Ποιος χρηματοδοτεί το "ισλαμικό κράτος"; Οι αραβικές πετρομοναρχίες

     Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

     Maurizio Molinari *
  
Με ένα θησαυρό πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια το Ισλαμικό Κράτος (Isis) του Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι είναι η πλουσιότερη τρομοκρατική ομάδα στον πλανήτη και το μονοπάτι χρηματοδότησης οδηγεί στο κράτος για το οποίο υπάρχουν υποψίες ότι είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του: το Κατάρ.

Ο υπουργός Ανάπτυξης της Γερμανίας Gerd Mueller δείχνει με το δάχτυλο το Εμιράτο της Ντόχα σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό ZDF, εξηγώντας ότι "οι στρατιώτες του τρομοκράτη Χαλίφη χρηματοδοτούνται από το Κατάρ". Η καταγγελία του Mueller ακολουθεί αυτή του Γερμανού Αντικαγκελάριου και Υπουργού Οικονομικών Υποθέσεων και Ενέργειας Sigmar Gabriel, ο οποίος πριν λίγες ημέρες πρότεινε στους συναδέλφους του της ΕΕ να "αρχίσουμε να συζητάμε ποιος χρηματοδοτεί το Isis."

Εάν η εκτίμηση για χρηματοδότηση του τζιχαντιστή Χαλίφη με 2 δισεκατομμύρια δολάρια προέρχεται από την κυβέρνηση της Βαγδάτης, για την πίστα του Κατάρ έχει αναφερθεί ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ,David Cohen, υφυπουργός επί θεμάτων τρομοκρατίας και οικονομικών πληροφοριών του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ,ο οποίος από την Ουάσιγκτον από το Μάρτιο κι όλας έχει δηλώσει, ότι "δωρητές από το Κατάρ συγκεντρώνουν κεφάλαια για εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία, αρχής γενομένης από τον Isis και την al-Nusra" με αποτέλεσμα να "επιδεινώνεται η υπάρχουσα κατάσταση." 

ευρώ και ύφεση

Τι έκπληξη: βρισκόμαστε σε ύφεση! Κοιτάς γύρω σου και αναρωτιέσαι: γιατί είχαμε βγει; Τεχνικά, ναι. Το 4ο τρίμηνο του 2013, το ΑΕΠ της Ιταλίας αυξήθηκε κατά 0,13% σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο, και σε ετήσια βάση στο "συναρπαστικό" -1.85%. Αυτή η αύξηση, μετά από εννέα συνεχόμενες μειώσεις, ήταν η αχτίδα φωτός στο βάθος του τούνελ. Στη συνέχεια, το 1ο τρίμηνο του 2014 ήταν αρνητικό, τώρα ξέρουμε ότι ήταν και το δεύτερο: βρισκόμαστε και πάλι μέσα στην ύφεση, και όχι μια κρίσι οποιαδήποτε. Τα τρία τελευταία χρόνια, το ΑΕΠ αυξήθηκε  μόνο σε ένα τρίμηνο. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ενωμένης Ιταλίας, με εξαίρεση την περίοδο του πολέμου.

Γιατί να συμβαίνει αυτό σήμερα;
Ακούστε καλύτερα τον υπεύθυνο αυτής της καταστροφής, ο οποίος ομολόγησε την αυστηρή οικονομική λογική της. Το πρώτο τρίμηνο του 2012, το ΑΕΠ της Ιταλίας ήταν -1%, μια πτώση συγκρίσιμη μόνο με την περίοδο μετά τη χρεοκοπία της Lehman. Τον επόμενο Μάιο, σε δημοσιογράφο του CNN που τον ρώτησε πού σκεπτόταν να τραβήξει με τη λιτότητα, ο Μάριο Μόντι απάντησε με μια φράση βγαλμένη από τα εγχειρίδια πολιτικής οικονομίας (αλλά όχι πολιτική): "Με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καταφέραμε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Μέσω της δημοσιονομικής εξυγίανσης καταστρέφουμε την εσωτερική ζήτηση ". Τι εννοούσε ο τότε πρωθυπουργός; 

Πριν από το ευρώ όταν ήθελε κανείς να αγοράσει ένα Audi ή μια BMW έπρεπε να αγοράσει μάρκα: αν οι Ιταλοί προτιμούσαν τα "γερμανικά προϊόντα", τότε η αξία του μάρκου ανέβαινε, οπότε κάποιοι θέλοντας και μη θα κατέληγαν σε μια Alfa Romeo.Η καρδιά δεν ελέγχεται, αλλά και με το πορτοφόλι δεν πρέπει να αστειεύεσαι. Το ευρώ εμποδίζει τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού της αγοράς και επομένως ενισχύει τις εισαγωγές στο Νότο, των προϊόντων του Βορρά. Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια: αν εισάγει περισσότερα από ό, τι εξάγει, τότε τη διαφορά θα πρέπει να την καλύψει με δανεικά. Έχετε δει γερμανικούς φορείς χρηματοδότησης να δίνουν δάνεια σε τιμές ευκαιρίας για την αγορά γερμανικών αυτοκινήτων; Οποίος επωφελήθηκε από μια τέτοια ευγενική προσφορά, συνέβαλε και αυτός στην αύξηση του ιταλικού εξωτερικού χρέους.

