Πόσο είναι τελικά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας;

Υπό την βαριά σκιά της τρόικας βρίσκεται για ακόμη μια φορά η Ελλάδα. Υπό το κλίμα των ασφυκτικών -όπως είθισται πλέον- πιέσεων διεθνώς, αρχίζουν σήμερα, Τρίτη, οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και τρόικας, οι οποίες θα κρίνουν την εκταμίευση της δόσης των 31 δισ. Ευρώ τον Σεπτέμβριο. Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων θα βρεθεί το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής της περιόδου 2013 - 2016 και συγκεκριμένα οι περικοπές δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2013 - 2014.

Τη Δευτέρα, σε πολύωρες συσκέψεις ο υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρας και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, προσδιόρισαν μέρος των δαπανών των 11, 5 δισ. ευρώ που δεν είχαν εξευρεθεί ακόμη. Αξιοποιώντας  την έκθεση του ΚΕΠΕ, τις προτάσεις των υπουργείων, εκθέσεις που έχει εκπονήσει το ΔΝΤ, αλλά και παρατηρήσεις της Ομάδας Δράσης της ΕΕ για την Ελλάδα κάλυψαν τα 9,5 δισ. ευρώ από τις εξοικονομήσεις ύψους 11,5 δισ. ευρώ που ζητά η τρόικα σε μεσοπρόθεσμη βάση.
 

Αυτά αφήνει να διαρρεύσουν το υπουργείο οικονομικών και τα παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης.
Από πού θα τα βρουν αυτά τα ποσά είναι λίγο ως πολύ γνωστό. Δεν θα αφήσουν τίποτε να στέκεται όρθιο, ότι μπορεί να κοπεί θα κοπεί, ενώ ότι μπορεί να πουληθεί, θα πουληθεί.

 Την ίδια ώρα η φοροεπιδρομή ήδη δεν γνωρίζει κανένα ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό φραγμό.
 
 Αρκούν αυτά τα 11,5 δις ευρώ, ακόμη κι αν σκεφτεί κανείς ότι μπορούν να αντληθούν από μια οικονομία και κοινωνία που πνέει τα λοίσθια; 

Ούτε κατά διάνοια. Ακόμη κι αν βρεθούν είναι σίγουρο ότι στην επόμενη επίσκεψη του το κλιμάκιο της τρόικας θα ζητήσει κι άλλα, πρόσθετα μέτρα.

Ήδη το πρωτογενές έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού στο εξάμηνο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2012 έφτασε στο 2,3 δις ευρώ, όσο δηλαδή ήταν ο ετήσιος στόχος που είχε τεθεί εξαρχής από την τρόικα. 

Ενώ οι πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις που υπάρχουν ανεβάζουν το πρωτογενές έλλειμμα στο τέλος του χρόνου σε πάνω από 6 δις ευρώ, δηλαδή γύρω στο 3% του ΑΕΠ. Αν προσθέσουμε σ’ αυτό και τα 9 περίπου δις ευρώ που συνιστούν τους πληρωτέους τόκους του δημοσίου χρέους για το 2012, τότε το δημοσιονομικό έλλειμμα θα ανέλθει τουλάχιστον στα 15 δις ευρώ. Και σ’ αυτά δεν έχουν μπει τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που πρέπει να πληρώσει το ελληνικό κράτος έως το τέλος του 2012.

Σύμφωνα με το Δελτίο Δημοσίου Χρέους (Νο 65, Μάρτιος 2012) το χρονοδιάγραμμα λήξης χρέους της κεντρικής διοίκησης υποδηλώνει ότι μέχρι το τέλος τις 31/12/2012, το ελληνικό δημόσιο έχει να πληρώσει 14,9 δις ευρώ σε βραχυπρόθεσμους τίτλους και 8,6 δις ευρώ σε ομόλογα και δάνεια. Σύνολο 23,5 δις ευρώ ληξιπρόθεσμοι τίτλοι χρέους έως το τέλος του 2012.

Αν προσθέσουμε και το εκτιμώμενο δημοσιονομικό έλλειμμα των 15 δις ευρώ, τότε το συνολικό άνοιγμα του ελληνικού δημοσίου στο τέλος του 2012 θα είναι τουλάχιστον 38,5 δις ευρώ. Πόσο απ’ αυτό το ποσό μπορεί να καλυφθεί με πρόσθετα μέτρα και πόσο με νέο δανεισμό θα το δούμε στην πορεία. Πάντως η νέα δόση των 31 δις ευρώ που προβλέπεται για τον Σεπτέμβριο, δεν έχει καμιά σχέση με την κάλυψη αυτών των δανειακών αναγκών του ελληνικού δημοσίου. Τα 25 από αυτά προορίζονται για νέα ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων τραπεζών, ενώ τα υπόλοιπα πρόκειται να καλύψουν ανοίγματα των εγχώριων τραπεζών προς την ΕΚΤ που έχει καλύψει το ελληνικό δημόσιο με δικές του εγγυήσεις.

