Προς μεταλλαγμένους Συριζαίους : ''Περί επιδοτήσεων αγροτών και άλλων''

Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ* –

 Μεγάλη συζήτηση γίνεται αυτές τις μέρες , περί των παχυλών επιδοτήσεων που εισπράττουν οι αγρότες από την Ε.Ε., που τους επιτρέπουν να « παίζουν πρέφα στα καφενεία», να τεμπελιάζουν, και να κατασπαταλούν τις πολύτιμες αυτές ενισχύσεις , αντί να επενδύουν στην εκμετάλλευσή τους ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους, να αξιοποιήσουν των «πακτωλό» ευρωπαϊκών ενισχύσεων, που εισέρρεαν άφθονα στην χώρα μας, ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί!!!

 Ας παραβλέψουμε την απόπειρα λειτουργίας του κοινωνικού αυτοματισμού που επιχειρείται με όλα αυτά και ας δούμε, τι συμβαίνει στην πραγματικότητα.

 Τα στοιχεία των επιδοτήσεων (άμεσων ενισχύσεων) του 2013 που παραθέτω, είναι άκρως αποκαλυπτικά:

 

Εδώ φαίνεται καθαρά ότι το 60% των δικαιούχων εισπράττει επιδοτήσεις μέχρι 2.000 ευρώ, και λαμβάνει το 14,9% του συνόλου των επιδοτήσεων και άλλο ένα 21% μέχρι 5.000 ευρώ, δηλαδή το 81% των αγροτών εισπράττουν επιδοτήσεις μικρότερες από 5.000 ευρώ και λαμβάνουν το 35,5% του συνόλου.

   Το υπόλοιπο 19% το οποίο καρπούται και το 64,5% των επιδοτήσεων, είναι μεγαλοαγρότες, εταιρίες, μοναστήρια κλπ. (στοιχεία που δημοσιοποίησε για μια και μοναδική χρονιά το 2010 ο ΟΠΕΚΕΠΕ)

 Αυτά τα επιδόματα φτώχειας επικαλείται η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και καλεί το 81% των μικρών και μεσαίων αγροτών να υποστούν τα εξοντωτικά μέτρα του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού, που σχεδιάζει να ψηφίσει ,διότι άλλως θα ρισκάρουν …να χάσουν τα δις. των ενισχύσεων της νέας ΚΑΠ. Της νέας ΚΑΠ που οι επιδοτήσεις ξεκινάνε με μείωση 25% και θα φθάσει το 2019 σε πολλές περιπτώσεις πάνω από 60%, που θ΄ αποκλείσει από τις επιδοτήσεις χιλιάδες μικρούς παραγωγούς γιατί λαμβάνουν ενισχύσεις κάτω των 250 ευρώ,. Παράλληλα όμως, τους μεγαλοεισπράκτορες ενισχύσεων των εταιρειών, των μοναστηριών εκκλησίας κλπ ναι μεν τους αποκλείει «εικονικά» ,αλλά φροντίζει και αφήνει ανοιχτό « το πονηρό το μονοπάτι» της ενοικίασης των στρεμμάτων τους σε φυσικά πρόσωπα . Αναμένεται δε ,η νέα ΚΑΠ, να επιφέρει νέο πλήγμα στην αμπελουργία, ελαιοκομία, κτηνοτροφία, κ.ά. με τις εμπορικές συμφωνίες που κλείνει η Ε.Ε. με τον Π.Ο.Ε. και τις διμερείς συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου (Ε.Ε.-Καναδά, διατλαντική συμφωνία ΤΤΙΡ με τις ΗΠΑ) .Τα πρώτα μηνύματα έφθασαν με αδασμολόγητο λάδι από Τυνησία, φέτα Καναδά, κλπ.

