Τα τέσσερα ευρω-ψέματα

Τέσσερις ιταλοί οικονομολόγοι καταρρίπτουν  τα τέσσερα  πιο σημαντικά στερεότυπα που κυριαρχούσαν  στις σελίδες των εφημερίδων τις ημέρες πριν τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών στις 28 και 29 Ιουνίου. Τα οικονομικά επιχειρήματα επαναλαμβάνονται ως Μάντρας, αν και ψευδή, από θεωρητική και εμπειρική άποψη. Τέσσερις οικονομολόγοι "κριτικοί",  εξηγούν τους λόγους που οι βασικές αρχές της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα.

 1.Για να σωθεί το ευρώ θα πρέπει να προχωρήσουμε στην πολιτική ένωση της Ευρώπης με βάση τη λιτότητα; ΟΧΙ

Ασφαλώς όχι, αν ως πολιτική ένωση της Ευρώπης εννοούμε αυτό που επανειλημμένα έχει τονίσει η Άνγκελα Μέρκελ. Η Ευρώπη της  Μέρκελ δημιουργεί σοβαρά προβλήματα αφού απαλλοτριώνεται οριστικά το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να αποφασίζουν σε θέματα προϋπολογισμού, που θα τα διαχειρίζονται οι Βρυξέλλες. Σε αντάλλαγμα, η Γερμανία προτείνει ένα " ταμείο σωτηρίας" στο οποίο οι χώρες θα αμοιβαιοποιήσουν το μέρος του χρέους τους που υπερβαίνει το 60 τοις εκατό του ΑΕΠ τους, με την υπόσχεση να το επιστρέψουν σε είκοσι χρόνια. 

Τίποτα περισσότερο δηλαδή,από μια ενισχυμένη εκδοχή του λεγόμενου Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας (fiscal compact) που ήδη έχει επιβάλει το Βερολίνο: δύο δεκαετίες εξασφαλισμένης λιτότητας σε μια Ευρώπη διαιρεμένη σε πλούσιους και φτωχούς. Πρόκειται για μια προοπτική απαράδεκτη και καταστροφική. Περισσότερη Ευρώπη, ωστόσο, θα βοηθούσε αν ο στόχος ήταν να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη των πλέον υποβαθμισμένων  περιοχών της. 

Οποιαδήποτε λύση θα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που βρίσκεται πίσω από την κρίση : το ενιαίο νόμισμα έχει βαθύνει το χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ ασθενέστερων και ισχυρών ευρωπαϊκών οικονομιών. Αυτό έχει προκαλέσει  μια δεκαετία στασιμότητας και στη συνέχεια κρίση στην Ιταλία, ενώ η Ισπανία έκρυβε το πρόβλημα πίσω από μία χάρτινη ανάπτυξη, ή ακόμα καλύτερα από τούβλα, η οποία χρηματοδοτήθηκε  με  τις εισροές γερμανικών κεφαλαίων και τώρα είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στο χρέος.

Για τους πρόσφατους τραμπουκισμούς εναντίον πολιτών από τους παλληκαράδες της ΕΛΛ. ΧΡΥΣΟΣ/ ELDORADO

4 July, 2012 by antigoldgreece

Διαβάστε εδώ την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ που καταφέρεται ευθέως κατά του Ανωτάτου Δικαστηρίου που τόλμησε να διατάξει προσωρινή αναστολή των εργασιών!!!

Δεν έπεσε από την κακοκαιρία αλλά από των μεταλλωρύχων τη μανία

Ο ξυλοδαρμός από δεκάδες παλικαράδες μεταλλωρύχους σε βάρος τριών ατόμων,εκ των οποίων οι δύο γυναίκες, που συμμετέχουν στην κινητοποίηση κατά των μεταλλίων χρυσού στον Κάκαβο (σκουριές) έρχεται να συμπληρώσει το έργο και τις μεθόδους της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. και της El Dorado Gold. Είναι μέθοδοι τρόμου προκειμένου απροσπέλαστα να καταστρέψουν την γύρω περιοχή και τον φυσικό της πλούτο.

