Να μείνουν δεν τους θέλουν. Να φύγουν δεν τους αφήνουν. Να επιστρέψουν στις χώρες τους δεν μπορούν.



Να μείνουν δεν τους θέλουν. Να φύγουν δεν τους αφήνουν. Να επιστρέψουν στις χώρες τους δεν μπορούν. Οι πρόσφυγες βρίσκονται αιχμάλωτοι σε ένα μόνιμο καθαρτήριο, γλίτωσαν από την κόλαση του πολέμου αλλά δεν τους επιτρέπεται να περάσουν στον «παράδεισο». Όχι γιατί δεν το αξίζουν, όχι επειδή υπέπεσαν σε κάποιο αμάρτημα, αλλά γιατί, όπως τους ενημερώνουν, ο παράδεισος είναι υπερπλήρης, δεν τους χωρά, άσε που δεν είχαν κάνει και κράτηση.

Οι πρόσφυγες επίσης προκαλούν. Μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν. Αν εκδηλώσουν στοιχεία του πολιτισμού τους, σκανδαλίζουν. Αν προσπαθήσουν να ενσωματωθούν, στέλνοντας π.χ. τα παιδιά τους στα σχολεία, βάζουν σε κίνδυνο τα «δικά μας» παιδιά. Ακόμη και όταν σαπίζουν στα camps και τα hot spots λογίζονται ως απειλή. Ό,τι και αν κάνουν είναι χαμένοι. Αν με κάποιο μαγικό τρόπο εξαφανίζονταν από προσώπου γης, ένα τεράστιο επιφώνημα ανακούφισης θα αντηχούσε στις χώρες του «πολιτισμένου» κόσμου. Και η ζωή θα συνεχιζόταν σαν τίποτα να μη συνέβη, σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
[--->]

Νομιμοποίηση αυθαιρέτων πάνω στο κύμα


 Î‘ποτέλεσμα εικόνας για αυθαίρετο μαργαρίτας παπανδρέου πάνω στο κύμα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ


Η κατεδάφιση αυθαιρεσιών ξενοδοχείων επάνω στο κύμα –όπως η εικονιζόμενη στην Ανάβυσσο– δύσκολα θα επαναληφθεί. Σχέδιο νόμου της κυβέρνησης οδηγεί στη νομιμοποίηση κάθε είδους παρανομίας, αν έχει «λειτουργική συνέχεια» με νόμιμη επιχείρηση.

Είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, που θα αφήσει για πάντα το αποτύπωμά του στις ακτές μας. Με τις προτεινόμενες σε σχέδιο νόμου διατάξεις, η πολιτεία καταρρίπτει την τελευταία κόκκινη γραμμή της νομοθεσίας και επιτρέπει τη γενικευμένη νομιμοποίηση δημόσιων αλλά και ιδιωτικών αυθαιρεσιών στον αιγιαλό και στην παραλία.

Στέφανος Τζουμάκας προς Τσίπρα : «Δικαιούσαι μια δεύτερη τετραετία Πρόεδρε.»


Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο 

##ΥΓ...μαζευτήκαν όλοι οι ψοφοπειναλέοι που δεν τους ψηφίζει ούτε η μάνα που τους γέννησε ...περιμένουν από Μπίστηδες, Τζουμάκες ,Θεοχαρόπουλους ,Ραγκούσηδες , Κουβέληδες κ τους λοιπούς ψόφιους εδώ κ πολλά χρόνια να πάρουν ψηφαλάκια...βρε φάτε στη μάπα όλο το καρακατσουλιό των γυρολόγων που σας προκαλούσε εμετό κ αηδία κ βγάλτε τον σκασμό ...γρήγορα κ με κρότο κατεδαφίζεστε κ ας στέλνετε μηνύματα στις οργανώσεις να στείλουν όσους μπορούν από όλη τη χώρα γίδια να στήσετε τις παραστάσεις του τσίρκου μπας κ καταφέρετε να μείνετε σε διψήφιο...



Το πραγματικό πρόσωπο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας


Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ





                                       
                 
Στίχοι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική : Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου



Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, γι' αυτούς θα σου μιλήσω
Σαν άνθρωποι γεννήθηκαν, μα δίχως να το ξέρουν
γινήκαν όχθες ποταμού, πιο κάτω θα εξηγήσω

Τα όνειρα τους τα 'τρωγε της φτώχιας το σκουλήκι
Τα βράδια μάτια ορθάνοιχτα, η χώρα της ανάγκης
απλώνει το βρωμόχερο, ζητά μπροστά το νοίκι

Θέλει μπροστά το νοίκι

Κι έρχεται η στιγμή, που λες, να φύγουν κι ό,τι γίνει
κι αν όπως τρέμεις το χαμό σε λυπηθεί το κύμα
στη Λαμπεντούζα βρίσκεσαι, ή και στη Μυτιλήνη

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ, το βάσανο του δρόμου
Παντού συρματοπλέγματα, μα αλήθεια ποιος πιστεύει
πως με τα φράγματα κρατά την ώσμωση του κόσμου

Ελλάδα, χώρα της ντροπής, και γι' άλλους κρύο σπίτι
ξέχασες που 'ναι ιερό το βλέμμα του ικέτη
Τώρα πια οι μισάνθρωποι σε σέρνουν απ' τη μύτη

Σε σέρνουν απ' τη μύτη

Η ξενιτιά είναι βάσανο, κι άμα δε βγάζεις άκρη
για ρώτα τα τραγούδια σου, εκείνα της Καρπάθου
και τ' άλλα τα ηπειρώτικα, που φέρνουνε το δάκρυ

Ο Χομαγιούν και ο Βακάρ έχουν καρδιά μεγάλη
Βλέπουν το τραίνο να 'ρχεται και δίχως να το νιώσουν
γίνονται όχθες και κυλά της ανθρωπιάς ποτάμι

Η ιστορία των 2 μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουν ηλικιωμένο ζευγάρι που είχε εγκλωβιστεί μέσα στο αυτοκίνητό του πάνω στις γραμμές του τρένου στο Κρυονέρι το 2012. Πρόσφατα τιμήθηκαν με το βραβείο της ακαδημίας Αθηνών.