Συγχωνεύσεις πολυεθνικών-τα κινήματα σε εγρήγορση

 

Άρθρο της Silvia Ribeiro σχετικά με τις συγχωνεύσεις των πολυεθνικών εταιρειών. Σε μια παγκόσμια κρίση που φαίνεται να επιδεινώνεται, που είναι και κρίση υπερπαραγωγής αγαθών και πρώτων υλών, όταν οι πολυεθνικές συγχωνεύονται, τότε τα κινήματα που αγωνίζονται κατά των αγροτικών εταιρειών θα πρέπει και αυτά να ενώσουν τις δυνάμεις τους, και μάλιστα γλήγορα

Ο κανιβαλισμός των πολυεθνικών: τι ακριβώς συμβαίνει

της Silvia Ribeiro 

 Η συγχώνευση της Monsanto με τη Syngenta, δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαγονιδιακών σπόρων και φυτοφαρμάκων στον κόσμο, έμοιαζε σαν ένα άσχημο όνειρο. Σήμερα όμως αυτό είναι πιθανό, και είναι μόνο μία από τις θεαματικές συγχωνεύσεις που δρομολογούνται αυτή τη περίοδο.
Παρά το γεγονός ότι η Syngenta απέρριψε για δεύτερη φορά την προσφορά της Monsanto, επειδή θεώρησε την πρόταση ασύμφορη, δύο άλλοι γίγαντες, η DuPont (ιδιοκτήτρια της Pioneer) και η Dow Chemicals, αποφάσισαν να συγχωνευτούν το Δεκέμβριο του 2015, και Monsanto συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με τη Syngenta. Αυτό είναι απλά ένα κομμάτι του σεναρίου: στα σχέδια των πολυεθνικών εταιρειών βρίσκεται ο ολοένα και μεγαλύτερος έλεγχος των βασικών τομέων της παραγωγής
τροφίμων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον πλάκα

Καλά τα γέλια και οι ειρωνείες με την «αριστεροσύνη» της κυβέρνησης και με τις υποσχέσεις Τσίπρα, όμως πλέον τα περιθώρια τελειώνουν. Ως πότε θα γελάμε με το «ρε τους μαλάκες, πώς την πατήσαμε έτσι και τους πιστέψαμε;». Εντάξει, είμαστε μαλάκες και τους πιστέψαμε την πρώτη φορά. Τη δεύτερη, όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το έκαναν συνειδητά και δικαίως το Μαξίμου διαμηνύει σε κάθε τόνο «ήξεραν τι ψήφιζαν».

Και πολλοί από αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβρη, καλά κάνουν και τον υπερασπίζονται σήμερα. Αυτό πιστεύουν, αυτό κάνουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε οι υπόλοιποι. Χρόνος άλλος δεν υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ χόρεψε τον χορό της Σαλώμης και πέταξε πλέον και το έβδομο πέπλο του.

Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ της αρχής στην εξουσία που κέρδιζε τη συμπάθεια επειδή θύμιζε ζαλισμένο κοτόπουλο. Είναι ένας στεγνός μνημονιακός φορέας, που καθημερινά εκφράζει την πίστη του στις «μεταρρυθμίσεις» στην πράξη και κοροϊδεύει ξεδιάντροπα τους πολίτες στα λόγια.

Εργασία εφ’ όρου ζωής;

του Robert Kurz

Το πόσο άρρωστος είναι ο καπιταλιστικός τρόπος αναπαραγωγής της κοινωνίας, φαίνεται από δύο διαμετρικά αντίθετες επιταγές  : πρέπει να είμαστε όλο και περισσότεροι  και, ταυτόχρονα, όλο και λιγότεροι απ'όσοι πρέπει να είμαστε . Όλο και περισσότεροι, διαφορετικά ποιος θα πληρώνει τις συντάξεις των αναθεματισμένων γέρων που ζουν τόσο πολύ; Και όλο και λιγότεροι, γιατί από που θα προκύψουν όλες αυτές οι θέσεις εργασίας για τη νέα γενιά, στις συνθήκες της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης και της παγκοσμιοποίησης; Συντάξεις και αγορά εργασίας είναι δύο πράγματα αλληλοσυγκρουόμενα. 

Θα πετσοκόψουν άμεσα και τις καταβαλλόμενες συντάξεις

Το βασικό προπαγανδιστικό όπλο της συγκυβέρνησης των Τσιπροκαμμένων, στην προσπάθειά της να παρουσιάσει σαν… ανώδυνο το νέο ασφαλιστικό τερατούργημα, είναι πως δεν πρόκειται να υπάρξουν περικοπές στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις και πως οι επιπτώσεις του νέου συστήματος θα αφορούν μόνο τις συντάξεις που θα δοθούν από τώρα και μετά. 

Αφήνοντας στην άκρη την κομπίνα με την «προσωπική διαφορά», που υποτίθεται ότι θα δοθεί σε κάθε παλιό συνταξιούχο, μετά τον επανυπολογισμό της σύνταξής του με το νέο σύστημα, στεκόμαστε σ’ αυτά που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο (Ν. 4336/2015, ΦΕΚ 94Α/14.8.2015). Διαβάζουμε λοιπόν για το ασφαλιστικό σύστημα: «Οι αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως τις υφιστάμενες μεταρρυθμίσεις και επίσης θα προβούν με περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας με στόχο την επίτευξη εξοικονόμησης της τάξης του ¼% του ΑΕΠ το 2015 και της τάξης του 1% του ΑΕΠ έως το 2016». 

το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα των ιταλικών Αρχών για την έκδοση των πρώτων 2 από τους 5 φοιτητές

Η μη έκδοση των 2 πρώτων φοιτητών ήταν αποκλειστικά επιτυχία του κινήματος αλληλεγγύης.

Οι συνεδριάσεις για τους υπόλοιπους 3, γίνονται σήμερα και τη Δευτέρα, με διαφορετική σύνθεση κάθε φορά.