Προσέξτε τα νούμερα: το δημοσιονομικό έλλειμμα θα είναι τουλάχιστον 15 δις ευρώ στα τέλη του 2012 και οι τροϊκανοί με τους ντόπιους ομολόγους τους ψάχνουν για 11,5 δις ευρώ για την επόμενη διετία. Μαζί με τα ληξιπρόθεσμα θα φτάσει τα 38,5 δις ευρώ το άνοιγμα του ελληνικού δημοσίου στο τέλος του 2012. Θέλει μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι είτε θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα περικοπών και μειώσεων, είτε θα πρέπει να βρεθούν πρόσθετοι πόροι δανεισμού του ελληνικού κράτους;

Αλήθεια πόσο είναι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σήμερα;

Σε απόλυτα νούμερα το δημόσιο χρέος της Ελλάδας μειώθηκε από τα 368,0 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011 (165,3% του ΑΕΠ) στα 280,4  δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο του 2012, λόγω της αναδιάρθρωσης. 

Για να δούμε πώς έχει διαμορφωθεί:

Για την κρίση στη Συρία

Συνέντευξη του  Ammar Waqqaf  στον Carlos Martinez
      
  O  Ammar Waqqaf είναι ένας ανεξάρτητος πολιτικός αναλυτής της Συρίας που ζει στην Αγγλία.

Ε: Γιατί νομίζετε ότι οι δυτικές δυνάμεις δείχνουν τέτοια προθυμία να αλλάξει το καθεστώς στη Συρία;

Α: Οι δυτικές δυνάμεις θα ήταν ανόητες να μην εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία και να θέλουν να μεταστρέψουν  ένα περιφερειακό παίκτη κλειδί από αντίπαλο σε σύμμαχο. Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου θα κλόνιζε σοβαρά τις τρέχουσες ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και θα οδηγούσε στην πλήρη απομόνωση και την επακόλουθη πτώση του Ιράν. Αυτό θα σήμαινε την μακροπρόθεσμη συνολικά  ενεργητική παρουσία των χωρών αυτών στις πολιτικές εξελίξεις της περιοχής.
Αυτή η κυριαρχία δεν έχει μόνο ζωτική σημασία για την εξασφάλιση μιας μακροπρόθεσμης σταθερότητας στις αγορές ενεργειακών πηγών, αλλά και την ήττα των ανταγωνιστικών δυνάμεων σε αυτό το πεδίο.
 

Ε: Ποια είναι η σημασία της σημερινής κρίσης όσον αφορά τη μακροχρόνια αντίθεση μεταξύ Ισραήλ και Αράβων;

A: Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ,λόγω της φύσης του αγώνα, με την έννοια ότι, παρά το ότι το ίδιο το Ισραήλ ευνοείται από όσα συμβαίνουν, τα στοιχεία που ηγούνται αυτού του αγώνα είναι ως επί το πλείστον συνδεμένα με τις αραβικές κοινωνίες.

Είναι σημαντικό, όμως, από την πλευρά του αποτελέσματος. Έτσι, για παράδειγμα, αν αναλάβει μια νέα κυβέρνηση στη Συρία, φιλικά προσκείμενη  στις μετριοπαθείς αραβικές χώρες, οι Ισραηλινοί θα αναμένουν ευνοϊκότερη μεταχείριση όσον αφορά βασικά θέματα και κυρίως το δικαίωμα των προσφύγων για επιστροφή τους. Επιπλέον, η πτώση της σημερινής κυβέρνησης στη Δαμασκό μακροπρόθεσμα θα έχει σοβαρές συνέπειες, στην σχετικά επιτυχημένη, αντιισραηλινή συμμαχία στην περιοχή.
Τα πράγματα όμως θα μπορούσαν να πάρουν και διαφορετική κατεύθυνση, επειδή η άνοδος των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο θα μπορούσε να σημάνει και μεγαλύτερη υποστήριξη σε συμπαθούντες της Χαμάς. Το Ισραήλ δεν θα ήθελε να συμβεί αυτό, προφανώς, κι έτσι θα πρέπει να ζητούν διαβεβαιώσεις από τους παίκτες με επιρροή στο αιγυπτιακό μέτωπο, όπως είναι οι ΗΠΑ και τα ολο και με μεγαλύτερη επιρροή κράτη του Κόλπου.

Ερ: Πιστεύετε ότι η πλειοψηφία του πληθυσμού της Συρίας υποστηρίζει την κυβέρνηση;

Α: Η άποψη μου είναι ότι η πλειοψηφία των Σύρων δεν θέλουν την πτώση της σημερινής κυβέρνησης. Η άποψή μου είναι ότι, αν δεν ήταν έτσι, τότε  η σημερινή κυβέρνηση θα είχε πέσει εδώ και πολύ καιρό.
 

