Ζήλεψαν την τεχνική των φίλων τους στη σφαγή της Μαζάρ

Φαίνεται ότι ο Ενδειας ζήλεψε την τεχνική των συμμάχων του Αφγανών και  αμερικανών στη σφαγή  της Μαζάρ,όπου κλείδωσαν σε 25 κοντέινερ 8.000 χιλιάδες Ταλιμπάν (στιο κάθε κοντέινερ από 200-300 ανθρώπους) και όσους δεν πέθαιναν από τη δίψα τους σκότωναν  με τα πολυβόλα

 

 

"Έκοψαν τον προαυλισμό μετά την εξέγερση

Οι «φιλοξενούμενοι» στην Αμυγδαλέζα μετρούν ήδη 48 ώρες κλεισμένοι στα κοντέινερ, με κίνδυνο θερμοπληξίας. Στα περισσότερα δεν υπάρχει ρεύμα και δεν λειτουργεί κλιματισμός, σε κάποια έχει κοπεί και η υδροδότηση.


Του Δημήτρη Αγγελίδη
 Με ακόμη περισσότερη καταστολή απαντά η αστυνομία στην εξέγερση της Αμυγδαλέζας, επιλέγοντας να στήσει ένα εφιαλτικό σκηνικό έντασης που επιτείνει τις ήδη αδιέξοδες πολιτικές του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα μιας νέας εξέγερσης.
Από την Κυριακή έχει απαγορευτεί ο προαυλισμός των κρατουμένων, με αποτέλεσμα να μετρούν ήδη 48 ώρες κλεισμένοι στα κοντέινερ, με κίνδυνο θερμοπληξίας. Στα περισσότερα δεν υπάρχει ρεύμα και δεν λειτουργεί κλιματισμός, σε κάποια έχει κοπεί και η υδροδότηση, ενώ η ατμόσφαιρα είναι ακόμα αποπνικτική από τα δακρυγόνα.
Σε χθεσινή επιθεώρηση, η υπεύθυνη γιατρός του Κέντρου, Ελπίδα Ευθυμιάτου, διαπίστωσε μώλωπες σε πάρα πολλούς από χτυπήματα κατά την επέμβαση των ΜΑΤ, που φαίνεται ότι έβγαλαν το άχτι τους σε όποιον κρατούμενο έβρισκαν μπροστά τους. Υπάρχουν μάλιστα ανεπιβεβαίωτες κατηγορίες για πυροβολισμούς την ώρα της επέμβασης. Σύμφωνα με την αστυνομία, δέκα αστυνομικοί τραυματίστηκαν από πετροβολισμό κατά την εξέγερση.

 


Ιχνη ξυλοδαρμού
Δικηγόροι που είδαν χθες τους συλληφθέντες κρατουμένους αναφέρουν καταγγελίες για άγριο ξυλοδαρμό στο Τμήμα Αλλοδαπών, όπου μεταφέρθηκαν.

Χθες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα 56 κρατούμενοι, όλοι με τις ίδιες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος και πλημμεληματικού χαρακτήρα (στάση κρατουμένου, απόπειρα απόδρασης και απόδραση, εμπρησμός με κίνδυνο της ανθρώπινης ζωής, επικίνδυνη σωματική βλάβη, εξύβριση). Για σήμερα το πρωί έχουν κληθεί σε απολογία οι 27 και για την Πέμπτη οι υπόλοιποι.
Η αστυνομία συνέλαβε χθες δύο από τους δέκα κρατουμένους που απέδρασαν και συνεχίζει να αναζητά τους υπόλοιπους.
Την ίδια στιγμή, η αστυνομία και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με τη συνδρομή μέσων ενημέρωσης, επιχειρούν να χειριστούν επικοινωνιακά το γεγονός, επισείοντας τον κίνδυνο των μεταναστών χωρίς χαρτιά, παραλείποντας να αναφέρουν ότι οι έγκλειστοι της Αμυγδαλέζας κρατούνται όχι για ποινικά αδικήματα αλλά για διοικητική παράβαση –σε πολλές περιπτώσεις επειδή είχε λήξει η άδεια παραμονής τους και δεν είχαν την ευκαιρία να την ανανεώσουν, ελλείψει ενσήμων ή λόγω άλλων γραφειοκρατικών κωλυμάτων.


