SOS Χαλκιδική #skouries

Από methexiserratum 

  http://antigoldgr.org/wp-content/uploads/2014/08/be6ge7iiiaa8xcy.jpg

Μια βόλτα στις Σκουριές Χαλκιδικής δεν αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το πραγματικό μέγεθος της υφιστάμενης, αλλά και κυρίως της επικείμενης καταστροφής της φύσης σε ένα από τα ομορφότερα μέρη της χώρας. Η παράλογη εξόρυξη που χαρίζει δις στην εταιρεία, αφανίζει το δάσος, καταστρέφει τους υδροφορείς, δηλητηριάζει νερά, ακτές, χώματα σε βαθμό μη αναστρέψιμο για χιλιάδες χρόνια, προκαλεί ρήγματα ακόμα και στα σπίτια των κατοίκων των χωριών που έχουν την ατυχία να βρίσκονται κοντά στις στοές, στερεύει πηγές, αφανίζει με λίγα λόγια την ίδια την ζωή.

Η ασυδοσία της εταιρείας, σε αγαστή συνεργασία με μια μαφιόζικη κυβέρνηση διαπλοκής και μια καθοδηγούμενη σκιά δήθεν δικαιοσύνης οδηγεί την περιοχή στην παρακμή και τον θάνατο με μηδενικό μάλιστα όφελος για το ελληνικό δημόσιο. Αλλά ακόμα και αν το οικονομικό όφελος για το δημόσιο ήταν τεράστιο, ακόμα και τότε, πόσο μπορεί να αποτιμηθεί η αξία της φύσης και της ζωής σε χρήμα; Πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια και η υγεία των ανθρώπων; Πόσο αξίζει η ολοκληρωτική ερημοποίηση όλης της περιοχής και η απώλεια των πιο σημαντικών αποθεμάτων νερού σε όλη την Χαλκιδική;

Φέργκισον,η κάθε πόλη των ΗΠΑ


http://www.carmillaonline.com/wp-content/uploads/2014/08/ferguson-4.png

"Η δολοφονία  μαύρων σε περιστατικά που ξεκινούν σαν εξακριβώσεις στοιχείων από την αστυνομία , κάθε άλλο παρά  ασυνήθιστο είναι στην Αμερική. Με αυτή την έννοια, Φέργκισον είναι η κάθε πόλη των ΗΠΑ. Υπάρχει ένας λόγος για αυτό. Πάνω από 240 χρόνια σκλαβιάς και 90 χρόνια νόμιμων διακρίσεων σε αυτή τη χώρα έχουν δημιουργήσει μια κληρονομιά φυλετικοποιημένης αστυνόμευσης ".

[--->]

Η Μακάμπι (πρέπει να) είναι ανεπιθύμητη στην Ελλάδα

Φωτογραφία που ανάρτησε οπαδός στην επίσημη σελίδα της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο facebook στις 30 Ιουλίου 2014. Δεν σβήστηκε από τους διαχειριστές.
Φωτογραφία που ανάρτησε οπαδός στην επίσημη σελίδα της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο facebook στις 30 Ιουλίου 2014. Δεν σβήστηκε από τους διαχειριστές.

Την ώρα που και πάλι η Γάζα βομβαρδίζεται, η Μακάμπι Τελ Αβίβ θα έπρεπε να μην μπορεί να παίξει μπάλα στην Ελλάδα με τον Αστέρα Τρίπολης την Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, οι οπαδοί της Μακάμπι θα έπρεπε να χάσουν την πολυτέλεια να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και να στερηθούν τη χαρά να πανηγυρίσουν μια πιθανή νίκη. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, ο  «αθλητικός πρεσβευτής» του κράτους απαρτχάιντ του Ισραήλ θα έπρεπε να αισθάνεται παρίας και απόβλητος. Την ώρα που η Γάζα βομβαρδίζεται, οι οπαδοί και οι παίκτες της Μακάμπι θα έπρεπε να φοβούνται ότι το ματς μπορεί να μην αρχίσει ή να διακοπεί από συνθήματα και σημαίες που θα βροντοφωνάζουν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» και μέχρι τότε «ελεύθερος» κανείς σας και να μάθουν ότι στην Ελλάδα οι άνθρωποι είναι στο πλάι του παλαιστινιακού λαού.

