Τα ΚΕ.Π.Α. όταν έχεις Σκλήρυνση κατά Πλάκας

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού - ΜΚΙΕ κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Δείτε περισσότερα:

Όταν τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας γονατίζουν ψυχολογικά και εξευτελίζουν ασθενείς και συνοδούς. Μια επιστολή προς την υπουργό Εργασίας για τον Γολγοθά που ανεβαίνουν όσοι προσέρχονται στα αρμόδια κέντρα ώστε να τους πιστοποιήσουν τον βαθμό αναπηρίας τους.

Η Αργυρώ Γιαννουδάκη απευθύνεται εκ νέου στην υπουργό Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, με αφορμή το γεγονός ότι τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, εξοντώνουν ψυχολογικά και εξευτελίζουν ασθενείς και συνοδούς. Με το νέο της γράμμα περιγράφει τη διαδρομή των ασθενών αλλά και όσα δυστυχώς θυμίζει η λαϊκή ρήση “αν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη”.

“Κυρία Υπουργέ Εργασίας, επειδή στην πρόσφατη, τυχαία, συνάντηση μας στο Φεστιβάλ Σπούτνικ, όταν έσπευσα να σας ευχαριστήσω και διά ζώσης, μου απαντήσατε με τις δικές σας ευχαριστίες καθώς όπως μου είπατε σας έκανα με την προηγούμενη επιστολή μου να καταλάβετε τι είναι Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (και να αλλάξετε τον νόμο που αφορούσε στις ανίατες ασθένειες), αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να επανέλθω.

Δυστυχώς, αναγκάζομαι να το κάνω, την ώρα που ο πατέρας μου βρίσκεται νοσηλευόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, κατάκοιτος και ανήμπορος να αυτοεξυπηρετηθεί, προκειμένου να σας εξηγήσω τι είναι ΚΕ.Π.Α. ειδικά όταν πάσχεις από ΣΚΠ.

Θα συνεχίσουμε λοιπόν την ιστορία της Έφης από εκεί που την αφήσαμε, με σκοπό όχι να επωφεληθεί ο δικός μου πατέρας, αλλά να πάψουν να εξοντώνονται ψυχολογικά και να εξευτελίζονται οι ασθενείς αλλά και οι συνοδοί τους.

«Σε διάστημα έξι μηνών η Έφη κλήθηκε να περάσει από τα ΚΕ.Π.Α. τρίτη φορά! Η επιτροπή είχε κρίνει ότι το ποσοστό αναπηρίας της στις 10/06/2016 ήταν 82% και φέτος με την πάροδο της διετίας κλήθηκε όπως ορίζει ο νόμος να επανέλθει προκειμένου να αξιολογηθεί εκ νέου από την επιτροπή.

Την εκνεύριζε αφάνταστα η όλη διαδικασία, αλλά ήξερε ότι δεν μπορούσε να την αποφύγει. Θεωρούσε προσβλητικό το γεγονός ότι τρεις γιατροί της ζητούσαν να αποδείξει κάθε φορά ότι δεν είναι ελέφαντας. Άλλοτε ήταν επιθετικοί απέναντι της, άλλοτε προσβλητικοί, άλλοτε ο ένας είχε το ρόλο του καλού «μπάτσου» και άλλοτε ο άλλος αυτόν του κακού.

Και έπειτα αυτές οι ερωτήσεις... «Γράφει εδώ ότι έχετε ακράτεια». Να θες να του απαντήσεις: «όχι ρε φίλε έτσι το 'γραψε ο θεράπων ιατρός μου και την πάνα την φοράω από άποψη γιατί τη βρίσκω πιο σέξι», αλλά να πρέπει να διατηρείς την ψυχραιμία σου και να αυτοεξευτελίζεσαι με καρτερικότητα μπροστά στο «πειθαρχικό».

