Μαριούπολη: ανάσχεση τεθωρακισμένου

Το Υπ. Υγείας δεν αναγνωρίζει ούτε τις εγκυκλίους που εκδίδει και αφήνει 4 πολίτες με ηπατίτιδα στο έλεος της τύχης!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το Υπ. Υγείας δεν αναγνωρίζει ούτε τις εγκυκλίους που εκδίδει και αφήνει 4 πολίτες με ηπατίτιδα στο έλεος της τύχης!

Με τα όσα συμβαίνουν στο τομέα της Υγείας τα τελευταία χρόνια επικρατούσε η αντίληψη ότι οι διοικούντες το Υπουργείο Υγείας ακολουθούν μια ανάλγητη πολιτική στο πλαίσιο της δημοσιονομικής λιτότητας με καθαρά λογιστικό προσανατολισμό. Μήπως τελικά δεν είναι έτσι τα πράγματα αλλά πρόκειται για κάτι πολύ χειρότερο;  Ακόμη μια φορά τα στοιχεία μιλούν και δείχνουν την αληθινή διάσταση των πραγμάτων, ο καθένας μας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.

Από τις 11 Μαρτίου 2014 αποστείλαμε κατεπείγουσα σχετική επιστολή στο Υπουργείο Υγείας και στις 27 Μαρτίου κάναμε δημόσιο έκκληση για να βοηθήσει 4 ανασφάλιστους και άνεργους ασθενείς μας με ηπατίτιδα.  Στα δημόσια νοσοκομεία δεν καλύπτονται οι ανασφάλιστοι ασθενείς παρά μόνο εάν πληρώσουν για το κόστος της θεραπείας τους.

 Απευθύνθηκαν λοιπόν απελπισμένοι στο ιατρείο μας για βοήθεια και εμείς καταβάλαμε κάθε προσπάθεια εξεύρεσης των ειδικών αυτών σκευασμάτων, πράγμα όμως αδύνατο για την συστηματική τους κάλυψη όπως απαιτεί η θεραπεία.  Από τις 11 Μαρτίου  ξεκινάει μια Οδύσσεια με το Υπουργείο Υγείας, όπου εκτός από τις εκκλήσεις που κάναμε, επικοινωνήσαμε επανειλημμένα με 3 διαφορετικούς συνεργάτες του Υπουργού στους οποίους εξηγούσαμε ότι πρόκειται για θέματα Δημόσιας Υγείας.  Μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες εδώ.

Ο ένας συνεργάτης του υπουργού μας έλεγε θα βρούμε τα φάρμακα, ο άλλος να έρθουμε σε επαφή με την φαρμακευτική απευθείας και ο τελευταίος πήρε απλά να μας πει τι εξαιρετικό έργο κάνει ο Υπουργός Υγείας … χωρίς όμως να μας πει τι θα γίνει με τους 4 ασθενείς μας που έχουν ηπατίτιδα. 

Πριν από λίγες μέρες ενημερωθήκαμε από την ΜΚΟ PRAKSIS ότι βάσει της εγκυκλίου ΑΔΑ Β49ΚΘ-55Π με ημερομηνία 02/05/2012 (με την ένδειξη «Εξαιρετικά Επείγον») που μπορείτε να βρείτε εδώ,  με την οποία το Υπουργείο Υγείας ενημερώνει τις διοικήσεις όλων των δημόσιων νοσοκομείων, ότι ανασφάλιστοι και οικονομικά αδύναμοι πολίτες (Έλληνες και μετανάστες) δικαιούνται – ανάμεσα σε πολλά άλλα – ΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση στο ΕΣΥ όταν η κατάσταση της υγείας τους είναι υπερεπείγουσα, ή έχουν μολυνθεί από HIV (AIDS δηλαδή) ή άλλα λοιμώδη νοσήματα και χρήζουν θεραπευτικής αγωγής μέχρι σταθεροποίησης της υγείας τους.

Με λίγα λόγια το Υπουργείο Υγείας έχει δώσει σαφέστατες εντολές που ούτε το ίδιο τηρεί, πόσο μάλλον τα δημόσια νοσοκομεία και οι διοικήσεις τους!
Παράλληλα ο Υπουργός Υγείας με την έγγραφη απάντηση του, σε ερώτηση βουλευτή, με Αριθμό Πρωτοκόλλου 115406 με ημερομηνία 10/04/2014 (δηλαδή ένα μήνα ακριβώς μετά την αρχική επιστολή που στείλαμε για τους 4 με την ηπατίτιδα προς το Υπ. Υγείας) την οποία και παραθέτουμε εδώ για να την διαβάσετε, αναφέρει ακριβώς τα ίδια που λέει η εγκύκλιος που έχουμε παραθέσει παραπάνω.

