολιτική αντιλαϊκών μέτρων, να συναινέσω σε
λογικές αναπόδραστου από το νεοφιλελευθερισμό. Ως εκ τούτου
ανεξαρτητοποιούμαι από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στην
Ευρωβουλή.
Παραμένω σταθερή στις θέσεις μου και μετά λόγου γνώσεως πιστεύω ότι
ένας άλλος δρόμος δεν είναι απλώς κοινωνικά αναγκαίος και ιστορικά
επιβεβλημένος, αλλά είναι και πολιτικά εφικτός.
Αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν από την 21η του Σεπτέμβρη θα
δοκιμάσουν ακόμη πιο σκληρά την ελληνική κοινωνία. Και πρέπει να
προετοιμαζόμαστε.
Στην κατεύθυνση αυτή αναλαμβάνω δράση και πρωτοβουλίες εντός της
πατρίδας μας. Ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά θα τον περπατήσουμε με τις
δυνάμεις που ανέδειξε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. ” [--->]
[...] Ο λαός, σε ασφυκτικά χρονικά πλαίσια και χωρίς ενημέρωση, καλείται:
α)να επικυρώσει τις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις και το κοινωνιοκτόνο αποτέλεσμά τους,
β)να νομιμοποιήσει το τρίτο Μνημόνιο (ν. 4336/2015,
ΦΕΚ Α 94/14-8-2015), δηλαδή και τα δύο προηγούμενα, αφού το τελευταίο
περιλαμβάνει ρητά και κατηγορηματικά «ρήτρα ιδιοκτησίας»
(«ενστερνισμός», όπως είναι η φράση των …επίσημων μεταφραστών, βλ. σελ.
1014) και των δύο προηγούμενων (ν. 3845/2010 και 4046/2012) και
γ) να προ-εγκρίνει το κοινωνικό και οικονομικό ολοκαύτωμα των εφαρμοστικών νόμων που θα επακολουθήσουν.
Έτσι οι επικείμενες εκλογές εμφανίζονται και από ουσιαστικής
συνταγματικής και πολιτειολογικής θέασης ως οι πιο καταχρηστικές και
οιονεί αντικοινοβουλευτικές στην ιστορία της χώρας, αφού πορευόμαστε
προς αυτές με υποχρεωτικό πρόγραμμα το προψηφισθέν Μνημόνιο. Κυρίως
βαδίζουμε προς τις εκλογές με ακύρωση-απαλλοτρίωση του βασικού
μηχανισμού λειτουργίας του πολιτεύματος, που είναι οι διαφορετικές
προγραμματικές- κομματικές προτάσεις που δίνουν ουσιαστικό νόημα και
στην ελευθερία των πολιτών για πρόκριση διαφορετικών-εναλλακτικών
λύσεων.
Καλείται τουτ’έστιν ο λαός χωρίς ενημέρωση, ή -ακριβέστερα- με
απόκρυψη της αλήθειας (γιατί ποιος πολίτης, ακόμα και ο πιο
υπομονετικός, είναι δυνατόν να αναγνώσει το περιεχόμενο των πολλών
εκατοντάδων σελίδων του τρίτου Μνημονίου, πολλά άρθρα του οποίου
παραπέμπουν σε πληθώρα άλλων νόμων;;) να νομιμοποιήσει κάτι χειρότερο
από αυτό που απέρριψε στο πρόσφατο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου!
Έτσι, πέρα από την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας που συνεχίζεται
και την υποθήκευση του διαχρονικού άυλου και υλικού πλούτου της πατρίδας
που συστηματοποιείται, πλήττεται και ο βασικός πυρήνας της δημοκρατίας,
η ratio της λειτουργίας των κομμάτων, το υποχρεωτικό εναλλακτικό
πρόγραμμα, η ουσία του διακυβεύματος της ψήφου, κάτι που αποστερεί την
προοπτική και την ελπίδα από κάθε πολίτη.