Σημειώστε ότι για το Βορρά το να δανείσει το Νότο δεν είναι πρόβλημα, επειδή το ευρώ, πέρα  από το ότι ναρκώνει την ανταγωνιστικότητα, εξαλείφει και τους κινδύνους ισοτιμίας. Κάποτε όμως έρχεται η στιγμή που τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν, ίσως επειδή ξέσπασε κρίση, και ο οφειλέτης θα πρέπει να "επιστρέψει" τα δανεικά. Το πρώτο πράγμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσουν να δανείζονται, και επομένως, μια χώρα θα πρέπει να μειώσει τις εισαγωγές της. Αλλά πώς να το κάνει, όταν οι αναλογίες των τιμών ευνοούν τα ξένα προϊόντα, και η συναλλαγματική ισοτιμία δεν μπορεί να τις διορθώσει, επειδή δεν απαντά στους νόμους της αγοράς; 

Είναι απλό: περικόπτοντας τα εισοδήματα των πολιτών (αυξάνοντας τους φόρους, ή μη ανανεώνοντας τις συμβάσεις εργασίας). Αν δεν έχεις λεφτά, δεν μπορείς να τα ξοδέψεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις "ζήτηση" για τα εμπορεύματα, ακόμη και για τα ξένα εμπορεύματα."Καταστροφή της ζήτησης" σημαίνει περικοπή εισοδημάτων για να μειωθούν οι εισαγωγές, και να ισοσκελιστεί το ισοζύγιο πληρωμών.

Μήπως πιστέψατε ότι η λιτότητα χρησιμεύει για να μειωθεί το δημόσιο χρέος; 

Ο κάθε οικονομολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει : στην ύφεση η λιτότητα μειώνει τα εισοδήματα και τα δημόσια έσοδα, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Αφήστε ότι πριν τον Μόντι δεν υπήρχε πρόβλημα δημόσιου χρέους, όπως είπε και ο σημερινός υπουργός οικονομικών Padoan! Στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, ωστόσο, η λιτότητα κάνει θαύματα. Μεταξύ 2011 και 2013, ο Μόντι μείωσε το λόγο Δαπάνες/ ΑΕΠ μόνο 0,7 τοις εκατό του ΑΕΠ, αλλά το ΑΕΠ κατέρρευσε μέσα σε δύο χρόνια πάνω από 4%, και στη συνέχεια ο λόγος χρέους / ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 12 μονάδες. Καταστροφή είπατε; Για εμάς, ναι, για τους ξένους πιστωτές όχι: το ισοζύγιο πληρωμών έγινε πλεονασματικό.

Φυσικά, τα δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν. Αλλά ακόμα και ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε ότι οι τράπεζες του Βορρά ήταν απρόσεκτες! Να καταστρέφεται η οικονομία μιας χώρας για να υπακούσει στο τελεσίγραφο των απρόσεκτων πιστωτών είναι ανήθικο (διότι οι πιστωτές θα πρέπει και αυτοί να αναλάβουν το βάρος των δικών τους κακών επιλογών), αλλά πάνω απ’όλα ανόητο. Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Αυτό που βλέπουμε σήμερα σε άλλες ειδήσεις: 

Τον περασμένο μήνα οι παραγγελίες της γερμανικής βιομηχανιας μειώθηκαν περισσότερο από 3%. Πνίγοντας τους οφειλέτες τους, που είναι η κύρια αγορά τους, η Γερμανία στραγγαλίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η μόνη προοπτική σωτηρίας είναι αυτή που προσφέρουν ευγενικά οι υποστηρικτές του δημοψηφίσματος "κατά της λιτότητας". Ναι! Γιατί αφού μας ξεζούμισε για να πάρει πίσω το "θησαυρό της", τώρα το γερμανικό Γκόλουμ, αν θέλει κάποιος να αγοράσει υα εμπορεύματα του, θα πρέπει να βάλει πάλι μπροστά τη ζήτηση στην Ευρώπη. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να επιτρέψει στο Νότιο να αρχίσει και πάλι να δανείζεται; Θα δείτε: Η Μέρκελ θα δείξει σύντομα το ανθρώπινο πρόσωπο της, όχι για να ευχαριστήσει τους συναδέλφους που είναι "κατά της λιτότητας",αλλά επειδή τη συμφέρει. 

Αλλά εμάς, αντί να αρχίσουμε και πάλι να χρεωνόμαστε για να την βοηθήσουμε, συμφέρει να εγκαταλείψουμε το ευρώ, ένα σύστημα στο οποίο η λιτότητα είναι ο μόνος μηχανισμός ρύθμισης των εξωτερικών ελλειμμάτων.