ΙΝΕ ΓΣΕΕ: Σε επίπεδα 1980 οι μισθοί

Τις δραματικές μειώσεις μισθών που ξεπερνούν το 23% την τελευταία τετραετία καταγράφει νέα έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, που δείχνει ότι η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών έχει πέσει σε επίπεδα προηγούμενων δεκαετιών. Ανάλογα στοιχεία προκύπτουν και από το ΙΚΑ. Αναλυτικότερα.

Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, «αγκάθια» για τους εργαζομένους παραμένουν, εκτός από τους χαμηλούς μισθούς, η ανασφάλιστη εργασία και το λεγόμενο ευέλικτο ωράριο, που κυριαρχούν στην ελληνική νεο-μεσαιωνική αγορά εργασίας.

Στη νέα αυτή, μνημονιακή πραγματικότητα, έρχεται να προστεθεί και η απλήρωτη εργασία, με 850.000 εργαζομένους να βλέπουν καθυστερήσεις στους μισθούς τους μέχρι και ένα χρόνο. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις στο λιανεμπόριο και τα καταστήματα, με λιγότερους από 5 υπαλλήλους.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, η αγοραστική δύναμη των πραγματικών μέσων μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα έχει γυρίσει είκοσι χρόνια πίσω. Η μελέτη καταγράφει τις επιπτώσεις στην αγορά εργασίας κατά την περίοδο 2010-2013.

Από αυτή προκύπτουν ότι ο μέσος πραγματικός μισθός στον ιδιωτικό τομέα είναι στα 750 με 800 ευρώ μεικτά από 1.100 που ήταν στην αρχή της κρίσης, καταγράφοντας έτσι μείωση κατά μέσο όρο 23%. Βάσει και των επίσημων στοιχείων του ΙΚΑ, το 2013 ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 10% σε σχέση με το 2012.

Ακόμη πιο δραματικές ήταν οι συνέπειες της κρίσης στους κατώτατους μισθούς των εργαζομένων, οι οποίοι από τα 751 ευρώ μειώθηκαν κατά 22% στα 560 ευρώ μεικτά για τους άνω των 25 ετών και κατά 32% στα 510 ευρώ μεικτά για τους εργαζόμενους κάτω των 24 ετών.

Στην έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, εκτιμάται ότι η αγοραστική δύναμη των κατώτατων μισθών με τις μειώσεις που έχει υποστεί βρίσκεται στα επίπεδα του 1980. Αυτό σημαίνει ότι με το σημερινό κατώτατο μισθό μπορεί να αγοράσει κανείς τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες που αγόραζε στις αρχές της δεκαετίες του 1980. Επίσης, καταγράφεται εντυπωσιακή αύξηση των εργαζομένων οι οποίοι καθυστερούν να πληρωθούν.

Σύμφωνα με την έρευνα, τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν την ελληνική αγορά εργασίας: Οι χαμηλοί μισθοί, η ανασφάλιστη εργασία και οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι οποίες -ενώ το 2009 αντιπροσώπευαν το 26% των νέων συμβάσεων- σήμερα κυριαρχούν, αφού το 2013 αντιπροσώπευαν το 51% των νέων συμβάσεων εργασίας.