Αν στις δύο ρήτρες του τρίτου Μνημονίου (α.ρήτρα ιδιοκτησίας των
Μνημονίων και β.ρήτρα απαρέγκλιτης/πιστής τήρησής τους) προστεθούν και
οι άλλες βασικές ρήτρες του, δηλαδή: β.η ρήτρα μη αθέτισης υποχρέωσης (σελ. 1005) και γ.η ρήτρα απαγόρευσης εναλλακτικού προγράμματος (σελ. 1014),
τότε αντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος αναγνώστης ότι κινδυνεύουμε να
βρεθούμε, με συναίνεση της πλειοψηφίας του πολιτικού προσωπικού
(ενδεχομένως δε, μετά τις εκλογές και με τη θέληση του ανενημέρωτου
περήφανου λαού μας), προ μιας ολοσχερούς ακύρωσης των βασικών
ασφαλιστικών δικλείδων του δημοκρατικού πολιτεύματος της αστικής
αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και βεβαίως προ της αποστέρησης όλων των
παραδοσιακών μηχανισμών λειτουργίας της.
Αυτό θα βλάψει πολλαπλώς το μέλλον της χώρας και θα αμαυρώσει τη
δημοκρατική λειτουργία, που στα μάτια της νέας γενιάς κινδυνεύει να
φανεί περιττή και άχρηστη μιας και δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε ως
εναλλακτικό διακύβευμα στην οργάνωση της κοινωνίας, της οικονομίας και
του μέλλοντος της χώρας». [--->] Για να μη δουλεύουν τον κόσμο οι Συριζαίοι με τα ''ισοδύναμα'' που μπορούν να αμβλύνουν,δήθεν, τις συνέπειες του τρίτου μνημόνιου
ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗ, ΕΚΛΕΚΤΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ
Λίγες
ώρες πριν την κρίσιμη ψηφοφορία στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ πάνω στο
ψήφισμα για τις «9 βασικές αρχές στη διαδικασία αναδιάρθρωσης των
κρατικών χρεών», το Ecofin απαίτησε από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να μην το
υποστηρίξουν και να τηρήσουν κοινή στάση «αποχής» από την ψηφοφορία!
Και, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου μετά τη
συνάντηση με τον υπηρεσιακό υπουργό Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη, η μόνιμη
αντιπροσωπεία της χώρας στον ΟΗΕ, έπειτα από οδηγία και του υπουργού
Οικονομικών Γ. Χουλιαράκη, συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις και θα
απόσχει από την ψηφοφορία.
Πρόκειται για προφανή επιλογή υποτέλειας,
αλλά και αυτοτραυματισμού, αφού με τον τρόπο αυτό η χώρα ψηφίζει ενάντια
στον εαυτό της και σε ένα ευνοϊκό ως προς τις διεκδικήσεις της για το
χρέος ψήφισμα.Κι αυτό, τη στιγμή που υποτίθεται ότι διεκδικεί την
αναδιάρθρωση του μη βιώσιμου χρέους από τους εταίρους- δανειστές και
καλεί σε «εθνική συνεννόηση» γι’ αυτό.
Το ψήφισμα προς τη Γενική
Συνέλευση του ΟΗΕ είναι προϊόν διαπραγματεύσεων ενός έτους. Συντάχθηκε
με αφορμή την επίθεση των «αρπακτικών» στην Αργεντινή και περιλαμβάνει 9
βασικές αρχές στις οποίες πρέπει να βασίζεται η διαδικασία
αναδιάρθρωσης χρέους με πρωτοβουλία ενός κυρίαρχου κράτους.
Πρόκειται
για ένα μετριοπαθές ψήφισμα που θέτει νομικό πλαίσιο με στοιχειώδεις
κανόνες αμοιβαία επωφελείς τόσο για τους οφειλέτες όσο και για τους
πιστωτές: εθνική κυριαρχία, καλή πίστη, διαφάνεια, αμεροληψία, ίση
μεταχείριση, ασυλία του κυρίαρχου κράτους, νομιμότητα, βιωσιμότητα και
αναδιάρθρωση χρέους.
Το ψήφισμα έχει την υποστήριξη δεκάδων
χωρών, κυρίως του αναπτυσσόμενου κόσμου (G77), έχει συναντήσει την
κατηγορηματική αντίθεση των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και του Καναδά, ενώ η Ε.Ε.