[--->]

Το κίνημα των ακτημόνων της Βραζιλίας (MST) για τα γεγονότα στη χώρα τους.

 

 Φωτογραφία Sebastião Salgado

Ανακοίνωση της Εθνικής Γραμματείας του Κινήματος Ακτημόνων της Βραζιλίας (Sem Terra, MST) για τα γεγονότα στη χώρα τους.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι του MST και των κοινωνικών κινημάτων της ALBA (Βολιβαριανή συμμαχία των λαών της  δικιάς μας Αμερικής),




Μια πολύ συνοπτική αναφορά ..

Χθες 20 Ιουνίου, πάνω από ένα εκατομμύριο νέοι άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σε 15
πρωτεύουσες Πολιτειών της χώρας.
Υπάρχουν τα πάντα. Σε κάθε πόλη αγωνίζονται οι  καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων.





Στο Σάο Πάολο και το Ρίο, την πρωτοβουλία την έχουν τμήματα της δεξιάς  που επιτίθεται
σε αριστερούς και προκαλούν βία και χάος. Σε άλλες όμως πόλεις η αριστερά έχει την πρωτοβουλία στα γεγονότα.

 

Μερικές σύντομες σκέψεις:


1. Η  κινητοποίηση είναι κοινωνική, από ένα κομμάτι του πληθυσμού που γεννήθηκε μετά το νεοφιλελευθερισμό. Πρόκειται για νέους της μεσαίας τάξης και για την κατώτερη μεσαία τάξη. Οι εργαζόμενοι ακόμα σιωπούν.

Πρόκειται για ένα  κομμάτι του πληθυσμού που επικοινωνεί μόνο μέσω των κοινωνικών δικτύων και δεν επηρεάζεται από την τηλεόραση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.




2. Είναι ο καρπός 12 χρόνων συμφιλίωσης των τάξεων (όπως στη Χιλή) που απέκλεισε τη νεολαία από την πολιτική συμμετοχή. Και οι νέοι κατά κάποιο τρόπο θέλουν να συμμετέχουν , ακόμα και να περπατάνε στο δρόμο, χωρίς να αισθάνονται ότι καταπιέζονται

3. Είναι το αποτέλεσμα μιας σοβαρής διαρθρωτικής κρίσης των αστικών περιοχών, που την προκάλεσε το κερδοσκοπικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με την αύξηση των ενοικίων, τη μαζική πώληση αυτοκινήτων με χρηματοδότηση των τραπεζών και τη χαοτική κίνηση στους δρόμους, χωρίς δημόσια συγκοινωνία, όπου οι άνθρωποι χάνουν δύο, τρεις ώρες για να πάνε στη δουλειά τους, στο σχολείο ..




4. Κανένας δεν ελέγχει αυτές τις κινητοποιήσεις. Είναι χωρίς πολιτική καθοδήγηση.




5. Προς το παρόν, αυτοί που πλήγησαν περισσότερο είναι οι παραδοσιακοί πολιτικοί, η αστική πολιτική, και, φυσικά, η μέθοδος διακυβέρνησης της κυβέρνησης του Κόμματος των Εργαζομένων (ΡΤ) , όλες οι κυβερνήσεις, της  δεξιάς, του κέντρου ή της αριστεράς
..




6. Η δεξιά εισχωρεί στις διαδηλώσεις και προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα βίας και χάους
και να ρίξει το φταίξιμο το ΡΤ  και την πρόεδρο της χώρας Dilma.




7. Η Κυβέρνηση της Dilma έχει παραλύσει με τη μη πολιτική της στάση. Ήθελε απλώς
να διαχειριστεί και τώρα δεν ξέρει ούτε να διοικεί.




8.Τα κοινωνικά κινήματα προσπαθούν να κάνουν πολιτική, να τραβήξουν μπροστά
(Βλέπε την επιστολή τους προς την πρόεδρο ..) και να διευρύνουν τα αιτήματα, προς
μια  μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, τη μεταρρύθμιση των μέσων ενημέρωσης, τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, και την αγροτική μεταρρύθμιση.







9. Κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξουν τα πράγματα : θα γίνει όπως στην Ισπανία (όπου η δεξιά
κεφαλαιοποίησε τους αγώνες στις κάλπες, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί το 2014) ή όπως στην Αργεντινή (2001), με την πρόοδο .. ή σε ένα αδιέξοδο όπως στην Ελλάδα;

Ισως,τίποτα από όλα αυτά, θα υπάρξει μια βραζιλιάνικη λύση, κανείς δεν ξέρει για την ώρα ...




10. Αλλά είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε και θα υπάρξουν αλλαγές, στα πάντα!