   

Τι ρόλο έπαιξαν τα προηγούμενα χρόνια οι επιδοτήσεις από την Ε.Ε. στα πλαίσια της ΚΑΠ;

 Αφ΄ενός το ρόλο της απορρόφησης των κραδασμών στην κοινωνία των αγροτών από την μείωση των τιμών παραγωγού που ακολουθούσε κάθε επιδοτούμενο προϊόν, προς μεγάλη χαρά των εμποροβιομηχάνων και εμπόρων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα( οι οποίοι, στην ουσία, ήταν και οι τελικοί αποδέκτες των αγροτικών επιδοτήσεων).Ενδεικτικά αναφέρω , ανάμεσα στις δεκάδες περιπτώσεις, την περίπτωση της κορινθιακής σταφίδας. Τιμή ανά κιλό ξηρής σταφίδας το 1991στις 450 δρχ. Το 1992 όταν άρχισε η επιδότηση έπεσε αυτομάτως στις 180.δρχ. Βέβαια ο παραγωγός στο σύνολό του ( εμπορική τιμή και επιδότηση) εισέπραττε το ίδιο ποσό , κοιμήθηκε ήσυχος και άφησε την παραγωγική του συνείδηση στα χέρια διάφορων αγροτοπατέρων και πολιτικάντιδων των κυβερνήσεων που…έσπερναν επιδοτήσεις και θέριζαν ψήφους….

   Αφ΄ετέρου μέσω των στοχευμένων επιδοτήσεων και με όπλο την επιβολή ποσοστώσεων στην παραγωγή ακόμα και σε προϊόντα ελλειμματικά για τη χώρα μας , αλλά και με μια σειρά άλλων μέτρων π.χ. αγραναπαύσεις, κίνητρα για ξερίζωμα καλλιεργειών κλπ, κατάφεραν να ελέγξουν την αγροτική παραγωγή σύμφωνα με τα συμφέροντα των πολυεθνικών των Βόρειων χωρών.

  

Ας δούμε όμως περιληπτικά το αιματηρό αντίτιμο αυτών των ενισχύσεων για τη χώρα μας.

 – Αποκαλυπτικοί και αδιάψευστοι μάρτυρες οι δείκτες, από το 1981(είσοδος της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ) της μείωσης της παραγωγής (σε βασικά προϊόντα π.χ. ζάχαρη, καπνός, βιομηχανική ντομάτα, κτηνοτροφία κλπ), της σταδιακής εξαφάνισης μικρομεσαίων αγροτών (από 25% σε 10%), της συγκέντρωσης καλλιεργήσιμης γης σε λιγότερα χέρια, της αύξησης εξάρτησης των διατροφικών μας αναγκών από εισαγωγές (ακόμα και σε προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε) και η γιγάντωση των ελλειμμάτων του εμπορικού γεωργικού ισοζυγίου . 

Ειδικότερα το εμπορικό γεωργικό ισοζύγιο πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ (1981) ήταν πλεονασματικό, μετέπειτα άρχισε η αρνητική πορεία του και έφθασε σ΄ένα μέγιστο των 3 δις πριν το ξέσπασμα της κρίσης. Αν δε προσθέσει κανείς στα 35 χρόνια εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής το σύνολο των δις που έχουν εισρεύσει στην χώρα μας για επιδοτήσεις είναι περίπου ίσο με το άθροισμα των ελλειμμάτων του γεωργικού ισοζυγίου, προστιθέμενα επίσης και τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας , λόγω μη επαρκούς συμμόρφωσης στους δρακόντειους κανονισμούς της ΚΑΠ, τότε θα βγούμε χαμένοι ακόμα και σε απόλυτους αριθμούς των περιβόητων ευρωπαϊκών ενισχύσεων..

   Τέλος, για να μην παρεξηγηθώ, τονίζω ότι οι επιδοτήσεις στον αγροτικό τομέα είναι απαραίτητες λόγω των ιδιομορφιών και της πολυπλοκότητας της αγροτικής παραγωγής (απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, κλπ.), γι΄αυτό και δεν υπάρχει μη επιδοτούμενη αγροτική παραγωγή σ΄όλες τις αναπτυγμένες χώρες. Το ερώτημα είναι σε ποια κατεύθυνση κινούνται και τι συμφέροντα υπηρετούν.

   Ο αγροτικός τομέας είναι βασικός πυλώνας στήριξης της αναγκαίας πλέον παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας. στα χέρια μιας αριστερής κυβέρνησης, πρέπει να χαραχθεί μια ανεξάρτητη εθνική αγροτική πολιτική, έξω από τα δεσμά της ΚΑΠ, με πρωταρχικό στόχο, μέσω της στήριξης της οικογενειακής γεωργίας και της αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας(κλιματικών και περιβαλλοντικών), την παραγωγή υγιεινών και ασφαλών τροφίμων σε προσιτές τιμές για τον εργαζόμενο – άνεργο καταναλωτή και τέλος την πολύτιμη αύξηση του βαθμού αυτάρκειας της χώρας μας σε τρόφιμα.

