Με κλάψες και με ψέματα

Στην Αγγλία ο Τζέρεμυ Κόρμπιν εξελέγη απ’ τους Εργατικούς στην ηγεσία του κόμματος. Ο άνθρωπος που ζητά να παραπεμφθεί ο Τόνυ Μπλαίρ σε δίκη για εγκλήματα πολέμου, πολέμιος ο ίδιος της λιτότητας, επαναφέρει στο Εργατικό κόμμα την αύρα της Αριστεράς του ’60! Πρόκειται για μια επιστροφή του «νέου» εναντίον του «παλιού» που κυριαρχεί στην εποχή μας, έτσι όπως το διαμόρφωσαν η Θάτσερ και ο Σρέντερ, ο Μπλαιρ και ηΜέρκελ.

Την ίδια ώρα στην Ελλάδα η κυρία Σακοράφα φεύγει απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ και η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου έρχεται. Ενώ ταυτοχρόνως ο κ. Τσίπρας οργώνει την επικράτεια, μόνος και μοναχικός, φωνάζοντας τους «πολίτες στα όπλα», καλώντας τους Έλληνες στις κάλπες, με τον πιο τραγικό τρόπο της πολιτικής μας ιστορίας απ’ την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κι ύστερα. Τίποτα δεν έχει απομείνει απ’ τη Δημοκρατία μας εκτός απ’ τις τελετουργίες της. Και για τιτουλάριες εκλογές πάμε, όταν όμοια κόμματα μεταξύ τους, όμοια πράγματα λένε περιορίζοντας τιςδιαφορές τους στις διαφημίσεις τους.

Απ’ όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα αυτομόλησε στις μνημονιακές δυνάμεις, μόνον με κλάψες και με ψέματα μπορεί να απευθύνεται στους ψηφοφόρους. Όσοι Συριζέοι δεν πάγωσαν, δεν μούδιασαν απ’ αυτή την (κατα)στροφή, προσπαθούν τώρα να πιασθούν απ’ τις παρηγοριές και τις παραμυθίες. Ότι δηλαδή μια μάχη χάσαμε, όχι τον πόλεμο, κάτι θα μπορέσουμε να αλλάξουμε, κάτι να διορθώσουμε.

Πλην όμως λεπίδα πάνω απ’ την ελπίδα η Τρόικα ήδη εντέλεται: «Οκτώ μέρες διορία δίνουν οι δανειστές στην κυβέρνηση που θα προκύψει για να περάσει δώδεκα νομοσχέδια φωτιά» Κι αμέσως μετά έπονται κι άλλα νομοσχέδια- και φωτιά, και τσεκούρι.
Όποιος κι αν κυβερνήσει, είτε ο κ. Τσίπρας είτε ο κ. Μεϊμαράκης, είτε και οι δύο μαζί, είτε με πατερίτσες το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, όποιο σχήμα κι αν εν τέλει συντεθεί, στην ίδια «απαισία έκβαση»θα οδηγηθεί, το ίδιο μεγάλο κακό που μας έχει βρει θα υπηρετήσει. 

Κι ο κ. Τσίπρας κάνει ψεύτικο πόλεμο με τον κ. Μεϊμαράκη, να μην επιστρέψει το «το παλιό», διότι μπορεί το «νέο» να κάνει μια χαρά την ίδια δουλειά από μόνο του. Θα είναι ιεροσυλία μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού να κόβει συντάξεις και να αλλαλιάζει μισθούς, ενώ θα είναι φιλολαϊκό να κάνει το ίδιο μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ. 
 
