Μαρία Δεναξά: Δημιουργούν σκηνικό για να φανεί ότι διαπραγματεύονται σκληρά και να περάσουν πιο εύκολα νέα μέτρα

Με κείμενό της στο facebook η Μαρία Δεναξά αμφιβάλλει για την ειλικρίνεια της κυβέρνησης αλλά κατακρίνει και την υποκρισία ευρωπαίων πολιτικών:

Εκτός απο επικίνδυνοι είναι και γελοίοι.

Ο Μοσχοβισί που δήλωνε ότι θα κλείσει η αξιολόγηση πριν απο το τέλος Απριλίου, τώρα επαναφέρει στο προσκήνιο το σκιάχτρο του Grexit για το οποίο ολοι οι αναλυτές και οικονομολόγοι εδώ στην Γαλλία (ακόμα και χθες που ήμουν με τον Πικετί) υποστηρίζουν ότι πλέον δεν “παίζει” γιατί θα διαλυθεί το σύμπαν.

Ομως, ο χειρότερος ευρωπαίος οικονομικών της ΕΕ ever, που αποδεδειγμένα πάσχει απο έλλειψη ευρηματικότητας και αντίληψης επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνει ότι του λένε αποδεικνύοντας συνεχώς πόσο λίγος είναι.

Την γραμμή που έδωσε προχθές ο Σόιμπλε για επιπλέον μεταρρυθμίσεις, την έκανε ρεφρέν στα χείλη του και ζητάει για να αποφευχθεί “η έξοδος” μεταρρυθμίσεις, κι άλλες μεταρρυθμίσεις, περισσότερες μεταρρυθμίσεις…

Δηλαδή μέτρα, κι άλλα μέτρα, ατελείωτα μέτρα που θα πάρουν την μορφή ενός τέταρτου μνημονίου που θα τρέχει παράλληλα με το τρίτο.

Το πως η Γερμανία θα το ‘πουλήσει’ στους ψηφοφόρους και στους πολιτικούς της δεν το γνωρίζω μιας και η Μέρκελ δεν έχει άλλο διαθέσιμο πολιτικό κεφάλαιο για να το καταναλώσει προσπαθώντας να πείσει. Το ίδιο ισχύει και για το ΔΝΤ. Ομως θα βρουν τον τρόπο γιατί σε κάθε περίπτωση ένα τέταρτο πρόγραμμα φαντάζει αναπόφευκτο.

Απο την άλλη τα δικά μας τα μανάρια, με σπεσιαλιτέ τις σαλάτες, τις κωλοτούμπες, τους αντιπερισπασμούς και τα ψέματα που μέχρι προχθές έλεγαν ότι θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση στις 20, στις 22 κ.ο.κ άρχισαν πάλι τις περιοδείες (αυτό δείχνει πόσο πιεσμένοι είναι) για να πάρει…ο πισινός τους αέρα!

Ειλικρινά δεν βλέπω τι άλλο μπορούν να πάρουν απο τον στριμωγμένο μπάρμπα-Ολαντ που δεν έχει τίποτα πια να προσφέρει.

Αλλωστε πότε βοήθησε πραγματικά, αν δεν ήταν ένα τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο για όλους;

Ας ερθουν λοιπον να τον προσκυνήσουν. Ομως το Παρίσι δεν είναι η Μέκκα και θαύματα δεν γίνονται!

Η συνέχεια αύριο …

Υ.Γ. Οπως πολύ σωστά επεσήμανε κάποιος “πιο πολλές φορές ο ελληνας πρωθυπουργός μιλάει στο τηλέφωνο με την Μέρκελ παρά με τον Ολαντ”.

Οπότε προς τι η επίσκεψη;

Τελικά κατά πόσο όλα αυτά δεν είναι άλλη μια δημιουργία σκηνικού απο τους “χρήσιμους ηλίθιους”, για να περάσουν πιο εύκολα νέα μέτρα και να φανεί ότι διαπραγματευόμαστε σκληρά;

 [--->]

Μακρόνησος

 κείμενο – φωτογραφίες: Γιώργος Σαλαβέρης  

 

Κάθε μέρα πλέον πληθαίνουν οι φωνές αμόρφωτων, ανιστόρητων, ακαλλιέργητων νεοελλήνων υπέρ του φασισμού.

Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο “πατριωτισμός” είναι καθημερινό πια φαινόμενο. 

Μα πού ήταν όλοι αυτοί οι συμπατριώτες μας;

Από πού εμφανίστηκαν;

Η απάντηση βρίσκεται δίπλα μας. 

Υπήρχαν πάντα εδώ, καλυπτόμενοι από τον μανδύα της ευφορίας του χρήματος και της εξουσίας.

Τώρα που αυτά σιγά-σιγά λιγοστεύουν ξεπηδούν μπροστά μας ένας-ένας στον στενό πια μικρόκοσμό μας. 

Και βέβαια με αποκορύφωμα το προσφυγικό κύμα, βρίσκουν πεδίο δράσης λαμπρό.