Αγκαλιές από το δρόμο

 

Η εθνική γραμματεία του MST

 [--->]

ΕΥΑΘ, ΕΡΤ: Ποιος αποφασίζει;

 Τι κοινό έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις των νερών και το κλείσιμο της ΕΡΤ; Και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για περιφράξεις συλλογικών/κοινών αγαθών, -διαδικασία που αναιρεί θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα: το δικαίωμα στην ζωή και τον πολιτισμό. Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Μαρίας Κανελλοπούλου από τη Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα (Save Greek Water from Privatization) για τις τελευταίες εξελίξεις τόσο στο μέτωπο της πώλησης της ΕΥΔΑΘ σε σχέση με τις τελευταίες εξελίξεις της ΕΡΤ (Γ.Αυγερόπουλου Το Χαμένο Σήμα της Δημοκρατίας). Αναδημοσίευση από το Ποντίκι.

 

 





















ΕΥΔΑΘ, ΕΡΤ: Ποιός αποφασίζει;
της Μαρίας Κανελλοπούλου*

   

Η πώληση της ΕΥΑΘ υπό σιγή (ιδιωτικών) τηλεοπτικών ιχθύων προχωράει πλέον στη δεύτερη φάση της, αφού το ΤΑΙΠΕΔ απέκλεισε την «Ένωση Πολιτών για το Νερό» (την προσπάθεια της συνεταιριστικής διαχείρισης από τους ίδιους τους Θεσσαλονικείς μαζί με το σωματείο των εργαζομένων). 

Ο κ. Σταυρίδης, πρώην πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ και τώρα του ΤΑΙΠΕΔ, ο πιο πρόθυμος από τους υποστηρικτές της ελεύθερης οικονομίας, ιδίως όταν αυτή πραγματώνεται δημιουργώντας ιδιωτικά μονοπώλια υπό την επίβλεψη «ρυθμιστικών αρχών», στη μνημειώδη, για την έλλειψη νομικών ή άλλων τεκμηριώσεων, επιστολή του «πληροφορεί» απλώς, σε τόνο συγκατάνευσης, ότι η πρόταση της Ένωσης δεν «περνάει» στην επόμενη φάση. 

Στην επόμενη φάση όμως περνάει η γαλλική πολυεθνική Suez μαζί με τον ακόμη προθυμότερο κ. Μπόμπολα και ακόμη η δημόσια (!!!) ισραηλινή εταιρεία Mekorot σε κοινοπραξία με τον κ. Αποστολόπουλο. Η Ένωση ήδη κατέθεσε ένσταση, όπως ήταν φυσικό, και αναμένουμε.

Αναμένουμε ακόμη την υλοποίηση των αποφάσεων 17 δήμων από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης για διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων και την υπογραφή του σχετικού προεδρικού διατάγματος, που αργεί χαρακτηριστικά από τον Καλλικράτη μέχρι σήμερα – πόσα χρόνια είναι; –, ενώ εν μια νυκτί ο θεσμικός πατήρ του ελληνικού λαού υπογράφει με μια μονοκοντυλιά την κατάργηση της ΕΡΤ. Ύστερα από τις ανακοινωμένες ιδιωτικοποιήσεις του νερού, προχθές έπεσε μαύρο σε όλα τα τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, ιντερνετικά και δορυφορικά προγράμματα της Δημόσιας Τηλεόρασης.

Πρόκειται για μια θλιβερή εξέλιξη και στη δική μας προσπάθεια ενημέρωσης των συμπολιτών μας σε σχέση με τους κινδύνους της ιδιωτικοποίησης, μια και περιμέναμε την προβολή σχετικού ντοκιμαντέρ του «Εξάντα» του Γ. Αυγερόπουλου, στην προετοιμασία του οποίου είχαμε συμμετάσχει. Η εξέλιξη αυτή είναι επικίνδυνη και για έναν ακόμη λεπτό λόγο, που εμπίπτει στην ενασχόλησή μας με την ευρύτερη έννοια των συλλογικών αγαθών. Το αρχείο της ΕΡΤ, η κιβωτός της νεότερης πολιτιστικής μας Ιστορίας, είναι αδιανόητο να γίνει αντικείμενο αγοραπωλησίας, γεγονός που θα σήμαινε την ύστατη περίφραξη, εκτός των φυσικών μας συλλογικών αγαθών, όπως το νερό, της συλλογικής διάνοιας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Και στις δυο περιπτώσεις παρακολουθούμε μια παλινωδία. Η κυβέρνηση ρίχνει την ευθύνη στην τρόικα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Επιτροπή νίπτει τας χείρας της για τις αποφάσεις. Θέλω να καταγγείλω τη σημερινή κυβέρνηση και κυρίως τους επικουρούντες της, που αντιτίθενται, όπως λένε, στην πώληση της ΕΥΑΘ (αλλά και στο κλείσιμο της ΕΡΤ), ότι προχωράνε με δική τους πολιτική και σε έναν μελλοντικό χρόνο ελπίζουμε νομική ευθύνη στην πώληση, αφού υπάρχει επίσημη επιστολή της Κομισιόν που λέει ότι δεν πιέζει τη χώρα μας προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί έγραψε αυτό το γράμμα; 

