χρόνια πολλά στο δήμαρχο της Coca Cola

[--->]

ΑΝΑΧΩΜΑ ΝΑ 'ΝΑΙ ΚΙ Ο,ΤΙ ΝΑ 'ΝΑΙ, ΜΕΡΟΣ 2ο

Και μετά από την επάνοδο Γιωργάκη, το σύστημα ελέγχου των μαζών και των συνειδήσεων που λέγεται αστική εξουσία Made in Greece - ή αλλιώς η δημοκρατία στη χώρα που τη γέννησε κι άλλες ιστορίες για παιδιά και βλαμμένους μεγάλους - έφτιαξε κι άλλο ανάχωμα για τη ροή προς των ψηφοφόρων προς τα αριστερά: Λυκούδης - Θεοδωράκης μαζί.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το καθεστώς εξουσίας είναι μεγάλο: αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσει να μεγαλώνει εκλογικά και αντίστοιχα οι δυνάμεις που αποτελούν το τωρινό μπλοκ εξουσίας συνεχίσουν να μικραίνουν, ακόμα κι αν δεν καταφέρει ο Τσίπρας να βγάλει κυβέρνηση, θα είναι αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης για τους υπόλοιπους. 

Το μπόνους των 50 βουλευτών - που οι ίδιοι έφτιαξαν θυμίζοντάς μας τη ρήση του Μαρξ ότι οι αστοί θα σου πούλαγαν μέχρι και το σκοινί για να τους κρεμάσεις - σημαίνει ότι μια εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ένα σταθερά πάνω από το 5% ΚΚΕ και τους ΑΝΕΛ στη βουλή μπορεί να σημαίνει de facto ότι δεν θα φτάνουν Σαμαράδες και Βενιζέλοι και Θεοδωράκηδες για να βγει κυβέρνηση.

"Για το ευρώ, το δίκιο είναι με το μέρος της ριζοσπαστικής αριστεράς"

Αν για το ευρώ η άποψη σας ταυτίζεται με αυτή των περισσότερων οικονομολόγων, τότε θα πρέπει να ψηφίσετε τη ριζοσπαστική αριστερά. Αυτό είναι το παράδοξο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει το κύριο άρθρο των Financial Times που υπογράφεται από τον Wolfgang Munchau. Σύμφωνα με τον Munchau μόνο κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα,το Podemos στην Ισπανία και το κόμμα Die Linke στη Γερμανία προτείνουν αυτό που περίπου προτείνει και η "συναίνεση" μεταξύ των οικονομολόγων για το ξεπέρασμα της κρίσης στη ζώνη του ευρώ χωρίς να διασπαστεί, δηλαδή μεγάλες δημόσιες επενδύσεις και μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των χρεών.



Μια  επιλογή υποχρεωτική
Ακόμα κι αν δεν είσαστε υποστηρικτές της αριστεράς, υποστηρίζει ο Munchau, δεν θα είχατε άλλη επιλογή. Στην πραγματικότητα, τα κόμματα της κεντροαριστεράς αυτές τις προτάσεις τις υποστηρίζουν μόνο όταν είναι στην αντιπολίτευση, και στη συνέχεια όταν γίνουν κυβέρνηση τις ξεχνούν εντελώς, όπως έκανε ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος έφτασε να υποστηρίξει την αντικεϋνσιανή άποψη ότι "η προσφορά δημιουργεί τη δική της ζήτηση ". Παρά το γεγονός ότι τα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι ακόμα νέα και η ατζέντα τους τώρα διαμορφώνεται, φαίνεται να είναι τα μόνα με μια συνολική πρόταση κοντά σε εκείνη των οικονομολόγων. Σύμφωνα με τον Munchau, ωστόσο, κόμματα, όπως αυτό των 5 αστέρων στην Ιταλία και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία είναι πραγματικά ριζοσπαστικά, αφού προτείνουν έξοδο από το ευρώ σε πρώτη φάση, όπως άλλωστε και το Alternativa στη Γερμανία.

Το Podemos έχει δίκιο

Ο Nacho Alvarez, ένας οικονομολόγος  της ομάδας των οικονομολόγων του Podemos, συνεχίζει ο Munchau,ανέλυσε πρόσφατα  την πρόταση του κόμματος το οποίο, παίρνοντας υπόψη τη μη βιωσιμότητα του ισπανικού χρέους, προωθεί την ιδέα μιας μεγάλης αναδιάρθρωσης με ένα μείγμα μείωσης των επιτοκίων, επιμήκυνσης μεγάλης χρονικής διάρκειας και κούρεμα του χρέους. Ο στόχος των Podemos, σύμφωνα με τον Alvarez, δεν είναι να εγκαταλείψουν το ευρώ, αλλά να μην μείνουν εκεί με κάθε κόστος. Μια θέση που δίνει κορυφαία προτεραιότητα στην ευημερία της χώρας τους. 