    * Η Μαρία Παπαμιχαλοπούλου είναι γεωπόνος, μέλος της Σ.Ε. αγροτικού της Λαϊκής Ενότητας

Προτάσεις για μια διαφορετική οικονομία

Γιατί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο (Fiscal Compact) θα σπρώξει την Ευρώπη στην άβυσσο

Η επικύρωση του Δημοσιονομικού Συμφώνου θα οδηγήσει σε μια μορφή διαρκούς λιτότητας και περιστολής της δημοκρατίας στην Ευρώπη. Προτείνουμε  ένα κεφάλαιο  από το βιβλίο "Τι θα σώσει την Ευρώπη. Επικρίσεις και προτάσεις για μια διαφορετική οικονομία "των B.Coriat, T.Coutrot, D. Lang και Η.Sterdyniak (οι συγγραφείς του  " Μανιφέστου των εμβρόντητων  οικονομολόγων")

Μια συμφωνία  μόνιμης λιτότητας

"Όσο πιο πολύ καταρρέει, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες  ότι θα λειτουργήσει το πράγμα" [1]

Η τρέχουσα κρίση, η οποία ξεκίνησε το 2007, έχει αναδείξει τους κινδύνους της σημερινής οικοδόμησης της Ευρώπης  που κυριαρχεί ο νεοφιλελευθερισμός. Στις αρχές του 2012, οι άρχουσες τάξεις, και η ευρωπαϊκή τεχνοκρατία στάθηκαν ανίκανες  να αντιμετωπίσουν την κρίση. Και κάτι ακόμη χειρότερα, σήμερα  χρησιμοποιούν την κρίση για να πετύχουν το βασικό και μόνιμο στόχο τους :τη μειωση των δημόσιων δαπανών,την αποδυνάμωση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, το δικαίωμα στην εργασία, και την απαγόρευση στους πολίτες να έχουν λόγο γι αυτά τα ζητήματα .

Η κατάσταση έτσι προχωράει ακάθεκτα προς την καταστροφή. Κατά ομολογία της ίδιας της Επιτροπής, το ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ αναμένεται να μειωθεί το 2012 (-0,3%). Τον Μάρτιο του 2012, το ποσοστό ανεργίας στη ζώνη του ευρώ ήταν 10,9%. Η κρίση είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του ΑΕΠ κατά 9% περίπου. Ωστόσο, η Επιτροπή συνεχίζει να επιβάλει τις πολιτικές λιτότητας που ωθούν την Ευρώπη προς μια ύφεση χωρίς τέλος. Παρά το γεγονός ότι η τύφλωση και η απληστία των χρηματοπιστωτικών αγορών ήταν αυτό που προκάλεσε την κρίση, αυτά που πλήγηκαν ήταν οι δημόσιες δαπάνες και η κοινωνική προστασία.

Εκθεση Ε.Ε.:Σοκ ζήτησης

Αρθρο του Ambrose Evans Pritchard στην Telegraph, που αναλύει  έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ένα τμήμα της Ευρώπης είναι παγιδευμένο σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας .

Telegraph - Την περασμένη εβδομάδα, η ΕΚΤ του Draghi ανακοίνωνε ότι η οικονομική κρίση της ευρωζώνης έλειξε, αλλά με την ανεργία και την ύφεση, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αν και πρόκειται για μια ύφεση που απέτυχε να προβλέψει και σε μεγάλο βαθμό την προκάλεσε επιτρέποντας τη συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος, κυρίως από τα μέσα του 2012.

Ετσι, η ΕΚΤ και ο Draghi δήλωσαν ότι δεν θα αναλάβουν νέες δράσεις για να αντισταθμιστεί η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων (αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών) του τρέχοντος έτους το 2,3% του ΑΕΠ στην Ισπανία, 2% στη Γαλλία και 1,2% στην Ιταλία - για να μην αναφέρουμε τις δραματικές μειώσεις στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.


