οσο λιγότεροι,τόσο το καλύτερο

Απειλή για λουκέτο στο Νοσοκομείο Καρπενησίου




Με λουκέτο απειλείται το Νοσοκομείο του Καρπενησίου, λόγω της έλλειψης προσωπικού , της υποχρηματοδότησης αλλά και της διαρκούς υποβάθμισης των υπηρεσιών που παρέχει στους κατοίκους της Ευρυτανίας.

Η μείωση της χρηματοδότησης των ωρών υπερωριακής, νυκτερινής και εξαιρέσιμων ημερών εργασίας του προσωπικού ,ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής των εργαζομένων, οι οποιοι σε επιστολή τους υποστηρίζουν ότι, άν δεν ληφθούν άμεσα  πρωτοβουλίες απ’ όλους τους  θιγόμενους  πολίτες,  αλλά και από τους τοπικούς άρχοντες,  το νοσοκομείο του Καρπενησίου , πολύ σύντομα δεν θα λειτουργεί .

Η γυναίκα που ψηφίζει


Πρώτος Στίχος: " Ο Κόσμος Άλλαξε
Και Πάρτε Το Χαμπάρι "
Σύνθεση: Καλδάρας Απόστολος Ή Καρδάρας
Στίχοι: Μάνεσης Κώστας
Ερμηνεία: Νίνου Μαρίκα Ή Αταμιάν - Νικολαΐδου Ευαγγελία /
Ευγενικός Αθανάσιος Ή Σαμιώτης
Τόπος / Έτος: Αθήνα / 1950
Δίσκος: His Master's Voice Ελλάδος AO - 2935 / OGA - 1619
Χορός / Ρυθμός: Χασαποσέρβικος

O Κόσμος, άλλαξε και πάρτε το χαμπάρι
Και η γυναίκα στο εξής, θα κουμαντάρει,
{Ήρθε καιρός, να φύγω πια απ'(ό) τη ρουτίνα,
Απ'(ό) του συζύγου, τη σκλαβιά και τη(ν) κουζίνα,} ( Δις )

Είμαι η γυναίκα η μοντέρνα, που ψηφίζω,
Γλεντώ στα κέντρα, πίνω ουίσκι και καπνίζω,
{Στην εξουσία, κανενός πια δεν ανήκω,
Δεν έχει τώρα κάτσε, κάτσε, σήκω, σήκω,} ( Δις )

Στις εκλογές, θα βάλω κάλπη στην Aθήνα,
Θα πάρω ψήφους και θα (Έ)'βγω και δημαρχίνα,
{Στα υπουργεία, με τουπέ θα μπαίνω μέσα
Κι έτσι, σε όλες τις δουλειές, θα (Έ)'χω τα μέσα,} ( Δις )

{Στην εξουσία κανενός πια δεν ανήκω,
Δεν έχει τώρα κάτσε, κάτσε, σήκω,σήκω} ( Δις )

Τρίτη 27.1.2015 10 π.μ.

http://st.ilfattoquotidiano.it/wp-content/uploads/2015/01/atene.jpg

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Την Τρίτη 27.1.2015,ο Γιώργος Π. θα σηκωθεί, όπως κάθε πρωί, στις 7.30 για τη δουλειά. Θα πιεί βιαστικά καφέ, θα ντυθεί με τη συνηθισμένη ατημελησία, θα αμελήσει να δώσει να δώσει φιλί στη γυναίκα του, που είναι άνεργη ένα χρόνο, και θα φύγει βιαστικά, για να’ναι στις 9 στο πόστο του. Είναι ένα πόστο που το έχει υπερασπιστεί με τρόπους που δεν τον κάνουν περήφανο, αλλά το όφειλε στον εαυτό του και την οικογένειά του, έπειτα από ενάμισι χρόνο ανεργίας και περιπλάνησης, για να εξασφαλίσει τα 700 καθαρά, περίπου τα μισά από όσα έπαιρνε το 2010.