Ούτε της πέρασε ποτέ από το μυαλό να δώσει «παράσταση», ούτε να παρακαλέσει. Πήγε λοιπόν, στις 17/05/2018 και η επιτροπή αποφάσισε ότι βελτιώθηκε στην υγεία της θεαματικά και ως εκ τούτου το ποσοστό αναπηρίας της μειώθηκε σε 75%, γεγονός που σήμαινε ότι διακόπτονταν το εξωιδρυματικό επίδομα.

Με δεδομένο ότι η κατάσταση της υγείας της είναι συνεχώς επιδεινούμενη από την εμφάνιση της νόσου, ευτυχώς με σχετικά βραδείς ρυθμούς, το πόρισμα της επιτροπής, από την μία την έκανε να γελά και από την άλλη να κλαίει.

Η «μαύρη τρύπα» της κατάθλιψης τη ρούφηξε ξανά και αυτό επηρέασε ραγδαία την κατάσταση της, όπως ακριβώς συμβαίνει κάθε φορά, που νιώθει ψυχολογική αστάθεια. Έμεινε στο κρεβάτι για τουλάχιστον μία εβδομάδα με τα πόδια της να αδυνατούν να τη στηρίξουν.

Δεν την βοηθούσε ούτε το τετράποδο στήριγμα τύπου «Π», ούτε φυσικά το μπαστούνι που τόσο μισούσε, αφού η αδυναμία και η απώλεια ισορροπίας είχε ως συνέπεια να σωριάζεται στο έδαφος σε κάθε της προσπάθεια να σταθεί όρθια.

Περνώντας οι μέρες αποφάσισε ότι ήταν αστεία η απόφαση της επιτροπής και αποφάσισε να κάνει ένσταση.

Έτσι, στις 26/07/2018 πέρασε εκ νέου από την επιτροπή. Ευτυχώς αυτή τη φορά ήταν ευγενείς και την εξέτασαν λεπτομερώς, όμως αρνήθηκαν να βγάλουν πόρισμα. Της ζητήθηκε να προσκομίσει μία πρόσφατη εξέταση ηλεκτρομυογραφίας κάτω άκρων και να περάσει ξανά από επιτροπή...

Όταν έμαθε τα αποτελέσματα ένιωσε να καταρρέει πραγματικά. Όμως ήξερε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να παρουσιαστεί εκ νέου στην επιτροπή για τρίτη φορά σε διάστημα έξι μηνών.

Στις 27/09/2018 παρουσιάστηκε ξανά ενώπιον των Ιεροεξεταστών. Έγινε λεπτομερής έλεγχος από το έναν από τους γιατρούς της επιτροπής, ο δεύτερος επίσης εξέτασε και ήλεγξε τον ιατρικό της φάκελο και ο τρίτος άφησε το βλέμμα και τις σκέψεις του να χαθούν από το παράθυρο παρατηρώντας με σπουδή τις κινήσεις των σπουργιτιών, ενώ μασουλούσε μαχμουρλίδικα τη ζεστή του τυρόπιτα, αδιαφορώντας παντελώς για τη διαδικασία.

Μετά το πέρας της εξέτασης και όταν ο συνοδός της, ζήτησε από την επιτροπή να προσθέσει κάποια πράγματα, ο ένας εκ των ιατρών του επιτέθηκε λέγοντας του: «Τι μας τα λες για να μας ευαισθητοποιήσεις;». Η απάντηση ήταν ξεκάθαρα αρνητική. «Όχι, σας παραθέτω το ιατρικό ιστορικό με περισσότερες λεπτομέρειες. Δεν ήρθα ούτε για να σας ξεγελάσω, ούτε να σας παρακαλέσω. Διεκδικώ τα αυτονόητα».

Δέκα μέρες μετά, το ποσοστό αναπηρίας που ανακοινώθηκε ήταν 80%, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και συνεπώς δεν χρήζει χορήγησης εξωιδρυματικού επιδόματος.

Δέκα μέρες μετά από την ανακοίνωση του αποτελέσματος, η Έφη κάθισε σε μία χαμηλή καρέκλα, από την οποία δεν ξανασηκώθηκε...