Στην Ιαπωνία, αντίθετα, ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε  λίγο πολύ έδωσε εντολή στην κεντρική τράπεζα να "πληθωρίσει" και  τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (και όχι το "spread" ή κάποιο άλλο χρηματοοικονομικό τέχνασμα). Η Federal Reserve στην Αμερική, αντίθετα, ανακοίνωσε αυτό το καλοκαίρι ότι θα συνεχίσει να κάνει ενέσεις ρευστότητας τη μία  μετά την άλλη μέχρις ότου το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ κατέβει στο 6,5%.

Μόνο η ΕΚΤ δηλώνει ανίσχυρη μπροστά σε ένα ποσοστό ανεργίας 11 0.8% στην Ευρώπη που αυξάνεται μήνα με το μήνα. Ο Mario Draghi είπε ότι η νομισματική πολιτική μπορεί να κάνει "λίγα" για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία. Αν όμως ήταν πραγματικά " διαρθρωτική"  θα μπορούσε και να πείσει. Αλλά δεν είναι. Η Ιρλανδία έχει μια από τις πιο ευέλικτες αγορές εργασίας στον κόσμο, αλλά το ποσοστό ανεργίαςεκτινάχθηκε από 4,6% σε 14,6%, παρά τη δικλείδα ασφαλείας της μετανάστευσης προς τη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.

Το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία από 7,8% ανέβηκε στο 26,6% μέσα σε τέσσερα χρόνια, και στο 55% για τους νέους. Αυτό συνέβη πολύ γρήγορα, γιατί τώρα πλέον είναι εύκολο να απολυθεί ένας ισπανός εργαζόμενος με σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Μόλις δημοσιεύθηκε,την περασμένη εβδομάδα, η 400σελιδη έκθεση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής,  για την ανεργία που καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι η ακαμψία της αγοράς εργασίας είναι η βασική αιτία της κοινωνικής καταστροφής που μαστίζει το κλαμπ των μεσογειακών χωρών και ένα μέρος της Ανατολικής Ευρώπης.

Το 2012 θα το θυμόμαστε με νοσταλγία...

Ο Wolfgang Munchau στο Der Spiegel, με πνεύμα αισιοδοξίας θυμίζει στους Γερμανούς ότι το 2012 δεν ήταν μια καλή χρονιά, αλλά το 2013 θα είναι χειρότερο. Καλές γιορτές!

Άλλη μια χρονιά κρίσης τελείωσε όπως ακριβώς ξεκίνησε: με διάθεση καλύτερη από την πραγματικότητα.Τι θα πρέπει να περιμένουμε για το 2013; Οι ψευδαισθήσεις των πολιτικών τους επόμενους μήνες θα καταρρεύσουν.

Η ηρεμία στις αγορές το φθινόπωρο οφείλεται αναμφίβολα στην ανακοίνωση του Μάριο Ντράγκι το καλοκαίρι και την πρόθεση της ΕΚΤ να αγοράσει απεριόριστο αριθμό κρατικών ομολόγων . Πολλοί σ’ αυτή την ανακοίνωση διέγνωσαν το τέλος της κρίσης.

Η ΕΚΤ μέχρι στιγμής έχει κάνει μόνο  ένα "Μπουου!" και δεν έχει αγοράσει κανένα τίτλο. Αλλά για τις αγορές  η ανακοίνωση αυτή ήταν αρκετή. Το καλοκαίρι, ένας επενδυτής μου έλεγε ότι δεν ξέρει γιατί θα πρέπει να στοιχηματίσει κατά του ευρώ: Ο Ντράγκι του είχε κάνει τη ζωή δύσκολη. Συγχαρητήρια! Η κίνηση αυτή ήταν πράγματι η κίνηση ενός δάσκαλου της νομισματικής πολιτικής.

Κλειστόν μέχρι νεωτέρας

Δεν δίνει άλλη δανειακή ρευστότητα η ΕΚΤ αν η Τρόϊκα δεν πει καλά λόγια... Λαδώνονται στην Tρόϊκα;  Εεεε... καμία ΕΥΔΑΠ, καμία ΕΥΑΘ, και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι έτσι θα το πάνε οι "εταίροι" μας...  Έξω τώρα. Θα πάρουν τα πάντα και πάλι έξω θα βρεθούμε (αν όχι η χώρα από την "Ευρώπη", εμείς από την χώρα).

