Ενημέρωση για την εκδήλωση του Δήμου με τον Τσίπρα στον Ασύρματο

Την Παρασκευή το βράδυ στο πάρκο του Ασυρμάτου στον Άγιο Δημήτριο ο Δήμος είχε οργανώσει εκδήλωση-συναυλία για τον εορτασμό της παραχώρησης του τελευταίου κομματιού της έκτασης από το υπουργείο οικονομικών, πριν ένα μήνα. Πρόκειται για μια έκταση 33 στρεμμάτων ενός κάποτε στρατοπέδου. Άλλα 40 στρέμματα ανήκουν ήδη στον Δήμο από παραχωρήσεις προηγούμενων δεκαετιών.

Δυο μέρες πριν ανακοινώθηκε ότι στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Τσίπρας. Την Παρασκευή το απόγευμα, μπροστά από την κεντρική είσοδο του πάρκου είχε στηθεί μια εντυπωσιακή πασαρέλα από κλούβες, ματατζήδες και ασφαλίτες. Κατά τις 18:00 άρχισε να έρχεται κόσμος από τις συλλογικότητες του πάρκου και αλληλέγγυοι/ες από τις γύρω περιοχές. Προσπαθήσαμε να συγκεντρωθούμε διαγώνια από την είσοδο (μέσα στο πάρκο ήταν αδύνατο να μπούμε) αλλά από τις 18:20 μέχρι τις 18:40 έγιναν αθρόες προσαγωγές όσων είχαμε ήδη μαζευτεί και όσων προσέγγιζαν το μέρος. Συνολικά 34 άτομα ενώ κάποιοι αναγκάστηκαν να κρυφτούν σε μαγαζιά. Όλα αυτά υπό τα απαθή (τουλάχιστον) βλέμματα των ντόπιων συριζαίων και των στελεχών από τα κεντρικά.

Η εξακρίβωση των στοιχείων ολοκληρώθηκε κατά τις 10 παρά, λίγη ώρα αφού τέλειωσαν οι ομιλίες του Τσίπρα και της δημάρχου. Παρακάτω το κείμενο που είχαμε σκοπό να μοιράσουμε:

ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΟ ΜΠΡΑΧΑΜΙ. ΑΠ' ΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΤΑ ΑΛΩΝΙΑ

Μα πόσο φαντασμένοι είναι οι διαχειριστές της εξουσίας, μικροί και μεγάλοι; Και πόσο κορόιδα μας περνούν; Βγήκαν με τα αυτοκίνητα και τις ντουντούκες και πουλάνε σαν καρπούζι την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο χωριό του Μπραχαμίου, για να γιορτάσουν λέει την επίσημη παραχώρηση του Ασυρμάτου, του ''γηπέδου'', όπως το αποκαλούσε ο κυνικός τεχνοκράτης μελετητής του σχεδίου ανάπλασης, αγνοώντας επιδεικτικά ό,τι πιο ζωντανό και ακηδεμόνευτο κινείται στην πόλη τα τελευταία χρόνια της απόλυτης παρακμής και αποδόμησης.

 

Γιατί εμείς, κομμάτι πολλών, δεν περιμέναμε την επίσημη υπογραφή για να θεωρήσουμε ότι νομιμοποιούμαστε να μαζέψουμε τα σκουπίδια τους, ούτε ζητήσαμε την άδεια της εξοχότητας κανενός για να φυτέψουμε δέντρα, να φτιάξουμε ανοιχτά κοινωνικά εγχειρήματα και δομές, με την ''υπογραφή'' και ''όλα τα ονόματα'', μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των συνελεύσεων, τις αδιαμεσολάβητες συλλογικές δράσεις και πρωτοβουλίες των ανθρώπων των γειτονιών. Γιατί εμείς δεν μετράμε στρέμματα, μετράμε τον άνθρωπο.

 

Γιατί εμείς δεν είμαστε οι ήρεμοι ή οι βιαστικοί διαβάτες ενός πάρκου,δεν είμαστε οι καταναλωτές θεαμάτων και γιορτών, οι χειροκροτητές και οι παρατρεχάμενοι. Εμείς δεν είμαστε αυτοί που αναθέτουν σε άλλους να τους βρουν λύση και σχέδιο, γιατί εμείς είμαστε η λύση, εμείς είμαστε οι γιορτές, εμείς το σχέδιο.