Είναι γεγονός πως ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων των μεταλλείων έχει ταυτίσει την ύπαρξη του με τα στυγνά συμφέροντα της εταιρίας χάνοντας κάθείχνος αξιοπρέπειας. Ετοιμοπόλεμοι εδώ και καιρό, αναβαθμίζουν κάθε φορά τον ρόλο τους στην βία, πότε καταστρέφοντας πανό, πότε ξυλοκοπώντας κατοίκους στο φυλάκιο περιφρούρησης, πότε προστατεύοντας τον χώρο εξόρυξης και αποψίλωσης του δάσους, πότε επιτιθέμενοι σε γυναίκες κατά μόνας, πότε απειλώντας κάθε αντιστεκόμενο συγχωριανό τους.H εταιρεία κάνει τη δουλειά της και έχει κάθε λόγο για να το κάνει.

Κρίση χρέους της ευρωζώνης-"Πρέπει να μιλήσουμε για τη Γερμανία"

Από το Eurointelligence ,άρθρο του οικονομολόγου και τραπεζίτη Satyajit Das, συγγραφέα του Extreme Money,που υποστηρίζει ότι η  Γερμανία αυτοπαγιδεύθηκε. Είτε  συνεχίσει να  διασώζει άλλους, είτε διαλύσει την ευρωζώνη,αυτή θα είναι η πιο εκτεθειμένη χώρα.

Μέχρι σήμερα, η Γερμανία έχει ξεπεράσει δίχως απώλειες την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
Η γερμανική οικονομία είναι μία από τις λίγες οικονομίες που αναπτύχτηκαν από το 2008. Εμφανίζει χαμηλή ανεργία και οι εργαζόμενοι της πήραν μισθολογικές αυξήσεις.

Τα επιτόκια των ομολόγων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Στις 23 Μαΐου 2012, τα ομόλογα διετίας εκδόθηκαν με τοκομερίδιο ίσο με το μηδέν και έδωσαν στους επενδυτές μια απόδοση 0,07% ανά έτος, κάνωντας τους Financial Times να δημοσιεύουν το άρθρο: Ω Schatz: Όχι κουπόνι (το ομόλογο  διετίας του γερμανικού δημοσίου,γνωστό ως Schatz). Λίγες ημέρες αργότερα η απόδοση των ομόλογων ήταν μηδέν τοις εκατό. Αμέσως μετά, η απόδοση των ομολόγων διετίας έγινε αρνητική. Τα χαμηλότερα ποσοστά οφείλονται στο ότι τα γερμανικά ομόλογα θεωρούνται ασφαλή καταφύγια, καθώς οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις άλλες ευρωπαϊκές αγορές.

από τον ζωγραφικό χώρο στον λαϊκό χορό

                                    

Το εγχείρημα να προσδιορίσουμε χαρακτηριστικά του λαϊκού 

τραγουδιού μάς οδηγεί συμπτωματικά αλλά όχι τυχαία στο πεδίο της

βυζαντινής αγιογραφίας. Απόσπασμα από το βιβλίο "Η χρωματική 

δομή στις Μορφές του Θεοφάνη του Κρητός" του Γεωργίου Κόρδη: 

"...στα πλαίσια της βυζαντινής ζωγραφικής δεν κυριαρχεί η 

αυτονόμηση και η αντικειμενικότητα των μορφών, αλλά η

σχετικότητά τους ως προς τον θεατή. Η επιδίωξη του βυζαντινού

τεχνίτη δεν είναι να δημιουργήσει μορφές ζωγραφικές που να 

υπάρχουν ανεξάρτητα από την αίσθηση του θεατή και να 

διακρίνονται για την αντικειμενικότητά τους και την αυθυπαρξία

 τους. Στόχος του είναι να πλάσει μορφές που να υπάρχουν ως προς

το θεατή, να φαίνονται σ' αυτόν. Μορφές που μέτρο της ορθοτητάς 

τους να μην έχουν άλλο από την αίσθηση του θεατή". Και εξηγεί ο

συγγραφέας πως στη δυτική τέχνη ο χώρος του πίνακα, εξαιτίας της

γραμμικής προοπτικής, είναι αποκομμένος από εκείνον του θεατή.