Το ενδιαφέρον του Γιώργου Π. για τις πολιτικές εξελίξεις θα έχει μάλλον εξαντληθεί έπειτα από τη νύχτα της Κυριακής των εκλογών και τη Δευτέρα της θορυβώδους αποτίμησης που είναι αδύνατο να αφήσουν ανεπηρέαστο ακόμη και το στριφνό περιβάλλον της δουλειάς-που το σκιάζει το άγρυπνο βλέμμα του προϊστάμενου που χρονομετρεί.Ο Γιώργος Π. δεν είχε ποτέ ζωηρό ενδιαφέρον για την πολιτική,μόνο τον Ιούνιο του 2011 θυμάται τον εαυτό του να μουντζώνει με πάθος τη Βουλή. Έκτοτε απορροφήθηκε στην αγωνία να σώσει την καλή θέση που είχε-την έχασε τελικά-στις τύψεις γιατί χρειάστηκε να «δαγκώνει» τη σύνταξη του πατέρα του, στους διαγκωνισμούς για μια δουλειά «ό,τι να’ναι»,έστω με 580 μεικτά.Μπούχτισε.Ξαφνιάστηκε με τον εαυτό του,που σε τούτες τις εκλογές έδειξε έγκαιρα αποφασισμένος να ψηφίσει αυτούς τους εξωτικούς τύπους,τους συριζαίους,παρ’ότι με τίποτε δεν θα κατέτασσε τον εαυτό του στους αριστερούς.

Την Τρίτη,27.1.2015,στις 10 π.μ. ο Γιώργος Π.θα είναι στο πόστο του, το τηλεφωνικό κέντρο θα του πασάρει μια κλήση ανά λεπτό,αυτός θα εκφωνεί το «ποιηματάκι» του για να πείσει υποψήφιους πελάτες να κλείσουν συμβόλαιο με την εκπληκτική προσφορά της εταιρείας κινητής για την οποία δουλεύει το call center.Θα κάνει τη δουλειά μηχανικά, αλλά όλη του η ύπαρξη θα είναι συμπυκνωμένη σε όσα τον «πρεσάρουν» εκτός αυτής, λογαριασμοί που τρέχουν, να βρει η γυναίκα του μια δουλειά, να μπει άλλος ένας μισθός στο σπίτι, ο ίδιος να βρει κάτι καλύτερο,να σωθεί το διαμέρισμα απ’ το αρρύθμιστο στεγαστικό, να μείνει κάτι απ’ τη μικρή αποταμίευση,που ροκανίζεται ανελέητα τρία χρόνια.Δεν θα θέλει ούτε να σκέφτεται τι θα γίνει με τον ΕΝΦΙΑ.

Την Τρίτη,27.1.2015,στις 10 π.μ. το πρωί, οι περισσότεροι άνθρωποι σαν τον Γιώργο Π., είτε ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ είτε οτιδήποτε άλλο, θα έχουν επιστρέψει στη λιγότερο ή περισσότερο ανελέητη καθημερινότητά τους. Το μείγμα φόβου, θυμού, προσδοκίας, περιέργειας που θα τους έχει φέρει στην κάλπη θα έχει εξατμιστεί . Όσοι δεν κατατάσσονται στους «νοικοκυραίους», που έχασαν τον ύπνο τους ψάχνοντας να προστατέψουν το «κομπόδεμά» τους και τον ξύπνιο τους μπροστά σε ΑΤΜ και τραπεζικά γκισέ, θα αναρωτιούνται αν αυτοί έχουν να κερδίσουν κάτι απ’ όλη αυτή την ανατροπή.

Από την Τρίτη,27.1.2015,10 π.μ. και μετά, η ευρωπαϊκή ελίτ θα επεξεργάζεται αυτό που θα έχει συμβεί, οι αγορές θα ερμηνεύουν στα ταμπλό τι σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα για ευρώ,ομόλογα,μετοχές,εμπορεύματα και το επιτελείο των νικητών θα σχεδιάζει τη «μεγάλη διαπραγμάτευση».