Από τη μία στιγμή στην άλλη οι δυνάμεις της την είχαν εγκαταλείψει εντελώς. Σε απόλυτο πανικό ζήτησε βοήθεια από τον σύντροφο της, όμως το χειρουργημένο του χέρι δεν του επέτρεψε να την βοηθήσει να σηκωθεί. Όσο και να προσπάθησε να την πείσει να σηκωθεί ήταν αδύνατον, τα πόδια της δεν υπάκουαν σε καμία από τις εντολές που έδινε ο εγκέφαλος. Έμεναν άψυχα κρεμασμένα, νεκρωμένα.

Κλήθηκε ασθενοφόρο και αυτή τη στιγμή νοσηλεύεται στο νοσοκομείο. Αφαιμάξεις, εντοφλέβιες αντιβιώσεις, εξετάσεις, νέα παρακέντηση στη σπονδυλική στήλη και πάει λέγοντας...

Σε πρώτη φάση έχει διαπιστωθεί ότι πάσχει από μία λοίμωξη του ουροποιητικού, η οποία σε έναν υγιή άνθρωπο περνά σχεδόν απαρατήρητη και του επιτρέπει να μην αλλάξει τίποτα από την καθημερινότητα του, όμως για εκείνη σημαίνει ότι μένει παράλυτη, χωρίς να ξέρει αν θα μπορέσει να ξανασηκωθεί. Αυτό μένει να διαγνωστεί από τις νευρολογικές εξετάσεις.

Βεβαίως για να είμαστε ακριβείς, η λοίμωξη αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά συνδέεται άρρηκτα με τη φύση της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας. Τα νευρικά κύτταρα δεν δίνουν σήμα στον εγκέφαλο για το πότε έχει αδειάσει η κύστη, με αποτέλεσμα τα ούρα που παραμένουν να αναπτύσσουν μικροοργανισμούς και να προκαλούν φλεγμονή.

Με τα νέα δεδομένα έχει δικαίωμα να ξανακάνει αίτηση για να περάσει άμεσα από επιτροπή. Αναρωτιέται όμως αν το αντέχει όχι ψυχολογικά πια, αλλά σωματικά».

Κανείς ευσυνείδητος πολίτης δεν μπορεί να επιθυμούσε ή δεν μπορεί να ευχήθηκε ποτέ τη διαιώνιση της ασυδοσίας που βασίλευσε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, με τις επιτροπές των ΚΕ.Π.Α. να πιστοποιούν αναπηρίες όταν είχες μπάρμπα στην Κορώνη και οι ασθενείς «φαντάσματα» να επωφελούνται από συντάξεις και επιδόματα.

Σε ένα κράτος Πρόνοιας όμως, ειδικά όταν έχεις έναν ασθενή, ο οποίος λόγω της φύσεως της νόσου του, από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί μόνο να επιδεινωθεί δραματικά (και ποτέ να βελτιωθεί θεαματικά γιατί απλούστατα ποτέ δεν έχει συμβεί στα 20 χρόνια που νοσεί), αν η επιτροπή τον αξιολογεί με 80% την ώρα της εξέτασης οφείλει να έχει κατά νου ότι το 80% ακριβώς την επομένη μπορεί να είναι 95%.

Επομένως προτάσσοντας -αν όχι αυστηρά ιατρικούς λόγους- ανθρωπιστικούς λόγους να χορηγεί το εξωιδρυματικό επίδομα και ουχί να σου πετάει στα μούτρα ότι «βάσει του Νόμου που ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2018 κόβονται πλέον οι ασθενείς», εξαναγκάζοντας σε μία ανείπωτη ταλαιπωρία από απανωτές αξιολογήσεις...".

Το πρώτο γράμμα όταν η σκλήρυνση κατά πλάκας ήταν εκτός λίστας των μη αναστρέψιμων ασθενειών

Διαβάστε την πρώτη της επιστολή-γράμμα για την οποία είχε μεριμνήσει η υπουργός Εργασίας. Άκου Έφη τι είναι Σκλήρυνση Κατά Πλάκας...