Η Κομισιόν ξέρει ότι η πίεση είναι έκνομη, μια και δεσμεύεται από την ΣΛΕΕ να είναι ουδέτερη σε θέματα διαχείρισης ειδικά των υπηρεσιών ύδρευσης (Άρθρο 345 ΣΛΕΕ). Οπότε αν η κυβέρνηση πιέζεται, να μας το πει να βγάλουμε ψεύτρα την Κομισιόν και να πάμε όλοι μαζί στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Αν η κυβέρνηση δεν πιέζεται και απλώς πάσχει από έλλειψη ορθολογισμού και κατανόησης της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος, υπάρχει ένας ακόμα λόγος να μην θέλει τις πωλήσεις των υπηρεσιών ύδρευσης. 

Στην περίπτωση της ΕΥΔΑΠ ακόμα κι αν πουλήσει στα 350 εκατ., δηλαδή στη χρηματιστηριακή αξία τις μετοχές μας στην ΕΥΔΑΠ, αύριο πρέπει, αντί να εισπράξει, να πληρώσει, αφού η εταιρεία έχει απαιτήσεις από το Δημόσιο, ΟΤΑ κ.λπ., που ξεπερνάνε τα 1,2 δισ. ευρώ! (βλ. ετήσια οικ. έκθεση). Όσο για την Κομισιόν, δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να προχωρά στις ιδιωτικοποιήσεις στις χώρες του Νότου, ενώ έχουμε ΗΔΗ στα χέρια μας την πρώτη ιστορικά επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών right2water. 

Αντί λοιπόν να παίζει κρυφτούλι, καλά θα έκανε να άνοιγε άμεσα τις διαδικασίες προκειμένου να θεσμοθετηθεί το ανθρώπινο δικαίωμα για πρόσβαση σε καθαρό νερό και υγιεινή που ψηφίστηκε το 2010 στον ΟΗΕ, όπως προτείνει η νομοθετική πρωτοβουλία από πλευράς πολιτών, και να περιορίσει τις επιθυμίες της για τη δημιουργία αγοράς νερού στην Ευρώπη, μιας επιθυμίας ορμώμενης από το Steering group του κ. Barnier, ενός φορέα που απαρτίζεται από τα μεγαλοστελέχη των πολυεθνικών του νερού. Ο ρόλος του κ. Barnier, αν και δεν τον εννοεί, είναι το ευρωπαϊκό δημόσιο συμφέρον. Και η κερδοσκοπία επί της βασικότερης ανάγκης των Ευρωπαίων πολιτών δεν το αντικατοπτρίζει επ’ ουδενί.

Είτε πρόκειται για τα συλλογικά φυσικά αγαθά, όπως το νερό, είτε πρόκειται για τη συλλογική μας πολιτιστική κληρονομιά, ένα είναι βέβαιο. Κάθε περίφραξή της είναι άμεσα ή έμμεσα ενάντια στο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα για τη ζωή. Τα συλλογικά αγαθά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός προσωρινού εκλεγμένου εκπροσώπου.

Ασχέτως με το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τα προηγούμενα, σε ένα δεν μπορεί να διαφωνήσει: Είναι ευθύνη της πολιτείας (ελληνικής και ευρωπαϊκής) να δίνει θεσμική διέξοδο στη βούληση της κοινωνίας. Αν δεν μπορεί να την επιτελέσει, έχουμε μια οντολογική κρίση ως πολιτική κοινωνία, πολύ πιο καταστροφική από την πολυδιαφημιζόμενη οικονομική.

Υπογράψτε για το νερό σας σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ορισμένα οικονομικά στοιχεία: Η ΕΥΑΘ είναι μία εταιρεία με μονοπωλιακή θέση στην παροχή νερού, που έχει κερδοφορία για το 2012 24 εκατ. ευρώ, διαθέσιμα μετρητά 33 εκατ. ευρώ, ίδια κεφάλαια 135 εκατ. ευρώ και ετήσια έσοδα 74 εκατ. ευρώ. Η χρηματιστηριακή αξία είναι 220 εκατ. ευρώ και εάν πουληθεί στη χρηματιστηριακή αξία του το 75% που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή 165 εκατ. ευρώ, ο επενδυτής θα πάρει τα χρήματά του σε έξι χρόνια και θα έχει και την ιδιοκτησία της εταιρείας με το μονοπωλιακό της δικαίωμα. Είναι μία επένδυση που με τις σημερινές τιμές του νερού έχει 18% ετήσια απόδοση ως προς τα απασχολούμενα κεφάλαια (33/135), ενώ εάν αυξήσεις την τιμή οι αποδόσεις απογειώνονται.

