Η ευφορία των αγορών που ακολούθησε τη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, δεν θα κρατήσει πολύ. Τα
δε σχόλια των ιταλικών πολιτικών χαρακτηρίζονται από τη συνήθη ρηχότητα. Ο Μόντι μιλάει για νίκη
επειδή απέφυγε την εκτίναξη των σπρεντ τη
Δευτέρα και την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Το μόνο όμως που καταφέραμε ήταν
να κερδίσουμε λίγο χρόνο: κανένα ζήτημα δε λύθηκε.
του Sergio Cesaratto
Ο Mario Monti επέστρεψε από τις Βρυξέλλες με λίγη ασπιρίνη που στο μόνο που βοήθησε ήταν να αποφύγει την κατάρρευση του ευρώ τη Δευτέρα.
Η συμφωνία που υπεγράφη στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που έληξε το βράδυ της Πέμπτης προβλέπει ότι οι πόροι διάσωσης των κρατών - και ειδικά ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (EMS), από τον Ιούλιο θα έχει στη διάθεση του ένα ποσό της τάξης των 500 δισ. ευρώ – που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών, οι οποίες αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα λόγω της φούσκας των ακινήτων, και την υποστήριξη των ιταλικών και ισπανικών κρατικών ομολόγων.
Το τελευταίο είναι ένα μέτρο που ο Μόντι το παρουσιάζει σαν προσωπική του νίκη. Ο ΕΜΣ έχει παρόλα αυτά πολύ περιορισμένους πόρους, δεδομένου ότι τους παρέχουν και οι ίδιες οι χώρες που θα στηρίξει, η Ελλάδα και η Πορτογαλία εξακολουθούν να χρειάζονται στήριξη, και η πρόκληση στο μέτωπο του χρέους των ισπανικών τραπεζών και του ιταλικού δημοσίου είναι κάποια τρισεκατομμύρια. Εξάλλου ο Μόντι είχε υποσχεθεί, μέτρα για τη μείωση των σημερινών επιτοκίων δανεισμού, ενώ εδώ μιλάμε για ενέργειες μόνο εφόσον, όπως αναμένεται, υπάρξει μια περαιτέρω επιδείνωση. Με μια διαδικασία που εκτός των άλλων είναι και εξευτελιστική: δεν μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία, αλλά κατόπιν αιτήματος της χώρας και με την προϋπόθεση να υπογραφεί ένα «μνημόνιο συμφωνίας».
Η συνήθης ευφορία της αγοράς δεν θα κρατήσει πολύ, και τα σχόλια των ιταλικών πολιτικών χαρακτηρίζονται από τη συνήθη ρηχότητα. Ο Μόντι μιλάει για νίκη επειδή απέφυγε την έκρηξη των σπρεντ τη Δευτέρα και την έξοδο της χώρας από το ευρώ, έχοντας έτσι μπροστά του περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει την εντολή διάλυσης των κοινωνικών δικαιωμάτων και τις ιδιωτικοποιήσεις.
του Sergio Cesaratto
Ο Mario Monti επέστρεψε από τις Βρυξέλλες με λίγη ασπιρίνη που στο μόνο που βοήθησε ήταν να αποφύγει την κατάρρευση του ευρώ τη Δευτέρα.
Η συμφωνία που υπεγράφη στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που έληξε το βράδυ της Πέμπτης προβλέπει ότι οι πόροι διάσωσης των κρατών - και ειδικά ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (EMS), από τον Ιούλιο θα έχει στη διάθεση του ένα ποσό της τάξης των 500 δισ. ευρώ – που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών, οι οποίες αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα λόγω της φούσκας των ακινήτων, και την υποστήριξη των ιταλικών και ισπανικών κρατικών ομολόγων.
Το τελευταίο είναι ένα μέτρο που ο Μόντι το παρουσιάζει σαν προσωπική του νίκη. Ο ΕΜΣ έχει παρόλα αυτά πολύ περιορισμένους πόρους, δεδομένου ότι τους παρέχουν και οι ίδιες οι χώρες που θα στηρίξει, η Ελλάδα και η Πορτογαλία εξακολουθούν να χρειάζονται στήριξη, και η πρόκληση στο μέτωπο του χρέους των ισπανικών τραπεζών και του ιταλικού δημοσίου είναι κάποια τρισεκατομμύρια. Εξάλλου ο Μόντι είχε υποσχεθεί, μέτρα για τη μείωση των σημερινών επιτοκίων δανεισμού, ενώ εδώ μιλάμε για ενέργειες μόνο εφόσον, όπως αναμένεται, υπάρξει μια περαιτέρω επιδείνωση. Με μια διαδικασία που εκτός των άλλων είναι και εξευτελιστική: δεν μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία, αλλά κατόπιν αιτήματος της χώρας και με την προϋπόθεση να υπογραφεί ένα «μνημόνιο συμφωνίας».
Η συνήθης ευφορία της αγοράς δεν θα κρατήσει πολύ, και τα σχόλια των ιταλικών πολιτικών χαρακτηρίζονται από τη συνήθη ρηχότητα. Ο Μόντι μιλάει για νίκη επειδή απέφυγε την έκρηξη των σπρεντ τη Δευτέρα και την έξοδο της χώρας από το ευρώ, έχοντας έτσι μπροστά του περισσότερο χρόνο για να ολοκληρώσει την εντολή διάλυσης των κοινωνικών δικαιωμάτων και τις ιδιωτικοποιήσεις.