επιχείρησε να «καπελώσει» τη θέση των κρατών μελών στη Γ.Σ. του ΟΗΕ,
επιβάλλοντας κοινή στάση αποχής.
Όπως αποκαλύπτεται από έγγραφο του
Ecofin με ημερομηνία 7/9/2015 (11705/15), η στάση αποχής που «επέλεξε» η
ελληνική κυβέρνηση (τόσο η υπηρεσιακή όσο και η προηγούμενη, μιας και
το θέμα συζητείται εδώ και ένα χρόνο) είναι προϊόν πειθαναγκασμού ή
απλής εθελοδουλείας, προκειμένου να μην… ερεθιστεί τα θηρίο, οι
δανειστές. Το Ecofin- στο οποίο συμμετέχει και η Έλληνας υπουργός
Οικονομικών- αντιτίθεται στον δεσμευτικό χαρακτήρα των 9 βασικών αρχών
αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους που περιλαμβάνει το ψήφισμα, δεν
αποδέχεται επ’ ουδενί την απώλεια του καθεστώτος προνομιακού πιστωτή για
οργανισμούς-δανειστές όπως το ΔΝΤ και ο ESM και απαιτεί να αναγνωριστεί
στο ΔΝΤ το παγκόσμιο μονοπώλιο στην τεχνογνωσία των αναδιαρθρώσεων.Τεχνογνωσία που έχει διαλύσει δεκάδες χώρες σε όλο τον
κόσμο εν ονόματι της αναδιάρθρωσης του χρέους τους και τη βιώνει οδυνηρά
εδώ και 5 χρόνια η ελληνική κοινωνία.
Ωστόσο, το πιο
αποκαλυπτικό επιχείρημα της Ε.Ε. κατά του προτεινόμενου ψηφίσματος
ουσιαστικά αφορά την Ελλάδα και το διακρατικό χρέος των 300 πλέον δισ. –
μαζί με το δάνειο του τρίτου Μνημονίου- που την φορτώνουν οι εταίροι-
δανειστές. Το ψήφισμα- αναφέρει το έγγραφο του Ecofin για την κοινή θέση
της Ε.Ε. στη συνέλευση του ΟΗΕ- «ελάχιστα συνάδει με το θεσμικό πλαίσιο
της Ε.Ε. και την πρακτική τη κατάσταση» μιας και «τα ίδια τα κράτη μέλη
είναι συχνά οι κύριοι πιστωτές (απευθείας ή μέσω των μηχανισμών
οικονομικής στήριξης που έχουν συσταθεί)».
Η αναφορά προφανέστατα
φωτογραφίζει κυρίως την Ελλάδα, η οποία υποχρεώθηκε από το Ecofin να
ψηφίσει εναντίον του εαυτού της και, τελικά, ακόμη και εναντίον του
διακηρυσσόμενου στόχου αναδιάρθρωσης του μη βιώσιμου χρέους της!
Αν η
Ελλάδα υπερψήφιζε το ψήφισμα και αυτό αποκτούσε κύρος διεθνούς δικαίου,
τόσο ο ESM που αναλαμβάνει όλο το διακρατικό χρέος της χώρας, όσο και
τοΔΝΤ θα έπρεπε να συμμορφωθούν στις 9 βασικές αρχές αναδιάρθρωσης του
χρέους.
Οι οποίες επιβάλλουν το απαραβίαστο της κυριαρχίας του κράτους
οφειλέτη και μια σχετική ισορροπία ανάμεσα στη σταθερότητα του διεθνούς
χρηματοπιστωτικού συστήματος και στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων
των πολιτών. Παρ’ ότι τα δυο τελευταία πολλές φορές έχει αποδειχθεί ότι
είναι ασύμβατα, κανόνες σαν αυτούς του ψηφίσματος περιορίζουν
στοιχειωδώς τη δυνατότητα των ιδιωτών ή θεσμικών πιστωτών μιας χώρας να
εκβιάζουν τις Αρχές της και να επιβάλουν απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας.