Όσο σασπένς και διάρκεια κι αν έχει αυτή, όσους συμβιβασμούς ή ρήξεις κι αν επιφυλάσσει, μικρή σημασία θα έχει για τον Γιώργο Π. Το μέλλον της αριστερής ή αριστερόστροφης, ή «κοινωνικής σωτηρίας»-κυβέρνησης, θα κριθεί από την απάντηση στο ερώτημα «για ποιόν ;».
Ποιός ωφελείται από κάθε μέτρο της; Ποιο είναι το ταξικό ισοζύγιο της πολιτικής της; 
 Αρχίζοντας από τον πάτο της πυραμίδας-κι έχει πια διαμορφωθεί ένας «πάτος» παχύς, σχεδόν μέχρι τα μισά της-είναι αναγκασμένη να κερδίζει ενεργούς συμμάχους ανάμεσα σ’αυτούς «που δεν έχουν πια σχεδόν τίποτα να χάσουν», αντιστρέφοντας τη θέση τους : πρέπει να έχουν να χάσουν κάτι για να το υπερασπίσουν.

Άρα,πρέπει γρήγορα να το αποκτήσουν.Τα πράγματα που έχουν χάσει και δικαιούνται να ανακτήσουν ο κόσμος της εργασίας και η λαική πλειοψηφία είναι αναρίθμητα.

Το κυριότερο, ωστόσο,που έχουν χάσει είναι το δικαίωμα να απαιτούν. Η δυνατότητα να κερδίσουν μερίδιο του κοινωνικού πλούτου από τον οποίο τόσο βίαια αποκλείστηκαν την τελευταία πενταετία.
Είναι  το σημαντικότερο που έχει να προσφέρει η νέα κυβέρνηση στη λαϊκή πλειοψηφία. Το θεσμικό και ψυχολογικό πλαίσιο να διεκδικεί, ν’ αποδράσει από τη φυλακή της παραίτησης κι από τη νάρκη της ανάθεσης.Είναι το σημαντικότερο έρεισμά της στη «μεγάλη διαπραγμάτευση» και στις πολλές «μικρές» που θα διαμορφώσουν το νέο κοινωνικό ισοζύγιο.
Είναι ο καλύτερος τρόπος για να πει ο Γιώργος Π. : «Τελικά,έχει νόημα όλο αυτό»


εφημερίδα Η ΑΥΓΗ-ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Πουλάνε τα δάνεια κοψοχρονιά οι τράπεζες



Αγρόν ηγόρασε ο Ντράγκι!

Την ίδια στιγμή που οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται, από το 2010,στο μικροσκόπιο της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) ο Μάριο Ντράγκι νίπτει τας χείρας του αναφορικά με τις αποκαλύψεις των LuxLeaks για το ξεπούλημα δανείων Ελλήνων πολιτών σε distress funds εξωτερικού, παραπέμποντας στις «αρμόδιες εθνικές Αρχές» της Ελλάδας.

Αυτό προκύπτει από απάντηση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι,στον αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη. Συγκεκριμένα πουλήθηκαν από την Eurobank,δύο ομάδες καταναλωτικών δανείων,ύψους 368 και 232 εκατ. ευρώ, προς 14,3 και 13,4 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα (3,88%  και 5,77% της αρχικής αξίας,από την Εθνική στεγαστικά δάνεια ύψους 41 εκατ. προς 14,9 εκατ. ευρώ ( 36,34 % της αξίας τους ),από την Alpha, καταναλωτικά δάνεια ύψους 92 εκατ. προς 4,6 εκατ. ευρώ (5% της αξίας τους ).