Σας λέω για "εκκαθάριση εν λειτουργία εδώ και καιρό"... Τι φταίω εγώ εάν δεν το καταλαβαίνετε;


[--->]

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ-ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ!

Posted by Left Wing at 12:30 AM 0 comments

Πηγή: iskra.gr

ΑΞΙΩΝΕΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΔΩ.

Νέα σοβαρή μείωση των μισθών απαιτεί ηΚομισιόν από την Ελλάδα στην έκθεση που δημοσίευσε χθες (30/5) με τις συστάσεις της προς όλες τις κοινοτικές χώρες και ειδικά προς τη δική μας, με την αξιολόγηση της, μέχρι σήμερα,εφαρμογής του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης - σταθερότητας.

Η Επιτροπή, μπαίνοντας πλέον απροκάλυπτα στο προεκλογικό παιχνίδι στην Ελλάδα, εξαρτά τηνεπιτυχία του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αυτού για τη σταθερότητα, των οποίων η επιτυχής εφαρμογή αντιμετωπίζει πια «υψηλούς κινδύνους», από την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή της δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (μέτρων) αναπτυξιακού χαρακτήρα που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος (δεύτερο Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση).

Η Κομισιόν διαπιστώνει ότι, μεσοπρόθεσμα, παρατηρεί «ένταση» μεταξύ του «εσωτερικού αποπληθωρισμού» (σ.σ.: μείωση τιμών - μείωση ονομαστικών μισθών) και της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης» (εξυγίανση - λιτότητα).

Αδιαφορώντας για την ύφεση στη χώρα μας μετά τη μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας, η Επιτροπή επιμένει στην ανάγκη της «αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας» μέσω του «εσωτερικού αποπληθωρισμού», δηλαδή, συνέχιση μείωσης τιμών, άρα και μισθών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει, κατά την Επιτροπή, «στη μετάβαση της οικονομίας από την έμφαση στην... κατανάλωση, στην τόνωση των εξαγωγών». Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι αυτό το «φάρμακο» που προτείνει θα πάρει χρόνο για να αποδώσει, η Κομισιόν, για να επιταχύνει την απόδοσή του, τονίζει ότι «απαιτείται εμπροσθοβαρής μείωση των ονομαστικών μισθών και του μη μισθολογικού κόστους».

Τα άσχημα νέα δεν σταματούν εδώ, αλλά προχωρούν και στη διατύπωση απαιτήσεων για την κάλυψη της «δημοσιονομικής τρύπας για την περίοδο 2013-2014, εξαιτίας, κυρίως, της έντασης της ύφεσης, η οποία υπολογίζεται ότι θα αντιστοιχεί στο 5,5% του ΑΕΠ της χώρας (σ.σ.: γύρω στα 11,5 δισ. ευρώ). Και οι απαιτήσεις αυτές σημαίνουν ότι τους αμέσως επόμενους μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές περικοπές δημόσιων δαπανών και αύξηση των δημόσιων εσόδων(σ.σ.: φόροι) που θα πρέπει «να αποτυπωθούν στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της".

Ο εκβιασμός της Κομισιόν συνεχίζεται με τη δήλωσή της ότι «η επιστροφή της τρόικας στην Ελλάδα θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου". Ενώ η μετάβαση της τρόικας στην Αθήνα είχε προγραμματισθεί για τα μέσα Ιουνίου, το αργότερο αρχές Ιουλίου, τώρα η Κομισιόν αναγγέλλει ότι η τελική απόφαση για την οριστικοποίηση συγκεκριμένης ημερομηνίας θα επανεξετασθεί τις αμέσως επόμενες εβδομάδες και, πάντως, μετά τις εκλογές.