Με
επιστολή τους που δημοσιοποιήθηκε χθες 17 διεθνούς φήμης οικονομολόγοι,
ανάμεσά τους ο Τ. Πικετί, ο Τζ. Γκάλμπρειθ, ο Χ. Φλάσμπεκ και ο Γ.
Βαρουφάκης, κάλεσαν τις χώρες της Ε.Ε. να στηρίξουν το ψήφισμα στον ΟΗΕ,
επισημαίνοντας τον υποστηρικτικό για την Ελλάδα χαρακτήρα του και
αποκαλωντας «απάτη» τις διαπραγματεύσεις του καλοκαιριού.
Παρά
τις εκκλήσεις και σε πείσμα της κοινής λογικής, η ελληνική κυβέρνηση –
είτε ως υπηρεσιακή είτε ως παραιτηθείσα- επέλεξε στη Γενική Συνέλευση
του ΟΗΕ να σταθεί με την πλευρά των δανειστών.
Το ίδιο είχε κάνει πέρσι
τέτοιο καιρό η κυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη εκδοχή του
ψηφίσματος του ΟΗΕ, αν και τότε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε
στεντορείως τη στάση της.
Αυτή τη φορά οι ηγεσίες του πεντακομματικού
πλέον μνημονιακού τόξου φρόντισαν δια της ομόθυμης απόφασης τους να
«θάψουν» την οποιαδήποτε διεκδίκηση της Ελλάδας για διαγραφή του
δυσβάστακτου, άδικου και μη βιώσιμου χρέους της . Μια μικρή πικρή και
άθλια γεύση από το μετεκλογικό μέλλον της συγκυβέρνησης των μνημονιακών
δυνάμεων.
Κλικ εδώγια να διαβάσετε την ντιρεκτίβα του Ecofin που επιβάλλει αποχή.
Περιπλέκεται
και επιδεινώνεται η κατάσταση στην Τουρκία. Στις αιματηρές επιθέσεις των Κουρδων ανταρτών κατά της αστυνομίας και
του στρατού της Άγκυρας το καθεστώς απαντά ενισχύοντας από τη μία, τις
στρατιωτικές επιχειρήσεις στο βόρειο Ιράκ, και από την άλλη υποθάλποντας πραγματικά μαζικά πογκρόμ
κατά των μαχητών του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών, αλλά και κατά απλών μελών
της μεγάλης κουρδικής κοινότητας, καλλιεργώντας τον ριζωμένο ρατσισμό μεγάλων
τμημάτων του τουρκικού πληθυσμού.
Προχθές, ειδικές δυνάμεις της Τουρκίας πέρασαν στο ιρακινό έδαφος, μετά τις πρόσφατες
μαζικές βομβιστικές επιθέσεις εναντίον κουρδικών
χωριών και θέσεων του PKK και προκάλεσαν δεκάδες νεκρούς. Την επιδρομή τους την
δικαιολόγησαν από την ανάγκη να συλλάβουν ή να σκοτώσουν τους αντάρτες οι
οποίοι λίγες ώρες νωρίτερα είχε χτυπήσει ένα λεωφορείο των τουρκικών δυνάμεων
ασφαλείας σκοτώνοντας 14 αστυνομικούς.
Είναι η πρώτη φορά από το 2008 που τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλουν σε ιρακινό
έδαφος για να κυνηγήσουν τους μαχητές του ΡΚΚ.
Εν τω μεταξύ, ο τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου έδωσε για μία ακόμα
φορά την υπόσχεση ότι σύντομα «η Τουρκία θα καθαρίσει από τρομοκράτες. Δεν έχει
σημασία με ποιο τρόπο.
Ο στόχος είναι σαφής»: «Η αποκαταστήσει της δημόσιας
τάξης και ο έλεγχος κάθε γωνιάς και κάθε εκατοστού της Τουρκίας από τις δυνάμεις
ασφαλείας », δήλωσε ο προσωρινός πρωθυπουργός.