Η ισοτιμία, οι πολλαπλοί εναλλασσόμενοι ρόλοι, η απουσία ιεραρχίας, η αλληλοβοήθεια, η αλληλεγγύη, η ευαισθησία, η εγγύτητα, η αμεσότητα της δράσης δεν παραχωρούνται, δεν εκχωρούνται, ούτε δωρίζονται. Είναι το αιώνιο παρόν του αγώνα μας σε όλα τα κοινωνικά πεδία που αφορούν τις ζωές μας, είτε μερικά είτε ολικά.

 

Μαζί με τα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια για το γκράντε σουξέ τους, θα μας κουβαλήσουν και αυτούς που τους φυλάνε. Και γιατί χρειάζεται να τους φυλάνε; Γιατί ξεπουλήσανε τα πάντα για χάρη των τραπεζών, των εθνικών και διεθνών αφεντικών τους. Τολμάνε να εμφανιστούν με πανηγυρική διάθεση ενώ ξεπούλησαν το Ελληνικό, κάνουν πλάτες στην καταστροφή που επιφέρει η Eldorado Gold στις Σκουριές και απεργάζονται το ξεπούλημα του παραλιακού μετώπου. Τολμάνε να εμφανιστούν ενώ συνεχίζουν την επίθεση στις ζωές μας με μνημόνια, κατάργηση κυριακάτικης αργίας, επέλαση των ιδιωτικοποιήσεων. Ενώ εντείνουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης με μαζικούς εγκλεισμούς μεταναστών/προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να θυμόμαστε μερικά μόνο παραδείγματα.

Και νομίζουν ότι θα ξεπλυθούνε με τον μικρό και ταπεινό Ασύρματο, το ''γήπεδο''που θα το σπείρουνε και θα το θερίσουνε κερδίζοντας ψηφαλάκια και θεσούλες και αξιώματα και λεφτάκια.

Πόσο δυσανάλογο αλήθεια, πόσο ασύμμετρο, πόσο γραφικό!

 

Εμείς μοιραζόμαστε τη χαρά μας και γιορτάζουμε με όσους συναντιόμαστε ή συναντηθήκαμε, με όσους αγωνιστήκαμε μαζί και θα αγωνιστούμε, χωρίς αλαζονικές θριαμβολογίες, αλληλοσυγχαρητήρια και κερδοφόρες φιλοφρονήσεις. Είμαστε εδώ, είμαστε παντού σε κάθε γειτονιά της Αθήνας μια μεγάλη εικόνα ενός κόσμου με όραμα και δράση στο παρόν, δημιουργώντας μια ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον των κοινωνικών αγώνων.

Περιφρουρούμε και υπερασπιζόμαστε τους αγώνες μας και το χαρακτήρα του πάρκου ως ένα χώρο αυτοοργάνωσης και ανασύστασης της κοινωνικής συνεύρεσης και πειραματισμού, δεν δωρίζουμε τους κόπους μας στους επίσημους διαχειριστές και δεν θα αφήσουμε να μετατραπεί σε έναν απονευρωμένο και στείρο χώρο κάτω από τον αποπνικτικό έλεγχο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και των δημοτικών παρατάξεων και αρχών.

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου 

 [--->]

Ποια πρωτοβουλία Τσίπρα.Εντολή πήρε για την αλλαγή του Συντάγματος

Αποκαλυπτικός ο Ντράγκι : Συστήνει αναθεώρηση Συντάγματος και εκλογικής νομοθεσίας

[...]  Ο ειδικός καλεσμένος, Μάριο Ντράγκι, έκανε μεγάλη εντύπωση με την έντονα πολιτική ομιλία του στο Παλάτι του Μπελέμ.
Το μεγαλύτερο, όμως, ενδιαφέρον είχε η συζήτηση που ακολούθησε - δύο ώρες ερωτοαπαντήσεων – με τον ευρωπαίο ηγέτη να αποκαλύπτει τις σκέψεις του.  Ο Μάριο Ντράγκι αναφέρθηκε σε αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο Σύνταγμα και τους εκλογικούς νόμους, αν και όχι άμεσα ή αποκλειστικά και μόνο στην Πορτογαλία. Ενώ στην αρχική του παρέμβαση υποστήριξε ότι «η βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας εξακολουθεί να έχει μεγάλη σημασία», και ότι αποτελεί «μεγάλη πρόκληση για την Πορτογαλία», στις απαντήσεις που ακολούθησαν υποστήριξε ότι τα εθνικά Συντάγματα, πολλές φορές, στέκονται εμπόδιο σε μεταρρυθμίσεις όπως αυτές.