Η αστυνομία κυκλοφόρησε χθες βίντεο και φωτογραφίες με τις ζημιές που καταγράφηκαν στην Αμυγδαλέζα, σε μια επιχείρηση στοχοποίησης των εξεγερμένων. Δεν είχε την ευαισθησία να βιντεοσκοπήσει τη συνήθη συμπεριφορά των αστυνομικών και να καταγράψει τις πραγματικές συνθήκες κράτησης.

Αυτά έχουν καταγραφεί από τους πιο αξιόπιστους διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που μιλούν για παράνομη συμπεριφορά των Αρχών και για παραβιάσεις στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα έχουν επίσης καταγράψει ενώσεις αστυνομικών.

Χαρακτηριστική ήταν η χθεσινή παρέμβαση του Χρήστου Φωτόπουλου, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, στην τηλεόραση του ΑΝΤ1: «Οι συνθήκες και για μας είναι απάνθρωπες, είναι απαράδεκτες, όπως και για τους συγκεκριμένους. [...] Και τι κάνουμε τώρα; Κάνουμε δυστυχώς αυτό που λέγαμε εξαρχής ότι θα κάνουμε, μια τρύπα στο νερό. Αν δεν βρεθεί τρόπος επαναπροώθησης των συγκεκριμένων συνανθρώπων μας, τα πράγματα θα διογκώνονται ακόμα περισσότερο».



Το βαθύ σκοτάδι
Καταπέλτης ήταν και η ανακοίνωση του Σωματείου Ειδικών Φρουρών Ελληνικής Αστυνομίας Αττικής, που έκαναν λόγο για «“το βαθύ σκοτάδι” και την ανικανότητα εκείνων που με συνθήκες φιλοξενίας θέλουν να κρατούν και με συνθήκες κράτησης θέλουν να φιλοξενούν, αποτυγχάνοντας παταγωδώς και στα δύο, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα εργαζομένων που από τύχη αυτή τη φορά δεν βλάφτηκαν».
Σε άλλο μήκος κύματος ήταν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνοριακών Φυλάκων, που ανακάλυψε «οργανώσεις υπέρ των λαθρομεταναστών» και έκανε λόγο για συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων «συμβατές με τα πρότυπα και με κάθε βασικό εξοπλισμό για τη διαβίωση των παράνομων μεταναστών».
Αλλωστε, η Αστυνομία κατά τη χθεσινή δημοσίευση στατιστικών για το πρώτο εξάμηνο του έτους, χαρακτήρισε «σημαντικά αποτελέσματα» τις περίπου 5.500 συλλήψεις στο πλαίσιο του «Ξένιου Δία», παραλείποντας να αναφέρει ότι αποτελούν ποσοστό πολύ μικρότερο του 6% των συνολικών προσαγωγών που έγιναν κατά την πολυδάπανη επιχείρηση, αποδεικνύοντας ότι η περίφημη «απειλή της λαθρομετανάστευσης» αποτελεί μια καλά φιλοτεχνημένη επικοινωνιακή φούσκα.





Σπύρος Ριζάκος, ΜΚΟ Αίτημα
Διεθνές Δίκαιο
Αναμφισβήτητα η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα, έχει δικαίωμα να ελέγχει τα σύνορά της, να ασκεί δηλαδή μεταναστευτική πολιτική. Αυτή όμως την πολιτική έχει υποχρέωση να την ασκεί με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Οφείλει να προστατεύει τους πρόσφυγες και να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων όσοι βρίσκονται στο έδαφός της.
Ωστόσο, όπως έχουν κατ’ επανάληψη κρίνει τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, η χώρα μας υποβάλλει τους κρατούμενους μετανάστες και πρόσφυγες σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Το αποτέλεσμα; Αυτοκτονίες κρατουμένων, θάνατος ασθενούς κρατουμένου, αλλεπάλληλες εξεγέρσεις. Η χώρα μας όχι απλώς αγνοεί επιδεικτικά τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων αλλά οδηγεί την κατάσταση στα άκρα αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ομως ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι εν τέλει θέμα δημοκρατίας και πολιτισμού. Το ερώτημα που γίνεται ολοένα και πιο επιτακτικό είναι αν θα δεχτούμε ως χώρα και ως πολίτες την καταπάτηση βασικών αξιών της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, αν θα μπούμε σε αυτή την επικίνδυνη ατραπό.