Ούτε λέξη για το Ισλαμικό Κράτος, παρόλο που πριν λίγες ημέρες, σύμφωνα με ειδήσεις
που στη συνέχεια δεν τους δόθηκαν σημασία, απήγαγε ένα στρατιώτη στα τουρκικά
σύνορα με τη Συρία. Πέρα από αυτό, σε συνέντευξή του στο CNN ο Πρόεδρος των ΗΠΑ
ο Ερντογάν υπενθύμισε εκ νέου ότι «το PKK αποτελεί πρωταρχική απειλή, ενώ το
Ισλαμικό Κράτος μόνο δευτερεύουσα».
Δηλώσεις που φαίνεται ότι έδωσαν το πράσινο φως για να ξεκινήσει ένα μαζικό
κύμα επιθέσεων κατά εκατοντάδων γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών – της
κουρδικής αριστεράς συν ορισμένες οργανώσεις της τουρκικής αριστεράς - σε ολόκληρη
τη χώρα.
Στη Nigde (Νίγδη) ομάδα 500 περίπου
"διαδηλωτών", ως επί το
πλείστον μέλη του κόμματος της εθνικιστικής άκρας δεξιάς ΜΗΡ επιτέθηκε στο
τοπικό γραφείο του HDP με πέτρες και ξύλα.Το ίδιο σενάριο στην Manavgat της
Αττάλειας, στην Αττάλεια, στη Μυρσίνη, στην επαρχία Σαγγάριου , στο Τσορλού, στην
Καισάρεια και αλλού. Αλλά και
σπίτια που κατοικούνται από Κούρδους, πολιτιστικά κέντρα και ενώσεις δέχτηκαν επιθέσεις
σε διάφορες πόλεις, όπως στη Σμύρνη, στη
Μαλάτια, στο Κοτζάελι, στην
Άγκυρα, στο Ικόνιο και άλλες.
Εκατοντάδες γραφεία του HDP δέχτηκαν
επιθέσεις και καταστράφηκαν, μερικά από τα οποία πυρπολήθηκαν και καταστράφηκαν
ολοσχερώς. Στο Τσορλού, στη βόρεια επαρχία Τεκιρντάγκ, η τοπική υπεύθυνη του
HDP, Sehnaz Kaya, διασώθηκε την τελευταία στιγμή από το πλήθος των φανατικών
που ήθελαν να την λυντσάρουν.
Στην Άγκυρα, περίπου 200 άτομα επιτέθηκαν σε
σπίτια και έκαψαν αυτοκίνητα στη γειτονιά Zafer, όπου μένουν πολλοί εποχιακοί
εργαζόμενοι Κούρδοι. Στην τουρκική πρωτεύουσα τα κεντρικά γραφεία του HDP
καταστράφηκαν ολοσχερώς. Σύμφωνα με το γραφείο πληροφοριών του Κουρδιστάν στην
Ιταλία (Uiki) μέσα σε 48 ώρες, 315 έδρες του HDP δέχθηκαν επιθέσεις, 35
άνθρωποι λυντσαρίστηκαν, 15 τραυματίστηκαν και 19 Κούρδοι πολιτικοί συνελήφθηκαν
από την αστυνομία. Αλλά ο απολογισμός θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο σοβαρός.
«Εκατοντάδες Κούρδοι πολίτες τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των επιθέσεων των
φασιστών, και ένας άγνωστος αριθμός ατόμων δολοφονήθηκαν. Εκατοντάδες Κούρδοι
σε διάφορες πόλεις της Τουρκίας κατέφυγαν σε γραφεία HDP, για να γλυτώσουν από το
λιντσάρισμα. Οι ομάδες των φασιστών έσπασαν παράθυρα, φώναζαν συνθήματα κατά
των Κούρδων και του HDP, ενώ η τοπική αστυνομία δεν παρενέβη για να σταματήσει τη
μαζική τρομοκρατία» κατήγγειλε χθες σε δήλωση του το Εθνικό Κογκρέσο των
Κούρδων (ΚΝΚ) και συνεχίζει: «Από την αρχή του τουρκικού πολέμου εναντίον των
Κούρδων πριν από 32 χρόνια, αυτή είναι η πρώτη φορά που σημειώθηκε τέτοια βία σε
τόσο μεγάλη κλίμακα.