Προς θεού μην επιστρέψει η δεξιά, τώρα που ακολουθούμε δεξιά πολιτική εμείς! Προς θεού, είναι «νέο» να κάνει ο κ. Τσίπρας ό, τι θέλει η κυρία Μέρκελ και είναι «παλιό» να κάνει ο κ. Μεϊμαράκης ό, τι θέλειη κυρία Καγκελάριος!
Μουδιασμένοι είναι οι Συριζέοι και αμφίθυμοι πολλοί απ’ τους πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Μόνον το λαμπρό επιτελείο Σαγιά – Παπά- Φλαμπουράρη είναι βέβαιον ότι όσους δουλέψουν σήμερα, θα μπορέσουν να τους σταυρώσουν αύριο πάλι χωρίς κανένα κόστος, πάλι χωρίς αιδώ, πάλι επειδή «δεν θα μπορέσουν να κάνουν αλλοιώς».
Αυτή η Αριστερά γονάτισε και τώρα καλεί τον λαό να κάνει ο ίδιος κι από μόνος του το «όχι» που είπε «ναι». Να αποδεχθεί δηλαδή τη δυστυχία του, την οποίαν κατά μικρό ποσοστό θα διορθώσουν στο μέλλον εκείνοι που… δεν μπόρεσαν να κάνουν αλλοιώς.
Αυτή η Αριστερά που αυτομόλησε στη Δεξιά, θυμίζει την «αλεπού» του Αισώπου, που της έκοψε το δόκανο την ουρά κι ύστερα έλεγε η ίδια στις άλλες αλεπούδες να κόψουν κι αυτές την δική τους, διότι οι κομμένες ουρές είναι πια της μόδας!..
Αυτή η Αριστερά που δεν συνέτριψε τη Διαπλοκή, τώρα υπόσχεται ότι θα τη συντρίψει σε συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, αλλά ποτέ σε συμμαχία με τη Δεξιά. 
Αυτή η Αριστερά που δεν κατήργησε τον νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, που δεν καθιέρωσε την αναλογική, θα τα κάνει τώρα όλα αυτά κατόπιν εορτής, αν στη χώρα συνεχισθεί η γιορτή της Μέρκελ για τα δισεκατομμύρια που βγάζει η Γερμανία απ’ την ελληνική κρίση
Με κλάψες και με ψέματα,
με παραμύθια και διλήμματα,
σε ένα μελό της ελλεεινής μορφής,
ο ΣΥΡΙΖΑ που αυτομόλησε στη Δεξιά, που αυτομόλησε στη Μέρκελ, μας καλεί να συναινέσουμε σε μια τερατογένεση, απότοκο ανόσιων γάμων, σε μια διακυβέρνηση που θα αποκάψει ό,τι έχει απομείνει στη χώρα. Όποιος κι αν βγει πρωθυπουργός, κουμάντο στη χώρα θα κάνει ο υπερπρωθυπουργός της Μέρκελ – ο Μάαρτεν Φέρβεϊ θαναι; - όποιος να ’ναι!
Η Αριστερά που γονάτισε σκορπά πλέον στους Έλληνες την απογοήτευση (δεν μπορούσε να γίνει αλλοιώς), προσπαθεί να τους εκφοβίσει με την επιστροφή της Δεξιάς, έχοντας αυτομολήσει στη Δεξιά η ίδια και επιχειρεί να τους παραπλανήσει με ψευδείς ελπίδες, ότι κάτι θα μπορέσει να διορθώσει ότι «θα αλείψει με μέλι τον Γιάννη να γιάνει»… Ω του πτωχοπροδρομισμού!  
Αυτό είναι το «νέο» που θέλει να αφήσει πίσω του το «παλιό»;!
Aποκαΐδια θα αφήσει κι αφού όλα θα έχουν γίνει στάχτη και μπούρμπερη θα κληθεί απ’ την ιστορία (δηλαδή απ’ την Καγκελαρία) ο επόμενος «εθνάρχης» που θα βάλει τάξη στην Ειδική Οικονομική Ζώνη και θα οργανώσει τη ζωή στο Προτεκτοράτο «σεμνά και ταπεινά» καθώς αρμόζει σε ηττημένους και υπό λεηλασίαν διάγοντες. Πού θα είναι τότε η συνένοχη Αριστερά;

Θα θρηνεί όπως ο Κεμάλ στους κήπους του Προφήτη καταλαβαίνοντας εκ των υστέρων ότι «ο κόσμος πάντα με φωτιά και με μαχαίρι προχωρεί», ή θα θρηνεί επίσης λαμβάνοντας απ’ τη Νέμεσιν τη μάχαιρα που εκείνη έδωσε στον λαό;
Όμως, μιλώ για Αριστερά που γονάτισε, για Αριστερά που αυτομόλησε – κακώς μιλώ! Πρέπει να μιλάμε για την Αριστερά που αντιστέκεται. Για τη δύσκολη αλήθεια που λέει και ο λαός δύσκολα την ακούει.
Όμως την ακούει! Διότι όταν ο ελληνικός λαός μετακινήθηκε προς τα αριστερά, δεν ήξερε ότι μέρος της Αριστεράς θα αυτομολήσει στη Δεξιά. 
Τώρα, με κόστος, όλοι γίναμε σοφότεροι.