Η ΤΡΟΪΚΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΜΕΝΟ 1,2 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Από την τρόικα δε θα εξαρτηθεί -τελείως παράνομα- ο προσδιορισμός της ημερομηνίας για την καταβολή από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕFSF) του συμπληρωματικού ποσού του 1,2 δισ. ευρώ, το οποίο είχε παρακρατήσει, αυθαίρετα, προ εβδομάδων από τα 5,2 δισ. ευρώ που ήταν το ύψος της πρώτης δόσης της κοινοτικής χρηματοδοτικής βοήθειας. Είναι φανερό, έλεγαν κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες, ότι η Κομισιόν, και πίσω από αυτήν η Γερμανία και οι άλλες νεοφιλελεύθερες χώρες της Ευρωζώνης, θέλουν να σταματήσουν κάθε δημόσια προεκλογική συζήτηση στην Ελλάδα γύρω από τα προγράμματα των κομμάτων για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου. Τα κεντρικά «θύματα» αυτής της επιδίωξης είναι οι ήπιες και δειλές προτάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για επαναδιαπραγμάτευση κάποιων δυσμενών όρων του Μνημονίου, αλλά και αυτές της ΔΗΜ.ΑΡ. με την περίφημη «σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο».

Πώς είναι δυνατή μια "πολιτισμένη" διαπραγμάτευση μαζί τους όταν οι κοινοτικοί μας εταίροι θέλουν να επιβάλουν στους Έλληνες νέες μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων μαζί με την περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους μέσω των μειώσεων των δημόσιων δαπανών; Αυτό είναι το ερώτημα των ίδιων κοινοτικών παρατηρητών, που θεωρούν πως μόνο μια κυβέρνηση αποφασισμένη για όλα μπορεί να επιβάλει ουσιαστική διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενη το συνεχώς επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη (σ.σ.: κρίση στην Ιταλία και την Ισπανία) και την ύφεση που επανέρχεται στην Ευρωζώνη.

Ως προς την ίδια έκθεσή της για την Ελλάδα, η Κομισιόν διαπιστώνει ακόμη, μεταξύ άλλων:

* Την ανεπαρκή πρόοδο στη μεταρρύθμιση του καθεστώτος που διέπει τις δημόσιες συμβάσεις και την ανυπαρξία φορολογικών μεταρρυθμίσεων.

* Την ανάγκη να προχωρήσουν οι, «κολλημένες» σήμερα, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σ.σ.: πλήρηςαπορρύθμιση της αγοράς εργασίας, απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων, μέτρα βελτίωσης επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τόνωσης του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας) στην αγορά εργασίας, που οφείλονται στην κρατική γραφειοκρατία, τις ομάδες οικονομικών συμφερόντων και τα λόμπι.

* Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα καθυστερήσει ακόμη, προβλέπει η Κομισιόν, και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναβάλλεται μέχρι και το 2014.

* Επιμένει η Κομισιόν να αποδίδει την αποτυχία του πρώτου προγράμματος (Μνημονίου) σε παράγοντες ανεξάρτητους από το περιεχόμενό του, δηλαδή στην πολιτική αστάθεια, στην κοινωνική αναταραχή, σε ζητήματα σχετικά με την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης, αλλά και στην ύφεση, χωρίς όμως να αποδέχεται στο ελάχιστο ότι αυτή ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της λιτότητας που επέβαλε το Μνημόνιο.

* Η Κομισιόν προβλέπει επίσης ότι η Ελλάδα δεν αναμένεται να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα τρία χρόνια, υποδηλώνοντας, έμμεσα μεν, αλλά με σαφήνεια, ότι η χώρα μας είναι άμεσα εξαρτημένηαπό την κοινοτική βοήθεια, η οποία, για να της χορηγηθεί, θα πρέπει προηγουμένως να εφαρμόσειαπαρέγκλιτα όλα όσα της επιτάσσουν οι δανειστές της και είναι καταχωρημένα στο Μνημόνιο και τηδανειακή σύμβασή της μαζί τους.

Με άλλα λόγια, η Κομισιόν λέει στους Έλληνες: ξεχάστε κάθε ιδέα για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου αν θέλετε τα χρήματα του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης για να σωθείτε. Από αυτό το μπρα ντε φερ εμφανίζονται άμεσα εκτεθειμένοι στους Έλληνες ψηφοφόρους η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. με την τακτική της διατύπωσης ντροπαλών και χλιαρών προτάσεών τους σε χώρες που δεν έχουν ξεδιψάσει ακόμη από το αίμα των Ελλήνων που ήπιαν τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012.