Και όχι μόνο αυτό. Μεταξύ των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ο Πρόεδρος της ΕΚΤ κρίνει απαραίτητες, πέρα από την αναμενόμενη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό  (η οποία είναι και άμεσης προτεραιότητας), στη δικαιοσύνη και στην εκπαίδευση, είναι και η αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας, παίρνοντας υπόψη τα ζητήματα διακυβέρνησης.

Αυτό βέβαια το έκανε με λεπτό τρόπο, χωρίς να αναφερθεί σε συγκεκριμένες χώρες ή ποιες αλλαγές υποστηρίζει. Πάντως το μυαλό όλων στην αίθουσα  πήγε σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, που ίσως χρειαστούν ένα εκλογικό σύστημα που θα κάνει πιο εύκολο το σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας, ακόμα και όταν τα αποτελέσματα των εκλογών δεν είναι προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Ντράγκι εξέπληξε τους παρευρισκόμενους  όταν ερωτώμενος επανειλημμένα για τα συγκεκριμένα προβλήματα του τραπεζικού τομέα και του ελλείμματος, αναφέρθηκε σε αυτά με ένα πιο αυστηρά πολιτικό τρόπο και πάντα με μεγάλη οξυδέρκεια και διορατικότητα. Συμβιβάζοντας τον τόνο των απαντήσεων του με την πολιτική ευαισθησία των παρισταμένων άφησε να εννοηθεί ότι η απόφαση βρίσκεται στα χέρια των ψηφοφόρων της κάθε χώρας, αν και δεν παρέλειψε να τονίσει ποιες προτεραιότητες θεωρεί ότι πρέπει να εξεταστούν.

Σήκω-σήκω κάτσε-κάτσε

 

Στον απόλυτο εξευτελισμό σύρεται η κυβέρνηση Τσίπρα

Οι δανειστές ανεβάζουν το λογαριασμό από τα 5,4 στα 9 δις. και οι υποτακτικοί τους συνυπογράφουν

Κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα, επιτακτική ανάγκη παλλαϊκού ξεσηκωμού 

Ακόμη και οι βαρύτερες λέξεις είναι πολύ φτωχές για να περιγράψουν το εφιαλτικό μέλλον που προοιωνίζονται για την Ελλάδα και τον λαό της οι χθεσινές αποφάσεις του Eurogroup. Προκειμένου να κρατήσουν το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να αυξήσουν θεαματικά τον λογαριασμό του τρίτου μνημονίου, από τα 5,4 στα 9 δισ ευρώ εάν δεν επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018. Κάτι που θεωρείται απολύτως βέβαιο από κάθε σοβαρό άνθρωπο που δεν θέλει να εξαπατά τον εαυτό του, δεδομένης της βαρύτατης, υφεσιακής καταστολής της ελληνικής οικονομίας.

Η κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία είχε ήδη πάρα πολλούς λόγους να ντρέπεται (ξεπούλημα των τραπεζών αντί πινακίου φακής, ασφαλιστικό, φορολογικό, παράδοση των κόκκινων δανείων στους γύπες των funds, υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων) αποδέχτηκε, ουσιαστικά, τα νέα μέτρα (κατ' ευφημισμόν, contingency measures) εξαντλώντας τις προσπάθειές της στην εξασφάλιση φύλου συκής. Επιδιώκει να μην νομοθετήσει ακριβή κατάλογο μέτρων, αλλά “μηχανισμό εξισορρόπησης αποκλίσεων”, έχοντας ωστόσο αποδεχθεί ρητά ότι τα μέτρα θα έχουν αυτόματο χαρακτήρα, όπως αξίωσαν απερίφραστα οι Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ. Με τη δημιουργία αυτού του μηχανισμού, μιας “αυτόματης” Προκρούστειας Κλίνης, η όποια ελληνική κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα λόγο πότε και ποια αντιλαϊκά μέτρα (περικοπές δαπανών, νέοι φόροι, απολύσεις και δεν συμμαζεύεται) θα επιβάλλονται. Θα το αποφασίζουν με συνοπτικές διαδικασίες οι δανειστές, κάθε φορά που τα στοιχεία της τρόικας θα εμφανίζουν “αποκλίσεις” από τους συμφωνημένους στόχους.

