Πρώτος χαμένος: Ιταλία
Δείτε πως αντιμετωπίζεται η ελληνική κρίση: Εδώ τα δεκαετή ομόλογα της
Ιταλίας ανεβαίνουν με ρυθμό που μέχρι το τέλος θα φτάσουν σε ποσοστά που
θα την βγάλουν από της αγορές.
Ίσως ένα... αυστηρό μνημόνιο να τις σώσει και αυτές:
πηγη thepressproject.gr
[--->]
[*]
Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη
θεωρία του χάους
για το φαινόμενο της
ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις
αρχικές συνθήκες. Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι "αν
μια
πεταλούδα
κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα".
Διαφορετικές παραλλαγές εκφράζουν ουσιαστικά την ίδια ιδέα: μια
απειροελάχιστη μεταβολή στη ροή των γεγονότων οδηγεί, μετά από την
πάροδο αρκετού χρόνου, σε μια εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος
δραματικά διαφορετική από εκείνη που θα λάμβανε χώρα, αν δεν είχε συμβεί
η μεταβολή.
Μερικές φορές, το φαινόμενο της πεταλούδας παρερμηνεύεται στην κοινή
αντίληψη. Για παράδειγμα, η ιδέα ότι κάτι τόσο ασήμαντο όσο μια
πεταλούδα μπορεί να "προκαλέσει" έναν τυφώνα (ή να τον αποτρέψει) έχει
θεωρηθεί από κάποιους ως επιχείρημα υπέρ της άποψης ότι ένα "ασήμαντο"
άτομο, μια "περιθωριακή" ιδέα ή ένα φαινομενικά άσχετο γεγονός υπάρχει
σημαντική πιθανότητα να παίξουν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της
Ιστορίας.
Ωστόσο, η ουσία της συμπεριφοράς ενός
χαοτικού συστήματος
είναι ότι, στην πράξη, είναι απρόβλεπτη σε "βάθος χρόνου". Συνεπώς, ενώ
πράγματι ένα ασήμαντο γεγονός μπορεί να αλλάξει άρδην την πορεία της
ιστορίας, δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε ποια
θα ήταν η εξέλιξη του συστήματος
χωρίς
το γεγονός και
άρα, δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε τις ενέργειές μας ώστε
να πετύχουμε ένα επιθυμητό σημαντικό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου -
μπορούμε να προγραμματίζουμε αποτελεσματικά μόνο μέχρι τον χρονικό
ορίζοντα που χαρακτηρίζει το σύστημα.
Η γνώση ότι ένα ασήμαντο γεγονός
οδήγησε σε κάτι "μεγάλο" μπορεί, μερικές φορές, να αποκτηθεί
εκ των υστέρων, αν και συνήθως ακόμη κι αυτό είναι αδύνατον.
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η πεταλούδα δεν θα μπορούσε να
"προκαλέσει" από μόνη της τον τυφώνα, παρά μόνο χάρη στις ατμοσφαιρικές
συνθήκες που συνυπήρχαν με την επέμβασή της. Η άμεση αιτία ενός τυφώνα
είναι αναγκαστικά "μεγάλη", κάτι που κάνει την βραχυπρόθεσμη
μετεωρολογική πρόβλεψη δυνατή.
Αν η πεταλούδα κινήσει τα φτερά της την
"λάθος" στιγμή, είναι εξίσου πιθανό να αποτρέψει έναν τυφώνα που αλλιώς
θα συνέβαινε (ή να οδηγήσει σε κάτι τελείως διαφορετικό).
Για να
"προκαλέσει" έναν τυφώνα, πρέπει να δράσει σε μια ακριβώς υπολογισμένη
στιγμή - κάτι που ακριβώς είναι αδύνατον να προβλεφθεί.