Η Ευρώπη αλλάζει, όχι προς τη χαζοχαρούμενη κατεύθυνση που περιγράφουν οι Αβδηρίτες, αλλά προς τη σκοτεινή. 
Έρχονται μαύρες μέρες. Και στη χώρα μας και στην Ένωση
Η αναγέννηση της Αριστεράς η αναβάπτισή της στην ηθική της, καθώς και στην ηθική του κόσμου εκείνου, που έχει περί πολλού το κοινό περί δικαίου αίσθημα, είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Τώρα αρχίζουμε ή μάλλον ξαναρχίζουμε. Το παλιό καλό «καλό», πάντα νέο, ουδέποτε κατέθεσε τα όπλα. Θα τα κατάθεσει μόνον όταν ο κόσμος γίνει γιορτή και δεν θα χρειάζονται…
* Δημοσιεύτηκε στο enikos.gr τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

το νέο σποτάκι του Σύριζα λέει πολλά: ''Στις 20 Σεπτέμβρη ψηφίζουμε πρωθυπουργό''

Προσέξτε, πρωθυπουργό (όχι κόμμα), αφού τα κόμματα τα γνωρίζουμε :

«Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση με μια ευρεία, όσο γίνεται πιο συμπαγή πλειοψηφία. Διότι έχουμε να υλοποιήσουμε μια συμφωνία που ο τρόπος με τον οποίο θα υλοποιηθεί, έχει πολύ μεγάλη σημασία … Τώρα αυτή η κυβέρνηση, πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος για να πάμε σε κυβερνήσεις συνεργασίαςΤο όραμα το δικό μου και νομίζω όλων μας στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι κυβερνήσεις αυτοδυναμίας. Είναι κυβερνήσεις προγραμματικών συνεργασιών», δήλωνε στον ΒΗΜΑ FM ο προσγειωμένος των προσγειωμένων Γ. Δραγασάκης. (Καθημερινή 8/9/2015).

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Φλαμπουράρης : «Ο Σύριζα δεν επιθυμεί επαναληπτικές εκλογές ακόμα και σε περίπτωση που οι επερχόμενες κάλπες δεν επιτρέψουν το σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης».

«Παράλληλο πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ *.Επιστημονική εξήγηση

Πως λέμε παράλληλο σύμπαν ;



Κάθε φορά που βρισκόμαστε σε μία συνειδητή ή υποσυνείδητη επιλογή να διαλέξουμε ή να προτιμήσουμε ανάμεσα σε κάποια πράγματα, τότε, δημιουργούνται τόσες  «πραγματικότητες» ή «παράλληλα σύμπαντα» όσες και οι πιθανότητες επιλογής
Τι είναι παράλληλο σύμπαν
Για κάθε μας επιλογή οι πραγματικότητες χωρίζονται!


Παράδειγμα. Πλησιάζουμε σε ένα καναπέ. Αν καθίσουμε σχηματίζεται η πραγματικότητα Νο1, αν δεν καθίσουμε και προχωρήσουμε τότε σχηματίζεται η Νο2 όπου συνεχίζουμε να προχωράμε. Στην Νο1 όπως καθόμαστε μπορούμε να ονειρευτούμε-φανταστούμε ότι κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα γιατί είναι μία επιθυμία μας. Στην Νο2 δεν καθίσαμε στον καναπέ γιατί πήγαμε για μπάνιο: το όνειρο της Νο1…

Και κάπως έτσι, ίσως, να δικαιολογούνται οι «Ιδέες» του Πλάτωνα που «υπάρχουν» κάπου και εμείς τις «συλλαμβάνουμε!


Τι είναι παράλληλο σύμπαν
Οι πολλές πραγματικότητες του ίδιου ατόμου!
Στο παραπάνω παράδειγμα, στην πραγματικότητα Νο1 όπως και στην Νο2 μπορεί να υπάρχουν και άλλες διακλαδώσεις κι έτσι να σχηματιστούν μια σειρά από άπειρους παράλληλους κόσμους, μόνο για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά…

Όλα αυτά μπορούν να συμβούν στον κόσμο των μικροσωματιδίων με βάση την κβαντική θεωρία. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα πάντα γύρω μας, ακόμα και εμείς οι άνθρωποι, αποτελούμαστε από μικροσωματίδια και ότι όλες οι πράξεις μας δεν είναι παρά σύνολα χιλιάδων «επιλογών» που πραγματοποιούν αυτά τα μικροσωματίδια κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου μέσα στο σώμα μας, στο μυαλό μας και τις σκέψεις μας.


Το όνειρό μας και η πραγματικότητά του! 