[---->]

-Καλημέρα κύριε Μπλέικ. Με λένε Αμάντα. Θα σας κάνω κάποιες ερωτήσεις για να διαπιστώσουμε αν πληρείται τις προϋποθέσεις για το επίδομα ασθενείας.Δεν θα μας πάρει πολύ χρόνο. Καταρχάς, να σας ρωτήσω αν μπορείτε να βαδίσετε πάνω από 50 μέτρα δίχως τη βοήθεια άλλου ατόμου.

- Ναι.

- Ωραία. Μπορείτε να σηκώσετε το χέρι, σα να θέλετε να βάλετε κάτι στην πάνω τσέπη;

-Έχω ήδη απαντήσει στις 52 σας σελίδες Α4.

-Το βλέπω αλλά δυστυχώς δε βγάζω τι γράψατε.

-Ναι.

-Μπορείτε να φέρετε και τα δύο χέρια πάνω απ' το κεφάλι, σα να βάζετε το καπέλο;

-Σας είπα ήδη, τα χέρια μου και τα πόδια μου δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

-Μπορείτε παρακαλώ να απαντήσετε στην ερώτηση;

-Αφού έχετε τον ιατρικό μου φάκελο, μπορούμε να μιλήσουμε για την καρδιά μου;

-Θα μπορούσατε ν' απαντήσετε σ' αυτές τις ερωτήσεις;

-Εντάξει.

-         Μπορείτε επομένως να βάλετε το καπέλο.

- Ναι.

- Υπέροχα!

-Μπορείτε να πατήσετε ένα κουμπί όπως το πληκτρολόγιο τηλεφώνου;

-Ούτε τα δάχτυλά μου έχουν πρόβλημα.Όσο πάμε και απομακρυνόμαστε από την καρδιά μου.

-Ας μείνουμε στο ερωτηματολόγιο, παρακαλώ.Έχετε κάποιο πρόβλημα που σας δυσκολεύει στην επικοινωνία με τους άλλους;

-Ναι! Ναι! Με την κωλο-καρδιά μου! Αυτό σας λέω τόση ώρα αλλά δεν ακούτε.

-Κύριε Μπλέικ, αν συνεχίσετε να μιλάτε κατ'αυτόν τον τρόπο,δεν θα είναι θετική η έκθεσή μου.Απαντήστε παρακαλώ στις ερωτήσεις.

- Ναι.

- Ωραία.

Αντιμετωπίζετε προβλήματα με τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης σας;

-Όχι αλλά δεν εγγυώμαι ότι δε θα μου συμβεί τώρα αν δε φτάσουμε σύντομα στο θέμα μας.

-Μπορείτε να κάνετε απλά πράγματα όπως να ρυθμίσετε το ξυπνητήρι;

-Χριστέ μου! Ναι! Μπορώ να σας ρωτήσω κάτι;Έχετε ιατρικές γνώσεις;

-Ανήκω στον τομέα Φροντίδας της Υγείας και έχω προσληφθεί από το Ι.Κ.Α. για να αξιολογώ τις αιτήσεις για τη χορήγηση επιδομάτων ασθενείας.

-Κυκλοφορεί η φήμη πως εκπροσωπείτε μια εταιρία αμερικανικών συμφερόντων.

-Η κυβέρνηση έχει συμβληθεί με την εταιρία μας.

-Είστε νοσοκόμα; Γιατρός;

-Ανήκω στον τομέα Φροντίδας της Υγείας.

-Ακούστε! Είχα ένα βαρύ καρδιακό επεισόδιο. Παραλίγο να πέσω από τη σκαλωσιά. Κι εγώ θέλω να ξαναδουλέψω. Μπορούμε λοιπόν παρακαλώ, να μιλήσουμε για την καρδιά μου; Ξεχάστε τον κώλο μου. Κι αυτός λειτουργεί περίφημα!