[--->]

ευρώ και ύφεση



Τι έκπληξη: βρισκόμαστε σε ύφεση! Κοιτάς γύρω σου και αναρωτιέσαι: γιατί είχαμε βγει; Τεχνικά, ναι. Το 4ο τρίμηνο του 2013, το ΑΕΠ της Ιταλίας αυξήθηκε κατά 0,13% σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο, και σε ετήσια βάση στο "συναρπαστικό" -1.85%. Αυτή η αύξηση, μετά από εννέα συνεχόμενες μειώσεις, ήταν η αχτίδα φωτός στο βάθος του τούνελ. Στη συνέχεια, το 1ο τρίμηνο του 2014 ήταν αρνητικό, τώρα ξέρουμε ότι ήταν και το δεύτερο: βρισκόμαστε και πάλι μέσα στην ύφεση, και όχι μια κρίσι οποιαδήποτε. Τα τρία τελευταία χρόνια, το ΑΕΠ αυξήθηκε  μόνο σε ένα τρίμηνο. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ενωμένης Ιταλίας, με εξαίρεση την περίοδο του πολέμου.

Γιατί να συμβαίνει αυτό σήμερα;
Ακούστε καλύτερα τον υπεύθυνο αυτής της καταστροφής, ο οποίος ομολόγησε την αυστηρή οικονομική λογική της. Το πρώτο τρίμηνο του 2012, το ΑΕΠ της Ιταλίας ήταν -1%, μια πτώση συγκρίσιμη μόνο με την περίοδο μετά τη χρεοκοπία της Lehman. Τον επόμενο Μάιο, σε δημοσιογράφο του CNN που τον ρώτησε πού σκεπτόταν να τραβήξει με τη λιτότητα, ο Μάριο Μόντι απάντησε με μια φράση βγαλμένη από τα εγχειρίδια πολιτικής οικονομίας (αλλά όχι πολιτική): "Με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καταφέραμε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί. Μέσω της δημοσιονομικής εξυγίανσης καταστρέφουμε την εσωτερική ζήτηση ". Τι εννοούσε ο τότε πρωθυπουργός; 
Πριν από το ευρώ όταν ήθελε κανείς να αγοράσει ένα Audi ή μια BMW έπρεπε να αγοράσει μάρκα: αν οι Ιταλοί προτιμούσαν τα "γερμανικά προϊόντα", τότε η αξία του μάρκου ανέβαινε, οπότε κάποιοι θέλοντας και μη θα κατέληγαν σε μια Alfa Romeo.Η καρδιά δεν ελέγχεται, αλλά και με το πορτοφόλι δεν πρέπει να αστειεύεσαι. Το ευρώ εμποδίζει τη λειτουργία αυτού του μηχανισμού της αγοράς και επομένως ενισχύει τις εισαγωγές στο Νότο, των προϊόντων του Βορρά. Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια: αν εισάγει περισσότερα από ό, τι εξάγει, τότε τη διαφορά θα πρέπει να την καλύψει με δανεικά. Έχετε δει γερμανικούς φορείς χρηματοδότησης να δίνουν δάνεια σε τιμές ευκαιρίας για την αγορά γερμανικών αυτοκινήτων; Οποίος επωφελήθηκε από μια τέτοια ευγενική προσφορά, συνέβαλε και αυτός στην αύξηση του ιταλικού εξωτερικού χρέους.

Σημειώστε ότι για το Βορρά το να δανείσει το Νότο δεν είναι πρόβλημα, επειδή το ευρώ, πέρα  από το ότι ναρκώνει την ανταγωνιστικότητα, εξαλείφει και τους κινδύνους ισοτιμίας. Κάποτε όμως έρχεται η στιγμή που τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν, ίσως επειδή ξέσπασε κρίση, και ο οφειλέτης θα πρέπει να "επιστρέψει" τα δανεικά. Το πρώτο πράγμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσουν να δανείζονται, και επομένως, μια χώρα θα πρέπει να μειώσει τις εισαγωγές της. Αλλά πώς να το κάνει, όταν οι αναλογίες των τιμών ευνοούν τα ξένα προϊόντα, και η συναλλαγματική ισοτιμία δεν μπορεί να τις διορθώσει, επειδή δεν απαντά στους νόμους της αγοράς; 