  Όπως είδαμε και στο παράδειγμα, όλες αυτές οι «παραδοξότητες» έχουν την δυνατότητα της μεταξύ τους «επικοινωνίας-πρόσβασης» κι έτσι μπορούν να «λυθούν» πολλά μυστήρια, μεταφυσικά και άλλα: déjà vu, προφητείες, ταξίδια στο παρελθόν ή στο μέλλον κλπ.
Τι είναι παράλληλο σύμπαν
Το όνειρό μας και η πραγματικότητά του!
Ένα ακόμα συμπέρασμα
Σε όλες τις περιπτώσεις ο χωροχρόνος που «κολυμπάνε» όλα τα σύμπαντα, βάση απλής λογικής, πρέπει να είναι κοινός, ελαστικός και με την πιθανότητα να μπορούν τα ενυπάρχοντα σύμπαντα να κινούνται, να είναι αλληλοεξαρτώμενα, να έχουν την δυνατότητα έστω κάποιας ευκαιριακής επαφής και κατά πάσα πιθανότατα να εναλλάσσονται, να συγχωνεύονται, να αλληλοεπιδρούν ή και να διασταυρώνονται μεταξύ τους.

Όλα αυτά είναι ιδιότητες του αιθέρα –μιας και πρόκειται για το «κοσμικό ρευστό που πληρεί τα πάντα» όπως είπε ο Ορφέας. Κι απ' ότι φαίνεται ο Αιθέρας και ο χωροχρόνος έχουν πολλά κοινά.
 

Σαν το ''παράλληλο πρόγραμμα'' του ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή του 3ου Μνημόνιου
==================

[*] Το «παράλληλο πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ – που θα ξεδιπλωθεί σε ορίζοντα 4ετίας – αποσκοπεί στο να δημιουργήσει τους κοινωνικούς και οικονομικούς όρους για την απεμπλοκή της Ελλάδας από την πολιτική της λιτότητας, τη χρηματοπιστωτική καταστολή, τη διαρκή βελτίωση των όρων της συμφωνίας.  


Στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο :

Το μνημόνιο έχει ρήτρα απαγόρευσης εναλλακτικού προγράμματος!
Αφού περιλαμβάνει ρητά και κατηγορηματικά «ρήτρα ιδιοκτησίας» («ενστερνισμός», όπως είναι η φράση των …επίσημων μεταφραστών, βλ. σελ. 1014) και  των δύο προηγούμενων (ν. 3845/2010 και 4046/2012).

Αν μάλιστα στις δύο ρήτρες του τρίτου Μνημονίου (α.ρήτρα ιδιοκτησίας των Μνημονίων και β.ρήτρα απαρέγκλιτης/πιστής τήρησής τους) προστεθούν και οι άλλες βασικές ρήτρες του, δηλαδή:

β.η ρήτρα μη αθέτισης υποχρέωσης (σελ. 1005) και

γ.η ρήτρα απαγόρευσης εναλλακτικού προγράμματος (σελ. 1014),

τότε αντιλαμβάνεται κάθε καλόπιστος αναγνώστης ότι κινδυνεύουμε να βρεθούμε, με συναίνεση της πλειοψηφίας του πολιτικού προσωπικού (ενδεχομένως δε, μετά τις εκλογές και με τη θέληση του ανενημέρωτου λαού μας), προ μιας ολοσχερούς ακύρωσης των βασικών ασφαλιστικών δικλείδων του δημοκρατικού πολιτεύματος της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και βεβαίως προ της αποστέρησης όλων των παραδοσιακών μηχανισμών λειτουργίας της.

 Και σε κάθε περίπτωση:




Μετά λοιπον, το σαξές στόρι του Σαμαρά,η δεύτερη καλύτερη πρόταση για μαζική φαντασίωση είναι το ''παράλληλο πρόγραμμα'' του Τσίπρα.
Το τέλος της προδιαγεγραμμένο όπως της πρώτης





«Μνημονιακός – εγγύηση» ο Τσίπρας!

psemata
η φωτογραφική παρέμβαση δανεισμένη από το blog baznr.wordpress.com/

του Γιώργου Δελαστίκ
Ωραία που τα είπε στα Γιάννενα ο Αλέξης Τσίπρας! «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί πρώτον, την πολιτική σταθερότητα, δεύτερον, την εφαρμογή με όρους μάχης και όχι άνευ όρων παράδοσης…» είπε μεταξύ άλλων ο τέως πρωθυπουργός!

Εφαρμογή πάνω απ’ όλα του Μνημονίου, αλλά με μαχητικό τρόπο! «Αν σήμερα φορούν εθνική προβιά είναι για να πετύχουν την αριστερή παρένθεση με άλλον τρόπο» εξήγησε, αναφερόμενος στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι την κυρίαρχη κυβερνητική παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ την είδαμε, την «αριστερή» κυβερνητική πολιτική όμως ούτε την είδαμε μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να τη δούμε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε πλέον ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο, μετά τη θεαματικότατη «μνημονιακή κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα.