Προς Τρόικα εσ.(Ενταύθα): Ρέγκλινγκ: "Η ακριβότερη όλων των λύσεων" είναι η έξοδος της Ελλάδας

«Τυχόν έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν η ακριβότερη από όλες τις λύσεις», δηλώνει ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ΕΣΜ) Κάους Ρέγλινγκ, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα «Rheinische Post». Ο κ. Ρέγκλινγκ υποστηρίζει ότι έχει ήδη διανυθεί ο μισός δρόμος στην μάχη κατά της κρίσης χρέους, θεωρεί ωστόσο απαραίτητες τις περαιτέρω περικοπές στις υπερχρεωμένες χώρες. «Η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι ότι ορισμένες υπό κρίση χώρες μπορεί να μην διαθέτουν την πολιτική δύναμη να αντέξουν τον επώδυνο αλλά αποτελεσματικό δρόμο των μεταρρυθμίσεων ως το τέλος. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό», επισημαίνει. [--->]

Eric Hobsbawm: Ο μαρξισμός σήμερα

Το blog πήρε συνέντευξη από τον Eric Hobsbawm, έναν από τους μεγαλύτερους ζώντες μαρξιστές ιστορικούς, την ημέρα των 94ων γενέθλιων του με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τελευταίου βιβλίου του με τίτλο «Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο. Για ποιο λόγο πρέπει να ανακαλύψουμε και πάλι την κληρονομιά του μαρξισμού». Ο Hobsbawm βλέπει μια μετατόπιση της Ευρώπης προς τα δεξιά τα επόμενα χρόνια για λόγους που έχουν σχέση με την οικονομική ύφεση και την αναζήτηση ασφάλειας και την στασιμότητα της ΕΕ, η οποία επιβαρύνεται από τη σταθερή επέκτασή της προς Ανατολάς και την έλλειψη ενός κοινού πολιτικού οράματος. Τα λαικά κινήματα, θα αναπτυχθούν περισσότερο σε περιοχές με  μεγαλύτερο ποσοστό νέων, δηλαδή, στη Βόρεια Αφρική και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Αλλά, πάνω απ 'όλα, ο Hobsbawm, ο οποίος επιμένει να υποστηρίζει ότι είναι ιστορικός και όχι μελλοντολόγος, μας λέει τι είναι σήμερα ο μαρξισμός και πως επηρεάζει τα πράγματα.

Eric Hobsbawm: Είμαι ο Eric Hobsbawm, ένας ιστορικός σε βαθειά γεράματα.Κατά σύμπτωση μου τηλεφωνήσατε την ημέρα των 94 γενεθλίων μου. Τελευταία ασχολούμαι περισσότερο με την συγγραφή της ιστορίας των κοινωνικών κινημάτων και τη γενική ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Νομίζω ότι όλα τα βιβλία μου είναι διαθέσιμα στα ιταλικά και ότι ορισμένα από αυτά γνώρισαν κάποια επιτυχία.

Blog: Ο μαρξισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ένα φαινόμενο μετα-ιδεολογικό;

 Eric Hobsbawm: Δεν χρησιμοποιώ τον όρο "μετά ιδεολογικό φαινόμενο" για να περιγράψω το μαρξισμό, αλλά είναι αλήθεια ότι πλέον ο μαρξισμός δεν είναι ένα σύστημα ιδεολογικό που συνδέεται  με τα μεγάλα μαζικά πολιτικά κινήματα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, αν και εξακολουθώ να πιστεύω ότι συνεχίζουν να υπάρχουν κάποια μικρά κινήματα αυτού του είδους. Έτσι,με αυτή την έννοια είχαμε μια σημαντική αλλαγή όσον αφορά τον πολιτικό ρόλο του μαρξισμού στην πολιτική ζωή της Ευρώπης. Υπάρχουν βέβαια ακόμα κάποια μέρη στον κόσμο, όπου αυτό ακόμη δεν έχει συμβεί, όπως για παράδειγμα, στη Λατινική Αμερική.
 

Όσο για τις συνέπειες αυτής της αλλαγής, θα λεγα ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα επιτεύγματα του μαρξισμού που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. Τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι τα εξής: ο Μαρξ εισήγαγε πρώτος κάτι που θεωρείται καινοτομία, αλλά που δεν έχει ακόμη πραγματωθεί πλήρως, δηλαδή την αίσθηση ότι το σημερινό οικονομικό σύστημα δεν είναι αιώνιο ούτε και υπήρχε ποτέ περίπτωση να είναι, αλλά ότι πρόκειται απλά για μια φάση της ιστορικής εξέλιξης και μέλλει να εξαφανιστεί και να μετατραπεί σε κάτι άλλο με το πέρασμα του χρόνου, αυτό είναι το σημαντικό.
 

Δεύτερον, νομίζω ότι ο Μαρξ επικεντρώθηκε στην ανάλυση ενός συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας, δηλαδή στον τρόπο λειτουργίας του συστήματος και στο πώς αυτό εξελίχθηκε. Ειδικότερα, εστίασε την προσοχή του στον περίεργο και ασυνεχή τρόπο εξέλιξης του συστήματος και την ανάπτυξη αντιφάσεων που τελικά παρήγαγαν μεγάλες κρίσεις.
 