Γιάννα Κούρτοβικ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
Εκτός ζώνης δικαίου
Το ζήτημα δεν είναι οι συνθήκες κράτησης. Γιατί κι αν αυτές δεν ήταν άθλιες, κι αν δεν έβραζαν τα κοντέινερ, αν υπήρχαν υπόστεγα και δέντρα, κι αν δεν ήταν άθλιο το φαΐ (από το οποίο πλουτίζει κάποιο κέτερινγκ, με 5,87 κατ’ άτομο ημερήσια για να δίνει σκάρτη ακόμη και τη μερίδα το ψωμί), κι αν υπήρχαν γιατροί και είδη υγιεινής και καθαριότητας, οι Αμυγδαλέζες του κ. Δένδια δεν θα έπαυαν να είναι χώροι ανθρώπινης ταπείνωσης, εξευτελισμού και μαρτυρίων, χώροι βασανισμού κατά την έννοια και των διεθνών δικαστηρίων που επανειλημμένα καταδίκασαν την Ελλάδα. Τόποι εκτός νόμου και εκτός ζώνης δικαίου, όπου η χωρίς έγκλημα, χωρίς δίκη και χωρίς όριο διάρκειας ποινή εκτίεται χωρίς έλεγχο. Και το μαρτύριο της σταγόνας (η λήξη της κράτησης) σκόπιμο και σαδιστικό. Ποιος δικαστής θα τους δικάσει;
Σε ποια χειρότερη φυλακή μπορεί να σκεφτεί να τους κλείσει;
Ποιος εισαγγελέας θα σκεφτεί να παραπέμψει τους υπευθύνους για κακούργημα ή έστω πλημμέλημα με το 137Α του Ποινικού Κώδικα που τιμωρεί τα βασανιστήρια;



Εύα Κοσσέ, Human Rights Watch
Αναμενόμενο
Αυτό που συνέβη στην Αμυγδαλέζα ήταν αναμενόμενο. Διεθνή όργανα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει σκανδαλώδεις συνθήκες κράτησης μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει κάποια ταπεινά μέτρα για να βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης, οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, εξακολουθούν να κρατούνται σε ακατάλληλες συνθήκες, συχνά χαρακτηριζόμενες ως απάνθρωπες και εξευτελιστικές. Βάσει του Διεθνούς Δικαίου, οι μετανάστες που δεν έχουν άδεια να εισέλθουν ή να παραμείνουν σε μια χώρα μπορεί να υπόκεινται σε κράτηση, σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, η κράτηση πρέπει να βασίζεται σε εξατομικευμένη αιτιολογία και να μην είναι ο κανόνας. Οι διαδικασίες απέλασης θα πρέπει να επιδιώκονται με τη δέουσα ταχύτητα και επιμέλεια, έτσι ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο ο χρόνος κράτησης. Η κράτηση δε των αιτούντων άσυλο πρέπει να παραμένει ύστατο μέτρο. Η πολιτική κράτησης που εφαρμόζει η Ελλάδα φαίνεται πως έχει σκοπό την τιμωρία των μεταναστών πάρα την απομάκρυνσή τους, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά από το Διεθνές Δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ικαρία: Eκδηλώσεις τιμής στη μνήμη των πολιτικών εξορίστων




  

άποψη του χώρου ταφής


Την ετήσια εκδήλωση τιμής και μνήμης στους πολιτικούς εξόριστους, που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην Ικαρία, διοργανώνει και αυτή τη χρονιά ο Σύλλογος Ραχιωτών Ικαρίας. Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του: "Ο Σύλλογος Ραχιωτών Ικαρίας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Χριστού Ραχών καλούν τους συμπατριώτες μας τους φιλους και τις φιλες τις Ικαρίας. Τη Κυριακή 18 Αυγούστου στις 12 το μεσημέρι στο Μοναστήρι του Μουντέ, στο Πολιτικό Μνημόσυνο για τους εξόριστους στο νησί μας την περίοδο 1946-49 σε μια εκδήλωση Μνήμης, Τιμής και Προβληματισμού".

To ιστορικό
Στα δύσκολα χρόνια του εμφύλιου πολέμου στην Ελλάδα, το μοναστήρι του Μουντέ, στην περιοχή των Ραχών Ικαρίας, χρησιμοποιήθηκε από το καθεστώς της εποχής σαν τόπος μεταφοράς των φυματικών ανταρτών που είχαν συλληφθεί. Αρκετοί από αυτούς δεν κατάφεραν να επιβιώσουν και άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή. Θάφτηκαν σε κοντινές αποστάσεις από τη Μονή.