Ο Ερντογάν και το ΑΚΡ άμεσα, ξεκάθαρα και συνειδητά προκαλούν
ταραχές και επιθέσεις ρατσιστικού τύπου από τους εθνικιστές. Πριν δύο ημέρες, ο
Ερντογάν έδωσε επίσημα εντολή στην αστυνομία να πυροβολούν αμέσως τους πολίτες,
αν θεωρούν ότι «απειλούνται». Και κάλεσε τους πολίτες να δίνουν πληροφορίες στις αρχές για
πολίτες που θεωρούν ότι κινούνται «ύποπτα». Πρόκειται για μια προσπάθεια διαχωρισμού
της κοινωνίας και ενίσχυσης των εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ εθνοτικών ομάδων,
και τόνωσης του αντικουρδικού μένους».
«Ομάδες σταματούν τα υπεραστικά λεωφορεία που εκτελούν δρομολόγια από πόλη σε
πόλη και ελέγχουν τις ταυτότητες των επιβατών για να δουν ποιος είναι Κούρδος
και ποιος δεν είναι. Όταν οι οδηγοί των λεωφορείων προσπάθησαν να ξεφύγουν για
να γλυτώσουν από τα εξαγριωμένα πλήθη, η αστυνομία παρενέβη και σταματούσαν τα
λεωφορεία προκαλώντας περαιτέρω επιθέσεις εναντίον λεωφορείων, οδηγών και επιβατών.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η αστυνομία συμμετείχε μαζί με φασιστικές ομάδες σε
επιθέσεις κατά Κούρδων πολιτών» καταγγέλλει το ΚΝΚ και ζητά από μια αφηρημένη διεθνή κοινότητα να πιέσει την τουρκική
κυβέρνηση να σταματήσουν τα πογκρόμ.
Αλλά ομάδες φασιστών και ισλαμικών εθνικιστές εξαπολύουν επιθέσεις σε ολόκληρη τη
χώρα. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία κάνουν λόγο για μάζωξη οπαδών του MHP και του ΑΚΡ του Ερντογκάν στην
Κωνσταντινούπολη, στο Μπεσίκτας με συνθήματα όπως «Δεν θέλουμε στρατιωτικές
επιχειρήσεις, θέλουμε να τους σφάξουμε»..
Πέρα από τις επιθέσεις κατά πολιτικών
γραφείων Κούρδων, σε ολόκληρη την Τουρκία εργαζόμενοι, φοιτητές, αγρότες
δέχθηκαν επιθέσεις, τραυματίστηκαν και σκοτώθηκαν μόνο και μόνο επειδή ήταν Κούρδοι.
Ένας άνδρας δέχτηκε μαχαιριά στην πλάτη, έναν άλλον τον χτύπησαν και τον
υποχρέωσαν να φιλήσει το άγαλμα του Ατατούρκ («ο πατέρας της πατρίδας» σεβαστός
από τους Τούρκους εθνικιστές).
Ο ηγέτης του HDP, Selahattin Demirtas, δήλωσε ότι οι επιθέσεις στα κεντρικά
γραφεία του κόμματός του είναι έργο «ταραξιών του ΑΚΡ και των μυστικών
υπηρεσιών» και έκανε έκκληση στον λαό: «Κάνω έκκληση στους ενσυνείδητους πολίτες
της Τουρκίας. Αυτούς που προσπαθούν να κάψουν ζωντανούς είναι οι άνθρωποι που
μέχρι πρόσφατα συνήθιζαν να τους αποκαλούν «αδελφούς». Αυτή είναι η στιγμή να
δείξουμε αδελφοσύνη ».
Η γραμματεία του αριστερού συνασπισμού δήλωσε, προσπαθώντας να αναλάβει μια θέση
ουδέτερη και, παίρνοντας αποστάσεις, από τις κουρδικές αντάρτικες οργανώσεις
που έχουν ανοίξει πόλεμο με τις δυνάμεις ασφαλείας , ότι και «οι δύο πλευρές -
οι δυνάμεις ασφαλείας και το ΠΚΚ - πρέπει να τραβήξουν το δάχτυλό τους από τη
σκανδάλη και να καταλήξουν σε συμφωνία κατάπαυση του πυρός, σε ένα κλίμα διαλόγου
που είναι αναγκαίο στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων».
