Dan Cohen: «Ο σιωνισμός είναι αποικιοκρατικός και ρατσιστικός»
Δημοσιογράφος, σκηνοθέτης, μοντέρ και φωτογράφος, ο
Αμερικανοεβραίος Dan Cohen είναι συνδημιουργός, μαζί με τον Max Blumenthal, του
εφιαλτικού ντοκιμαντέρ Killing Gaza, το οποίο καταγράφει τις μαρτυρίες
επιζώντων της μαρτυρικής γειτονιάς της Γάζας Shuja'iyya, που επλήγη όσο λίγες
κατά τη βάναυση επιχείρηση του ισραηλινού στρατού το καλοκαίρι του 2014.
Κουβεντιάζοντας με τον σκηνοθέτη.
Δεδομένου ότι προέρχεσαι από αμερικανοεβραϊκό περιβάλλον, πότε
άρχισες να αμφισβητείς τα ιδεολογικά θεμέλια της ανατροφής σου και να
καταπιάνεσαι με τα ζητήματα που αφορούν σε Ισραήλ και Παλαιστίνη με πιο
προσωπικό τρόπο;
Εθνολαϊκισμός οτιδήποτε αμφισβητεί τον ευρωδεσποτισμό
του Δημήτρη Μπελαντή
Τι είναι
ο «εθνολαϊκισμός»; Υπάρχει αυτό το πράγμα;
Κατά πρώτον, η έννοια του εθνολαϊκισμού αποτελεί μια αρνητική και
πολεμική έννοια, κάτι σαν την «τρομοκρατία». Είναι μια έννοια που αποδίδεις
στον αντίπαλο, για να τον Απαξιώσεις και να τον δυσφημήσεις. Κανείς πολιτικός,
καμία πολιτική δύναμη και κανένα κοινωνικό κίνημα, από όσο ξέρω, δεν
αυτοπροσδιορίζεται ως εθνολαϊκιστικό ή έστω ως λαϊκιστικό.
Παρ’ όλα αυτά,
πολιτικά κινήματα πολύ διαφορετικά μεταξύ
τους χαρακτηρίζονται ότι συγκλίνουν
στον εθνολαϊκισμό. Από τον ΣΥΡΙΖΑ της
αντιμνημονιακής περιόδου ως το Brexit, τον Τραμπ και τον Πούτιν.
Ειδικά, στον ευρωπαϊκό χώρο και στον χώρο της Ε.Ε., ο κεντρικός φορέας που
απονέμει τον προσδιορισμό αυτόν είναι το ιερατείο των Βρυξελλών, καθώς και το
τεράστιο σύστημα πολιτικών και ιδεολογικών μηχανισμών, των οποίων το ιερατείο
προΐσταται.
Ως «εθνολαϊκισμός» χαρακτηρίζονται όλες εκείνες οι δυνάμεις, οι
οποίες, είτε με «αριστερό» είτε με «δεξιό» είτε με «ακροδεξιό» πρόσημο, αμφισβητούν
την πρωτοκαθεδρία και τον ηγετικό παρεμβατικό ρόλο της Ε.Ε. στην εσωτερική
πολιτική ζωή της χώρας τους. Αμφισβητούν την υπονόμευση της εθνικής και λαϊκής
κυριαρχίας, την επιβολή της δημοσιονομικής πολιτικής της Ε.Ε. και στενότερα της
ευρωζώνης και κατ’ επέκταση την υπονόμευση συνολικά της εσωτερικής κρατικής πολιτικής.
Το
Ριζοσπαστικό ή Ολοκληρωτικό Κέντρο
Στον αντίποδα αυτών των αντιφατικών και πολύμορφων πολιτικών, οι
υποστηρικτές της Ε.Ε. και των ευρύτατων παρεμβάσεών της στα εσωτερικά των
χωρών, συγκροτούν ένα είδος ριζοσπαστικού ή καλύτερα ολοκληρωτικού Κέντρου.
Αυτό απαρτίζεται από μια φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη Κεντροδεξιά ή Δεξιά και
από μια φιλελεύθερη ή νεοφιλελεύθερη Κεντροαριστερά και Αριστερά (πιο δόκιμος ο
σύνθετος όρος που περιλαμβάνει την έννοια «κέντρο-»).
Το Κέντρο αυτό
διακρίνεται από ορισμένες συναινέσεις:
Επιτυχία και πραγματικότητα - Ποια έννομα αποτελέσματα παράγει η υπογραφή της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ
Η αυτοπεποίθηση είναι ένα χαρακτηριστικό που σίγουρα δεν
λείπει από την ελληνική κυβέρνηση. Από τη μία ο πρωθυπουργός εμφανίζεται σε
δημόσιες δηλώσεις του να περιγράφει τον εαυτό του σαν – μεγάλο, προφανώς –
σκακιστή που παίζει σε δύο σκακιέρες ταυτόχρονα. Από την άλλη ο υπουργός
Εξωτερικών έχει δημιουργήσει στο υπουργείο υπηρεσία με… τίτλο «Πρωτοβουλίες
Υπουργού», για να καταγράφει τις ιδιοφυείς, προφανώς, κινήσεις του.
Η απόσταση, ωστόσο, της αυτοπεποίθησης από την υπεροψία είναι
ελάχιστη, όπως μπορεί να αποδείξει το μέτρο της πραγματικότητας...