Τα χρόνια πέρασαν και με πρωτοβουλία συγγενών τους, αλλά και των παλαιών συντρόφων τους, έγιναν εκταφές και μεταφορές των οστών στους τόπους καταγωγής τους. Υπήρξαν όμως και μερικοί που έμειναν για πάντα στην ικαριακή γη και οι διάσπαρτοι τάφοι τους «συγκεντρώθηκαν» σε ειδικό χώρο, λίγα μέτρα έξω από το μοναστήρι. Εκεί κάθε χρόνο (το καλοκαίρι που διευκολύνει από πολλές απόψεις) και σε ημερομηνία που καθορίζεται να πέφτει πάντα μέσα στον Αύγουστο (πάντα Κυριακή) γίνεται το ετήσιο μνημόσυνο (πολιτικό και θρησκευτικό) για τους πολιτικούς εξόριστους. Γίνονται ομιλίες, λειτουργία και τρισάγιο, αλλά και απότιση φόρου τιμής μπροστά στα μνήματα, συχνά με το τραγούδι «επέσατε θύματα αδέρφια εσείς». Δυστυχώς οι αναφορές στον Τύπο είναι ελάχιστες για τις εκδηλώσεις αυτές.


Βιβλιογραφία: Το Σανατόριο Εξορίστων Ικαρίας 1948-1949 

[--->]

Αλλα λόγια ναγαπιόμστε

"Ο 902, όπως και ο Ριζοσπάστης, δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν, όπως τα άλλα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, και το ΚΚΕ δεν είναι εργοδότης. 

Ο 902, όπως και άλλα κομματικά μέσα, είναι ιδεολογικοπολιτικοί οργανισμοί για την διάδοση της πολιτικής και ιδεολογίας του ΚΚΕ."




"Η Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε., η κομματική, δηλαδή, εταιρεία που έχει στην κατοχή της τους σταθμούς και την άδεια χρήσης των συχνοτήτων από τις οποίες εκπέμπουν, ολοκλήρωσε την πώληση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης του κόμματος και μπήκαν οι σχετικές υπογραφές, ενώ, ήδη, έγιναν ανακοινώσεις προς τους εργαζόμενους από τη διεύθυνση του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού.

Ο νέος ιδιοκτήτης (;) έθεσε όρους να παραδοθεί η Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε. «καθαρή», δηλαδή, χωρίς εργαζόμενους. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι εργαζόμενοι του 902 (Ρ/Σ & Τ/Σ) που ανέρχονται σε 48 θα απολυθούν.

Και, επειδή, αυτό είναι παράνομο, αφού η εταιρεία μεταβιβάζεται εν λειτουργία, η ηγεσία του ΚΚΕ επέλεξε να εφαρμόσει το παρακάτω σχέδιο: 

Οι εργαζόμενοι θα χωρισθούν σε ομάδες και θα περάσουν σε άλλες κομματικές επιχειρήσεις, από τις οποίες και θα απολυθούν χωρίς, όπως τους είπαν, να χάσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα." 

[--->]

Ο Παύλος Παυλίδης και οι B- movies την Τετάρτη 7 Αυγούστου στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

 Ο Παύλος Παυλίδης και οι B- movies την Τετάρτη 7 Αυγούστου στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ

Ο Παύλος Παυλίδης και οι B- movies θα είναι την Τετάρτη 7 Αυγούστου στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στηρίζοντας τον αγώνα ώστε να μείνει η ΕΡΤ ζωντανή.


- 21.30   Panguitar duo:   zazz-fusion-blues
  Δημήτρης Ζαφειρέλης κιθάρα- Στέλιος  Φρειδερίκος  κιθάρα -φωνή


- 10.30  Ο Παύλος Παυλίδης και οι B- movies
 Αποστόλης Δεληγιάννης -μπάσο
 Αλέκος Σπανίδης -τύμπανα
 Ορέστης Μπενέκας -πλήκτρα
 Θανάσης Τζίνγκοβιτς -ηλ. κιθάρα

 

 

την Πέμπτη 8 Αυγούστου 

 Στην ΕΡΤ από την ΙΣΠΑΝΙΑ η Ορχήστρα «OCAS» την Πέμπτη 8 Αυγούστου


Στην ΕΡΤ  από την ΙΣΠΑΝΙΑ η Ορχήστρα «OCAS»
Πέμπτη 8-8 στις 22. 00

Η   50 μελής Ορχήστρα Μουσικής  Δωματίου του  Siero      «OCAS»  έρχεται στο Ραδιομεγαρο της  ΕΡΤ  την  Πέμπτη 8-8 στις 22. 00   φέρνοντας  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και  ΜΟΥΣΙΚΗ από την  ΙΣΠΑΝΙΑ! 