Είναι απλό: περικόπτοντας τα εισοδήματα των πολιτών (αυξάνοντας τους φόρους, ή μη ανανεώνοντας τις συμβάσεις εργασίας). Αν δεν έχεις λεφτά, δεν μπορείς να τα ξοδέψεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις "ζήτηση" για τα εμπορεύματα, ακόμη και για τα ξένα εμπορεύματα."Καταστροφή της ζήτησης" σημαίνει περικοπή εισοδημάτων για να μειωθούν οι εισαγωγές, και να ισοσκελιστεί το ισοζύγιο πληρωμών.
Μήπως πιστέψατε ότι η λιτότητα χρησιμεύει για να μειωθεί το δημόσιο χρέος; 

Ο κάθε οικονομολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει : στην ύφεση η λιτότητα μειώνει τα εισοδήματα και τα δημόσια έσοδα, επιδεινώνοντας την κατάσταση. Αφήστε ότι πριν τον Μόντι δεν υπήρχε πρόβλημα δημόσιου χρέους, όπως είπε και ο σημερινός υπουργός οικονομικών Padoan! Στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, ωστόσο, η λιτότητα κάνει θαύματα. Μεταξύ 2011 και 2013, ο Μόντι μείωσε το λόγο Δαπάνες/ ΑΕΠ μόνο 0,7 τοις εκατό του ΑΕΠ, αλλά το ΑΕΠ κατέρρευσε μέσα σε δύο χρόνια πάνω από 4%, και στη συνέχεια ο λόγος χρέους / ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 12 μονάδες. Καταστροφή είπατε; Για εμάς, ναι, για τους ξένους πιστωτές όχι: το ισοζύγιο πληρωμών έγινε πλεονασματικό.

Φυσικά, τα δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν. Αλλά ακόμα και ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δήλωσε ότι οι τράπεζες του Βορρά ήταν απρόσεκτες! Να καταστρέφεται η οικονομία μιας χώρας για να υπακούσει στο τελεσίγραφο των απρόσεκτων πιστωτών είναι ανήθικο (διότι οι πιστωτές θα πρέπει και αυτοί να αναλάβουν το βάρος των δικών τους κακών επιλογών), αλλά πάνω απ’όλα ανόητο. Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Αυτό που βλέπουμε σήμερα σε άλλες ειδήσεις: 

Τον περασμένο μήνα οι παραγγελίες της γερμανικής βιομηχανιας μειώθηκαν περισσότερο από 3%. Πνίγοντας τους οφειλέτες τους, που είναι η κύρια αγορά τους, η Γερμανία στραγγαλίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η μόνη προοπτική σωτηρίας είναι αυτή που προσφέρουν ευγενικά οι υποστηρικτές του δημοψηφίσματος "κατά της λιτότητας". Ναι! Γιατί αφού μας ξεζούμισε για να πάρει πίσω το "θησαυρό της", τώρα το γερμανικό Γκόλουμ, αν θέλει κάποιος να αγοράσει υα εμπορεύματα του, θα πρέπει να βάλει πάλι μπροστά τη ζήτηση στην Ευρώπη. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το να επιτρέψει στο Νότιο να αρχίσει και πάλι να δανείζεται; Θα δείτε: Η Μέρκελ θα δείξει σύντομα το ανθρώπινο πρόσωπο της, όχι για να ευχαριστήσει τους συναδέλφους που είναι "κατά της λιτότητας",αλλά επειδή τη συμφέρει. 
Αλλά εμάς, αντί να αρχίσουμε και πάλι να χρεωνόμαστε για να την βοηθήσουμε, συμφέρει να εγκαταλείψουμε το ευρώ, ένα σύστημα στο οποίο η λιτότητα είναι ο μόνος μηχανισμός ρύθμισης των εξωτερικών ελλειμμάτων.

[--->]