Πως γίνεται λοιπόν για πάνω από 2 μήνες οι συνεργάτες του Υπουργείου Υγείας, και ολόκληρο το Υπουργείο Υγείας να αγνοεί την εγκύκλιο αλλά και την απάντηση που έδωσε πρόσφατα ο Υπουργός στη Βουλή;

Βγάζουμε λοιπόν το συμπέρασμα ότι οι συνεργάτες του Υπουργού είτε είναι αδιάβαστοι με αποτέλεσμα η ζωή των πολιτών να τίθεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ σε κίνδυνο, είτε ΓΝΩΡΙΖΑΝ την εγκύκλιο και δεν έκαναν τίποτα για αυτό, οπότε μιλάμε για παράβαση καθήκοντος και σοβαρές ποινικές ευθύνες. Όποια και από τα δύο να είναι η πιθανή εξήγηση υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να διερευνηθούν άμεσα.  Ο λαλίστατος Υπουργός Υγείας τι κάνει για αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα;

Πως είναι δυνατόν ο Υπουργός να βγαίνει στα ΜΜΕ και να δηλώνει το τελευταίο διάστημα ότι θα βοηθήσει 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους (το σωστό νούμερο είναι 3 εκατομμύρια ανασφάλιστοι βάσει δηλώσεων του Προέδρου του ΕΟΠΠΥ) ενώ ήδη έχει διαψευστεί όταν δήλωνε ότι θα έκανε το ίδιο μέχρι το τέλος του 2013 και δεν το έκανε, ενώ τώρα δεν μπορεί να βρει λύση για μόνο 4 (!) ανασφάλιστους πολίτες που κινδυνεύει η ζωή τους.  Γιατί δεν δίνει λύση άμεσα;

Γιατί δηλώνει ότι θα βρεθούν λύσεις συνολικά για τους ανασφάλιστους ΜΕΤΑ τις εκλογές;
Εμείς παραθέτουμε τα στοιχεία και περιμένουμε απαντήσεις από τους «υπεύθυνους» του Υπουργείου Υγείας.  Τέλος αναφέρουμε ότι και οι 4 ασθενείς μας θα πάνε σε δημόσιο νοσοκομείο για να λάβουν την απαραίτητη βοήθεια, με την εγκύκλιο στο χέρι. Ελπίζουμε μόνο να μην αντιμετωπίσουν κανένα απολύτως πρόβλημα …

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00) και (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)
Ιστοσελίδα http://www.mkiellinikou.org Email mkiellinikou@gmail.com 

[--->]

Εμπρηστική Ακροδεξιά

    Σκοπλάκης Νίκος

Ο οργανωμένος εμπρησμός του κτηρίου των συνδικάτων στην Οδησσό καταδεικνύει με τραγικό τρόπο ότι η σχηματική και σε πολλές περιπτώσεις ενορχηστρωμένα μεροληπτική προσέγγιση για την αλλαγή διακυβέρνησης στο Κίεβο αποκρύπτει το ουσιώδες: την ακροδεξιά ηγεμονία, μέσα από την οποία εδραιώθηκε η αποκαλούμενη «φιλοδυτική» μερίδα των ολιγαρχών στην Ουκρανία, καταπνίγοντας τις αντίρροπες τάσεις στην ωμή βία των παραστρατιωτικών.
 Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις της Δύσης και ο επικοινωνιακός τους περίγυρος υπεραμύνθηκαν αυτού του συνασπισμού από ολιγάρχες και ακροδεξιούς όλου του φάσματος, που είχαν μετατρέψει το Κίεβο σε εκθετήριο φασιστικών και εθνικιστικών εμβλημάτων από τη «Μεσευρώπη» του 1930-1945. Μετά τη «Μαύρη Παρασκευή», επιχειρούν να κρατήσουν τη δημόσια προσοχή μακριά από τη συνάφεια της κυβερνητικής συμμαχίας στο Κίεβο με τον εμπρησμό που προκάλεσε τουλάχιστον σαράντα νεκρούς και πολλούς τραυματίες στην Οδησσό.