Φύλλο συκής αποτελεί η απόφαση του Eurogroup και για τους ίδιους τους δανειστές, οι οποίοι προσπαθούν όπως- όπως να συγκαλύψουν στους βουλευτές και στους ψηφοφόρους τους την απόλυτη χρεοκοπία των μνημονίων. Το τρίτο μνημόνιο των 5,4 δισ δεν βγαίνει; Ανεβάστε το στα 9 δισ, είναι η απάντηση των δανειστών! Μια σχιζοφρενική στάση, που θυμίζει τη λογική των μεσαιωνικών γιατρών, οι οποίοι μία μόνο θεραπευτική μέθοδο ήξεραν δια πάσαν νόσον: την αφαίμαξη του ασθενούς. Δεν αποδίδει η “θεραπεία”; Χειροτερεύει ο ασθενής; Αφαιρέστε του κι άλλο αίμα! Μ' αυτή τη δοκιμασμένη μέθοδο είναι βέβαιο ότι η ασθένεια στο τέλος θα εκλείψει- μαζί με τον άρρωστο! Κι όταν έρθει η μέρα που θα αναγκαστούν να κηρύξουν οι ίδιοι την Ελλάδα σε πτώχευση, αυτό που θα έχει απομείνει, θα είναι μια Ελλάδα- Ειδική Οικονομική Ζώνη της Γερμανίας και των συμμάχων της, με όλα τα “φιλέτα” του κοινωνικού της πλούτου και τα πιο ζωντανά στοιχεία της εργατικής της δύναμης λεηλατημένα από τους δανειστές.

Όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί να παρηγορηθεί με την ιδέα μιας “αναδιάρθρωσης light” του χρέους. Ένα σενάριο που ξεφούρνισε, προφανώς για να βοηθήσει τον Τσίπρα στο επαχθές έργο του, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Τίποτα περισσότερο από στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού. Η εν λόγω “αναδιάρθρωση” (σταθερό επιτόκιο αποπληρωμής του χρέους για μεγάλο διάστημα και επιμήκυνση ομολόγων μέχρι το 2045) δεν είναι παρά μια επανάληψη αυτών που είχαν τάξει οι Ευρωπαίοι ήδη από το 2014 στον Αντώνη Σαμαρά, χωρίς να έχει μεσολαβήσει το οδυνηρότατο, τρίτο μνημόνιο. Η εφαρμογή τους σημαίνει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να βρίσκεται στην επιτροπεία του ESM, σε κατάσταση διαρκούς λιτότητας, τουλάχιστον για άλλες δύο δεκαετίες.

Πρέπει να είναι κανείς εντελώς τυφλός για να μη βλέπει ότι αυτή η κυβέρνηση, από τη στιγμή που σύρθηκε στη μοιραία ταπείνωση του περασμένου Ιουλίου, είναι απολύτως παραδομένη, έτοιμη να συρθεί σε οποιαδήποτε καινούργια ταπείνωση της ζητήσουν οποιαδήποτε στιγμή οι δανειστές. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θα σηκώσουν το χεράκι τους να ψηφίσουν τα τερατώδη, μνημονιακά νομοσχέδια τις αμέσως επόμενες μέρες, θα γραφτούν στα πιο μαύρα κατάστιχα της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Η πράξη τους θα τους συνοδεύει, σαν ανεξίτηλο στίγμα, για πάντα. Οι στιγμές που περνάει η χώρα είναι απολύτως κρίσιμες και η ανάγκη ενός νέου, παλλαϊκού ξεσηκωμού για να μην περάσουν αυτά τα μέτρα και να φυσήξει επιτέλους ένας αναζωογονητικός άνεμος ανατροπής, είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική.   

Α.Θ 

[--->]

Περί κόμπλεξ και άλλων δεινών

Η «στοχοποίηση του Τσίπρα». Η «προσπάθεια τσαλακώματος του Τσίπρα». Στην αρχή το άκουσα από ένα – δυο εναπομείναντες φίλους συριζαίους. Προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν τη συντονισμένη προσπάθεια της αντιπολίτευσης εναντίον του Τσίπρα, αυτού του κεφάλαιου (αν προτιμάτε, asset) για την Αριστερά. Στην αρχή πίστεψα ότι ήταν σύμπτωση. Στη συνέχεια διάβασα αυτό το άρθρο στην «ΑΥΓΗ» και κατάλαβα ότι επρόκειτο περί «γραμμής».