 

Από την κινηματογραφική ταινία του Κεν Λόυτς Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ

Βρείτε τις διαφορές με την περίπτωση της Εφης

The Murder of Pavlos Fyssas (Short; English)

Forensic Architecture

Published on Sep 18, 2018

Shortly after midnight on 18 September 2013, Pavlos Fyssas, a young Greek anti-fascist rapper, was murdered in his home neighbourhood of Keratsini, Athens. The killer and others who participated in the attack were members of the neo-Nazi organisation Golden Dawn.

Golden Dawn have brutally attacked migrants and political opponents ever since their formation in the late ‘80s, with most of their crimes going unpunished through the silent support of the Greek police aligned to their nationalist cause. Following the murder of Fyssas, a Greek citizen, the government was finally forced to make a series of arrests. Sixty-nine members of Golden Dawn, including all of their fifteen parliamentarians, were brought to trial. Charges in the trial, relating to events as far back as 2008, allege that even while holding seats in the Greek parliament, Golden Dawn operated as a criminal organisation. Even as the ongoing trial threatens the existence of Golden Dawn as a political party, the Greek courts remain reluctant to investigate the role of the police in covering up these crimes.

Forensic Architecture was commissioned by the Fyssas family and their legal representatives to reconstruct the events of the night from the audio and video material made available to the court. The resulting video investigation and accompanying report, presented to the Athens courtroom on 10 and 11 September 2018, brings together CCTV footage, recordings of communications between police and emergency services, and witness testimony. We established a precise timeline and reconstruction of the events that led to the murder.

The investigation established that members of Golden Dawn, including senior officials, acted in a co-ordinated manner in relation to the murder, and that DIAS officers were present at the scene before, during and after the murder, and failed to intervene.

Βαθιά το χέρι στην τσέπη για την Υγεία στην Ελλάδα

Όλο και λιγότερο... δημόσια φαίνεται να είναι η δημόσια υγεία, καθώς τα νοικοκυριά στην Ελλάδα αναγκάζονται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να απολαμβάνουν το εν λόγω αγαθό.

Η επιβάρυνση αυτή, μάλιστα, είναι ακόμη πιο οδυνηρή δεδομένης της μείωσης του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος την τελευταία επταετία. Σύμφωνα με την Ερευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) για το έτος 2017 που δημοσιοποίησε, χθες, η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), τα ελληνικά νοικοκυριά δαπάνησαν πέρυσι το 7,3% –κατά μέσον όρο– της μέσης μηνιαίας δαπάνης για υπηρεσίες υγείας, ποσοστό που μεταφράζεται σε 102,44 ευρώ (σε σταθερές τιμές). Oπως η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ επισημαίνει, η Ελλάδα με το ποσοστό αυτό, το 7,3% και ακολούθως η Βουλγαρία (7,1%) καταγράφουν τη μεγαλύτερη ιδιωτική δαπάνη για την Υγεία μεταξύ των χωρών στην Ευρώπη.

Τι συμβαίνει σε δυτικοευρωπαϊκά κράτη με κυβερνήσεις που κάθε άλλο παρά «αριστερό» προφίλ έχουν; Ενδεικτικά, στο Ηνωμένο Βασίλειο το ποσοστό της ιδιωτικής δαπάνης για την Υγεία είναι 1%, στην Ισπανία 3,4%, στην Ιταλία 4,8%.



Η επιβάρυνση είναι ακόμη μεγαλύτερη, ως ποσοστό, για τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά και ειδικά στην περίπτωση που αυτά αποτελούνται από συνταξιούχους, καθώς βεβαίως και στον χαρακτηριζόμενο φτωχό πληθυσμό, τα νοικοκυριά, δηλαδή, που οι δαπάνες τους ετησίως διαμορφώνονται σε επίπεδα κάτω των 4.878,86 ευρώ (κατώφλι κινδύνου φτώχειας).