Ένα σενάριο επιστημονικής
φαντασίας και ανέφικτο. Είναι σαφές ότι ο Ερντογάν, μετά την ήττα του στις
εκλογές της 7ης Ιουνίου, δεν έχει ενδοιασμούς να υποδαυλίσει έναν εμφύλιο ευρείας
κλίμακας, υποδεικνύοντας στην τουρκική κοινή γνώμη το PKK και το HDP - και τους
Κούρδους γενικότερα - ως τον εχθρό που πρέπει να βγει από τη μέση για να
επανέλθει το κλίμα σταθερότητας στην πραγματικότητα όμως λόγω της ανοικτής υποστήριξης που παρέχει το ισλαμικό
καθεστώς της Τουρκίας στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.
Αλλά δεν έχουν γίνει μόνο οι Κούρδοι στόχος των οργανωμένων επιθέσεων των
τελευταίων ημερών. Η έδρα της εφημερίδας Hurriyet, ιδιοκτησία του Ομίλου Dogan ένα
μέσο ενημέρωσης με επιρροή αντίθετο στο καθεστώς,
δέχθηκε την επίθεση για δεύτερη φορά μέσα σε 48 ώρες των υποστηρικτών του
Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), οι οποίοι επιτέθηκαν στο κτίριο
φωνάζοντας «Ο Αλλάχ είναι μεγάλος».
Την Κυριακή ομάδα 200 ανθρώπων υπό την
ηγεσία του νεαρού βουλευτή του ΑΚΡ Abdurrahim Boynukaln, εισέβαλε στο κτίριο της εφημερίδας. Εκεί
ο βουλευτής είπε ότι «από τώρα και στο εξής το HDP, το PKK, η εφημερίδα Zaman
[που ανήκει στον Όμιλο του Φετουλάχ Γκιουλέν] και ο Αϊντίν Ντογκάν [ο ιδιοκτήτης
του Ομίλου] για μας είναι ένα και το αυτό. Είναι όλες τρομοκρατικές ομάδες. Μας λένε
ότι για αυτό που συμβαίνει σήμερα την ευθύνη έχει ο αρχηγός του κράτους, επειδή
απέτυχε τάχα να γίνει πρόεδρος [να εγκαθιδρύσει ένα προεδρικό σύστημα]. Και τότε
εμείς λέμε, ότι ανεξάρτητα από το
αποτέλεσμα των εκλογών, την 1η Νοεμβρίου, θα κάνουμε τα πάντα για να ξαναγίνει
[ο Ερντογάν] πρόεδρος».
Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Νταβούτογλου και ο αναπληρωτής του Preier
Numan Kurtulmus καταδίκασαν τις επιθέσεις, υποσχόμενοι μεγαλύτερη προστασία στα
ΜΜΕ τα οποία δέχτηκαν επιθέσεις , η εκστρατεία δυσφήμισης που διεξήγαγαν τα
φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης κατά του Ομίλου Dogan, δεν φαίνεται να σταματά.
Στο χθεσινό editorial ο ΚαραγκούλΙμπραήμ, διευθυντής του της Yenisafak, χαρακτηρίζει
τον Αϊντίν Ντογκάν ως «ένα πρόβλημα για την εθνική ασφάλεια, επειδή υποστήριξε
ανοιχτά το PKK». Μια εμφανής αντίφαση,
δεδομένου ότι η εφημερίδα Hurriyet είναι γνωστή για το εθνικιστικό λογότυπο της,
το οποίο αναγράφει τα εξής «Η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους».
Μια αντίφαση που,
ωστόσο, δείχνει ακόμα μια φορά ότι στην πορεία προς τις εκλογές της 1ης
Νοεμβρίου οι δυνάμεις που στηρίζουν του κόμματος του Ερντογκάν,του ΑΚΡ, είναι έτοιμες να κάνουν τα πάντα για
να έχουν και πάλι την απόλυτη εξουσία.