Ωστόσο, στην Ισπανία, η πρόταση των Podemos συναντά αντιδράσεις, σημειώνει ο Munchau, και το κατηγορούν ότι θέλει να εισάγει το μοντέλο της Βενεζουέλας. Όμως, είναι απόλυτα λογικό να πούμε, όπως και οι Podemos, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές δεκαετίες στασιμότητας επειδή αρνούνται να μεταρρυθμίσουν τις πολιτικές και τα θεσμικά όργανα της ευρωζώνης.

 Έξι χρόνια κρίσης έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ  πρώτο κόμμα στην Ελλάδα, ενώ στην περίπτωση της Ισπανίας, ο κίνδυνος είναι να ενωθούν σοσιαλιστές και συντηρητικοί ενάντια στη νέα δύναμη που γεννήθηκε μέσα από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των Αγανακτισμένων.Αυτό που λείπει ακόμα από το Podemos – λέει ο Munchau - είναι μια συνολικότερη άποψη για το "μετά". Αλλά θα ήταν μια καλή ιδέα, αν το κόμμα αυτό οργανωνόταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκτός από τη συμμαχία του με τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή σε αυτό το επίπεδο πρέπει να γίνει η αλλαγή.



Η τραγωδία της ευρωζώνης
Τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, καταλήγει το κύριο άρθρο των FT, οδηγούν την Ευρώπη προς το οικονομικό ισοδύναμο ενός πυρηνικού χειμώνα. Και είναι τραγικό το γεγονός ότι τα κόμματα της άκρας αριστεράς είναι τα μόνα που υποστηρίζουν πολιτικές λογικές, όπως είναι η αναδιάρθρωση του χρέους. Η αύξηση της δύναμης του Podemos - καταλήγει ο Munchau - δείχνει ότι υπάρχει ένα ζήτημα πολιτικής εναλλακτικής λύσης και ότι τα παραδοσιακά κόμματα αφήνουν χώρο για Podemos και ΣΥΡΙΖΑ.

[--->]

Με το εισαγγελικό πόρισμα τυλίξτε καμιά ρέγγα

 
Του Κώστα Βαξεβάνη
Στις τρεις περίπου δεκαετίες που κάνω αυτή τη δουλειά, δεν έχω δει άλλη φορά εισαγγελική έρευνα που να αφορά τόσο σοβαρή υπόθεση όπως αυτή της προσπάθειας χρηματισμού του βουλευτή Χαϊκάλη, που να τελειώνει τόσο γρήγορα, τόσο πρόχειρα και χωρίς καμιά διερεύνηση ακόμη και των πραγματικών περιστατικών. Επίσης δεν έχω δει τόσο μικρό εισαγγελικό πόρισμα για τόσο μεγάλη υπόθεση που μερικές ώρες μετά τη συγγραφή του να γίνεται φεϊγ βολάν στα Μέσα Ενημέρωσης.

Η συνέχεια εδώ

Κινδυνολογία με φωτογραφία του... 2011!...

 
Τις τελευταίες ώρες η παραπάνω φωτογραφία κάνει το γύρο του (ελληνικού) διαδικτύου. Όσοι - κυρίως νεοφιλελεύθερης κοπής - τη διακινούν λένε ότι είναι από...
αγορά στη Ρωσία. Και προειδοποιούν ότι θα ζήσουμε τα ίδια στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή της Αντιγόνης Λυμπεράκη, που έχει περάσει από όλα σχεδόν τα νεοφιλελεύθερα κόμματα και πλέον έχει κατασταλάξει στο Ποτάμι. Συγκεκριμένα γράφει στον λογαριασμό της στο twitter: «Τώρα από Αγία Πετρούπολη Ρωσία.Οι αγορές χορεύουν πεντοζάλι. Άδεια ράφια παντού. Άντε και στα δικά μας».

 

Κλικάρετε  ΕΔΩ για να δείτε ολόκληρο το tweet 

Μόνο που η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι του 2011 και είναι τραβηγμένη από φωτογράφο του πρακτορείου Reuters στην... Ιαπωνία! Όταν συνέβη τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς το δυστύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα επικράτησε πανικός που οδήγησε σε μαζικό «άδειασμα» των ραφιών στα σούπερ μάρκετ του Τόκιο.

Μπορείτε να βρείτε την φωτογραφία σε ιαπωνικό ιστότοπο ΕΔΩ και σε αμερικάνικη ειδησεογραφική ιστοσελίδα ΕΔΩ.
Όποιος μάλιστα είναι λίγο πιο παρατηρητικός θα δει ότι στις επιγραφές υπάρχουν γιαπωνέζικοι χαρακτήρες!

Ψιλά γράμματα για τους προπαγανδιστές...

[--->]