Συγκεκριμένα, στα νοικοκυριά που αποτελούνται από ένα μόνο άτομο ηλικίας άνω των 65 ετών, οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία αντιστοιχούν στο 13,4% της μέσης μηνιαίας δαπάνης, ενώ στην περίπτωση των φτωχών νοικοκυριών το αντίστοιχο ποσοστό είναι 8,5%. Πρόκειται για νοικοκυριά που έχουν χαμηλό εισόδημα και ταυτόχρονα περιλαμβάνουν μέλη ηλικιωμένα, με χαμηλή σύνταξη, ή/και ανασφάλιστους.

To 2008, πριν η Ελλάδα εισέλθει σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, το οποίο οδήγησε αφενός σε μείωση των δημοσίων δαπανών Υγείας και αφετέρου σε μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, το μέσο ποσοστό ιδιωτικών δαπανών που έδιναν τα ελληνικά νοικοκυριά ήταν αρκετά χαμηλότερο, 6,7% της μέσης μηνιαίας δαπάνης.


Η συνολική μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών στην Ελλάδα διαμορφώθηκε σε 1.414,09 ευρώ, καταγράφοντας αύξηση 1,6% σε σύγκριση με το 2016. Σε πραγματικούς όρους η αύξηση είναι μόλις 0,7%, λόγω της επίδρασης του πληθωρισμού. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών, 20,4%, κατευθύνεται στην αγορά ειδών διατροφής, χαρακτηριστικό στοιχείο της «φτωχοποίησης» της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες στην Ευρώπη με το υψηλότερο ποσοστό δαπανών για είδη διατροφής είναι η Βουλγαρία (39,7%), η Σερβία (34%) και η Ελλάδα (20,4%).


Το αντίστοιχο ποσοστό το 2008 στην Ελλάδα ήταν 16,4%, το υψηλότερο και πάλι σε σύγκριση με το μερίδιο που είχαν στις συνολικές δαπάνες άλλα αγαθά και υπηρεσίες, αλλά πολύ χαμηλότερο σε σχέση με σήμερα και με μικρότερη απόκλιση τότε από τις λοιπές κατηγορίες δαπανών. Στα φτωχά νοικοκυριά οι δαπάνες για την αγορά τροφίμων αποτελούν το 31,7% της μέσης μηνιαίας δαπάνης, γεγονός που σημαίνει ότι είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις όποιες ανατιμήσεις στα τρόφιμα, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν επέλθει κυρίως από τις διαδοχικές αυξήσεις των έμμεσων φόρων.

Το 14,1% της μέσης μηνιαίας δαπάνης αποτελούν οι δαπάνες στέγασης, ακολουθούν οι μεταφορές με μερίδιο 12,9%, οι δαπάνες για ξενοδοχεία - καφέ - εστιατόρια με 10,5%, τα διάφορα αγαθά και υπηρεσίες με 8,8%, η Υγεία με 7,3%, τα είδη ένδυσης και υπόδησης με 5,8%, τα διαρκή αγαθά με 4,4%, οι δαπάνες για αναψυχή και παρακολούθηση πολιτιστικών γεγονότων με 4,7%, οι επικοινωνίες με 4,2%, τα έξοδα για αγορά οινοπνευματωδών ποτών και προϊόντων καπνού με 3,8% και οι δαπάνες για εκπαίδευση με 3,2%.

Οι μεγαλύτερες περικοπές δαπανών που έχουν κάνει τα νοικοκυριά στην Ελλάδα την περίοδο 2008-2017 αφορούν τα διαρκή αγαθά (π.χ. αυτοκίνητο), με τη μέση μηνιαία δαπάνη να έχει μειωθεί γι’ αυτή την κατηγορία κατά 61,6%. Κατά 56,7% έχουν περικοπεί οι δαπάνες για την αγορά ειδών ένδυσης και υπόδησης, ενώ η μικρότερη –αλλά όχι ασήμαντη– περιστολή δαπανών έγινε στην αγορά τροφίμων, κατά 22,8%.

[---->]