Ερωτήματα Παπαδημούλη
Ο Δ. Παπαδημούλης, στην ερώτησή του,έθετε το θέμα των αποκαλύψεων των LuxLeaks αναφορικά με τη θυγατρική της αυστριακής τράπεζας BAWAC-PSK,που αγόρασε σε εξευτελιστικές τιμές δάνεια Ελλήνων πολιτών από ελληνικές τράπεζες,οι τιμές των οποίων έφτασαν μέχρι και το 3,88% της ονομαστικής αξίας και ζητούσε από τον Μάριο Ντράγκι να τον ενημερώσει «πόσα είναι τα δάνεια που έχουν πουλήσει ελληνικές τράπεζες σε distress funds,από το 2008 μέχρι σήμερα», «ποιες ήταν οι τιμές πώλησης και ποιες οι ονομαστικές αξίες των δανείων αυτών», καθώς επίσης, «για ποιους λόγους οι εν λόγω τράπεζες δεν απευθύνθηκαν στους ίδιους τους δανειολήπτες, προσφέροντάς τους τη δυνατότητα αγοράς του δανείου τους,με αντίστοιχες ‘’εκπτώσεις’’ στην ονομαστική αξία».

Στην απάντησή του ο Μάριο Ντράγκι,παρά το γεγονός ότι  από το 2010 μέχρι σήμερα οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στο μικροσκόπιο της τρόικας και της ΕΚΤ,έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με την έγκρισή τους και έχουν διενεργηθεί 3 stress tests στις ελληνικές τράπεζες,από τη μια,αρνείται να απαντήσει για το ξεπούλημα δανείων των Ελλήνων πολιτών σε εξευτελιστικές τιμές. Σημειώνει,μάλιστα,πως «τα γεγονότα που αναφέρετε συνέβησαν πολύ πρωτού η ΕΚΤ αναλάβει καθήκοντα τραπεζικής εποπτείας στις 4 Νοεμβρίου 2014» και από την άλλη,παραπέμπει για το θέμα στις ελληνικές Αρχές,δηλώνοντας ότι «θα σας συνιστούσα εν προκειμένω να απευθύνετε το ερώτημά σας στις αρμόδιες εθνικές Αρχές».

                                                                                                                                      Αλκης Ορεινός

δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ,ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23-ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

σοκ από έξωση στην Ισπανία: ΜΑΤ μέσα σε διαμέρισμα, αφού έσπασαν την πόρτα



Τα ΜΑΤ ανέλαβαν να «καθαρίσουν» ένα διαμέρισμα από τους… ιδιοκτήτες του, την οικογένεια της Σεσίλια Παρέδες, στη Μαδρίτη.

Η 43χρονη Παρέδες και ο 35χρονος άνεργος σύζυγός της, ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα, και οι δύο με καταγωγή από το Εκουαδόρ, βρίσκονται πια στο δρόμο με τρία παιδιά: Τον 16χρονο Αντρέα, τον 7χρονο Μιγκέλ και ένα νεογέννητο βρέφος.

Η οικογένεια δεν μπορούσε πλέον να πληρώνει τις δόσεις του δανείου απ’ όταν η Παρέδες απολύθηκε, πριν δυο χρόνια. Η κρατική επιχείρηση, στην ιδιοκτησία της οποίας βρίσκεται το διαμέρισμα, το πούλησε πριν ένα χρόνο σε έναν επενδυτή, μαζί με τουλάχιστον άλλα 1.800 διαμερίσματα τα οποία είχαν κατασκευαστεί για τα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Ο νέος ιδιοκτήτης ζήτησε την έξωση της οικογένειας, την οποία πραγματοποίησαν τα ΜΑΤ που εισέβαλαν στο σπίτι σπάζοντας την πόρτα.

Πριν λίγους μήνες μία άλλη φωτογραφία από έξωση στην Ισπανία έκανε το γύρο του κόσμου: Πρόκειται για μία ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία έχει συγυρίσει, για τελευταία φορά, το σπίτι της και περιμένει να την διώξουν.



Στην Ισπανία έχει σημειωθεί μπαράζ εξώσεων, απ’ όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας ανέστειλε τον Ιούλιο του 2013 την εφαρμογή μέτρων προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι υποστήριζε ότι με τη νομοθεσία αυτή παραβιάζονταν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των τραπεζών.

Μοναδικός σύμμαχος των θυμάτων των εξώσεων στην Ισπανία, συλλογικότητες πολιτών που προσπαθούν να μπλοκάρουν με κάθε τρόπο την έξωση των συμπολιτών τους.