11+1 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ προς τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ

Σήμερα, 9 Μαίου 2014, επιδόθηκαν (ή είναι καθ’ οδόν προς επίδοση) στους υποψήφιους δημάρχους οι παρακάτω 11+1 ερωτήσεις μελών και φίλων της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Διάσωση του Πράμνειου Όρους (Save Pramnos). Οι απαντήσεις των υποψηφίων δημάρχων θα δημοσιευτούν στον ιστότοπό μας με τη σειρά που θα τις λάβουμε. Και μια υπενθύμιση προς τους αποδέκτες των ερωτήσεων. Δεν υπάρχουν χαζές (ή φαιδρές) ερωτήσεις. Μόνο χαζές (ή φαιδρές) απαντήσεις.

11+1 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ προς τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ*

Εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, εμείς ως πολίτες του Δήμου Ικαρίας, θα θέλαμε να θέσουμε τα εξής ερωτήματα προς εσάς, τους υποψήφιους Δημάρχους, στα οποία θα επιθυμούσαμε γραπτές απαντήσεις πριν την διεξαγωγή των εκλογών της 18ης Μαϊου.

1) Τι είδους ανάπτυξη πιστεύετε ότι μπορεί να επιφέρει η εγκατάσταση βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (βΑΠΕ) στο νησί μας (π.χ. βιομηχανικός αιολικός σταθμός, φωτοβολταϊκά πάρκα, εργοστάσιο βιοαερίου και γεωθερμίας) στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία, με δεδομένες τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας μας στους δανειστές της και τις πολιτικές των ιδιωτικοποίησεων των δημοσίων αγαθών και υπηρεσίων;

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ένα Ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ (1965).Μια καυστική καταδίκη του φασισμού όχι μέσα από μια «ψυχρή», κοινωνιολογική προσέγγιση αλλά μέσα από την ανάδειξη παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα του μικροαστού, μέσα από τον εύκολο συναισθηματισμό. 

  

Βασίλης Ραφαϊλίδης, «Δημοκρατική Αλλαγή», 1966
«Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά σχετικά με τις κοινωνικοοικονομικές ρίζες του φασισμού. Άλλωστε, η τρομακτική μας εμπειρία απ' αυτή τη μάστιγα δεν έχει ανάγκη από θεωρητική επιβεβαίωση. Παραμένει, όμως, πάντα ανοιχτά το ερώτημα της αποδοχής του φασισμού από μια τεράστια παραπλανημένη (;) μικροαστική μάζα, η οποία δέχθηκε να παίξει το μακάβριο παιχνίδι τού μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο καταφεύγει στο φασισμό κάθε φορά που τα αφεντικά θα αισθανθούν ανίσχυρα να υπερασπίσουν τις ανομίες τους με «νόμιμα» μέσα o φασισμός δεν είναι κοινωνικό σύστημα αλλά κεφαλαιοκρατική παραφυάδα.

Η ερμηνεία του, λοιπόν, ως φαινομένου, κοινωνικού και πολιτικού, δεν είναι δυνατόν να απομονωθεί από εκείνη του ιμπεριαλισμού. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Αρχίζουν να μπερδεύονται από τη στιγμή που θα επιχειρήσει κάποιος να ερμηνεύσει το περίεργο φαινόμενο της υποστήριξης του φασισμού από τους μικροαστούς, οι οποίοι θα αποτελέσουν -και αποτελούν- τις στρατεύσιμες εφεδρείες κρούσεως της κεφαλαιοκρατίας.
Ο Μιχαήλ Ρομ, επιχειρεί στην τελευταία του ταινία μια ερμηνεία του φασισμού όχι ως κοινωνικοπολιτικής τάσης, αλλά ως νοοτροπίας, ως τρόπος σκέψης, ως φαινόμενο καθημερινό. Άλλωστε, ο πραγματικός τίτλος της ταινίας είναι Ο καθημερινός φασισμός, πράγμα που σημαίνει πως ο Ρομ θα απογοητεύσει ίσως τους «ψυχρούς ανατόμους της ιστορίας», που συνήθισαν να ερμηνεύουν τα κοινωνικά φαινόμενα εντελώς ξεκομμένα και ανεξάρτητα από τον ψυχολογικό-υποκειμενικό παράγοντα.

Ο Ρομ ήταν ο πρώτος Σοβιετικός κινηματογραφιστής που προσπάθησε να δώσει στην ιστορία μια ερμηνεία μαρξιστική οπωσδήποτε, αλλά όχι με ψυχρά επιστημονική άποψη και δημιούργησε μια κάποια δυσφορία στην αρχή, που υιοθετήθηκε, όμως, αργότερα και έγινε «μότο» ολόκληρης της νέας γενιάς των Σοβιετικών σκηνοθετών.