Το βασικό προσόν του μαρξισμού, είναι ότι θεωρεί τον καπιταλισμό ως ένα σύστημα που γεννά περιοδικά εντός του πραγματικές και αυθεντικές εσωτερικές αντιφάσεις που οδηγούν σε διαφόρων ειδών κρίσεις. Αυτές οι κρίσεις ξεπερνιούνται μέσω ενός ριζικού μετασχηματισμού  ή μικρότερες συστημικές αλλαγές. Και είναι ακριβώς λόγω αυτής της ασυνέχειας, και αυτής της προϋπόθεσης, που ο καπιταλισμός λειτουργεί όχι ως ένα σύστημα που τείνει στην αποσταθεροποίηση, αλλά αντίθετα, ως ένα σύστημα, μόνιμα ασταθές και που,άρα, χρειάζεται να μετασχηματιστεί ριζικά. Αυτό είναι το ουσιαστικότερο στοιχείο του μαρξισμού, που συνεχίζει να επιβιώνει μέχρι σήμερα.

Το τρίτο στοιχείο που πιστεύω ότι εξακολουθεί να ισχύει, από το λεγόμενο ιδεολογικό φαινόμενο είναι ότι, για τους περισσότερους μαρξιστές, ο μαρξισμός βασίζεται σε μια βαθιά αίσθηση της κοινωνικής αδικίας και της κοινωνικής ανισότητας και τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των φτωχών και των πλουσίων και ισχυρών του κόσμου.
Τέλος, πιστεύω ότι θα πρεπε, ίσως, να προστεθεί και ένα άλλο στοιχείο που ίσως ο Μαρξ να μη μπορούσε να διακρίνει, αν και υπήρχε, δηλαδή το ουτοπικό στοιχείο. Μια πεποίθηση ότι κατά κάποιον τρόπο η νέα κοινωνία που θα γεννιόταν θα ήταν καλύτερη και πιο ανθρώπινη από αυτή που ζούμε.


Η Ευρώπη βαδίζει προς τα δεξιά;
Blog: Στη Βόρεια Αφρική και σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία, τα κινήματα των νέων που γεννήθηκαν από το διαδίκτυο  ζητούν μια ριζική αλλαγή των κοινωνικών επιλογών. Εν τω μεταξύ, η Ισπανία, η Ουγγαρία και η Φινλανδία βαδίζουν προς τα δεξιά, η Δανία έκλεισε τα σύνορα Σένγκεν και στη Γαλλία το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα μπορεί να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές. Αυτό  δεν είναι μια αντίφαση;
 

Τον ξέρουμε τον δρόμο σύντροφε Σκουρλέτη

Του Πάσχου Λαζαρίδη.

Ο σύντροφος εκπρόσωπος πρωί πρωί αιφνιδίασε αρνητικά. Σε εμφάνισή του στο Mega υποστηρίζει ευθέως ότι κάτι βρώμικο υπήρχε στην εισβολή των εργαζόμενων στο Πεντάγωνο:

“Πολύ εύκολα δεν μπήκανε χτες; Δεν ήταν λίγο περίεργη αυτή η υπόθεση; Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, είναι παρατεταγμένα τα ΜΑΤ, τα οποία έχουμε δει πως λειτουργούνε εδώ και δύο χρόνια, απέναντι στους εργαζόμενους, απέναντι σε νεολαίους που πάνε να πιούνε την μπύρα τους στα Εξάρχεια. Χτες λοιπόν κατά έναν περίεργο τρόπο αυτά όλα εξαφανιστήκανε”.

Ο Οικονομέας μάλλον έκπληκτος ρωτάει: “Καλά τι εννοείτε τώρα, ότι τους κάνανε πλάτες να μπούνε μέσα”;

Η απάντηση είναι όλα τα λεφτά:

“Αυτό δεν το ξέρω, βάζω ένα ερωτηματικό. Θέλετε να το ψάξουμε όλοι μαζί; ...Υπαινίσσομαι ότι πρέπει να ψάξουμε γιατί ήταν τόσο χαλαρή, η πολύ σκληρή σε άλλες περιπτώσεις στάση της Αστυνομίας”.

Ο Καμπουράκης επεμβαίνει: “Όταν χτυπάει η Αστυνομία καταγγέλλετε καταστολή και όταν δεν χτυπάει καταγγέλλετε σχέδιο”;

Και χα χα χα τα γέλια στο στούντιο.