Συσπειρωθείτε γύρω από τον Αλέξη. Πρέπει να τον προστατέψουμε από τα πυρά των εχθρών. Είναι τόσο σημαντικός και ξεχωριστός, γι’ αυτό και έχει επιλεγεί ως στόχος. Και χτυπάνε τον Τσίπρα επειδή ανάμεσα στους ηγέτες της σημερινής αντιπολίτευσης δεν υπάρχει κάποιος που να διαθέτει «αυτό το κάτι τις που είχαν ο Καραμανλής ο πρώτος, ο Ανδρέας, ή ακόμα κι ο Καραμανλής ο δεύτερος ή ο Σημίτης (!!!)». Κι ένας άλλος λόγος που χτυπάνε τον Τσίπρα είναι και ο «ρόλος του κόμπλεξ στην Ιστορία…». Θεμιτό. Ο ηγέτης πρέπει να λατρεύεται, να θυματοποιείται, να ηρωοποιείται.

Χτες, όμως, το left.gr είχε ένα άλλο άρθρο με τον ευφάνταστο τίτλο «Να φύγετε, να πάτε αλλού…», στο οποίο σχολίαζε τον ρυθμό με τον οποίο  τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν παραιτήσεις υπουργών της κυβέρνησης. Και πράγματι είχε ολόκληρη λίστα: Γιώργος Σταθάκης , Αλέκος Φλαμπουράρης, Νίκος Φίλης, Πάνος Σκουρλέτης, Γ. Κατρούγκαλος, Νίκος Παππάς, Χρ. Σπίρτζης, Θ. Δρίτσας, Αρ. Μπαλτάς, Ν. Κοτζιάς, Β. Αποστόλου, Στ. Κοντονής, Παπαγγελόπουλος, Νίκος Παρασκευόπουλος , Γ. Μουζάλας, Π. Καμμένος , Ολγα Γεροβασίλη.

Εκτός των υπουργών, να θυμίσω εδώ ότι κριτική έχουν δεχτεί και όλοι οι σύμβουλοι τύπου Καρανίκα, όλοι οι μετακλητοί και όλοι οι σύντροφοι συντρόφων που διορίστηκαν σε διάφορους Οργανισμούς.

Συμπέρασμα πρώτο: Με το άρθρο του left καταρρίπτεται ο μύθος της «ΑΥΓΗΣ» ότι έχει στοχοποιηθεί ο γίγας Τσίπρας και ότι όλοι έχουν συνεννοηθεί να χτυπάνε μόνο αυτόν για να τον «κοντύνουν». Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποφασίσει αν θα διαμαρτύρεται επειδή «χτυπάνε» μόνο τον Ηγέτη ή επειδή «χτυπάνε» όλους τους υπουργούς της κυβέρνησης.

Συμπέρασμα δεύτερο: Είναι πράγματι γελοία η αντιπολίτευση που έχει ζητήσει τις παραιτήσεις όλων αυτών των υπουργών. Το ίδιο γελοία με την απαίτηση του Ηγέτη να παραιτηθούν από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όσοι διαφωνούσαν με τα μέτρα του τρίτου μνημονίου κι όταν δεν παραιτήθηκαν, πήγε σε εκλογές για να τους κόψει από τις λίστες και να δημιουργήσει βουλευτικό στρατό πιστών και αφοσιωμένων.

Κι ένα ερώτημα: Όταν ο Π. Καμμένος ζητούσε τον Νοέμβριο του 2014 την παραίτηση Σαμαρά, όταν ο Ν. Παππάς  δήλωνε τον Οκτώβριο του 2014 ότι αν συναντηθεί ο κ. Τσίπρας με τον κ. Σαμαρά ο πρώτος θα ζητήσει την παραίτηση του δεύτερου, όταν τον Δεκέμβριο του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την παραίτηση Κουκουλόπουλου, όταν τον Ιούλιο του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την παραίτηση Βούλτεψη, όταν … , ήταν άραγε σοβαροί;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει την κριτική. Του αρέσει να κάνει, αρνείται να του κάνουν. Ο Ηγέτης είναι ο μόνος που έχει το δικαίωμα να κρίνει τον εαυτό του κι ύστερα να ξεμπερδεύει μ’ ένα «οι άλλοι μας μπέρδεψαν». Ο Ηγέτης τα κάνει όλα σωστά γι’ αυτό και χρειάστηκε να ζητήσει «συγγνώμη» μόνο μία φορά, τότε που έγραψε «διαδυκτιακή» αντί «διαδικτυακή», στο twitter. Όποιος κάνει κριτική στον Ηγέτη, στην κυβέρνηση, στα σόγια, είναι απλώς κομπλεξικός. Εντάξ”,  συνεννοηθήκαμε.

[--->]