Αντίθετα στη βυζαντινή αγιογραφία δεν υπάρχει αυτόνομος

 ζωγραφικός χώρος, καθώς όλες οι μορφές, λόγω της "σχετικής

 προοπτικής" κινούνται προς την πλευρά του θεατή.

Αυτό που καταλύει την αυτονομία των ήχων στο λαϊκό τραγούδι,εν

αντιθέσει προς άλλα είδη μουσικής, είναι ο χορός του κοινού και

μάλιστα το αίτημα ενός χορού που οφείλει να είναι σημαίνων-με όλα

όσα ανακαλεί η λέξη- και όχι μια αυτιστική εκδήλωση εκτόνωσης.Το

λαϊκό τραγούδι μοιράζεται το κέφι και τη λύπη του με τον χορό των

θεατών. Δεν υπάρχει λαϊκός καλλιτέχνης που να απολαμβάνει να 

παίζει σε πελάτες που αρνούνται να χορέψουν. Και όταν το τραγούδι 

είναι σοβαρό, ο χορός επίσης οφείλει να είναι. Αλλά αν ο χορευτής

δεν είναι σοβαρός, και είναι λίγο καραγκιοζάκος, μπαλαρίνα,

ψεύτικος ή ξέκωλον, τότε και το τραγούδι ακολουθεί τα βήματά του:

άλλοτε συμβαδίζοντας με την ανεπάρκεια του χορευτή, άλλοτε

αποκαλύπτοντάς τη ώσπου να τον "ξαποστείλει". Πριν από κάμποσα

χρόνια σε ένα μαγαζί με δημοτικά, γύρω στις έξι το πρωί, ανέβηκε

μια παρέα, δυο γυναίκες και ένας άντρας, να χορέψουν. Προκλητικοί 

όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του. Και οι μουσικοί, που μέχρι τότε

ήταν άψογοι, άρχισαν να "κοροϊδεύουν". Κάνανε σόλα εκεί που θα

έπρεπε να τραγουδάνε, τραγουδάγανε εκεί που έπρεπε να σολάρουν,

και ό,τι άλλο μπορούσαν, χωρίς να προδώσουν εμφανώς το κομμάτι 

αλλά και μέχρι να υποχρεώσουν τους ανεπιθύμητους να κατέβουν 

από το πάλκο. Είναι κάτι που δε θα ζήσουμε ποτέ στο Μέγαρο 

Μουσικής...Κάτι από αυτά εννοούσα στο παρακάτω κείμενο...

Όταν ο άνθρωπος χάσει την αξιοπρέπειά του χρησιμοποιεί άλλα μέσα: τη ρουφιανιά,το γλύψιμο και την υποταγή

2 July, 2012 by antigoldgreece

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ! Από την Πρωτοβουλία Ενάντια στις Βλαπτικότητες για τα ντροπιαστικά γεγονότα του Σαββάτου στη Μ. Παναγία.

Τελικά οι συμπολίτες των “Πολιτών Αριστοτέλη”, οι συμπαθέστατοι κατά τα άλλα μεταλλωρύχοι, ξαναμίλησαν με το δικό τους εντελώς ιδιαίτερο τρόπο.

Λίγες ώρες μετά την ανάρτηση στο διαδύκτιο από το επίσημο φερέφωνο της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός, τους “Πολίτες Αριστοτέλη”, του κειμένου ”ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΙΛΗΣΤΕ Ή ΚΑΘΗΣΤΕ ΣΤ΄ΑΥΓΑ ΣΑΣ…”, οι ας πούμε εργαζόμενοι εφάρμοσαν κατά γράμμα αυτά που τους έμαθε η εταιρεία τους: να απαντάνε με έργα και όχι με λόγια και φλυαρίες όπως τα λαμόγια οι οικολόγοι. Έτσι, μετά την ανακοίνωση και δημοσίευση της Προσωρινής Διαταγής Ε.Δ 308/2012 του Ε΄ τμήματος του ΣΤΕ την Πέμπτη 29/6/12, που αναστέλλει προσωρινά τις υλοτομικές δραστηριότητες στις Σκουριές και υπό την απειλή της άμεσης απόλυσης, ανέλαβαν δράση.