 

Ας εξαιρέσουμε τα προφανή ολισθήματα του εκπροσώπου τύπου. Ας καταπιούμε το ότι η “χαλαρή” στάση της αστυνομίας -κατά Σκουρλέτη- διαψεύδεται από την δίπλα εικόνα. Ας ξεχάσουμε επίσης ότι όταν χτυπιούνται απεγνωσμένοι και απλήρωτοι εργαζόμενοι, είναι διπλά απαράδεκτο η αριστερά να μην στέκεται αταλάντευτα δίπλα τους, να τους αδειάζει, ή να εγκαλεί την αστυνομία για χαλαρότητα. Κι ας ξεπεράσουμε ότι ακόμη μια φορά ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ καθορίζεται από την πίεση του Μπόμπολα και του Αλαφούζου και όχι από την απόγνωση του λαού, των ίδιων των μελών του και των φίλων του. Επί 24 ώρες τα ΜΜΕ κρώζουν “αν είναι δυνατόν” για την εισβολή στο Πεντάγωνο. Και αντί η αριστερά να απαντήσει με ένα στεντόρειο “άμετε στο διάολο”, κάθεται και προβληματίζεται για το πώς έγινε δυνατόν κάτι τέτοιο και παραδέχεται ότι οι αντιδράσεις των απλήρωτων εργατών είναι ...υπερβολικές.

Ας πάμε στο ψητό.

Η ουσία δεν είναι ότι ο Σκουρλέτης είναι πολύ λίγος, όπως επαναλαμβάνουν διάφοροι σύντροφοι, εννοώντας εμμέσως ότι “δεν κάνει” ή “δεν μπορεί”. Ούτε φυσικά ότι ο Σκουρλέτης δεν κατανοεί ότι άλλη είναι η μαχητικότητα ενός αριστεριστή, εξαρχειώτη ή φοιτητή που σνιφάρει κάθε τρεις και λίγο χημικό και έχει συνηθίσει την εικονική σύγκρουση στα λουλουδάδικα, και άλλη ενός απεγνωσμένου πατέρα, απλήρωτου επί τρεισήμισι χρόνια, που κατεβαίνει στο δρόμο επειδή το παιδί του πεινάει. Ας με συγχωρήσουν οι καλοί μου σύντροφοι, αριστεριστές, εξαρχειώτες και φοιτητές, αλλά ένας τέτοιος πατέρας είναι πολύ πιο επικίνδυνος και αποφασισμένος.

Η ουσία επίσης δεν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύφθηκε, ότι έγινε ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ή και κάτι χειρότερο, ότι καλεί τα ΜΑΤ να χτυπήσουν τους απεργούς, ότι επιτέλους αποκάλυψε το πραγματικό αντιδραστικό του πρόσωπο, ότι έπεσαν οι μάσκες του ρεφορμισμού, ότι αποκαλύφθηκε το στυγνό προσωπείο του κυβερνητισμού, ότι τέρμα πια οι αυταπάτες και τα γνωστά.

Η ουσία είναι χειρότερη από την πρώτη περίπτωση και σοβαρότερη από τη δεύτερη.

Και βρίσκεται σε αυτό που επαναλαμβάνεται εδώ και μέρες από κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ:

Εξελίσσεται σχέδιο αντιδημοκρατικής εκτροπής. Κυοφορούνται ραγδαίες εξελίξεις. Διάφορα σκοτεινά κέντρα δεν θέλουν ομαλές εξελίξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει “όλες οι αντιδράσεις να πάρουν μορφή δημοκρατικής ανατροπής της κυβέρνησης”. Οι λίστες και η ονοματολογία παίζουν ρόλο αποσταθεροποίησης. Επεμβαίνουν ξένα και ντόπια κέντρα, η κατάσταση είναι περίπλοκη, θέλει προσοχή, πολύ προσοχή, πάρα πολύ προσοχή κοκ.

Περιέργως, αντίστοιχους φόβους έχει και το αστικό επιτελείο: Ο Σαμαράς καταγγέλλει σχέδιο αποσταθεροποίησης και μιλά για το λόμπι της δραχμής. Ότι βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συντονισμένης επίθεσης. Ο Βενιζέλος αποκάλυψε επίσης σχέδιο συντονισμένης επίθεσης ενάντια στον εαυτό του, δηλαδή ενάντια στη χώρα, στην πατρίδα, στους θεσμούς, στη δημοκρατία και στο πολιτικό σύστημα (διότι όλα αυτά αποτυπώνονται στο πρόσωπό του).

Στοιχεία αλήθειας υπάρχουν σε όλα τα παραπάνω: Υπάρχει αποσταθεροποίηση (με ή χωρίς σχέδιο), υπάρχει επιχείρηση πολιτικής αναμόρφωσης (με ή χωρίς λίστες), χρειάζεται και προσοχή.

Ποιο είναι όμως το δια ταύτα;

Όλοι τώρα έξω στη ΓΑΔΑ και στην πορεία που θα ακολουθήσει στα δικαστήρια

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

Με άγρια βία απάντησαν σήμερα οι δυνάμεις καταστολής κατά των απεργών από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τους έξω από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.  Τα ΜΑΤ κακοποίησαν και προσήγαγαν πάνω από 100 απεργούς στη ΓΑΔΑ έξω από την οποία συγκεντρώθηκαν συνδικαλιστές και πλήθος συμπαραστατών.

Άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων.

Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
 Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα

[--->]