Σε απάντηση διαφόρων συνθημάτων υπέρ του φασισμού, του ναζισμού και των νοσταλγών της δικτατορίας των συνταγματαρχών, που κατακλύζουν τελευταία το διαδίκτυο, το Σάββατο επισκέφθηκα την Μακρόνησο.

Είναι η πρώτη φορά που περπατάω πάνω στο νησί. 

• Εδώ η αλήθεια δεν κρύβεται.
• Εδώ είναι όλα κάτω από το φως του Ήλιου.
• Εδώ θα έπρεπε να περάσουν όλοι οι “νεοέλληνες” μια βόλτα, χωρίς κινητά τηλεφωνά στα χέρια, χωρίς ίντερνετ, χωρίς κρέμα ηλίου και καπέλο, χωρίς freddo cappuccino .

Ίσως να ήταν χρήσιμη!

Όταν επιστρέψουν στο σπίτι τους, υποχρεωτικό διάβασμα της ιστορίας της Μακρονήσου και των τόπων εξορίας, αλλά και τουλάχιστον της πρόσφατης ιστορίας μας.

Ίσως να ήταν χρήσιμο! 

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι από ένα μικρό κομμάτι του νησιού. 

Χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος για να αποτυπώσει κάνεις με τον φακό του όλες τις πλευρές του. 

Τις καταθέτω ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής, ελπίζοντας να βοηθήσουν λίγο στην αυτογνωσία μας …

  

 

  

  

 

  

  

 

  

 

  

  

 

  

 

  

 

  

 

  

 

 

[--->]

Η κάλυψη του ρόλου της Σαουδικής Αραβίας στην 11 του Σεπτέμβρη συνεχίζεται

 Λίγες μέρες πριν την επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στη Σαουδική Αραβία,ο πρώην γερουσιαστής Bob Graham και άλλοι καλούν την κυβέρνηση Ομπάμα να αποχαρακτηρίσει σελίδες από την έκθεση για την  9/11,τις  γνωστές και ως 28 σελίδες, στις οποίες  περιλαμβάνονται απόρρητα στοιχεία για πιθανή σαουδαραβική υποστήριξη του δικτύου των αεροπειρατών το διάστημα που αυτοί βρισκόντουσαν στις ΗΠΑ.

 http://www.cbsnews.com/news/60-minutes-911-classified-report-steve-kroft/ 

http://angryarab.blogspot.gr/2016/04/covering-saudi-regime-role-in-sep-11.html

Αποκαλυπτικός ο Ντράγκι: Συστήνει αναθεώρηση Συντάγματος και εκλογικής νομοθεσίας *

Από όσα  ακούστηκαν, αλλά και από όσα δεν ακούστηκαν, στο πρώτο Συμβούλιο του Κράτους (ΣτΜ.συμβουλευτικό όργανο του Προέδρου της Δημοκρατίας) υπό τον Μαρτσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα (ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ΣτΜ) οι  εκπλήξεις ήταν πολλές,και το Συμβούλιο μάλιστα ήταν αρκετά αποκαλυπτικό.

Ο ειδικός προσκαλεσμένος, Μάριο Ντράγκι, έκανε μεγάλη εντύπωση με την έντονα πολιτική ομιλία του στο Παλάτι του Μπελέμ, ενώ ο πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα εξέπληξε πολλούς συμβούλους με την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με το Πρόγραμμα Σταθερότητας που ήταν και ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης.

Η παρέμβαση του Προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας δημοσιοποιήθηκε ενώ ο Ντράγκι μιλούσε ακόμα στα μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, και ένα από τα βασικά σημεία της ομιλίας του ήταν η υπεράσπιση των μεταρρυθμίσεων που υλοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση και η προτροπή του στη σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο να μην αλλάξει κατεύθυνση αλλά να τις συνεχίσει.

Το μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον είχε η συζήτηση που ακολούθησε - δύο ώρες ερωτοαπαντήσεων – όπου ο ευρωπαίος ηγέτης αποκάλυψε τις σκέψεις του. Ο Μάριο Ντράγκι αναφέρθηκε σε αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο Σύνταγμα και τους εκλογικούς νόμους, αν και όχι άμεσα ή αποκλειστικά στην Πορτογαλία. Ενώ στην αρχική του παρέμβαση υποστήριξε ότι «η βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας εξακολουθεί να έχει μεγάλη σημασία», και ότι αποτελεί «μεγάλη πρόκληση για την Πορτογαλία», στις απαντήσεις που ακολούθησαν υποστήριξε ότι τα εθνικά Συντάγματα, πολλές φορές, στέκονται εμπόδιο σε μεταρρυθμίσεις όπως αυτές.

Και όχι μόνο αυτό. Μεταξύ των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κρίνει ως απαραίτητες, πέρα από την αναμενόμενη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό  (που είναι και άμεσης προτεραιότητας),  στη δικαιοσύνη και στην εκπαίδευση, είναι και η αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας, λαμβάνοντας υπόψη τα ζητήματα διακυβέρνησης.