Αντιμέτωποι με αυτό ακριβώς το μέτρο, το οποίο στην πράξη θα
αποτιμήσει τη συμφωνία για την ονομασία της ΠΓΔΜ, θα βρεθούν οι κύριοι Τσίπρας
και Κοτζιάς, οι οποίοι απορούν γιατί δεν δοξάζονται ήδη για τη μεγάλη – όπως τη
χαρακτηρίζουν – επιτυχία τους. Η τελική αποτίμηση, ωστόσο, γράφεται από την
Ιστορία και το μέτρο της πραγματικότητας, το οποίο δεν συμφωνεί πάντα με τις
αισιόδοξες και κάποιες φορές υπεροπτικές πολιτικές ανάγκες και σκοπιμότητες.
Χωρίς αντιστροφή
Η επιτυχία την οποία θέλουν να πιστωθούν ο πρωθυπουργός και ο
υπουργός Εξωτερικών συνοψίζεται στο γεγονός ότι επέλυσαν μια εκκρεμότητα η
οποία εξαντλούσε διπλωματικά και πολιτικά τη χώρα για ένα τέταρτο του αιώνα.
Μάλιστα, στα συν αυτής της επιτυχίας προστίθεται το γεγονός
ότι η άλλη πλευρά δέχθηκε να προσθέσει τον γεωγραφικό προσδιορισμό (Βόρεια) στο
όνομα Μακεδονία που χρησιμοποιεί και με το οποίο είναι αναγνωρισμένη από 140
κράτη. Κάτι που επίσης προστίθεται στην επιτυχία των Τσίπρα και Κοτζιά είναι ότι
αυτή η νέα ονομασία («Βόρεια Μακεδονία») θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes).
Τα εφιαλτικά σχέδια των ΗΠΑ για τη «Βόρεια Μακεδονία» και τα Βαλκάνια
 |
| Στα σύνορα FYROM και Κοσόβου η μεγαλύτερη παγκοσμίως αμερικανική βάση, Camp Bondsteel» 150 μόλις χλμ από τα ελληνικά σύνορα |
του Ανδρέα
Ζαφείρη
Η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε γράψει στα απομνημονεύματα της ότι το
«πείραμα της Γιουγκοσλαβίας» ήταν ένα πιλοτικό project και για άλλες περιοχές
το κόσμου. Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία επιβεβαίωσαν τη
«σιδηρά κυρία».
Στα Βαλκάνια όμως , 27 χρόνια μετά, ακόμη εξελίσσεται το
«πείραμα» του ευρωατλαντισμού.
Μετατροπή ολόκληρων περιοχών σε μη – κράτη, κατακερματισμός,
πολιτική και οικονομική νέο-αποικιοποίηση, εγκατάσταση ΝΑΤΟικών βάσεων κα
στρατευμάτων , ενίσχυση των «φίλιων» εθνικισμών.
Τα Βαλκάνια περνάνε κάτω από απόλυτη ΝΑΤΟική κυριαρχία.
Τμήματα τους βρίσκονται κάτω από άμεση ΝΑΤΟική κατοχή, ενώ τα υπόλοιπα, πλην
Σερβίας, κάτω από ασφυκτικό ΝΑΤΟικό έλεγχο.
Και μόνο να δούμε τη «μεγάλη εικόνα», θα κατανοήσουμε τις εξελίξεις
και με το θέμα της ΠΓΔΜ.
Η Βαλκανική ΝΑΤΟική ενδοχώρα.
Η Ρουμανία προσχώρησε στο ΝΑΤΟ το Μάρτιο του 2004. Συμμετέχει
σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στην Αγκόλα , στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν και έχει
στείλει 860 στρατιώτες στο Ιράκ. Στη
στρατιωτική βάση Mihail Κogalniceanu, κοντά στο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας
Constanta, έχουν εγκατασταθεί ισχυρά αμερικανικά στρατεύματα.
Τον Απρίλιο, στην Craiova, αναπτύχθηκε η νέα πολυεθνική
Ταξιαρχία του ΝΑΤΟ, σαν απάντηση «…στην αυξημένη παρουσία της Ρωσίας στη Μαύρη
Θάλασσα ».
Η Βουλγαρία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από τον Απρίλιο του 2004. Από
το 2006 έχει υπογράψει συμφωνία « αμυντικής συνεργασίας», που προβλέπει
στρατιωτικές βάσεις και στρατόπεδα εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού στη
χώρα, ενώ συμμετέχει με 500 στρατιώτες στην ΝΑΤΟική δύναμη στο Αφγανιστάν.
Η Κροατία και η Αλβανία έγιναν μέλη το 2009.
Η Κροατία είναι μέλος της «Διεθνούς Δύναμης Βοήθειας-
Ασφαλείας» στο Αφγανιστάν, ήδη από το 2002. Από το 2009 συμμετέχει στη ΝΑΤΟικη
αποστολή στο Κόσοβο.
Τον Απρίλιο η Αλβανίδα υπουργός Άμυνας Olta Xhacka πρότεινε
την κατασκευή ναυτικής βάσης για τις ΗΠΑ, στον Αμερικανό της ομόλογο, κατά την
διάρκεια της επίσημης επίσκεψης της στις ΗΠΑ. (Για την αποτροπή, όπως είπε, της
διείσδυσης της Ρωσίας, της Κίνας, της Τεχεράνης και της Άγκυρας). Η Αλβανία
συμμετέχει με φρεγάτα στη ΝΑΤΟική δύναμη του Αιγαίου.
Η ΠΓΔΜ έχει προχωρήσει στην
«Εταιρική Σχέση για την Ειρήνη» ήδη από το 1995 , ενώ έχει
συμμετοχή σε αποστολές στο Αφγανιστάν
και το Κοσσυφοπέδιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)