 Η κοινωνιολογία είναι ανεπαρκής, δηλώνει ο Ρομ, για την ερμηνεία πολύπλοκων κοινωνικών φαινομένων που έχουν ανάγκη από την επικουρική βοήθεια και της ψυχολογίας για να γίνουν απόλυτα κατανοητά. Μόνο έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε την τυφλή υποταγή στα κελεύσματα ενός παράφρονα —που έφτανε στα όρια της ομαδικής υστερίας— ενός λαού του οποίου η συνεισφορά στην ιστορία του πολιτισμού υπήρξε κολοσσιαία.

Ο Χίτλερ ήξερε καλά την ψυχολογία των μικροαστών από τους οποίους, άλλωστε, προερχόταν. Ήξερε πως ο εφησυχασμένος μικροαστός μόνο με συναισθηματικομαγικά γαργαλιστικά εφέ θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί. Η στολή του ναζιστή αξιωματικού, «ένα θαύμα επιβλητικού μεγαλείου», για την κατασκευή του οποίου επιστρατεύθηκαν δεκάδες ενδυματολόγοι, οι τέλεια οργανωμένες από διάσημους σκηνοθέτες παρελάσεις που ξεπερνούσαν σε σύλληψη και εκτέλεση και τις καλύτερες ερμηνείες της βαγκνερικής όπερας, οι προβαρισμένες δημόσιες εμφανίσεις του Φίρερ που θα τις ζήλευαν και οι καλύτεροι ηθοποιοί της εποχής, εν ολίγοις η πεποιημένη «ατμόσφαιρα μεγαλείου και δύναμης» μάγεψαν τους εκστασιασμένους αφελείς που εξακολουθούν πάντα να μην μπορούν να ξεχωρίσουν το θέατρο από τη ζωή.

Ο φασισμός παρέσυρε τις μάζες γιατί κατόρθωσε να μπει στην καθημερινή ζωή τού ανθρώπου από την πλάγια πόρτα του συναισθηματισμού, παραλύοντας προηγουμένως τέλεια τη λογική. Ολόκληρη η ταινία του Ρομ στρέφεται γύρω από αυτόν τον άξονα.
 Η συνεχής παρεμβολή πολύ απλών και φαινομενικά ασήμαντων στοιχείων από την καθημερινή ζωή τόσο στη ναζιστική Γερμανία όσο και στο σημερινό μας κόσμο, έχει ως σκοπό να αποδείξει πως ο φασισμός μπορεί να βρει στήριγμα στην ελλιπή ψυχολογία των μικροαστών που νιώθουν την ανάγκη να συμψηφίσουν αυτή τους την έλλειψη με στοιχεία δανεισμένα από το κατασκευασμένο «μεγαλείο» ενός άλλου.

Στη φόρμα, ο Ρομ αρνείται εντελώς τη «λογική», ξερή ιστορική παράθεση των γεγονότων. Τα σοφά διαλεγμένα πλάνα του υπακούουν μόνο στους τέλεια καθορισμένους συνειρμούς για την ερμηνεία και όχι στη -γνωστή, άλλωστε- εξιστόρηση ενός γεγονότος. Ο Ρομ δεν εικονογραφεί την ιστορία. Την ερμηνεύει με τον τρόπο που προαναφέραμε. Φυσικά, τα στοιχεία του είναι δανεισμένα από την «κινηματογραφημένη ιστορία», την οποία όμως ξεπερνούν κατά πολύ και φτάνουν στο επίπεδο εκείνο της τέλειας «δευτερογενούς καλλιτεχνικής μετάπλασης» του πρωτογενούς ιστορικού γεγονότος.»

 Επίσης : Χάννα Άρεντ ,Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ

 Ο Άντολφ Άιχμαν ήταν ο αξιωματούχος του Γ΄ Ράιχ ο "ειδικός στο εβραϊκό πρόβλημα". Ισραηλινοί πράκτορες τον συνέλαβαν στην Αργεντινή, τον μετέφεραν στο Ισραήλ, εκεί δικάστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε το 1961.

Το πρόβλημα με τον Άιχμαν ήταν ότι υπήρχαν πολλοί σαν κι αυτόν και ότι οι περισσότεροί τους δεν ήταν διεστραμμένοι ούτε σαδιστές, αλλά ήταν, και εξακολουθούν να είναι, φοβερά και τρομερά φυσιολογικοί.

Με ελληνικούς υπότιτλους .Μέρος 2

Μέρος 1