Γιατί όχι στην ιδιωτικοποίηση: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη ζωή μας από την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης; Τι δείχνει η διεθνής εμπειρία; • Αλματώδης αύξηση των τιμών 250% - 300% με τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Δωδεκαπλασιασμός στο Βουκουρέστι σε διάστημα 13 ετών. Pacos de Ferreira Πορτογαλία 400% και αύξηση 6% κάθε χρόνο.
• Υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και άνιση πρόσβαση στις υπηρεσίες ύδρευσης. Στο Walkerton (Ontario) του Καναδά 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους πίνοντας νερό με βακτήρια E coli. Εκτεταμένες μολύνσεις με τη Suez στο Γιοχάνεσμπουργκ (Ν. Αφρική).
• Ελλιπής συντήρηση δικτύου & αθέτηση συμβατικών όρων για επενδύσεις. Στη Γαλλία, η χρηματοδότηση υπηρεσιών ύδρευσης εξακολουθεί να γίνεται από τον δημόσιο τομέα σε ποσοστό 88%. Στην Αργεντινή, η κυβέρνηση διέκοψε το συμβόλαιο με την Suez λόγω αθέτησης των συμβατικών της υποχρεώσεων (συντήρηση και επέκταση του δικτύου).
• Μονοπωλιακές πρακτικές & καρτέλ. Η Ε.Ε. διεξήγαγε έρευνα κατά SUEZ, VEOLIA και SAUR, για τραστ στη Γαλλία (2012). Στην Αγγλία οι εταιρείες ήδη από το στάδιο του διαγωνισμού δεν ανταγωνίζονται η μία την άλλη και κατεβαίνουν στους διαγωνισμούς χωρίς αντίπαλο.
•Έλλειψη λογοδοσίας & μυστικές συμφωνίες. Οι περισσότερες συμβάσεις παραμένουν μυστικές διαφεύγοντας τον οποιονδήποτε έλεγχο. Στο Βερολίνο, οι VEOLIA και RWE, το 1999, είχαν απαιτήσει έγγραφη εγγύηση μεγάλου κέρδους που κρατήθηκε μυστική έως ότου οι πολίτες το 2011 με δημοψήφισμα απαίτησαν να δημοσιοποιηθούν οι όροι της σύμβασης. Όπου έχει εφαρμοστεί η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει αποτύχει.

Η διεθνής τάση είναι η ανάκτηση των υπηρεσιών ύδρευσης από δημόσιους φορείς (Γαλλία, Καναδάς, Αργεντινή, Ουγγαρία). Οι Ιταλοί απέτρεψαν την ιδιωτικοποίηση του νερού με δημοψήφισμα (2011). Στην Ολλανδία οι υπηρεσίες ύδρευσης είναι διά νόμου δημόσιες (2004). Στη Γερμανία, πλην της περιοχής του Βερολίνου, όπου υπάρχουν εξελίξεις επαναδημοτικοποίησης, η διαχείριση του νερού γίνεται από φορείς του Δημοσίου.

*Η κ. Κανελλοπούλου είναι μέλος της πρωτοβουλίας για την μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα (www.savegreekwater.org).

[--->]

Instanbul is not alone - Η Πόλη δεν είναι μόνη της

http://webtv.radikal.com.tr/Turkiye/3625/gezi-parkinda-neler-oldu.aspx

Η αλληλεγγύη χθες πλημμύρισε την Ιερισσό

Περισσότεροι από 10.000 αλληλέγγυοι απ`όλη την Ελλάδα παραβρέθηκαν χθες στην Ιερισσό σε μια “Συναυλία για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει”.



                                            Φώτο: Μάριος Λόλος


  

  Οι κάτοικοι της Ιερισσού αλλά και όλων των χωριών της Χαλκιδικής που τόσο καιρό αντιστέκονται στους χρυσοθήρες και στην κρατική καταστολή συνειδητοποίησαν για ακόμη μια φορά ότι στον αγώνα αυτόν δεν είναι μόνοι τους και ότι το ισχυρότερο όπλο αντίστασης είναι η αλληλεγγύη. “Το χρυσάφι είναι ο τόπος μας, τα παιδιά μας, το μέλλον μας ο αυτοσεβασμός μας και δεν το πουλάμε για μισό θειάφι φαί” τόνισε ο Αγγελάκας αφιερώνοντας το τραγούδι “Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι” στου κατοίκους της Ιερισσού που όπως είπε ” μπήκαν φυλακή για αυτή την υπόθεση” και ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα ανταπαντώντας με το σύνθημα ” Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο απ`όλα τα κελιά”.



http://enpoarneas.blogspot.gr/2013/05/blog-post_26.html?spref=tw

http://ierissos.blogspot.gr/2013/05/blog-post_26.html
 soshalkidiki

ΠΗΓΗ: alterthess.gr

Δάσος Σκουριών: τα ΜΑΤ προστατεύουν την παράνομη ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ (βίντεο)