Αυτό βέβαια το έκανε με λεπτό τρόπο, χωρίς να αναφερθεί σε συγκεκριμένες χώρες ή ποιες αλλαγές υποστηρίζει. Πάντως το μυαλό όλων στην αίθουσα  πήγε  σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, που ίσως χρειαστούν ένα εκλογικό σύστημα που θα κάνει πιο εύκολο το σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας, ακόμα και όταν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Ντράγκι εξέπληξε τους παρευρισκόμενους ερωτώμενος επανειλημμένα σχετικά με συγκεκριμένα προβλήματα του τραπεζικού τομέα και του ελλείμματος, αναφέρθηκε σε αυτά με ένα πιο αυστηρά πολιτικό τρόπο και πάντα με μεγάλη οξυδέρκεια και διορατικότητα. Συμβιβάζοντας τον τόνο των απαντήσεων με την πολιτική ευαισθησία των παρισταμένων άφησε να εννοηθεί ότι η απόφαση βρίσκεται στο χέρι των ψηφοφόρων κάθε χώρας, αν και δεν παρέλειψε να τονίσει ποιες  προτεραιότητες θεωρεί ότι πρέπει να εξεταστούν.

Στο δεύτερο μέρος της συνάντησης - χωρίς την παρουσία του Προέδρου της ΕΚΤ και του Διοικητή της Τράπεζας της Πορτογαλίας, ο οποίος δεν παρενέβη σε κανένα σημείο της συζήτησης – οι προβολείς έπεσαν στον Αντόνιο Κόστα. Αλλά και ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε καθόλου σχεδόν σε ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης: ελάχιστα πράγματα για το Πρόγραμμα Σταθερότητας, με τη δικαιολογία ότι βρισκόντουσαν σε εξέλιξη δύσκολες διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες, ειδικά για τις μεθόδους υπολογισμού του δημόσιου ελλείμματος – που είναι και το ζητούμενο για το αν η Πορτογαλία  καταφέρει να απεμπλακεί από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος.

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχουν ολοκληρωθεί οι διαβουλεύσεις στην αριστερά σχετικά με το προς έγκριση έγγραφο του Συμβουλίου των Υπουργών της 21ης ​​Απριλίου το οποίο θα συζητηθεί στο Κοινοβούλιο στις 27 - λίγες ημέρες πριν αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή – στην αίθουσα έγινε αισθητή η έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με το θέμα  αυτό, κάτι που οδήγησε μέλη του Συμβουλίου του Κράτους να ερμηνεύσουν τη σιωπή ως ένδειξη ενός δύσκολου συμβιβασμού μεταξύ Βρυξελλών και  κομμάτων της αριστεράς που υποστηρίζουν το σοσιαλιστικό κόμμα στο Κοινοβούλιο.

Ενδιαφέρουσα ήταν και η σύντομη εναρκτήρια ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος θεωρεί την παρουσία του Ντράγκι, και τα θέματα της ημερήσιας διάταξης ως θεμελιώδους σημασίας στον καθορισμό των επικείμενων νόμων του κρατικού προϋπολογισμού της χώρας, που  θα υπογράψει ... ή όχι.

 [--->] 


* Καλά, μην ανησυχείτε, αυτά δεν περνάνε εδώ

Να που σε κάτι έχει δίκιο κι η Κριστίν Λαγκάρντ

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Απεχθάνομαι το ΔΝΤ όσο και το 80% των Ελλήνων που, κατά την τελευταία δημοσκόπηση, επιθυμεί διακαώς την έξωσή του από την μνημονιακή μας επιτήρηση. Αν και αυτό δεν είναι καμιά παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν έχει υπάρξει χώρα από την οποία το ΔΝΤ έχει αποχωρήσει μετ’ επαίνων, αφού προηγουμένως τη μετέτρεψε σε κοινωνικό και οικονομικό ερειπιώνα.

Ωστόσο, απ’ αυτήν την κοινοτοπία προκύπτει ένα ερώτημα: πόσο διαφορετικά θα ήταν τα αποτελέσματα των μνημονίων αν είχαν επιβληθεί από μιαν αμιγώς ευρωπαϊκή τρόικα, χωρίς τον δανεισμό και την τεχνογνωσία του ΔΝΤ;

Το ερώτημα έχει αποκτήσει πολιτική και όχι απλά θεωρητική υπόσταση από τη στιγμή που η κυβέρνηση συντηρεί την καμπάνια «έκθεσης» του ΔΝΤ ως του κακού μπάτσου της αξιολόγησης, παρ’ ότι ταυτόχρονα κάνει υποχωρήσεις επί υποχωρήσεων για να προσεγγίσει τις απαιτήσεις του. Και προφανώς θα κάνει κι άλλες στον δρόμο προς την Ουάσιγκτον.

Πάνω σ’ αυτό το ερώτημα συνεχίστηκε ακόμη και χθες το άτυπο δημόσιο debate κυβέρνησης και ηγεσίας του ΔΝΤ.