Ρεπερτόριο τους  είναι η κλασική μουσική και η ειδική παραδοσιακή μουσική της κάθε χώρας.
 Η  OCAS έχει παίξει στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Έχει κάνει περιοδείες στη Νότια Αμερική και Αφρική  σε χώρες  όπως Εκουαδόρ, Βολιβία, Νικαράγουα, Βραζιλία, Ονδούρα Μαρόκο κλπ

Η Συναυλία τους περιλαμβάνει:

-«Farruca del Sobrero de Tres Picos» του Manuel de Falla
-«Concierto para Cocina y orquesta»  από τον  Alberto Lozano
-«Fantasía para un Gentilhombre»,  «Danza de la Hachas», «Canarios» από τον  Joaquín Rodrigo
- 3  κομμάτια  από την πανέμορφη Αστούρια
      «El Xarreru», «La pandertera», «Ayer vite en la fonte»
- «Fandango de Boccherini»  από τον  Alberto Lozano
- «Joaquín Turina», «Generalife»,  «Serguiriy», «Sacromente»
   Ενορχήστρωση του Flores Chaviano, παγκόσμια πρεμιέρα ενορχήστρωσης
- «Zorba el The Greek»   του Alberto lozano (πρεμιέρα ενορχήστρωσης)



23.30 KOYBANEZIKOI HIP- HOP ΡΥΘΜΟΙ    από τον   CHUCHO S.H.S.

 [---->]





Ο Οδυσσέας σε αναζήτηση αφήγησης



Από την παρέμβαση του Ιταλο Καλβίνο στη συζήτηση που διοργάνωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Panorama,το 1981, με την ευκαιρία της νέας έκδοσης και μετάφρασης της Οδύσσειας του Ομήρου από το Ίδρυμα Lorenzo Valla

Θα ήθελα να προσθέσω κάτι για τον Οδυσσέα ως αφηγητή. 
Η ιστορία που ο Οδυσσέας αφηγείται στον Εύμαιο, προσποιούμενος ότι είναι κάποιος άλλος, είναι μια άλλη Οδύσσεια, είναι μια Οδύσσεια διαφορετική από αυτή που έζησε ή ή εν πάση περιπτώσει από αυτή που διηγήθηκε στο νησί των Φαιάκων, παρόμοια όμως με αυτή στην οποία ο Οδυσσέας διηγείται ότι  βρέθηκε σε ένα τόπο απ’ όπου είχε περάσει ο Οδυσσέας. 

Και όσοι τον έχουν δει διηγούνται και άλλες περιπέτειες του Οδυσσέα οπότε στην Οδύσσεια υπάρχει η άλλη Οδύσσεια αυτή του φανταστικού χαρακτήρα.
 Σε αυτήν την άλλη Οδύσσεια υπάρχει και μια τρίτη Οδύσσεια, που είναι όσα λέγονται και διηγούνται εκεί για τον Οδυσσέα

Με λίγα λόγια, η Οδύσσεια είναι πάντα η αναζήτηση μιας ιστορίας. 

Τι αναζητά ο Τηλέμαχος στο ταξίδι του στο Νέστορα και το Μενέλαο; Αναζητά την Οδύσσεια , δηλαδή την αφήγηση όσων συνέβησαν στον πατέρα του. 

Υπάρχει, άλλωστε, μια συνεχής αναζήτηση της ιστορίας και στο ταξίδι του Οδυσσέα. Στην ενδιάμεση στάση του στην Κίρκη, αρχίζει το επεισόδιο του ταξιδιού στον Άδη. 

Η ίδια η επιστροφή, για την οποία τόσα λέγονται, είναι μια ιστορία, και όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη πρέπει να αποδείξει την ταυτότητά του σε όλους, επειδή έχει μεταμορφωθεί σε κάποιον άλλο. Ταυτόχρονα, όταν ξυπνά μετά τον ύπνο του στην παραλία, πρέπει να έρθει η Αθηνά με τη μορφή  παιδιού για να του πει ότι αυτό είναι το νησί του, γιατί διαφορετικά δεν θα το αναγνώριζε. 

Αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα του ποιήματος και είναι μια πραγματικότητα που μας διαφεύγει, από μια ιστορία  που μπορεί κάλλιστα να είναι όλα επινοημένα.