« Mια «επένδυση» παράδειγμα …προς αποφυγήν

EKTAKTO: Συγκέντρωση σήμερα στις 7:00 στα φανάρια της Ιερισσού »

9 May, 2013 by antigoldgreece

Bίντεο από τη χθεσινή (8 Μαΐου) “συνάντηση” των κατοίκων με τα ΜΑΤ πάνω στο βουνό. Τα ΜΑΤ έχουν αποκλείσει τον κεντρικό δασικό δρόμο του Κακάβου, ώστε από πίσω η εταιρεία να συνεχίσει ανενόχλητη το ξερρίζωμα-παράχωμα των αιωνόβιων δέντρων του ρέματος του Καρατζά. Οι ΜΑΤατζήδες πετάνε πέτρες και σημαδεύουν με τον εκτοξευτήρα των δακρυγόνων τους πολίτες που βρίσκονται σε απόσταση 30 μέτρων, χωρίς να ρίχνουν. Ακούγονται καθαρά οι προκλήσεις προς τους κατοίκους “Αδερφέ, εμείς σας αγαπάμε. Θα παίρνουμε χρυσό Ιερισσού, για να σας ενισχύσουμε!” και άλλα, πολύ χειρότερα, που δυστυχώς δεν έπιασε η κάμερα.  Οι ασφαλίτες κινηματογραφούν.

Όπως θα δείτε και στο βίντεο, ο δασικός δρόμος είναι παγιδευμένος με όρθια σίδερα που έχουν τοποθετηθεί εκεί για να καταστρέψουν όποιο αυτοκίνητο τολμήσει να περάσει… στα πλαίσια της “τήρησης της τάξης” βεβαίως. Σε λίγο θα έχουμε και νάρκες. Στην πλαγιά επάνω από τον παγιδευμένο δρόμο βρέθηκαν υπολείμματα φωτιάς, από τους νυχτερινούς μπάτσους-τσιλιαδόρους.

Οι αρχικές δυο διμοιρίες ΜΑΤ ενισχύθηκαν στη συνέχεια και από άλλες που ήρθαν από άλλο δρόμο και επιτέθηκαν από δυο πλευρές στους κατοίκους, οι οποίοι διασκορπίστηκαν μέσα στο δάσος. Φαίνεται ότι η αστυνομία είχε εντολή να κάνει προσαγωγές, διότι έξω από το Αστυνομικό Μέγαρο του Πολυγύρου τοποθετήθηκαν τα γνωστά κάγκελα που τοποθετούνται κάθε φορά που αναμένεται η άφιξη των “τρομοκρατών-κατοίκων”… Μάλιστα η γνωστή “πηγή” της εταιρείας, οι “Πωλητές Αριστοτέλη”, τις ανήγγειλε κιόλας! “Έξι συνολικά προσαγωγές” ανακοίνωσαν περιχαρείς ότι έγιναν, αλλά ήταν απλώς ευσεβείς πόθοι…

Τελικά ποιος είναι “νόμιμος” και ποιος είναι “παράνομος” στον Καρατζά; Σύμφωνα με το νόμο, πριν από οποιαδήποτε επέμβαση σε δασική έκταση η εταιρεία οφείλει να έχει εφοδιαστεί με την ειδική έγκριση επέμβασης του Ν.998/79 και να έχει και εγκεκριμένη Τεχνική Μελέτη του άρθρου 4 του Κ.Μ.Λ.Ε. για το έργο που πρόκειται να κατασκευαστεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ούτε Τεχνική Μελέτη για το φράγμα αποβλήτων του Καρατζά υπάρχει, ούτε ειδική έγκριση επέμβασης στο δάσος. Επίσης δεν υπάρχει η παρακαμπτήρια οδός που θα έπρεπε να έχει κατασκευαστεί πριν την έναρξη της υλοτόμησης και πριν τη διακοπή της συνέχειας του υπάρχοντος δασικού οδικού δικτύου, “για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη διέλευση των πολιτών” – αυτή που σήμερα “εξασφαλίζεται” με σίδερα-παγίδες.

Αυτό που υπάρχει είναι ένα “Πρωτόκολλο Εγκατάσταστασης Υλοτόμου” που εκδόθηκε χωρίς να πληρούνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις. Και βέβαια το ξερρίζωμα-παράχωμα δεν είναι “υλοτομία”… Ο Δασάρχης γνωρίζει ότι είναι υπόλογος για αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή του ρέματος του Καρατζά και ότι εναντίον του θα γίνουν όλες οι ενέργειες που προβλέπει ο νόμος. Γι’αυτό και έχει εξαφανιστεί εδώ και δυο εβδομάδες, ενώ είχε δεσμευτεί να ελέγξει τη νομιμότητα των ενεργειών της εταιρείας και να ενημερώσει άμεσα τους κατοίκους. Ξαναδείτε το ανήσυχο ύφος του στο βίντεο της 23ης Απριλίου:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=XgkgD9uqV64

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Κεντρικής Μακεδονίας κ. Βάιο Χονδρό, λάβαμε νέα υπόσχεση ότι σύντομα θα διαλευκανθεί το ζήτημα. Από υποσχέσεις έχουμε μπουχτίσει, αλλά στο μεταξύ η καταστροφική δράση της εταιρείας συνεχίζεται, με την πλήρη κάλυψη της Αστυνομίας.