Έχουμε προφανώς τους πιστούς υποστηρικτές του Προέδρου Άσαντ, ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει μία εκπληκτικά σημαντική δημοτικότητα, αλλά έχουμε επίσης και ένα σημαντικό ποσοστό των Σύρων που μπορεί ή δεν μπορεί να τον συμπαθούν, αλλά που το κύριο μέλημά τους είναι το μέλλον της χώρας. Είναι λογικό να αποστρέφονται τους κίνδυνους που απορρέουν από τη φύση ενός διαφορετικού καθεστώτος.
 

ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

« Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η Ελλάδα επειδή δεν εισπράττει τα 21 εκατ. ευρώ που χρωστάει η ΕΛΛ. ΧΡΥΣΟΣ του Μπόμπολα

20 July, 2012 by antigoldgreece

Aπό ΙΕΡΙΣΣΟΣ

Οι εκπρόσωποι της τρόικας, στην πρώτη τους επίσκεψη μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, έσπευσαν να δημοσιοποιήσουν τη δυσφορία τους για τα προβλήματα που υπάρχουν και τα εμπόδια που δημιουργούν οι προσφυγές και οι άλλες νομικές ενέργειες κατά της εκποίησης δημόσιας γης και υποδομών, καθώς και των φυσικών πόρων της χώρας. Προφανώς, δεν αρκέστηκαν στις διαβεβαιώσεις που πήραν από τους εκπροσώπους της νέας κυβέρνησης. Γι αυτό, επιδίωξαν και πραγματοποίησαν συνάντηση και με την ηγεσία του ΣτΕ, τη Δευτέρα 9/7.

Όπως προκύπτει από σχετικά δημοσιεύματα, το ενδιαφέρον της τρόικας επικεντρώθηκε σε υποθέσεις εκδίκασης ασφαλιστικών μέτρων και στην απλοποίηση των διαδικασιών για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, που αφορούν σε μεγάλα έργα, και για την έκδοση αποφάσεων περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Από την πλευρά τους, οι δικαστές έδωσαν διαβεβαιώσεις για γρήγορη εκδίκαση των υποθέσεων και για αποσυμφόρηση των εργασιών του ΣτΕ, με τη μεταφορά μιας σειράς υποθέσεων στα διοικητικά εφετεία.

Θεωρούμε ότι το γεγονός αυτό δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο. Ιδιαίτερα, όταν γνωρίζουμε ότι η έκβαση μιας σειράς σοβαρών υποθέσεων κρίνεται και από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Στο μεγάλο αυτόν κατάλογο περιλαμβάνονται υποθέσεις, όπως οι εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική (υπάρχει προσωρινή διαταγή αναστολής εργασιών), η εκποίηση του Ελληνικού, η μεταβίβαση στο ταμείο αξιοποίησης της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) πλήθους ακινήτων, επιχειρήσεων και υποδομών του δημοσίου, η δημοπράτηση έργων διαχείρισης απορριμμάτων με κριτήριο το επιχειρηματικό όφελος, η υλοποίηση πληθώρας έργων βιομηχανικών ΑΠΕ σε δασικές εκτάσεις, η εφαρμογή των ειδικών χωροταξικών σχεδίων (βιομηχανίας, τουρισμού, ΑΠΕ) κ.λπ.. Υπάρχουν δύο σημαντικές πτυχές, που οφείλουμε να υπογραμμίσουμε:

• Αφ’ ενός, την ωμή παρέμβαση, που συνιστά η απροκάλυπτη άσκηση πίεσης στην, υποτίθεται, ανεξάρτητη δικαστική εξουσία, εξωθεσμικών παραγόντων όπως είναι η τρόικα και οι εκπρόσωποί της

• Αφ’ ετέρου, την παθητική στάση της ηγεσίας του ΣτΕ, που φαίνεται να αποδέχεται την παρέμβαση και να θεωρεί φυσικό γεγονός και υποχρέωσή της την παροχή εξηγήσεων και διαβεβαιώσεων

Αυτό ΕΣΕΙΣ το ονομάζεται επανάσταση

"Ο ανώτατος αξιωματούχος δήλωσε ότι οι συνοριοφύλακες του Ιράκ είδαν με τα μάτια τους τον Ελεύθερο συριακό στρατό να αναλαμβάνει τον έλεγχο ενός φυλάκιου των συνόρων, να πιάνουν αιχμάλωτο ένα αντισυνταγματάρχη  του τακτικού στρατού της Συρίας, και να του κόβουν  τα χέρια και τα πόδια.

"Στη συνέχεια, εκτέλεσαν 22 Σύρους στρατιώτες μπροστά στα μάτια των Ιρακινών στρατιωτών."

[--->]