Απαντάμε με ένα σύνθημα:

Ρουφιάνοι κάθε μέρα μανούρα θα σας κάνω
και πάλι θα με βρίσκετε στον Κάκαβο επάνω. 

[--->]

Γ. Ψαράκης : Ενεργεια και ανεμογεννήτριες

ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΣΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑ.

ΣΠΑΡΤΗ 28 Απριλίου 2013

Κατ’ αρχή θα ήθελα να σας γνωρίσω πως ο Σύλλογος στον ποίο ανήκω, ο Σύλλογος «ΤΟΥΛΙΠΑ ΓΟΥΛΙΜΗ» , είναι ενταγμένος και στηρίζει τις δράσεις του Λακωνικού Δικτύου.
Επίσης θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν γεννήθηκα με αρνητική άποψη κατά των ΒΑΠΕ (κυρίως των αιολικών).

Ως άτομο με φυσιολατρικά ενδιαφέροντα όταν πρωτοακούστηκε το ζήτημα των ΑΠΕ (κυρίως ανεμογεννητριών τότε) είδα θετικά το θέμα και είπα επιτέλους μια καθαρή και φιλική προς το περιβάλλον μορφή ενέργειας.

Ωστόσο το 1998, το μανιφέστο του Darmstadt των 100 και πλέον διαπρεπών επιστημόνων είχε σημάνει την αρχή της ευρωπαϊκής αμφισβήτησης και επιφύλαξης κατά των ΒΑΠΕ (ειδικότερα των ανεμογεννητριών).

Συμπληρωματικά η Διεθνής Εταιρία Ακινήτων SAVILLIS το 1998 διαπίστωνε στη Δανία πτώση μέχρι και 40% στις αξίες σπιτιών και οικοπέδων σε περιοχές που είχαν εγκατασταθεί αιολικοί σταθμοί, ενώ το 1999 ο Οργανισμός Τουρισμού της Ουαλίας καταγράφει σε Δανία. Ολλανδία και Ουαλία μείωση της τουριστικής κίνησης κατά 30% σε περιοχές που είχαν εγκατασταθεί αιολικοί σταθμοί.



Τα συμπεράσματα που κατέληξε και η Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, τα οποία και παρουσίασε το 2004 στη συνάντηση της Χάγης, τόνιζαν ότι με τη διαδικασία λήψης των αποφάσεων για την αιολική ενέργεια δεν εξετάστηκαν επαρκώς οι οικονομικές, τουριστικές, ιστορικές, πολιτικές, και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Καταστάσεις τις οποίες 8 χρόνια μετά διαπιστώνουμε.

Όλα αυτά ήταν αρκετά να δημιουργήσουν προβληματισμό και επιφύλαξη σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Στον τόπο μου τα Βάτικα, αλλά και σε όλο τον Πάρνωνα το θέμα ανέκυψε το 2000 όταν οι εταιρίες άρχισαν να τοποθετούν στα βουνά ανεμομετρητές και έγινε γνωστή η πρόθεση για τοποθέτηση ανεμογεννητριών.

Αυτό αναστάτωσε την τοπική κοινωνία, όμως μη γνωρίζοντας επακριβώς το θέμα των ανεμογεννητριών, θελήσαμε να έχουμε προσωπική άποψη και εμπειρία.

Έτσι συστήσαμε επιτροπή η οποία πήγε στην Εύβοια (που ήδη είχαν εγκατασταθεί αιολικοί σταθμοί).

Η επιτροπή επισκέφθηκε αιολικούς σταθμούς, ήλθε σε επαφή και μίλησε με κατοίκους καθώς και Δημάρχους της περιοχής.

Τα συμπεράσματα ήταν έντονα αρνητικά. Χωρίς να έχουμε γνώση ακόμη ως προς την παραγωγικότητα και το ασύμφορο των αιολικών, αυτό που εύκολα αντίκριζε ο καθένας ήταν ένας περιβαλλοντικός βιασμός, μία περιβαλλοντική υποβάθμιση, ένας εκχυδαϊσμός των τοπίων.

Με όποιον μιλούσαμε μας έλεγε «προσέξετε μην πάθετε αυτό που πάθαμε εμείς».
Μετά από αυτό ανάστατη η τοπική μας κοινωνία συγκέντρωσε 5.500 υπογραφές ( στο σύνολο των 7.000) Βατικιωτών) και αντιτάχτηκε στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Βάτικα.